Toonsoort Little Red Rooster

[sparrow]

Hallo,
Little Red Rooster speel ik graag met de bluesladder van Am (A - C - D - Eb - E - G). De akkoorden die ik hierbij vind passen zijn E - A - Bb - B, alle majeur. Hoe past dit bij elkaar? Ik zie geen verband. Ik zou eerder Am - Dm - Em verwachten, maar dit klinkt naar mijn idee niet echt lekker.
Wie kan het me vertellen?
B.v.d.
Eric

[Joost de Ruig]

Euhh er zijn wel heel veel versies van dit nummer dat oorspronkelijk van Willie Dixon is. Zo hebben o.a. Howling Wolf, Doors, Stones etc het allemaal opgenomen. Heb je een bepaalde versie voor ogen?

[sparrow]

Hi Joost,
Ik heb geloof ik het meest die van Howling Wolf (volgens mij overigens de eerste die hem op plaat zette) voor ogen, vooral vanwege die prachtige intro. Maar volgens mij is de opbouw van allemaal hetzelfde, alleen ze staan waarschijnlijk origineel in een andere toonsoort. Mijn voorkeur gaat uit naar Am. Ik hoef ook niet te weten in welke toonsoort het oorspronkelijk staat, maar ik ben benieuwd naar het verband tussen de genoemde toonladder en de akkoorden. Dit nummer was eigenlijk de eerste (van waarschijnlijk veel meer) waarin dit voor mij duidelijk naar voren kwam. Ik wilde er namelijk een solo achter zetten en zocht daarom naar de toonladders die ik kon gebruiken.

[A]I'm the Little Red Rooster [G][A] Too lazy to crow for [E]days
en dan solo (2e snaar E-Eb-D-B-E) Overigens hoort hier die B weer niet bij.

Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben.

[sparrow]

Die van Willie Dixon kende ik nog niet ..... ook mooi.

[Duhsjaak]

Jo Ann Kelly, die iedere noot verafgoodde van Memphis Minnie, was ervan overtuigd dat daar de oorsprong van het lied lag. En zij was niet de enige die die mening was toegedaan.
Veel van die oude blueslui* konden letterlijk vaak alleen hun naam schrijven. En deden dat onder ieder contract dat ze werd voorgehouden.

Niet lezen en schrijven dus, maar jatten als de beste. Het wordt dus nog een hele klus om de enige echte Lil Red Rooster aan te wijzen.

Zlefs als Jo Ann zich heeft vergist, is het in ieder geval een heel mooie versie van een van de oerroosters.


https://www.youtube.com/watch?v=4lNG71vqeus

Enjoy!

Willy Dixon is naar mijn idee veel later, zo jaar of 30 later, maar ik kan me vreselijk vergissen.
*Blueslui
Ik zei altijd bluesneger. Maar dat schijnt niet meer te mogen. Alhoewel blueseskimo vindt niemand vervelend.

Vriendelijke groet, Gus

[sparrow]

Beste Sjaak,
Het is inderdaad heel moeilijk om de enige echte aan te wijzen. Het nummer is mogelijk geschreven door Willie Dixon, maar waarschijnlijk bestond het al langer, maar dan onder de naam Red Rooster. Ik vrees dat jouw nummer niet hetzelfde nummer is. Het komt waarschijnlijk uit dezelfde tijd. Daarom lijkt het erg op elkaar (vergelijk maar eens St. James Infirmery en House of the Rising Sun, beide 18e eeuw), echter de tekst heeft niets met de andere versie te maken. Overigens werd Rooster in die tijd wel vaker gebruikt met een zekere seksuele betekenis, 19e eeuwse porno zeg maar.
In elk geval bedankt voor je bijdrage.
Eric

[Joost de Ruig]

Een negerzoen voor Gus, of moet ik zeggen Sjaak in dit topic :)

[Milko]

Die versie van Howling wolf is toch een bleus in A? De bluesladder van AM is dan de juiste ladder om te gebruiken. Klinkt goed over het hele nummer.

Milko sluiten.

[Pepe]

Hallo,
Little Red Rooster speel ik graag met de bluesladder van Am (A - C - D - Eb - E - G). De akkoorden die ik hierbij vind passen zijn E - A - Bb - B, alle majeur. Hoe past dit bij elkaar? Ik zie geen verband. Ik zou eerder Am - Dm - Em verwachten, maar dit klinkt naar mijn idee niet echt lekker.
Wie kan het me vertellen?
B.v.d.
Eric
De versie van Dixon staat in E maar het maakt niet uit wat je begin akkoord is natuurlijk, het is een standaard 12 bar blues.
Als je het nummer in A speelt dan speel je in principe de noten van de A majeur toonladder met added G en C, BB Kinkg style.
De 7 speel je dan doorgaans klein maar de groot kan je als tussennoot ook gebruiken.

[Harald]

Het is wel zo'n beetje de enige standaard 12 bar blues die op een sessie geheid de mist in gaat. De zang die op het IV akkoord begint zet iedereen die het nummer niet wel eens gespeeld heeft gelijk op het verkeerde been... Maar Dixon doet het idd. als een standaard bluesje. Doors en Stones gaan naar het IV akkoord voor de zang. Eelco Gelling heeft er ook een erg goede versie van opgenomen toen hij nog fatsoenlijk kon spelen, maar die is niet op youtube te vinden.

"Geleende" coupletten tekst zijn in de blues sowieso niet ongebruikelijk. Er zal vroeger ook het nodige aan tekst geïmproviseerd zijn, en overgenomen van muzikanten die door het land trokken. Net zoals dat later met kreten als Wave your hands in the air like you don't care gebeurde.

[Duhsjaak]

Inderdaad, qua akkoorden is het de meest simpele blues, maar de manier waarop de zang is gestructureerd maakt m een geval apart.

T. Bone Walker en Buddy Guy keken altijd naar (hadden contact met) Canned Heat als ze op zoek waren naar de meest fundamentalistische vorm van een bepaald lied. Misschien, Sparrow, is dat qua reasearch ook nog een tip waar je je voordeel mee kunt doen.

Zij worden wel beschouwd als de levende catalogus van da blues. En genieten giga aanzien omdat de gitarist van de band en Bill Barth (Insect Trust) Skip James uit een ziekenhuis hebben gered waar hij lag dood te gaan.

Daarna heeft Skip nog een jaar of 4 geleefd en getourd, waarna hij (ondankbare donder) alsnog de pijp aan Maarten heeft gegeven.

Now, don't start me talkin'....
Vriendelijke groet, Gus

[sparrow]

Beste Milko,
Zoals wat Pepe in een latere post schrijft: het maakt niet uit in welke toonsoort je het speelt. Wat je zegt over de toonladder; Am blues klopt absoluut, alleen vind ik de akkoorden die daarbij horen (Am - Dm - Em) niet lekker klinken.
Beste Pepe,
Dat van die added G en C is best wel interessant, ga ik wat mee stoeien. Maar hier gaat het volgens mij ook weer om de toonladder, dat was gewoon een persoonlijke voorkeur. Moet dit overigens niet Am zijn?
Alleen de (vreemd genoeg majeur) akkoorden die er lekker bij klinken kan ik op geen enkele manier linken aan die Am-ladder.
Als je hier uit kan komen probeer dan eens:
[A]I'm the Little Red Rooster [G][A] Too lazy to crow for [E]days
en dan solo (2e snaar E-Eb-D-B-E)
Dit komt toch niet overeen?
In elk geval wel bedankt voor jullie reacties.
Eric

[Pepe]

Ik snap niet wat die mineurs er mee te maken hebben, het zijn majeur akkoorden?
Ik snap ook niet wat die [G] in jouw voorbeeld daar doet. Het schema is A/D7/A/A7/D//A//E7/D/A/E/

[Erik de Perik]

Net naar de Howlin' Wolf versie (https://www.youtube.com/watch?v=6Vr-DR5HdKw) geluisterd en daar zit weinig ingewikkelds in, lijkt me. Gewoon een blues in A, waar je met een bluesladder in A (die gebaseerd is op pentatonisch mineur) op kunt soleren. Die ladder laten voor wat 'ie is en je meer concentreren op losse en passende licks, vind ik overigens een beter plan.

[sparrow]

Beste Pepe,
Die mineur heeft ermee te maken dat de solo's gepeeld worden met de noten A-C-D-Eb=E-G. Dit is dus typisch de A mineur bluesladder.
Dat akkoordenschema klopt uiteraard ook, maar dan zit je wel met twee verschillende toonsoorten, waar ik geen enkel verband itussen kan ontdekken.

[Erik de Perik]

Tja, dan klopt het niet........

[Pepe]

Beste Pepe,
Die mineur heeft ermee te maken dat de solo's gepeeld worden met de noten A-C-D-Eb=E-G. Dit is dus typisch de A mineur bluesladder.
Dat akkoordenschema klopt uiteraard ook, maar dan zit je wel met twee verschillende toonsoorten, waar ik geen enkel verband itussen kan ontdekken.

Je noemt die ladder mineur omdat hij (op het A akkoord) een C heeft en geen Cis. Maar in feite is het een majeur ladder waarbij de C een bluesy feel geeft en je de Cis dan maar weglaat (en eigenlijk druk je die C vaak naar Cis toe) In rootsy jazz en blues wordt de Cis vaker en nadrukkelijker gespeeld en daar hebben we het hier over.
Daarom zeg ik ook, een majeur met added C en G (wat tonen uit de mineur zijn) ipv een mineur met added Cis en Fis want dan draai je de boel om maar theoretisch is dat hetzelfde.
Kwa denkpatroon maakt het wel degelijk verschil voor de feel.

Dat de meeste hier van een mineur uitgaan snap ik wel want de simpele pentatoon kent iedereen wel.
Maar dat is toch een one size fits all en dan doe je roots blues toch echt te kort. En een A mineur toonladder is het zeker niet.

[Milko]

Die van Howlin' Woolf is zoals gezegd het gewone bluesschema in A. Dan kun je gewoon AM pentatonisch of de A blues ladder eroverheen spelen.

Milko sluiten.

[barno]

ik ken weinig tot geen bal van theorie maar bij blues gebruik je toch vooral je oren. Daarom dat ik ook niet snap dat TS hier mineur noemt. In mijn simpele wereld is iets dat absoluut niet klinkt als je er mineur akkoorden op speelt, geen mineur. Zoals meestal het geval bij very basic bluessongs, en basic is lil red rooster toch wel.

[Pepe]

Ja dat kan Milko maar ik heb net uitgelegd dat het vermijden van die grote terts in de I gebeurt om dingen te versimpelen, hoef je maar 5 noten te onthouden. Die grote terts wordt anders een probleem in het VI akkoord waar het een groot septiem is bij een verlaagd septiem akkoord.
Als je dus maar 1 noot mag kiezen voor die terts kies je klein want dat klinkt nog een beetje bluesy op de I.

Beter is niet te kiezen maar beide te gebruiken waar het relevant is.

[Pepe]

ik ken weinig tot geen bal van theorie maar bij blues gebruik je toch vooral je oren. Daarom dat ik ook niet snap dat TS hier mineur noemt. In mijn simpele wereld is iets dat absoluut niet klinkt als je er mineur akkoorden op speelt, geen mineur. Zoals meestal het geval bij very basic bluessongs, en basic is lil red rooster toch wel.

Wellicht heeft de pentatoon speler geen weet van majeur of mineur, 1 pot nat blijkbaar? Ik zou het anders ook niet weten.

[Joost de Ruig]

Off topic @Pepe: ik zag wat Trio Bier op YT voorbij komen. Je speelde op een D-model en op een cremekleurige Gretsch?

[Pepe]

Een Gretsch Anni bamboo yellow, een witte '73 tele en de D45, dat was afgelopen week ja.
Die Martin is van iemand anders, mijn eigen Dove staat nu bij Oigun.

[Joost de Ruig]

Een Gretsch Anni bamboo yellow, een witte '73 tele en de D45, dat was afgelopen week ja.

Tja, ik had het kunnen weten: de snoepwinkel was weer mee :D
Maar je stond wat achteraf, dus ik kon het niet zo goed zien.

[Pepe]

Totaal onterecht, dat achteraf in een hoekje beetje pingelen natuurlijk.
Bij een klein podium wordt het vaak ineens duidelijk hoe de verhoudingen liggen.

[Joost de Ruig]

Totaal onterecht, dat achteraf in een hoekje beetje pingelen natuurlijk.
Bij een klein podium wordt het vaak ineens duidelijk hoe de verhoudingen liggen.

Zangers en saxofonisten willen graag vooraan staan. Daarintegen vinden de meeste bassisten een plekkie achterin naast de drummer zelden een probleem. Wij gitaristen pendelen daar vaak wat tussenin.