Repertoire verbeteren

[tom1984]

Hebben jullie dat ook? Alle nummers uit een bandrepertoire komen er thuis vanzelf uit. Intro's, solo's, zelfs tijdens een babbel of het koken als het moet.

Maar dan op een repetitie gaat alles weer minder en komen solo's er soms helemaal niet uit.

Wat kan ik doen om nog consistenter te worden met nummers die we nu toch al bijna een jaartje spelen?

Hopeloos 20 keer per avond een nummertje spelen met youtube is volgens mij toch ook niet echt DE oplossing toch?

Als ik sommige solo's een week niet speel komen ze er gewoon niet meer degelijk uit.

Alle tips zijn welkom.

Of.......moet ik gewoon denken aan stoppen met spelen? :D

Verstuurd vanaf mijn SM-G935F met Tapatalk

[barno]

Meer samen repeteren (of nog beter: optreden) , of repeteren met rhythm tracks die de band zelf heeft opgenomen. Kans is namelijk groot dat de originele rhythm sectie of arrangement het gemakkelijker maakt om juist te spelen, maar die heb je niet irl natuurlijk

[speulmenneke]

Nooit, maar dan ook nooit stoppen met spelen!! Daar wordt het ook allemaal niet beter van. Ik ken het probleem, dus je bent niet de enige!!. Thuis gaat alles goed, maar op een repetitie of erger....een optreden (slik) gaat het een enkele keer niet zoals je wilt. Vaak oefenen blijft volgens mij de enige manier om je vingers te trainen en een soort van "geheugen" te creeren om als het ware die solo 'als vanzelf' te spelen.
Wat ikzelf doe is het volgende: nummers tijdens de repetitie neem ik op (minidisc), om thuis mee te spelen. Dan heb je thuis toch een soort van "repetitie-gevoel". De nummers op You Tube geven je dat gevoel waarschijnlijk niet want daar is alles ideaal (zie ook de reactie van barno). Heb ik tijdens een optreden een solo (ben dan best wel gespannen) waan ik me -met de ogen dicht- thuis in mijn gitaar/speel kamer. Klinkt misschien een beetje zweverig, maar voor mij helpt het.
Succes ermee, heb vooral veel plezier!!! daar gaat het om.

[Stoffel43]

Ik herken daar inderdaad ook mezelf in. Ook hier gaat het thuis spelen en het samen spelen met YouTube of mp3tje vele malen soepeler dan tijdens de repetities.
Oorzaak daarvan is volgens mij dat als er live gespeeld wordt, er toch telkens weer nèt ietsje anders gespeeld wordt dan die versie waarmee je het meest thuis oefent. Het kan bijna hetzelfde gespeeld worden, maar je oren horen andere 'dingen' dan dat je thuis hoort en dat kan soms (onbewust) wat verwarrend werken. Tenminste dat denk ik dan.
Ook bij ons is het zo dat als wij om één of andere reden enkele weken na elkaar niet kunnen repeteren het niveau van een aantal nummers snel achteruit gaat. Dat komt in ons geval omdat wij amateurs zijn die geen muziektheorie kennen. Solo's worden dikwijls grotendeels van buiten geleerd ipv op kennis gebaseerde improvisatie.
Bij veel repeteren gaan bepaalde bewegingen als het ware vanzelf zonder dat je er nog over moet nadenken. Als ik dan bv een bepaalde solo een tijdje niet gespeeld heb lijkt dit 'bewegingsgeheugen' te verdwijnen en moet ik meer nadenken waardoor het dan weer sneller fout gaat.
Oef... wat een uitleg... ik word er zelf niet goed van! 😱

Één ding kan in je wel met zekerheid zeggen: NOOIT denken aan stoppen met spelen. Gewoon nog meer oefenen! Het is en blijft een leuke hobby!

[Duhsjaak]

Wij, de begenadigde musici, worden geacht foutloos en met het hart te spelen.
En we kennen allemaal het proces dat een bepaald stuk muziek er moeiteloos uitkomt, tot dat je erbij nadenkt wat je aan het doen bent. En dan hapert er iets.

Dat komt omdat spelen met het hart een mooi streven is, maar dat wij onze hersenen gebruiken.
En als je er dus van uitgaat, dat hersenen een belangrijke rol spelen, is het curieus dat wij zelfs van de werking van onze plectrums een studie maken, maar niet van de werking van de hersens.

Lees in dit verband eens L is (voor) Liefde, van Mark Mieras. Klinkt als een Bouquet reeks boek, maar niets is minder waar. Hij is een hersenwetenschapper, die een bijzonder toegankelijk boek heeft geschreven over welke delen van de hersenen involved zijn bij bepaalde processen. Liefde, lust, noem maar op.

Als je van hem aanvaardt, dat bepaalde processen in bepaalde delen worden uitgevoerd, is het makkelijker van mij te aanvaarden dat ieder mens beschikt over een flink aantal geheugens.

Visueel geheugen verbonden aan ogen.
Auditief geheugen verbonden aan oren.
etc etc etc.

We hebben ook een muzikaal geheugen. Dit lijkt maar zelden een actieve rol te spelen bij huidige musici.
Iedereen kan Berend Botje zingen zonder ook maar een instrument te beheersen.
Je kunt dit geheugen overslaan en een strikt senso motorische training er van maken. Een training gebaseerd op een directe oog-hand coordinatie. De Suzuki methode is zo'n training. Mooi voor perfecte uitvoering van klassieke muziek. Met een wat steriel resultaat.

Bij oude jazznegers werd vanuit dit muzikale geheugen gespeeld. Kijk naar B.B. King, die zelfs zijn eenvoudigste licks tegelijk zong en speelde. Kijk/luister naar Errol Garner, die je altijd boven het geluid van zijn piano kon horen 'neuriën'. Het resultaat is slordiger dan Suzuki, maar veel muzikaler.

Dit muzikale geheugen is - als het bij je muziek betrekt - gelijk een anker. Zit de outline van je solo in je muzikale geheugen en raak je even van de wijs, vindt je altijd weer een aanknopingspunt om verder te gaan. Je muziek wordt ook muzikaler of swingender.

Naar mate je meer gebruik maakt van dit systeem kun je ook improviseren en vervolgens er weer op terugvallen.

Geeft zelfvertrouwen, inzicht in wat je wilt spelen en een meer organisch resultaat.
Je muzikale geheugen moet ook worden getraind. Tegelijk lopen en in de maat lopen en neuriën is het meest effectief.
Ooit gehoord van 'erin stampen'? Waarom zijn we dit onszelf gaan afleren?

Het boek van Mark Mieras is er in papieren vorm en in de vorm van gesproken boek. Iets meer kennis van wat ons drijft is leuk. Het inzetten van je muzikale geheugen is nog leuker. Het maakt tijd vrij in je hoofd. Ben je niet langer aan het overleven op het podium, maar heb je ook tijd te genieten van het schoons dat vlakbij dat podium staat. Dan maakt het lichaam zelf gelukshormonen aan. Hoef je geen gebruik van alcohol en andere stofjes te maken. Alles dat je daarmee kunt maken, kun je clean beter maken.

Zo, dat is dus €75,00 incl. BTW.
En da's nog het vriendentarief.
Vriendelijke groet, Gus

[tom1984]

Gus, je hebt je roeping gemist! En...je bent te goedkoop 😀. Ik ga eens op zoek naar dat boek. Ik lees ook nog graag, wat een meevaller. Vorige week hadden we een optreden en daar ging het wel goed. De solo's die ik improviseer, daar heb ik geen problemen mee, het zijn de 'ingestudeerde' versies. Als ik die voor een optreden 50 keer speel is de kans groot dat onder een beetje spanning die er toch "goed" uitkomen. Daar zou ik dan meer beroep moeten kunnen doen op mijn muzikaal geheugen. Improvisatie solo oefen ik weinig. Ik weet bij elk nummer een paar "haakjes" en brei het dan zan elkaar zonder teveel problemen.

Gek allemaal, stoppen doe ik nooit. Meer herhalen dan maar.

Momenteel zijn we niet echt in de mogelijkheid om backings op te nemen tenzij met een telefoon ofzo. Misschien moet ik dat maar proberen.

Bedankt voor de reakties. Nu voel ik mij al niet meer zo alleen.

Het imago van een lead gitarist hangt aan een erg dun draadje tijdens een optreden :^).

Verstuurd vanaf mijn SM-G935F met Tapatalk

[woldhek]

Ik heb geen podium ervaring, maar speel altijd zittend op de bank. Toen een keer geprobeerd om staand te spelen. Dat valt tegen, als de gitaar opeens een paar centimeter anders hangt. Misschien dat dat ook mee kan spelen, dat je op dezelfde manier thuis moet repeteren?

[Milko]

Gewoon het repertoire zo vaak spelen als je kunt. Als je dat doet zal het zo goed in je geheugen gaan zitten dat je ook onder stressvolle omstandigheden niet het spoor bijster raakt.

Milko sluiten.

[showband]

stop met meespelen met het origineel. (als je het eenmaal uitgezocht hebt)
Speel met een drumloop of een click. (neurie of zing de tekst mee) en kijk of je DAN het nummer nog goed kan spelen.

Vaak is de "houvast" van andere partijen in het origineel alleen het verschil.
Overigens. Studeer met die de click ook in een hoger tempo dan het in de oefenruimte uiteindelijk gespeeld zal gaan worden. Zodat je "boven de stof" komt te staan.

[Duhsjaak]

Nou vooruit, omdat je zo aardig bent twee voor de prijs van één.

Om nog meer persoonlijke mening en aanpak ten beste te geven:
Herhalen, alsmaar herhalen en fijnslijpen haalt de lol eruit. En het speelse enthousiasme. En laat dat nou net hetgeen zijn waar publiek positief op reageert? Publiek mag dan zelf geen noot kunnen spelen, ze halen het er genadeloos uit als jij verveeld en routineus je lesje staat af te draaien.

Bovendien is almaar herhalen stierlijk vervelend. En (bewijzen kan ik het niet) alleen de dingen die je met de nodige lol doet, worden een succes.

En je hebt al een studie, een baan, een vriendingetje waardoor je van alles moet.
Ik meende dat je nou juist aan muziek was begonnen voor de vrijheid, de poessie, het lachen en raggen.
Als je alleen een zeker niveau kunt halen als je je eigen plezier vermoordt, is het misschien een teken om de beoogde doelen iets bij te stellen.

Je kunt beter iets simpeler dingen spelen met plezier dan iets moeilijker dingen half-half.
In het eerste geval zijn de melodietjes lekker herkenbaar en in het tweede geval is het voor iedereen duidelijk dat hier een talentvol persoon zich staat te overschreeuwen.

Een doel stellen is dus mooi, een haalbaar doel is altijd beter. En heb je het gehaald, kun je altijd nog een nieuw doel kiezen.
Wat bij het echt verbeteren van je ding kan helpen is het zoeken naar een mooie toon. En dan proberen de andere net zo mooi te maken.

Maar de melodie zingen en stampen is een heel makkelijke zet naar mooier en beter spelen. En het op afstand houden van buren, zeker als je het tegen schemer in het park doet. Dat dit laatste een geintje is hoef ik niet uit te leggen, toch?

Vooruit jongmensch, aan het werk.
Je hebt vroeger te vaak strafwerk moeten maken om nu telkens weer herhaling herhaling herhaling herhaling herhaling..... dat stadium ben je nu wel voorbij is het niet?
Vriendelijke groet, Gus

[Pepe]

Herhaling is saai maar je kan een probleem in vele varianten aanvliegen. Het toverwoord is deduceren en implementeren.

Daarnaast is het helaas zo dat niet iedereen het even snel oppikt, je kan iets tot in den treuren oefenen en die progressie even snel weer kwijtraken daar waar de ander vrolijk op verder bouwt.

Als derde, niet onbelangrijk fenomeen in het 100% kunnen leveren in gestreste situaties (dwz als anderen meeluisteren), leer het 120% zodat je wat buffer hebt.
Hoe dat werkt: als je het een keer foutloos op je slaapkamer speelt zegt dat weinig, je moet dat breder zien. Neem jezelf op en speel het 10 keer achter elkaar. Als je 7 keer foutloos speelt zit je op 70%. Als je dan weet dat voor publiek er nog 30% van af gaat weet je waar je staat.
Dan ga je dus weer naar punt 1.

[Harald]

En die solo spelen zonder met de plaat mee te spelen. Clicktrack of drum kan, maar dat kun je ook weg laten. Als je met de plaat meespeelt hoor je het origineel. Dat is goed, om een perfecte kopie te oefenen, zodat je kunt checken, maar uiteindelijk moet je het zonder het origineel ook kunnen.

Mijn ervaring is dat er van de gitarist vaak verwacht wordt dat hij alles precies naspeelt, en van de bassist al iets minder, tenzij het heel typerend is. Toetsen, wisselt, in een goede serieuze top 40 band, wel, zelfs incl. de goede geluiden. Bij het gemiddelde cover bandje is het al minder. En de drummer... soms lijken we al blij te zijn als die tot 4 kan tellen. Drummers die een partij letterlijk tot in de puntjes naspelen ben ik nog niet tegengekomen. Meestal zijn de basisgrooves op zijn best al redelijke benaderingen. Laat staan de breaks. Misschien is het ook eerder zo dat gitaristen het vooral van zichzelf verwachten, dat letterlijk en exact naspelen. Zou zomaar ook nog kunnen...

En wat Duhsjaak ook al aan gaf, je moet dat ding gewoon echt in je hoofd hebben zitten. Een deel van het oefenen doe je dus zonder gitaar. Pleur die cd in de cd speler in de auto, en luister dat nummer met repeat. Als je handen op zich aardig weten wat je moet doen is luisteren vaak zeker zo effectief, als spelen. Spelen is belangrijk, maar vooral als de partij technisch nog verfijning nodig heeft.

Het nadeel van puur op muzikaal geheugen spelen kan soms zijn dat je gewoon een vingerzetting pakt die voor de hand ligt*, maar die afwijkt van hoe je het eigenlijk speelt. Dan zet je je spiergeheugen op het verkeerde been. En dat is niet handig. Dus bij het oefenen essentieel dat je steeds dezelfde vingerzetting gebruikt.

* Ik heb ooit zelfs een eigen fingerstyle nummer in een compleet andere toonsoort gespeeld. Op een gegeven moment liep ik vast. Toen realiseerde ik me pas dat ik het ipv in A in C aan het spelen was :D

[Pepe]

En speel het in verschillende snelheden en combineer dat met verschillende grooves. Je moet ermee kunnen spelen, er rondjes omheen draaien, uitstapjes maken en weer terug. Er lol mee hebben.

Dat is een beetje het hele eiereten, jezelf naar een positie toewerken dat je dat ding owned. Als je maar 1 manier kent om een solo te spelen is dat een hit & miss affair en in die situatie wil je niet zitten.

[D3nnis]

Misschien de slechtste tip, maar hij werkt wel, als je je ertoe kunt zetten:
Gewoon schijt aan hebben als het een keer mis gaat, en als het een keer mis gaat, dan niet twijfelachtig maar gewoon keihard.
Je komt er dan achter dat dat niemand wat uitmaakt, behalve een paar zurige muzikanten :-)

Wat niet wil zeggen dat je niet moet of mag verbeteren, maar geniet ervan, ook al gaat het niet helemaal zoals bedoeld.



Ik heb geen podium ervaring, maar speel altijd zittend op de bank. Toen een keer geprobeerd om staand te spelen. Dat valt tegen, als de gitaar opeens een paar centimeter anders hangt. Misschien dat dat ook mee kan spelen, dat je op dezelfde manier thuis moet repeteren?

Ik denk dat dat inderdaad veel uit maakt; ik speel thuis meestal zittend, maar dat is lang niet zo comfortabel als staand vind ik. Staand lukt me beter.

[Duhsjaak]

OK. Om te proberen te illustreren wat je muzikale geheugen is, heb ik een oud lied van mijzelf opgedoken.

Dat wil zeggen: De tekst.

Daarmee ben ik aan de slag gegaan,

Ik heb de tekst de herinnering aan het liedje op laten halen en heb alle partijen in één take opgenomen.
Paar rare foutjes zijn er hoorbaar:
- schuifpot van kanaal 3 (van de looping station) stond dicht, waardoor het koortje één regel mist
- en je hoort dat er een heel harde nies langskomt; nies weggedrukt wegvallende ademsteun niet

Dit is louter het muzikale geheugen. Spiergeheugen staat er compleet buiten.
Lied geschreven april 1985.
Zo grappig werkt dat. Het is een iets andere laag van bewustzijn. Ligt wel op het niveau van je spiergeheugen, maar (ex turner) het verschil in werking is enorm.

http://picosong.com/dgDz

Luister en verbaas je.
Het is bijzonder de moeite waard je hierin te verdiepen, probeer ik hiermee aan TS te laten zien.
Als na grofweg 30 jaar zo'n lied weer op te diepen valt is dat een anker van jewelste voor werken met een groep of met een optreden.

Vriendelijke groet, Gus

[showband]

oh, ja

kijk bij het beginen van een nummer uitzoeken eens of je de partij foutloos kan neurien in de auto op weg naar je werk. Of dat je dan al nootjes zoekt.

[tom1984]

OK. Om te proberen te illustreren wat je muzikale geheugen is, heb ik een oud lied van mijzelf opgedoken.

Dat wil zeggen: De tekst.

Daarmee ben ik aan de slag gegaan,

Ik heb de tekst de herinnering aan het liedje op laten halen en heb alle partijen in één take opgenomen.
Paar rare foutjes zijn er hoorbaar:
- schuifpot van kanaal 3 (van de looping station) stond dicht, waardoor het koortje één regel mist
- en je hoort dat er een heel harde nies langskomt; nies weggedrukt wegvallende ademsteun niet

Dit is louter het muzikale geheugen. Spiergeheugen staat er compleet buiten.
Lied geschreven april 1985.
Zo grappig werkt dat. Het is een iets andere laag van bewustzijn. Ligt wel op het niveau van je spiergeheugen, maar (ex turner) het verschil in werking is enorm.

http://picosong.com/dgDz

Luister en verbaas je.
Het is bijzonder de moeite waard je hierin te verdiepen, probeer ik hiermee aan TS te laten zien.
Als na grofweg 30 jaar zo'n lied weer op te diepen valt is dat een anker van jewelste voor werken met een groep of met een optreden.

Vriendelijke groet, Gus

Gus,

Dat klinkt aardig goed na zo'n lange tijd dan.
Mijne klinken slechter en ik speel ze bijna dagelijks.
Ik probeer vandaag of morgen ook eens iets op te nemen en te posten.

Welke drummachine gebruikje voor dit soort tracks en welke amp sim op de pc?

Er zijn trouwens niet veel nummers die in mijn muzikaal geheugen vertoeven op deze manier.
Flarden en riffs, misschien, maar volledige nummers, solo en riffs dat werkt niet.

Zelfs voor smoke on the water zou ik even moeten zoeken op de gitaar.
Het nummer dat jij speelt, zit dat zo in je systeem gebeiteld omdat je het zelf schreef of omdat je het -tig keer gespeeld hebt?

Bedankt voor de verduidelijking en het voorbeeld Gus.

[Duhsjaak]

Gus,

Dat klinkt aardig goed na zo'n lange tijd dan.
Mijne klinken slechter en ik speel ze bijna dagelijks.
Ik probeer vandaag of morgen ook eens iets op te nemen en te posten.

Welke drummachine gebruikje voor dit soort tracks en welke amp sim op de pc?

Er zijn trouwens niet veel nummers die in mijn muzikaal geheugen vertoeven op deze manier.
Flarden en riffs, misschien, maar volledige nummers, solo en riffs dat werkt niet.

Zelfs voor smoke on the water zou ik even moeten zoeken op de gitaar.
Het nummer dat jij speelt, zit dat zo in je systeem gebeiteld omdat je het zelf schreef of omdat je het -tig keer gespeeld hebt?

Bedankt voor de verduidelijking en het voorbeeld Gus.


Ja, het is een zelf geschreven liedje. Maar dat is niet de reden dat het in dat speciale geheugen terecht is gekomen. Ik schrijf al heel lang iedere dag (dat ik thuis ben) een liedje. Dat is dus een heel vluchtig gebeuren. Zelfs voor het schrijven wordt er helemaal niks ingestudeerd. Als je benieuwd bent, luister maar eens op Sounds. Daar staan inmiddels een stuk of dertig van mijn liedjes. Net nog Daarom is Ginger zo'n heerlijk wicht gepost.

Dat jouw muzikale geheugen nog niet zoveel houvast biedt is niet zo'n wonder.
Op het gevaar af dat je denkt ik effe Amsterdams-cynisch doe, als je niks in je geheugen stopt, kun je er ook niks uithalen.

Da's ook de kunst van goed examen doen. Zorgen dat de onderwerpen in zo veel mogelijk geheugens zitten. Dan is er altijd wel een laatje waar dat inzit, wat je nodig hebt.

Ik doe van alles op de compu, maar niet componeren/muziek.

Dit is het rijtje voor de opname van Too young, too old:

- Gatt groot membraam condensator mic
- Boss ME20 looping station voor microfoon voor koortjes
- Art buizen voorversterker gitaar
- Yamaha telemodel met 2xP90 van Conrad (€30,00 per twee) keramisch, naar het schijnt
- EH Soul Food pedaal Hoog 2 uur Gain dicht voor slag partijtjes/lead gain 10 uur
- VOX Stomplab GII
- Eastwood Hi Flyer bas hals pup (ook P90's)
- Fingerdrum app
- kleine persussie
- BOSS BR1200 harddisk recorder

50% van de drums komt uit een geloopte drum track, de rest is finger drums en percussie.
Track 1: Zang
Track 2: Koortjes
Track 3: Finger drums
Track 4: Solo gitaar
Track 5: Percussie/koortje
Track 6: Linker gitaar
Track 7: Rechter gitaar
Track 8: bas gitaar
Track 9/10: drums

In feite is deze opname hetzelfde proces als wanneer ik componeer:
Ik neem track 1 (zang) en track 2 (gitaar) op, tegen een geloopte echte drumtrack op drumtrack die ik geschreven heb op een drum app op mijn IPad. Track 2 wis ik, want ik kan niet alles tegelijk. Ik ben ook maar een eenvoudige hetero. Maar de zang laat ik staan. En dan ga ik tracks aanvullen.

Ik gebruik voor de drums:
- Super metronome de gratis versie voor
- of Rhythm pad
- of Yamaha Synth en Dr. Pad. Hier alleen de drum app van
- of een generieke drumdingest uit de BR1200

In april 2010 heb ik de cassette versie van het componeren laten horen aan iemand van GN om te laten horen wat ik bedoelde met koortjes.

Dus eerlijk is eerlijk, ik heb ietsjes vals gespeeld. Maar dat neemt niets weg van de uitgangspunten.
Componeren is inclusief tekst schrijven totaal onder de twee uur.
De Too young too old opname is anderhalf uur werk ongeveer.

In het kort: Het is dus niet om op te scheppen of zo. Ik ben een artiest met een geweldige toekomst achter zit. Ik hoop alleen dat je je enthousiasme kunt bewaren. Want alleen de dingen die je leuk vindt, ga je mee door. Voor de andere zaken zijn er altijd redenen genoeg om die dingen te laten liggen, die je niet leuk vindt.

Keep on keepin' on, zei Curtis Mayfield dan altijd.
Vriendelijke groet, Gus

[RB-1]

In het kort: Het is dus niet om op te scheppen of zo. Ik ben een artiest met een geweldige toekomst achter zit. Ik hoop alleen dat je je enthousiasme kunt bewaren. Want alleen de dingen die je leuk vindt, ga je mee door. Voor de andere zaken zijn er altijd redenen genoeg om die dingen te laten liggen, die je niet leuk vindt.

Keep on keepin' on, zei Curtis Mayfield dan altijd.
Vriendelijke groet, Gus:ok::ok::ok: