View Full Version : Vingerplectrums
vulvasonic
31 mei 2016, 22:07
Ik zet dit topic maar even hier, omdat, naar ik vermoed, de meeste vingerplectrumgebruikers in de akoestieke hoek stiekem liggen te plectrumvingeren.
Kijk, ik ben nooit een groot finger picking kunstenaar geweest, maar ik sloeg mijn mannetje (dit klinkt wat apart :eek: ). Vroeger had ik echter nagels als staal (vraag maar aan mijn mannetje). Tegenwoordig hoef ik maar naar een nagel te kijken en hij breekt al. En dus wil ik toch maar eens kijken of ik iets aan vingerplectrums heb. Ik heb er tig jaar geleden ooit eens mee gespeeld en dat was geen succes. Mijn vragen:
- Waar moet ik zoal op letten?
- Welk materiaal heeft jouw voorkeur en waarom?
- Hoe lang moet het stuk nepnagel zijn dat straks aan mijn vingers bungelt?
- Wat is nog meer belangrijk?
Voor alle duidelijkheid: al het bovenstaande geldt tevens voor het gebruik van het duimplectrum.
Joost de Ruig
31 mei 2016, 22:15
Ik meen dat Harald met plaknagels speelt, maar daar heb ik zelf 0 ervaring mee.
Midwolda
31 mei 2016, 22:23
Gewoon met je vingertoppen vingerpikken.
vulvasonic
31 mei 2016, 22:40
Ik meen dat Harald met plaknagels speelt, maar daar heb ik zelf 0 ervaring mee.
Dat vind ik nou wel zo goed kloten. Ben je de hele dag met je plaknagels bezig.
vulvasonic
31 mei 2016, 22:42
Gewoon met je vingertoppen vingerpikken.
Dat vind ik nou wel zo goed kloten. Ik krijg er zo totaal geen volume uit. Wél op nylon snaren, maar het gaat mij juist om stalen snaren.
aAlleen 6 snarig steelstring? Dan zou ik eelt kweken ipv nagels...
En wat Joost zegt, ik heb low budget acrylalike....doe ik zelf met papieren zakdoekjes en goedkope nagellijm van het kruidvat. Maar eerlijk is eerlijk, niet geschikt voor ijdele mensen of sollicitatiegesprekken :seriousf:
vulvasonic
31 mei 2016, 22:49
aAlleen 6 snarig steelstring? Dan zou ik eelt kweken ipv nagels...
En wat Joost zegt, ik heb low budget acrylalike....doe ik zelf met papieren zakdoekjes en goedkope nagellijm van het kruidvat. Maar eerlijk is eerlijk, niet geschikt voor ijdele mensen of sollicitatiegesprekken :seriousf:
Ijdel ben ik allang niet meer en ik ben sowieso niet erg geschikt voor sollicitatiegesprekken. :D
Maar even vanaf het begin. Jij koopt kunstnagels? Of versterk je je eigen nagels met nagellijm? :eek:
vulvasonic
1 juni 2016, 05:44
Dit is trouwens zo'n beetje mijn stijl van finger picking zoals ik dat kon spelen toen mijn nagels nog sterk waren en ik nog geen last had van geheugenverlies. Voor hen die daar niet van op de hoogte zijn; door een combinatie van enkele jaren gigantische hoeveelheden morfine tegen de pijn, omdat mijn rechter voet letterlijk aan het afsterven was, plus een aantal zeer traumatische ervaringen in een zéér korte periode, bovenop een reeks van eerdere traumatische ervaringen, met als gevolg een onaflatend 'afsterven' van mijn realiteitszin door toedoen van zeer beangstigende waanideeën, hallucinaties (los van de hallucinante bijwerkingen t.g.v. de langdurige narcoses), psychoses, angststoornissen, onophoudelijk geschreeuw en ga zo maar door. Tegen de tijd dat ik eindelijk weer eens in staat was een gitaar op te pakken kreeg ik opnieuw een flinke tegenslag te verduren. Ik was, in de meest letterlijke zin, werkelijk álles kwijt wat ik ooit had geleerd. Niet alleen had ik moeite met de theoretische kant van het gitaarspel, maar ik was ook helemaal het gevoel kwijt van alle grepen die ik ooit wist te pakken, laat staan dat ik in staat was iets te doen wat in de verste verte ook maar iets te maken had met improvisatie. M.a.w., het voelde in alle opzichten als het voor het eerst vastpakken van een gitaar. Zelden ben ik zo geschrokken. Na enkele maanden turen naar al die mooie gitaren begon een serieus overwegen om alles maar te verkopen. En dat sneed in mijn ziel.
De redding kwam toen een vriendin van me voorstelde om mij deel uit te laten maken van het bandje, waarin zij actief was, en dat amper een maandje of twee eerder was begonnen. Ik scheet zeven kleuren stront, want zij wist niet dat ik geen noot meer kon raken. Sterker, alle leden van die band kenden mij van heel vroeger, toen ik over het podium heen rende, met mijn broodmagere verschijning en lang haar, in een band waar veel andere lokale bandjes behoorlijk tegenop keken. En nu moest ik dan ineens meedoen in een band vol gasten die ik me, mede door toedoen van mijn geheugenverlies, niet eens meer wist te herinneren en die, net als ik, tegen de 50 liepen. En het was de bedoeling om met die band blues gerelateerde muziek te gaan spelen.
Nu had ik al decennia lang lopen roepen dat, indien ik rond de 50 jaar oud zou zijn en samen met een ander stel ouwe lullen blues zou gaan pielen in een café waar een man of 7 zich aan de bar lieten vollopen, om de week daarop weer diezelfde meuk te gaan spelen in het repetitiehok. En dat iedere week opnieuw, tot zich na twee maanden weer een nieuw optreden (hoera!) aandiende. En ik riep dus dat zij, mijn vrienden (inmiddels gereduceerd tot maar liefst één persoon), als het dus daadwerkelijk zó erg met mij gesteld zou zijn, na een gezellige avond samen, mij een dodelijke dosering heroïne zouden moeten toedienen, om een mislukt leven teneinde te brengen en te 'vieren', bij wijze van het ultieme bewijs dat je zelfs je eigen leven vooral niet te serieus moest nemen (wat natuurlijk volstrekte onzin is, maar je bent jong en je zegt wel meer onzinnige dingen - "hope I'll die before I get old..." - en in al die tijd van 'rijping' vond je nimmer de tijd, noch het belang, om die stelling van zijn jeugdige kracht te ontdoen.
Gelukkig is mijn vriend deze gezworen eed glad vergeten, óf hij oefent nog steeds met het prikken in een ader. Als goede vriend wéét hij immers dat ik lastig te prikken ben :D
Een stagaire op het Radboud ziekenhuis te Nijmegen heeft ooit, óngelogen, 5 uur lang in beide armen, handen en polsen staan te prikken om een infuus aan te leggen. Na al dat gepier zijn anderen, zogenaamde 'prikwonders', nog eens twee uur bezig geweest met prikken en wroeten, tot er eindelijk iets gevonden was. Na twee uurtjes, tegen die tijd lag ik al 10 uur daar te verhongeren op de afdeling 'Spoedeisende Hulp'. Uiteindelijk konden ze niets geks vinden, ook niet in mijn reet. Nee, mijn prostaat hing er keurig bij.
Kijk, ik ben geen arts, maar ik kwam bij de Spoedeisende Hulp vanwege het feit dat ik al maanden niet meer kon lopen van de pijn aan mijn voet (dat lag af te sterven). Ik heb werkelijk geen idee wat ze in mijn arie aan het zoeken waren. Ik sta er niet van te kijken dat ze niets geks gevonden hadden. Maar het feit dat ze alles bij elkaar grofweg 9 uur bezig zijn geweest bij het vinden van een ader om een infuus aan te leggen.... nogmaals, ik ben geen arts, maar zou er wellicht een verband zijn geweest tussen dát gegeven en het feit dat mijn voet aan het afsterven was?!?!?! Stel idioten! :sneaky:
Maar ik dwaal weer eens volledig af hier en om het risico te vermijden dat ik hier weer tot 7:00 uur lig te typen, geef ik je de extreem korte versie.
Wel, ik wilde slechts een filmpje laten zien van één van mijn nieuwe helden, want......, nee sorry, ik MOET tóch nog eventjes iets afmaken voor ik verder ga. *zucht*
Ik was gebleven bij het verhaal dat ik mijn hele leven al één punt in gedachten had, wat voor mij HÉT teken zou zijn dat het leven voorgoed voorbij was. Rond de 50 jaar en dan blues spelen in een vrijwel lege kroeg (tegen een onkostenvergoeding waarmee je net je benzine kan betalen). Echter, toen ik voor een dergelijke band gevraagd werd, was dat voor mij waarschijnlijk de enige kans om überhaupt ooit nog in een band te kunnen spelen. En ik zat ook echt om het contact an sich verlegen. Ik voelde me alleen en diep ongelukkig.
De eerste repetitie was een hel. Ik droeg een pet, zodat ik mijn bebaarde gezicht een beetje verder kon verbergen. Maarrrrr ik merkte dat ik na enkele weken i.i.g. alweer een beetje kon meekomen. Bovendien..., we hadden in het door hun verzonnen repertoire enkele mupkes die een beetje binnen de countrysfeer vielen. En dat bleek eigenlijk bijzonder leuk te werken. We konden 4-stemmige partijtjes zingen (altijd leuk), want buiten de twee zangeressen hebben we een goed zingende drummer en zelf kan ik als zanger binnen een 'koortje' aardig meekomen. En ik vond het héérlijk om wekelijks muziek te maken met die gasten. P
Ik heb nog steeds last van geheugenverlies, maar ook dat gaat steeds beter.
Mijn gitaarspel zal echter nooit meer worden wat het ooit is geweest. Vooral ritmisch ben ik bezig met een enórme inhaalslag. Ritmiek was bij verre mijn sterkste punt. Het was ook iets dat bij mij als vanzelf leek te gaan. En nu? Ik voel bij werkelijk iedere strofe dat ik over mijn eigen vingers struikel. Het is soms onwijs frustrerend om continu bewust te zijn van het feit dat je speelt als een beginnend gitarist en dat je precies hetgeen doet waarover je, nog maar enkele jaren geleden, verschrikkelijk kon irriteren. Ik kon ook werkelijk geen enkel begrip opbrengen voor muzikanten die in een relatief eenvoudig liedje voortdurend de vorm van het liedje kwijt waren. Je kent ze wel, van die gasten die steevast vergeten waar het B-stukje zit. Of dat er aan het eind van het liedje twee refreintjes moeten worden gespeeld. Twee refreintjes, waarbij het tweede refrein naar een hele noot hoger getransponeerd wordt, zonder verdere moeilijkheden of zo.... EN DAT ZE DAT DAN GEWOON VERGETEN! OM GEK VAN TE WORDEN!!!!! :nervous:
Gelúkkig komt dat ook weer terug. Maar toen ik net meedeed had ik ook last van hetzelfde soort vergeetachtigheid. En ik wéét nu ook dat je er geen kut aan kunt doen (da's het erge). Vroeger luisterde ik twee keer naar een nummer. De eerste keer om het nummer aan te horen, waarbij je in je hersentjes alvast meedoet - ok, mupke staat in A....., acht maal G|D|A|A, brug is twee maten E, dan D en C, allemaal majeur - gebeurd hier iets, straks even op letten. Dan refrein A 234, A 234 A afslaan op 2 en dan...., o gaaf, vette drumbreaks hmmm..., o kut wat is dit? Ok, straks even op letten. Ja, wel geinig. Die fills aan het eind zijn koel. Nou en bij de tweede keer luisteren wist je precies hoe het nummer in elkaar zat. Ik dacht dat iedereen dat kon. En nogmaals, gelukkig komt ook dát weer terug. Maar ik kan me echter herinneren dat ik letterlijk 30 keer naar een relatief eenvoudig nummer zat te luisteren en dat ik het huis verliet, op weg naar de repetitie. En zodra de deur in het slot viel en ik in de auto van mijn collega gitarist stapte en na een kwartier gezellig te hebben zitten kletsen bij de repetitieruimte weer uitstapte, dan was ik ieder interessant detail al weer volledig kwijt!!! Echt ongelooflijk.
En wat ik nu weer wil leren spelen (en zo moeilijk is dit ÉCHT niet - het nummer is geweldig, maar het gitaarspel is voor een normaal persoon goed te doen) zijn partijen als deze. De studioversie is i.m.o. helemáál briljant (ik leg je ooit nog wel uit waarom ik dat vind :D ), maar op deze legendarische versie, uit de briljante docu 'Heartworn Highways' - de gehele docu is sinds een paar weken te vinden op YouTube.
En gezien het feit dat ik tóch weer helemaal opnieuw moet leren spelen, leek het me geen idioot idee om meteen maar te leren spelen met die vingerplectrums. Ik vind dat geweldig klinken. Ik hoop dan ook echt dat iemand mij een beetje verder kan helpen middels de vragen uit mijn eerste post.
Ik wil ook leren slide spelen, ik zit nu tenslotte toch een beetje in de country hoek. Maar goed, daar begin ik over enkele weken mee. :D
De country dingetjes die we met de band spelen zijn van een heel andere orde. Ik vind het echter heerlijk om in de geschiedenis van bepaalde stijlen muziek te gaan zoeken. Liefst het serieuzere werk. En zo stuitte ik op mensen als Townes van Zandt en Steve Earle (en nog veel meer). Ik ben helemaal verkocht!!!
Afijn, geniet van de video. Helemaal in het begin en helemaal aan het eind zie je Townes' rechterhand techniek van heel dichtbij. En daarop is heel goed te zien dat hij gebruik maakt van vingerplectrums. En dat klinkt mijns inziens wezenlijk anders dan picking met slechts de fingers. :D
http://youtu.be/xTGKzWDakK8
vulvasonic
1 juni 2016, 05:51
Mijn tekst was 62 tekens te lang. Ik moest dus inkorten. Dat was me nog nooit eerder overkomen in een gewoon bericht. Wel in PB'tjes, maar dit nog nooit.
Ik zat op 10.062 tekens. En ik was nog wel zooooo van plan het dit keer kort te houden, maar ondertussen is het alweer 5:51 uur.
:dontgeti:
Kun je ook een uittreksel van je verhaal plaatsen?
gitaarvrouwtje
1 juni 2016, 07:46
jeutje ik heb mijn leesbril niet bij me :p dus je lange verhaal bewaar ik tot later
maar over vingerplectrums, ik heb ze,..ik gebruik ze af en toe de mijne heb ik bij ewob gekocht van een duitse handelaar die daar op de beurs stond.
ik heb er nooit echt handigheid mee gekregen maar het vergroot de klank wel, ik weet niet of ik er wel echt van gecharmeerd was, het wordt me toch te metalig die metalen vingerplectrums op metalen snaren en ik ben compleet mijn feeling kwijt
je moet ook vooral zorgen dat ze goed passen anders krijg je nare plekken zeker als ze per ongeluk op je nagelriem drukken
Je zou de Alaska fingerpicks kunnen proberen. Verkrijgbaar bij Thomann, zie ik net. Die zitten net onder je nagel en simuleren deze dus. Schijnen erg lekker te zijn. Ik heb er geen last van, mijn nagels zijn van staal. :D Maar nu ze wat beter verkrijgbaar zijn, ga ik ze denk ik ook 's aanschaffen..
Harald
1 juni 2016, 08:23
Wat Rizz zegt, die schijnen beter te zijn... Maar ik heb zelf een pesthekele aan vingerplectrums. Duimplectrum gebruik ik op zijn tijd. Maar zo'n vingerplectrum dat is wat mij betreft alsof je met een condoom van fietsbandenrubber op een verlengstuk aan het ne... enfin, you get the picture (of liever niet, gok ik :D ) Funest voor het gevoel. Zelfs op resonator speel ik zonder, hoewel het daar qua klank wel klopt.
Wat ik doe, als het kan, is gewoon mijn eigen nagel verstevigen. Rasguados op een steelstring leveren dan nog niet eens problemen op. Maar als er eens eentje breekt, lukt verlengen ook wel. Is geen dagelijks klusje, maar de nagellijm laat bij mij ook weer los na een tijdje, dan moet ik die nagel weer aanpakken. No biggie, zolang je het niet midden in een optreden hoeft te doen. Bevalt me beter dan acryl nagels. Deels trouwens omdat ik dit inderdaad zelf kan doen.
vulvasonic
1 juni 2016, 12:08
Je zou de Alaska fingerpicks kunnen proberen. Verkrijgbaar bij Thomann, zie ik net. Die zitten net onder je nagel en simuleren deze dus. Schijnen erg lekker te zijn. Ik heb er geen last van, mijn nagels zijn van staal. :D Maar nu ze wat beter verkrijgbaar zijn, ga ik ze denk ik ook 's aanschaffen..
Bedankt voor de tip!
Wat Rizz zegt, die schijnen beter te zijn... Maar ik heb zelf een pesthekele aan vingerplectrums. Duimplectrum gebruik ik op zijn tijd. Maar zo'n vingerplectrum dat is wat mij betreft alsof je met een condoom van fietsbandenrubber op een verlengstuk aan het ne... enfin, you get the picture (of liever niet, gok ik :D ) Funest voor het gevoel. Zelfs op resonator speel ik zonder, hoewel het daar qua klank wel klopt.
Wat ik doe, als het kan, is gewoon mijn eigen nagel verstevigen. Rasguados op een steelstring leveren dan nog niet eens problemen op. Maar als er eens eentje breekt, lukt verlengen ook wel. Is geen dagelijks klusje, maar de nagellijm laat bij mij ook weer los na een tijdje, dan moet ik die nagel weer aanpakken. No biggie, zolang je het niet midden in een optreden hoeft te doen. Bevalt me beter dan acryl nagels. Deels trouwens omdat ik dit inderdaad zelf kan doen.
Dit voelt toch een beetje als 'eindeloos aankloten met de nageltjes', of valt het mee?
Harald
1 juni 2016, 13:58
Nagels is gedoe, dat blijft gewoon. Geen nagels ook nog een tijdje geprobeerd. Maar voor 12 string tokkelen, en vooral voor nylon vind ik dat echt helemaal niets.
En fingerpicks, voor mij werkt dat gewoon echt niet. Bovendien, die dingen slijten ook... tenminste, thumbpicks zeker weten. Die lebberen uit, en dan breken ze. En ik sla ook nog met beide kanten van de nagel aan. Een rasguado met fingerpicks moet ik echt nog zien gebeuren... ik blijf dan één kant op geheid haken in die dingen. Dat probleem heb ik soms met acryl of verstevigde nagels al, als de randen wat grof zijn.
Duimplectrums breken? Knapperd.. ;) Ik krijg het niet voor elkaar.
Dat lubberen kan je tegengaan, door 'm ff onder de warme kraan te houden, terug te buigen en afkoelen onder de koude.
Alles is wennen. Als ik Sungha Jung met die dingen zie harken, moet het toch wel kunnen allemaal.
Joost de Ruig
1 juni 2016, 16:08
Als ik Sungha Jung met die dingen zie harken, moet het toch wel kunnen allemaal.
Nils Lofgren lijkt ermee te zijn geboren om zijn duim en gebruikt hem zowel akoestisch als electrisch.
Tupelo
1 juni 2016, 17:19
Tegen de tijd dat je op Townes van Zandt strandt, ben je sowieso goed bezig.
Lang verhaal.
Denk dat je jezelf wel wat tekort doet.
Beremoeilijk inschatten voor mij natuurlijk, maar ik heb wel een filmpje van je gezien van 'nadien', en spelen als een beginner doe je niet.
No worries.
Ik geloof graag in je regressie, en in de belangrijkste oorzaken daarvan, maar for what it's worth; onderschat de gebruikelijke acheruitgang niet die met de jaren komt, het zal er wellicht ook deel vanuit maken, wellicht een heel klein beetje maar, maar troost je met de gedachte dat zonder je sores, je harsens en vingers al die dingen ook steeds moeilijker zouden zijn gaan vinden, met dat je ouder wordt.
Ennuhh...
Je zoekt tips over fingerplectrums, en die heb ik niet.
Ik pick best een partijtje, then again, ik gebruik mijn vingertoppen en eigen nagels.
Soms zijn die eigen nagels zo kort, dat het dus alleen om vingertoppen gaat, en wellicht bedoelt Rizz het als geintje, maar for real, op een gegeven ogenblik zit je zo dik in het eelt daarop, dat er toch wel wat volume ontstaat.
Harald
1 juni 2016, 18:51
Als ik Sungha Jung met die dingen zie harken, moet het toch wel kunnen allemaal.
Net als bij Igor die ze ook af en toe gebruikt zijn dat niet zijn best klinkende dingen, wat mij betreft.
@Tupelo: achteruitgang omdat je ophoudt student op je instrument te zijn, daar kan ik me iets bij voorstellen. Achteruitgang door de leeftijd, (itt verval door verdovende middelen of drank, en die morphine, daar kan Mario niets aan doen helaas) niet op Mario's leeftijd. Die kan puur op leeftijd best nog een tijd beter worden. Maar goed, als je met zoveel issues te maken hebt wordt het een ander verhaal. Een Eelco Gelling comeback wordt ook wel eens dapper geprobeerd, maar ik ben bang dat dat er gewoon echt niet meer in zit, om maar eens wat te noemen.
Ik vind die dingen vreselijk . Het is net of je je nagels veel te lang hebt laten groeien en ze half los aan je vingers hangen
Ik speel liever met half vlees half nagel en mijn nagels gewoon kort
Tupelo
1 juni 2016, 20:21
Net als bij Igor die ze ook af en toe gebruikt zijn dat niet zijn best klinkende dingen, wat mij betreft.
@Tupelo: achteruitgang omdat je ophoudt student op je instrument te zijn, daar kan ik me iets bij voorstellen. Achteruitgang door de leeftijd, (itt verval door verdovende middelen of drank, en die morphine, daar kan Mario niets aan doen helaas) niet op Mario's leeftijd. Die kan puur op leeftijd best nog een tijd beter worden. Maar goed, als je met zoveel issues te maken hebt wordt het een ander verhaal. Een Eelco Gelling comeback wordt ook wel eens dapper geprobeerd, maar ik ben bang dat dat er gewoon echt niet meer in zit, om maar eens wat te noemen.
Vanuit allerlei disciplines toch goed te verklaren hoor.
Snelheid die achteruit gaat, gebrek aan concentratie, gehoor dat achteruit gaat, geen motivatie; lullig om ter sprake te brengen, maar toch echt penopauze symptomen.
Niet dat ik Mario zijn aanleidingen bagataliseer, maar fysiek en mentaal gaat een mens achteruit, in het bijzonder een man na zijn veertigste.
vulvasonic
1 juni 2016, 22:21
Mijn ouderdom komt zeker met gebreken en dat merk ik ook wel aan mijn zang. Maar mijn gitaarspel heeft echt geen dreun gekregen van de ouderdom. Ik sluit niet uit dat mijn spel te lijden heeft door de tand des tijds, maar in dit geval was en is het toch echt mijn geheugenverlies dat de oorzaak is van mijn spel. En dat ik niet klink als een beginneling heeft alles te maken met het feit dat ik veel heb geoefend en dat er ergens in mijn systeem iets van vroeger moet zijn blijven hangen. Soleren in pentatonische laddertjes was al snel geen punt, maar ik heb nog zooooooooo'n lange weg te gaan.
In ieder geval heb ik nog steeds niemand gehoord die me de voordelen van het spelen met vingerplectrums kan uitleggen.
Hallo.
Ik heb zelf een stel witte kunststof fingerpicks, en een stel ijzeren, beide soorten van Dunlop. Vreemd genoeg klinken de ijzeren meer "mellow" dan de witte plastics. Trucs om er mee om te leren gaan zijn er weinig, ik ken er maar eentje die voor mij werkt. Als je namelijk een fingerpicknummer gaat spelen wat je al kende, en dus al speelde zonder fingerpicks, dan voelt het alsof er een bos wortelen aan je vingers hangt. De truck is om als je begint met fingerpicks, dit te doen bij het aanleren van een nieuw nummer, hoe eenvoudig ook. Je hersentjes associeren dat nummer dan met de fingerpicks, waardoor je als het ware bij dat nummer "niet anders gewend bent". Dat werkt redelijk, later kun je dan langzaam overgaan op nummers die je al met de nagels speelde.
Als je twijfelt aan wat er met fingerpicks kan, of niet kan, moet je effe een youtube bekijken van John Fahey en (vooral) Bob Brozman, ik heb de laatste live gezien, je weet niet wat je hoort, mét fingerpicks.
Groet, Jan.
dadgad
2 juni 2016, 00:17
Hallo,
Voordelen van vingerplectrums (ik noem ze meestal, op zijn Amerikaans, gewoon fingerpicks) ? Ik kan er eigenlijk maar 1 verzinnen, en dat is volume. Staat tegenover dat je een schellere, en vaak wat krasserige toon krijgt van metaal op metaal (tenzij je die Alaska picks neemt).
Wat Townes van Zandt in die clip (ik heb die DVD !) gebruikt zijn Dunlop dobro picks - ik heb nog ergens zo'n setje liggen, maar gebruik ze nooit. Wel de thumbpick, die is voor een mooie wisselbas best handig. Ik heb ook nog een setje John Pearse dobro picks liggen, maar die zijn zo mogelijk nog erger - te lang, en minder makkelijk naar je vingertop te vormen. Die raad ik dus af.
Greetz,
Han.
Je kunt het ook doen als de Flamenco gitaristen . Als je van nature sterke nagels hebt kun je je nagels wat uit laten groeien . Niet teveel , en dat werkt veel beter
Als je je van nature geen harde nagels hebt word het lastiger . Ik heb Flamenco gitaristen gezien die hun nagels verstevigden met een laag hars , zelfs met kunstnagels
Kun je ook een uittreksel van je verhaal plaatsen?
Idd... of een samenvatting.. ben niet zo goed meer in lezen....
zie ik het nou goed dat hij zijn pink als steun gebruikt? Ik heb zelf sinds een half jaar fingerpickingles en speel met een vrije hand zeg maar maar wellicht is het makkelijker met pink als steun?
vulvasonic
2 juni 2016, 19:48
Hallo.
Ik heb zelf een stel witte kunststof fingerpicks, en een stel ijzeren, beide soorten van Dunlop. Vreemd genoeg klinken de ijzeren meer "mellow" dan de witte plastics. Trucs om er mee om te leren gaan zijn er weinig, ik ken er maar eentje die voor mij werkt. Als je namelijk een fingerpicknummer gaat spelen wat je al kende, en dus al speelde zonder fingerpicks, dan voelt het alsof er een bos wortelen aan je vingers hangt. De truck is om als je begint met fingerpicks, dit te doen bij het aanleren van een nieuw nummer, hoe eenvoudig ook. Je hersentjes associeren dat nummer dan met de fingerpicks, waardoor je als het ware bij dat nummer "niet anders gewend bent". Dat werkt redelijk, later kun je dan langzaam overgaan op nummers die je al met de nagels speelde.
Als je twijfelt aan wat er met fingerpicks kan, of niet kan, moet je effe een youtube bekijken van John Fahey en (vooral) Bob Brozman, ik heb de laatste live gezien, je weet niet wat je hoort, mét fingerpicks.
Groet, Jan.
Een heeeeeel goede tip! Gelukkig begin ik aan een heel andere stijl dan ik gewend ben te spelen. Als ik mezelf gewoon niet toesta de bekende zeikdeuntjes met die fingerpicks (je hebt gelijk dadgad :D ) te proberen, dan moet het inderdaad voelen als opnieuw leren spelen. Ja, goede tip dus. En ik zal zeker ook video's van John Fahey en Bob Brozman gaan bekijken. Bedankt! :)
Bij de weg, ik had ook op alle andere reacties gereageerd, maar helaas viel de verbinding weg en dus heb ik voor de kat z'n viool liggen typen. Ik kom er later op terug. :(
LaurentB
2 juni 2016, 20:30
Hallo.
ik ken er maar eentje die voor mij werkt. Als je namelijk een fingerpicknummer gaat spelen wat je al kende, en dus al speelde zonder fingerpicks, dan voelt het alsof er een bos wortelen aan je vingers hangt. De truck is om als je begint met fingerpicks, dit te doen bij het aanleren van een nieuw nummer, hoe eenvoudig ook. Je hersentjes associeren dat nummer dan met de fingerpicks, waardoor je als het ware bij dat nummer "niet anders gewend bent". Dat werkt redelijk, later kun je dan langzaam overgaan op nummers die je al met de nagels speelde.
Die bos wortelen... :D
Maar dit moet zeker waar zijn. Het is hetzelfde dat aangeraden wordt voor mensen met focale dystonie, zoals ik, om geen oud repertoire te proberen, omdat daarbij de oude patronen tevoorschijn komen.
Interessant verhaal, Mario. Ik heb geen enkel probleem met je uitgewerkte details, integendeel.
Dus, mijn ding, for what it's worth:
Ik speel al met fingerpicks sinds september 1973, dus in zekere zin weet ik niet beter dan dat die dingen gewoon functioneren en het aanzienlijk prettiger spelen is met dan zonder.
In '74 vond ik dat ik net als iedereen ook gitaar moet kunnen spelen, dus daar ben ik me toen ook maar in gaan verdiepen.
Ben toen meteen een tweesporenbeleid gaan volgen, dus zowel flat pick als fingerpicks: het ene nummer zus en het andere nummer zo.
Wat ik nog steeds niet lekker vind klinken is de combinatie stalen snaren met nagels. Er mist iets... klank!
Ik heb me in die begintijd suf geexperimenteerd met verschillende soorten picks, maar kwam al snel uit op Nationals (die je toen nog gewoon in Nederland kon kopen) en een tiental verschillende duim picks, meest Nationals.
De metalen Dunlops heb ik altijd een klasse minder gevonden dan Nationals en omdat de laatste na ~1983 uit beeld verdwenen, ben ik opnieuw op zoek gegaan.
Ooit eens mogen spelen met een stel Nationals van voor 1940 en dat was een openbaring. Meer van alles, volume, klank...
Zie hier (http://www.deanhoffmeyer.com/nationalpicks/frameset.htm) voor een time line van en uitleg over deze gevallen, van het begin tot zowat vandaag de dag.
Ongeveer tegelijkertijd begonnen diverse individuen met het maken van 'replica's', van deze pre war picks.
Uiteindelijk zijn er voor mij drie die de vergelijking met de originelen kunnen doorstaan.
En nee, de huidige Nationals staan niet in dat rijtje en ook niet in dat er naast....
Afhankelijk of ik een banjo heb met een 'warm' (de antieke Gibson RB-1) of een 'helder' (de Recording King RK-75) eigen geluid kies ik resp. Roy's Own (http://www.thepickshoppe.com/index.php?main_page=product_info&cPath=66_128&products_id=261&zenid=703840cfbb0d7cd9c884232dc2e6e4a2) of Showcase 1941 (http://www.thepickshoppe.com/index.php?main_page=product_info&cPath=66_130&products_id=262).
Voor de duim heb ik al jaren de stevigst en rondst klinkende Dunlops, de 'Heavies Calico (http://www.thepickshoppe.com/index.php?main_page=product_info&cPath=67_160&products_id=220)'. Omdat de duim bij banjo heel vaak de melodienoten speelt werkt zo'n veel warmer klinkende thumb pick daar uitstekend.
Ook begrenst deze volume en helderheid van de 5e snaar, die anders net even te overheersend zou kunnen worden.
Deze combinaties werken ook prima voor mij op gitaar.
Waar ik vroeger alleen op een D-28 speelde, komt mijn Scruggs style gitaar toch het beste uit de verf op een J-45.
Omdat ik ben begonnen als banjospeler (OK mandoline 10 jaar daarvoor, maar dat telt in dit geval niet) heb ik altijd pink en ringvinger -heel licht- op het vel staan omdat anders de andere vingers niet weten waar ze zijn t.o.v de snaren en toonvorming & timing dat absoluut nodig hebben.
En op de gitaar doe ik het niet anders.
Op de (square neck) dobro is maar een aanpassing, de thumb pick is een Dunlop Clear (http://www.thepickshoppe.com/index.php?main_page=product_info&cPath=67_160&products_id=219) Dit omdat, hoewel de rechterhand veel op banjo lijkt, ik de duim bij de dobro juist wel ongeveer hetzelfde klankkarakter wil geven als de andere twee vingers.
Belangrijk is de juiste passing van de picks. Ik ben makkelijk een halve ochtend bezig met het helemaal pas maken van een nieuwe set. Hoe je dat doet laat zich niet zo eenvoudig uitleggen, maar degenen die dat willen weten moeten me maar even een berichtje sturen.
Kijk ik wel of de informatie op een A4tje gecomprimeerd krijg...;)
Bruno
dadgad
3 juni 2016, 10:36
Hallo,
Nu we toch op het onderwerp zitten: heeft iemand ervaring met dit type, open fingerpicks (http://www.guitarnoise.com/reviews/dadi-finger-picks/) ? Die lijken mij voor fingerstyle gitaar spelen veel geschikter dan die dobro picks. Ik heb, puur uit nieuwsgierigheid, net een setje besteld op eBay...
Greetz,
Han.
Tja , in dat plaatje zie ik eigenlijk alleen spul dat ik zo bij het oud ijzer zou doen... ;)
Hele volksstammen proberen hun picks nog steeds door de snaren omhoog te trekken.
Voor een echt goed geluid door de snaren heen naar beneden duwen.
Daarvoor heb je picks nodig die de contour van je vingertoppen volgen.
De punten zitten dan op ongeveer een millimeter of 3, max. 4 in het verlengde van je (kortgeknipte) nagels.
Zolang je met die configuratie 'over de snaren heen schiet', speel je met te gestrekte vingers.
Basispositie van de middelste knokkels is 90º. Laatste knokkels bij de vingertoppen 135º.
De beweging komt uit de middelste knokkels.
De rest van de hand beweegt zo min mogelijk.
Hier wat foto's:
De picks na een uurtje buigen en vormen met wat kleine punttangetjes
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-226271612015.jpg
Merk op hoe de 'wings' - de delen met de gaten- conisch zijn gebogen en niet cilindrisch.
Die laatste fout zie je heel vaak, dan snijden ze ongenadig in je vingertoppen en nagelriemen.
Ze moeten over de volle oppervlakte dragen. Ook steunt de vingertop volledig in de binnenkant van het 'lepeltje'.
Als je op die cruciale punten steun mist dan is het een verloren zaak, dan blijven ze vreemd en wiebelig aanvoelen.
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-123271612015.jpg
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-330271612015.jpg
Let vooral op de doorsnede (ovaal). Maak je ze cilindrisch > zie vorige.
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-433271612015.jpg
En zo zitten ze dan:
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-536271612015.jpg
En met de thumbpick, als het goed is zitten ze bij het sluiten van de hand mooi tegenover elkaar.
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-128471612015.jpg
Ook draai ik ze licht om ze recht tegenover de thumbpick te brengen, werkt beter dan het ontwrichten van de knokkels :hide:
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-232471612015.jpg
De uitgangspositie, middelste knokkels 90°, de picks zijn zover doorgebogen dat ze de snaren nog steeds van boven raken.
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-335471612015.jpg
Ook ik moet naar een volgend bericht (max. 10 plaatjes :sneaky:)
In tegenstelling tot wat de macrofoto doet lijken, heb ik niet van die heel grote duimen, vandaar M.
Dit is de positie:
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-438471612015.jpg
Nog even op de vingertoppen:
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-541471612015.jpg
Ik maak ze op maat in de stoom van de waterkoker (alleen de bovenste bocht verwarmen, anders verandert het ding in een slap velletje plastic dat nergens meer voor deugt).
En in de praktijk (de tweede vingerkootjes maken een zwaai van max. ~ 30°):
http://www.hangoutstorage.com/banjohangout.org/storage/photos/large/95/959-139571612015.jpg
Doe er mee wat je wilt....:ok:
Harald
3 juni 2016, 15:48
Maar, kun je dan ook downstrokes doen met de vingers?
Maar, kun je dan ook downstrokes doen met de vingers?Ik niet.
Heb dit de afgelopen 40 jaar nog niet als een gemis ervaren...;)
Speel downstrokes met de duim.
chris c
3 juni 2016, 18:44
Maar, kun je dan ook downstrokes doen met de vingers?
Ik ben ook min of meer een fingerpicks-addict (heb al geprobeerd ervan af te geraken, maar dat lukt niet echt). Downstrokes zijn voor mij geen probleem. Vingers losjes schuin houden. Met de duim klinkt het harder. Heb ook Bob Brozman en Jacques Stotzem bezig gezien, die doen dat voortdurend.
Hallo.
Ja, ik heb (ook) een set van dit (Dadi) type, niet dit merk, maar Pro-pick, zelfde principe. Ik moet van tevoren even zeggen dat ik een paar jaar geleden zo'n fase had waarin ik nog in een soort heilige graal geloofde, en daardoor zowat alle bestaande fingerpicks heb geprobeerd. Is nog een tamelijk dure hobby, je hebt er iedere keer drie nodig, en als je moet bestellen (dus zonder "passen" in een winkel) moet je maar gokken of je de juiste maat bestelt. Om het dan nog ingewikkelder te maken: ik ben van mening dat je eigenlijk een setje zou moeten kunnen krijgen, immers, je wijsvinger is dunner dan de ringvinger, maar bestel je bijvoorbeeld drie "M"s dan zijn die dus alle drie even groot, je zou dan eigenlijk verschillende maten moeten bestellen om een goed passende set samen te stellen, iets wat zonder vooraf passen ook een gok blijft.
Maar goed, over die "open picks": ze komen inderdaad in de buurt van de vingernagels ( letterlijk en figuurlijk), dus wat dat betreft is het wel wat, maar dan nog zit je met wat verschillen. De nagel zit uiteraard aan de bovenzijde van je vinger, die open picks aan de onderkant, dus als je een keer met een vinger naar beneden strumt dan kun je ze eraf haken.
Op die manier hebben ze allemaal wel wat, zo heb ik ook de Kelly picks geprobeerd, zitten zoals de nagel zelf, maar doordat ze niet al te strak zitten kunnen ze ook opwippen, enz.
Op zich een interessante materie, die fingerpicks, zo heb je er ook nog die onder een bepaalde hoek staan (als je er van boven op kijkt, dus, je vinger staat recht, en het "blad" van de pick wijst dan iets naar links), zodat je je vingers recht kunt houden, en toch goed de snaren raakt. Ook is er ergens een video van John Fahey die wat vertelt over zijn fingerpicks, het merk en type, dat hij ze op een bepaalde manier vijlt met een braampje eraan voor de "snap", enz. Ook zijn er mensen (o.a. Michael Messer) die de kunststof picks met heet water zacht maken, die dan exact op elke vinger pas maken, en weer af laten koelen.
Groet, Jan.
Tupelo
3 juni 2016, 19:45
Misschien eens op catawiki tussen de bodemvondsten snuffelen ? :ok:
kwispelhond
3 juni 2016, 21:41
Ik heb nog al wat helden die finger-picks gebruiken, moet ik dus ook wel kunnen dacht de gek.
Ik kan het inmiddels wel een beetje maar zelfs nog niet een beetje in verhouding met hoe ik met vingers of plectrum speel. Ik ben tot de conclusie gekomen dat je het of leert met die dingen of ze gewoon niet gebruikt en vooral mezelf er niet verder mee te frustreren, er is maar weinig meer frustrerend dan er als een beginner bij te zitten als je 45 jaar gitaar speelt, ik ben er voor mezelf dan ook maar mee opgehouden.
Met iets meer doorzettingsvermogen zou ik er misschien best wel redelijk mee kunnen leren spelen maar het is me de moeite niet meer waard.
chris c
3 juni 2016, 23:28
Fingerpicks moet je inderdaad altijd een beetje bijwerken. Ze moeten strak rond je vingers passen zonder pijnlijk te worden, en het blad (de tong zeg maar) moet bij het aanslaan evenwijdig met de snaren staan. Metalen picks draai en duw je een beetje tot ze goed zitten, plastic even in kokend water (daarna met tangetje vastnemen!), en dan wat draaien. Het blad moet links altijd wat naar boven, van bovenaf bekeken. Dat duurt een half uurtje, en dan gaan ze jaren mee (in tegenstelling tot nagels).
Het grote voordeel van fingerpicks vind ik niet zozeer de luidere klank (al is dat soms meegenomen, maar in huiselijke kring net een nadeel), maar de grotere dynamiek: je kunt van heel zacht naar heel luid gaan, in mijn amateuristische ervaring meer dan met vingers/nagels alleen.
vulvasonic
4 juni 2016, 15:07
Wow, dit topic heeft eindelijk de vlucht genomen waarop ik al zo vurig hoopte. Ik wil daarvoor iedereen bedanken en RB-1 in het bijzonder. Zonder überhaupt al een beginnetje te hebben gemaakt is er een hele nieuwe wereld voor me open gegaan.
Toen ik anderhalve eeuw geleden begon met gitaarspelen heb ik wel eens een setje vingerplectrums gekocht. Geen succes. En om maar even aan te geven hoe dom ik blijkbaar ben...., ik heb tot RB-1's uitleg altijd gedacht dat je die vingerplectrums precies andersom om je vingers moest schuiven (!!!). En ik maar vloeken dat die krengen continu achter de snaren bleven haken.
:seriousf:
Sjeeses, ja zeg, nu voel ik me er dom over, maar mijn even oude, 'pre-pc neanderthaler-achtige', gitaar-ontdekkende vrienden kwamen in hun ontdekkingstocht tot dezelfde conclusies. Ze draaiden stuk voor stuk de plectra om. Dat 'lipje' oogt niet voor niets als een nagel.
Alles is me nu een heel stuk helderder. :D
Be my guest.
Ik heb zo van de zijlijn je kommer en kwel gevolgd, dus als ik je ook maar enigszins kan helpen, graag!
Je hoeft je echt niet dom te voelen, want toen ik een paar jaar terug na meer dan 30 jaar uitsluitend akoestisch en Bluegrass weer eens met elektriek aan de gang wilde, heb ik op dit forum ongetwijfeld de domste vragen gesteld.
Eens mens kan niet altijd alles weten. Hoeft ook helemaal niet, daarom zijn we er voor elkaar!
Bruno
vulvasonic
5 juni 2016, 02:39
Al zal het me nooit lukken een beetje fatsoenlijk met 'fingerpicks' te leren spelen, dan nóg heb ik dankzij dit topic i.i.g. een aantal muzikanten leren ontdekken die me nu al een heleboel plezier hebben gebracht, waarvoor dank.
Bruno, ik heb nog één vraag. Zoals eerder in dit topic al ter sprake gebracht...., het kan wel even duren voor je je eigen favoriete plectra gevonden heb. En toch waag ik het er op: rekening houdend met mijn zeer beperkt budget, als jij mij zou willen adviseren en ik zeg je dat ik graag metalen vingerplectra wil gaan gebruiken, waarbij ik bovendien aangeef dat ik het liefst ga voor een dik, vol, metalig geluid EN voor de duim wil ik graag een dikke, warm klinkende kunststof duimplectrum......, wat raad je me aan?
O, en het zou mooi zijn als het spul bij Thomann te koop is. :D
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.