allochthomas
17 maart 2017, 21:25
Alweer een hele tijd geleden dat ik een nieuwe gitaar heb aangeschaft dat geen project is.
Tijdje terug weer mijn gitaren opgepakt na een hele periode van niet meer spelen. Na een ibanez jpm p1 voorbij zien komen op marktplaats begon het toch weer te jeuken om naast mijn 62avri strat een gitaar aan te schaffen waar ik wat minder tegen moet vechten als ik weer wat serieuzer solo's wil gaan oefenen.
De ibanez jpm's zijn helaas behoorlijk duur geworden ben ik eens wat verder gaan kijken naar de music man jp6. Ik ben altijd erg gecharmeerd geweest van de eerdere modellen en dan vooral in de mystic dream finish. Op marktplaats was niet veel te vinden dus ben ik maar eens via ebay gaan zoeken. Toen kwam deze jp7 naar voren voor een gunstige prijs. Ik was helemaal niet op zoek naar een 7 snaar maar de prijs was dusdanig gunstig dat ik er serieus over ben gaan na denken(plus dat ik altijd al eens een 7 snaar heb willen kopen). Ik heb wel eens een paar 7 snaren geprobeerd maar eigenlijk nooit 1tje gevonden die ik lekker vond spelen. Na een nachtje slapen toch de knoop doorgehakt en de gitaar aangeschaft. Het heeft een tijdje geduurd tot de gitaar hier was mede doordat ik op vakantie was en de verkoper op mijn verzoek de gitaar op een later tijdstip heeft verzonden.
Het is 1 van de eerste jp7 modellen met nog de custom dimarzio pickups ala air norton en steve's special(Petrucci had toen nog geen sig pickup). De verkoper heeft hem nog voordat hij in Engeland werd verkocht geïmporteerd uit Amerika. Eerste reactie was wauw toen ik de gitaar vast had. Ik heb op een hoop gitaren mogen spelen maar dit is verreweg de beste gitaar waar ik op heb mogen spelen. Voor mij klopt alles gewoon. De neck voelt voor mij erg natuurlijk aan, was een beetje bang dat het onwennig zou zijn maar na een paar minuten was ik al aan de neck gewend.
De vorige eigenaar heeft heel wat jaren op de gitaar gespeeld wat altijd een goed teken is. Er zitten hier en daar wat krassen op de lak en er mist een stukje van de verf maar dat vind ik allemaal niet erg. De gitaar is ook uitstekend afgesteld wat het speel plezier alleen maar groter maakt. Enige wat ik nog wel ga doen is een tremol-no systeem toevoegen omdat ik nog wel eens van tuning wil wisselen wat niet handig is met een zwevende brug. Op die manier kan ik altijd kiezen voor free floating of hardtail mode.
Foto:
https://i.imgur.com/UyxhVMZ.jpg
Tijdje terug weer mijn gitaren opgepakt na een hele periode van niet meer spelen. Na een ibanez jpm p1 voorbij zien komen op marktplaats begon het toch weer te jeuken om naast mijn 62avri strat een gitaar aan te schaffen waar ik wat minder tegen moet vechten als ik weer wat serieuzer solo's wil gaan oefenen.
De ibanez jpm's zijn helaas behoorlijk duur geworden ben ik eens wat verder gaan kijken naar de music man jp6. Ik ben altijd erg gecharmeerd geweest van de eerdere modellen en dan vooral in de mystic dream finish. Op marktplaats was niet veel te vinden dus ben ik maar eens via ebay gaan zoeken. Toen kwam deze jp7 naar voren voor een gunstige prijs. Ik was helemaal niet op zoek naar een 7 snaar maar de prijs was dusdanig gunstig dat ik er serieus over ben gaan na denken(plus dat ik altijd al eens een 7 snaar heb willen kopen). Ik heb wel eens een paar 7 snaren geprobeerd maar eigenlijk nooit 1tje gevonden die ik lekker vond spelen. Na een nachtje slapen toch de knoop doorgehakt en de gitaar aangeschaft. Het heeft een tijdje geduurd tot de gitaar hier was mede doordat ik op vakantie was en de verkoper op mijn verzoek de gitaar op een later tijdstip heeft verzonden.
Het is 1 van de eerste jp7 modellen met nog de custom dimarzio pickups ala air norton en steve's special(Petrucci had toen nog geen sig pickup). De verkoper heeft hem nog voordat hij in Engeland werd verkocht geïmporteerd uit Amerika. Eerste reactie was wauw toen ik de gitaar vast had. Ik heb op een hoop gitaren mogen spelen maar dit is verreweg de beste gitaar waar ik op heb mogen spelen. Voor mij klopt alles gewoon. De neck voelt voor mij erg natuurlijk aan, was een beetje bang dat het onwennig zou zijn maar na een paar minuten was ik al aan de neck gewend.
De vorige eigenaar heeft heel wat jaren op de gitaar gespeeld wat altijd een goed teken is. Er zitten hier en daar wat krassen op de lak en er mist een stukje van de verf maar dat vind ik allemaal niet erg. De gitaar is ook uitstekend afgesteld wat het speel plezier alleen maar groter maakt. Enige wat ik nog wel ga doen is een tremol-no systeem toevoegen omdat ik nog wel eens van tuning wil wisselen wat niet handig is met een zwevende brug. Op die manier kan ik altijd kiezen voor free floating of hardtail mode.
Foto:
https://i.imgur.com/UyxhVMZ.jpg