Gary Moore waarderingstopic

[telecastermaster]

Als ouwe lul van inmiddels 50 ken ik het werk van Gary Moore natuurlijk al heel lang. En hoewel ik GM vroeger ook regelmatig draaide ben ik met het klimmen der jaren GM steeds meer (Moore ;-) ) gaan waarderen. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat Gary Moore de grootste, beste en meest complete rockgitarist aller tijden is (was). Een kolos onder kolossen, de gigant der giganten. Wat een gitarist. Hij is voor mij de perfecte combinatie van techniek, feel en smaak (notenkeuze). Hij kan binnen het genre ook werkelijk alles spelen: rock, blues, metal, jazzrock. Hij heeft zelfs nog een paar dance albums gemaakt. En alles heel goed.

Ik wil niet zeggen dat GM een onderschatte gitarist is (was) omdat ik denk dat gitaristen het enorme talent van GM heus wel herkennen. Maar hij is qua erkenning nooit echt doorgebroken naar de eregalerij van de aller allergrootsten, waar hij natuurlijk thuis hoort.

Enfin, ik wil mijn bewondering voor GM met jullie delen middels een paar nummers.

Ten eerste, mijn favoriete nummer The Messiah will come again. Wat een nummer. Wat een controle, smaak, emotie en techniek. Hier komt alles bij elkaar. Ik heb deze video misschien wel 100 keer gezien.


http://youtu.be/7k07j7LcLqw

Een ander voorbeeld van zijn feel vind ik deze video. Hij speelt hier Red House van Jimi Hendrix op het 50 jarige strat jubileum in 2007. Nu is Hendrix natuurlijk duizenden malen gecoverd maar ik vind eigenlijk geen enkele gitarist qua feel en emotie zo in de buurt komen als Gary Moore. Een hele set met alleen maar Hendrix-nummers vind je hier (https://www.youtube.com/watch?v=khQ0tIT--Y8). Speelde die ook met schijnbaar achteloos gemak weg...
Zijn werk in BBM (Bruce Baker en Moore) vind ik overigens beter dan Clapton. Gary Moore is niet een simpele vervanger van EC maar speelt hem gewoon naar huis met zijn fabelachtige techniek.


http://youtu.be/pvu7Y91xUKM

[telecastermaster]

Een voorbeeld van zijn perfecte controle is volgens mij deze solo in Empty rooms. Misschien wel mijn all time favoriete gitaarsolo. Ik weet dat Vai en Satriani en consorten dit ook gewoon uit hun mouw kunnen schudden zonder met hun ogen te knipperen, maar bij hun mis ik de feel en emotie die ik bij Gary Moore wel hoor. (Ik weet het, dat is subjectief maar dat is mijn mening). En dat zit hem overigens niet in zijn gitaar faces.;)


http://youtu.be/KFUW621lgXY

Tot slot nog een mooi nummer om zijn fraaie notenkeuze te demonsteren, een bluesje met zijn grote maatje Jack Bruce (ook al RIP) Sleepy Time Time. (Bruce en Moore konden het bijzonder goed met elkaar vinden). Op een Gibson SG met ietsjes te veel gain in deze video (zoals meestal). . Vanaf minuut 2:02.


http://youtu.be/QlK4x_9Qf94?t=122

En dan heb ik nog niet eens over al die andere fraaie nummers van hem.

Bedankt Gary voor al die prachtige muziek.

[Joost de Ruig]

Mooie lofzang over een groot gitarist, maar voor mij minder groot dan voor jou. Luister eens naar The Messiah van Roy Buchanan en naar Red House van Albert King. Andere benaderingen, maar voor mij betere. Let wel: ik wil GM niet tekort doen, maar ga gewoon niet zover als jij dat doet.

[mrweird]

Goed topic! (Ja ik ben fan...)

Ik kwam ooit op deze pagina http://www.dinosaurrockguitar.com/node/39 een paar beschrijvingen tegen van zijn gitaarspel waar ik 't wel mee eens ben. O.a de quotes:

"Intensity. Everything about Gary Moore's rock playing had an extreme intensity to it that I haven't heard equaled in anyone else's playing. Gary bled through his guitar. You can hear and feel the intensity in the notes. Compared to other players, Gary bent his notes further; he applied his vibrato more fervently; he whammied more frantically; he crafted his solos toward more intense crescendos. His tone was intense — always just on the verge of feedback. Everything was always under total control, but Gary had this frantic intensity that no one else had."

en

"Chops. Gary has blazing speed, but unlike the Shrapnel shredders, Gary has a heavy touch and gets there through brute force and sheer will."

[Plant]

Die overstap naar blues hoefde van mij niet zo. Daar maakte hij toch een beetje karikatuur van met zijn geshred.

Als (hardrock)gitarist was hij wel uniek. Hij was een Ier en had absoluut geen Amerikaanse sound. Daarom kun je hem niet vergelijken met al die andere snelheidsduivels. Hier hoor je duidelijk z'n roots in terug:


https://www.youtube.com/watch?v=mCPgfGvyWEw

Ongeëvenaard!

[telecastermaster]

"Intensity. Everything about Gary Moore's rock playing had an extreme intensity to it that I haven't heard equaled in anyone else's playing. Gary bled through his guitar. You can hear and feel the intensity in the notes. Compared to other players, Gary bent his notes further; he applied his vibrato more fervently; he whammied more frantically; he crafted his solos toward more intense crescendos. His tone was intense — always just on the verge of feedback. Everything was always under total control, but Gary had this frantic intensity that no one else had."

Dank voor deze reactie. Ik zit me namelijk af te vragen waarom ik Gary Moore wel goed vind en Steve Vai (die nog veel technischer is) mij niks doet. En ik denk dat het woord intensiteit daar het beste een antwoord op geeft. Het is inderdaad de intensiteit waarmee hij speelt (speelde) die het ook echt geloofwaardig maakt. Bij Vai heb ik nooit het idee dat de man er zelf iets bij voelt.

[telecastermaster]

Die overstap naar blues hoefde van mij niet zo. Daar maakte hij toch een beetje karikatuur van met zijn geshred.

Als (hardrock)gitarist was hij wel uniek. Hij was een Ier en had absoluut geen Amerikaanse sound. Daarom kun je hem niet vergelijken met al die andere snelheidsduivels. Hier hoor je duidelijk z'n roots in terug:



Die blues hoefde van mij ook niet zo nodig. Maar het voorbeeld dat je geeft is volgens mij erg geïnspireerd op Big Country, een Schotse band die begin jaren 80 (toen Gary solo ging) behoorlijk populair was.

[pasqual]

Murder in the skies.
Heerlijke gitaarsound had Gary in die tijd:

https://www.youtube.com/watch?v=gyEMnA70Kb0

Out in the fields.
Geweldig nummer:

https://www.youtube.com/watch?v=xsKpazeA5L8

Mooi topic! Ik kan hier nog wel effe doorgaan met voorbeelden! Ik heb menig album grijs gedraaid in het verleden!
Dankzij dit topic ben ik weer flink aan het luisteren op Youtube:ok:

[pasqual]

I'm always gonna love you. Als ik me niet vergis komt ie van Corridors of power.
Heerlijk nummer en met Ian Paice op drums:


https://www.youtube.com/watch?v=c0gg4zY0oZ0

[arjanb01]

Hier een jongere lul van 37, ken niet alles van Moore maar vooral met z'n blues van de jaren 90 opgegroeid. Al ben ik via YouTube een inhaalslag aan het maken 😉
Ik sluit me volledig aan bij datgene wat in dit topic over GM gezegd wordt. Z'n toon en feel is ongeëvenaard, technisch niet de beste maar sterke nummers en feel, tone, intensiteit... Weergeloos.
Dit interview is ook erg gaaf, volgens mij het laatste interview van hem op beeld:

https://youtu.be/VVOwCBScxw0

Ik zou hem in 2011 op een bluesfestival in Amersfoort zien, ware het niet dat hij 2 maanden voor dat festival overleed, wilde hem zo graag zien en baal nog steeds 😞
Waarom verklootte hij toch zo z'n leven met die drank???

[Schrevel]

Mooi om hem weer eens terug te zien/horen. Maar niet meer dan een paar nummers, bij meer raken mijn oren verstopt. De man leed aan horror vacui - angst voor de leegte/stilte, elke milliseconde moest worden volgespeeld.

Toen hij nog liedjes speelde met Thin Lizzy of zijn eigen band verhinderde de songstructuur dat hij alles eindeloos zat vol te pielen, maar toen hij jazzrock ging spelen viel die belemmering weg en werd een concert een kwelling: 100 keer hetzelfde nummer, dezelfde solo, dezelfde sustainuithaal, hetzelfde geshred. Godzijdank kwam die bluesperiode.

[barno]

ik ken alleen zijn bluesdingen, geweldig goede gitarist, beetje Joe Bonamassa league, ook omwille van het FM gehalte dat beide toch wel hebben in hun blues. En idd die horror vacui (wat een geweldig woord, Schrevel)... maar dat hoort een beetje bij blanke rockblues denk ik :) Goede zanger ook.

Maar net als Bonamassa bracht hij toch ook de real stuff weer onder de aandacht door gastoptredens van albert en BB King en andere ouwe rotten, een verdienste op zich. Bovendien leek het mij wel een sympathieke peer.

[Joost de Ruig]

Persoonlijk vind ik, als we het over blues hebben, Bonamassa veelzijdiger. Zijn licks en zijn sustainuithalen vond ik bij GM soms wel behoorlijk voorspelbaar. :hide:

[jutter]

Gary Moore. De man die iets deed met mijn (muzikale) gevoelens. Eén van mijn voorbeelden. Samen met Phill Lynott het prachtige Out in the Fields.... Twee talenten.

[jutter]

Persoonlijk vind ik, als we het over blues hebben, Bonamassa veelzijdiger. Zijn licks en zijn sustainuithalen vond ik bij GM soms wel behoorlijk voorspelbaar. :hide:

Ik vind Bonamassa tè gelikt spelen. Wel knap maar te gelikt. Daardoor verveelt hij mij al na 1 à 2 nummers. Dan zet ik de knop uit.

[mrweird]

Waarom verklootte hij toch zo z'n leven met die drank???

Mja. Eeuwig zonde. En hij zat toen net weer in een terug naar de rock periode.. D'r staan Montreux "jazz???" festival en pinkpop dingen op youtube waarbij hij z'n ouwe rock hits weer aan 't spelen was met Neil Carter. Ik heb 'm 1 keer live gezien. in 2009 in de HMH met akkerman als voorprogramma. Was leuk!

[arjanb01]

Ik vind Bonamassa tè gelikt spelen. Wel knap maar te gelikt. Daardoor verveelt hij mij al na 1 à 2 nummers. Dan zet ik de knop uit.

Bonamassa en gelikt???? Kan ik zeker mee eens zijn in z'n periode met de Marshalls en v weelden amps, al speelde hij erg mooi toen, dik in orde.
Luister naar z'n huidige periode met de fender tweed amps en z'n 58er strat, erg rauw en verre van gelikt.

[arjanb01]

Fender schijnt in de cs een Moore signature uit te brengen:

http://m.ebay.com/itm/Fender-Custom-Shop-LTD-Gary-Moore-Stratocaster-by-John-Cruz-Fiesta-Red-/121992851646

Jammer dattie 10000 euro kost😞

[purplejohn]

Deze ouwe lul volgde hem al in z'n Lizzy-tijd. En hoewel mijn nr. 1 band nog steeds Deep Purple is, is hij voor mij met afstand de beste gitarist, al was het maar door zijn ongelooflijke veelzijdigheid in muzikale uitstapjes. Spijtig dat hij z'n hele carrière op zoek was naar die ene juiste band, waarin al heel wat grote jongens voorbij kwamen. Met Glenn Hughes voor mij als meest verrassende. Jammer dat het maar steeds net niet lukte om echt door te breken, waardoor hij, op zijn eigen manier, wat mee probeerde te pikken van de blues-revival. Wat nog aardig lukte ook. Wel spijtig dat hij eenzaam on the road aan zijn einde kwam na een leven van keihard werken. Gelukkig zijn er genoeg parels over om mezelf in te dompelen. We spelen i.i.g met de band elke repetitie minimaal 2 nrs. van hem als eerbetoon, waarbij Out in the fields en Nothin' to lose toch wel mijn favorieten zijn. Live on, Gary!

[Joost de Ruig]

Fender schijnt in de cs een Moore signature uit te brengen:

http://m.ebay.com/itm/Fender-Custom-Shop-LTD-Gary-Moore-Stratocaster-by-John-Cruz-Fiesta-Red-/121992851646

Jammer dattie 10000 euro kost��


Pffff.... Stel er zit voor Fender €500,- (ik gok eerder op de helft) aan onderdelen in en stel dat het productieproces ruim genomen 80 uur in beslag neemt x €50,- (kostprijs per uur CS-medewerker is dan ruim genomen) dan gaat zo'n gitaar dus meer dan 2x over de kop. Bij goedkope gitaren snap ik dat, maar bij zulke dure ...... :???:

[arjanb01]

Fantastisch:

https://youtu.be/6FFK2suWd0A

Hij nailt Jimi Hendrix gewoon 💪

[mrweird]

Fender schijnt in de cs een Moore signature uit te brengen:

http://m.ebay.com/itm/Fender-Custom-Shop-LTD-Gary-Moore-Stratocaster-by-John-Cruz-Fiesta-Red-/121992851646

Jammer dattie 10000 euro kost😞

Auch.. Duur. Is zo'n vintage Gary Moore greeny model beter betaalbaar. Ik heb er wel 's naar zitten kijken maar van dichtbij was die relicing zo nep en lelijk..
http://www.iguitarmag.com/media/305358/v100pgm.jpg

[Pepe]

Fantastisch:

https://youtu.be/6FFK2suWd0A

Hij nailt Jimi Hendrix gewoon 

Moore is inderdaad een fantastische gitarist maar als Hendrix gaat soleren dan ga je recht op zitten, als Moore die solo pakt loop ik naar de bar voor een biertje, ik kan er met de beste wil van de wereld niet warm voor lopen.
Ik kan het ook wel verklaren; Hendrix stapt in de creatie zone, die weet niet waar hij uitkomt, Moore heeft veel meer skills maar alles wat ie doet heeft ie allang eerder gedaan, rolt er moeiteloos uit.
Omdat dit een waarderingstopic is: awesome skills, maar weinige kunnen hem volgen in wat hij doet.

[JVGM-music]

Ook ik waardeer hem zeer. het is maar dat u het weet.
Mooi topic dit.

Al heb ik wel wat moeite met de openingspost...The messiah will come again...ja mooi hoor....maar Roy Buchanan ...


http://www.youtube.com/watch?v=deeBQZ8Aklc

[arjanb01]

Dit topic gaat over Moore en jij post Buchanan🙈
Ik post er nog eentje, omdat GM zo'n held is:

https://youtu.be/9Zkn44_lghM

Fantastische sound en wat een gevoel!😘

[Erik de Perik]

Ook ik waardeer hem zeer. het is maar dat u het weet.
Mooi topic dit.

Al heb ik wel wat moeite met de openingspost...The messiah will come again...ja mooi hoor....maar Roy Buchanan ...



Die 2 hebben behoorlijk in elkaars vaarwater gezeten qua spel. Ik vind er niet veel aan, sorry.

Gary Moore in zijn hardrock tijd vond ik, als beginnend gitarist spectaculair, de rest ook niet.

[Riny]

Wij hebben het nummer "Midnight Bues" in ons repertoire en wordt altijd zeer gewaardeerd.
Wij werken met twee solo gitaristen, wie het dichts met zijn innerlijk gevoel bij een bepaalde stijl zit speelt dan ook de nodige solo.
Zo speelt onze tweede solo gitarist de solo van Midnight Blues perfect, precies zoals hij is en daar heb ik veel respect voor.

https://youtu.be/DuS_ZTvVWNM

[johanb]

Als ik naar de live solo's van GM luister valt het mij op dat hij nooit vals speelt en ook altijd uitkomt met zijn solo's . Vaak benden andere gitaristen vals of komen ze niet uit met een solo en raffelen ze maar wat af.

[barno]

Als ik naar de live solo's van GM luister valt het mij op dat hij nooit vals speelt en ook altijd uitkomt met zijn solo's . Vaak benden andere gitaristen vals of komen ze niet uit met een solo en raffelen ze maar wat af.

Wie raffelt maar wat af? Op 12 maten uitkomen is nu niet bepaald rocketscience.

[Erik de Perik]

Wij hebben het nummer "Midnight Bues" in ons repertoire en wordt altijd zeer gewaardeerd.
Wij werken met twee solo gitaristen, wie het dichts met zijn innerlijk gevoel bij een bepaalde stijl zit speelt dan ook de nodige solo.
Zo speelt onze tweede solo gitarist de solo van Midnight Blues perfect, precies zoals hij is en daar heb ik veel respect voor.

https://youtu.be/DuS_ZTvVWNM

Da's de Greenie met z'n herkenbare uit fase geluid :blast:

[arjanb01]

....die nu in het bezit is van kirk Helpless....euhhh....ik bedoel Kirk Hammett😉

[mrweird]

....die nu in het bezit is van kirk Helpless....euhhh....ik bedoel Kirk Hammett��

Ach. Kirk is (eveneens) een GM fan, en beter zo dan in een kluis bij een verzamelaar.

[arjanb01]

Helemaal mee eens, maar ik vind het een beetje een raar idee dat hij hem voor strakke metal riffs gebruikt. Hopen dat die pickups goed gewaxed zijn, anders krijg je over een dikke mesa boogie amp een grote piep en fluit show.

Hier nog ff een leuk filmpje over z'n pedals die GM gebruikte om toch ontopic te blijven:

https://youtu.be/ov1CLQ3Wbwg

Teleurstellend simpele setup, als je hoort hoe vet z'n gitaargeluid live was.

[E-J]

Als ik naar de live solo's van GM luister valt het mij op dat hij nooit vals speelt en ook altijd uitkomt met zijn solo's . Vaak benden andere gitaristen vals of komen ze niet uit met een solo en raffelen ze maar wat af.

+1

Ik ken eigenlijk geen andere gitarist die zo secuur speelt. Je kunt hele optredens van Gary Moore kijken op Youtube en ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit slordig heb horen spelen.

Hoewel hij ook heel mooi rustig en spaarzaam kan spelen, is zijn spel vooral erg agressief. Een beetje zoals Ritchie Blackmore en Pete Townshend dat ook zijn. Full attack modus. Daarom is het ook zo moeilijk hem goed na te spelen. Goede zanger en songwriter ook.

Dit instrumentaaltje vind ik een hele mooie (geen geshred hier):

https://www.youtube.com/watch?v=-G-PtmcPyK0

Dit is een toffe alternatieve versie van Thin Lizzy's 'Still In Love With You', met die bekende Les Paul met dat uit fase geluidje...

https://www.youtube.com/watch?v=ivAtEmKzyb8

[barno]

Hier nog ff een leuk filmpje over z'n pedals die GM gebruikte om toch ontopic te blijven:

https://youtu.be/ov1CLQ3Wbwg

Teleurstellend simpele setup, als je hoort hoe vet z'n gitaargeluid live was.

drie verschillende reverbs, een hoop overdrives, niet simpel lijkt me.

Dit is een simpele setup, pedaalgewijs toch. maar bepaald niet teleurstellend ... :)

https://www.youtube.com/watch?v=j5C7GKGxICg

[Erik de Perik]

Teleurstellend simpele setup, als je hoort hoe vet z'n gitaargeluid live was.

GM deed het voorkomen op standaard Marshalls te spelen, maar die waren behoorlijk door Michael Soldano onderhanden genomen.

[arjanb01]

Echt waar? Ik weet dat hij eind jaren 80 begin 90 op soldano speelde. Maar al z'n amps zullen behoorlijk gemod zijn geweest, te horen aan z'n massieve sound. Luister maar eens naar die montreux 2010 opnames. Klinkt allemaal niet typisch Marshall.

[D3nnis]

Soldano's blijven toch iets aparts hebben. Fijne amps.

[arjanb01]

Zeker, alleen voor mij financieel totaal niet haalbaar helaas, net zoals een Friedman be100, m'n droom amp.

[Erik de Perik]

Echt waar? Ik weet dat hij eind jaren 80 begin 90 op soldano speelde. Maar al z'n amps zullen behoorlijk gemod zijn geweest, te horen aan z'n massieve sound. Luister maar eens naar die montreux 2010 opnames. Klinkt allemaal niet typisch Marshall.

Hij beweerde in interviews dat Soldano zijn mods deed, maar toen hij een eerlijke blusmuzikant werd, speelde hij natuurlijk alleen maar op oude stock versterkers, die totaal niet stock klonken. Zat allemaal in zijn vingers........!!

Je hebt nu eenmaal gitaristen die alles zonder reserves vertellen en lui die een lulverhaal overdekt met bullshitsaus afleveren. Onze nationale trots EvH is er ook zo een.


Zeker, alleen voor mij financieel totaal niet haalbaar helaas, net zoals een Friedman be100, m'n droom amp.


Die SLO100 kun je gebruikt redelijk goedkoop vinden toch?

[arjanb01]

Nou, SLO's zie ik voor 2400-2600 of zelfs meer tweedehands voorbijkomen. Niet echt betaalbaar dus. Voor mij absoluut geen optie.

[Erik de Perik]

Nou, SLO's zie ik voor 2400-2600 of zelfs meer tweedehands voorbijkomen. Niet echt betaalbaar dus. Voor mij absoluut geen optie.

Je hebt gelijk, ik vergiste me met een pre-amp. Voor zo'n SLO moet je toch zo'n 2.000 neertellen.

[D3nnis]

Ook de X88 preamp is niet bepaald betaalbaar tweedehands.

[Erik de Perik]

Nee ok, maar zo'n sp 77 toch wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[arjanb01]

Tis exclusief en in vergelijking met fender of marshall in relatief kleine series op de markt geweest, die slo 100. Nieuw zijn ze 4500-5000 euro, maar wat een wereldsound !
Datzelfde heb ik met de BE100 van friedman, m'n droom amp, maar evenals een Ferrari of nieuwe Mercedes, niet haalbaar voor mij 😂
Ik wil zoveel....🙈

[Brad]

Goede gitarist die man . Hij legt de nadruk op inhoud plaats van techniek

Wel moet ik zeggen dat ik zijn toon op die bluesplaten iets te nadrukkelijk vind . Wat dat aangaat luister ik liever naar de oude bluesknakkers , maar dat is een kwestie van smaak

[E-J]

Goede gitarist die man . Hij legt de nadruk op inhoud plaats van techniek

Wel moet ik zeggen dat ik zijn toon op die bluesplaten iets te nadrukkelijk vind . Wat dat aangaat luister ik liever naar de oude bluesknakkers , maar dat is een kwestie van smaak

Ik neem aan dat je dan zijn eerste bluesplaten bedoelt? Die waren tamelijk high gain, daarna werd het wat cleaner en imho veel puurder.

Moore gebruikte voor zover ik weet geen gemodde amps. De Soldano werd slechts kort gebruikt in begin jaren '90 en die periode vind ik persoonlijk qua geluid ook zijn minste. Vergelijk Montreux 1990 eens met 1995 en je begrijpt wat ik bedoel. Qua aantal noten ook een stuk economischer :).


https://www.youtube.com/watch?v=eA92o8DnUTg


https://www.youtube.com/watch?v=9WoZ9R0PkRU

[Joost de Ruig]

Goed voorbeeld en goede ontwikkeling van GM. Toch luister ik liever naar King Freddie.

[barno]

Met minder gain spelen is ook afkicken, gaat niet op 1 2 3 voor een voormalige rocker. Wel raar dat hij in dit nummer telkens een gemakkelijkere shortcut neemt bij de bekende double stop van Freddy King.

[Erik de Perik]

Tja, ok..... ik ben nu eenmaal verre kapot van het spel van GM. Als hardrock gitarist wel gaaf, maar zijn 'fusion' :D en blues spel vind ik bijna beledigend voor de beroepsgroep.... ;)

Wat moet dit nu voorstellen........?? Hij bedoelde het vast goed hoor.


https://www.youtube.com/watch?v=7k07j7LcLqw

[arjanb01]

Nou, leg uit waarom z'n spel een schande voor de blues en fusion is?
Waar doel je op, Erik? Ik ben wel benieuwd naar je analyse van GM's spel.

[Erik de Perik]

Nou, leg uit waarom z'n spel een schande voor de blues en fusion is?
Waar doel je op, Erik? Ik ben wel benieuwd naar je analyse van GM's spel.

Hoofdzakelijk omdat hij "maar wat doet." Hij is virtuoos, nahja kan de dingen die hij kan heel snel, maar eigenlijk een erg beperkte gitarist. Als je bijvoorbeeld naar de solo luistert van dat Messiah ding, dan loopt hij eigenlijk maar wat aan te klooien, alleen omdat hij het heel erg snel doet kun je het idee krijgen dat het iets voorstelt.

[E-J]

Oh, is het nu een afkraaktopic geworden? Ik snap nooit waarom men andere muzikanten moet afzeiken. Nergens voor nodig.

Ik heb dit altijd een leuk interview gevonden:


https://www.youtube.com/watch?v=VVOwCBScxw0

[barno]

Hoofdzakelijk omdat hij "maar wat doet." Hij is virtuoos, nahja kan de dingen die hij kan heel snel, maar eigenlijk een erg beperkte gitarist. Als je bijvoorbeeld naar de solo luistert van dat Messiah ding, dan loopt hij eigenlijk maar wat aan te klooien, alleen omdat hij het heel erg snel doet kun je het idee krijgen dat het iets voorstelt.

Ik ben ook geen GM fan, maar dit gaat me toch wat ver. Zeker geen beperkt gitarist. Nu ja, als je denkt in competitietermen (zowat het meest onnozele wat een muzikant kan doen) zijn er die "minder beperkt" zijn, maar wat the hell heeft dat met wat dan ook te maken?

[Erik de Perik]

Oh, is het nu een afkraaktopic geworden? Ik snap nooit waarom men andere muzikanten moet afzeiken. Nergens voor nodig.

Ik heb dit altijd een leuk interview gevonden:

We hoeven ook niet alles mooi te vinden, toch? Ik vind juist dat shredden, waar waarschijnlijk jouw videovoorbeeld over gaat, totaal niet interessant in de jazz en blues. In hardrock heeft het wel wat en daar vind ik GM ook het meest tot zijn recht komen.


Ik ben ook geen GM fan, maar dit gaat me toch wat ver. Zeker geen beperkt gitarist. Nu ja, als je denkt in competitietermen (zowat het meest onnozele wat een muzikant kan doen) zijn er die "minder beperkt" zijn, maar wat the hell heeft dat met wat dan ook te maken?

In de hardrock prima, zoals ik al schreef, maar in jazz en blues...... vind ik het niet zo best.

[Pepe]

Het hoeft toch niet allemaal halleluja te zijn?
In blues gaat het ook om iets vertellen, communiceren maar daar heeft ie toch moeite mee, de inner soul, hij schiet gelijk weer in spierballen licks. Moore is toch een beetje luisteren naar 50 jaar classic guitar licks maar dan heel snel. Het is heel goed allemaal maar gelijk de reden waarom hij me emotioneel niet raakt. En als ie gaat schmieren, zoals in Parisienne of Messiah wordt het ronduit irritant.
Maar goed, er zijn hele volksstammen die er wel gevoelig voor zijn en da's mooi.

Oh, Erik was me klein beetje voor.

[barno]

Het hoeft toch niet allemaal halleluja te zijn?
In blues gaat het ook om iets vertellen, communiceren maar daar heeft ie toch moeite mee, de inner soul, hij schiet gelijk weer in spierballen licks. Moore is toch een beetje luisteren naar 50 jaar classic guitar licks maar dan heel snel. Het is heel goed allemaal maar gelijk de reden waarom hij me emotioneel niet raakt. En als ie gaat schmieren, zoals in Parisienne of Messiah wordt het ronduit irritant.
Maar goed, er zijn hele volksstammen die er wel gevoelig voor zijn en da's mooi.

Oh, Erik was me klein beetje voor.

tuurlijk hoeft dat niet, maar hem een beperkt gitarist noemen, is ook wat onnozel, ook al doe je het alleen maar om de aanbidders erop te wijzen dat wat ie doet niet zo bovenmenselijk is als het hen lijkt

[jplm]

Om mijn indruk even aan te geven: jaren geleden speelde GM een nummer in het programma van Barend en van Dorp, ik meen dat het "still got the blues" was. Enfin, de ene solo over de andere, en toen het nummer afgelopen was zei van Dorp lachend in de afkondiging "dit was de korte versie". Ik was toen link op hem, maar achteraf gezien was dat eigenlijk omdat hij een beetje gelijk had, en met die sneer de zaak in één zin samenvatte.

Groet, Jan.

[Erik de Perik]

Precies Pepe, dat bedoel ik. Weet nog goed de avonden en nachten dat ik met vrienden zat te kijken en luisteren naar Rockpalast op tv en video. Ook zo'n gast als GM vonden we fantastisch en je kon je niet voorstellen dat iemand zo kon spelen. Na verloop van tijd ga je er toch anders naar kijken en hoor je meer wat iemand speelt, zonder je te laten afleiden door de snelheid...... en dan vind je het ineens minder interessant. Overigens altijd wel een Thin Lizzy fan geweest, maar vind de combi Brian Robertson/Scott Gorham de beste.

[Erik de Perik]

tuurlijk hoeft dat niet, maar hem een beperkt gitarist noemen, is ook wat onnozel, ook al doe je het alleen maar om de aanbidders erop te wijzen dat wat ie doet niet zo bovenmenselijk is als het hen lijkt

Ohnee, zo bedoelde ik het niet. Ik vind hem echt een beperkte gitarist. Hij had melodisch niet veel te zeggen en deed het daarom vooral snel en met een goede tone. Dat valt op en daar valt men op, ik destijds ook hoor!

[telecastermaster]

Om mijn indruk even aan te geven: jaren geleden speelde GM een nummer in het programma van Barend en van Dorp, ik meen dat het "still got the blues" was. .

Was Picture of the Moon

http://youtu.be/vzIE31GhW5Y

[Gainman]

Nog eentje van Stockholm '87:
https://youtu.be/zp5h3Bv9V1g

Beetje gelikt jaren 80 soundje, maar het is altijd in mijn hoofd blijven zitten.

[jplm]

Was Picture of the Moon

Inderdaad. Ik heb 't filmpie bekeken, zag dat de opmerking van van Dorp er net niet bij zat.

Groet, Jan.

[Buxtra]

Pfff, duurde effe, maar goed, dan doe ook ik maar even mijn plasje over GM:

+3 voor Gary Moore. Geweldig kapsel, doe-maar-gewoon-kleding en herkenbaar flink aantrekkelijk gitaarspel.
Hij laat die plank zingen!

Ken zijn oeuvre niet geweldig maar uiteraard wel zijn klassiekertjes.
Betrap mezelfs er op eens per zoveel tijd ineens iets van op te zoeken. Die shit met Jack Bruce vind ik wel leuk (YT).

Bux

[telecastermaster]

Hoewel ik vol lof ben over GM, heb ik toch een paar puntjes van kritiek.

1) Zijn akkoordenschema's zijn eigenlijk altijd hetzelfde, namelijk de circle of 5th (of kwintenval). Zie hierover dit topic: http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?128469-Gary-Moore-akkoord-progressie&highlight=moore+progressie
Deze progressie dus:

https://www.youtube.com/watch?v=aNtJY9IAmos


2) Hij heeft altijd te veel gain in zijn geluid.Net iets minder had het wat ronder gemaakt.

MMaar goed, dat zijn mijn observaties.

[Brad]

Ik houd wel van veel gain maar niet met blues

[Henri H]

Ohnee, zo bedoelde ik het niet. Ik vind hem echt een beperkte gitarist. Hij had melodisch niet veel te zeggen en deed het daarom vooral snel en met een goede tone. Dat valt op en daar valt men op, ik destijds ook hoor!Beperkt is ie misschien wel, maar melodisch niet veel te zeggen? Daar ben ik het niet mee eens. Melodie is juist één van zijn sterke punten denk ik dan, tenzij je dat met jazz-melodieën gaat vergelijken...

Ik ben erg groot fan van zijn eerste (echte) soloplaat "Back on the Streets" (over melodie gesproken!), maar ook "Corridors of Power" zet ik nog wel 's op.
Zijn blues-periode vond ik niet zoveel aan, op een paar uitzonderingen na. Het album "Still got the Blues" vind ik nog wel ok.
Ik heb hem in 1990 op Parkpop gezien, was fenomenaal.

[arjanb01]

Inderdaad. De meeste jazz gitaristen vind ik melodisch dan geen hol aan, tenzij ze er bluesy doorheen mengen, zoals Robben Ford en Larry Carlton dat doen. Dat maakt het spannend. Moore doet dat niet en daardoor klinkt hij wat traditioneler. Voorspelbaarder. Maar z'n tone, bendings en vibrato zijn zo spat zuiver. Op z'n tijd vind ik dat wel lekker om te luisteren. Ik baal er nog steeds van datcik niet de kans kreeg hem te zien. Zou hem in april 2011 op een bluesfestival zien in Amersfoort, ware het niet dat hij in februari dat jaar overleed. De vervanger was Ruben Hoeke dat jaar en da's toch wat minder boeiend voor mij. Wel goeie bluesgitarist maar geen Moore natuurlijk.

[LRS]

Andersom is ook leuk: blues gitarist met jazzy trekjes. Matt Schofield bijv is best te pruimen!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[E-J]

Beperkt is ie misschien wel, maar melodisch niet veel te zeggen? Daar ben ik het niet mee eens. Melodie is juist één van zijn sterke punten denk ik dan, tenzij je dat met jazz-melodieën gaat vergelijken...

Ik ben erg groot fan van zijn eerste (echte) soloplaat "Back on the Streets" (over melodie gesproken!), maar ook "Corridors of Power" zet ik nog wel 's op.
Zijn blues-periode vond ik niet zoveel aan, op een paar uitzonderingen na. Het album "Still got the Blues" vind ik nog wel ok.
Ik heb hem in 1990 op Parkpop gezien, was fenomenaal.

Deze al eens gezien?


https://www.youtube.com/watch?v=Q2nVyHmHaSQ

Van hetzelfde optreden:

https://www.youtube.com/watch?v=W9xyWxXyOOg

[duckman]

wow, met Cozy en Phil....dat is een line up die ik wel eens live had willen zien.


Deze al eens gezien?


https://www.youtube.com/watch?v=Q2nVyHmHaSQ

Van hetzelfde optreden:

https://www.youtube.com/watch?v=W9xyWxXyOOg

[Erik de Perik]

wow, met Cozy en Phil....dat is een line up die ik wel eens live had willen zien.

Een uiterst matige drummer, die Cozy Powell. Brian Downey deed het en stuk mooier en beter.

[arjanb01]

Jezus, heb jij gedronken, Erik.
Cozy powell, helaas overleden door een auto ongeluk, was een van de beste rockdrummers van de 70s, 80s en 90s. En heeft zo'n beetje met alle groten getourd en opname sessies gedaan.
Wat een haat....🙈

[Henri H]

Deze al eens gezien?


https://www.youtube.com/watch?v=Q2nVyHmHaSQ

Van hetzelfde optreden:

https://www.youtube.com/watch?v=W9xyWxXyOOgHeb wel 's wat video's gezien ja, erg mooie opnames! :ok:

Ik ben geen expert in het beoordelen van drummers, maar om Cozy Powell een matige drummer te noemen gaat wel ver denk ik.

Op Wiki staat het tegenovergestelde:


werd gezien als een van Engelands beste hardrockdrummers

[Erik de Perik]

Jezus, heb jij gedronken, Erik.
Cozy powell, helaas overleden door een auto ongeluk, was een van de beste rockdrummers van de 70s, 80s en 90s. En heeft zo'n beetje met alle groten getourd en opname sessies gedaan.
Wat een haat....��

Een drummer die alles hard en snel doet vind ik matig. In interviews vertelde hij steevast dat hij daar specifiek op trainde, hij wilde de hardst slaande drummer zijn. Omdat hij door veel lui de beste drummer werd genoemd, hoef ik hem toch niet goed te vinden? Over EvH werd ook veel onzin beweerd en door iedereen herhaald.

[arjanb01]

Dus harde drummers vind jij matig.
Dan vind jij Jeff porcaro en Simon Philips ook matig?

[barno]

Het is niet omdat hard drummen bij beginners vaak een gebrek aan techniek moet verhullen dat drummers die intentioneel hard drummen geen techniek hebben hé. Muzikanten afbranden omdat je ze niet graag hoort, da's toch iets raar als je zelf muzikant bent?

[Pepe]

Powell had zijn plek met powerklappen, inventiviteit en zijn dubbele bassdrum die iedereen in dat metier kopieerde en ik denk dat bij de Jeff Beck groep en Rainbow hij de beste drummer toen was voor die bands.
Maar vergelijken met een all around monster als Philips, dat slaat nergens op, dan kan je net zo goed zeggen dat Ringo en Watts waardeloze drummerts waren want Gene Krupa en Buddy Rich waren beter.

[Erik de Perik]

Dus harde drummers vind jij matig.
Dan vind jij Jeff porcaro en Simon Philips ook matig?


Een drummer die alles hard en snel doet vind ik matig.



Het is niet omdat hard drummen bij beginners vaak een gebrek aan techniek moet verhullen dat drummers die intentioneel hard drummen geen techniek hebben hé. Muzikanten afbranden omdat je ze niet graag hoort, da's toch iets raar als je zelf muzikant bent?

Als ik iemand matig vind, brand ik 'm af....???

[Henri H]

Min of meer wel, lijkt me.
Je gaf ook geen mening, meer een vaststelling:

Een uiterst matige drummer, die Cozy Powell.

Je zult het vast als een mening bedoeld hebben. :ok:

[Erik de Perik]

Je zult het vast als een mening bedoeld hebben. :ok:

Yep........ :)