Intuïtie versus inzicht & techniek

[Tupelo]

Met dat de jaren verstrijken merk ik dat ik beter speel op intutitie dan wanneer mijn harsen actief een rol spelen.
Dat is lang anders geweest.
Er is natuurlijk altijd een balans, zeker bij nieuwe stukken die ik bedenk, of denk te herkennen, doorloop ik wel bepaalde scripts die noten en akkoorden uitsluiten.
Then again, hoe meer ik die scripts loslaat, de diagnostiek ff vergeet zeg maar, en op mijn gutfeeling af ga, hoe verrassender ik voor mezelf uit de hoek kom, en hoe vaker ik juist zit.
Het is zelfs zo op dit ogenblik dat ik best complexe partijen op piano weet te spelen, tot het ogenblik dat ik begin na te denken over wat ik aan het doen ben.
Eenzelfde beweging zie ik wel op gitaar.
Er zal altijd sprake van een wisselwerking zijn, tussen intuitie en verstand, assimileren & accommoderen van bepaalde patronenen is opzichzelf verklaarbaar, maar ik vind het raar dat het me juist naarmate ik ouder word lijkt te lukken vrij automatisch nieuwe speelschema's aan te maken in mijn harsens.
Anderzijds is het vanzelfsprekend dat je naarmate je ouder dan wel meer ervaren bent, bepaalde stappen kunt overslaan.
Toch, het is significant, zoals ik aangeef, ik verbaas mezelf op wat ik er soms uit krijg, met name op piano, en hoe dat als sneeuw voor de zon verdwijnt wanneer ik begin na te denken over wat ik aan het doen ben.
Muziek is meer dan eens een doe-dingetje voor me geworden, in plaats van een denk-dingetje.
Zoeken naar oplossingen dus ook.
Het loont om uit te proberen, en op mijn gevoel af te gaan, boven een ogenblik stil te staan en te overwegen welke kant ik in moet bewegen.
Hoe werkt dat voor jullie ?
En is dat ook zo ronduit penetrant zeg maar ?

[Bazzey]

Ik weet wel dat bij het improviseren van een gitaarsolo:

1) weten in welke toonsoort je moet spelen

2) daar niet bewust aan denken

3) en reageren op wat je hoort de gaafste solo´s oplevert.

Dus eigenlijk je onderbewuste laten reageren op de muziek , die vingers gaan toch wel.
(tenminste bij mij wel)

Net zoals je een nieuw gitaar techniekje geleerd hebt , het duurt eeuwen voor dat het ECHT ingesleten is.
(in je onderbewuste dus he)
Maar ineens gebruik je die techniek in een nieuw stuk muziek zonder er bewust aan te denken.
Ik heb het hier dus niet over licks die je leert spelen maar de techniek om het te kunnen!

Dit gaat dus over een geimproviseerde solo , niet over een complete noot voor noot ingestudeerde solo.

Zo hebbie ff wat om over te denken.

Moest ik ook even doen bij jouw verhaal. :p

[Pepe]

Beetje wisselwerking van spelen op gut feeling en daarna inzicht krijgen wat je eigenlijk speelt. Dat inzicht is nodig om het deel te laten uitmaken van je vocabulaire, het universeel te maken en te embedden in je stijl.
Maar dat werkt met alles toch zo? Je hebt een context en die vul je in met bits & pieces.

[Milko]

Soms piel ik gewoon wat mee op een nummer zonder de toonaard te weten. Ik merk dat ik op gevoel dan toch de juiste ladders pak. Dat gebeurde natuurlijk wel pas nadat ik de ladders erin had gestampt.

Miklo sluiten.

[barno]

er zijn niet veel voordelen aan weinig theorie kennen, maar dit is er eentje: als ik mijn weg niet goed ken, hou ik me meestal op in de veilige zone maar vermits dat vlug saai wordt, ga ik experimenteren met timing, phrasering, bends, slides en noem maar op, allerlei dingen waar iemand die de noten voor het kiezen heeft, minder aandacht aan zal besteden. grosso modo dan.

[Harald]

Beetje wisselwerking van spelen op gut feeling en daarna inzicht krijgen wat je eigenlijk speelt. Dat inzicht is nodig om het deel te laten uitmaken van je vocabulaire, het universeel te maken en te embedden in je stijl.
Maar dat werkt met alles toch zo? Je hebt een context en die vul je in met bits & pieces.Yes, beetje weten wat je doet, expirementeren (officieel uiteraard vooral als je oefent, zodat je leuke vondsten een paar keer kunt herhalen, en bijna leuke vondsten kunt bijwerken tot leuk) en dan tijdens het spelen gewoon loslaten.

Maar als je in een situatie bent dat je gewoon ineens een nummer moet spelen dat je niet kent, komt die theorie en kennis alsnog van pas. Als je op iets moet spelen wat je nog nooit gehoord hebt, en dat hier en daar harmonisch af en toe de bocht omgaat kom je er met alleen intuïtie ook niet.

@Barno, frasering, timing, het is nu ook weer niet zo dat die doorgetrainde conservatoriumgasten daar niet aan doen ;) Sterker nog, de Breckers, Metheny's en Scofields zijn er juist erg goed in.

Van gebrek aan kennis ga je ook niet zonder meer beter spelen... dan staat er zo'n gast die niet van het podium te krijgen is overal doorheen dat ene pentatonische boxje dat zijn vingers weten te vinden op en neer te fietsen. Liefst de hele sessie lang. Maak dan na twee nummers plaats voor mensen die het wel kunnen.

[barno]

@Barno, frasering, timing, het is nu ook weer niet zo dat die doorgetrainde conservatoriumgasten daar niet aan doen ;) Sterker nog, de Breckers, Metheny's en Scofields zijn er juist erg goed in.

je meent het! :) jaja, er zijn gasten die alles kunnen. Veel zelfs. Maar er zijn er nog veel meer die met hun techniek en snelheid allerlei onnozele dingen gaan doen en vergeten muziek te maken of alleszins mij totaal niet raken. Veel van de allergrootste muzikanten (wat mij betreft toch) hebben van hun beperking een asset gemaakt, en dan spreek ik dus over muzikanten en niet zozeer instrumentalisten (die laatste categorie interesseert mij minder).

zo vind ik Steve Vai boring as hell, zijn vroegere baas en officieel een mindere gitarist Zappa daarentegen

[Tupelo]

Op terugwerkende kracht denk ik dat ik misschien beter zou hebben gespeeld wanneer ik les had genomen lang geleden.
Misschien nog.
Anderzijds wat Barno zegt, een gestalt dingetje, door zelf te ontdekken, en als een slak te gaan op sommige technieken, zit er wellicht wel meer nuance in dan iemand die ze er ff instampt op een muziekschool.
Zo zit ik bijvoorbeeld nauwelijks met transpose op toetsen (nee geen transpose knop), het is me redelijk om het even welke kant ik moet inschuiven, ben er waarschijnlijk al vele malen geweest, toen ik eigenlijk opzoek naar iets anders was.
Zou ik bladmuziek (of uitgeschreven chords voor piano) gebruiken, voor mijn gevoel zou ik dan minder flexibel met de toestand om kunnen gaan.
Leercurve gaat heel erg langzaam, maar eenmaal rechts op de stijgende lijn van de curve gaat het hard.
Maar goed.
Het gaat me niet zo om theorie versus autodidact of praktijk.
Wat ik bedoel is dat ik sneller de juiste akkoorden of noten te pakken heb, door ze uit te proberen, dan door erover na te denken.
Ook van gitaar naar piano en andersom.
Vroegah was dat een ding van visualiseren, ff langslopen, en dan eens wat vrijer in worden.
De laatste tijd kan ik die fase overslaan en gewoon uitproberen, werkt minstens zo snel en effectief.

[Harald]

je meent het! :) jaja, er zijn gasten die alles kunnen. Veel zelfs. Maar er zijn er nog veel meer die met hun techniek en snelheid allerlei onnozele dingen gaan doen en vergeten muziek te maken of alleszins mij totaal niet raken. Veel van de allergrootste muzikanten (wat mij betreft toch) hebben van hun beperking een asset gemaakt, en dan spreek ik dus over muzikanten en niet zozeer instrumentalisten (die laatste categorie interesseert mij minder).

zo vind ik Steve Vai boring as hell, zijn vroegere baas en officieel een mindere gitarist Zappa daarentegenZo zijn er ook heel veel die met hun gebrekkige kennis vooral ook een zeer gebrekkig gevoel voor ritme, en muzikale vormen hebben. De hoeveelheid beperkte gitaristen die toch vooral muzikaal spelen is best beperkt. En Vai boring as hell, ben bang dat dat aan jou ligt, niet aan Vai. Kwestie van smaak. Elmore James is best leuk voor twee liedjes, maar het moeten er niet zo heel veel meer worden. Net als Bo Diddley of Muddy Waters. JJ Cale en Billy Gibbons mogen wat langer wat mij betreft.

[Pepe]

tis rock'n roll he, tussen Vai en Poison Ivy zit een heel universum en het is allemaal goed zolang het entertaining is. Da's het fijne er van, de tech boys hebben niet altijd gelijk zoals er meer is dan 3 chords and the truth.
Zolang je maar je eigen recept gebruikt zit je goed kwa zen en of dat entertaining is maken anderen dan weer uit.

[Tupelo]

Mijn gebrek aan ritme begin ik te leren compenseren door 't over te slaan en me op aanslagtechniek te fixeren in plaats daarvan. :D

[barno]

Zo zijn er ook heel veel die met hun gebrekkige kennis vooral ook een zeer gebrekkig gevoel voor ritme, en muzikale vormen hebben. De hoeveelheid beperkte gitaristen die toch vooral muzikaal spelen is best beperkt. En Vai boring as hell, ben bang dat dat aan jou ligt, niet aan Vai. Kwestie van smaak. Elmore James is best leuk voor twee liedjes, maar het moeten er niet zo heel veel meer worden. Net als Bo Diddley of Muddy Waters. JJ Cale en Billy Gibbons mogen wat langer wat mij betreft.

semantiek zeker? BB King is beperkt maar meer muziek in zijn pink dan een heel leger technische shredders. Django Reinhardt, letterlijk beperkt, is er iemand muzikaler? Miles Davis, geen partij voor Dizzy, maar ... Vergelijk het met zang: ik hoef geen straffe techniekers (opera,metal,jazz...) doe mij maar krasselaars als bob dylan, tony joe white, george jones en co. Authenticiteit doet het voor mij.

[Pepe]

Mijn gebrek aan ritme begin ik te leren compenseren door 't over te slaan en me op aanslagtechniek te fixeren in plaats daarvan. :D
Ik had daar technieken voor bij mijn leerlingen, die dachten dan vooral vanuit de linkerhand. Het werkt niet bij elke muzieksoort maar je kan met je rechterhand de groove zoeken zodat links meer facultatief wordt.
Geen idee of dat jou helpt maar aux principe kan techniek je bij elk probleem helpen.

[Harald]

Authenticiteit doet het voor mij.Authenticiteit heb je, of dat heb je niet. Dat wordt echt niet minder omdat je iets erbij leert. En het wordt ook niet meer omdat je het vertikt iets erbij te leren.

Het probleem met jouw argument is dat het te vaak, en onterecht gebruikt wordt als argument van luie mensen om vooral maar niet te ontwikkelen.

Voor jezelf moet je dat helemaal zelf weten. Maar als raad naar anderen toe is het op zijn best 'niet schadelijk'

[Duhsjaak]

Authenticiteit heb je, of dat heb je niet. Dat wordt echt niet minder omdat je iets erbij leert. En het wordt ook niet meer omdat je het vertikt iets erbij te leren.

Het probleem met jouw argument is dat het te vaak, en onterecht gebruikt wordt als argument van luie mensen om vooral maar niet te ontwikkelen.

Voor jezelf moet je dat helemaal zelf weten. Maar als raad naar anderen toe is het op zijn best 'niet schadelijk'

In essentie klopt waar je op doelt, maar naar mijn smaak pas je het te streng toe. Of spreek je ons te streng toe.
Natuurlijk gaat er niemand naar de kloten van een zekere mate van techniek, maar we kennen allemaal voorbeelden genoeg van volledig zielloos gespeelde of gezongen 'muziek'.

En natuurlijk is het vaak een doekje voor het bloeden, maar om dat in een klap tot een alles omvattende waarheid of religie te bestempelen gaat mij te ver.

Bovendien laat je alanyse een belangrijk aspect onbenoemd.
En dat is de vraag die op voorhand leidend is:
- wil je kicken en zal het je verder aan je dingest roesten
- of wil je bij iedereen de bek open laten zakken over zo'n gruwelijke techniek

Uit het gegeven dat er tig schakeringen tussenin zitten, mag je opmaken dat dat een belangrijke afweging is.
En wat je zegt, het is (met uitsluiting van de ambitie van ouders) een strikt persoonlijke zaak.
Met alle respect voor jouw track record, laat dat duidelijk zijn. Dat neemt niet weg dat ik Barno's visie gewoon prima vind. Ook als ie die visie aan een ander voorhoudt. Muziek is in mijn ogen primair for fun. Hoe ieder dat voor zichzelf vormgeeft is vrij.

Heerlijk, artistieke vrijheid bestaat precies hieruit.

Alors, mijn mening maar.
Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

Bovendien laat je alanyse een belangrijk aspect onbenoemd.
En dat is de vraag die op voorhand leidend is:
- wil je kicken en zal het je verder aan je dingest roesten
- of wil je bij iedereen de bek open laten zakken over zo'n gruwelijke techniek
Die eerste, dat tweede interesseert me eerlijk gezegd niet. Bovendien werkt het niet. Maar dat eerste gaat wel degelijk ook beter hoe meer techniek en kennis je in huis hebt. De kunst is dat helemaal los te laten als je speelt.

Mijn punt blijft dat het nooit de techniek en kennis van de muzikant is die dat in de weg staat. De persoonlijkheid/ontwikkeling van de muzikant, dat is een ander verhaal. Maar te weinig kennis en techniek staat het ALTIJD in de weg. Zelfs de simpelste drie akkoorden nummertjes moeten iig met een zekere ritmische coherentie gespeeld worden. Als dat echt niet deugt komt de emotie ook niet meer over.

Zang is toch een beetje een verhaal apart. Als de band achter Dylan net zo speelt zoals hij zingt, denk ik dat het zelfs bij Barno niet meer overkomt. Net als de gitaarsolo's van Neil Young. Als de band die dat begeleidt net zo houterig speelt vrees ik dat het gewoon helemaal niet meer om aan te horen is. Maar Young schrijft goede liedjes, er staat een band achter die simpel, maar strak speelt. Dan neem je die solo's voor lief. Tom Waits, ongebruikelijke techniek, maar het was wel degelijk techniek. Dat steeds schorrer zingen deed hij opzettelijk. En over de begeleiding is erg goed nagedacht bij zijn latere werk. Het oude werk, pre Swordfishtrombones is gewoon netjes.

Als de Stones echt zoveel steken zouden hebben laten vallen in hun beginperiode, als dat tegenwoordig bij de concerten gebeurt, zouden ze niet doorgebroken zijn. Luister naar Get your Yaya's out, daar staat gewoon een goede band te spelen. Bij recente liveopnames op youtube zit ik soms te twijfelen of het een "Stones Shred" video is. Doet er toch wel enige afbreuk aan.

[Duhsjaak]

Bewust zonder quote.
I beg to differ.
Kennis kun je spelenderwijs verzamelen.
Techniek is voor de meesten van ons alleen te bevechten. The hard way. Niet iedereen heeft pakweg vier uur per dag beschikbaar. Laat staan de ambitie tot een serieuze mate van techniek te komen.

Zappa deed maar twee dingen in zijn leven. Hij wipte en maakte muziek. Misschien zelfs tegelijk.
Als je net als kennis, techniek op serendipity manier had kunnen verwerven had ik het er graag voor over gehad.
je kent mijn achtergrond.

Mij beledig je niet dooor mij als lui af te schilderen. Want, ik gok het maar, daarvooor kennen we elkaar te goed. Maar je mist de crux van mijn ambities.
Niet zo goed als het gewoon afbreuk doet aan de vrijheid die samenhangt met het artistieke. Welke keuzes ieder individu maakt in dit opzicht is in mijn ogen veel waardevoller dan wat dan ook.

Karel Appel koos ervoor om zoveel mogelijk de onbevangenheid van het kind te benaderen. Het zou een misvatting zijn om te denken dat jij/ik dat ook zou kunnen. Het gegeven dat er stromingen bestaan, houdt in dat er een stroming is waarin techniek het hoogst haalbare is.
En ik weet dat dat niet jouw stromg is.

Nevertheless, het erkent gelijk ook de stroming van het afwijzen van polijst, techniek, geef het een naam.
Ik ben zooooooo blij dat de punkers ons van de zelfingenomenheid en navelstaarderigheid hebben bevrijd! Met welke techniek?

Ik vergroot de verschillen bewust terwille van het punt. Het punt is, dat gebrek aan techniek afdoen als luiigheid en gemakzucht een aantal belangrijke punten overslaat.

Nogmaals, mijn mening maar.
vriendelijke groet, Gus

[barno]

Die eerste, dat tweede interesseert me eerlijk gezegd niet. Bovendien werkt het niet. Maar dat eerste gaat wel degelijk ook beter hoe meer techniek en kennis je in huis hebt. De kunst is dat helemaal los te laten als je speelt.

Mijn punt blijft dat het nooit de techniek en kennis van de muzikant is die dat in de weg staat. De persoonlijkheid/ontwikkeling van de muzikant, dat is een ander verhaal. Maar te weinig kennis en techniek staat het ALTIJD in de weg. Zelfs de simpelste drie akkoorden nummertjes moeten iig met een zekere ritmische coherentie gespeeld worden. Als dat echt niet deugt komt de emotie ook niet meer over.

Zang is toch een beetje een verhaal apart. Als de band achter Dylan net zo speelt zoals hij zingt, denk ik dat het zelfs bij Barno niet meer overkomt. Net als de gitaarsolo's van Neil Young. Als de band die dat begeleidt net zo houterig speelt vrees ik dat het gewoon helemaal niet meer om aan te horen is. Maar Young schrijft goede liedjes, er staat een band achter die simpel, maar strak speelt. Dan neem je die solo's voor lief. Tom Waits, ongebruikelijke techniek, maar het was wel degelijk techniek. Dat steeds schorrer zingen deed hij opzettelijk. En over de begeleiding is erg goed nagedacht bij zijn latere werk. Het oude werk, pre Swordfishtrombones is gewoon netjes.

Als de Stones echt zoveel steken zouden hebben laten vallen in hun beginperiode, als dat tegenwoordig bij de concerten gebeurt, zouden ze niet doorgebroken zijn. Luister naar Get your Yaya's out, daar staat gewoon een goede band te spelen. Bij recente liveopnames op youtube zit ik soms te twijfelen of het een "Stones Shred" video is. Doet er toch wel enige afbreuk aan.

Wel grappig ... als ik een argument aanhaal dat je verhaal wat weerlegt, hoort dat instrument (zang) plots niet thuis tussen de andere instrumenten. Waarom eigenlijk? Terwijl zang uiteraard het edelste der instrumenten is, en een van de moeilijkste. By the way, ik vind Dylan en Young ook goed enkel met acoustisch gitaartje.

[Erik de Perik]

Kennis kun je inderdaad spelenderwijs verzamelen, alleen gebeurt dat in de praktijk helaas niet zo vaak. Veel mensen koketteren zelfs met hun gebrek aan kennis. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb dat een conservatorium opleiding alleen maar dodelijk voor je creativiteit zou zijn. En dit werd dan gezegd door gasten die op geen enkele manier afweken van de doorsnee.



Karel Appel erkende zelfs een door Geert Jan Jansen gemaakte vervalsing als authentiek werk, hoe kinderlijk kun je zijn.... ;)

[Harald]

Wel grappig ... als ik een argument aanhaal dat je verhaal wat weerlegt, hoort dat instrument (zang) plots niet thuis tussen de andere instrumenten. Waarom eigenlijk? Terwijl zang uiteraard het edelste der instrumenten is, en een van de moeilijkste. By the way, ik vind Dylan en Young ook goed enkel met acoustisch gitaartje.Niet als ze hun mond houden... En ja, zang is idd. net iets anders. Die link van de persoonlijkheid en de emotie met de stem is heel direct. Dat heeft ook Dylan. En eerlijk is eerlijk, ik hoor veel van de liedjes van Dylan het liefst in de uitvoering van iemand anders.

Maar het zijn de uitzonderingen. Als ik zing werkt het echt niet... en om nu te zeggen dat ik slechter zing dan Dylan of Ringo, dat ook weer niet... Maar toch, ik kan dat beter laten. Die zangers waarbij dat werkt zijn uitzonderingen waar er helemaal niet zo heel erg veel van zijn.

Ik kan eigenlijk geen enkele gitarist bedenken die net zo krakkemikkig speelt als Dylan zingt, en die me met instrumentale gitaarmuziek in zijn eentje kan boeien. Tenzij je een voorbeeld kunt geven onderbouwt dat mijn stelling dat zang idd. net wat anders ligt toch wel. Het grote verschil zit hem in het feit dat zang gebruik maakt van tekst om de boodschap over te brengen. Zeg nu eens eerlijk, als Dylan knocking on heaven's, of Blowin'in the wind door zonder tekst zou neuriën of zingen, blijft het dan overeind? Ik denk het niet.

Overigens, mocht je Josheph Spence als voorbeeld aandragen, die klinkt zo krakkemikkig omdat hij zonodig overal doorheen moet zingen en hoesten. Als je de oudere opnames beluistert, voordat hij zijn best before datum voorbij was, en je richt op het gitaarwerk, dat is nog helemaal niet zo voor de hand liggend en simpel. Dat je niet weet hoe een ladder of een akkoord heet, betekend nog niet dat je het niet hoort, en herkent. Zie de opmerkingen van Miles Davis over Hendrix.

[barno]

Niet als ze hun mond houden... En ja, zang is idd. net iets anders. Die link van de persoonlijkheid en de emotie met de stem is heel direct. Dat heeft ook Dylan. En eerlijk is eerlijk, ik hoor veel van de liedjes van Dylan het liefst in de uitvoering van iemand anders.

Maar het zijn de uitzonderingen. Als ik zing werkt het echt niet... en om nu te zeggen dat ik slechter zing dan Dylan of Ringo, dat ook weer niet... Maar toch, ik kan dat beter laten. Die zangers waarbij dat werkt zijn uitzonderingen waar er helemaal niet zo heel erg veel van zijn.

Ik kan eigenlijk geen enkele gitarist bedenken die net zo krakkemikkig speelt als Dylan zingt, en die me met instrumentale gitaarmuziek in zijn eentje kan boeien. Tenzij je een voorbeeld kunt geven onderbouwt dat mijn stelling dat zang idd. net wat anders ligt toch wel. Het grote verschil zit hem in het feit dat zang gebruik maakt van tekst om de boodschap over te brengen. Zeg nu eens eerlijk, als Dylan knocking on heaven's, of Blowin'in the wind door zonder tekst zou neuriën of zingen, blijft het dan overeind? Ik denk het niet.

Overigens, mocht je Josheph Spence als voorbeeld aandragen, die klinkt zo krakkemikkig omdat hij zonodig overal doorheen moet zingen en hoesten. Als je de oudere opnames beluistert, voordat hij zijn best before datum voorbij was, en je richt op het gitaarwerk, dat is nog helemaal niet zo voor de hand liggend en simpel. Dat je niet weet hoe een ladder of een akkoord heet, betekend nog niet dat je het niet hoort, en herkent. Zie de opmerkingen van Miles Davis over Hendrix.

je blijft maar compartimenteren en focussen op je eigen instrument: muziek is meer dan instrumentale gitaardingen. Niemand zit te wachten op een instrumentaaltje op gitaar van Dylan en hijzelf zou het niet in zijn hoofd halen. terzijde, ik ben er tamelijk zeker van dat Dylan beter zingt dan jij, zijn laatste croonerplaten al gehoord?

En wat is er nu eigenlijk zo "krakkemikkig" aan de zang van Dylan, de vroegere dan. Hij heeft een uniek stemgeluid, aparte frasering , zingt niet vals, okee, je kan het niet graag horen net zoals er miljoenen mensen geen sopraan sax kunnen harden maar daar gaat het toch niet over.

[Duhsjaak]

Wij blijven elkaarsvoorbeelden in steeds verder gaand detail betwisten.
En ga daarmee vooral verder.

Ik kan alleen maar terug naar de bottom line.
Als ik Haralds verhaal aanHoor/ teruglees, kan ik niet anders dan tot de conclusie komen dat hij van mening is dat techniek een vereiste is voor muziek van enig niveau.

En ik ben zo stronteigenwijs dat ik van mening ben, dat er veel wegen zijn die naar Rome leiden. Dat het juist tot mijn (ieders) vrijheid behoort om de weg en de methodes te kiezen die het dichtst bij hem of haar liggen.

Dat is wat het allerbelangrijkste is. Voor het behoud van de lol en voor de biodiversiteit binnen de muziek.
En ik ga bewust niet méér voorbeelden noemen, want echt....., die zijn er.
Ik ga terug naar mijn eerste opmerking.

Het maakt uit welke ambities je hebt met je muziek.
En het maakt uit in welke zaken je al goed bent zonder techniek.
Want dan kun je ervoor kiezen de techniek te gebruiken ter ondersteuning van je sterke punten.

Ik ben snugger genoeg te snappen dat techniek op zich handig is, maar het verdubbelen van de beschikbare techniek bij alle gitaristen in NL/B leidt niet noodzakelerwijs tot betere muziek.

Ietsje gechargeerd: Ik bevecht het recht mijn teksten en mijn muziek te maken op de manier die ik lekker vind. Dat geldt ook voor de andere manieren van zelfexpressie.
Vandaar mijn opmerking dat ik Harald's punt snap, maar dat ik vind dat ie zijn idee wat te streng over het voetlicht brengt.
Vriendelijk groet, Gus

[Harald]

Nee, het gaat om niet erom dat de muziek beter wordt naarmate de techniek beter wordt. Al zal dat bij gelijke muzikaliteit wel zo zijn. Waar het mij om gaat is de suggestie dat de muziek juist beter wordt van geen techniek. Dat is niet alleen onzin, maar het is schadelijke onzin.

Ik heb er geen enkele moeite mee mensen les te geven die simpelweg niet de aanleg hebben om ooit geweldig te kunnen spelen, maar die er wel lol in hebben. En voor sommige mensen is het meer therapeutisch dan wat anders. Geen enkel probleem.

Maar loop niet rond te bazuinen dat je beter speelt, omdat je NIET kunt lezen, en omdat je geen idee hebt wat je doet.

[Kim Wilson]

Ik speel de laatste paar jaar relatief veel in best wel uiteenlopende projecten, waar ik ook heel erg veel van heb geleerd. En wat mij is opgevallen: als je techniek beter wordt (wat automatisch gaat als je vaker speelt), kun je je meer focussen op het daadwerkelijke muziek maken. Zo heb ik het ervaren althans.

[Harald]

@Barno difficult listening hour. Volledig gespeend van enige techniek of kennis, en de authenticiteit spat er van af. Genieten!


https://www.youtube.com/watch?v=42Y7cU5Nz-w


https://www.youtube.com/watch?v=kr3iYamSxxI

[Harald]

https://www.youtube.com/watch?v=XHEFbX81XWQ

[Harald]

terzijde, ik ben er tamelijk zeker van dat Dylan beter zingt dan jijMet andere woorden, hij heeft een betere techniek dan ik. Naast het aspect tekst, is er nog een belangrijk verschil tussen zang en instrumenten. Je stem wordt de hele dag getraind in het uiten van emoties. Of je nu zingt of spreekt, voordat mensen zingen is het verband tussen emotie en stem er al. Op een instrument is dat niet zo. Wat je ook speelt, het begint met het leren bedienen van het apparaat. Bovendien zijn mensen veel gevoeliger voor stem dan voor instrumenten. Om precies dezelfde reden. Het is niet voor niets dat er vrijwel geen instrumentale hits zijn, vergeleken met het vocale werk. Ik blijf bij mijn standpunt dat vocalen en instrumenten niet helemaal hetzelfde zijn. Heeft niets met compartimenten te maken.

Hoeveel platen met drummuziek (en alleen drums) heb jij in de kast staan? Als het antwoord 0 is, wat ik vermoed, doe jij toch ook aan compartimenten?

[Tupelo]

Hoe beter je woordenschat en kennis van gramatica, hoe beter de kans dat je jezelf met succes kunt uitdrukken ?
Zit wat in.
De betere schrijvers kunnen echt wel schrijven, daarover zullen de afgestudeerde jongens en meisjes, de boekclubleden en liefhebbers het wel eens zijn.
Anderzijds heb je van die free-style rap jongens die de gekste dichtvormen gebruiken.
Er is toch een neerlandicus afgestudeerd op de teksten van de Jeugd van Tegenwoordig, die toch weinig technisch lijken na te denken over hun teksten.
Blijf er bij dat ik op terugwerkende kracht beter les had genomen, anderzijds had ik dan wel bepaalde fases gemist/overgeslagen.
Met name noise (met name Sonic Youth) blijft terugkomen bij mij, zij het veel minnelijker en vaak zelfs acoustisch.

[barno]

Dit topic gaat nu ook al een tijd door op één creatief geïnterpreteerde zinsnede. Ik heb nergens gezegd dat techniek een last is, creativiteit doodt of wat dan ook. Het enige wat ik zei is dat sommigen die minder kaas hebben gegeten van theorie van hun beperktheid een asset kunnen maken door héél goed te worden in een beperkt gebied (noodgedwongen): de fenomenale vibrato van BB King is ook techniek, de één noot solo van Neil Young is dat ook. Een goede basis techniek is uiteraard conditio sine qua non, ook bij zang zoals jij met die video clips illustreert.. Maar eens we het niveau basis voorbij zijn zal meer techniek niet automatisch beter resultaat geven. Indien nodig: voorbeelden en masse op aanvraag

[Duhsjaak]

En in aanvulling op Barno's post:
Ik ben niet trots op mijn gebrek aan techniek.
Ik ben er trots op dat ik mijn ideeën hoorbaar kan maken, ondanks mijn gebrek aan techniek.
Mijn ratio 'Tijd geïnvesteerd in techniek':'Speelplezier' is extreem gunstig. Dat is plezierig, want die tijd kan ik steken in ideeën. Dat is meer mijn ding.

Ik vind het persoonlijk (mening) heel jammer dat je in vrijwel iedere discipline conceptueel bezig mag zijn, en uitgerekend in de muziek wordt daar met dedain naar gekeken. Ik kan dat geen verrijking vinden.
Het ambachtelijke, ingestudeerde prevaleert boven de creatieve drive?

Laten we het eens omdraaien: Wie is hier van mening dat ie over voldoende techniek beschikt?















































































Het bleef heel lang stil.
Vriendelijke groet, Gus


Naschrift:
Deze man heeft in Nizhny Novograd gespeeld. 1,2 miljoen inwoners.
Is eerst 10 jaar componist geweest vóórdat ie zich technisch liet scholen. Maakt klassieke muziek, gebaseerd op popliedjes en loops met oosterse akkoorden reeksen.
laat zich niet vertellen hoe het hoort. Een held dus.
In Rusland wordt ie op handen gedragen. In het buitenland, meer in het algemeen.
In NL nauwelijks bekend.

https://www.douweeisenga.com/en/news-concerts.htm

[Erik de Perik]

Smaakvolle techniek....:



https://www.youtube.com/watch?v=zQNFBmITrnM