Jazz soleren

[Fusion]

Ik ben nu sinds krap 2 weken bezig met me te verdiepen in jazz soleren. Heb al veel in me opgenomen: arpeggios, augmented scales, altered scales, tritone substitutie, diatonische stacked fourths, welke tel 'outside' beginnen te spelen en welke tel weer terug etc etc. Maar ik ben nog opzoek maar meer, meer, meer. Ik vind t leuk.

Zijn er mensen die tips willen delen? Ideeën die hun geholpen hebben om jazz te soleren? Ik snap dat jazz een enorm breed begrip is, dus ik sta open voor alle soorten tips in alle soorten jazz :) Links naar lessen etc mag uiteraard ook!

[Pepe]

Ja.
Scales zijn belangrijk maar geen doel op zich. Het is een hulpmiddel.
In lichte muziek, de officiële term, denk je vanuit akkoorden en het akkoord bepaald de scale waarmee je grip krijgt op je fretboard.
Hoe een akkoord tot stand komt wordt weer bepaald door de melodie, die volgorde, melodie, akkoord, scale.

Als je in de smiezen hebt hoe je een melodie kan ondersteunen met drieklanken en hun extensies volgt daar een scale uit.

Veelal zie ik mensen die beginnen met scales te leren. Dat is als het leren van een grammatica, met een rijtje voorzetsels en lidwoorden in de derde naamval bestel je nog geen brood bij de bakker.

Misschien geen goede vergelijking, een scale past zich aan aan de melodie, het moet vertalen wat bedacht is. Bij een taal zijn regels dwingend.

[Fusion]

Thanks Pepe. Ik doelde met arpeggios op arpeggios van de akkoorden van het desbteŕffende akkoordenschema, idem met substitutie. Ja uiteraard bepaalt het akkoord wat je erop speelt, wat de implied scale(s, meestal meer dan één in jazz, daar die ook pentatonische, hexatonisch en octatoniach of zelfs chromatisch meenemen haha) is (/zijn).

[Buxtra]

Mooi getypt Pépé,

Begint het langzaam te begrijpen. Vooral die bewuste volgorde.

[Harald]

welke tel 'outside' beginnen te spelen en welke tel weer terug Zijn er mensen die beweren dat daar regeltjes voor zijn!? Dat gaat wel heel hard richting 'painting by numbers' Luister vooral veel naar mensen als Metheny en Scofield. Die zijn daar meester in. Outside spelen doe je om spanning te creëren, en terug naar inside om die weer op te lossen. Dat is een gevoelszaak.

Veel luisteren naar jazz, als je dat vocabulaire wil leren. Dat lijkt me eigenlijk het beginpunt.

Voor de rest was Jesse van Ruller er vrij duidelijk over in een workshop, die ladders zijn leuk, maar begin met arpeggio's van akkoorden, en breid die uit. uiteindelijk levert dat ook weer ladders op natuurlijk.

Een mooie van Andreas Oberg over akkoordsolostukjes. Gareth Pearson vroeg hem in de kleedkamer hoe hij dat deed... zegt ie "De eerste en de laatste zijn belangrijk, daartussen maakt het niet zo veel uit" Nu heeft die vent natuurlijk ook wel de nodige uren geoefend en van alles geleerd. Zijn random reeksjes zijn natuurlijk wel al wat verfijnder dan die van ons. Maar Het zegt ook wel dat je het niet moet willen dood theoretiseren.

Die ladders, leuk om te oefenen, om ze in de oren te krijgen. Maar als je speelt moet je niet de hele tijd lopen te denken welke ladder waar mag. Dan moet je spelen.

Overall, wil je jazzy klinken, geen bends, geen vibrato, veelal korte noten (op gitaar dan), een relatief dof geluid (evt. roundwound snaren, daar komt die voorkeur in jazzgitaar ws. vandaan) En vooral veel aanslaan. Vuistregel. Gelukkig zijn er uitzonderingen, zoals Philip Catherine, Pat Metheny, John Scofield, en Bill Frisell.

En in plaats van ladders, etc... leer standards. Er zijn een paar standaardschema's waar heel veel op gevarieerd is. Als je die standaarschema's al kent ben je een heel eind. Niet alleen improviseren, maar ook de thema's kennen. Wat dat betreft zijn waar mogelijk zangversies handig. De melodie wordt in Jazz steeds meer verwaarloosd. Vaak is die het eerste rondje eigenlijk nauwelijks nog te herkennen als het tegenzit. Maar die melodie geeft je aanknopingspunten om iets te spelen dat daadwerkelijk bij het nummer hoort, ipv bij het akkoordenschema. Ze slaan soms wat erg door in de nadruk op het spelen van de changes. Mijn smaak dan. Als je wat meer brainiac bent vind je dat misschien juist leuk. Moet je dan uiteraard ook gewoon zelf weten. Jouw feestje tenslotte.

[Pepe]

Jazz is heel breed, ik zou een keuze maken welke richting je op gaat.
Je hebt bijvoorbeeld de Grant Green school, dat is groove & feel, veelal bluesy. Veel timing.
Je hebt de Joe Pass school, dat is vooral vanuit akkoorden denken. Of de Scofield, denken vanuit scales en hun posities.
Voor mij werkt het om me te beperken tot iets kleins en dat uit te bouwen, als je dat maar vaak genoeg doet begin je langzaam te overlappen.

Het is natuurlijk niet zo absoluut als ik het zeg, iemand als Scofield springt net zo makkelijk van scale thinking naar blues groove.

Maar dat principe, kleine stukjes in kaart brengen en als je maar lang genoeg doorgaat wordt de kaart steeds duidelijker.

[Fusion]

Ik zit eigenlijk meer richting een compleet andere school (hoewel Scofield een beetje in de buurr komt): de Holdsworth school haha. Dus veel grote intervallen, veel scales juist, veel hexatonsiche patronen etc. Ik negeer de karakteristieke legato maar, ik sla aan wanneer t mij uitkomt :) Holdsworth is erg popi onder de mwtalheads. Maar wil zeker ook een beetje de meer traditionelere jazz vormen masteren (voor in de kerk),

[Pepe]

"De eerste en de laatste zijn belangrijk, daartussen maakt het niet zo veel uit"

Ja, zo werk ik ook.
Je hebt een melodie en een grondtoon. In pop muziek worden meestal de 3 en 5 gespeeld en de rest genegeerd, vooruit de 7 dan als die klein is. Maar er zijn nog een aantal noten die je kan spelen en als je die gaat invullen, daar leer je enorm veel van.
Akkoorden zijn slechts variaties op hetzelfde thema, het is goochelen met noten en dat kan je zelf ook.

[Pepe]

Ik zit eigenlijk meer richting een compleet andere school (hoewel Scofield een beetje in de buurr komt): de Holdsworth school haha. Dus veel grote intervallen, veel scales juist, veel hexatonsiche patronen etc. Ik negeer de karakteristieke legato maar, ik sla aan wanneer t mij uitkomt :) Holdsworth is erg popi onder de mwtalheads. Maar wil zeker ook een beetje de meer traditionelere jazz vormen masteren (voor in de kerk),

Je moet vooral dat doen waar je lol in hebt. Ik weet niks van Holdsworth af, ik ken enkel zijn opvatting en principes, wat ie er mee maakt trek ik niet.
Wel razend knap. In de jaren tachtig een tijdje mee gestoeid, net zoals met Frank Gambale. Maar niet voor mij.

[Fusion]

Thanks heren. Iemand nog toevallig links naar leuke online lessen? Of blogs, YT lessons etc?

[Harald]

Jazz is breed, dat wel. Maar niet zo breed. Holdsworth is ongeveer net zo jazz, als dat Zappa rock is. Hoewel, niet eens eigenlijk. Zappa is Zappa, die een heel grote baxis gemeen heeft met Rock, maar Holdsworth is nog veel meer Holdsworth. Een absolute demonstratie van volstrekt uniek. De man zal ongetwijfeld wel eens op een jazz festival hebben gespeeld. Maar goed, op North Sea Jazz is tegenwoordig nauwelijks nog jazz te horen. Dat is echt enorm verwaterd tegenwoordig. Het wachten is op Jan Smit die daar jamt, met Guus Meeuwis :(

Staat los van of Holdsworth te gek is of niet... fenomenale gitarist.

[Harald]

Neem aan dat je deze dan al gevonden had


https://www.youtube.com/watch?v=4JjBdnGDuYM

[Harald]

https://www.youtube.com/watch?v=q1pe510a7Mc

[Fusion]

Jazz is breed, dat wel. Maar niet zo breed. Holdsworth is ongeveer net zo jazz, als dat Zappa rock is. Hoewel, niet eens eigenlijk. Zappa is Zappa, die een heel grote baxis gemeen heeft met Rock, maar Holdsworth is nog veel meer Holdsworth. Een absolute demonstratie van volstrekt uniek. De man zal ongetwijfeld wel eens op een jazz festival hebben gespeeld. Maar goed, op North Sea Jazz is tegenwoordig nauwelijks nog jazz te horen. Dat is echt enorm verwaterd tegenwoordig. Het wachten is op Jan Smit die daar jamt, met Guus Meeuwis :(

Staat los van of Holdsworth te gek is of niet... fenomenale gitarist.
Ik heb deze discussie al eens eerder hier op GN gevoerd, wellicht met jou haha. Holdsworth is gewoon fusion, oftewel jazz als basis. Hij staat dan ook ook gewoon in alle discgrafien, Wiki, platenwinkels etc onder "jazz", "jazz fusion" of "fusion". Uiteraard heeft ie vroegah wel veel gespeeld met progrock mensen, pop mensen etc, maar vooral solo is ie gewoon jazz/fusion. Neemt niet weg dat ie idd extreem uniek is en een hele eigen stijl heeft neergezet.

[Fusion]

Neem aan dat je deze dan al gevonden had


https://www.youtube.com/watch?v=4JjBdnGDuYM
Uiteraard haha, maar thanks anyway!!

[Fusion]

https://www.youtube.com/watch?v=q1pe510a7Mc
Deze ga ik vanavond eens checken, dank :)

[SloeGin]

Thanks heren. Iemand nog toevallig links naar leuke online lessen? Of blogs, YT lessons etc?

Check Jens Larsen eens , een Nederlander btw

https://www.youtube.com/user/jenslarsen02

[jan7]

een relatief dof geluid (evt. roundwound snaren, daar komt die voorkeur in jazzgitaar ws. vandaan)
Flatwound of Groundwound bedoelde je?

[Fusion]

Hij bedoelt flatwounds ja.

Thanks Sloegen!

[Fusion]

He die was ik al tegengekomen. Ik dacht dat t een Scandinaaf was maar nu valt t kwartje haha. Wel wat basic maar legt erg goed uit.thanks!

[Duhsjaak]

Eigenlijk mis ik hier een beetje een bevlogen pleidooi voor stiltes. Dat is het eerste dat bij mij opkomt als ik de ontwikkeling van dit draadje bekijk.

Vooral bij zich vanaf metal (qua roots) naar jazz ontwikkelende gasten.

Overal het algemeen is techniek bij metal niet echt een taboe-woord.

Dus dat zou niet het eerste zijn dat ik zou adresseren. Bij veel technisch fabelachtigheid, loert de 'effies een hoop noten doen' om de hoek.

Toen ZVP zijn bijdragen aan het familie album (muziek dus met familieleden) deed, zette hij in op het beperken van het aantal noten om betekenis en vooral melodie beter tot uitdrukking te kunnen brengen. Die discussie liep toen ook tussen ons.
Helaas is hij ook in die tijd overleden. Heel integere en eigenzinnige musicus.
PM maar voor zijn naam.

Kijk ook eens naar de oude garde. Fine and mellow van Billy Holiday brengt je sinds kort op utube een schat aan oude knarren. Het leuke is dat je bij die gasten kunt zien hoe ze bijna zingend hun melodielijnen opbouwen.
Errol Garner? Hoor je boven het geluid van zijn piano uit neuriën.
Ben Webster? Zelfs als je jouw theoriekennis heeeeeeel langzaam had uitgelegd, had ie het niet begrepen.

Als wij elkaar ontmoeten, krijg je van mij zijn digigemaakte Albert Heijn LP, met het mooiste dat de man opnam op het Europese vasteland.

Ja, het is weer een lang en rammelend verhaal geworden.

In short:
Ik gok dat techniek niet de bottleneck zal zijn
Al doende ontdek je meer
Probeer vanuit je muzikale geheugen te spelen in plaats van uit je senso motorische
Can't wait om je jazz te horen maken

Alors, mijn manier van kijken daarnaar.
Vriendelijke groet, Gus




WeTransfer Ben is ook OK.

[Fusion]

Goede tips Gus! Zekers, pauzes, stiltes, frasering, en dan mooi ritmische trucjes uithalen met syncopen etc (het is toch zeker wel jazz he ;) ), Ik ben me dat heel bewust.

En dat niet vanuit de sensomotoriek is überhaupt de beste tip ooit. Niet alleen voor jazz. Maar (voor mij) iig ook heel moeilijk. Maar gek genoeg ben ik daar door de focus op jazz opeens weer mee bezig :)

Dank je wel, ik laat jullie zeker mijn stamelende pogingen binnen een paar dagen of weken horen. Dat er dan nog te lachen valt is prima, maar ik schaam me nooit zo voor fouten en gebrek aan van alles. Ik hoop dat degenen hier die een beetje ervaring hebben met jazz en fusion iig zullen horen wat ik proberen, het herkennen, begrijpen. En over een paar maanden post ik wel weer wat progressie. Dit zal allemaal langzaam gaan want hooguit 2 uurtjes gitaar per week, maar toch, ik leer snel :D

[NLF]

Ik heb een tijdje jazz les gehad van iemand die er heel goed in was. Ik werd zelf eigenlijk helemaal gek van de theoretische benadering. Want je wordt al snel doodgegooid door mensen die op youtube eerst een kwartier lullen over welke toonladders over welke akkoorden kunnen, alteraties dit, kruis 11 zo, mol 5 hier , tritonis daar, 2/5/1 enzovoort. Er is een Joe Pass video waarin hij zegt dat hij niet veel met theorie heeft en er niet veel van weet. Wes Montgomery kon geen noten lezen. Chet Baker ook niet. Django ook niet. Ik hou er wel van om de zaak meer intuitief te benaderen: dus gewoon luisteren naar de muziek en als je iets hoort wat je mooi vind en dan op gehoor uitzoeken. Werkt bij mij beter, onthou ik alles beter, voelt beter enzovoorts. Nog een tip: luister veel naar de blazers, niet alleen naar de gitaristen (dus Coltrane, Miles, Chet, Parker, Dizzy etc.).

[Fusion]

Ik heb een tijdje jazz les gehad van iemand die er heel goed in was. Ik werd zelf eigenlijk helemaal gek van de theoretische benadering. Want je wordt al snel doodgegooid door mensen die op youtube eerst een kwartier lullen over welke toonladders over welke akkoorden kunnen, alteraties dit, kruis 11 zo, mol 5 hier , tritonis daar, 2/5/1 enzovoort. Er is een Joe Pass video waarin hij zegt dat hij niet veel met theorie heeft en er niet veel van weet. Wes Montgomery kon geen noten lezen. Chet Baker ook niet. Django ook niet. Ik hou er wel van om de zaak meer intuitief te benaderen: dus gewoon luisteren naar de muziek en als je iets hoort wat je mooi vind en dan op gehoor uitzoeken. Werkt bij mij beter, onthou ik alles beter, voelt beter enzovoorts. Nog een tip: luister veel naar de blazers, niet alleen naar de gitaristen (dus Coltrane, Miles, Chet, Parker, Dizzy etc.).
Blazers zeker! Maar ook pianisten :) Theorie, het is slechts een manier om dingen te benoemen. Miles deed ooit de legendarische uitspraak "Theorie? Leer zoveel mogelijk als je kunt, leer alles, om het daarna weer te vergeten". Als jij op gehoor bijv de augmented scale onthoud als twee gestapelde #5 akkoorden (en zelfs bijv niet ziet als twee #5 akkoorden), ook prima toch? Maar je ontkomt niet aan wat basis theorie. Je kunt mij niet vertellen dat je de noten niet benoemt, of op zijn minst de 3 en de 5 laat meewegen om de naam van een akkoord te vormen etc. Mijn persoonlijke ervaring is dat theorie studeren veel makkelijker deuren opent om de klanken en de specifieke intervallen van jazz te bereiken dan alleen op gehoor. Het biedt handvaten zeg maar. Maar dat kan voor jou uiteraard anders werken.

[Harald]

Eigenlijk mis ik hier een beetje een bevlogen pleidooi voor stiltes. Dat is het eerste dat bij mij opkomt als ik de ontwikkeling van dit draadje bekijk.Ongetwijfeld één van de redenen waarom Andreas Oberg in die masterclass aangeeft bij het oefenen mee te zingen bij wat hij speelt, en zelfs te oefenen door alleen te zingen. De andere reden is trouwens dat het je dwingt in je hoofd te horen wat je wilt doen. ipv je vingers patroontjes te laten spelen, en hopen dat het goed klinkt.

Blijft vreemd dat instrumentalisten zo hameren op die ladders, en op welke ladder op welk akkoord kan, terwijl je wel gelijk een solo inwendig kunt horen of zingen op willekeurig welk akkoordenschema... Je moet dus leren te spelen wat je intern hoort. Daar kunnen ladders handig bij zijn, daar niet van. Maar de ladder is niet het doel.

En ja, er zijn schema's die dermate warrig of tricky zijn dat je ook met meezingen nog wel eens mis gaat. Maar als je het niet kan horen, wordt het sowieso nooit geweldige muziek. Dan zal de theorie je hooguit voor foute noten behoeden.

De goede noten spelen is nog iets heel anders dan geen foute noten spelen.

[Harald]

https://www.youtube.com/watch?v=SlkhkF3etWo

Zoek Rick Beato eens op . Heeft ook video's over Alan Holdsworth gedaan. In deze video heeft hij het even over Holdsworth. Maar dit gaat niet zozeer over hoe het te spelen. Hij heeft wel genoeg op dat genoeg.

[Pepe]

Wat IK mis in zo'n hele technische benadering, ook die van Oberg, is het woord emotie.
Voor mij is spelen toch een beetje als praten met je lichaam. Je hebt een woordenschat en een grammatica maar wat ga je zeggen en vooral hoe. Een beetje wat Gus met stilte bedoeld denk ik maar het is uitgebreider.
Er is blijkbaar een correlatie, hoe meer techniek hoe minder het hoe belangrijk wordt.

Er zijn best wel uitzonderingen, mensen die veel kunnen zeggen maar hun woorden zorgvuldig kiezen. Niettemin is dat de makke no.1 van een grote woordenschat, je gaat ze ook allemaal gebruiken.

[Fusion]

Emotie is uiteraard subjectief. Kunnen we niet zo heel veel over zeggen hier. Theorie en tips daaromtrent zijn redelijk objectief, praat makkelijker

[Fusion]

Er is blijkbaar een correlatie, hoe meer techniek hoe minder het hoe belangrijk wordt.

Er zijn best wel uitzonderingen, mensen die veel kunnen zeggen maar hun woorden zorgvuldig kiezen. Niettemin is dat de makke no.1 van een grote woordenschat, je gaat ze ook allemaal gebruiken.Ik ben t hier compleet mee oneens. Wat uiteraard net zo onzinnig is als jouw uitspraak zelf, immers, emotie is compleet subjectief. Van de meeste muzikanten die ik luister spetteren de emotie en de techniek hand in hand er van af. Voor mij persoonlijk dan.

[Harald]

Vandaar ook dat zingen. Daarmee omzeil je het helemaal vanuit je hersens werken.

Sowieso één van de grotere problemen bij jazz, die hele nadruk op het spelen van de changes nodigt uit tot een enorm brainy benadering. Dat filtert zowel bij het publiek al de muzikanten. Daarom vind ik Philip Catherine zo goed, het succes van Miles Davis en Pat Metheny komt daar ws. ook grotendeels vandaan. Die hadden dat wel nog, emotie, en meer op melodie gericht.

Bij fusion werd dat in de 80er jaren helemaal erg. Veel daarvan is technisch zo perfect, en het zit interessant in elkaar. Maar het komt totaal niet over.

Jazz rock was meestal wat aardser, wat funkier.

Wat dat betreft is iemand als Larry Carlton een fijne uitzondering.


https://www.youtube.com/watch?v=CuN6EcoKvX4

[Fusion]

Ik vind veel fusion ook niet te pruimen, maar blijft allemaal persoonlijk. Iets raakt je of niet. En wat jou raakt hoeft de ander niet te raken. Er zijn héél veel fusion en jazz rock en diverse soorten jazz en soorten metal en soorten EDM en soorten klassiek en Hollywood en karnataka en Armeens en K-pop en K-pop en C-pop en soorten Balkan en soorten rock en pop en indiy en folk en country etc etc die me niet raken, al dan niet door of ondanks een gebrek aan danwel overkill aan techniek, en heel veel die me wel raken, al dan niet mede door of ondanks een gebrek aan of overkill aan techniek :p

[Brad]

Volgens mijn papieren leraar moet je van te voren weten hoe je volgende noot gaat klinken. Anders speel je gewoon een willekeurige opeenvolging van noten binnen een bepaalde ladder.
Ik geef het je te doen. Hitting the notes on the fly.

[Pepe]

hmsja.. tips..
Ik kan wel dingen noemen die ik gebruik, of dat een goeie tip voor iemand anders is?

Toonladders worden meestal verticaal voorgesteld. Wat ik dan doe is een toonladder horizontaal over 2 snaren spelen en dat in 16' en triolen spelen.
Wanneer je dan een solo "horizontaal" benadert -het box idee- herken je een verticaal patroon en kan je makkelijker omhoog en omlaag om dan eventueel weer op horizontale mode over te gaan.

Een ander ding is een melodie pakken van een evergreen. Je zoekt de akkoorden op drieklank niveau uit en vervolgens probeer je door toevoegingen in dezelfde positie die akkoorden te spelen en meestal kan je dan ook nog een ascending of descending baslijn erbij vogelen.

Het zijn 2 manieren om anders te kijken naar iets wat vrij statisch is en een frisse blik is altijd goed.

Sowieso vind ik het een must om ALLES in 2'en en 3'en te kunnen spelen, beide vragen een totaal andere notenkeuze. Als iemand het tempo verandert kom je dat tegen als je jezelf tenminste niet wil limiteren.

Vorige week postte iemand nog een filmpje van Black Magic Woman. Ik wilde nog zeggen, het is nu snel of langzaam, speel wat meer triolen, dat klinkt relaxter.
Maar ik bedacht me dat het mijn aanpak is, het hoeft helemaal niet. Maar wat ik zeg, het is fijn als je die keuze hebt.

[Fusion]

Ik snap niet helemaal wat he bedoelt met horizontaal vs vertical?

[Pepe]

Nee? Misschien zeg ik het verkeerd.
Een diagram van een toonladder gaat altijd over 6 snaren, van lage E naar hoge E, 2 octaven. Daar komt de 'blues box' vandaan.
Maar je kan een toonladder ook zien over 12 posities. Over 1 snaar runs maken is lullig dus gebruik je 2 snaren, telkens 3 noten per snaar en daar maak je een patroontje van wat je kan oefenen.

Ik kan ook zeggen, enkel de bovenste (onderste, middelste enz) twee snaren van elke box.


Noten op een fretboard is als punten op een map. Doorgaans zijn het maar een beperkt aantal paadjes waar over gelopen wordt, hoeft uiteraard niet.
Dat is juist een sterk punt van Holdsworth, horizontale benadering, daar was je toch in geïnteresseerd?

[Fusion]

Ah ik snap je nu, denk ik. Hangt er vanaf natuurlijk, maar is een manier. Doe ik eigenlijk veel. Ik probeer dan echter wijdere intervallen en/of string skipping mee te pakken. Inderdaad, a la Holdsworth ;)

[guitarkid2]

zou eens kijken of de iewat muffige, altijd sjaggo Pebber Brown nog op het web rondhangt en les geeft
site ziet er niet uit maar was naar eigen zeggen bevriend met allan holdsworth en de rest van z'n cv lijk me zeker niet verkeerd

"don't send a tape of your barband i wannna see your tekkkniekke"

[NLF]

Blazers zeker! Maar ook pianisten :) Theorie, het is slechts een manier om dingen te benoemen. Miles deed ooit de legendarische uitspraak "Theorie? Leer zoveel mogelijk als je kunt, leer alles, om het daarna weer te vergeten". Als jij op gehoor bijv de augmented scale onthoud als twee gestapelde #5 akkoorden (en zelfs bijv niet ziet als twee #5 akkoorden), ook prima toch? Maar je ontkomt niet aan wat basis theorie. Je kunt mij niet vertellen dat je de noten niet benoemt, of op zijn minst de 3 en de 5 laat meewegen om de naam van een akkoord te vormen etc. Mijn persoonlijke ervaring is dat theorie studeren veel makkelijker deuren opent om de klanken en de specifieke intervallen van jazz te bereiken dan alleen op gehoor. Het biedt handvaten zeg maar. Maar dat kan voor jou uiteraard anders werken.

Het moet allemaal een beetje in balans zijn. Alleen al dit: 1 - 9 - 3 - 11 - 5 - 13 - 7 - 1. Wie telt er nou zo? Wie verzint zoiets om een toonladder te benoemen? Het moet inderdaad allemaal een beetje bij je passen. Gelukkig ben ik meer van de blues en de rock enzo. Eens wat betreft de pianeurs.

[Fusion]

Het moet allemaal een beetje in balans zijn. Alleen al dit: 1 - 9 - 3 - 11 - 5 - 13 - 7 - 1. Wie telt er nou zo? Wie verzint zoiets om een toonladder te benoemen? Het moet inderdaad allemaal een beetje bij je passen. Gelukkig ben ik meer van de blues en de rock enzo. Eens wat betreft de pianeurs.
En dan is als je zo gaat tellen #11 of logischer hehe.

[Fusion]

Nog logischer niet of logischer

[Duhsjaak]

De leukste vragen vind ik natuurlijk die, waarbij je er nog eens over nadenkt. En dit is er dus zo een.

Ik ben van de arbeidersjazz. Daaro. Vind ik de Verve-, impulse-, en skyejazz by far leuker dan de conservatoriumkwasten die dachten dat het vrije van de jazz verwarden met een speeltuin voor notenkakkerij.

Naar mijn smaak is het vertellen van je verhaal nergens belangrijker dan in da jazz.

Niet voor niksis Ben Webster, mikkend op rustige en mooie toonvorming voor mij super belangrijk geweest.

Fouten lachte hij om; een mens mag het altijd proberen.
Als je gelijk begint en gelijk eind

[Duhsjaak]

Gammele WiFi
........ eindigt heb je al veel gewonnen zei hij dan.
Die oude knarren hadden in iedere toonsoort een aantal vaste thema'tjes. Dus ze speelden thema'tje, omspeelden dat wat/noem het desnoods improvisatoren vielen dan terug op het thema'tje.

Ik heb ook op GN eerder een stukje getypt dat ik toen als puber schreef:
Ol' Big Ben Webster Saïd to me
Don't underrate symplicity
All blah and hoopla swept away
Plager THE happy blues As from That day

Alle maffe hoofdletters van de Apple jongens.

Gabor Szabo, heel veel Impulse, alle Skye held vanwege zijn zoektocht naar mooie tone en laten meeklinken van losse snaren.
Vriendelijke groet. Gus

[Erik de Perik]

@ Gus
Ik snap niet dat je alleen Ben Webster als 'echte' jazz, want arbeidersmuziek, beschouwt. Wes Montgomery (en z'n broers Monk en Buddy), Chet Baker, Dizzy Gillespie, Duke Ellington, etc. hebben geen conservatorium achtergrond ondanks hun "notenkakkerij" en hebben een vergelijkbare achtergrond (alsof dat de muziek beter maakt).
Gabor Szabo is geen jazz en heeft al helemaal niet dezelfde achtergrond.

Hetzelfde vind ik voor Alan Holdsworth gelden, die heeft zijn eigen muziek gecreëerd wat ook een enorme verdienste is, maar om nu alle moeilijke muziek jazz te gaan noemen....

[Fusion]

Hetzelfde vind ik voor Alan Holdsworth gelden, die heeft zijn eigen muziek gecreëerd wat ook een enorme verdienste is, maar om nu alle moeilijke muziek jazz te gaan noemen....Ik snap hier het nooit wat van. Hij staat in alle winkels onder jazz en/of fusion (als we even zijn solo platen aanschouwen), hij speelt geïmproviseerde muziek vol met tertsenstapelingn akkoorden, en toonladders welke bijna alleen in jazz en klassiek worden gebruikt, speelt met artiesten uit het jazz rock circuit.... compleet onhoudbaar om te zeggen dat ie niet onder de kapstok jazzrock/fusion valt. Dat ie een eigen sound heeft, een eigen stijl, binnen dat kader, uiteraarf

[Duhsjaak]

@ErikdeP
Je hebt de vreemde neiging overal full force tegenin te gaan. Of dat altijd handig is, is een beetje de vraag.

Onder Engels, Spaans, Frans volk is het helemaal niet zo vreemd om een redenatie te illustreren met een voorbeeld. In het Engels is het zelfs helemaal niet zeldzaam dat diegene even een pauze laat vallen om over dat voorbeeld na te denken.

Nederlanders hebben van een dergelijke bescheidenheid helemaal geen last. Laten de redenering aan zich voorbij gaan en vallen op orkaankracht het voorbeeld aan.

Ik heb Ben Webster van nabij meegemaakt en meen daarom dat ik die rustig mag aanhalen als voorbeeld voor een bepaalde opvatting over een bepaald soort jazz.
In lijn ook met Fu's vraag. Die was niet: geef een messcherpe definitie van jazz en laten we eens gezellig tegen elkaar mopperen over wat er wel jazz is en wat niet, maar wat zou je mee moeten/kunnen brengen voor jazz solo's. Dit laatste door mij opgevat als: Heb je suggesties.

Wat je van mijn bijdrages vindt mag je lekker zelf weten, maar ik geloof dat ik met praktischer suggesties kom.


https://www.youtube.com/watch?v=TaPIyo51cr4

Op ca. 1'25" Big Ben. Pracht voorbeeld over het gelijk (min of meer) beginnen en gelijk eindigen.

De arbeidersjazz is meer iets van Ben dan van mij. Hij was er behoorlijk trots op dat hij voor Albert Heijn een LP kon opnemen. Die LP is liefhebbend digi gemaakt en echte genieters kunnen van mij een kopietje krijgen in de gereleasde volgorde van de nummers of de volgorde waarin de nummers zijn opgenomen.
Dan hoor je ineens dat die nummers ook onderling een verhaal vertellen.

Dat iedereen zijn muziek kon beluisteren vond hij fenomenaal.

Maar belangrijker voor de vraag van TS:
- bepaalde tonen van Ben stierven uit en eindigden in gefluister op zijn Selmer
- hij liet rustig lange stiltes vallen
- hij gebruikte in bepaalde toonsoorten motiefjes als houvast
- dat laatste deden al die oude knakkers
- en tijdens dat gefluister, nam ie rustig de tijd om te denken en te genieten
- en vooral over hoe ie het volgende deel van zijn solo zou gaan aanpakken

Als ik iets moet zeggen om mijn credibility aan te tonen over
- waar ie woonde
- bij wie hij woonde
- welk bier hij dronk, hoe en waar
- wie mijn gitaar anders stemde en mij de instructie gaf de happy blues te spelen
- wie hem na donderdagavond/jazzavond in Paradiso de trap op heeft gehesen
- omdat ie dat wegens gezondheid en Amstel niet meer voor elkaar kreeg
- wat ie uitvrat bij Annette (Savage Rose) in skandinavië
- wat er is gebeurd met zijn Selmers en waar zijn die nu
zeg het dan gerust hoor.

De gemeenteraad van Amsterdam (ik noem maar even een voorbeeld hè) heeft het gesnapt.
Geen straat genoemd naar John McLaughlin. Maar de Ben Websterstraat is er hoor!

Gabor Szabo's opnames voor Impulse opnames geen jazz. Carlos Santana denkt daar genuanceerd over.
Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

De genre discussie is een ander verhaal. Ik geef Fusion in één ding dat hij zegt wel gelijk. Hij snapt het inderdaad niet. Maar ik ga me daar verder ook niet druk over maken.

Holdsworth kun je met een groot hart als fusion zien, maar als je het in een hokje moet duwen is het meer prog met fusion invloeden dan fusion met prog invloeden. En met prog bedoel ik de oirginele prog-scene. Niet alle mogelijke latere heavy metal varianten.

Over het algemeen maken de muzikanten zelf zich er niet zo druk om. Michael Hedges vond het ook prima dat zijn muziek in de new age schappen stond. Het leek de verkoop te helpen. Tuck and Patti vond ik uiteindelijk geloof ik in het wereldmuziek vakje van mijn platenzaak. (of iets anders onwaarschijnlijks) Wat platenzaken doen boeit me niet zo. Die moeten het gewoon ergens kunnen wegzetten. Bij mensen als Zappa lukt dat nog net. Bij iemand als Holdsworth wordt het al lastiger.

Maar het is simpel, al kun je alles van Holdsworth spelen en begrijpen, dan denk ik dat je het nog flink lastig krijgt op een jazz sessie waar iemand een standard inzet die je vanaf papier even moet meespelen. Zeker als het uptempo is, en flink moduleert. En dat is dan nog om geen echt foute noten te spelen. Het idioom en dialect zullen sowieso niet kloppen.

Het gaat niet zozeer om de ladders en akkoorden die gebruikt worden (de voicings zijn bij Holdsworth trouwens toch al behoorlijk afwijkend), het is een dialect ding. En dat dialect is gewoon niet het jazz dialect. Het is ook niet het fusion dialect.

Zelfs Frank Gambale (die het echt zou moeten kunnen, na zijn tijd bij Chick Corea) ging van het podium af als er jazz standards gespeeld werden door Tom Coster, toen ik ze live zag. Dat kon hij toen blijkbaar nog niet zo traditioneel als Coster het wilde.

[Fusion]

De genre discussie is een ander verhaal. Ik geef Fusion in één ding dat hij zegt wel gelijk. Hij snapt het inderdaad niet. Maar ik ga me daar verder ook niet druk over maken.

Holdsworth kun je met een groot hart als fusion zien, maar als je het in een hokje moet duwen is het meer prog met fusion invloeden dan fusion met prog invloeden. En met prog bedoel ik de oirginele prog-scene. Niet alle mogelijke latere heavy metal varianten.

Over het algemeen maken de muzikanten zelf zich er niet zo druk om. Michael Hedges vond het ook prima dat zijn muziek in de new age schappen stond. Het leek de verkoop te helpen. Tuck and Patti vond ik uiteindelijk geloof ik in het wereldmuziek vakje van mijn platenzaak. (of iets anders onwaarschijnlijks) Wat platenzaken doen boeit me niet zo. Die moeten het gewoon ergens kunnen wegzetten. Bij mensen als Zappa lukt dat nog net. Bij iemand als Holdsworth wordt het al lastiger.

Maar het is simpel, al kun je alles van Holdsworth spelen en begrijpen, dan denk ik dat je het nog flink lastig krijgt op een jazz sessie waar iemand een standard inzet die je vanaf papier even moet meespelen. Zeker als het uptempo is, en flink moduleert. En dat is dan nog om geen echt foute noten te spelen. Het idioom en dialect zullen sowieso niet kloppen.

Het gaat niet zozeer om de ladders en akkoorden die gebruikt worden (de voicings zijn bij Holdsworth trouwens toch al behoorlijk afwijkend), het is een dialect ding. En dat dialect is gewoon niet het jazz dialect. Het is ook niet het fusion dialect.

Zelfs Frank Gambale (die het echt zou moeten kunnen, na zijn tijd bij Chick Corea) ging van het podium af als er jazz standards gespeeld werden door Tom Coster, toen ik ze live zag. Dat kon hij toen blijkbaar nog niet zo traditioneel als Coster het wilde.
Ik denk dat jij te veel denkt dat jazzrock musici standards moetem kunnen spelen (Holdsworth heeft overigens een album met jazz standards uitgebracht), het idee alleen al : D En dat jij gezien je tips in dit topic nogal een beperkte visie hebt van jazz als umbrella waar ook jazzrock onder hangt. Wellicht ken je ook alleen zijn werk UK, Bruford etc wat idd erg prog is als bandgeheel, maar ik heb in mijn antwoord aan Erik de duidelijke criteria gegeven waarom hij jazzrock/fusion is. Maar geef mij, Wiki, de meeste gitaarmagazines en naar alle waarschijnlijkheid alle record stores gerust ongelijk. Leef je uit :)

[Pepe]

Ik heb zo'n 2500 albums in mijn Itunes staan. Die heb ik allemaal in genre's ondergebracht. Soms viel dat niet mee, dan moest ik zelf een naam verzinnen. Dan heet zo'n genre bijvoorbeeld South of the Rio Grande of Psycho funky mule. Is dat handig? Welnee maar met 2500 albums en 35 genre's ga je zoeken op artiest.

Onze platenmaatschappij riep de hele tijd, de pluggers kunnen Trio Bier niet plaatsen, het is geen carnaval en geen trio! Noem het city folk zei ik, maar dan Hollands. Dat bestaat niet, zei Warner, dat verzin je maar. Precies zei ik.

Labels zijn enkel belangrijk voor platenmaatschappijen en managers en ik ben geen van beide dus ik vind alles goed zolang ik het maar kan vinden.

[Harald]

Wat Pepe zegt... het zal Holdsworth een worst geweest zijn. Maar ik vermoed dat hij het geen jazz noemde.

Ik denk dat jij te veel denkt dat jazzrock musici standards moetem kunnen spelen Nee, maar een jazzmuzikant wel. Daar zit nu net het verschil.

[Fusion]

Wat Pepe zegt... het zal Holdsworth een worst geweest zijn. Maar ik vermoed dat hij het geen jazz noemde.
Nee, maar een jazzmuzikant wel. Daar zit nu net het verschil.
Het gaat er niet om wat Holdsworth vond. Het gaat erom wat jij beweert. Ik noem overigens steeds jazzrock/fusion niet puur jazz, en jazz als overkoepelende kapstok. Maar goed, je gaat verder niet op mij argumenten in (het album vol jazz standards al eens geluisterd van hem?) dus ik laat het erbjj. Wellicht moet je een wiki account aanmaken en alle on- en offline record stores een brief schrijven dat ze m fout gecategoriseerd hebben.

[Harald]

Heeft de meerderheid ineens per definitie gelijk? Dat kun uitegerekend jij toch niet geloven?

Volgens Wiki,


https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Flag_of_the_Netherlands.svg/20px-Flag_of_the_Netherlands.svg.png (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Flag_of_the_Netherlands.svg) Nederland (https://nl.wikipedia.org/wiki/Nederland): Volgens een onderzoek van LEI Wageningen UR (https://nl.wikipedia.org/wiki/LEI_Wageningen_UR) was in 2012 zo'n 4,5 procent van de Nederlandse bevolking vegetariër of veganist (red. 750.000). Daarnaast eet 14,8% hooguit een à twee dagen per week vlees.

[Erik de Perik]

@ErikdeP
Je hebt de vreemde neiging overal full force tegenin te gaan. Of dat altijd handig is, is een beetje de vraag.

Onder Engels, Spaans, Frans volk is het helemaal niet zo vreemd om een redenatie te illustreren met een voorbeeld. In het Engels is het zelfs helemaal niet zeldzaam dat diegene even een pauze laat vallen om over dat voorbeeld na te denken.

Nederlanders hebben van een dergelijke bescheidenheid helemaal geen last. Laten de redenering aan zich voorbij gaan en vallen op orkaankracht het voorbeeld aan.

Ik heb Ben Webster van nabij meegemaakt en meen daarom dat ik die rustig mag aanhalen als voorbeeld voor een bepaalde opvatting over een bepaald soort jazz.
In lijn ook met Fu's vraag. Die was niet: geef een messcherpe definitie van jazz en laten we eens gezellig tegen elkaar mopperen over wat er wel jazz is en wat niet, maar wat zou je mee moeten/kunnen brengen voor jazz solo's. Dit laatste door mij opgevat als: Heb je suggesties.

Wat je van mijn bijdrages vindt mag je lekker zelf weten, maar ik geloof dat ik met praktischer suggesties kom.


https://www.youtube.com/watch?v=TaPIyo51cr4

Op ca. 1'25" Big Ben. Pracht voorbeeld over het gelijk (min of meer) beginnen en gelijk eindigen.

De arbeidersjazz is meer iets van Ben dan van mij. Hij was er behoorlijk trots op dat hij voor Albert Heijn een LP kon opnemen. Die LP is liefhebbend digi gemaakt en echte genieters kunnen van mij een kopietje krijgen in de gereleasde volgorde van de nummers of de volgorde waarin de nummers zijn opgenomen.
Dan hoor je ineens dat die nummers ook onderling een verhaal vertellen.

Dat iedereen zijn muziek kon beluisteren vond hij fenomenaal.

Maar belangrijker voor de vraag van TS:
- bepaalde tonen van Ben stierven uit en eindigden in gefluister op zijn Selmer
- hij liet rustig lange stiltes vallen
- hij gebruikte in bepaalde toonsoorten motiefjes als houvast
- dat laatste deden al die oude knakkers
- en tijdens dat gefluister, nam ie rustig de tijd om te denken en te genieten
- en vooral over hoe ie het volgende deel van zijn solo zou gaan aanpakken

Als ik iets moet zeggen om mijn credibility aan te tonen over
- waar ie woonde
- bij wie hij woonde
- welk bier hij dronk, hoe en waar
- wie mijn gitaar anders stemde en mij de instructie gaf de happy blues te spelen
- wie hem na donderdagavond/jazzavond in Paradiso de trap op heeft gehesen
- omdat ie dat wegens gezondheid en Amstel niet meer voor elkaar kreeg
- wat ie uitvrat bij Annette (Savage Rose) in skandinavië
- wat er is gebeurd met zijn Selmers en waar zijn die nu
zeg het dan gerust hoor.

De gemeenteraad van Amsterdam (ik noem maar even een voorbeeld hè) heeft het gesnapt.
Geen straat genoemd naar John McLaughlin. Maar de Ben Websterstraat is er hoor!

Gabor Szabo's opnames voor Impulse opnames geen jazz. Carlos Santana denkt daar genuanceerd over.
Vriendelijke groet, Gus

Mijn reactie om "full force" ergens op in te gaan is niet vreemd, maar anders dan direct een knuffelhouding aannemen. Laten we dan in ieder geval erkennen dat we beide Nederlanders zijn met onze eigen manier van doen en dat zeer waarschijnlijk Engelsen, Fransen, Chinezen, etc. dit ook doen.
Het gaat mij er niet om dat jij Ben Webster aanhaalt. Ik snap heel goed wat mensen prettig vinden aan een "fahfahfahfaaah" saxofonist, dat vind ik ook wel eens mooi (als kind meer dan tegenwoordig trouwens). Ik noemde alleen een aantal toppers uit dezelfde tijd en arbeidersklasse die minstens zou authentiek zijn en inderdaad heel wat meer noten speelden. Om aan die "notenkakkerij" dan een conservatorium labeltje te hangen.... dat vind ik dan weer erg direct en onhandig.... zo zie je maar weer Gus.
Mooi om te lezen dat jij blijkbaar met Ben Webster op bent getrokken, dat zal zeker een fantastische tijd zijn geweest en hoef je op geen enkele manier te bewijzen! Al zou ik wel graag de verhalen willen lezen.

Om even het verschil in beleving weer te geven:

Ben Webster met Piet Noordijk (die ik dan helemaal fantastisch vind)

https://soundcloud.com/jazzarchief/sophisticated-lady

[Duhsjaak]

@ErikdeP
De discussie waaiert steeds verder uit. Ik doe gewoon nog een poging.

In post 21 (ach, doe eens gek: kijk m rustig na als je het niet vertrouwt), schrijf ik een bevlogen en rammelend verhaal. Fu snapt dat wel, zeer bevlogen. En op dat moment richt ik me tot hem, de TS tenslotte.

ZoonvanPiet noemde ik. En met plezier mag ik wel zeggen. Je bent pas echt dood, als je niet meer wordt genoemd.
Had Pepe ook even moeten noemen. Gelukkig niet dood. Het klinkt altijd mooi wat ie doet en je betrapt hem eigenlijk nooit op noten teveel.
En toen, out of the blue (jezelf quoten - blijft een beetje vreemd):

Kijk ook eens naar de oude garde. Fine and mellow van Billy Holiday brengt je sinds kort op utube een schat aan oude knarren. Het leuke is dat je bij die gasten kunt zien hoe ze bijna zingend hun melodielijnen opbouwen.
Errol Garner? Hoor je boven het geluid van zijn piano uit neuriën.
Ben Webster? Zelfs als je jouw theoriekennis heeeeeeel langzaam had uitgelegd, had ie het niet begrepen.

Want Fu heeft bakken talent en wil iets anders gaan doen.
Dan kun je terugvallen op je techniek of je kunt op zoek naar het eigene van dat 'iets anders' en tegelijk de tijd nemen om je crea de vrije loop te laten.

Over Piet Noordijk zijn wij het eens.
Op 4 sep 1994 schreef ik een ode aan hem, gwoon voor de lol:

Piet N

Ik heb je in t verleden al eens doorgezaagd
over jazz en lekkere jazz in het bijzonder
en laat ik maar met de deur in huis vallen
jazz is jazz geen verder geen gedonder

't North Sea Jazz Festival is het moment
om Piet Noordijk nog eens live te zien
één van de besten nog in het wild
of mankeert er wat aan je oren misschien

Een hoop critici maakten de fout
Piet's streven naar eenvoud en mooie toon
te zien als slappe gemakzuchtigheid
da's flauwe kul natuurlijk, heel gewoon

Er zitten plenty uitdagende en
provocerende kanten aan zijn spel
hoor je 'm dan is 't genieten
hoor je 'm dan hoor je 't wel

refI
Eén van de jazz giganten van Nederland
sinds ik een pluispuber was
met die lekkere Polydor singletjes
en in de B kant zat een kras

refII
Piet N Piet N Piet N zijn toon
prachtig prachtig prachtig gwoon

W4sep1994

Dus: Van alle gasten die zo speelden dat je je voet erbij kon tappen en dat je van de opbouw van het verhaal kon genieten, koos ik Ben Webster omdat ik van hem en van zijn spel en opvattingen het meeste weet.

En de Piet N tekst zet ik erbij (smiley smiley) voor een bonuspunt bij Fu. Weer een tekst die niet over biologie of chemie gaat. Yééé!!!

@Harald
Riep je me schat? Heb ik iets gemist of over iets heen gelezen dat ik het verband tussen veggies en Jazz niet zie? Want dat zie ik niet hoor. Echt niet.
Correct me if I'm wrong, please.

Trouwens die cijfers stammen van voor de laatste drie foodscares. Het aantal veggies en vegans is serieus aan het toenemen. Steeds meer mensen zijn geknoei met hun eten zat. Gek hè?
Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

@Harald
Riep je me schat? Heb ik iets gemist of over iets heen gelezen dat ik het verband tussen veggies en Jazz niet zie? Want dat zie ik niet hoor. Echt niet.
Correct me if I'm wrong, please.

Trouwens die cijfers stammen van voor de laatste drie foodscares. Het aantal veggies en vegans is serieus aan het toenemen. Steeds meer mensen zijn geknoei met hun eten zat. Gek hè?
Vriendelijke groet, GusNee, jij klaagde niet dat ik niet op de argumenten inging. Die argumenten kwamen erop neer dat Holdsworth in alle platenzaken waar Fu komt bij jazz staat, en dat ze hem op wiki jazz noemen. Oftewel de meerderheid vindt dat toch... Vandaar mijn stelling dat uitgerekend een fanatieke soapboxende vegetariër als Fu zelf toch niet kan geloven in het "de meerderheid heeft toch gelijk" argument.

Hij zei ook nog iets over toonladders en akkoorden. Daar had ik al op gereageerd. Maar dat miste Fu, omdat hij het inderdaad echt niet snapt, zoals hij zelf al zei. Die toonladders en akkoorden is één ding. Dat kom je in meer muziek tegen. Bach gebruikte stiekem ook al dingen die aardig richting gealtereerde ladders gingen. Bigbands deden nog niets met een b9, maar Bach wel bv. Het gaat om het dialect, om de taal. En die zijn bij Holdsworth niet afkomstig uit de jazz hoek.

Laat een Zappa muzikant in België de reclameslogan "smurf mee!" uitspreken, en het klinkt gelijk een stuk schunniger...

Dus, ging niet over jou. Dat de cijfers veranderen bepleit ook alleen maar dat de meerderheid lang niet altijd gelijk heeft. De leukste muziek is op dit moment echt niet wat de meerderheid leuk vindt. Dan zouden we ons niet zo moe hoeven te maken. Gaat tenslotte zelden nog verder dan wat drieklanken, en liefst ook niet al te veel. Voor een hit bij voorkeur die 4 die zo mooi bij elkaar passen...

[Fusion]

Nee, jij klaagde niet dat ik niet op de argumenten inging. Die argumenten kwamen erop neer dat Holdsworth in alle platenzaken waar Fu komt bij jazz staat, en dat ze hem op wiki jazz noemen. Oftewel de meerderheid vindt dat toch... Vandaar mijn stelling dat uitgerekend een fanatieke soapboxende vegetariër als Fu zelf toch niet kan geloven in het "de meerderheid heeft toch gelijk" argument.

Hij zei ook nog iets over toonladders en akkoorden. Daar had ik al op gereageerd. Maar dat miste Fu, omdat hij het inderdaad echt niet snapt, zoals hij zelf al zei. Die toonladders en akkoorden is één ding. Dat kom je in meer muziek tegen. Bach gebruikte stiekem ook al dingen die aardig richting gealtereerde ladders gingen. Bigbands deden nog niets met een b9, maar Bach wel bv. Het gaat om het dialect, om de taal. En die zijn bij Holdsworth niet afkomstig uit de jazz hoek.

Laat een Zappa muzikant in België de reclameslogan "smurf mee!" uitspreken, en het klinkt gelijk een stuk schunniger...

Dus, ging niet over jou. Dat de cijfers veranderen bepleit ook alleen maar dat de meerderheid lang niet altijd gelijk heeft. De leukste muziek is op dit moment echt niet wat de meerderheid leuk vindt. Dan zouden we ons niet zo moe hoeven te maken. Gaat tenslotte zelden nog verder dan wat drieklanken, en liefst ook niet al te veel. Voor een hit bij voorkeur die 4 die zo mooi bij elkaar passen...
Harald grappig een vergelijking waar moraliteit aan te pas komt en wat totaal geen analogie is met een (een stuk) objevtieve(re) kwestie als een categorisatie van een muziekgenre. Dismissed .

Ik heb je meer argumenten gegeven dan toonladders. Ik heb 2 posts lang daarna niets van je gehoord daarover dus laat maar. En blijf vooral jazz herhalen terwijl ik duidelijk jazzrock/fusion noem.

Het album met jazz standards al van hem gecheckt?

Dag Harald.

[Fusion]

Ik had al aangegeven niet meer te gaan reageren, maar bjj deze dan. Succes met zoeken in de platenzaak als je ooit een soloabum van Holdsworth wilt kopen. Zul je lang zoeken :)

[Luke-wannabe]

Ik zou solo's van je helden uit gaan zoeken. Een solo die je te gek vind of zo. En dan wel zelf en op gehoor he.
Probeer de logica te zien achter het geen wat er gespeeld wordt. 'Waarom' een bepaalde frase zo gespeeld wordt.

[Fusion]

Ik zou solo's van je helden uit gaan zoeken. Een solo die je te gek vind of zo. En dan wel zelf en op gehoor he.
Probeer de logica te zien achter het geen wat er gespeeld wordt. 'Waarom' een bepaalde frase zo gespeeld wordt.Goede tip. Is ook een tip die zo'n beetje alle artiesten die ik gaaf vindt geven. En frappant genoeg geven de gitaristen onder hen vaak ook de tip om naar de oude blazers te luisteren. Die hebben toch wel een basis gelegd zeg maar.

Ik neem een beetje een shortcut echter (heb maar een uurtje of 2 per week helaas, en soms gaat die ook nog op aan repeteren als ik weer mag spelen). Ik zoek op YouTube naar mensen die frasen van mijn favo artiesten hebben uitgezocht en analyseren en in langzaam tempo overbrengen, of 'licks in de stijl van'. Werkt ook erg goed ;)

[Brad]

Ik zou solo's van je helden uit gaan zoeken. Een solo die je te gek vind of zo. En dan wel zelf en op gehoor he.
Probeer de logica te zien achter het geen wat er gespeeld wordt. 'Waarom' een bepaalde frase zo gespeeld wordt.

Of een boek kopen met tab. van Kenny Burrel is bijvoorbeeld ooit een boek verschenen met uitgeschreven solo's.

[Tupelo]

Ik zou solo's van je helden uit gaan zoeken. Een solo die je te gek vind of zo. En dan wel zelf en op gehoor he.
Probeer de logica te zien achter het geen wat er gespeeld wordt. 'Waarom' een bepaalde frase zo gespeeld wordt.
Zover ik een werkwijze heb is het ook deze, op terugwerkende kracht de logica zien te ontrafelen werkt beter voor mij dan trapsgewijs (en vaak één dimensionaal) het kunstje leren.

[Fusion]

Poeh, op hele simpele jazz schemas als ii (iv) V I, I vi ii V komt t laaaaangzaaaaam op gang, of een simpel blues schema. Maar n meer geavanceerd fusion schema, poeh, pffffff

[Pepe]

Volgens mij heb ik het wel eens gezegd (?) maar wilde je er niet aan (?)
Enniewee.
Een goede manier is uit te gaan van akkoorden.
Heb jarenlang les gegeven, dit bleek gewoon het beste te werken voor mijn leerlingen om de theorie inzichtelijk te maken en te kunnen toepassen.

Ik moet wel zeggen, je gaat er anders van spelen, meer een Hendrix manier van denken (er van uitgaand dat je met zijn techniek bekend bent)

Als je toonladders oefent ga je zo ook denken, dwz, een progressie benaderen als 1 toonladder met alteraties.
Krijg je van die shred en fusion solo's waar hard op en neer gefietst wordt.

Maar misschien, je naam geeft het al min of meer weg, is dat ook wat je wil?

[Brad]

Te laat geboren zou ik zeggen. Vroeger speelden jazz muzikanten gewoon willekeurige noten terwijl ze helemaal high waren van de drank en dope. Dat was een stuk eenvoudiger. Al zou ik het op het gemberbier hebben gedaan.

[Fusion]

Volgens mij heb ik het wel eens gezegd (?) maar wilde je er niet aan (?)
Enniewee.
Een goede manier is uit te gaan van akkoorden.
Heb jarenlang les gegeven, dit bleek gewoon het beste te werken voor mijn leerlingen om de theorie inzichtelijk te maken en te kunnen toepassen.

Ik moet wel zeggen, je gaat er anders van spelen, meer een Hendrix manier van denken (er van uitgaand dat je met zijn techniek bekend bent)

Als je toonladders oefent ga je zo ook denken, dwz, een progressie benaderen als 1 toonladder met alteraties.
Krijg je van die shred en fusion solo's waar hard op en neer gefietst wordt.

Maar misschien, je naam geeft het al min of meer weg, is dat ook wat je wil?
Ik wilde er wel aan hoor ;) Het is gewoon niet iwts wat je 1 2 3 eigen maakt, en met allerlei alt akkoorden etc is t makkelijke gezegd dan gedaan

[Pepe]

Ja, is waar.
Je moet dat zien als een stickertje wat je los probeert te peuteren. Het begin is het moeilijkst, soms heb je een ineens een heel stuk en dan zit het weer muurvast.

Maar het is goed dat het moeilijk is, anders zou iedereen het kunnen.

[Fusion]

Goede vergelijking :D ik had een klein stukje los, omdat ik wat basistrucjes vond die heel makkelijk mooie altered tonen produceerden (kleine terts of trintone verschuivingen, halve noot omhoog of omlaag verschuiven, wat timing tips, tips over motiefjes verschuiven, arpeggios etc), en die werken prima bij simpele schemas, die ook niet moduleren, maar als t niet in een simpele maj of min ladder staat, of als t moduleert, poeh, mijn nagels en t stickertje breken steeds af haha

[Fusion]

Vergeet ook niet dat jazz eigenlijk iets is dat je uren per dag zou moeten doen. Ik doe t met een uurtje of 4 max per week.

[Fusion]

Te laat geboren zou ik zeggen. Vroeger speelden jazz muzikanten gewoon willekeurige noten terwijl ze helemaal high waren van de drank en dope. Dat was een stuk eenvoudiger. Al zou ik het op het gemberbier hebben gedaan.
Onzin (Van die willekeurige note). Of was t een grapje? In dat geval: ha ha.

[Brad]

In mijn lesboek van Phil Capone heeft hij het erover dat er nog altijd mensen zijn die denken dat Jazz musici zomaar wat doen terwijl ze op allerlei middelen zitten. Daarna legt hij uit dat de Jazz helemaal veranderd is en dat drugs uit den boze zijn. Ik maak daaruit op dat er ooit een tijd geweest is dat Jazz muzikanten inderdaad puur op gevoel speelden.

[Fusion]

Gevoel en willekeurige noten is hetzelfde in jouw mening? Wauw...

[Pepe]

Brad lult maar wat.
Willekeurige noten spelen was een oefening van mijn docent op het conservatorium.
Ik zei tegen hem, als jij dat doet klinkt het gelijk goed, als ik dat doe klinkt het ook als complete chaos.
Ja, zei hij, ze zijn allemaal willekeurig maar de een is willekeuriger dan de andere.

Het is een goede oefening, orde uit chaos te kunnen scheppen, een soort graadmeter van waar je staat.

[Duhsjaak]

Toch is het een heel leuke draad. Het blijft mensen aan het denken zetten, de meesten wel in ieder geval.
Dat zijn de leukste vragen.
De allerleukste.
Vriendelijke groet, Gus

[Pepe]

Mijn broer en ik schaakten vroeger veel.
Toen we uit elkaar gingen wonen hield dat op. Op een dag belde hij op en zei, E2 E4. Ah, zei ik, ben ik zwart? In dat geval E7 E5.
We werden steeds beter hoewel we nooit het bord niveau haalden natuurlijk.

Op een keer was er een vriend op bezoek toen we wat zetten over de telefoon uitwisselden. Volgens mij zeggen jullie maar wat, zei hij. Hij kon zich niet voorstellen dat je een overzicht kon hebben van het geheel met zoveel informatie gaande.
Maar de grap is, je begin klein, een spotlight op een donker vlak. En naarmate je het maar lang genoeg doet wordt dat hele bord verlicht. Het is geen gave, het is gewoon veel doen.

Zo gaat dat ook met noten. De eerste twee zijn niks, met de derde heb je een drieklank. En alles wat daarop volgt staat in die context. Willekeur heeft er niks mee te maken maar kennis een hele hoop.

[Fusion]

Amen. Waarbij t niet uitmaakt of je de gangbare jas terminologie kent, of de klassieke benamingen, of alleen maar de noten (of liever gezegd intervallen) herkent. Hoewel terminologie wel handig is in de communicatie haha

[Pepe]

In feite is muziektheorie overzichtelijker. 12 unieke noten en 12 unieke vakjes, daarbinnen speelt alles zich af.
En je kan dan wel 5 combinaties maken maar het blijft broddelwerk bij een schaakspel vergeleken.
Wat het enorm lastig maakt is dat al die unieke vakjes telkens op een andere locatie op je toets opduiken.
Wat dat betreft is gitaar een heel ingewikkeld instrument vergeleken bij piano.
Maar die kunnen ter compensatie 10 combinaties maken.

Er wordt vaak gezegd, gitaristen zijn belabberde lezers.
Ja, poeh he. Als je enkel 1 noot per keer kan blazen snap ik dat wel.
Maar zo'n trompetter heeft natuurlijk geen idee waar wij het over hebben. Tuut. :D

[barno]

blijft lastig, theorie leren als je al wat kan spelen. onlangs voor eerste keer in mijn leven wat lesjes genomen. Van een belachelijk goede jazzcat. Hij vond het ubervervelend dat ik niet kon uitleggen wat ik speelde want daar zat al heel wat jazztheorie in en als ie daarop inpikte hoorde ik het donderen in New Orleans. Beetje zoals Brad in dit topic.

Het is alleen de echte gitaarzotten gegeven ver te komen in theorie zonder theorie te leren. De gypsie wizzards kennen vaak echt geen hol van officiele theorie maar hebben het allmaal impliciet in de vingers.

[Pepe]

Ja true maar addertje.
Een stijl, zoals de Django hot club bijvoorbeeld, handelt over een vrij klein gebied terwijl theorie het hele spectrum beoogt.

In theorie snap ik dingen wel maar ze spelen is heel wat anders. Dus gitaristen beperken (specialiseren zeggen we liever) zich want beter veel van weinig dan weinig van veel.
Er zijn wel gitaristen die heel breed zijn. De enige die mij te binnen schiet is Gatton trouwens. Maar dat is uitzonderlijk.
Maar ook hem had je geen flamenco of klassieke gitaar in zijn handen hoeven geven. En zoiets als Djent zou hij ook de ballen snappen.

Ja, die zes (of 7) snaartjes, onnoemelijk veel leed kan dat berokkenen.

[Fusion]

Wat Pepe zegt.

[Brad]

Ik citeer mijn zeer gewaardeerde papieren leraar. En ik kan mij wel voorstellen dat in the old days van zware armoede mensen zwaar op de dope en illegaal gestookte whisky maar wat deden.

Jazz was vroeger een soort punk. Rebelse muziek.

[Erik de Perik]

Ik citeer mijn zeer gewaardeerde papieren leraar. En ik kan mij wel voorstellen dat in the old days van zware armoede mensen zwaar op de dope en illegaal gestookte whisky maar wat deden.

Jazz was vroeger een soort punk. Rebelse muziek.


Te laat geboren zou ik zeggen. Vroeger speelden jazz muzikanten gewoon willekeurige noten terwijl ze helemaal high waren van de drank en dope. Dat was een stuk eenvoudiger. Al zou ik het op het gemberbier hebben gedaan.

Klopt helemaal.

[Fusion]

Ik citeer mijn zeer gewaardeerde papieren leraar. En ik kan mij wel voorstellen dat in the old days van zware armoede mensen zwaar op de dope en illegaal gestookte whisky maar wat deden.

Dat jij je dat kán voorstellen geloof ik graag want het is duidelijk dat je echt helemaal niets met jazz hebt of er ook maar enige ballen ban snapt met je 'Maar wat deden'. Hoe verzin je het...

[Tabula Rasa]

Jammer. Was een erg mooi en leerzaam topic. Redelijk eind boven m'n pet, dus alleen maar lezen, niets zinnigs toe te voegen.

Helaas wordt het subtiel weer een Brad-show. Knap gedaan!

gepost met Tapatrut.

[Fusion]

Negeer functie. En ik zal m in deze negeren.

[Brad]

Dat jij je dat kán voorstellen geloof ik graag want het is duidelijk dat je echt helemaal niets met jazz hebt of er ook maar enige ballen ban snapt met je 'Maar wat deden'. Hoe verzin je het...

Ik ben niet echt een Jazz freak, dat klopt. Neemt niet weg dat wanneer het voorbij komt ik het zeker kan waarderen. Verder is het bestuderen van de huidige basis jazz theorie prima voor je algemene kennis als gitarist. Ook kun je bepaalde typische jazz dingetjes bewust toepassen in je eigen muziek.
Een doom klinkend sus2 akkoord op de gitaar gecombineerd met een zwoele mineur9 jazzy voicing op de piano levert een mooi klankbeeld op om maar wat te noemen.

[Fabrieksinstellingen]

Klinkt best dope zou je kunnen stellen.

Maar ga vooral door (met zinvolle berichten dan), want dit is best een heel leerzame, leuke en voor mij ook wel iets ingewikkelde topic.

[Fusion]

Ik ben niet echt een Jazz freak, dat klopt. Neemt niet weg dat wanneer het voorbij komt ik het zeker kan waarderen. Verder is het bestuderen van de huidige basis jazz theorie prima voor je algemene kennis als gitarist. Ook kun je bepaalde typische jazz dingetjes bewust toepassen in je eigen muziek.
Een doom klinkend sus2 akkoord op de gitaar gecombineerd met een zwoele mineur9 jazzy voicing op de piano levert een mooi klankbeeld op om maar wat te noemen.
Ach ze doen maar wat joh...

[Brad]

Klinkt best dope zou je kunnen stellen.

Maar ga vooral door (met zinvolle berichten dan), want dit is best een heel leerzame, leuke en voor mij ook wel iets ingewikkelde topic.


Nou Jazz theorie is vooral blokken. Simpelweg blokken. In veel standards die Jazzgitaristen spelen wordt er meerdere malen van toonaard gewisseld. Dan moet je wel blindelings die toonladders kunnen vinden op de hals. Dat ze zomaar wat doen behoort allang tot het verleden.

[Fusion]

Nou Jazz theorie is vooral blokken. Simpelweg blokken. In veel standards die Jazzgitaristen spelen wordt er meerdere malen van toonaard gewisseld. Dan moet je wel blindelings die toonladders kunnen vinden op de hals. Dat ze zomaar wat doen behoort allang tot het verleden.
Nee hoor, behoort tot jouw fantasie alleen

[Brad]

Dus het was voor jou niet doorbijten toen je alle majeur, mineur, harmonisch mineur, melodisch mineur, phrygisch dominant, altered scales in c, cis, des, d, e, f enz. uit je hoofd ging leren?

[Fusion]

Pffff.... welke zin van jouw hand bevat t woord "behoort"?

[Pepe]

Dus het was voor jou niet doorbijten toen je alle majeur, mineur, harmonisch mineur, melodisch mineur, phrygisch dominant, altered scales in c, cis, des, d, e, f enz. uit je hoofd ging leren?

Ja, ik weet dat er mensen zijn die scales leren.
Dan ken je een scale, en dan? Wat kan je daar dan in godsnaam mee doen?
Aan je publiek laten zien dat je een scale kent?

Het werkt andersom. Je speelt een akkoord.
Dan zie je, we hebben een kleine terts en de 7 is verlaagd.
Heeft een naam maar niet zo boeiend. Voor de statistici onder ons.
Ok.

Dan ga je naar een forum toe.
Dan zeg je niet, op het I akkoord speelde ik me toch een partij kleine tertsen en verlaagde 7's!
Klinkt omslachtig.
DAN zeg je, speelde ik me even een fijne mineur.
Eolisch klinkt beter want je kent je modi.

Ik chargeer een beetje, kennis van ladders heb sijn nut zoals de 3e naamval van voorzetsels in het Duits zijn nut heeft.
Maar je bestelt er geen brot mee bij de backer.
Het is een hulpmiddeltje, een reservewiel voor een lekke band.

[Fusion]

Ja, ik weet dat er mensen zijn die scales leren.
Dan ken je een scale, en dan? Wat kan je daar dan in godsnaam mee doen?
Aan je publiek laten zien dat je een scale kent?

Het werkt andersom. Je speelt een akkoord.
Dan zie je, we hebben een kleine terts en de 7 is verlaagd.
Heeft een naam maar niet zo boeiend.
Ok.

Dan ga je naar een forum toe.
Dan zeg je niet, lekker gespeeld. Op het I akkoord speelde ik me toch een partij kleine tertsen en verlaagde 7's!
Klinkt omslachtig.
DAN zeg je, speelde ik me even maar wat, lekker die dope en drank, wel kut dat ik zo arm benFixed en tien tekens

[Pepe]

:d...............

[Brad]

Nou, wanneer een akkoord progressie in Ebmaj staat en vervolgens transponeert naar Am dan is het wel handig om in elk geval de Ebmaj ladder te kennen en Am aeolisch. Binnen die kaders weet je in elk geval dat je geen valse noten speelt. En om een vergelijking te trekken met die Duitse naamvallen. Wanneer het er zo ingesleten is dat het een tweede natuur is geworden en je er niet meer over na hoeft te denken ben je waar je wezen wilt.

Dan kun je echt muziek gaan maken.

[Tabula Rasa]

Transponeren is toch een heel muziekstuk omhoog of om laag wijzigen, dus een denkbeeldige capo. Alles schuif op, maar al je patronen blijven gewoon hetzelfde. Het mooie van een gitaar tov bijvoorbeeld een piano.
Moduleren is toch binnen een stuk, waar de toonsoort verandert..... Of zit ik er nou helemaal naast?


Wegmoduleren naar B, zoals in "er zit een haar in m'n glas"

gepost met Tapatrut.

[Pepe]

Nou, wanneer een akkoord progressie in Ebmaj staat en vervolgens transponeert naar Am dan is het wel handig om in elk geval de Ebmaj ladder te kennen en Am aeolisch. Binnen die kaders weet je in elk geval dat je geen valse noten speelt. En om een vergelijking te trekken met die Duitse naamvallen. Wanneer het er zo ingesleten is dat het een tweede natuur is geworden en je er niet meer over na hoeft te denken ben je waar je wezen wilt.

Dan kun je echt muziek gaan maken.

Geen idee.
Ken je ook maar 1 voorbeeld opnoemen waarbij een majeur progressie transponeert naar een mineur?
Je weet toch wel wat transponeren is?

Edit: Oh, Tab was me NET voor.

[Tabula Rasa]

Edit: Oh, Tab was me NET voor.

Zelfs ik vroeg het me af en ik weet echt heel weinig van theorie, dus Brad moet echt uit z'n nek lullen of hier opzettelijk de boel verzieken.



gepost met Tapatrut.

[Pepe]

Brad bedoelt het goed maar het is zo theoretisch en soms volg ik het niet.

Hij heeft het nu over "valse noten" maar theoretisch bestaan die niet. Niet toonladder eigen zeg je dan.
In de praktijk is een noot vals als je gitaar niet goed gestemd is.
Je kan "foute" noten spelen maar dat enkel in een context van andere instrumenten of een sequence, in een herhaling bijvoorbeeld.

Als je alleen speelt wordt "fout" of "goed" vooral gedefinieerd door datgene wat je daarna speelt.

[Brad]

Geen idee.
Ken je ook maar 1 voorbeeld opnoemen waarbij een majeur progressie transponeert naar een mineur?
Je weet toch wel wat transponeren is?

Edit: Oh, Tab was me NET voor.

Klopt transponeren is bijvoorbeeld de akkoorden van een nummer dat in c staat naar d zetten. Een c akkoord wordt dan een d en een Em een F#m.

Moduleren is het juiste woord. Even een vergissing.

[Tabula Rasa]

Lang geleden zei mijn gitaarleraar dat een noot alleen fout is wanneer die niet oplost, ongeacht welke van de 12 het is, in welke toonsoort dan ook.

gepost met Tapatrut.

[Fusion]

Nou, wanneer een akkoord progressie in Ebmaj staat en vervolgens transponeert naar Am dan is het wel handig om in elk geval de Ebmaj ladder te kennen en Am aeolisch. Binnen die kaders weet je in elk geval dat je geen valse noten speelt. En om een vergelijking te trekken met die Duitse naamvallen. Wanneer het er zo ingesleten is dat het een tweede natuur is geworden en je er niet meer over na hoeft te denken ben je waar je wezen wilt.

Dan kun je echt muziek gaan maken.Ga jij maar muziek maken want van theorie heb je echt geen kaas gegeten. Transponeren van Ebmaj naar Am? Koekkoek! Am Aeoluach? Een soort dubbel mineur ladder? Koekkoek! Valse noten? Je bedoelt als je gitaar ontstemt? Koekkoek!

[Fusion]

Lang geleden zei mijn gitaarleraar dat een noot alleen fout is wanneer die niet oplost, ongeacht welke van de 12 het is, in welke toonsoort dan ook.

gepost met Tapatrut.Die geeft vast geen jazz geluisterd ;)

[Tabula Rasa]

Die geeft vast geen jazz geluisterd ;)Juist wel! Misschien formuleer ik het krom.


Edit: ik moet me er ook niet mee bemoeien. Veel te ingewikkelde shit voor mij.




gepost met Tapatrut.

[Brad]

Een akkoord progressie: Fm7 Bb7 Ebmaj7 Bmin7b5 E7b9 Am7.

Over de eerste drie akkoorden speel je noten van de toonladder van Eb. Over de Bmin7b5 en de E7 speel je A harmonisch mineur en over de Am7 speel je A aeolisch.(je kunt ook in A harmonisch mineurblijven zolang je het groot septiem alleen als doorgangsnoot gebruikt)

[Fusion]

Juist wel! Misschien formuleer ik het krom.


Edit: ik moet me er ook niet mee bemoeien. Veel te ingewikkelde shit voor mij.




gepost met Tapatrut.Jazz is er ook in 75748294 s.aken he. Sommige smaken laten de noten wel oplossem. Andere smaken nuist niet om de spanning op te voeren. Overigens spreek je eerder van akkoorden die oplossen dan noten (maar kan wel)

[Pepe]

Een akkoord progressie: Fm7 Bb7 Ebmaj7 Bmin7b5 E7b9 Am7.

Over de eerste drie akkoorden speel je noten van de toonladder van Eb. Over de Bmin7b5 en de E7 speel je A harmonisch mineur en over de Am7 speel je A aeolisch.(je kunt ook in A harmonisch mineurblijven zolang je het groot septiem alleen als doorgangsnoot gebruikt)

Als je nou je gebiedende wijs overal vervangt door de frase "zou je kunnen" dan vind ik prima.

Het is muziek he, toonladders worden afgeleid, niet andersom.
Toonladders zeggen iets over wat al bedacht is, bij improvisatie is het misschien juist fijn om jezelf geen dwingend format op te leggen.

[Pepe]

Al die theorie, fijn om te weten en op een bepaald punt zelfs noodzakelijk maar picture this:

Je staat met wat mensen iets te spelen, te jammen desnoods, en iemand roept, gitaarsolo!
Niet ondenkbaar. Veel voorkomend zelfs.
De vraag is dan, heb je dan meer aan kennis van toonladders of kennis van je toetsenbord.

Elke muzikant die wel eens in zo'n situatie verzeild raakt weet, dat is vaak zwemmen of verzuipen en god zegene de greep.
In die gevallen koester ik mijn dubbelstops en arpeggio's die ik blindelings bij mijn akkoorden weet te vinden. En zo zal iedereen zijn eigen dingen hebben waarop ie terugvalt maar ik geloof niet dat er iemand denkt.. euh... C maar verlaagd septiem dus dat wordt mixolydisch voor de eerst 4 maten.

[Fusion]

Een akkoord progressie: Fm7 Bb7 Ebmaj7 Bmin7b5 E7b9 Am7.

Over de eerste drie akkoorden speel je noten van de toonladder van Eb. Over de Bmin7b5 en de E7 speel je A harmonisch mineur en over de Am7 speel je A aeolisch.(je kunt ook in A harmonisch mineurblijven zolang je het groot septiem alleen als doorgangsnoot gebruikt)
Ga jij lekker transponeren. En vooral in Eb en Am spelen, dan klink je iig nooit jazz.

[Brad]

Al die theorie, fijn om te weten en op een bepaald punt zelfs noodzakelijk maar picture this:

Je staat met wat mensen iets te spelen, te jammen desnoods, en iemand roept, gitaarsolo!
Niet ondenkbaar. Veel voorkomend zelfs.
De vraag is dan, heb je dan meer aan kennis van toonladders of kennis van je toetsenbord.

Elke muzikant die wel eens in zo'n situatie verzeild raakt weet, dat is vaak zwemmen of verzuipen en god zegene de greep.
In die gevallen koester ik mijn dubbelstops en arpeggio's die ik blindelings bij mijn akkoorden weet te vinden. En zo zal iedereen zijn eigen dingen hebben waarop ie terugvalt maar ik geloof niet dat er iemand denkt.. euh... C maar verlaagd septiem dus dat wordt mixolydisch voor de eerst 4 maten.

Nou ik moet je zeggen dat je dan toch wel wat aan toonladders hebt. Zeker bij pop of blues. Als de patronen van de basistoonladder er een beetje ingesleten zijn kom je er al improviserende achter welke toonladder, of liever gezegd in welke toonsoort je moet spelen.

Dat een noot nooit fout is, ik weet het niet. Neem het nummer Helpless van Neil Young. Een eenvoudig nummer dat in c staat. Als je daar een solo over speelt en je speelt de noten Eb en Bb klinkt het toch echt niet.

[Fusion]

Context Brad. Als jij een Bb of Eb wilt spelen over Neil Young moet je dat vooral doen. En je had t over valse noten, niet foute noten. Valse notem komen door een slecht gestemd instrument of een slechte techmiek. Foute noten zijn noten zijn noten die je niet had willen spelen.

Er al achter wat transponeren is? Het verneukeratieve is dat je wat termen kent en daar graag mee strooit maar je ken hun betekenis niet. Zie mijn koekkoek opmerkingen waarbij ik hints geef over wat je fout zegt. Die laat je dan zoals gewoonlijk weer liggen. Alsof je niet wilt leren ofzo.

[Brad]

Ja maar foute noten kunnen zo fout klinken dat het ook echt vals klinkt.

[Brad]

Context Brad. Als jij een Bb of Eb wilt spelen over Neil Young moet je dat vooral doen. En je had t over valse noten, niet foute noten. Valse notem komen door een slecht gestemd instrument of een slechte techmiek. Foute noten zijn noten zijn noten die je niet had willen spelen.

Er al achter wat transponeren is? Het verneukeratieve is dat je wat termen kent en daar graag mee strooit maar je ken hun betekenis niet. Zie mijn koekkoek opmerkingen waarbij ik hints geef over wat je fout zegt. Die laat je dan zoals gewoonlijk weer liggen. Alsof je niet wilt leren ofzo.

Had je deze post van mij soms gemist? Een mens kan een foutje maken.


Klopt transponeren is bijvoorbeeld de akkoorden van een nummer dat in c staat naar d zetten. Een c akkoord wordt dan een d en een Em een F#m.

Moduleren is het juiste woord. Even een vergissing.

[Fusion]

Had je deze post van mij soms gemist? Een mens kan een foutje maken.
Gemist. Jij de rest van mijn post gelezen? Je maakt nog wel meer fouten. Mij worst wezen maar zie niet graag dat meelezers jouw fouten overnemen.

[Fabrieksinstellingen]

Het kan zijn dat die Brad gelijk heeft, ik weet alleen niet of er drank en drugs in het spel is maar het klinkt zwalkend en dope.

http://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160929_02492428

(Aangezien het van een leuke informatieve topic naar geirriteerd gezwets is gegaan, kan deze meer dan hilarische grap of protest tegen de gevestigde jazz elite er ook wel bij) 🤗

[Tabula Rasa]

Geniaal, alleen nog "hier en daar een beetje opleuken".

gepost met Tapatrut.

[Pepe]

Dat een noot nooit fout is, ik weet het niet. Neem het nummer Helpless van Neil Young. Een eenvoudig nummer dat in c staat. Als je daar een solo over speelt en je speelt de noten Eb en Bb klinkt het toch echt niet.

Jaja, ik zei juist wel dat er foute noten zijn. Als ik langzamer moet schrijven moet je het zeggen hoor!

Ik zei wel, theoretisch is er niks fout maar dat moet ik herstellen, je kan je verschrijven.
Gebeurt mij wel eens, al die lijntjes zitten zo dicht op elkaar.

Dat filmpje van fabrieksinstellingen is hilarisch. Doet me kwa vibe denken aan Joe Zawinul en albums van Davis als Big Fun en On the Corner.
Nou was die Zawinul een virtuoos en zijn die 70's Davis albums sexy as hel maar het is waar, het is een dun lijntje tussen geniaal en gekte en voor de buitenstaander is het 1 pot nat.
Of zoals Han zou zeggen, dat geklieder van die Appel doet mijn kleindochter met haar vingers.

[Fusion]

De saxofonist en bassiste doen helemaal niets. De drummer is de enige waardoor t enigszins in de buurt van muziek komt.

[Tabula Rasa]

Het is mij allemaal te ingewikkeld. Ik hou het wel bij de aanpak van Hendrix, gewoon om de greep heen, á la Axis Bold as Love en Little Wing. Waar ik een onbedoelde "foute" noot speel, schuif ik hem wel door naar een plek waar ie wel klinkt. Dan wordt mijn akkoordenspel nog enigszins interessant.
Nummers met modulaties speel ik gewoon niet.

gepost met Tapatrut.

[Pepe]

I fully agree, grote fan van de Hendrix methode.
In feite is het raar dat je nauwelijks die aanpak tegenkomt, het werkt zou je zeggen.
Denk dat het te maken heeft met de traditionele manier van denken zoals Bach ooit ontwikkelde met zijn welgetempereerde klavierstudies waar de docenten verder op borduurden.
Hendrix had moeten doen wat Vai deed, je methode publiceren in een magazine met grote oplage.
Als Vai alles voor zichzelf gehouden had zaten we nog steeds te kloten met een tremdive op papier te krijgen en de Brads zouden zeggen, het zit niet in een modi dus het is fout.
Of vals. :D

[Fusion]

Als het klopt wat ik denk dat jullie bedoelen is die Hendrik methode behoorlijk geïntegreerd in de standaard jazz solo trucjes hoor. Je bedoelt met semitonen omhoog en omlaag om de noten van t akkoord heen spelen? Als jullie weer snappen wat ik bedoel?

[Tupelo]

Ik doe helemaal niet aan theorie, en hoop maar gewoon dat het uitkomt. :D
De frequentie waarmee dat gebeurt, neemt met de jaren toe, dat wel...

[Duhsjaak]

Het is mij allemaal te ingewikkeld. Ik hou het wel bij de aanpak van Hendrix, gewoon om de greep heen, á la Axis Bold as Love en Little Wing. Waar ik een onbedoelde "foute" noot speel, schuif ik hem wel door naar een plek waar ie wel klinkt. Dan wordt mijn akkoordenspel nog enigszins interessant.
Nummers met modulaties speel ik gewoon niet.

gepost met Tapatrut.

Moduleren?
Op de Magali Michaut manier is er niets een de hand.


https://www.youtube.com/watch?v=bKRQeVpAA0k

Dame schrijft nog maar 3 jaar haar eigen muziek muziek en heeft haar baan net opgezegd.
Crea Bea, ook met de capo.
Vriendelijke groet, Gus

[barno]

nu gaat het in dit topic voornamelijk over welke noten thuishoren in jazz maar mijn ervaring is dat frasering en waar je de noten zet nog een stuk belangrijker is om iets "jazz" te doen klinken. En moeilijker, als je jarenlang gewoon blues hebt gespeeld. Een scale heb je zo geleerd maar de plaatsing...

[Fusion]

nu gaat het in dit topic voornamelijk over welke noten thuishoren in jazz maar mijn ervaring is dat frasering en waar je de noten zet nog een stuk belangrijker is om iets "jazz" te doen klinken. En moeilijker, als je jarenlang gewoon blues hebt gespeeld. Een scale heb je zo geleerd maar de plaatsing...
Nou ja, ik ben t niet eens met 'een stuk belangrijker', compleet oneens zelfs, maar het is wel heel belangrijk uiteraard.

[Fusion]

Ik doe helemaal niet aan theorie, en hoop maar gewoon dat het uitkomt. :D
De frequentie waarmee dat gebeurt, neemt met de jaren toe, dat wel...
Nee joh, da's je eigen steeds lager wordende standaard gecombineerd met toenemende seniliteit! :)

[Brad]

nu gaat het in dit topic voornamelijk over welke noten thuishoren in jazz maar mijn ervaring is dat frasering en waar je de noten zet nog een stuk belangrijker is om iets "jazz" te doen klinken. En moeilijker, als je jarenlang gewoon blues hebt gespeeld. Een scale heb je zo geleerd maar de plaatsing...

Ja, een hollow body gitaar met veel hout in de toon, de juiste frasering en timing. Waar ik het niet zo mee eens ben is dat scales zo geleerd zijn. Althans dat je in elke toonsoort zo maar even de belangrijkste scales kan opnoemen en vinden op je gitaar.

Bij de melodische mineurladder van A kan ik zo alle noten opnoemen en akkoorden die bij elke trap horen, maar bij de meloische mineur van Fis, nee daar heb ik even wat tijd voor nodig. Misschien vind ik ooit nog weleens de zin om dat allemaal perfect uit mijn hoofd te leren. Want zoals ik al zei, het is gewoon een kwestie van blokken. Of je moet een fotografisch geheugen hebben.

[Brad]

I fully agree, grote fan van de Hendrix methode.
In feite is het raar dat je nauwelijks die aanpak tegenkomt, het werkt zou je zeggen.
Denk dat het te maken heeft met de traditionele manier van denken zoals Bach ooit ontwikkelde met zijn welgetempereerde klavierstudies waar de docenten verder op borduurden.
Hendrix had moeten doen wat Vai deed, je methode publiceren in een magazine met grote oplage.
Als Vai alles voor zichzelf gehouden had zaten we nog steeds te kloten met een tremdive op papier te krijgen en de Brads zouden zeggen, het zit niet in een modi dus het is fout.
Of vals. :D

Nou als we het dan over Vai hebben, en laten we Satch ook maar gelijk noemen, die boys gebruiken graag bewust de lydische ladder. Die twee, dat zijn jongens die hun scales zeker kennen.

Net als Malmsteen, die gebruikt graag bewust de phrygische ladder.

[Tabula Rasa]

Huh? Ben ik nou helemaal debiel of blijft alles gewoon hetzelfde, maar je schuift alles anderhalve toon omlaag? Als je kan transponeren, dan kan dat ook. Alle intervallen, grepen etc... Alles blijft hetzelfde.

gepost met Tapatrut.

[Fusion]

Ja, een hollow body gitaar met veel hout in de toon, de juiste frasering en timing. Waar ik het niet zo mee eens ben is dat scales zo geleerd zijn. Althans dat je in elke toonsoort zo maar even de belangrijkste scales kan opnoemen en vinden op je gitaar.

Bij de melodische mineurladder van A kan ik zo alle noten opnoemen en akkoorden die bij elke trap horen, maar bij de meloische mineur van Fis, nee daar heb ik even wat tijd voor nodig. Misschien vind ik ooit nog weleens de zin om dat allemaal perfect uit mijn hoofd te leren. Want zoals ik al zei, het is gewoon een kwestie van blokken. Of je moet een fotografisch geheugen hebben.
En dan hebben we t niets eens over moeilijkere ladders. Het enige dat ik in de afgelopen weken bereikt heb is dat ik van t gros van de 'moeilijkere ladders'(altered, augmented, whole-half, half-whole etc etc) één vingerzetting schema heb geleerd. Bij lagere snelheden kan ik als de tonica zonder mol is ook wel buiten dit patroontje om soleren. Verder is niet echt te doen met n paar uurtjes per week max. Ben al blij dat ik progressie maak!

[Fusion]

Nou als we het dan over Vai hebben, en laten we Satch ook maar gelijk noemen, die boys gebruiken graag bewust de lydische ladder. Die twee, dat zijn jongens die hun scales zeker kennen.

Net als Malmsteen, die gebruikt graag bewust de phrygische ladder.
Malmsteen staat ook bekend om zijn harmonisch mineur. Ik weet niet of ze alledrie alle scales kennen of beheersen. Vai verdenk ik er wel van, maar in de praktijk spelen deze mannen niet echt veel verschllende ladders.

Anyway, laten we het weer over jazz soleren hebben.

[guitarkid2]

voor de duidelijkheid
dit is toch ongeveer "jouw" jazz ??
of nie ?

https://www.youtube.com/watch?v=DWfg5BhYL5I

[Fusion]

Ik weet nooit zo goed wat ik op jouw absurdistische posts moet antwoorden. Ik ga mijn best doen:

Amoebe! Is dat een antwoord waar je wat mee kunt?

[Pepe]

Die knapen zijn goed hoor. Of het leuk is mag je zelf uitmaken.
Maar hoor je die atonale tonen Brad? Welke kerktoonladder is dat?
Of gewoon wat foutjes, wat denk je, kan gebeuren natuurlijk.
In die jazz weet je het nooit met al die drank en drugs.

[Fusion]

Die knapen zijn goed hoor. Of het leuk is mag je zelf uitmaken.
Maar hoor je die atonale tonen Brad? Welke kerktoonladder is dat?
Of gewoon wat foutjes, wat denk je, kan gebeuren natuurlijk.
In die jazz weet je het nooit met al die drank en drugs.
Psies. En omdat ze arm en zwart zijn kunnen ze ook geen goede instrumenten veroorloven en spelen ze ook veel valse noten.

[guitarkid2]

Ik weet nooit zo goed wat ik op jouw absurdistische posts moet antwoorden. Ik ga mijn best doen:

Amoebe! Is dat een antwoord waar je wat mee kunt?

ben zeer oprecht in deze

ook m'n post over pebber brown
-de man was echt bevriend met allan holdsworth
- hij heeft (ff naam vergeten) geholpen om de muziektheorie lessen voor berklee te schrijven
dus het voorstel om een filmpje naar deze man te sturen
absurd ???

[Pepe]

ben zeer oprecht in deze

ook m'n post over pebber brown
-de man was echt bevriend met allan holdsworth
- hij heeft (ff naam vergeten) geholpen om de muziektheorie lessen voor berklee te schrijven
dus het voorstel om een filmpje naar deze man te sturen
absurd ???

Ik zag een filmpje van Brown, wilde kijken wie dat was en kwam ineens in zijn les video's terecht.
Dodelijk serieus maar hilarisch tegelijkertijd.
Deed me denken aan mijn conservatorium jaren. Urenlang, dagen, weken en maanden je PIMA's oefenen.
Tot op het punt dat je helemaal vergeten bent waarom je uberhaupt van muziek houd.

Het is wel zo, een goede PIMA is een joy forever maar er hangt een prijskaartje aan met een gratis ticket voor Nerdland er bij.
Die Brown is burgermeester van Nerdland met een eretitel van Asperger city gok ik.

[guitarkid2]

als jij het zegt

[Fusion]

ben zeer oprecht in deze

ook m'n post over pebber brown
-de man was echt bevriend met allan holdsworth
- hij heeft (ff naam vergeten) geholpen om de muziektheorie lessen voor berklee te schrijven
dus het voorstel om een filmpje naar deze man te sturen
absurd ???
Laat ik zeggen dat eerdere posts van jou niet echt geholpen hebben. Anyway. Nee, dit is geen jazz. Het heeft wel degelijk elementen van jazzrock, maar ook van funk, progressieve metal etc. Jazz is bizar breed. Jazzrock al een heel stuk nauwer. En ik hou wel van de meeste stromingen binnen die kaders, dat is "mijn" jazz.

[Pepe]

De vinges van je rechterhand.

[NLF]

En dan hebben we t niets eens over moeilijkere ladders. Het enige dat ik in de afgelopen weken bereikt heb is dat ik van t gros van de 'moeilijkere ladders'(altered, augmented, whole-half, half-whole etc etc) één vingerzetting schema heb geleerd.

Die ladders zijn inderdaad moeilijker, maar het is ook maar net wat je gewend bent. Als je de hele tijd muziek luistert waarin die ladders gebruikt worden en je voortdurend die muziek speelt dan raak je er ook meer in thuis. Het is net zoiets als Japans of Chinees leren. Het is een taal met eigen grammatica etc. Er zijn jazz gitaristen die geen kampvuur akkoorden kunnen spelen - gewoon omdat ze dat helemaal nooit doen - maar die de meest ingewikkelde bebop vlot kunnen spelen.

[Brad]

Die knapen zijn goed hoor. Of het leuk is mag je zelf uitmaken.
Maar hoor je die atonale tonen Brad? Welke kerktoonladder is dat?
Of gewoon wat foutjes, wat denk je, kan gebeuren natuurlijk.
In die jazz weet je het nooit met al die drank en drugs.

Ik heb nergens beweerd dat je alleen kerktoonladders moet gebruiken. Die gevorderde jazz en jazzrock jongens gebruiken allerlei ladders. Maar het zijn wel ladders.

[emaes]

Check fimpkes van Jens Larsen, die zijn zeer helder.
Zelf gestart met vooral arpeggio over elke akkoord en verbinden met scales.
Akkoorden onleden, toonaard met bijhorende scales en je bent vertrokken.
Blues is een ideale opstap naar Jazz, I IV V is de makkelijkste vorm van soleren over chord changes.

[Fusion]

Jens Larsen is dat b wat oudere man, met volgens mjj een hippie uiterlijk? Volgens mij ken ik die, idd erg goed voor de basis. Zal even verifiëren of t m is.

[Duhsjaak]

In de lente van dit jaar, heb ik met mijn eigen lief 8 weken in een tentje rondgezwalkt.
Wij hebben onder andere onderzoek gedaan naar het (nog) bestaan van de grote trap. Die is bijna uitgestorven. een vogel. Een Graaneter.
En toch niet geschikt voor keukentrap.
En zo dus ook niet alle ladders te gebruiken.

Het lijkt erop dat het ons nauwelijks opvalt dat er al 15 bladzijden een zware discussie over het gereedschap wordt gevoerd. En niet de hardware, maar Dorisch. En Dorisch maakt mij niet euforisch.

Aan jou de taak, Fu, om kaf van koren te scheiden.
Dat wordt nog een hele kluif.
Het lullige is dat er ook hele leuke suggesties tussen staan. Ik ben benieuwd wat er van je avontuur terecht komt.
Vriendelijke groet, Gus

[Fusion]

Ik zal binnenkort eens een poging wagen en opnemen en posten ter leri... ehm... ter vermaak.

[Duhsjaak]

Heel goed. Want je zou bij alle drank en drugs en willekeurige noten compleet uit het oog verliezen dat muziek maken vooral plezier hebben is. Voor de allergrootste meerderheid van ons, mag ik hopen.

Dus bij alle tips mijn wens dan nog even.
Veel plezier.
Vriendelijke groet, Gus

[emaes]

Jens Larsen is dat b wat oudere man, met volgens mjj een hippie uiterlijk? Volgens mij ken ik die, idd erg goed voor de basis. Zal even verifiëren of t m is.


Yep dat is hem.
In het begin zoveel mogelijk zelfde frets aanhouden voor akkoorden, zo leer je alle vormen (caged) en omkeringen, zo doe ik het toch. Begin met twee akkoorden in één toonsoort en dan geleidelijk aan meer.

[Fusion]

He man dank! Ja de akkoordenkennis is wat vervaagd, maar de meer standaard grepen beheersde ik wel. Kwestie van opvijzelen. En dan die dus arpeggieren, ja eigenlijk heel logisch. Had ik ook al genoemd als één van de standaard opties om jazz te soleren, maar was meer aan t focussen op t "outside spelen", omdat dat dat meer een uitdaging was. Ik ga vanavond mezelf eens lekker arpeggieren.

[Makaai]

Wat je allemaal niet met een drieklank kan doen:

http://www.jazzguitar.be/blog/gypsy-jazz-guitar-triads/

[Little Jay]

Ha de filmpjes van Jens, die zijn erg nuttig. Aardige gozer ook, we zijn stadsgenoten en komen elkaar nog wel eens tegen op jams en zelfs optredens (we speelden afgelopen voorjaar als ‘voorprogramma’ van zijn band Traeben). Zijn vrouw is bassiste en speel ik ook nog wel eens mee op sessies.

Hier heeft hii het over Holsworth chords, moet jou toch aanspreken denk ik:

https://youtu.be/HQGEh29gAoU

Qua jazz soleren zit ik heel erg aan de ‘old school’ kant merk ik: Green, Montgomery, Burrell, Benson. Die jongens deden nog niet zo heel veel met outside en augmented en bleven grotendeels toch wel binnen het harmonisch kader dat akkoordenschema dicteerde, met her en der een octotonisch uitstapje.

Ik heb de 15 pagina’s van deze draad nog niet helemaal doorgespit, weet dus niet wat er allemaal al gezegd is, maar ik merk dat ik jazz grofweg verdeel in de volgende soorten: modaal (los gaan op weinig akkoorden), bebop (veel akkoorden en de harmonische mogelijkheden die die dicteren zoveel mogelijk uitputten) en free (losgaan).

Ik vind dat die drie allemaal een heel andere aanpak vergen.

Voor nummers met veel akkoorden (Donna Lee of zo) vind ik dit een leuke aanpak om te oefenen:

Blijf in één positie en speel ononderbroken lijnen 8sten. Is natuurlijk niet heel muziekaal - zeker niet in het begin - maar als oefening vind ik ‘m heel waardevol. Het dwingt je snel te denken, het akkoordenschema anders te bekijken dan vanuit de grepen die je uit gewoonte altijd pakt en je moet je vertrouwde arpeggio en toonladder vormen loslaten. Hou dat stug vol
(alleen 8sten, zonder pauzes!) en dan worden de meeste nummers ineens een basisgreep waarin je merkt dat toonsoort en akkoordwisselingen zich vooral afspelen in tertsen en septiemen. Kleuren en ‘outside’ klanken maak je vooral door kwinten en nones te verhogen en verlagen. De rol van de sext is weer een aparte.

Nou, tot zover alvast een kleine duit mijnerzijds in het zakje.

[Fusion]

Ha de filmpjes van Jens, die zijn erg nuttig. Aardige gozer ook, we zijn stadsgenoten en komen elkaar nog wel eens tegen op jams en zelfs optredens (we speelden afgelopen voorjaar als ‘voorprogramma’ van zijn band Traeben). Zijn vrouw is bassiste en speel ik ook nog wel eens mee op sessies.

Hier heeft hii het over Holsworth chords, moet jou toch aanspreken denk ik:

https://youtu.be/HQGEh29gAoUThans! Ken al een aantal goede filmpjes over AH style akkoorden en soleren, maar deze van Jens nota bene nog niet. Ga ik vanavond tsjekken :)


Qua jazz soleren zit ik heel erg aan de ‘old school’ kant merk ik: Green, Montgomery, Burrell, Benson. Die jongens deden nog niet zo heel veel met outside en augmented en bleven grotendeels toch wel binnen het harmonisch kader dat akkoordenschema dicteerde, met her en der een octotonisch uitstapje.Ja je filpmjes tot nu toe zijn er oldsjkool :) Gaaf.


Ik heb de 15 pagina’s van deze draad nog niet helemaal doorgespit, weet dus niet wat er allemaal al gezegd is, maar ik merk dat ik jazz grofweg verdeel in de volgende soorten: modaal (los gaan op weinig akkoorden), bebop (veel akkoorden en de harmonische mogelijkheden die die dicteren zoveel mogelijk uitputten) en free (losgaan).Nou ja, jazzrock is misschien nog een aparte oindeling. Maar met wat goede wil kun je dat onder beboip scharen (op de manier zoals jij beschrijft)


Blijf in één positie en speel ononderbroken lijnen 8sten. Is natuurlijk niet heel muziekaal - zeker niet in het begin - maar als oefening vind ik ‘m heel waardevol. Het dwingt je snel te denken, het akkoordenschema anders te bekijken dan vanuit de grepen die je uit gewoonte altijd pakt en je moet je vertrouwde arpeggio en toonladder vormen loslaten. Hou dat stug vol
(alleen 8sten, zonder pauzes!) en dan worden de meeste nummers ineens een basisgreep waarin je merkt dat toonsoort en akkoordwisselingen zich vooral afspelen in tertsen en septiemen. Kleuren en ‘outside’ klanken maak je vooral door kwinten en nones te verhogen en verlagen. De rol van de sext is weer een aparte.

Nou, tot zover alvast een kleine duit mijnerzijds in het zakje.Leuke tips, stof tot nadenken. Dank!!

[Fusion]

Nu bezig de Messiaense modes en bi-triadische hexatonische dingessen te digesteren en me eigen te maken.

[Fusion]

Oke in de wat traditionelere jazz, vaak dus gewoon een maj of min triad spelen over een maj7 min7 dom7 al dan niet met b5 of juist #5 en dan pak je de jazz maar je moet wel weten welke over welke en hoeveel 'fretjes' verschuiven. Dus C maj triad prima over Dm7b5 wel in de hogere registers pakken. Abm triad mooi over G7+ enzo. Pentatonisch werkt ook mooi erover. En frasen herhalen in verschillende posities doet de luisteraar bijna alles geloven.

[Little Jay]

Lekker bezig Fusion!

Ik ben m’n arpeggios maar weer eens aan het afstoffen, lekker de akkoorden outlinen geeft het geheel meteen een traditioneel tintje. Nu dat we net Eva & The Tracies best traditionele jazz spelen dat ook maar weer een beetje verdiepen dan! ;-)

Videos maken de boel altijd levendiger, dus hier een kort fragmentje van ons optreden laatst op Jazz in de Gracht in Den Haag:

https://youtu.be/hdV4amAK1Xk

[arjanb01]

Altijd weer een plezier naar je jazz combo te luisteren👌
Mooie Wes Montgomery vibe. En Eva zingt echt goed👍
Mooie locatie ook. Ook mooi om die rondvaartboten voorbij te zien komen waar die toeristen naar jullie kijken. Heel vet👌

[Fusion]

Lekker hoor! :)

[Fusion]

Ik doe voor een metal nummer met wat fusion invloeden ook de lekker fusion intro zal ik binnenkort opnemen en posten

[Little Jay]

Ik doe voor een metal nummer met wat fusion invloeden ook de lekker fusion intro zal ik binnenkort opnemen en posten

Ben ik benieuwd naar! Gek genoeg ben ik best een fusion liefhebber maar ooit afgehaakt in het spelen ervan omdat ik veel te veel bezig was met het zoeken naar en het maken van de juiste sound.

In het huidige bandje met Eva hoef ik alleen maar een gitaar, een kabel en een versterkertje mee te nemen en that’s it! In de clip op de goedkope Ibanez en dat klinkt hartstikke prima zo (Award Session Bluesbaby 22 ampje helpt ook ;-)

En de Ibanez ipv de vintage ES125 was maar goed ook, want zo’n 35 minuten later moesten we onder de brug schuilen voor een plensbui. De poly-finish van de Ibanez kan daar toch net wat beter tegen denk ik.....

[Fusion]

Ja dat klinkt fijn zo hoor jouw sound. Ik zou graag een Holsdworth sound hebben, eigenlijk moet ik dat maar eens proberen.

[Brad]

Lekker bezig Fusion!

Ik ben m’n arpeggios maar weer eens aan het afstoffen, lekker de akkoorden outlinen geeft het geheel meteen een traditioneel tintje. Nu dat we net Eva & The Tracies best traditionele jazz spelen dat ook maar weer een beetje verdiepen dan! ;-)

Videos maken de boel altijd levendiger, dus hier een kort fragmentje van ons optreden laatst op Jazz in de Gracht in Den Haag:

https://youtu.be/hdV4amAK1Xk

Klinkt lekker, echt jazzy met veel hout in de toon.

[Little Jay]

Klinkt lekker, echt jazzy met veel hout in de toon.

Dank je Brad! Niet slecht voor een Ibanez van €280 toch?

[Fusion]

Verhip! Zo'n 22 jaar voor Giant Step was er al een nummer dat de 'Coltrane Changes' gebruikte, al zij het meer straightforward (alleen maar ii V I binnen de toonladder, niet te veel door elkaar gehusseld zeg maar): "Have You Met Miss Jones?". Gaaf.

[Little Jay]

Verhip! Zo'n 22 jaar voor Giant Step was er al een nummer dat de 'Coltrane Changes' gebruikte, al zij het meer straightforward (alleen maar ii V I binnen de toonladder, niet te veel door elkaar gehusseld zeg maar): "Have You Met Miss Jones?". Gaaf.

Yup! Check ook intro van Lady Bird, moet je ook bekend voorkomen ;-)

*edit: sorry, niet intro maar outro (dat ik ook altijd als intro speel)

[Little Jay]

Volg je trouwens Jens Larsen op instagram e/o youtube? Heel veel info in kleine hapklare brokjes. (Jens is een Deen die hier in Den Haag woont, geeft ook les aan het conservatorium hier)

[Fusion]

Volg je trouwens Jens Larsen op instagram? Heel veel info in kleine hapklare brokjes. (Jens is een Deen die hier in Den Haag woont, geeft ook les aan het conservatorium hier)
Uiteraard ken ik die. Woont die hier? Wayw dat had ik even gemist haha. Ik ken een handvol filmpjes van m, die waren toch wel een beetje te basic voor me (wat niet betekent dat ik zo goed ben hoor, ik ben een beginner met hoofdletter B).

[Fusion]

Yup! Check ook intro van Lady Bird, moet je ook bekend voorkomen ;-)

*edit: sorry, niet intro maar outro (dat ik ook altijd als intro speel)
Verhip (ken t nummer niet, maar Wiki says you're right!) En ook al way before Coltrane (1939). grappig.

Heb eergisteren overigens mijn eigen meer fusion-y 'changes' gecomponeerd, zal m binnenkort wel eens opnemen en hier posten :)

[Little Jay]

Verhip (ken t nummer niet, maar Wiki says you're right!) En ook al way before Coltrane (1939). grappig.

Heb eergisteren overigens mijn eigen meer fusion-y 'changes' gecomponeerd, zal m binnenkort wel eens opnemen en hier posten :)

Ja, zooo origineel was Coltrane dus ook weer niet ;-)

[Little Jay]

Leuk nummer om over te improviseren trouwens, Ladybird!