PDA

View Full Version : Hoe lang duurt het voordat je gitaar kan spelen?



Saskia__
27 juni 2016, 17:55
Oke oke dat is een wat algemene vraag.
Maar ik heb het idee dat ik wat langzaam vooruitga. Ja ik ga nog wel vooruit, maar het schiet niet zo op. Ofja ik had verwacht dat ik het wel wat sneller kan leren. Tenminste: Dat ik een beetje fatsoenlijk gitaar kan spelen en een nieuw liedje in een uurtje kan leren. Want voordat je echt heel goed bent, dan geloof ik graag dat dat lang duurt als je ooit al heel goed kan worden hahaha.

Ik heb nu over een maand 1,5 jaar gitaarles. In het begin 1x per week na een aantal maanden over gegaan op 1x per twee weken. Dat bevalt wel prima, naast het 'huiswerk' speel ik nog andere liedjes vanaf youtube lessen en de laatste tijd vaker van gewoon tabs en dan luister ik het originele nummer erbij om te horen hoe het gaat. Voordat ik op gitaarles ging, speelde ik ongeveer een half jaar van online lessen etc.

Ik wil heel graag een keer in een bandje spelen. Nu hoeft dat echt niet meteen een geweldig goede band te zijn maar ik hoef -bij wijze van spreken- ook niet in een jostiband, dan wacht ik liever nog wat langer.

Ik heb geen haast, want ik voel me er nu ook nog echt niet klaar voor. Maar ik heb geen idee wanneer dat moment zou kunnen komen? Ik durf er ook nog niet met m'n gitaarleraar over te hebben hahaha

Waar ik nu qua niveau ben: Nouja ik kan de basisakkoorden, barre gaat ook wel goed de laatste tijd, al gaat dat nog steeds niet super snel, ik kan basisslagjes, wat tokkelen, mee spelen met diverse nummers en ik ben nu bezig met solo. Wat meer de effecten leren kennen van de eleckrische gitaar, snaar omhoog duwen etc.
Als het bagger gaat in de les en dit aangeef zegt m'n gitaarleraar dat ik te streng voor mezelf ben en dat het goed gaat. :???: Dan vraag ik me af of ik echt te ongeduldig ben of dat hij gewoon vooral ongemotiveerde leerlingen heeft hihi.

Nouja heel verhaal, de meeste zullen nu wel afgehaakt zijn... Maar ik ben er nog niet...
Ik vind dat ik altijd te weinig oefen en volgens mij heb ik dat gevoel dus ook als ik al wel veel gedaan heb, dus ik ben sinds gisteren maar eens begonnen om de tijd bij te houden. Dat was gisteren een uur en vandaag 3 kwartier. Ik denk dat ik gemiddeld (want sommige dagen speel ik niet) een half uur speel.
Is dat veel te weinig om een beetje vooruit te gaan? Ik merk dat ik minstens 5 min tijd nodig heb om ingespeeld te zijn, dat m'n vingers warm zijn en soepel kan bewegen. Meestal doe ik wat oefeningen op de pentatonische toonladder om op te warmen.

Ik ben eigenlijk na al mijn gel*l wel benieuwd naar jullie ervaringen... Wanneer had je het idee dat je het een beetje in de vingers had en ben je in een bandje gegaan? Hebben jullie nog advies/tips voor mij?
Oh enne ik heb er veel plezier in begrijp me niet verkeerd!! :crazyhappy:

Joost de Ruig
27 juni 2016, 18:10
Ik ben niet bedeeld met al teveel muzikaal talent. Na 3 jaar uitsluitend akoestisch te hebben gespeeld, ben ik ook electrisch gaan spelen en toen ging de leercurve wel omhoog. Hoewel ik van mening ben dat het goed is om eerst een paar jaar akoestisch te leren spelen. Hetzelfde geldt voor het spelen in bandjes, ook hier leer je weer veel van. Voorop blijft staan dat je er plezier in moet hebben en dat je er tijd in steekt, dan komt het vast wel goed!

Pepe
27 juni 2016, 18:12
Ik ben begonnen met optreden op het moment dat ik 3 akkoorden kon spelen, wat genoeg is voor 10.000 liedjes.
Mijn eerste optreden was voor het plaatselijke bejaarden carnaval wat goed is want dan kan het enkel maar beter worden. Maar goed, ik ben van de punk generatie, weinig schaamte.
Als het je doel is technisch iedereen van zijn stoel te laten vallen wordt het een ander verhaal, dan sluit je jezelf op een speel je 8 uur per dag gitaar.
De meeste mensen zitten daar ergens tussen in om je vraag te beantwoorden.

Saskia__
27 juni 2016, 18:38
@Joost Hoezo ben je van mening om eerst een paar jaar akoestisch te spelen? Ik heb sinds een paar maanden een elektrische gitaar. In het begin wel wennen maar als ik nu m'n akoestische erbij pak moet ik daar weer aan wennen en extra goed opletten dat ik de snaren wel goed indruk. Maar ik wil het beide eigenlijk blijven spelen.

@Pepe: Haha wauw ja dat moet je maar durven, maar wel leuk! Ik zie mezelf dat niet doen, ik durf het nu al aan haast niemand te laten horen... Mijn moeder heeft het in het begin wel eens gehoord maar nu al ruim een jaar niet meer. En dat houd ik voorlopig maar zo hihi. Maarja ik hoop technisch wel redelijk goed te worden, maar als dat nog 15 jaar duurt, dan is dat maar zo. Ik ben 24 dus hoop nog veel tijd te hebben om het zo goed mogelijk te leren. :) Toch jammer dat ik niet nog jonger was dat ik begon.

D3nnis
27 juni 2016, 18:55
Volgens mij is het -tot op zekere hoogte- zo dat hoe jonger je begint hoe gemakkelijker het gaat. Soepele vingers bijvoorbeeld, maar ook de mogelijkheden om veel te oefenen, zonder veel andere verplichtingen.
Dat akoestisch beginnen voordelen heeft zal best wel vwb krachtontwikkeling van de hand, maar ja, wat heb je daar aan als je daar niks aan vind...
Dat je het leuk vind is toch het belangrijkst, zoals joost ook al aangeeft.

Ben zelf met 14 begonnen (elektrisch, want ik wilde lawaai maken, geen theorie leren) en ben op mijn 19e of 20e klassiek gitaar gaan spelen, dus toen pas akoestisch gaan spelen.
Ik ging in mijn eerste bandje toen ik een jaar of 15-16 was.
Kon ik toen veel? Volgens mij niet, maar in de hoogtijdagen van de grunge was dat ook niet nodig ☺

arjanb01
27 juni 2016, 19:00
Hoe jonger je inderdaad begint hoe beter je later bent.
Ik ben op m'n 10e begonnen met klassieke gitaar. Na 9 jaar begonnen met elektrische gitaar en in de muziekschool band begonnen en m'n eerste bandervaring opgedaan. Daarna ging het snel. Wat me opvalt is dat ik door m'n klassieke achtergrond heel makkelijk nummers op gehoor uit zoek en daardoor weinig hoef te oefenen thuis. Spaart tijd.

beruk
27 juni 2016, 19:06
Hangt er maar vanaf wat je wilt!!!

https://www.youtube.com/watch?v=65nndUKpjEw

Of:

https://www.youtube.com/watch?v=wAAbQWAYW3s

en jij?

Harald
27 juni 2016, 19:14
Hopelijk schrik jij nu ook niet van lange verhalen ;)

Een liedje binnen een uur leren... tuurlijk, die zijn er ook, er zijn er zelfs die ik redelijk in de vingers heb tegen de tijd dat het nummer afgelopen is, de eerste keer dat ik het hoor. Maar goed, dat kon ik nog niet toen ik een paar jaar speelde.

Het goede/slechte (doorhalen wat je niet van toepassing vindt, persoonlijk vind ik het misschien wel één van de fijnste aspecten van de gitaar) nieuws is, dat hoe goed je ook wordt, er altijd dingen zijn die je niet binnen een uurtje in de vingers hebt. En er zullen altijd dingen zijn die je gewoonweg echt niet zult kunnen. Daarvoor zijn er veel te veel benaderingen mogelijk op het instrument, teveel totaal verschillende speelstijlen.

Een half uur per dag, dan moet je ook niet al te veel vooruitgang verwachten. Daarmee kun je steeds wat beter worden, maar snel zal het niet gaan. "ja maar, als je talent hebt toch wel?" Niet echt, de mensen met dat talent spelen vaak juist heel veel omdat ze het zo leuk vinden. Dat ze het gewoon zomaar vanzelf kunnen lijkt alleen maar zo. Het belangrijkste talent is het vreselijk leuk vinden om met dat ding op je schoot te zitten en te pingelen.

That being said... het is ook maar net wat je wilt. Sommige mensen vinden het gewoon leuk om met een paar eenvoudige akkoorden liedjes te spelen. Dat kun je relatief snel leren, verfijning komt bij wijze van spreken 'on the job'. En als het je blij maakt om op die manier muziek te maken, vooral doen en er lol in hebben. Pak iemand als Dylan, totaal geen fanatieke gitarist, maar hij heeft heel veel mensen blij gemaakt met zijn liedjes.

Aan de andere kant heb je fanatieke jazzers, shredders, fingerstylisten, of klassieke gitaristen. Vlak die country jongens ook niet uit. Die muziek is een beetje jammer wat mij betreft, maar daar zitten echt enorm goede en creatieve gitaristen bij. Dat zijn mensen die het leuk vinden nieuwe ideeën uit te werken, en die het niet erg vinden om ook na jaren en jaren nog steeds veel te spelen en te oefenen. Andere mentaliteit.

Het is maar net wat je leuk vindt om te doen. Het lijkt me verstandig wat stukjes te zoeken die jij leuk vindt (of je leraar daarom te vragen), en die genoeg binnen je mogelijkheden liggen om ze binnen een if twee weken te leren. Tegelijkertijd kan het leuk zijn ook een wat langere termijn uitdaging te hebben, zo'n stuk waar je gewoon een tijdje mee kunt stoeien. Maar dat eerste is fijn voor de motivatie, en je bouwt ook wat repertoire op.

Ze moeten te vinden zijn lijkt me. Het valt me op dat recent veel nummers weer heel eenvoudige schema's hebben, die net als sommige nummers van Dylan, gewoon het hele nummer herhaald worden. Zoiets als Wake me up van Avicii, I will follow rivers van Triggerfinger, Swear like a sailor, Waves van mr Probz, van die nummers met 4 tot 8 maten muziek die gewoon de hele tijd herhalen. Dat is in het begin erg fijn, kleine hapklare brokken, waar je ook nog iets van leert. En als dan iemand vraagt om eens iets te spelen dan kan dat ook.

postbus31
27 juni 2016, 19:18
Met een half uurtje per dag zal het idd niet heel erg snel gaan. Enig talent, een inspirerende gitaardocent en zo veel mogelijk spelen zijn dé ingrediënten die tot een goed gerecht kunnen leiden.

Verstuurd vanaf mijn SM-T530 met Tapatalk

Joost de Ruig
27 juni 2016, 19:44
Hoewel arbitrair denk ik dat je op een akoestische gitaar harder moet werken en netter moet spelen om dezelfde tonen/akkoorden eruit te krijgen. Wat mij betreft is dat goed voor je ontwikkeling. Door de dikkere snaren ontwikkel je ook meer "speelspieren", waar je later alleen maar profijt van hebt.

Saskia__
27 juni 2016, 19:53
Bedankt allemaal voor de reacties, leuk!

Tja in een uurtje een nummer leren spelen is natuurlijk maar relatief. Als ik het saai en niet uitdagend vind klinken en erg simpel is dan haak ik al af, er moet altijd uitdaging in zitten. Ik speel graag nummers van 3 doors down en Racoon. In ieder geval pop/rock nummers. Met af en toe wat hardere hardrock stukjes. Nu heb ik laatst een nummer opgegeven, voor het eerst. Een nummer van Poets of the fall. Zo'n geweldige band met zo'n gaaf gitaarspel. Toch te hoog gegrepen want ik kwam er maar niet mee verder, dat is ook weer demotiverend haha. Ja in de lessen is het wel echt tof, want ik kan zelf met nummers aankomen die ik wil spelen en daar helpt hij dan mee. Tegelijkertijd bied hij verschillende dingen aan zodat ik ook echt nieuwe dingen leer.
Half uurtje is misschien wel te weinig ja. Ik werk veel en 2 dagen per week ben ik pas na 21:00 uur thuis en dan ben ik vaak gewoon te moe dat effectief gitaar spelen er ook niet echt meer bij zit. Daarnaast nog te veel hobby's, keuze maken dus haha.
Yup Waves, wake me up etc heb ik ook leren spelen, was wel leuk, maar zit nu te weinig uitdaging in.

En nee ik begrijp dat ik niet alle stijlen kan leren, maar dat hoeft gelukkig ook niet haha :)

Erik de Perik
27 juni 2016, 20:00
Ik ben altijd omringd geweest door hele goede/bekende muzikanten, terwijl ik zelf helemaal niks kon. Als je dan uiteindelijk een instrument pakt, in mijn geval de gitaar, dan heb je al een hele goede start, denk ik. Ik ben vrij snel gaan optreden, vooral ook omdat ik het zo spannend vond, heb veel geleerd van de mensen om me heen. Heb met m'n broer nogal wat jazzstandards gespeeld, want hij ging naar het conservatorium en een hoop toonladders (solfège) gezongen (op de fiets onderweg naar de disco of omgekeerd), omdat hij naar het conservatorium ging.... ;)
In mijn prille jeugd opgegroeid met een enorm muzikale vader, die na een paar maten al kon horen welke uitvoering van welke compositie het was. Helaas jong gestorven, maar ik hoop dat hij trots op ons zou zijn.

Resumé Overflakkee...... you are what you is.

Brad
28 juni 2016, 01:05
Wij hadden een gitaarplaat vroeger thuis met de titel , leer gitaar spelen in acht en twintig dagen . Dus binnen een maand moet het kunnen :D
Dat van die plaat is geen grapje maar je begrijpt dat je na het doorwerken van die plaat met een dun begeleidend boek niet verder bent dan het niveau '' boer daar ligt een kip in het water ''

Hoe hard iemand vooruit gaat verschilt per persoon . Ik ken iemand die pas op zijn dertigste is begonnen en vijf jaar later een virtuoos was
Dat is helaas niet iedereen gegeven , de meesten moeten hard en lang werken om een goed niveau te bereiken . Hard oefenen met beleid is de manier om verder te komen

Dat is investeren in een hoop baal uurtjes maar als je weer eenmaal een stap verder bent geeft dat een hoop voldoening

Erik de Perik
28 juni 2016, 01:56
Wij hadden een gitaarplaat vroeger thuis met de titel , leer gitaar spelen in acht en twintig dagen . Dus binnen een maand moet het kunnen :D
Dat van die plaat is geen grapje maar je begrijpt dat je na het doorwerken van die plaat met een dun begeleidend boek niet verder bent dan het niveau '' boer daar ligt een kip in het water ''

Hoe hard iemand vooruit gaat verschilt per persoon . Ik ken iemand die pas op zijn dertigste is begonnen en vijf jaar later een virtuoos was
Dat is helaas niet iedereen gegeven , de meesten moeten hard en lang werken om een goed niveau te bereiken . Hard oefenen met beleid is de manier om verder te komen

Dat is investeren in een hoop baal uurtjes maar als je weer eenmaal een stap verder bent geeft dat een hoop voldoening

You are what you is.

Hotpepper01
28 juni 2016, 06:13
ik ben pas een jaar of veertig bezig met gitaar leren te spelen en ik kan het nog steeds niet, haha. Wat ik je wel kan adviseren is : ga zo snel mogelijk in een bandje spelen. In een bandje spelen bevordert het leerproces enorm. En dat niet alleen, het is ook veel leuker om te doen dan in je eentje wat zitten te spelen. Gitaarles helpt ook goed. Je wordt dan gedwongen om elke week wat te moeten werken aan je vaardigheden. Niemand zal van je verwachten dat je gelijk alles mee kan spelen. Er plezier in hebben en blijven proberen om jezelf te verbeteren, daar draait het om. En doorzetten als je vingers pijn doen of moeilijke akkoorden niet willen zoals jij dat graag zou willen. Bedenk maar dat alle grote gitaarnamen ook zo begonnen zijn zoals jij en ik.
IK wens je veel doorzettingsvermogen en plezier toe.

Onkelpazuzu
28 juni 2016, 11:32
Ik speel nu ruim 25 jaar gitaar, en vind nog steeds dat ik het 'niet echt kan'. Maar dat is ook omdat ik steeds kritischer word op mijn spel, en ik steeds beter zie/voel/hoor wat ik allemaal (nog) niet kan. Als ik samen met mijn semiprof vriend zit te improviseren doe ik eigenlijk, afgezien van de solo's, niet voor hem onder. Betekent dit dat ik het kan? Geen idee.

In een bandje spelen is sowieso een heel goed idee, zoals ook hierboven opgemerkt. Het is hartstikke leuk, geeft meer richting aan het leerproces, en geeft ook meer zelfvertrouwen (omdat je zult merken dat je al vrij snel iets neerzet dat eigenlijk verbazend goed klinkt). Ik ben zelf begonnen in een bandje voordat ik überhaupt iets kon. Het klonk nergens naar, maar was wel heel leuk en leerzaam.

FruscianteFan
28 juni 2016, 13:33
wat betreft akoestisch of elektrisch: akoestisch is goed om op te oefenen omdat het zwaarder speelt (al moet je in het begin ook nog wennen aan het gewicht van een elektrische). Althans, staalsnarig. Nylon (klassiek/spaans) speelt juist erg licht.

Als je liever elektrisch speelt, kun je je beter daarop concentreren. Belangrijkste is namelijk dat je gemotiveerd bent en blijft om meer te spelen. Begin eens met elke dag te spelen. Voor mij werkt dat heel erg: als ik een keer de hele dag weg ben, sla ik desnoods 's ochtends een keer een E-mineur aan ofzo. Het zorgt er in elk geval voor dat je jezelf eraan herinnert: ohja, spelen!

Zorg hoe dan ook dat je plezier behoudt, maar als je je zoveel zorgen maakt om verder te komen: speel meer dan een uur per dag. Toen ik net geslaagd was, ging ik de tijd eens bijhouden. Het resultaat is dat ik die zomer dagen van 7 uur maakte, soms. Is niet per se heel gezond trouwens.

Een stukje reflectie op zijn tijd kan ook enorm helpen, maar dan moet je ook wel echt flink oefenen. Je kunt oneindig veel leren, maar het kan goed werken om je niet alleen te concentreren op wat je nog niet kunt. Let er eens op wat je nu wel kunt, wat je 2 weken terug nog niet kon. Is ook leuk.

Verder, het is ook al genoemd: kijk, ik speel nu 13 jaar gitaar. Simpele liedjes kun je al spelende gewoon leren, dat komt met de jaren wel. Moeilijke liedjes, moet je even voor gaan zitten, kan best een paar maanden duren. Scheelt ook nogal of je iets leert om op het podium te spelen, of omdat je even snel wilt weten hoe je dat moet spelen. Hangt van diverse factoren af, maar na 1,5 jaar met een half uur per dag, vind ik het niet vreemd dat het wat tijd kost om een liedje te leren.

terrasbeest
28 juni 2016, 18:11
Ik speel ong. 50jaar , ik schat dat ik nog zo'n 30 jaar nodig heb, op voorwaarde dat ik het wat beter aanpak dan in het verleden.
Want deze heren kijken toe :
http://vignette1.wikia.nocookie.net/muppet/images/0/06/GermanTV-SuperRTL-Upps–DieMuppetsSindLos!-(2012-01-19).jpg/revision/latest?cb=20120110190804

Tabula Rasa
28 juni 2016, 18:13
Ik speel zo'n 32 a 34 jaar, met wat onderbrekingen en kan nog steeds geen k#t.

Han S
28 juni 2016, 19:23
Heb ik ook, ik speel al 60 jaar gitaar, maar het stelt niet veel voor. Maar wat ik kan, doe ik wel heel mooi.

catab
28 juni 2016, 20:01
ik speel zelf nu ook ruim een jaar. en ook ongeveer een half uur per dag.
Ben wel al bijna 50 jaar, dus laat begonnen.
En als ik je zo hoor ben ik ook ongeveer net zo ver.
Maar ik heb het voordeel gezien mijn levenservaring (klinkt heeel oud).
Dat leren bijna altijd steeds tegen heuvels op is.
Je leert iets en dan kun je het eindelijk komt de volgende heuvel al weer.
Het enigste antwoord hierop is gewoon doorgaan. in jou tempo met de tijd die jij er aan kunt geven.
ik ken mensen die goed gitaar spelen maar pas na ruim 2 jaar de eerste barre akkoord konden.
Ook ik zit met de gedachte om over een tijd te kijken naar een band, gewoon voor de gezelligheid.
Al maak ik het me als metal liefhebber natuurlijk daarmee niet makkelijk, ik ken niet zo een metal nummer met 3 akkoorden.
om toch even een vergelijking te geven.
Om dit moment kan ik een aantal akkoorden.
acdc high way to hell.
guus meeuwis dit is een nacht.(tokkel bij intro wel wat moeizaam)
een nog een paar intro's van metal nummers.
geen solo's
en een paar 3 en 4 akkoorden nummers.
misschien heb je er wat aan.

Tupelo
28 juni 2016, 20:07
Toen ik begon met spelen, speelde ik gerust 3 of 4h p/dag, dan gaat het fysiek hard, maar in het bolletje niet, want geen les.
Pas veel later, en nog steeds, ook al speel ik al 24 jaar, kicken er dingen in, die ik misschien veel sneller opgepikt had, zou ik ooit les gehad hebben.
Then again, ik heb vanaf dag 1 dat ik gitaar speel, plezier daarin, getuige mijn weldadige start, en ik speel nog steeds minimaal een half uur per dag, en soms uren.
Gezien die tijd, ben ik een matige leerling, menigeen die doeltreffend oefent, speelt me er na een vierde van mijn jaren misschien wel uit.
Then again, het gaat niet alleen om techniek, het gaat ook om gevoel, en muzikaliteit, ik durf te beweren dat ik vooral muzikaler geworden ben, niet perse technisch beter, aangaande dat aspect zit ik wel op de top van mijn kunnen.
Komen we bij meer is minder.
Veel van de dingen die ik nu doe, had ik na een paar jaartjes oefenen misschien ook wel kunnen doen, maar toen was ik veel te obsessed met mijn progressie.
Zover het enig goed doet, en dat zeg ik als iemand die na 24 jaar begrijpt dat die het verkeerde instrument heeft gekozen, want op piano zou ik zomaar eens talent kunnen hebben, in die hoedanigheid dus, raad ik je aan vooral plezier te hebben in wat je doet, en ervoor te zorgen dat je goed bent in wat je doet.
Laat die behoefte en dwang voor progressie los, die komt voor een groot deel vanzelf, wanneer je 1. plezier hebt in wat je doet, 2. wat afstand neemt en (heel erg gestalt) de kleine dingetjes die je doet (speelt dus) goed, gearticuleerd en 'eigen' speelt.

Tupelo
28 juni 2016, 20:13
En dat bedoel ik dus letterlijk.
Je kan je plectrum net zo goed gearticuleerd, en volledig volgens intentie eenmaal over je snaren laten gaan, dan dat je viermaal ragt en tweemaal in het ongewisse slaat.
Die driemaal mis je niet, als je die ene keer kunt laten klinken.
Maak je meteen ruimte mee, en dankzij je harsens, heeft je frethand daar weer baat bij.

Saskia__
28 juni 2016, 20:47
Zo wat een reacties, bedankt allemaal!
40 jaar spelen en het nog kunnen...: Bedankt voor de motivatie! Hahaha. Hoe houd je het nog vol?
Hmmm dan ga ik toch voorzichtig maar eens op zoek naar een bandje? Lijkt me wel erg leuk en inderdaad leerzaam, maarja lijkt me nog niet zo eenvoudig om te vinden met mijn niveau :p

Ik heb wel besloten om minimaal 3x per week drie kwartier te spelen, 2x per week een uur of meer (op m'n vrije dagen) en 2x per week niet, aangezien ik dan pas na 21:00 meestal thuis ben, lukt het me toch niet effectief te spelen.
Ja les blijf ik voorlopig nog wel houden, moet er ook niet echt aan denken dat ik niemand heb die me af en toe kan helpen. Zoals nu ook dan ben ik 3 dagen bezig met een nummer, waarbij het tokkelgedeelte prima gaat. Maar dan komt er op een gegeven moment een slagje in en daar kom ik zelf dus nog niet echt uit en dan weet ik dat de volgende les hij me daarmee kan verder helpen waardoor ik toch het hele nummer kan leren. :) Dat is wel heel fijn.

FruscianteFan
28 juni 2016, 21:27
Weet niet hoe oud je bent en welke verplichtingen je nog hebt. Maar juist als je laat thuis bent na een dag hard werken, en je op de bank tv kijkt ofzo, is het erg fijn om even gitaar te spelen. Aan de ene kant blaas je dan stoom af, aan de andere kant is het juist erg nuttig om te spelen zonder dat je er echt actief mee bezig bent.

Van tokkel naar slag: lukt het je al om je plectrum in de vingers te houden terwijl je tokkelt? Is relatief makkelijk te leren en heel, heel erg fijn. Ik klem mijn plectrum altijd in mijn middelvinger, maar veel gitaristen houden hem tussen de middel- en ringvinger.

Saskia__
28 juni 2016, 21:34
Nou meestal tokkel ik met plectrum als ik niet 2 snaren tegelijkertijd hoef aan te slaan. Dus nee daar heb ik nog niet mee geoefend :) Of ja heel weinig.
Ja op normale werkdagen vind ik dat ook fijn hoor, maar als ik zo laat thuis kom, dan ben ik gewoon echt moe en dan kan ik m'n focus er niet bij houden :) Ik trim honden dat is best wel intensief en zwaar werk.

Brad
28 juni 2016, 22:13
Je kunt ook je plektrum en je middel en ringvinger gebruiken bij het tokkelen . Stairway to heaven speel ik meestal zo

Even terzijde , ik heb eens iemand gezien die met een plektrum speelde en tegelijkertijd met zijn middelvinger , ringvinger en pink tokkelde

Maar die gast was dan ook heel erg goed , ik begin er niet eens aan dat ook te proberen

FruscianteFan
28 juni 2016, 22:35
Maar die gast was dan ook heel erg goed , ik begin er niet eens aan dat ook te proberen
Ontzettend verkeerde instelling, zo moeilijk is dat niet! Ik doe het niet vaak omdat ik liever een wollige toon uit de bassnaren haal en heldere toon uit de hoge snaren, maar als het zo uitkomt gebeurt het weleens.

Pink is misschien wat lastiger ivm balans van de slaghand...

Pepe
28 juni 2016, 23:32
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat je niet anders speelt dan plectrum EN vingers. Hoe speel je anders ascending of neergaande double stops? Bottleneck? Of bending in akkoorden?
En als je echt een goede toon uit een snaar wil halen, dan gebruik je toch je vinger?

barno
29 juni 2016, 00:22
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat je niet anders speelt dan plectrum EN vingers. Hoe speel je anders ascending of neergaande double stops? Bottleneck? Of bending in akkoorden?
En als je echt een goede toon uit een snaar wil halen, dan gebruik je toch je vinger?

my thoughts indeed. hij doelt mss op hybrid picking, da's idd wat lastiger dan gewoon met de duim de bassen spelen

Plant
29 juni 2016, 01:16
Check Richard Thompson. Heb het geprobeerd maar ik krijg zijn techniek niet gedaan:


https://www.youtube.com/watch?v=HApy-Xoix-g

Verder vind ik in een bandje spelen (wat voor niveau dan ook) wel een must voor motivatie om te spelen. Ik kan rustig in m'n eentje prutsen maar dan blijf ik in hetzelfde kringetje ronddraaien en gaat de lol eraf. Juist de nieuwe input van buitenaf, het 'out of the box' spelen helpt je verder.

MikeD
29 juni 2016, 09:29
Hoge eisen aan jezelf stellen is goed ; te hoge eisen niet want dan raak je gefrustreerd.
Speel dus nummers die binnen je vaardigheden liggen en vergoot ondertussen je vaardigheden.
Techniek is goed, maar niet zaligmakend; ik hoor soms liever drie mooie noten met gevoel (zoals het intro van Since I've been Loving you van LedZep.. okay dat zijn er 5....en dan de rest.....) dan een notenmitrailleur ...
Als je 'goed' wilt worden, moet je regelmatig oefenen; als dat niet kan vanwege werk of andere omstandigheden moet je jezelf ook daarover geen schuldgevoel gaan aanpraten (... dat doe ik dus bijna dagelijks...want ik kom aan spelen zowat niet toe).
Spelen 'met anderen' heeft mij destijds meer gestimuleerd en vooruitgebracht dan mijn leraar.
En wanneer je met anderen samen speelt, ook niet bang zijn dat je een uitglijer maakt.... (en daar ben je misschien bevreesd voor omdat je van die hoge eisen aan jezelf stelt.. je mag van jezelf geen 'fouten' maken???) dat maakt deel uit van leercurve

Brad
29 juni 2016, 09:35
my thoughts indeed. hij doelt mss op hybrid picking, da's idd wat lastiger dan gewoon met de duim de bassen spelen

Ik bedoel dat je met je duim en wijsvinger je plectrum vasthoud en met de rest van je drie vingers tokkelt

De pink neemt dus de functie over van de ringvinger . Langzaam en simpel tokkelen met de pink gaat nog wel maar snelle tokkels vind erg moeilijk

Onkelpazuzu
29 juni 2016, 10:12
Check Richard Thompson. Heb het geprobeerd maar ik krijg zijn techniek niet gedaan

Richard Thompson is mijn grote gitaar-inspiratie! :-) Natuurlijk weet ik dat het me nooit gaat lukken om op dat niveau te komen. Maar ik heb veel geleerd door in ieder geval te proberen het een beetje te benaderen, zowel akoestisch als elektrisch.

Heb je zijn gitaarlessen voor iPad al eens bekeken?

FruscianteFan
29 juni 2016, 11:39
Ik bedoel dat je met je duim en wijsvinger je plectrum vasthoud en met de rest van je drie vingers tokkelt

De pink neemt dus de functie over van de ringvinger . Langzaam en simpel tokkelen met de pink gaat nog wel maar snelle tokkels vind erg moeilijk

meer oefenen ;)

Moet ik wel bij bekennen: ik ben heel vaak te lui om er echt voor te gaan zitten. Ik weet dat het heel goed werkt om iets langzaam in te studeren (spiergeheugen kweken) en dan langzaam het tempo op te voeren - maar in praktijk voer ik het tempo te snel op. Bijvoorbeeld bij 'never going back again' van Fleetwood Mac, of bij Fake Empire van The National (4/4 melodie over 3/4 ritme)

RB-1
29 juni 2016, 11:43
Ik bedoel dat je met je duim en wijsvinger je plectrum vasthoud en met de rest van je drie vingers tokkelt.
De pink neemt dus de functie over van de ringvinger . Langzaam en simpel tokkelen met de pink gaat nog wel maar snelle tokkels vind ik erg moeilijkDe pink zou je steunvinger moeten zijn, net als overigens de ringvinger, dus van dat overnemen is een beetje vaag. Ring laten overnemen van middel, in geval van nood (Jerry Garcia miste het topje van zijn middelvinger) kan ik me daar nog iets bij voorstellen.

Hoe je het beschrijft is inderdaad niet de manier voor een beetje tempo.
Dat werkt anders:
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/medium/95/959-139571612015.jpg
Wil je zoiets met een flatpick spelen, dan speel je gewoon een crosspicking pattern (down-up-down-up), voor huis-, tuin-, en keuken gebruik meer dan goed genoeg.

WillemdaGuide
29 juni 2016, 12:05
20 years and still counting...

Harald
29 juni 2016, 12:08
Steunvinger is een keuze. Bij banjo niet echt, je dempt dan ook het vel, heeft dus duidelijk invloed op de sound. Dat is op een gitaar veel minder. En voor klassiek gitaar steun je zelfs echt niet. Als ik al steun is het met mijn ringvinger op de hoge e snaar. Mijn vingers zijn simpelweg te kort om op de kast te steunen, en flexibel te zijn met mijn handhouding.

Geldt voor plectrumwerk net zo. Kijk naar gipsy gitaristen, die spelen meestal met de plectrumhand vrij hoog boven de kast. En dan toch een meer dan goede controle over hun aanslag.

Plectrum en alle vingers gebruiken doe ik al heel lang. Maar hangt van de stijl af. Ooit opgepakt toen ik met een toetsenist en saxofonist speelde, zonder bassist. Als de pianist soleerde speelde ik baslijn, en akkoorden, en omgedraaid, als ik soleerde speelde hij de baslijn. Van die bossa partijen werken dan erg makkelijk. Schakel je om voor solo heb je gelijk je plectrum vast. Plectrum wegmoffelen achter een vinger of in de handpalm snap ik niet zo. Je kunt dan ook onmogelijk met drie vingers fatsoenlijk tokkelen...

Voor solo werk op elektrische vergeet ik te makkelijk dat ik ook goed met de vingers overweg kan. Is jammer, je speelt dan nl. heel andere dingen. En snelle dingen lukken ook best.

FruscianteFan
29 juni 2016, 12:17
Plectrum en alle vingers gebruiken doe ik al heel lang. Maar hangt van de stijl af. Ooit opgepakt toen ik met een toetsenist en saxofonist speelde, zonder bassist. Als de pianist soleerde speelde ik baslijn, en akkoorden, en omgedraaid, als ik soleerde speelde hij de baslijn. Van die bossa partijen werken dan erg makkelijk. Schakel je om voor solo heb je gelijk je plectrum vast. Plectrum wegmoffelen achter een vinger of in de handpalm snap ik niet zo. Je kunt dan ook onmogelijk met drie vingers fatsoenlijk tokkelen...

Erg comfortabel is het inderdaad niet. Ik heb ook een pick-clip aan mijn strap (fretfunk), dus als ik even een maat niet hoef te spelen stop ik hem liever daar weg.

Maar onmogelijk is het zeker niet. Ook hier geldt: kwestie van oefenen. Ik houd mijn plectrum vast met mijn middelvinger en kan er nog steeds mee tokkelen.

Hypercub
29 juni 2016, 12:19
Wat ook wil helpen om beter te worden, je eigen spel opnemen en daar overheen spelen. Zo leer je al snel soleren. Ik bedoel, als het een beetje eng is om je gitaarspel aan anderen te laten horen kan je zonder band een heel eind komen met "comping".

MikeD
29 juni 2016, 12:31
Wat ook wil helpen om beter te worden, je eigen spel opnemen en daar overheen spelen. Zo leer je al snel soleren. Ik bedoel, als het een beetje eng is om je gitaarspel aan anderen te laten horen kan je zonder band een heel eind komen met "comping".

met een Digitech trio + (is niet goedkoop; ik weet het) kom je ook een heel eind

Rogueny
29 juni 2016, 13:07
Ik moet mezelf na 3,5 jaar spelen nog altijd een amateur noemen. Ik heb ook nooit les gehad of iets dergelijks en heb er ook erg weinig talent voor. Mijn ene hand is nog altijd sneller dan de andere. Soms gaat een nummer super goed, het volgende moment kan ik weer alles verpesten. Financieel gezien is les gewoon niet op te brengen helaas, dus enorm veel progressie zal er ook niet in zitten. Ben ook pas op mijn 18e begonnen. Dus ik kan nu een beetje de basis spelen op mijn 22e. Zolang als dat ik er lol in heb blijf ik lekker zo door gaan. Kan niet enorm veel nummers spelen, maar goed, t is voldoende voor mij. Ik ken dingen als scales helemaal niet en kan ook geen noten lezen haha. Alleen tabs :soinnocent: Merk wel dat ik met mijn basgitaar wel beter uit de voeten kan dan elektrisch. En dat terwijl ik nog maar 2 maanden echt bas speel (wel met een plectrum, met 2 vingers heb ik nog geen gevoel voor).

Erik de Perik
29 juni 2016, 13:08
met een Digitech trio + (is niet goedkoop; ik weet het) kom je ook een heel eind

Of met je telefoon, die je toch al hebt. Snoertje bij de Action halen om 'm op je versterker aan te sluiten, klaar.

Brad
30 juni 2016, 00:49
De pink zou je steunvinger moeten zijn, net als overigens de ringvinger, dus van dat overnemen is een beetje vaag. Ring laten overnemen van middel, in geval van nood (Jerry Garcia miste het topje van zijn middelvinger) kan ik me daar nog iets bij voorstellen.

Hoe je het beschrijft is inderdaad niet de manier voor een beetje tempo.
Dat werkt anders:
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/medium/95/959-139571612015.jpg
Wil je zoiets met een flatpick spelen, dan speel je gewoon een crosspicking pattern (down-up-down-up), voor huis-, tuin-, en keuken gebruik meer dan goed genoeg.

Die gast waar ik het over had die had er geen enkele moeite mee . Die tokkelde op de hoogste drie snaren er lustig op los met zijn middelvinger , ringvinger en pink terwijl hij met zijn plectrum die hij tussen zijn duim en wijsvinger klemde de lage snaren aansloeg

Die dingen op de afbeelding gebruik ik nooit . dat voelt voor mij net aan als stelten lopen

Pepe
30 juni 2016, 01:12
De pink wordt nooit gebruikt om snaren aan te slaan, althans, ik heb nog nooit iemand gezien die dat doet. Uitzondering is bij sommige aanslagen zoals een rasgueado maar tis vooral een anker voor de hand.



met een Digitech trio + (is niet goedkoop; ik weet het) kom je ook een heel eind

Ik moet zeggen, wat een fantastisch ding voor je techniek. De akkoorden voor de harmonie, de drums voor je timing.. ik had dat ding 40 jaar geleden moeten hebben (maar dan als enige he, de rest prikt dan nog gewoon een naald op een plaat)

Harald
30 juni 2016, 07:24
Bij rasguados wordt de pink veel gebruikt. En er is het beruchte incident waarbij Villa Lobos een mes trok omdat Segovia beweerde dat iets niet te spelen was... Bij van die bossa achtige begeleidingen, wisselbas met driestemmige akkoorden, gebruikte ik het vroeger heel vaak. Dat gaat echt vrij makkelijk. Verder heel soms bij een arpeggio of tokkel. In mijn arrangement van Martha my dear zit zo'n stukje, dat kun je met duim en vier vingers spelen, of je moet overpakken, en een vinger voor twee snaren gebruiken in de arpeggio. Doe ik trouwens op beide manieren, hangt een beetje af van hoe de pet staat. Maar soms is het best handig.

Schrevel
30 juni 2016, 21:05
Elke keer als ik denk dat ik het kan, verzin ik weer iets waardoor ik opnieuw moet beginnen.
Gitaarstemming veranderen blijft leuk.
Momenteel E A C# e g# c# (symmetrisch, intervallen 5 4 3 4 5).
Of juist versimpelen. Een oude Spaanse gitaar in D A d g g d stemmen zodat je met éen barrévinger allemaal 6-snarige powerchords kunt rossen.

RB-1
30 juni 2016, 23:03
Die dingen op de afbeelding gebruik ik nooit . dat voelt voor mij net aan als stelten lopenDan doe je klaarblijkelijk iets verkeerd....

vulvasonic
1 juli 2016, 01:04
Toen ik op mijn dertiende begon met spelen speelde ik minimaal 4 uur per dag. Soms zelfs een uurtje of 7. En dan kan het snel gaan. Ik gebruikte zelfs de pink! :D Helaas vond ik al snel enkele verkeerde personen waarmee ik niets liever deed dan mezelf suf blowen en onder invloed over de kosmos lullen en meer van dat gedoe. Ik was toen pas 15 jaar. Maar in die twee jaar tijd heb ik feitelijk de basis gelegd voor vrijwel alles wat ik ooit op gitaar heb geleerd. Ik zou dus zeggen dat leren vooral een kwestie is van uren maken en kritisch zijn op wat je doet. Klinkt iets niet goed, dan SPEEL je het niet goed. Herhaal het stukkie net zolang tot je het foutloos kan spelen. En dan nóg een keer. En dan nóg eens. En dat gaat niet lukken als je er geen plezier aan hebt. Oefen een kwartiertje op wat meneer de leraar je hebt voorgeschreven en schrijf vervolgens iets uit eigen koker. Gewoon een zelfverzonnen melodie (bijvoorbeeld) dat net iets te hoog gegrepen is voor je. Iets wat je zelf schrijft is altijd leuker. En dan 4 of 5 uur lang jezelf vastbijten in die melodie.

Een topsporter of een circusartiest redt het ook niet met een uurtje oefenen per dag.

Hou er rekening mee, dit werkte lange tijd voor MIJ. Dat wilt niet automatisch zeggen dat dat ook voor jou werkt. Bovendien, en dat zul je je óók moeten realiseren, mijn schoolprestaties hadden er zwaar onder te lijden. Mij werd geadviseerd naar het Gymnasium te gaan, maar ik koos een klein stapje lager (Atheneum). Na de brugklas werd het de HAVO en daar ben ik 3 keer op blijven zitten (eenmaal zelfs teruggezet van de derde naar de tweede, op mijn verjaardag nota bene!!!). Uiteindelijk de moeder-MAVO gedaan (vraag maar aan je ouders :D ), pretpakketje gekozen, daarna gekozen voor de meest vrije MBO opleiding van Nederland, waar we mochten roken (ook blowen) en drinken in de klas, zelfs dáár een jaar met veel plezier gedoubleerd. En uiteindelijk is het, mede dankzij mijn vader, die professioneel muzikant was en me solfège en muziektheorie bijbracht, toch nog goedgekomen toen ik werd aangenomen aan het conservatorium. En ook daar heb ik feitelijk tweemaal gedoubleerd, omdat ik nog nooit iets heb geleerd. En nu?
:seriousf:

Ik zou er nog even over nadenken en me beperken tot 3 accoorden-rock-punk-pop. Doe wat je wilt, maar trap niet in dezelfde val als waar ik in ben getrapt. :D

MikeD
1 juli 2016, 08:43
Of juist versimpelen. Een oude Spaanse gitaar in D A d g g d stemmen zodat je met éen barrévinger allemaal 6-snarige powerchords kunt rossen.

en met een vingertje her en der erbij maak je waanzinnge riffs….???

bikpie
1 juli 2016, 10:22
Ik speel ongeveer vier jaar, waarvan nu een half jaar ook elektrisch. Dat laatste vergaat me erg goed, merk ik. Het is handig om meteen al een groot deel van de akkoorden te kennen. Al ben ik wel van mening dat het op de elektrische gitaar allemaal wat makkelijker gaat dan op de akoestische:lp:

bikpie
1 juli 2016, 10:25
Ik speel trouwens elektrische gitaar (ik heb alleen les in akoestisch) uitsluitend met een plectrum, kan het met vingers?!:???:

Fabrieksinstellingen
1 juli 2016, 10:41
Moet zeggen dat ik dit toch wel een inspirerende topic vind, gezien het feit dat ik na enkele jaren nog niet verder ben dan Nirvana unplugged en toonladders. Wel bijvermelden dat ik door mijn add/adhdI iets wat ik aanleer, na een week vergeet als ik dat niet speel, en afgeleid raak door een glimmende deurknop bv. Dus dat speel eens een stukje van mensen doe ik wel maar dan zelf op dat moment gecreerde 'liedjes',omdat ik amper wat onthoud, maar het wel kan spelen als ik het weer even opfris. En de toonladders zijn na 2 weken niet spelen alsof ik ze nooit gezien heb.

Nu ben ik toch even nieuwsgierig, is dat vergeetachtige echt een dingetje van mij en add of gitaar probeer speler eigen?!

vulvasonic
1 juli 2016, 12:09
Nu ben ik toch even nieuwsgierig, is dat vergeetachtige echt een dingetje van mij en add of gitaar probeer speler eigen?!
Jouw ADD kán daar idd iets mee te maken hebben, maar dat hóeft niet! Je weet waarschijnlijk van jezelf dat je vergeetachtig kunt zijn, maar ook extreem gefocust. Dat laatste heeft vaak met je echte interesses te maken. Mijn zoon (ook ADD en voorheen zwaar ADHD - dat kan dus óók nog) is bijna 19 en speelt nu misschien een jaar af en toe gitaar. Hij kan geen solo spelen al zou het zijn leven redden, maar hij speelt behoorlijk aardig allerlei accoordenschema's van (meestal) Radiohead. En het gaat hem steeds makkelijker af.
Ik weet niet of je Ritalin gebruikt, maar dat zou wellicht nog een rolletje kunnen spelen. Die zoon van mij heeft van kinds af aan geweigerd dat spul te nemen. Maar goed, da's speculatief. Ik heb geen idee of dat een rol speelt.
Ik denk wel dat je er echt veel plezier in moet hebben en het gitaar leren spelen niet ziet als een berg waar je tegenop moet klimmen, want dan wordt het echt lastig voor iemand met ADD.

Midwolda
1 juli 2016, 12:35
Ik moet mezelf na 3,5 jaar spelen nog altijd een amateur noemen. Ik heb ook nooit les gehad of iets dergelijks en heb er ook erg weinig talent voor. Mijn ene hand is nog altijd sneller dan de andere. Soms gaat een nummer super goed, het volgende moment kan ik weer alles verpesten. Financieel gezien is les gewoon niet op te brengen helaas, dus enorm veel progressie zal er ook niet in zitten. Ben ook pas op mijn 18e begonnen. Dus ik kan nu een beetje de basis spelen op mijn 22e. Zolang als dat ik er lol in heb blijf ik lekker zo door gaan. Kan niet enorm veel nummers spelen, maar goed, t is voldoende voor mij. Ik ken dingen als scales helemaal niet en kan ook geen noten lezen haha. Alleen tabs :soinnocent: Merk wel dat ik met mijn basgitaar wel beter uit de voeten kan dan elektrisch. En dat terwijl ik nog maar 2 maanden echt bas speel (wel met een plectrum, met 2 vingers heb ik nog geen gevoel voor).

Ik ben op mijn 10e begonnen, ben nu 55, en ik noem mezelf ook een amateur.

Ik kan ook geen noten lezen, alleen tabs, weet niet eens waar de noten liggen op de gitaarhals of hoe al die akkoorden heten, hup gewoon spelen. Heb mezelf de laatste jaren wel de bluesladder aangeleerd, dat lijkt nu redelijk in de vingers te gaan zitten maar het hoe en waarom gaat me boven de pet, interesseert me ook niet, uiteindelijk doe ik toch nog steeds alles op gevoel en op gehoor. Het volstaat om af en toe mee te spelen met een nummer wat ik nog nooit gehoord heb, en me achteraf te verbazen over hoe soepel dat ging en hoe lekker dat klonk. Dat beetje vaardigheid is dus voor mij voldoende om hobbymatig gestructureerd lawaai te maken en lekker te tweaken met versterkers en effecten.

Je hebt helemaal gelijk, het gaat om de lol. :ok:

Brad
1 juli 2016, 14:18
Ik speel trouwens elektrische gitaar (ik heb alleen les in akoestisch) uitsluitend met een plectrum, kan het met vingers?!:???:

Ja hoor , kijk maar naar Mark Knopfler die doet niet anders

Hotpepper01
1 juli 2016, 14:36
Ja hoor , kijk maar naar Mark Knopfler die doet niet anders Derek Trucks idem...

postbus31
1 juli 2016, 14:56
https://youtu.be/kT0ji4gd6O4

Verstuurd vanaf mijn SM-T530 met Tapatalk

catab
1 juli 2016, 17:40
Moet zeggen dat ik dit toch wel een inspirerende topic vind, gezien het feit dat ik na enkele jaren nog niet verder ben dan Nirvana unplugged en toonladders. Wel bijvermelden dat ik door mijn add/adhdI iets wat ik aanleer, na een week vergeet als ik dat niet speel, en afgeleid raak door een glimmende deurknop bv. Dus dat speel eens een stukje van mensen doe ik wel maar dan zelf op dat moment gecreerde 'liedjes',omdat ik amper wat onthoud, maar het wel kan spelen als ik het weer even opfris. En de toonladders zijn na 2 weken niet spelen alsof ik ze nooit gezien heb.

Nu ben ik toch even nieuwsgierig, is dat vergeetachtige echt een dingetje van mij en add of gitaar probeer speler eigen?!

Ik ben geen deskundige kan dus alleen mijn ervaring geven.
Meer dan een half jaar geleden had ik een aantal toonladders geleerd.
Naar aanleiding van je verhaal kan ik ze, nu er ik over na denk ,deze nog bijna uit mijn hoofd.
Zal wel even oefenen zijn maar ik denk dat ik binnen een kwartier ze weer gewoon uit mijn hoofd kan spelen.
En ik was altijd erg gemiddeld op school.(goed wiskunde slecht taal).
Maar zal ook wel er persoonlijk zijn en wil je zeer zeker niet ontmoedigen.

Plant
1 juli 2016, 18:42
Dan doe je klaarblijkelijk iets verkeerd....

Ik denk dat ie ze maar heel kort heeft geprobeerd, als je net die dingen voor het eerst aan je vingers hebt kan ik me de omschrijving voorstellen. Ik heb voor gitaar ook wel e.e.a. geprobeerd en kon er na een tijdje wel mee overweg. Maar ik heb ze afgezworen.

Die punt haaks aan de duim vind ik niks want dat is niet mijn natuurlijke plectrumhouding. Met zo'n haakse hoek raspt het plectrum bij aanslaan in lengterichting langs de snaar met een lelijk geluid tot gevolg. Met gewone plectra in een kleinere hoek heb ik dat beter onder controle. Mijn plectra slijten bij de punt ook een beetje schuin weg.

Brad
2 juli 2016, 01:29
Ik heb vrij harde nagels die gebruik ik liever

Plant
2 juli 2016, 01:45
Ik niet, maar ik hou ze niet al te lang (steken nauwelijks uit) en gebruik die ook liever.

Pearl
2 juli 2016, 03:22
Ik heb sinds een klein jaartje les, fingerpicking op akoestisch en ik heb ook ad(h)d. Soms is het huiswerk saai maar op de eoa manier heb ik me getraind om ook saaie dingen vol te houden, ook al dwalen mn gedachten af tijdens het oefenen. En soms hyperfocus, das wel leuk. Ik ben 45 nog maar net begonnen en naar mijn eigen mening bak ik er na 10 maanden nog weinig van maar ik kan de discipline opbrengen om elke dag minimaal een half uur te oefenen. Sowieso mijn "huiswerk" en soms wat freestylen. Ik hoop dat dit vroeger of later zijn vruchten begint af te werpen. In een amateurbandje spelen zou ik wel leuk en inspirerend vinden en ook leerzaam. Ben nog op zoek naar zoiets hier in de buurt (noord-limburg).

Fabrieksinstellingen
2 juli 2016, 10:54
Zoals ik het hier zie is de vergeetachtigheid toch een dingetje van mij. Solo's leren en in band ten gehore brengen zit er waarschijnlijk niet in, maar beetje freestyle zoals pearl zegt met de toonladders die ik snel vergeet is best leuk. Ook al moet ik het waarschijnlijk niet opnemen en terugluisteren :) maar akkoorden gaat wel redelijk en sommige liedjes weet ik nog wel.
En de hyperfokus is inderdaad handig, zo heb Ik bv snachts een tokkel geleerd dat Metallica deuntje (welkliedje) de basis van tokkelen volgens mijn juf.
Iig blijf ik het lekker doen gitaar spelen en lesjes volgen, want het blijft verdomde leuk om iets te oefenen en het daarna te kunnen (om vervolgens weer te vergeten maar de techniek blijft wel redelijk) en dat het ook nog eens redelijk klinkt. Zoals iemand bij mijn les zei: hee ik hoor Dire Straits. Hoe cool is dat toch.

helaas woon ik in noord Holland pearl, eenamateurbandje lijkt mij ook leuk.

Pepe
2 juli 2016, 11:26
Toonladders leer je niet uit je hoofd hoor, die zijn er om verbanden te zien en principes toe te kunnen passen.

Les nemen is een vrij onnatuurlijke manier om iets te leren in de zin dat je dat proces omkeert en dat is meer praktisch voor een docent dan voor een leerling.

Als het goed is leert een toonladder zichzelf maar je moet natuurlijk wel openstaan om wat je speelt te reviewen en analyseren. En als je daar geen zin in hebt, ook goed maar dan ga je heel vaak het wiel opnieuw uitvinden.

Midwolda
2 juli 2016, 11:54
Ik heb ooit eens dit wiel uitgevonden:

http://avando.home.xs4all.nl/images/Bluesladder.jpg

De bovenste kan ik niet zoveel mee, maar die onderste zit er aardig in en daar varieer ik soms al op.

Pepe
2 juli 2016, 15:26
Maar hoe werkt dat?

Midwolda
2 juli 2016, 15:36
Gewoon, de vijf patronen van de bluesladder, met wat extraatjes.
Zwart = grondtonen, blauw= bluenotes, rood-groen-geel = drie accoorden die je door de solo heen kunt pakken. Alles door elkaar gooien en zorgen dat je begint en eindigt op een grondtoon en dan komt het altijd goed.

Brum
2 juli 2016, 15:51
Jouw ADD kán daar idd iets mee te maken hebben, maar dat hóeft niet! Je weet waarschijnlijk van jezelf dat je vergeetachtig kunt zijn, maar ook extreem gefocust. Dat laatste heeft vaak met je echte interesses te maken. Mijn zoon (ook ADD en voorheen zwaar ADHD - dat kan dus óók nog) is bijna 19 en speelt nu misschien een jaar af en toe gitaar. Hij kan geen solo spelen al zou het zijn leven redden, maar hij speelt behoorlijk aardig allerlei accoordenschema's van (meestal) Radiohead. En het gaat hem steeds makkelijker af.
Ik weet niet of je Ritalin gebruikt, maar dat zou wellicht nog een rolletje kunnen spelen. Die zoon van mij heeft van kinds af aan geweigerd dat spul te nemen. Maar goed, da's speculatief. Ik heb geen idee of dat een rol speelt.
Ik denk wel dat je er echt veel plezier in moet hebben en het gitaar leren spelen niet ziet als een berg waar je tegenop moet klimmen, want dan wordt het echt lastig voor iemand met ADD.

Ik begrijp nu waarom je me er destijds op gewezen hebt, het ADD verhaal (lang geleden). Je mag het weten, er is destijds een wereld voor me open gegaan en begon mezelf steeds beter te begrijpen, waardoor ik er mee om heb leren gaan, waarvoor nog steeds dank. Ik wist niet dat jouw zoon het ook heeft overigens. Ook ik slik tot op de dag van vandaag nog steeds geen enkel medicijn. Er mee om leren gaan en je dingen aanleren brengt je mijns inziens verder dan een pilletje zo nu en dan. Iemand in je nabije omgeving die je zo nu en dan onbewust weer terug trekt op het pad helpt ook enorm. Kost helaas wel vaak erg veel energie, wat vaak doodmoe maakt en focussen op de dingen die er toe doen erg moeilijk maakt.

Ik heb ook nooit les gehad, kan me er ook niet tot toe aan zetten. Een glimmende deurknop is voor mij ook direct een afleiding als ik door gortdroge leerstof moet. Bovendien kan ik geen enkel geluid in mijn nabije omgeving hebben, want ik raak werkelijk geïrriteerd dan, omdat ik me dan niet kan concentreren en kan dan wel stoppen. Wat natuurlijk het leren er ook niet leuker op maakt. Wat ik wel kan is me speels gewijs helemaal verliezen in 'even' op de gitaar pingelen. En zo heb ik me toch, met de beperkte kennis van gitaarspelen die ik nog steeds heb, aangeleerd meer innovatief met die beperking om te gaan. Een virtuoos zal ik nooit worden, maar kan me wel vaak erg snel wegwijs maken, zonder dat ik weet wat ik doe. Groot voordeel van ADD is dat je alles, maar dan ook echt alles hoort en je daarom je wel weer heel goed kan uitleven op een dom klein dingetje om dat perfect te krijgen. Nadeel is dat je je soms dood ergert aan anderen (horen ze het dan niet!?), maar da's ook iets waar je mee om leert gaan. ADD'ers zijn denk ik ook meer innovatieve mensen dan anderen en kunnen daarom toch nog heel ver komen. Nog een voordeel is ook dat je een complete band in je hoofd hoort als je alleen maar een klein stukje riff of accoorden schema hoort. Alleen... breng dat maar 's over op je bandleden als die het er niet in horen!:dontgeti: Maar ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat een dergelijke aandoening zeker geen beperking hoeft op te leveren. Je kunt alleen niet leren via de conventionele weg, want je denkt nu eenmaal anders. Droge leerstof is dodelijk voor je creativiteit. Ik denk dat ADD'ers vaak ook late leerlingen zijn, waar het kwartje net even later valt, maar dan ook echt helemaal los gaan en door kunnen gaan waar anderen zich hebben beperkt met droge leerstof.

Pepe
2 juli 2016, 15:59
Gewoon, de vijf patronen van de bluesladder, met wat extraatjes.
Zwart = grondtonen, blauw= bluenotes, rood-groen-geel = drie accoorden die je door de solo heen kunt pakken. Alles door elkaar gooien en zorgen dat je begint en eindigt op een grondtoon en dan komt het altijd goed.

Maar je denkt niet in boxen?
Zo'n blues ladder gaat pas lekker klinken als je majeur en mineur afwisselt, tussen de 2, 3, en 4 speelt zich een hoop af.

Midwolda
2 juli 2016, 16:05
Maar je denkt niet in boxen?

Wat zijn boxen?

Pepe
2 juli 2016, 16:14
Dan denk je in verticale patronenen, 5 boxen in een octaaf.

Midwolda
2 juli 2016, 16:32
Ja, ik dacht al dat je die 12345 bedoelt die er boven en onder staan. De hele ladder wordt in vijf stukken opgedient als je 'm gaat leren via Internet sites, daar komen ze vandaan. Verticaal, horizontaal, diagonaal, boxen skippen, inmiddels is dat niet zo belangrijk meer, ik denk er niet meer zo over na. Mijn vingers weten ongeveer wel waar ze zitten en welke kant ze op kunnen, ze gaan ook net zo makkelijk van box 3 vooruit naar 5 en weer terug naar 2.

Die drie akkoorden zijn wel handig, die gebruik ik soms als uitvalsbasis om een stukje solo op te bouwen, en het zijn leuke accenten binnen solo's.

Het hele verhaal is een beetje vloeiend geworden... stel ik start met een solootje in A (dus grondtoon op snaar E fret 5) dan speel ik een paar maten en dan zit er een leuke swing in en dan merk ik dat ik zit te spelen op grondtoon G op snaar D fret 5 dus dan schuif ik dat binnen twee maten weer op naar grondtoon A op snaar B fret 10 en dan komt het wel weer goed. Niet dat ik dat allemaal bewust weet terwijl ik sta te spelen, ik hoor dat ik buiten de context zit dus ik ga weer terug, linksom of rechtsom maakt ook niet uit. Gaat eigenlijk automatisch, mijn vingers weten wanneer ze één of twee of drie vier vijf frets vooruit of achteruit moeten pakken en waar de overgang zit naar een andere snaar/snaren omhoog/omlaag en waar ze twee of drie snaren tegelijk kunnen pakken.

Als ik er bij nadenk gaat het meestal fout. :D

edit: majeur, mineur? Geen idee .
Wel heb ik lijntjes die alleen omhoog werken en dingetjes die alleen omlaag werken, misschien is dat het. En in sommige stukken kun je op sommige momenten ook prima de tussenliggende noten buiten de patronen pakken, dat is leuk om mee te experimenteren.

Pepe
2 juli 2016, 18:18
Ahja, klinkt allemaal vrij logisch.

De minor pentatoon is delta Mississippi, goed voor Gilmour style enzo.
Met majeur bedoel ik blues (BB King) Chicago style. Bijvoorbeeld FM's Need your love so bad schiet me zo even te binnen.
Als je gaat soleren over een majeur reeks dan is het fijn om een variant van jouw pentatoon te spelen om te voorkomen dat het gelijk dikke country wordt met een majeur toonladder.

Midwolda
2 juli 2016, 19:49
Okee, duidelijk, dan speel ik dus blijkbaar altijd majeur.

Gilmour, als in David Gilmour van Pink Floyd?
Dat zou verklaren waarom ik 'm altijd kwijtraak in die solo's.
Ik zal me eens in mineur gaan verdiepen. (dat bedoel ik niet zo depressief als het klinkt :D )

Bedankt voor de tip, Pepe!

Brad
2 juli 2016, 20:14
Ik heb ooit eens dit wiel uitgevonden:

http://avando.home.xs4all.nl/images/Bluesladder.jpg

De bovenste kan ik niet zoveel mee, maar die onderste zit er aardig in en daar varieer ik soms al op.

Die bovenste , dat zijn gewoon alle noten van de C toonladder en alle zes andere ladders die je daar vanaf kunt leiden zoals A mineur aeolisch

Dit schema uit mijn hoofd leren was voor mij de eerste stap tot het kunnen improviseren over een akkoorden schema . Als je dit schema in vijf blokken verdeeld en linkt aan de vijf verschillende C akkoorden in die posities kun je in alle toonaarden improviseren als je een beetje weet waar de verschillende akkoorden noten liggen op de hals

Midwolda
2 juli 2016, 20:43
Zie ik het goed dat major pentatonic hetzelfde is als minor pentatonic,
je legt alleen de grondtoon op een andere plek in de boxen?

Midwolda
2 juli 2016, 21:28
Die bovenste , dat zijn gewoon alle noten van de C toonladder en alle zes andere ladders die je daar vanaf kunt leiden zoals A mineur aeolisch

Dit schema uit mijn hoofd leren was voor mij de eerste stap tot het kunnen improviseren over een akkoorden schema . Als je dit schema in vijf blokken verdeeld en linkt aan de vijf verschillende C akkoorden in die posities kun je in alle toonaarden improviseren als je een beetje weet waar de verschillende akkoorden noten liggen op de hals

Is dat niet het CAGED systeem?

Pepe
2 juli 2016, 23:21
Zie ik het goed dat major pentatonic hetzelfde is als minor pentatonic,
je legt alleen de grondtoon op een andere plek in de boxen?

That's right. Goed he, 2 voor de prijs van 1.

Dat heeft te maken dat de noten van de Am ladder hetzelfde zijn als C groot. Dus als je moet soleren in C/F/G tel je 3 naar beneden en speel je pentatonisch in Am, zelfde noten.
Je moet alleen rekening houden dat de grondtoon een C is maar dat hoor je wel.

Midwolda
2 juli 2016, 23:42
That's right. Goed he, 2 voor de prijs van 1.

Dat heeft te maken dat de noten van de Am ladder hetzelfde zijn als C groot. Dus als je moet soleren in C/F/G tel je 3 naar beneden en speel je pentatonisch in Am, zelfde noten.
Je moet alleen rekening houden dat de grondtoon een C is maar dat hoor je wel.

Allright.
Volgens mij deed ik dat al in dat voorbeeld van "Het hele verhaal is een beetje vloeiend geworden..."?
Gewoon schuiven met die boxen, zolang je weet wat je grondtoon is gaat het goed.

Als ik een twelve bar blues speel schuif ik die boxen gewoon met de akkoorden mee?
Anders gezegd: het akkoord van die bar is de grondtoon voor de solo?
Zijn er ook nog regels wanneer je major of minor moet/mag doen?

vulvasonic
3 juli 2016, 00:37
Allright.
Zijn er ook nog regels wanneer je major of minor moet/mag doen?
Regels bestaan niet, maar over het algemeen mag je gerust van me aannemen dat mineur pentatoniek (vooral als je het weet te combineren met majeur pentatoniek) vrijwel altijd goed klinkt over een majeur blues. Dus I7, IV7 en V7 (= eerste, vierde en vijfde trap, allen dominant accoorden). Maar majeur pentatoniek over een mineur blues, that's a different biscuit. That doesn't sound anything after. :)

Maar uiteindelijk kun je zoveel kanten op. Leer een paar arpeggio's en je kunt ermee toveren. Of speel mineur met een groot septime en sla de grondtoon over. Heel even maar. Gewoon een kleine frase. Dat soort voorbeelden.
Of een hele makkelijke (ofschoon niet heel erg blues gerelateerd), maar die mineur pentatoniek die je al zo goed kent.... Sla eens een Bb maj7 accoord aan en soleer eventjes in Am pentatoniek.

Aaaaaaah theorie is héérlijk. Het goed kunnen toepassen is weer een hele andere discipline. Ik ken alle truukjes, maar als ik soleer vergeet ik ze allemaal en zet de automatische piloot me weer glashard op mineur- of majeur pentatoniek, hahaha :D

vulvasonic
3 juli 2016, 00:44
Ik begrijp nu waarom je me er destijds op gewezen hebt, het ADD verhaal (lang geleden). Je mag het weten, er is destijds een wereld voor me open gegaan en begon mezelf steeds beter te begrijpen, waardoor ik er mee om heb leren gaan, waarvoor nog steeds dank.
Ik ben bijzonder blij je daarmee van dienst te hebben kunnen zijn, al vreet het aan me te moeten toegeven dat ik volledig ben vergeten wat ik je dan heb verteld. Sorry.... :nervous:

Pepe
3 juli 2016, 01:05
Dat is het hele idee van boxen, meeschuiven.

Hoe ik denk,
stel je speelt in Em en mijn grondtoon is de E op de B snaar right? Dan zet ik mijn pink op die grondtoon en de rest van de tonen zitten daar dus links van. Maar als het E majeur is dan zet ik mijn wijsvinger op die E en zitten de noten daar rechts van.

Het is min of meer hetzelfde patroontje maar je shift van mineur naar majeur.

Ik denk niet zozeer in boxen maar meer in grondtonen en patronen daarom heen.
Daarnaast, als je een willekeurige noot pakt hoor je gewoon of de volgende noot een hele of halve moet zijn wat handig is want in de spur of the moment verlies je wel eens het overzicht van je boxen en patronen.

Brum
3 juli 2016, 01:28
Ik ben bijzonder blij je daarmee van dienst te hebben kunnen zijn, al vreet het aan me te moeten toegeven dat ik volledig ben vergeten wat ik je dan heb verteld. Sorry.... :nervous:

Snap ik, is ook al wat jaartjes terug.:)

vulvasonic
3 juli 2016, 01:39
Snap ik, is ook al wat jaartjes terug.:)
Da's gemeen. Nu moet ik het weten ook! You're killing me!!!!!!! :D

Brad
3 juli 2016, 03:23
Regels bestaan niet, maar over het algemeen mag je gerust van me aannemen dat mineur pentatoniek (vooral als je het weet te combineren met majeur pentatoniek) vrijwel altijd goed klinkt over een majeur blues. Dus I7, IV7 en V7 (= eerste, vierde en vijfde trap, allen dominant accoorden). Maar majeur pentatoniek over een mineur blues, that's a different biscuit. That doesn't sound anything after. :)



Ja je legt eigenlijk een mineur ladder over een schema met majeur of dominant septiem akkoorden en het klinkt ook nog

Maar die bluesy licks die je speelt met bijvoorbeeld de A mineur pentatonische ladder werken uiteraard gewoon ook bij een niet bluesy nummer dat in A mineur of in C staat

Joannes
4 juli 2016, 12:44
Hoe lang duurt het voordat je gitaar kan spelen?

Mijn leven Lang !!!!!!!!!!!!!

Frey83
4 juli 2016, 14:08
zoals eerder werd gezegt ligt het aan de persoon en hoeveel tijd je erin steekt...
Ik ben begonnen met gitaar spelen sinds maart 2015 en kan alleen wat stukjes van bepaalde nummers spelen!
Ik heb les eens in de 2 weken en leer er elke keer iets bij , plus ik veel op Ultimate Guitar kijk voor tabs in verschillende tunings.
Ik speel bijna elke dag 2 uur en leer elke dag wel iets nieuws erbij! het is voor velen niet weg gelegd om binnen 2 jaar goed nummers te kunnen spelen en vereist gewoon veel oefening waar je eigenlijk je leven lang zoet mee bent!

Midwolda
4 juli 2016, 17:00
Het roept nog wel de vraag bij me op: wat is dat, "goed gitaar kunnen spelen"?

Is het honderd keer hetzelfde nummer foutloos kunnen spelen?
Is het kunnen improviseren op bestaande nummers?
Is het zelf muziek kunnen bedenken en uitvoeren?

Joannes
5 juli 2016, 09:18
Het roept nog wel de vraag bij me op: wat is dat, "goed gitaar kunnen spelen"?

Is het honderd keer hetzelfde nummer foutloos kunnen spelen?
Is het kunnen improviseren op bestaande nummers?
Is het zelf muziek kunnen bedenken en uitvoeren?

Helemaal mee eens !!!
ik vind het ALLER BELANGRIJKSTE is het plezier hebben in wat je doet

ik geef concerten af en toe
schrijf eigen nummers
https://www.youtube.com/watch?v=XbWpjeLlcwI
maar te zeggen Ik kan gitaar spelen ?
er is nog zo veel wat ik wil leren
ik denk dat als je denkt
ik kan gitaar spelen , dan moet je nog een hele boel leren !!!
nee het houd nooit op
want dat zou betekenen als je zegt ik kan gitaar spelen
dat je dan niks meer hoef te leren
want je kan al Gitaar spelen
snap je wat ik bedoel ??
Nogmaals er is nog ZO veel wat ik graag zou willen leren
bepaalde technieken , bepaalde stukken ,

Joan

IL76
6 juli 2016, 12:55
Ik ben laat begonnen, op mijn 17e ofzo.
Ik wilde graag eerder beginnen, maar werd door mijn ouders tegen gehouden omwille van school prestaties. Een vriend van me speelde al heel lang en ik kon een electrische van hem lenen. Plugde hem in de microfoon ingang van een cassettedeck, rec/pauze en spelen door je stereo. Je moet wat...
Tja, en dan heb je je eindexamen gedaan: Hop! Een electrische gitaar gekocht. Mijn eerste doel: dikke palm mutes à la Hetfield, want die palm mutes van die vriend van me klonken niet zo vet. "Hee, doe eens die mutes zoals Metallica!?" Was lang niet zo chunky als ik in gedachte had. Dat moest ik beter kunnen. Metal distortion pedaaltje gekocht en gaan. Terugdenkend, dat klonk volledig bagger, maar ik kon ook nog niet fatsoenlijk gitaar spelen.
Intussen een paar decennia later en een stuk beter, maar nooit les gehad. Luisteren en oefenen was de manier. 20 jaar geleden hadden we nog geen youtube-filmpjes. En proberen geen foute gewoontes/technieken aan te leren, want daar kom je later zo moeilijk vanaf.
En nu gewoon veel plezier in een rammelrock bandje met oud-studiegenootjes. :)

jantjec
6 juli 2016, 22:04
Wat hebben jullie het over laat begonnen... ik begon net voor ik het bejaardenhuis inging... oww oeps daar zit ik nog niet.... Ik ben dus begonnen 3 jaar geleden en ben nu 60-plusst'r. Ik kon niks en als ik nu denk dat ik niks kan denk ik even aan wat ik wel kan intussen. Ik ben allang tot de conclusie gekomen dat je een leven tekort komt om te leren spelen. Want er is zoveel mogelijk. Eerst heb ik 3 jaar groepsles gedaan, en heeeeel veel geoefend en wat schouder letsel opgelopen, niet alleen door gitaar. er waren nog wat oorzaken. Nu weet ik een beetje welke richting ik op wil en ben gestart met privéles , zo kan ik ook beter doseren in wat ik wil leren en wat de mogelijkheden zijn met de schouders. En praktisch alle dagen oefenen minstens 3 kwartier, maar vaker meer. Ik heb de opdracht gekregen te gaan spelen met wat ik geleerd heb in andere nrs . En het oorspronkelijke van de andere nrs los te laten. Om te leren vrijer over de snaren te bewegen. Dat geeft me veel rust , rust om te luisteren naar wat ik doe , want met de muzieknrs meespelen kan hier niet bij. Luisteren naar wat je doet en door vrijer te bewegen gaat het ook soepeler ontwikkelen. Nu heb ik de hele zomer voor me liggen en kan alle dagen oefenen. Na de zomer ga ik om meer te begrijpen wat ik doe ook notenleer volgen , en ook de privéles. zo kan ik gerichter leren wat ik wil. Want ik ben nog veel later begonnen dan jullie allemaal en ik ga ervan uit dat ik kan leren spelen zolang mijn brein en mijn lijf het toelaat en zolang ik dat ook leuk vind. En ik vind het heerlijk ....en snelheid van vooruitgang?? och zolang je de lat verlegt blijf je leren en daarvoor is les wel fijn, dat helpt je in nieuwe dingen ontdekken

Erik de Perik
6 juli 2016, 22:13
Ik ben laat begonnen, op mijn 17e ofzo.
Ik wilde graag eerder beginnen, maar werd door mijn ouders tegen gehouden omwille van school prestaties. Een vriend van me speelde al heel lang en ik kon een electrische van hem lenen. Plugde hem in de microfoon ingang van een cassettedeck, rec/pauze en spelen door je stereo. Je moet wat...
Tja, en dan heb je je eindexamen gedaan: Hop! Een electrische gitaar gekocht. Mijn eerste doel: dikke palm mutes à la Hetfield, want die palm mutes van die vriend van me klonken niet zo vet. "Hee, doe eens die mutes zoals Metallica!?" Was lang niet zo chunky als ik in gedachte had. Dat moest ik beter kunnen. Metal distortion pedaaltje gekocht en gaan. Terugdenkend, dat klonk volledig bagger, maar ik kon ook nog niet fatsoenlijk gitaar spelen.
Intussen een paar decennia later en een stuk beter, maar nooit les gehad. Luisteren en oefenen was de manier. 20 jaar geleden hadden we nog geen youtube-filmpjes. En proberen geen foute gewoontes/technieken aan te leren, want daar kom je later zo moeilijk vanaf.
En nu gewoon veel plezier in een rammelrock bandje met oud-studiegenootjes. :)

Ik werd niet tegen gehouden, maar pas door totale verveling na mijn deportatie naar de Achterhoek op m'n 18e begonnen met spelen. Eerst op de boven beschreven manier via m'n bandrecorder en veel later via een amp. M'n eerste gitaar was wel een splinternieuwe Gibson RD, voor een schijtprijs bij Becker in Den Haag. Nadien ingeruild voor een The Paul, vanwege de hals en die ook weer geruild tegen een Peer/Warmoth Strat, die ik nog steeds heb. Veel gespeeld tijdens de tv. Dus met reclames, films en de rest. :D

Tupelo
7 juli 2016, 09:33
Veel gespeeld tijdens de tv. Dus met reclames, films en de rest. :D
Heb ik ook.
Resulaat is dat ik vrij sferisch en filmachtige muziek maak.
Tenminste, ik vermoed daar e.e.a. aan causaliteit.

Morri
7 juli 2016, 10:50
Ik ben 50 en sinds een maandje of vier op een Westerngitaar aan het leren spelen. Ik kan intussen een 7 (makkelijke) accoordjes redelijk fatsoenlijk spelen en wat korte tokkeltjes, en speel stukjes uit een paar specifieke nummers mee. Ik heb 1 keer per week privéles en oefen elke dag zo'n 30 minuten. Het valt me niet tegen, gezien mijn leeftijd. In de les voor me is er iemand die al 30 jaar speelt en die riep laatst dat hij nog steeds nieuwe dingen leert. Dus tja, je kunt er een heel leven mee vullen. Met een gitaar is zoveel mogelijk! En inderdaad, wat is 'goed spelen'?

Zolang je er lol in hebt is het toch prima? En het is mooi weer. Pak je gitaar en ga lekker bij een BBQ wat spelen. Of ga ergens bij een kampvuur zitten. Je komt geheid mensen tegen die ook een beetje kunnen spelen. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik bij een kampvuur plotseling meerdere gitaren uit auto's zie komen en dat er spontaan samen gespeeld wordt. Hardstikke leuk toch?

kempermusic
16 augustus 2016, 22:00
Hoi Saskia,

Hier komt hoogstwaarschijnlijk de mosterd na de maaltijd, maar het ligt eraan wat jij onder "goed" verstaat en wat je precies doet om jouw doelen te bereiken. Het zit 'm vaak namelijk niet zozeer in hoe láng je per dag oefent, maar in hóe je oefent. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat je namelijk veel meer bereikt met dertig minuten per dag geconcentreerd en effectief oefenen, zonder afleidingen en met een duidelijk doel voor ogen dan met twee uur per dag maar wat aankloten. Aangezien ik niet jouw leraar en er ook niet bij ben als jij thuis oefent kan ik ook niet zien en oordelen over waar het volgens jou "misgaat". Wel moet je ook realistisch en eerlijk naar jezelf toe blijven en accepteren dat bepaalde aspecten van gitaarspelen (afhankelijk van jouw leerdoelen) meer tijd kosten om volledig te meesteren dan andere. Mijn advies, zoals geredeneerd vanuit mijn tienjarige ervaring als gitarist zou dus zijn; stel duidelijke doelen. Formuleer voor jezelf wat je precies wilt kunnen (en kennen) op de gitaar, wat je daarbij nodig hebt en bespreek vervolgens met je leraar hoe je ermee aan de slag gaat. Hou het ook vooral leuk en inspirerend voor jezelf en je zult zien dat je met sprongen vooruitgaat!

Succes, maar vooral veel speelplezier! :)

Duhsjaak
17 augustus 2016, 21:28
Heb ik ook.
Resulaat is dat ik vrij sferisch en filmachtige muziek maak.
Tenminste, ik vermoed daar e.e.a. aan causaliteit.

Ik hoop dat je dat weer oppakt. Ik ben serieus fan en ernstig in de kou gezet.
Vandaag zat er een winterkoninkje ongeveer 30 cm van mijn rechtervoet te kijken naar de insectjes die ik uit mijn tuin naar boven haalde met het rooien van....
Weet ik veel, ik ben maar eenstadsjongen.

Als een winterkoninkje in de zomer kan, kan ik in de zomer in de kou zijn gezet. Dat wilde ik maar even gezegd hebben.
Dus s.v.p. Maar weer eens het scenery-componeren oppakken. Ik vond dat serieus leuk.

En ik niet alleen.
Kijk de reacties er maar op na.
Tijd voor een verzoeknummer? Zou zo maar kunnen.
Vriendelijke groet, Gus

von haulshoven
23 september 2016, 09:19
Leuke discussie dit!
Ik speel al meer dan 40 jaar, de snelle blueslicks moet ik elke dag bijhouden, verbeteren, vocabulaire uitbreiden, kortom ik kan er nog niks van.
Iedere dag minimaal 3 kwartier. soms ook wel 3 uur 9 van de 10 keer met plezier en je bent even los van de aardse zaken.

Tupelo
23 september 2016, 11:49
Ik hoop dat je dat weer oppakt. Ik ben serieus fan en ernstig in de kou gezet.
Vandaag zat er een winterkoninkje ongeveer 30 cm van mijn rechtervoet te kijken naar de insectjes die ik uit mijn tuin naar boven haalde met het rooien van....
Weet ik veel, ik ben maar eenstadsjongen.

Als een winterkoninkje in de zomer kan, kan ik in de zomer in de kou zijn gezet. Dat wilde ik maar even gezegd hebben.
Dus s.v.p. Maar weer eens het scenery-componeren oppakken. Ik vond dat serieus leuk.

En ik niet alleen.
Kijk de reacties er maar op na.
Tijd voor een verzoeknummer? Zou zo maar kunnen.
Vriendelijke groet, Gus
Hee Gus, fijn om te lezen. :)
Ding is dat ik gewoon een bloedhekel heb aan opnemen, haalt het hele plezier uit muziek maken voor mij.
Afstellen, regelen, mixen, gekloot.
Dus ik moet je voorlopig teleurstellen. :makeup:

postbus31
23 september 2016, 11:57
Hoe lang het duurt voor je gitaar kunt spelen?
Forever + one day.



------------------------------------------
Verzonden vanaf 't knoal mit mien aaaiPad

NLF
23 september 2016, 15:24
Oke oke dat is een wat algemene vraag.
Maar ik heb het idee dat ik wat langzaam vooruitga. Ja ik ga nog wel vooruit, maar het schiet niet zo op. Ofja ik had verwacht dat ik het wel wat sneller kan leren. Tenminste: Dat ik een beetje fatsoenlijk gitaar kan spelen en een nieuw liedje in een uurtje kan leren. Want voordat je echt heel goed bent, dan geloof ik graag dat dat lang duurt als je ooit al heel goed kan worden hahaha.

Ik heb nu over een maand 1,5 jaar gitaarles. In het begin 1x per week na een aantal maanden over gegaan op 1x per twee weken. Dat bevalt wel prima, naast het 'huiswerk' speel ik nog andere liedjes vanaf youtube lessen en de laatste tijd vaker van gewoon tabs en dan luister ik het originele nummer erbij om te horen hoe het gaat. Voordat ik op gitaarles ging, speelde ik ongeveer een half jaar van online lessen etc.

Ik wil heel graag een keer in een bandje spelen. Nu hoeft dat echt niet meteen een geweldig goede band te zijn maar ik hoef -bij wijze van spreken- ook niet in een jostiband, dan wacht ik liever nog wat langer.

Ik heb geen haast, want ik voel me er nu ook nog echt niet klaar voor. Maar ik heb geen idee wanneer dat moment zou kunnen komen? Ik durf er ook nog niet met m'n gitaarleraar over te hebben hahaha

Waar ik nu qua niveau ben: Nouja ik kan de basisakkoorden, barre gaat ook wel goed de laatste tijd, al gaat dat nog steeds niet super snel, ik kan basisslagjes, wat tokkelen, mee spelen met diverse nummers en ik ben nu bezig met solo. Wat meer de effecten leren kennen van de eleckrische gitaar, snaar omhoog duwen etc.
Als het bagger gaat in de les en dit aangeef zegt m'n gitaarleraar dat ik te streng voor mezelf ben en dat het goed gaat. :???: Dan vraag ik me af of ik echt te ongeduldig ben of dat hij gewoon vooral ongemotiveerde leerlingen heeft hihi.

Nouja heel verhaal, de meeste zullen nu wel afgehaakt zijn... Maar ik ben er nog niet...
Ik vind dat ik altijd te weinig oefen en volgens mij heb ik dat gevoel dus ook als ik al wel veel gedaan heb, dus ik ben sinds gisteren maar eens begonnen om de tijd bij te houden. Dat was gisteren een uur en vandaag 3 kwartier. Ik denk dat ik gemiddeld (want sommige dagen speel ik niet) een half uur speel.
Is dat veel te weinig om een beetje vooruit te gaan? Ik merk dat ik minstens 5 min tijd nodig heb om ingespeeld te zijn, dat m'n vingers warm zijn en soepel kan bewegen. Meestal doe ik wat oefeningen op de pentatonische toonladder om op te warmen.

Ik ben eigenlijk na al mijn gel*l wel benieuwd naar jullie ervaringen... Wanneer had je het idee dat je het een beetje in de vingers had en ben je in een bandje gegaan? Hebben jullie nog advies/tips voor mij?
Oh enne ik heb er veel plezier in begrijp me niet verkeerd!! :crazyhappy:

Het probleem is dat hoe langer je speelt en hoe beter je wordt, hoe beter je gaat horen wat je allemaal (nog) niet kunt. Ik speel nu 30 jaar en heb af en toe het gevoel dat ik er nog steeds niks van kan. Dus ik zou me geen zorgen maken als ik jou was. Je krijgt terug wat je erin stopt: als je veel speelt en volhoudt word je vanzelf steeds beter - alleen dat heb je zelf niet door, want je blijft jezelf altijd vergelijken met anderen die allerlei dingen beter kunnen.

FruscianteFan
23 september 2016, 17:12
Het probleem is dat hoe langer je speelt en hoe beter je wordt, hoe beter je gaat horen wat je allemaal (nog) niet kunt. Ik speel nu 30 jaar en heb af en toe het gevoel dat ik er nog steeds niks van kan. Dus ik zou me geen zorgen maken als ik jou was. Je krijgt terug wat je erin stopt: als je veel speelt en volhoudt word je vanzelf steeds beter - alleen dat heb je zelf niet door, want je blijft jezelf altijd vergelijken met anderen die allerlei dingen beter kunnen.

remedie hiertegen is vrij simpel: af en toe (maar niet te vaak) reflecteren op je eigen vooruitgang.

Speel een liedje en bedenk, "hey, dit kon ik een jaar geleden nog niet (zo goed)". In de studio merk ik het ook, omdat je dan heel streng moet en wilt beoordelen of je tevreden bent met wat je inspeelt.

Beetje pessimisme is trouwens ook niet verkeerd. Alleen als je niet tevreden bent over wat je doet, kun je het verbeteren.

Schrevel
23 september 2016, 18:08
Dus s.v.p. Maar weer eens het scenery-componeren oppakken. Ik vond dat serieus leuk.
En ik niet alleen. Kijk de reacties er maar op na.
Gus

Wat bedoel je met scenery-componeren, en welke reactie (topic?) bedoel je?

woldhek
24 september 2016, 16:56
Ik ben nu bijna 4 jaar bezig en ik heb geen idee hoe goed (of slecht) ik speel.
Wat me wel opvalt, is dat als ik een niet te moeilijke nummer op tv zie, na even zoeken, de akkoorden te pakken heb. (alleen de min/maj akkoorden dan...) en dan ritmisch mee kan spelen.
Daar had ik het vorig jaar heel moeilijk mee.
Ook pentatonisch mee soleren gaat steeds beter.
Ik verbeeld me zelfs, dat als ik in de auto mee fluit met een nummer, mijn vrouw niet meer direct vraagt of ik er mee op wil houden, want vals.
Zou het kunnen zijn, dat het gehoor ook meer geoefend is? Dan zou ik dus al een beetje moeten kunnen zingen......

catab
24 september 2016, 19:45
Al je dat zeker wilt weten, moet je het niet aan je vrouw vragen maar aan je kinderen.
Als je die hebt natuurlijk. Vooral puber kinderen , eigen ervaring, zijn heel eerlijk hier over.:noob:

The Lo Lands
26 september 2016, 23:15
Ik heb inmiddels zo'n 150+ eigen nummers opgenomen, speel zo'n 25 jaar gitaar/bas en wat toetsen en kan nog steeds voor geen meter spelen, ik kan geen akkoorden of schema's onthouden, laat staan opnoemen en theorie daar wil ik het al helemaal niet over hebben. Ik doe maar wat en dat is best leuk, alhoewel... Ik zit er serieus aan te denken DJ te worden. Want daar zit het geld namelijk! Inmiddels al diverse gear verkocht en een vakantie naar Ibiza geboekt. Gitaar spelen en bandjes is namelijk zo vorige eeuw ;-) Maar goed hoe lang het ongeveer duurt hangt naar mijn idee af van aanleg cq talent en motivatie cq inzet.

mountainman
27 september 2016, 02:07
Ja Milo, daar heb je een punt. Ik speel ook voornamelijk eigen nummers. Het voordeel daarbij is dat je zelf de gitarist bent die ze het beste kan uitvoeren. ;)
Maar inderdaad, het is leuk om te doen en het kan ook heel motiverend werken. Heb je het gevoel dat je vast zit met naspelen? Probeer dan eens zelf iets te bedenken. Het liefst een nummer dat net buiten je comfort zone valt. En ik kan je voorspellen: dat gaat geheid gebeuren ook al doe je er niet eens je best voor. Dan wil je wel oefenen, want het kan natuurlijk niet zo zijn dat je je eigen nummers niet beheerst hè?

Pepe
27 september 2016, 02:27
Het is net een muur met stickertjes. Telkens als je er eentje hebt losgepeuterd zit er weer een volgende achter.

Duhsjaak
27 september 2016, 03:50
Dit vind ik altijd heel leuke draadjes.
Saskia heeft sinds juni niks meer gepost op dit/haar eigen draadje. En sinds augustus niet meer aangemeld geweest.
En de discussie waaiert alsmaar (prachtig) uit.

Allerlei leuke reacties. Hoe kan het ook anders met zo'n open en redelijk vage vraag. Dus, voor het geval je het nog steeds volgt:

Mijn idee daarover is tamelijk simpel. Als je bij benadering kunt spelen wat je wilt spelen, dan kun je spelen. Dan is je instrument een gewillig stuk gereedschap voor wat je wilt en staat het niet teveel als obstakel tussen jou en je doel.

Ik ben van oorsprong autoharp speler en dus de Carter Family een hoop verschuldigd. Dit ondanks dat ik dat totaal geen prettige muziek vind. Op een autoharp zitten acht balkjes. Ring of Fire van Johnny Cash of Eric Burdon werd op dat instrument geschreven.

Het hangt dus helemaal af van wat je ermee wilt bereiken hoe het beantwoorden van je vraag uitpakt.
Als ik min of meer dagelijks (als ik thuis ben - feesten of vakanties willen nog wel eens roet in het eten gooien wat dat betreft) een liedje kan bedenken en dat nieuwe liedje hoorbaar kan maken, ben ik tevreden. Dat dat hoorbaar maken technisch imperfect is kan ik prima mee leven. Ik ben een eenvoudige jongen. Ik word er blij van als er weer een liedje leuk is gelukt. Voor mij is eenvoud belangrijk.

Om op je vraag terug te komen, kan ik gitaar spelen? Ik vind dat dat nogal tegenvalt. Technisch stelt het allemaal bar weinig voor.
Voldoet het niveau voor wat ik ermee wil? Zeker. Ik heb er 200 tot 250 keer per jaar volop plezier van en sta met een maffe grijns op mijn kop te luisteren hoe er weer een nieuw liedje ontstaat.

Een aantal mensen (ook hier) vinden dat de voorspelbaarheid dan op de loer ligt. Gek hè? Snap ik niks van. Bij vrijen heb je ook dat dat min of meer voorspelbaar is, maar dat het toch nooit verveelt. Niemand heeft mij er nog van kunnen overtuigen dat dat alleen bij die activiteit zo zou zijn.

En: Ik heb nog nooit iemand horen beweren dat je meer moet oefen om meer van je boterham met kaas te kunnen genieten.
Dat is dus voor mij de crux. Plezier hebben bij wat je doet. Alleen dan wordt het een succes. Veel plezier dus met je muziek.
Vriendelijke groet, Gus

NLF
27 september 2016, 10:14
Het is net een muur met stickertjes. Telkens als je er eentje hebt losgepeuterd zit er weer een volgende achter.

Inderdaad. En soms blijken er ineens een heleboel stickertjes te zitten.

MrMarcie
16 februari 2020, 18:27
Oke oke dat is een wat algemene vraag.
Maar ik heb het idee dat ik wat langzaam vooruitga. Ja ik ga nog wel vooruit, maar het schiet niet zo op. Ofja ik had verwacht dat ik het wel wat sneller kan leren. Tenminste: Dat ik een beetje fatsoenlijk gitaar kan spelen en een nieuw liedje in een uurtje kan leren. Want voordat je echt heel goed bent, dan geloof ik graag dat dat lang duurt als je ooit al heel goed kan worden hahaha.

Ik heb nu over een maand 1,5 jaar gitaarles. In het begin 1x per week na een aantal maanden over gegaan op 1x per twee weken. Dat bevalt wel prima, naast het 'huiswerk' speel ik nog andere liedjes vanaf youtube lessen en de laatste tijd vaker van gewoon tabs en dan luister ik het originele nummer erbij om te horen hoe het gaat. Voordat ik op gitaarles ging, speelde ik ongeveer een half jaar van online lessen etc.

Ik wil heel graag een keer in een bandje spelen. Nu hoeft dat echt niet meteen een geweldig goede band te zijn maar ik hoef -bij wijze van spreken- ook niet in een jostiband, dan wacht ik liever nog wat langer.

Ik heb geen haast, want ik voel me er nu ook nog echt niet klaar voor. Maar ik heb geen idee wanneer dat moment zou kunnen komen? Ik durf er ook nog niet met m'n gitaarleraar over te hebben hahaha

Waar ik nu qua niveau ben: Nouja ik kan de basisakkoorden, barre gaat ook wel goed de laatste tijd, al gaat dat nog steeds niet super snel, ik kan basisslagjes, wat tokkelen, mee spelen met diverse nummers en ik ben nu bezig met solo. Wat meer de effecten leren kennen van de eleckrische gitaar, snaar omhoog duwen etc.
Als het bagger gaat in de les en dit aangeef zegt m'n gitaarleraar dat ik te streng voor mezelf ben en dat het goed gaat. :???: Dan vraag ik me af of ik echt te ongeduldig ben of dat hij gewoon vooral ongemotiveerde leerlingen heeft hihi.

Nouja heel verhaal, de meeste zullen nu wel afgehaakt zijn... Maar ik ben er nog niet...
Ik vind dat ik altijd te weinig oefen en volgens mij heb ik dat gevoel dus ook als ik al wel veel gedaan heb, dus ik ben sinds gisteren maar eens begonnen om de tijd bij te houden. Dat was gisteren een uur en vandaag 3 kwartier. Ik denk dat ik gemiddeld (want sommige dagen speel ik niet) een half uur speel.
Is dat veel te weinig om een beetje vooruit te gaan? Ik merk dat ik minstens 5 min tijd nodig heb om ingespeeld te zijn, dat m'n vingers warm zijn en soepel kan bewegen. Meestal doe ik wat oefeningen op de pentatonische toonladder om op te warmen.

Ik ben eigenlijk na al mijn gel*l wel benieuwd naar jullie ervaringen... Wanneer had je het idee dat je het een beetje in de vingers had en ben je in een bandje gegaan? Hebben jullie nog advies/tips voor mij?
Oh enne ik heb er veel plezier in begrijp me niet verkeerd!! :crazyhappy:

Ik ben dit jaar begonnen (50+er) en wel benieuwd naar hoe je er nu voorstaat en wat jouw antwoord is op je eigen vraag. Hoe lang duurde het en hoe gaat het nu?

Frans D
16 februari 2020, 19:01
Saskia : Laatste activiteit : 6 juni 2018 11:51

De betreffende gebruiker is al lang niet meer online geweest.
Ik verwacht niet dat je antwoord gaat krijgen.

Het blijft een lastige vraag om te beantwoorden, want er zijn zeer veel variabelen.
Hoeveel tijd kan je er in stoppen, heb je aanleg, welke moeilijkheidsgraad, etc.
Dat zal voor iedereen verschillend zijn.

Kim Wilson
16 februari 2020, 20:02
Om je instrument echt te beheersen, moet je er 10.000 uur in steken om het te leren. :)

Moskie
17 februari 2020, 08:42
Dan kan ik nét op mijn 80e een beetje spelen :rockon:

Duhsjaak
17 februari 2020, 10:19
Wat er aan ontbreekt is de vraag wat je er mee wilt bereiken.
Wil je je instrument goed leren bespelen op de traditionele manier, dan is Kim’s antwoord top. Want daarmee moet je rekening houden. En na 10.000 uur Still learning.

Je kunt ook erkennen dat een jonge gitaargod er niet meer inzit.
In dat geval zou je lekker kunnen pielen en veel liedjes van anderen spelen alsje uitwijktnaar een alternatieve stemming. Vroegah was ik een hele pief met mijn lijstjes, maar tegenwoordig staan er veel op internet.

Ikzelf gebruik alleen maar alternatieve stemmingen. Verreweg het meeste:
Open D
Slack G
De laatste is van Dennis Kamakahi uit Hawaii.

Vraag me niet naar hoe die laatste te stemmen is. Dat kan ik je vertellen als ik weer thuis ben. In de praktijk stem ik m zo dat ie goed klinkt. Maar daarmee schiet jij niks op vanzelf.

Heb hier40, gok maar wat, liedjes gepost die allemaal open D als basis hebben. Kijk/luister in Sounds. Recentst: inspraakprocedure (naam van het lied).

Stel rustig vragen, maar geef er een context bij. Anders zitten we ons bezig te houden met dat wat wij denken dat jij bedoelt.

En voor de rest, ik wens je half zoveel plezier toe als ik heb met het maken van mijn muziek.
Als je dat flikt ben je meer dan goed bedeeld.
Vriendelijke groet, Gus

Napoje
17 februari 2020, 17:15
Je kan net zo goed vragen hoe lang het duurt om te leren schaken?

De vraag is dan: tegen malle pietje of bobby fischer?

En zo is het met gitaarspelen ook.

Fobo
17 februari 2020, 18:54
Om je instrument echt te beheersen, moet je er 10.000 uur in steken om het te leren. :)
En dan moet je ook nog leren muziek te maken

mrweird
17 februari 2020, 21:20
Ik zag dit topic en toen dacht ik gelijk aan dit youtube filmpje wat ik pas zat te bekijken. 't duurt 4 jaar (in sommige gevallen, bij mij langer....)


http://www.youtube.com/watch?v=S2y9ldlgYNQ

Superjohn
18 februari 2020, 08:10
Ik ben ook een 50+-er en ben vanaf december serieus aan de gang om het spelen een beetje onder de knie te krijgen. Was enkele maanden eerst zelf aan het pielen met de gitaar maar merkte dat ik geen stap verder kwam en heb sinds december les.
Dit zet echt zoden aan de dijk, ben twee maanden verder en zie nu dat er progressie inzit. De eerst weken oefende ik 10 minuten per dag maar merkte al snel dat er dan weinig progressie inzit. Ik heb mij een doel gesteld dat ik minimaal 4 dagen per week een half per keer wil oefenen, ik zet een kookwekker aan om te timen. Klinkt misschien vreemd maar het was mij wel duidelijk dat nu ik de tijd bij hou ik mezelf dwing om een half uur te oefenen.
En zoals bij vele dingen die je moet leren, het is (nog) niet leuk omdat je het niet onder de knie heb je moet voorkomen om niet gedemotiveerd te worden. Uiteraard zijn er dagen bij dat het niet lukt, maar dat hoort erbij.

Stel jezelf ook niet een te groot doel, vergeet solo's in het begin (of je moet een talent zijn) ik richt mij op de akkoorden om deze zo goed mogelijk te spelen en snel te vinden met mijn vingers. Als ik komend jaar wat leuke riedeltje kan spelen dat heb ik mijn eerste doel gehaald en kijk volgend jaar wel wat een volgende stap is.

Moskie
18 februari 2020, 10:49
Herkenbaar verhaal, Superjohn. Ik speel inmiddels anderhalf jaar en heb snel besloten dat ik echt les moest nemen om ook maar íets te kunnen leren. Ik geloof nooit dat ik met een band op een podium terecht ga komen maar ik heb voldoende lol in het spelen om bijna dagelijks een uurtje te oefenen. Het leuke van 'ons' lage beginniveau is wel dat je nog héél veel progressie kunt maken ;-)

Zijn er meer oudere nieuw-intreders op het forum? Tips, ook van mensen die wellicht al wat langer geleden als oudere nieuw-intreder zijn gestart?

Fabrieksinstellingen
18 februari 2020, 11:57
Mijn eerste 4 jaar waren zeg maar haar eerste 4 maanden.

rozh
18 februari 2020, 13:57
Ik weet nog dat ik dit topic zag een aantal jaar geleden, eigenlijk dacht ik toen ik ben te oud(toen 23jaar ) om nog goed te worden. Totdat ik die post zag van iemand die op zn 30e begon en op zn 35e virtuoos was. Dat heeft me echt getriggerd om er nog voller voor te gaan dan ik eerder deed.
Nou noem ik mezelf zeker geen virtuoos maar ik heb wel echt hele flinke stappen gezegd. Ik doe dingen die ik vroeger nooit had kunnen dromen. Komt denk vooral omdat ik een systematische aanpak erop nahield en zo efficient mogelijk bezig ben geweest met beter worden. Echt analyseren wat mis ik in de basis wat andere mensen wel goed kunnen? denk aan pentatonische toonladder over de hele nek leren in elke key en mineur/majeur, Focussen op bends en tempo, en dat allemaal dan samenvoegen met aankloten op een looppedaal. Daar moet je namelijk een correct tempo voor hebben, weten in welke key je zit en welke akkoorden daarbij horen. (met ondersteuning van youtube instructies). Daarnaast wordt het saai als je elke 8 maten of elke 12 hetzelfde speelt.
Daarbij ook altijd een arsenaal aan nummers proberen te leren, waarvan er veel ''te moeilijk'' zijn maar waar wel progressie in zit. bijv jamie harrison versie van slow dancing in a burning room en gravity(zie youtube), die nummers waren mijlenver boven mijn skill, maar na een half jaartje zaten die er gewoon in en was mn spel verheven tot een nieuw niveau.

Dit alles heeft me veel geholpen, maar heb daarnaast ook een bandje opgericht waar we inmiddels iets van 100 nummers (covers) gespeeld hebben over de afgelopen 3,5jaar. Daar krijg je toch ook wel echt een boost door, gewoon die gestructureerde planning van steeds nieuwe nummers instuderen, ze zo goed moet kunnen dat je ermee kan optreden. Verder wil je thuis natuurlijk niet alleen nummers van je band oefenen maar ook je eigen dingetjes dus het gevolg is wel een compleet ''oefenpakket''.

Ik vind de progressie van dat filmpje van dat meisje eigenlijk ook wel meevallen, ik denk dat dat nog wel een stukje sneller kan. Is wellicht ook een nadeel als je ongeveer bij hetzelfde genre blijft(die metalachtige nummers). Ik denk toch dat elk genre en miss wel elk type gitaar ook verschillende aspecten van je gitaarspel naar voren brengt dus als je daarin een beetje varieert dat je een completere vooruitgang boekt met minder bottlenecks.

Superjohn
18 februari 2020, 18:45
Hier nog een tip van een kenner en is een van mijn aandachtspunten, ritme....

https://i.imgur.com/mmlsBqF.jpg

Erik de Perik
18 februari 2020, 19:09
EVH een van de beste rhythm spelers aller tijden.

guitarkid2
18 februari 2020, 21:02
Das toch die gozer van keyboard lickje ?

Jump of zo ?

Superjohn
3 maart 2020, 19:58
Hoelang duurt het voordat je gitaar kan spelen.................

Als ik mijn leerperiode van de afgelopen 2 weken bekijk dan duurt het nog jaren. Grrrrrrr maak een lastige periode door, akkoorden klinken vals, vinger positioneren duurt voor mijn gevoel "minuten " akkoorden door elkaar halen. Man, man wat is het lastig...

Ik voel mij als deze man:

https://youtu.be/Vms_6_TSQuc

Maar na regen komt zonneschijn, als zijn het wel lange regenbuien....

telerocker
3 maart 2020, 21:23
Hoelang duurt het voordat je gitaar kan spelen.................

Als ik mijn leerperiode van de afgelopen 2 weken bekijk dan duurt het nog jaren. Grrrrrrr maak een lastige periode door, akkoorden klinken vals, vinger positioneren duurt voor mijn gevoel "minuten " akkoorden door elkaar halen. Man, man wat is het lastig...

Ik voel mij als deze man:

https://youtu.be/Vms_6_TSQuc

Maar na regen komt zonneschijn, als zijn het wel lange regenbuien....

Hahaha, dat filmpje ken ik... Je kent het verhaal van de rijstebrijberg en luilekkerland? Je moet nog even doorhappen. Op een bepaald moment gaan al die grepen makkelijker, zet je je hand beter neer en klinken akkoorden ineens wel harmonieus. Veel oefenkilometers maken en alles gaat goed komen. Suc6

Frans D
3 maart 2020, 23:55
Ik ken het gevoel.
In het verre verleden wat op een goedkope Spaanse getokkeld.
Gewoon met wat songtekst boekjes en de basis akkoorden.
En daarnaast gewoon wat tokkelen.

Altijd de wens gehad om het beter te kunnen.
Afijn beter laat dan ooit en als vijftig plusser zijnde me aangemeld voor gitaarles een jaar of drie geleden.
Dat iets meer als twee jaar volgehouden, totdat aanvullende gezondheidsproblemen roet in het eten gooiden.
Door mijn RLS kon ik er al minder hard tegenaan met oefenen als ik wilde en bovenstaand verminderde dat nog meer.
Door die hele periode toch het oefenen wanneer het maar kon stug vol blijven houden, al was het maar 5 minuten op een dag.
Ik ben met lessen gelijk pittig begonnen met finger picking en op de elektrische wat Santana nummers.
Daarbij heb ik constant wel problemen gehad, had je eindelijk een moeilijk akkoord of finger picking patroon onder de knie met bijna de blaren op je handen, dan lag er altijd weer elders een moeilijk te pakken greep of een hoog tempo patroon op de loer.
Ik ben redelijk in sommige nummers gevorderd, maar ze zijn veelal zo pittig dat ik nog een lange weg heb te gaan eer ik ze heel goed spelen kan. Om de moed erin te houden speel ik ook af en toe een simpele strummer zoals "ik wou dat je hier was" en "elke roos heeft zijn doorn". Wanneer ik terug kijk naar begin lessen, tot nu toe; zie ik ondanks alle hindernissen, toch een goede vooruitgang. Bij bijvoorbeeld Hotel California versie When Hell Freezes over, kan ik het begin al behoorlijk goed volgen, loop nu nog klem op het snelle 7 10 pull off gedeelte, maar kan het gedeelte daarna aardig volgen. De spread 3 7 op het einde lukte me een paar jaar geleden totaal niet, terwijl die nu wel lukt. Dit is niet bedoeld als klaagzang, maar meer een je zwoegen wordt vanzelf beloond, als je maar vol houdt. Pijn in je vingers en spierkramp hoort er gewoon bij; eelt, spieren en spiergeheugen moet gewoon eerst gevormd worden.

Superjohn
17 mei 2020, 12:50
Misschien een tip voor wat beginners, ik herkende weinig progressie van mijzelf in de afgelopen maanden maar door zo nu en dan eens wat op te nemen van jezelf dan herken ik beter mijn "aandachtspunten" en zie zo waar enige progressie bij mijzelf.
Door de hele corona situatie heb ik al maanden geen les meer maar oefen wel bijna elke dag.
Ik gebruik een stopwatch om echt te meten hoe lang ik op de gitaar speel en hou dat bij. Het lukt mij heel aardig om minimaal 20 tot 30 minuten per dag op de gitaar te spelen en heb enkele weken geleden eens voor de lol mijzelf opgenomen. Ik heb dat afgelopen dagn eens terug gekeken en zie zowaar een beetje progressie. Zoals ik al eerder heb geschreven gaat het erg langzaam maar er zit iets progressie in.

Ik doe mijn best om wat herkenbare riffs te vinden die ook een beetje te doen zijn en mij moeten helpen om sneller de akkoorden te vinden. Daarnaast probeer ik zo nu en dan wat nieuwe stukjes te vinden zodat het niet elke dag hetzelfde is al moet ik wel toegeven dat ik elke dag mij gehele " oefen stukjes"doorloop en ook merk dat er dagen bij zitten dat het helemaal NIET lukt.

Dus stug door gaan en uren maken en zo nu en dan eens een opname maken moet een inzicht geven van mijn voortgang.

jerome
20 mei 2020, 19:58
EVH een van de beste rhythm spelers aller tijden.

Ik las als dit topic toevallig... maar uh.. bedoel je dit cynisch Erik? ;)

Erik de Perik
20 mei 2020, 20:56
Ik las als dit topic toevallig... maar uh.. bedoel je dit cynisch Erik? ;)

Nee, dat meen ik echt.



Speel jij ook gitaar? (kijk dat was dan weer wel cynisch)

Plant
20 mei 2020, 21:29
EVH een van de beste rhythm spelers aller tijden.

Eddie begon als drummer. Zal wel geholpen hebben.

Erik de Perik
20 mei 2020, 22:46
Oh zeker.... en dat hij zeer waarschijnlijk ambidexter is zal ook mee geholpen hebben.

maxdb
20 mei 2020, 23:02
Het leren houdt nóóit op.., toch?

Pepe
21 mei 2020, 00:16
Ja hoor, eens houdt alles op.

jerome
21 mei 2020, 00:44
Nee, dat meen ik echt.



Speel jij ook gitaar? (kijk dat was dan weer wel cynisch)

😂😂😂
Ik wou al zeggen...


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

maxdb
21 mei 2020, 12:24
Ja hoor, eens houdt alles op.

Gelukkig wel!

Erik de Perik
31 mei 2020, 19:13
������
Ik wou al zeggen...


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk


https://www.youtube.com/watch?v=6jvEke3GfdM

apekop
2 juni 2020, 11:01
Het leren houdt nóóit op.., toch?

Klopt, als je denkt dat je uitgeleerd bent dan heb het mis, en je kun je beter stoppen.

Ik krijg die vraag overigens vaak van leerlingen bij de les 'hoe lang duurt het voordat ik kan gitaarspelen' of 'hoe lang duurt het voordat ik een liedje kan spelen'. euhhh dat hangt er vanaf: hoeveel talent heb je, hoe veel ga je oefenen, wat is je doel en welk niveau wil je bereiken, welk liedje bedoel je etc.