Comping arrangement helpen verklaren All of me

[davidof]

Hey vrienden

Op het enorme web heb ik deze gevonden:

https://dl.dropboxusercontent.com/u/16750607/AllOfMe_TGCompingOnHighStrings_KeyOfC_1984-10-07.pdf

Omdat ik dit enorm graag zou kunnen, wil ik ook graag begrijpen hoe Tom Greene op deze dingen komt. Ik ken mijn drop 2's enz wel dus de grepen zijn mij bekend. Alleen vraag ik mij dikwijls af hoe hij de verbinding legt tussen sommige akkoorden.

Bijvoorbeeld op de 1ste lijn, speelt hij in de 3de maat een Bm7 over wat normaalgezien een E7 zou moeten zijn, hij speelt dus de noot a terwijl er in de melodielijn een gis wordt gespeeld... later in het stuk speelt hij eens Bm7b5 over E7... Hoe komt hij daarbij?

Hartelijk dank!
Groetjes

David

[Gesualdo]

Hier vind je de geharmoniseerde melodie:

http://www.tedgreene.com/images/lessons/arrangements/AllOfMe_TGArr_1984-10-07_NotesGrids.pdf

Ik ken het nummer zelf niet, maar op YT vind ik iemand die een les geeft en ook de Bm7 vóór de E7 speelt. De partituur die jij postte bevat ook deels een andere melodielijn dan die je in de geharmoniseerde melodie vindt. Zelf ben ik dit niet gewend omdat ik geen jazz-gitarist ben (wel mooi nummer overigens).

Op zich vind ik het niet eens zo heel gek want een G# en later E boven een Bm7 levert eigenlijk een Bm13 en dat noteert hij ook zo in de partituur waar ik naar link (B7/6 met andere woorden: grote terts D# ipv kleine terts D en die 6 houdt die G# in, alleen speelt hij dan weer geen E ofwel geen 11 haha).

Ik kan me er wel iets bij voorstellen: een begeleiding spelen zodat je mooie extensies krijgt in je akkoorden zoals de genoemde 11 en 13, alleen heb ik geen ervaring met hetzelfde nummer met 2 compleet verschillende akkoordenschema's op verschillende partituren. Denk dat stukje improvisatie in jazz wat duidelijk blijkt hieruit.

Lopen hier genoeg jazz-gitaristen die er veel meer over kunnen vertellen en wat exact de conventies zijn, maar heel vreemd vind ik dus een G# en E boven een Bm niet, gezien vanuit harmonisch perspectief.

[Harald]

Subsititutie... grepen en akkoorden zijn niet hetzelfde ding.

Dit is trouwens meer chord melody dan comping, hij volgt in de bovenstem de melodie behoorlijk veel. Dat kan de zanger/es in de weg gaan zitten als die wil varieren.

Hoe komt hij erop, de verwarring zit hem in de naamgeving van de akkoorden.

Dat eerste akkoord wat je noemt is eigenlijk gewoon een E9 greep waar je de terts verhoogd naar een 4e trap. Omdat je alleen de hoogste 4 snaren speelt mis je de E in het akkoord (die de bassist daar WEL speelt) en lijkt het een B-7. Maar het is alleen dezelfde greep. Niet hetzelfde akkoord. Dus ja, als je ergens een E akkoord hebt staan kom je met een Bm7 vaak prima weg, en zeker tijdens het spelen moet je ook weer niet te veel nadenken over die grepen. Bm7 naar E7 is trouwens nog mooier dan, omdat je dan die sus4 oplost. Is het dus eigenlijk Esus4 E7

Die Bm7b5 over E7 is vergelijkbaar... wordt een heel vervelende naam als je die vanuit E benoemd. Maar functioneel is het natuurlijk een E akkoord. Alleen is de greep wel die van een Bm7b5 (of een G9). Zolang de bassist daar een E speelt heb je eigenlijk een E7b9sus4. Word je daar veel blijer van als je het leest? Meestal niet, zeker niet met 4 van dat soort monsters in één maat. Na enig zoeken blijkt dan soms dat je het kunt spelen met 4 vrijwel identieke grepen...

Ik vermoed dat Ted Greene (niet de minste hierin trouwens) gewoon kijkt naar wat hij mooi vind klinken. De namen komen er dan later bij. Maar die zijn gebaseerd op de grepen (wat dus ook het makkelijkste onthoud) niet op de feitelijke akkoordnaam die volgens de context voor de hand zou liggen.

Leg eens een barrée over de hoogste 3 snaren op de 5e fret, en ga eens kijken voor welke akkoorden je dat allemaal kunt gebruiken. Bedenk dat je als gitarist lang niet altijd alle noten in een akkoord speelt.

[terrasbeest]

Ik hou niet van de stijl van Ted Greene, maar dat hij een akkoordentovenaar is dat lijdt geen twijfel.En als je zegt dat je dit wil leren, dan heb je je levensdoel meteen ook ontdekt.

Waar het hier om gaat is dat akkoorden met leidtonen ( guide tones )met elkaar verbonden worden, zo dat er beweging in zit ( motion ).
Vergelijk een filmpje met een foto, dan is deze aanpak het filmpje.
Eigenlijk zijn akkoordnamen iets kunstmatig, ik denk niet dat JS Bach Emin7 op z'n partituren noteerde. Waarmee ik wil zeggen dat akkoordnamen er muzikaal eigenlijk weinig toe doen. Het gaat 'm over guidetones en motion. Daar bestaan technieken voor, kijk naar wat deze man doet :

https://www.youtube.com/watch?v=57jnWkm3NJA

[terrasbeest]

Een Bmin7 voor een E7 is niet ongebruikelijk. Het is een ii-V. Geen probleem, ook als er geen I op volgt. Tussendominanten bvb.