Herintreder gaat een stapje verder (solo's instuderen)

[Plantje]

Na jaren lang in een band gespeeld te hebben als ritme gitarist en daar eigenlijk lekker suf gewoon de akkoordjes gespeeld te hebben ben ik in een nieuwe band de enige gitarist (op het moment). We willen nu even kijken hoe ver we daar mee kunnen komen.

Nu zit ik een beetje met het instuderen van solo's in mijn maag. Een tijdje geleden ben ik begonnen aan de solo van Hold the line. Tegenwoordig heb je gelukkig Guitar Pro en Tux guitar waarmee je een solo in trainingmode kunt afspelen. Alleen als je dan begint op een snelheid die (voor mij) te doen is ben je de hele loop van die solo kwijt eigenlijk. Bovendien is het soms ellelang wachten in de stukken waar het niet zo snel gaat :)

Hoe doen jullie dat? Gewoon losse stukjes eruit pakken en ieder stukje opbouwen tot je ieder stukje op een lekkere snelheid kunt spelen tot het helemaal aan elkaar te spelen is? En dan van daaruit de hele solo naar de juiste snelheid krijgen?

[Pepe]

De Digitech trio + is natuurlijk fantastisch om solo's te componeren en in te studeren maar ik hou het voorlopig op een simpele looper, dat werkt net zo goed (wel inspelen met een metronoom natuurlijk)

[Brad]

Het begin van de solo van Space oddity , die in tabulatuurboeken gewoon word weggelaten is zo razend snel voor mij dat ik het tot nog toe gewoon niet op die snelheid kan spelen

Wat ik doe is het op een tempo spelen dat ik makkelijk aan kan en dan langzaam toewerken naar de werkelijke snelheid

Als een solo te lastig voor je is zit er weinig anders op dan het op deze manier te doen . Met mtronoom op een tempo spelen dat je aankan en dan langzaam het tempo verhogen

Wat je ook kunt doen is de solo op bepaalde moeilijke punten wat vereenvoudigen

In de solo van Highway star van Deep purple zit een stukje waarin Blackmore razend snel een loopje van vier opeenvolgende noten speelt en alle noten worden ook aangeslagen er word geen gebruik gemaakt van hammer ons

Ik krijg daar RSI van in mijn rechterarm , dus heb ik het vereenvoudigd tot drie noten en maak ik gebruik van hammer ons zodat minder vaak aan hoef te slaan met mijn plectrum

Zoiets kun je bij elke solo toepassen

[Plantje]

Ja, daar heb je ook wel gelijk in. Met uitzondering van enkele solo's natuurlijk. Sommige solo's kom je gewoon niet aan ;)

[grayfink]

Hold the line doet mijn bandje ook. Ik piel gewoon wat weg in F#m. Maar goed, misschien is het ook niet zo'n goed bandje. :chicken:

[Harald]

Als ik het goed begrijp heb je sommige stukken die je op tempo kunt spelen, en andere lukken nog niet op die snelheid?

Dan die stukken apart oefenen. Niet steeds de hele solo, maar de probleemgebieden apart aanpakken. Opdelen in kleine stukken, analyseren wat niet wil, aanpassen, en als het beter lukt, de boel weer als een groter geheel aan elkaar plakken.

En, vooropgesteld dat je überhaupt letterlijk wil naspelen, if all else fails, de boel aanpassen.

[Joost de Ruig]

Hold the line doet mijn bandje ook. Ik piel gewoon wat weg in F#m. Maar goed, misschien is het ook niet zo'n goed bandje. :chicken:

:D dat doe ik in mijn meeste solo's. Exact naspelen vind ik a. niet leuk en b. kan ik ook lang niet altijd. Tuurlijk wel herkenbare stukjes erin, maar verder ook veel improvisatie en nooit 2x exact hetzelfde. Camoufleer ik ook mooi mijn beperkingen mee, haha.

[tnijland]

Ik ben van de hybride aanpak...

Begin met deze video als uitgangspunt: https://www.youtube.com/watch?v=NidjwyubGBM

Naspelen en waar het te moeilijk wordt op een slimme manier smokkelen tot het volgende belangrijke solo-punt ;-)

[Plantje]

Die had ik inderdaad ook al gevonden. En ach...veel van wat ik hier lees komt toch neer op langzaam beginnen en mocht je ergens vastlopen die stukken vervangen door iets anders.

Het zijn ook meestal niet de enorm snelle en lastige stukken die voor de gemiddelde persoon in het publiek herkenbaar zijn.

[deefke666]

:D dat doe ik in mijn meeste solo's. Exact naspelen vind ik a. niet leuk en b. kan ik ook lang niet altijd. Tuurlijk wel herkenbare stukjes erin, maar verder ook veel improvisatie en nooit 2x exact hetzelfde. Camoufleer ik ook mooi mijn beperkingen mee, haha.

Dat vind ik dus één van de leuke dingen van gitaar spelen, eens je een beetje weg bent met een paar toonladders gaat er een hele wereld open voor nummers waarin je technisch wat "te kort" komt.
Je kan er volledig je eigen ding over spelen ongeacht je niveau, en je kan je nummers aanpassen naarmate je beter of sneller of technischer gaat spelen.
En je hoeft niet alles klakkeloos na te spelen.
Zalig toch.