View Full Version : Slijtvastheid Wegen plectrum
Beste mensen ,
Heeft er hier iemand een Wegen plectrum langere tijd gebruikt . Ik denk dat ik er nu echt eentje ga bestellen . Ik vraag me echter af hoe het zit met de slijtvastheid van die dingen , gezien de prijs van dat spul ben ik daar wel benieuwd naar
Iemand ervaring ermee ?
groeten
Harald
18 juni 2016, 23:02
Ik heb er toevallig vorig jaar 6 nieuwe gekocht... er zitten er 3 in een zakje (de M150 dan ) Eerst was ik mijn laatste kwijt geraakt. Toen belande ik in het ziekenhuis, gitaar kwam me snel achterna, en de 3 die ik had gekocht raakten (naar uiteindelijk bleek tijdelijk) verloren, dus weer nieuwe gekocht.
Die ene, die ik kwijt was, kwam ook uit een zakje van 3. Daar had ik er 2 van weggegeven. Dat zakje had ik ergens in 2004 of 2005 gekocht. Dat ene plectrum was al die tijd, dus tot 2015 mijn meest gebruikte plectrum. En ik speel niet alleen fingerstyle, daar ligt het niet aan.
Nu heb ik er daar dus 6 van. Zolang ik ze niet kwijt raak koop ik de rest van mijn leven waarschijnlijk alleen nog uit pure nieuwsgierigheid eens een nieuw plectrum. Hoewel ik van alles in mijn brillenkoker met plectra, en capo's heb, zijn drie verschillende modellen Wegen picks mijn absolute favorieten. Waarbij de M150 mooi all round is. De Fat one is vooral leuk voor Gipsy Jazz. Heb nog een zwarte die daar tussenin zit. Die lijkt min of meer het snelst... maar uiteindelijk denk ik dat die verschillen klein zijn.
Hotpepper01
19 juni 2016, 20:34
Ik zoel ook al een poosje naar het juiste plectrum. Het loont zeer de moeite om op zoek te gaan naar een plectrum dat bij je eigen stijl en geluid past. Je zult verbaasd zijn over het verschil in geluid. Ronder of juist scherp in de attack. Aan materiaal en dikte van het plectrum wen je snel. Dugain en chicken picks vind ik ook erg lekker in de categorie dikkere plectrums.
Speel nu een jaar of drie met een M-150 mandoline en zoals jullie weten is die een stuk onvriendelijker tegenover plectrums dan een gitaar, maar vooralsnog geen krimp. En ook geen slijtagesporen. Nope, nada, nothing.
Kort daarna ook eens op de gitaar geprobeerd en u voelt hem al aankomen, ook daar mocht 'ie blijven.
Laatst in Australië nog een weggegeven, dus net een nieuwe verpakking van 3 laten komen.
Als ik voor de grap nog wel eens zo'n paarse Tortex pak, valt me op wat een verbetering ik heb doorgemaakt.
Via de Golden Gate 'Dawg' pick tot nu dan de Wegen M-150.
Ik heb ooit wel eens zo'n gitaarpick met gaatjes mogen vasthouden, maar die vond ik duidelijk minder, zo ongeveer als de paarse Tortex.
Klinkt interessant , ik ga toch maar een setje bestellen . Een jazz plectrum van 3 , 5 mm denk ik
Triggy
20 juni 2016, 08:08
Speel ook met de Wegenpick (1.6 bluegrass). Geen enkele slijtage te bekennen.
Persoonlijk vind ik Blue Chip nog beter maar die zijn rond de 40 euro per stuk:crazyhappy:.
Joost de Ruig
20 juni 2016, 09:59
Het ontgaat mij waarom de slijtvastheid (zie titel) centraal wordt gesteld. Als een €1,- plectrum niet is wat je zoekt en je gaat 5-10x zoveel uitgeven, dan lijkt mij de sound centraal te moeten staan.
Zijn dit soort niche plectra niet met name voor acoestische instrumenten? Electrisch zou voor mij het speelcomfort centraal staan.
Omdat slijtage aan een plectrum naar mijn ervaring zowel klank als bespeelbaarheid verslechteren.
Ik heb nog nooit zo comfortabel gespeeld als met het 'Dawg' model pick. De Wegen M-150 heeft nagenoeg dezelfde vorm & afmeting. Blijft alleen tot nu toe wel onbeschadigd. En verliest door de iets grotere hardheid minder in het hoog.
Ik zie nergens dat de TS vraagt om een pick voor electrisch (vandaar mijn allround antwoord).
Daarvoor gebruik ik trouwens m'n oude Golden gate Dawgs. Elektrisch heeft vanwege de constructie al een minder compleet spectrum (daardoor kun je er dan weer andere leuke dingen mee).
Tja, en niche.. het is maar net wat je referentie is.
Ik kom voornamelijk Bluegrass muzikanten tegen. Dat is dus voor mij mainstream.:grouphug:
Van mij uit gezien heeft de grote wereld daarbuiten een uiterst vernauwd blikveld, omdat ze niet eens zien hoe geweldig Bluegrass is....;)
Joost de Ruig
20 juni 2016, 13:54
Wat is dat toch "blauw gras", ik hooe die term wel vaker.... :D
D3nnis
20 juni 2016, 16:00
Blauw gras? Bestaat! Festuca Glauca is dat.
Blauw gras? Bestaat! Festuca Glauca is dat.
Uhh, bijna.
Wat het wel is (de naamgever van de muziek): Poa pratensis (https://en.wikipedia.org/wiki/Poa_pratensis)
Waar het >eigenlijk over gaat< (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bluegrass)
Al is die verwijzing aan het eind naar de Common Linnets natuurlijk kul van het zuiverste water. Ze vinden Bluegrass vast geweldig, maar -hoe goed ik ze verder ook vind- op Bluegrass heb ik ze nog nooit kunnen betrappen....:sssh: Daarvoor zijn de stijlgrenzen toch net even te goed gedefinieerd.:seriousf:
D3nnis
20 juni 2016, 22:13
Uhh, bijna.
Wat het wel is (de naamgever van de muziek): Poa pratensis (https://en.wikipedia.org/wiki/Poa_pratensis)
Nou ben ik enigszins kleurenblind, maar dat spul op die foto is niet blauw ☺
Nou ben ik enigszins kleurenblind, maar dat spul op die foto is niet blauw ☺
Op de foto niet nee, but RTFM!:seriousf::hide: Ik heb die naam ook niet zelf verzonnen.:makeup:
Is Bluegrass niet ontstaan uit country en oude blues ?
FruscianteFan
21 juni 2016, 02:47
Het ontgaat mij waarom de slijtvastheid (zie titel) centraal wordt gesteld. Als een €1,- plectrum niet is wat je zoekt en je gaat 5-10x zoveel uitgeven, dan lijkt mij de sound centraal te moeten staan.
Zijn dit soort niche plectra niet met name voor acoestische instrumenten? Electrisch zou voor mij het speelcomfort centraal staan.
Ik denk dat ik ongeveer elk jaar wel een zakje van 72 plectra koop. Als dat 20 euro per half gros kost, is dat redelijk te overzien. Kan me voorstellen dat je niet wilt dat plectra van 10 euro per stuk nog sneller slijten dan die Dunlop Tortex.
Dutch66
21 juni 2016, 08:47
95% van mijn plectra belanden in een soort 'parallel plectrum universum', het kan niet anders...
Hoeveel ik er ook haal, naar verloop van tijd zijn ze spoorloos, gone, lost...
Kan me niet heugen dat ik er ooit eentje echt 'opgespeeld' heb, nou ja, die Dunlopjes van mij
kosten dan ook een drol.
Is Bluegrass niet ontstaan uit country en oude blues ?Nee, dat is veel te kort door de bocht.
Helaas staat er ook in de wikipedialinks de nodige onzin -je blijft aan het verbeteren, om het er twee maanden later weer verkeerd te zien staan-, de muziek is eigenlijk door 1 man op poten gezet.
Zijn visie en het vermogen om voor zijn band de juiste musici aan te trekken en hen zo te laten spelen als hij voor ogen had, zijn bepalend voor de ontwikkeling van de stijl.
Toen deze muziek enorm aansloeg (1946) gingen nieuwe bands het naspelen. Dat was het begin van een nieuwe stijl, die zich sindsdien steeds verder ontwikkelt, zonder de basis te verliezen.
Deze docu is erg goed: Bill Monroe: Father of Bluegrass Music (http://www.folkstreams.net/pub/FilmPage.php?title=210)
Ik denk dat ik ongeveer elk jaar wel een zakje van 72 plectra koop. Als dat 20 euro per half gros kost, is dat redelijk te overzien. Kan me voorstellen dat je niet wilt dat plectra van 10 euro per stuk nog sneller slijten dan die Dunlop Tortex.De slijtvastheid is mooi meegenomen. Ik ben ze gaan gebruiken vanwege klank en speelcomfort. Daardoor kwam ik tot de conclusie dat ze het geld waard zijn.
Verder vind ik Blue Chips niet beter, des te leuker dus om een nederlands product te gebruiken.
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.