Vintage Hype

[Tupelo]

Vooropgesteld.
Ik houd van oud spul.
Van mijn vier gitaren, zijn er drie uit de jaren '70 of eerder.
Een vierde is juist een wat innovatiever, nieuwer exemplaar, en redelijk customised.
Die laatste ervaar ik als het meest praktisch.
De andere drie als met het meeste mojo.
Zou ik een studio in moeten, zou ik waarschijnlijk die vintage zooi gebruiken.

Maar goed.
Daarop wil ik niet direct openen.
Ik hoorde zoeven op de radio Sultans of Swing; an old guitar is all, he can afford.
De eerste zal ik niet zijn die denkt: wat ?! johh ?!
En nu vraag ik mezelf af; wanneer is de vintage hype (oud is beter) nu eigenlijk ontstaan.
Grepen gitaristen om kwaliteitsredenen in de '60's soms al terug op de jaren '50 ?
Is er een keerpunt geweest (overname Fender CBS, Gibson door dingus) waarna gitaristen voor ouder spul gegaan zijn ?
Er zijn niet veel mensen die Coca Cola hebben laten liggen halverwege de '80's.

Zover ik mensen ken die wat professioneel aan de weg timmeren (en dan bedoel ik studiowerk, sessiemuzikanten) dan zie ik die of op zwaar gemodificeerde oude gitaren spelen (pre CBS fenders met Floyds & EMG's) of gewoon op nieuwe gitaren.
Onlangs contact gehad met een zeventig jarige slide gitarist die veel sessiewerk doet; die trok gewoon een RH4 te voorschijn.
Hebben we het niet over amps.

Terug naar de vraag, of "het punt" eigenlijk.
Wat, hoe & sinds wanneer is vintage nu eigenlijk beter, of begerenswaardiger, met meer mojo ?
Er moet toch een tijd zijn geweest dat je "het mannetje" was met een nieuwe gitaar.
Wanneer werd een mannetje "het mannetje" met die old guitar, because he could afford ?

[hulst]

Zou het kunnen dat we begin jaren negentig klaar waren met "hip" zijn (jaren '80)?
We hebben toen de haarlak terug gezet in moeders kast en zijn weer "pure, simpele" muziek gaan maken en beluisteren.
De Grunge muziek stroming hielp daarbij een handje mee. Die muziek was geïnspireerd op de rauwe, eerlijke muziek uit de jaren 60 en 70 en toen kwam er wellicht iemand op het idee dat je de beste sound kreeg met de instrumenten waar de helden uit die tijd op speelden. Dus ontstond er vraag naar oud spul, die vraag groeide, het aanbod uiteraard niet, voilá: Hype!
(ik doe er vol overtuiging aan mee hoor)

[budje]

Die hype is overal hoor, niet alleen bij gitareb. Kijk eens wat een oud vw busje tegenwoordig kan opbrengen. Dat is ook aardig shocking aan het worden.

[Kim Wilson]

http://www.vwclassics.nl/cms/index.php?option=com_rdautos&view=detail&id=374%3Avw%3Abus%3A241-sambabus&Itemid=16

[no 1 hops]

muzikanten hebben in hun specifieke genre hun stempel op sound en muziek gezet.
daarin is ons gehoor, smaak geprogrammeerd, ook van de huidige spelers zelf.
willen iets creëren wat op hun voorbeelden lijkt.
tegenwoordig is de productie van instrumenten zo goed geregeld dat er maar geringe marges in fouten/verschillen zijn.
draadwindingen van pickups zijn exact hetzelfde, halsprofielen en body komen uit de c&c, lakstraten en al dat meer hebben de instrumenten praktisch gelijk gemaakt ( eenheidsworst)
dat was vroeger heel anders en creëerde misschien onbewust unieke instrumenten waarbij een vroeger maandagmorgen model nu wel eens the sound kan leveren die iedereen zoekt en veel van improviseren afhing daar prijzen en verkrijgbaarheid toentertijd heel anders was als nu

als je denkt dat je alleen met een vintage set je sound kan maken zet je jezelf al in een mentale gevangenis vast en dat is jammer voor de mooie muziek die je kan maken met dat wat je hebt. maar dat is mijn persoonlijke mening ;-)

[Joost de Ruig]

Volgens mij is de vintage hype in beperkte vorm qua gitaren ontstaan begin jaren '80 en qua amps eind jaren '80. Maar pas in de jaren '90 werd het pas echt een hype.

Fender kwam bv in 1982 voor het eerst met reïssues: de '57 en '62 Strat en de '52 Tele. Rond 1988 kwamen ze met de reïssue van de Bassman. Daarna kwamen de boetiekamps pas als ik het mij goed herinner.

Midden jaren '80 hoorde ik eigenlijk niemand over de mojo van jaren '60 en '70 gitaren. Sterker nog: op de Strats vanaf midden jaren '70 werd nogal neergekeken. "Lelijke zware dingen met een grote kop", hoorde je toen wel. Een goede vriend van mij zocht rond '87 een Dobro en in heel Nederland was er welgeteld 1 te krijgen. Parlor gitaren? Ik zag ze niet in die tijd. Relic? Ik had er zelfs nog nooit van gehoord toen. Nitro? Ik kende het niet. Gelukkig een vriend van mij wel, dus toen we een stel Tele's gingen spuiten, stelde hij nitrolak voor.

[Harald]

Toen ik zo'n beetje begon was het trouwens juist cool om gitaren te customizen... midden jaren tachtig stonden in de Music Maker columns over aanpassingen aan je gitaar. Het echte vintage gebeuren waarbij zelfs een authentiek schroefje goud waard kan zijn is volgens mij echt pas veel later begonnen.

[postbus31]

Zal de hang naar vroegáh wel zijn. De jongere generatie muzikanten vind zelfs het 80's spul vintage.......... de planken die toen zonder tranen in de open haard verdwenen.
Ben blij met mijn "moderne" gitaren. Hoge kwaliteit en betaalbaar.

Verstuurd uut 't knoal

[Jan Buurman]

Heeft het ook niet met materiaal te maken? Dat beter, ouder hout duurder/schaarser werd en voor massaproductie voor minder hout gekozen werd?

[postbus31]

Heeft het ook niet met materiaal te maken? Dat beter, ouder hout duurder/schaarser werd en voor massaproductie voor minder hout gekozen werd?
Lijkt me niet.

Verstuurd uut 't knoal

[postbus31]

Ik ben zelfs van mening dat er nu hout van meer constante kwaliteit gebruikt wordt.

Verstuurd uut 't knoal

[Midwolda]

Niet alleen hout. Ook lijmen en lakken zijn niet meer wat het ooit was.
Maar voor mij geldt gewoon de mojo factor. Ben zelf ook oud, dusseh... :D

[Hotpepper01]

ik denk dat er een onderscheid is tussen verzamelaars die een oude gitaar die zo origineel mogelijk is, van geode kwaliteit moet zijn en veel geld waard is en waarvan het aannemelijk is dat die waarde in de toekomst zal gaan stijgen. Dat zijn investeerders (speculeerders zo je wil) en gebruiken het instrument niet om muziek mee te maken. Toen de waarde van goede vintage gitaren fors stegen, is ook de vintage hype ontstaan.
Muzikanten kijken misschien iets meer naar hun instrument om muziek mee te maken. Waarde en looks zijn dan secundair. Ik zelf heb ook wel een aantal vintage gitaren. De enige gitaar die ik niet durf mee te nemen naar een podium is mn 1963 Gibson SG omdat ik te bang ben dat die een keer wordt gejat. Maar verder, gewoon spelen op een vintage gitaar. Daar zijn ze nu eenmaal voor gemaakt.
En het is ook niet zeker zo dat een vintage gitaar hetzelfde is als een goede gitaar. Helemaal niet. Niet elke vintage gitaar is een goede gitaar. Nieuwe gitaren, en ook uit die uit de goedkoper producerende landen kunnen verrassend goed zijn.

[Dutch66]

Ja grappig, als ik er over nadenk dan was voor mij begin '80 een 'ouwe les paul' gewoon een....
'ouwe les paul'!, iets wat je kocht als je geen geld had voor een nieuwe....

Zo kwam ik ook aan m'n eerste Stratje, 'Nou ziet er nog best goed uit', hoor ik mijzelf nog zeggen...

:seriousf:

[Joost de Ruig]

De enige gitaar die ik niet durf mee te nemen naar een podium is mn 1963 Gibson SG.....


Wow, een '63 SG, mooi hoor! Nog eentje met "Les Paul" op de kop? En met de kleine of grote slagplaat?

http://www.vintageandrare.com/uploads/products/39919/1390369/original.jpg

[Hotpepper01]

Met logo, Joost

http://i1205.photobucket.com/albums/bb440/hotpepper01/DSC00169.jpg
http://i1205.photobucket.com/albums/bb440/hotpepper01/DSC00161.jpg

[Joost de Ruig]

Wow wat een beauty! En met "heen&weer arm" (ipv op&neer), werkt die nog? In de rigdown van Billy Gibbons vertelt zijn gitaartech deze onklaar te hebben gemaakt omdat het teveel probleem zou opleveren.

Wat een mooie staat is je SG zeg! Kan ook niet zien dat de tuners gekrompen zijn of wat dan ook.

[The Lo Lands]

In een wereld die steeds 'kleiner' wordt door de digitalisering hebben we denk ik behoefte aan nostalgie en tastbaar sentiment. We zijn visueel ingesteld en zien al die mooie (vintage) spullen online dat we graag die geschiedenis willen 'herleven' door onze muzikale invloeden en 'helden'. Antiek is uit vintage is in. Vintage gitaren zijn er altijd al geweest maar omdat de bestaande merken daar de laatste decennia tevens op inspelen is imo een echte vintage gitaar nu bijna onbetaalbaar geworden. Het besef van waarde is verandert. Bij de gevestigde merken begon het allemaal met relic, aged en custom made modellen. Daarbij hebben merken als Fender de laatste 25 jaar (of langer) geen nieuw model meer uitgebracht dat het enige wat ze kunnen doen is de oude modellen uitmelken of in een 'nieuw' jasje steken met veel marketing en inspelen op het vintage sentiment.

Hetzelfde zag ik gebeuren bij de terugkeer van het vinyl (lp). Ik kocht 10 jaar terug een tweedehands Technics SL1200 MKII voor 200 euro terwijl nu met de 'hype' in volle gang betaal je er rustig 450 euro (of soms meer) voor! Het helpt ook dat deze speler niet meer gemaakt wordt maar dan nog! De prijs van de lp is ook drastisch omhoog geschoten aangezien de labels ook inzagen dat hier goed geld aan te verdienen valt. Een vintage hype inderdaad en we doen er allemaal aan mee :-)

[munkie]

Het begon in de 60s al toen Gibson geen Les Pauls maakte. Eric Clapton , Mike Bloomfield e.a. struinden de pawn shops af. Oude Martins waren toen al geliefd in de folk scene. Bob Dylan speelde op 50s Teles.

Dat van die 70s Strats waar op werd neergekeken vroeger klopt. Is ook terecht imho...

[RS-Rik]

Een ietwat uitdragende hang naar authenticiteit, dat zie je in meer consumentproducten en de manier waarop reclame wordt gemaakt voor consumentproducten, niet alleen in de gitaarwereld.

Wat Lo Lands schrijft


https://wllmkalb.files.wordpress.com/2014/08/hipster-358479_640.jpg?w=214&h=300

[cat's eyes]

Heeft het ook niet met materiaal te maken? Dat beter, ouder hout duurder/schaarser werd en voor massaproductie voor minder hout gekozen werd?

Lijkt aannemelijk.




Lijkt me niet.

Ik ben zelfs van mening dat er nu hout van meer constante kwaliteit gebruikt wordt.



Dit niet.

[postbus31]

Mwa, pak je nu een een gitaar van €2000+ heb je in 99,9% van de gevallen een degelijk, goed instrument in handen. De gitaren die nu vintage genoemd worden (70' s en 80's) was dat bij 2500 gulden hooguit 70%.
Ik heb veel van die zgn "kwaliteitshout" gitaren in handen gehad en met name Fender wist er een behoorlijk potje van te maken. Om over afwerking, hardware en pickups nog maar te zwijgen.



Verstuurd uut 't knoal

[fred dons]

je moet ook voorstellen dat in de eerst helft van de vorige eeuw het goedkoper was om rosewood uit brazilie te laten overkomen dan rosewood uit india (qua vrachtkosten, het hout zelf was net zo duur). dat hout werd daarom ook gebruikt voor kastjes, vloerdelen, trappen etc. en ook toetsen. het moment dat het Indisch hout goedkoper werd ging men over op Indisch en klank is geen enkel Moment onderdeel van de beslissing geweest om de 1 of de ander te gebruiken . Omdat het tot mid 60ties gebruikt werd op de zogenaamde iconische gitaren willen "wij" dit echter nu wel hebben. Wat 70 ties strats betreft, ze waren niet allemaal slecht en tot 72 waren ze over het algemeen ook gewoon goed, en daarna zitten er exemplarisch goede exemplaren tussen, ze waren btw niet magisch Maar gewoon goed :D. Overigens ben ik het er niet mee eens dat de vintage "Hype" voor les Pauls begon met bloomfield, Clapton, Green. Zij waren wel de oorzaak voor de hernieuwde Interesse in Lp's maar prijzen voor 50ties lp's waren toen nog op het Level 2ehandsgitaren. Pas in begin jaren 80 kosten een 59 serieus geld ( NLG 10.000) ,en eind 90ties tot 2007 werd het pas echt dramatisch qua Hype prijzen voor die gitaren

[cat's eyes]

.
Ik heb veel van die zgn "kwaliteitshout" gitaren in handen gehad en met name Fender wist er een behoorlijk potje van te maken.




Nu haal je er net de firma bij waarvan zelfs de CS afdeling bang is of er niet in slaagt om een stabiel ééndelig stuk hout te maken. Niet echt 'de' referentie, toch? :stop: :D

[Kim Wilson]

Ze hebben wel heel stabiele planken gemaakt hoor. Misschien niet ééndelig, maar wel heel stabiel. Multifunctioneel ook:


https://www.youtube.com/watch?v=dv1bM0pp_o4

Een fan voor z'n bek slaan, en doorrrr!!

[Tupelo]

Volgens mij is de vintage hype in beperkte vorm qua gitaren ontstaan begin jaren '80 en qua amps eind jaren '80. Maar pas in de jaren '90 werd het pas echt een hype.

Fender kwam bv in 1982 voor het eerst met reïssues: de '57 en '62 Strat en de '52 Tele. Rond 1988 kwamen ze met de reïssue van de Bassman. Daarna kwamen de boetiekamps pas als ik het mij goed herinner.
Hmm, ingang van de RI een rol mee laten spelen, goed bedacht, schuilt waarheid in.
Doet mij eraan denken.
Ik had een begin jaren '90 strat plus, beregoede gitaar, beresaai ook.
Werd later jaren '90 best op neer gekeken.
Inmiddels zijn er mensen die 't een goede periode en vergelijkbaar met customshop beschouwen. :roll:
Maar goed.
Het gaat mij er niet om of vintage beter of slechter is.
Ik ben nieuwsgierig naar een keerpunt.
Er is een tijd geweest dat in de categorie antiek en curiosa, art nouveau & deco geen drol opbracht.
Toen in eens was het booming, met de meest idiote prijzen.
En nu begint het weer wat weg te ebben.
Voorbeeld dat je aanhaalt van de jaren '70 strats is geinig en loopt synchroon met mijn strat plus dus.
Toch.
Zijn er mensen geweest die begin of halverwege jaren '70 al constateerden: no way !!
Je moet een eind '50'er hebben ?
Waarschijnlijk was je het mannetje met een mooie nieuwe strat met grote headstock.

[Tupelo]

Antiek is uit vintage is in. Vintage gitaren zijn er altijd al geweest maar omdat de bestaande merken daar de laatste decennia tevens op inspelen is imo een echte vintage gitaar nu bijna onbetaalbaar geworden. Het besef van waarde is verandert. Bij de gevestigde merken begon het allemaal met relic, aged en custom made modellen. Daarbij hebben merken als Fender de laatste 25 jaar (of langer) geen nieuw model meer uitgebracht dat het enige wat ze kunnen doen is de oude modellen uitmelken of in een 'nieuw' jasje steken met veel marketing en inspelen op het vintage sentiment.

Hmm ja, oké, kan ik ook wel iets mee; goede input.

[dml]

Alsof alle pre-CBS Fender's geweldig zijn. Inderdaad, één grote hype. Jaren geleden bij verschillende gitaarwinkels op Denmark Street in Londen geweest, die hangen vol met oude zooi. Letterlijk zooi, tegen astronomische bedragen, want "Pre CBS", "Sixties", "Vintage" en nog meer marketinggeile termen. Heb er veel in handen gehad en geloof me, het merendeel was pure crap.
Een beetje zichzelf respecterend gitarist kan uit ieder instrument "zijn" sound halen, oud of nieuw. Ooit iemand horen klagen toen Mark Knopfler op een Pensa Suhr met EMG's speelde? De meesten zullen niet eens het verschil horen of hij daarop speelt of op één van zijn "vintage" Fender's. Zo ook met David Gilmour, Eric Clapton, enz. enz. enz.
En nee, ik heb geen enkele oude gitaar - je krijgt simpelweg geen waar voor je zuurverdiende geld.

[The Lo Lands]

De regel 'alles naar zijn waarde' gaat zeker niet op voor vintage gitaren en prijzen als ik dat zo lees. Ik heb zelf nog nooit een vintage gitaar in mijn bezit gehad, wel enkele bespeeld van Gibson en Fender. De sentimentele waarde is altijd groot maar de kwaliteit dus wisselend.

Was David Gilmour zijn bekendste '57 strat (blackie) ook niet een door hem zelf aangepaste re-issue? Vintage gitaren koop je volgens mij meer als liefhebber of verzamelaar. Een gitarist/muzikant stelt toch vaak andere en soms persoonlijke eisen aan een gitaar en dan maakt oud (vintage) of nieuw (RI, custom shop etc) echt niet meer uit.

[Tupelo]

Ik heb er zelf drie die onder de categorie vintage te scharen vallen.
Veel onderhoud aan, vergeleken met mijn Blade.
Beperkt bruikbaar.
Maar ik speel er graag op, maak er veruit de meeste uren op.
Toch in bandverband, neem ik liever mijn Blade, blijft beter op stemming, hoef ik minder zuinig mee te zijn, is binnen een breder spectrum inzetbaar.
Maar nog eenmaal, daar gaat het me niet om in dit topic, over wat beter is of niet.
Ergens moet een cultuur ontstaan zijn waarbij mensen liever teruggrijpen op oude apparatuur, dan met nieuw spul aan de slag gaan.
Stel je jezelf voor in 2030 met zo een Philips koelkast telefoon, met geel display en een stomp antenne.
Omdat het bereik beter is, je minder getraced kunt worden, de batterij twee weken meegaat etc. omdat het beter is, omdat mensen vanaf een bepaald ogenblik daar naar neigen..
Rest de vraag; hoe dat zo ineens ?
Zijn er mensen die in '75 zoiets hadden, van nee bedankt, ik neem er wel eentje uit '55, is beter.

[postbus31]

...........
Een beetje zichzelf respecterend gitarist kan uit ieder instrument "zijn" sound halen, oud of nieuw.

+1
En mojo zit tussen je oren, en niet in een oude plank.



Verstuurd uut 't knoal

[arjanb01]

Ben ik het helemaal mee eens.
Als optredend gitarist wil je een gitaar die betrouwbaar en consistent is. En het liefst ook veelzijdig zeker als je in een coverband pingelt.
Vintage gitaren zijn leuk hoor en als ik miljonair zou zijn had ik een 58, 59 les Paul en een 62,63 en 64er pre CBS strat, maar ja... Dromen moet de mensch😉

[Tupelo]

Als je in de Sultans of Swing zou spelen had je een daytime job (heb je waarschijnlijk) en speel je uit armoede op een oude gitaar, omdat je jezelf geen nieuwe veroorloven kunt.
Get the picture ? :ok:

[cat's eyes]

+1
En mojo zit tussen je oren, en niet in een oude plank.


Niet echt meer on topic, maar sta me toe een vergelijk te maken naar mijn classic car/moderne wagen gevoel.
Mijn moderne wagen rijdt echt wel beter, comfortabeler, minder nukkig en zuiniger.
Maar het gevoel dat mijn classic (ondanks al z'n nukkigheden) me geeft is iets wat de moderne wagen me nooit zal bezorgen.

Ik voel dit zowat hetzelfde aan met oudere en moderne gitaren.

En als muziek voor mij het overbrengen van gevoel is via een instrument! Geef me dan maar de oudere versie, die mij gevoelsmatig (zelfs al is het maar tussen m'n oren) meer aanspreekt.

[Buxtra]

Mogelijke verklaring:
Gaandeweg wellicht, ik herhaal mogelijk, is er meer gewerkt met jonger hout en derhalve minder hard hout toen de gitaar beter meer werd verkocht. Meerproductie maar vooral nieuwe producenten maken meer kans op gebruik van jonger (minder goed) hout bij gebrek aan (oude) voorraad als het grote schaal betreft?

Valt ook te verwaarlozen als een (nieuwe) speler op de markt goed in zou kopen en dus zou produceren met oud er, dus harder hout. Minder aannemelijk als je het mij vraagt mbt massaproductie ogv commerciele motieven.

Geen adviezen vwb aankopen :soinnocent:

Ik mag de mojo verhalen graag lezen en horen dus ga er vooral mee door. Kost mij niets!

[Joost de Ruig]

Voor een deel zal mojo gerust tussen de oren zitten hoor, maar bv nitro voelt toch echt anders aan dan polylak en 7.25 radius met smalle fretjes, anders dan compound met jumbo's. Zoals een mooie jas of mooie schoenen, je een fijn en zelfvertrouwd gevoel kunnen geven, kan een mooie gitaar dat ook. En laat ik vintage daarnaast nu simpelweg mooier vinden dan modern. Daarnaast is het ook stijlgevoelig: een relic Tele geeft een bepaalde sfeer in een bluesband, die het in een metalband niet zou geven.

[postbus31]

Voor een deel zal mojo gerust tussen de oren zitten hoor, maar bv nitro voelt toch echt anders aan dan polylak en 7.25 radius met smalle fretjes, anders dan compound met jumbo's. Zoals een mooie jas of mooie schoenen, je een fijn en zelfvertrouwd gevoel kunnen geven, kan een mooie gitaar dat ook. En laat ik vintage daarnaast nu simpelweg mooier vinden dan modern. Daarnaast is het ook stijlgevoelig: een relic Tele geeft een bepaalde sfeer in een bluesband, die het in een metalband niet zou geven.
Dat zijn vintage specs, die evengoed op een nieuwe gitaar te vinden zijn ;-)

Verstuurd uut 't knoal

[cat's eyes]

Voor een deel zal mojo gerust tussen de oren zitten hoor, maar bv nitro voelt toch echt anders aan dan polylak en 7.25 radius met smalle fretjes, anders dan compound met jumbo's. Zoals een mooie jas of mooie schoenen, je een fijn en zelfvertrouwd gevoel kunnen geven, kan een mooie gitaar dat ook. En laat ik vintage daarnaast nu simpelweg mooier vinden dan modern.

Ik ben hier 'helegans' mee mee! :ok:


PS poging om eens iets anders dan '+1' te schrijven. :)

[Erik de Perik]

Die hype is overal hoor, niet alleen bij gitareb. Kijk eens wat een oud vw busje tegenwoordig kan opbrengen. Dat is ook aardig shocking aan het worden.

http://suchen.mobile.de/fahrzeuge/auto?isSearchRequest=true&vc=Car&dam=0&ms=25200%3B42

[Joost de Ruig]

Foutje in de advertentie: dit is een T2. Een T1 is een Kever......

[mrweird]

Foutje in de advertentie: dit is een T2. Een T1 is een Kever......

Lol.. Ja je hebt gelijk maar T1 en Type 2 worden nog al 's door elkaar gehaald (maar dit is wel errug off-topic..)
Ontopic. Ik hoop nog steeds ergens bij een kringloop een 59 LP tegen te komen (voor 50 euro of zo .. :D)

[Erik de Perik]

Volgens mij is een Kever Type 1 en een Transporter Type 2. De eerste Transporter heette T1, nog verzonnen door Ben Pon, naar het schijnt.

[Joost de Ruig]

nog verzonnen door Ben Pon, naar het schijnt.

Niet naar het schijnt, dat is gewoon zo. :)

[Erik de Perik]

Niet naar het schijnt, dat is gewoon zo. :)

Ohw ok..... ben niet zo'n VW kenner. :)

[Mitch]

Volgens mij startte het ook meer in de 90s en nam dat een vlucht met de toenemende populariteit van internet rondom het millennium.

Het is wel grappig om te zien hoe vintage steeds meer verschuift. Van oorsprong draait het om bijzondere, eerste jaren etc maar langzaam aan noemen we alles dat oud is vintage. 70s Fenders gaan al niet meer voor minder dan 1500E weg. Nog effe en een pointy mid 80s Ibanez superstratje gaat voor een bescheiden maandloon weg omdat ze vintage zijn.

[Tupelo]

Ja weird he, Rinze die zijn Fender Lead oprecht tot vintage rekent, en nog gelijk heeft ook. :D

[postbus31]

. Nog effe en een pointy mid 80s Ibanez superstratje gaat voor een bescheiden maandloon weg omdat ze vintage zijn.

Damn, ik had mijn Charvel model 4 moeten houden :cool: :eek:



Verstuurd uut 't knoal

[Midwolda]

Nog een overdenking als ik naar mezelf kijk: ik begon gitaar te spelen rond 1970, en een beetje verstand van gitaren en amps krijgen kostte toen nog een paar jaar, het was toen dun gezaaid allemaal in mijn omgeving. De gitaren die voor mij toen onbereikbaar waren, heb ik inmiddels (gehad). Je wilt altijd wat je toen niet kon krijgen, toch?

[Brad]

Volgens verschillende bekende gitaristen hoef je aan die oude instrumenten nauwelijks te sleutelen

In tegenstelling tot nieuwe gitaren waar je vaak aan blijft sleutelen

[HaroldA]

He leuk dat jullie allemaal hier bij elkaar zijn! :ok:

https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-0/s480x480/12670043_995163677222799_8198185089761253001_n.jpg ?oh=3922efc45fe341171e2272c0c9013d80&oe=57574E3C

Ik zoek een vintage Ibanez V2-element voor mijn vintage Ibanez AR30. Waarom vintage? Weet ik niet. Vintage is echt niet altijd beter, maar er hoort gewoon een vies verkleurd double cream humbucker in zo'n gitaar. Zul je zien dat hij dan nog microfonisch is ook! :D

Rotzooi, dat is het. En dat neem ik graag voor weinig uit jouw handen!

[postbus31]

Volgens verschillende bekende gitaristen hoef je aan die oude instrumenten nauwelijks te sleutelen

In tegenstelling tot nieuwe gitaren waar je vaak aan blijft sleutelen
....... Nadat ik brug, stemmertjes en topkam had vervangen hoefde ik idd nooit meer aan mijn oude Strat te sleutelen ;-)

Verstuurd uut 't knoal

[Brad]

Oke , ik denk dat die jongens bedoelden dat je aan veel nieuwe gitaren ook na het vervangen van die dingen die jij noemt evengoed nog veel zal moeten sleutelen

[Erik de Perik]

Aan een ouwe gitaar heeft een ander al gesleuteld.

[HaroldA]

Oke , ik denk dat die jongens bedoelden dat je aan veel nieuwe gitaren ook na het vervangen van die dingen die jij noemt evengoed nog veel zal moeten sleutelen

Bij oude gitaren ook; versleten brugzadels, butsen in de lak van de hals opvullen/polijsten, gammele tuners vervangen, uitgesleten topkam, gebroken humbucker-raampjes, versleten pots ...

Qua werk ben je met een nieuwe gitaar veel beter af.

[Brad]

Aan een ouwe gitaar heeft een ander al gesleuteld

Is dat dubbelzinnig bedoeld ? :soinnocent:

[Kim Wilson]

Foutje in de advertentie: dit is een T2. Een T1 is een Kever......
De Kever is idd de Typ 1 en de bus is de Typ 2. De versies van de Transporter worden nog steeds met een T aangegeven. Zo is de spijlbus wel degelijk een T1, en de Bully een T2 (onder te verdelen in T2a en T2b), om maar een paar voorbeelden te noemen. Dus nee, het is niet een foutje in de advertentie. Je moet T en Typ niet door elkaar halen.

[telerocker]

De Kever is idd de Typ 1 en de bus is de Typ 2. De versies van de Transporter worden nog steeds met een T aangegeven. Zo is de spijlbus wel degelijk een T1, en de Bully een T2 (onder te verdelen in T2a en T2b), om maar een paar voorbeelden te noemen. Dus nee, het is niet een foutje in de advertentie. Je moet T en Typ niet door elkaar halen.

Zo is het, zegt een oud-bezitter van een VW T2 campertje.

[dml]

Ik sleutel de laatste tijd helemaal niets aan mijn nieuwe gitaren. Ook niet aan mijn nieuw aangeschafte 2e hands gitaren.

[catab]

Ik denk dat iets vintage word na 1 generatie.
Het is denk ik de hang na vroeger.
Bij brommers zag je dar de kreidlers en zundaps eerst hierin geliefd waren.
Maar op dit moment ook de honda mb en mtx en.
Gewoon omdat het 1 generatie geleden is dat ze normaal te koop waren.
Deze groep is midden 40 en kan het zich veroorloven om deze weer te kopen.
Ik denk dat het met een gitaar ook zo is, ik ben 48 jaar maar speel nog maar een jaar.
Een oude gitaar zegt mij heel weinig.
Zou ik al 25 jaar spelen zou ik ook de gitaar nu willen hebben die ik toen niet kon betalen of graag gehad had.
Maar dat gevoel van vroeger heb ik gewoon niet dus kijk ik alleen naar nieuwe gitaren.

[Tupelo]

Hmm... greep men jaren '70 dan soms terug naar solexjes ?
Dat is toch veel later ?
Then again, MB & MT is weer helemaal hot ja.
Doe me eraan denken dat een maatje van me nog zo een ding in de schuur heeft staan...
Hmm..

[barno]

Vintage vindt zijn waarmerk in het feit dat het de tand des tijds heeft doorstaan, al een kwaliteitslabel op zich. De meeste gitaren van vroeger bestaan gewoon niet meer. Wat er nog is, is qua kwaliteit doorgaans een pak beter dan wat het vroeger gemiddeld was. Bovendien, en a fortiori in guitarville waar men daarvoor extreem gevoelig is, hangen er verhalen aan oud spul. Dat icm de per definitie nostalgische natuur van den mensch maakt dat ouwe dingen aantrekkelijk zijn.

[Erik de Perik]

Is dat dubbelzinnig bedoeld ? :soinnocent:
Nee, heb je weer teveel soja gesnoven Brad....?? :crazyhappy:


De Kever is idd de Typ 1 en de bus is de Typ 2. De versies van de Transporter worden nog steeds met een T aangegeven. Zo is de spijlbus wel degelijk een T1, en de Bully een T2 (onder te verdelen in T2a en T2b), om maar een paar voorbeelden te noemen. Dus nee, het is niet een foutje in de advertentie. Je moet T en Typ niet door elkaar halen.
Dat zeg ik...... ;)


Ik denk dat iets vintage word na 1 generatie.
Het is denk ik de hang na vroeger.
Bij brommers zag je dar de kreidlers en zundaps eerst hierin geliefd waren.
Maar op dit moment ook de honda mb en mtx en.
Gewoon omdat het 1 generatie geleden is dat ze normaal te koop waren.
Deze groep is midden 40 en kan het zich veroorloven om deze weer te kopen.
Ik denk dat het met een gitaar ook zo is, ik ben 48 jaar maar speel nog maar een jaar.
Een oude gitaar zegt mij heel weinig.
Zou ik al 25 jaar spelen zou ik ook de gitaar nu willen hebben die ik toen niet kon betalen of graag gehad had.
Maar dat gevoel van vroeger heb ik gewoon niet dus kijk ik alleen naar nieuwe gitaren.
Het gekke is dat, ik spreek nu voor mijzelf, je in die tijd niet in de gaten had dat het iets bijzonders was. Ik vond 10.000 gulden voor een '59 LP Standard belachelijk veel geld voor een gitaar die op dat moment '80 s sowieso al niet populair was. Vraag me ook sterk af of het allemaal zo bijzonder was, maar een oude gitaar heeft vaak wel wat!


Vintage vindt zijn waarmerk in het feit dat het de tand des tijds heeft doorstaan, al een kwaliteitslabel op zich. De meeste gitaren van vroeger bestaan gewoon niet meer. Wat er nog is, is qua kwaliteit doorgaans een pak beter dan wat het vroeger gemiddeld was. Bovendien, en a fortiori in guitarville waar men daarvoor extreem gevoelig is, hangen er verhalen aan oud spul. Dat icm de per definitie nostalgische natuur van den mensch maakt dat ouwe dingen aantrekkelijk zijn.

Jij zegt het mooier ;)

[NLF]

Vooropgesteld.
Ik houd van oud spul.
Van mijn vier gitaren, zijn er drie uit de jaren '70 of eerder.
Een vierde is juist een wat innovatiever, nieuwer exemplaar, en redelijk customised.
Die laatste ervaar ik als het meest praktisch.
De andere drie als met het meeste mojo.
Zou ik een studio in moeten, zou ik waarschijnlijk die vintage zooi gebruiken.

Maar goed.
Daarop wil ik niet direct openen.
Ik hoorde zoeven op de radio Sultans of Swing; an old guitar is all, he can afford.
De eerste zal ik niet zijn die denkt: wat ?! johh ?!
En nu vraag ik mezelf af; wanneer is de vintage hype (oud is beter) nu eigenlijk ontstaan.
Grepen gitaristen om kwaliteitsredenen in de '60's soms al terug op de jaren '50 ?
Is er een keerpunt geweest (overname Fender CBS, Gibson door dingus) waarna gitaristen voor ouder spul gegaan zijn ?
Er zijn niet veel mensen die Coca Cola hebben laten liggen halverwege de '80's.

Zover ik mensen ken die wat professioneel aan de weg timmeren (en dan bedoel ik studiowerk, sessiemuzikanten) dan zie ik die of op zwaar gemodificeerde oude gitaren spelen (pre CBS fenders met Floyds & EMG's) of gewoon op nieuwe gitaren.
Onlangs contact gehad met een zeventig jarige slide gitarist die veel sessiewerk doet; die trok gewoon een RH4 te voorschijn.
Hebben we het niet over amps.

Terug naar de vraag, of "het punt" eigenlijk.
Wat, hoe & sinds wanneer is vintage nu eigenlijk beter, of begerenswaardiger, met meer mojo ?
Er moet toch een tijd zijn geweest dat je "het mannetje" was met een nieuwe gitaar.
Wanneer werd een mannetje "het mannetje" met die old guitar, because he could afford ?

Je moet gewoon spelen op wat je goed bevalt - of waar je toevallig tegenaan loopt. Dat kan nieuw of oud zijn. Ik denk dat die gitaristen vroeger helemaal niet zo veel bezig waren met hun spullen als nu (ik denk niet dat ze hun Marshallkasten open schroefden om te kijken welke speakers erin zaten, en of een gitaar nu voor of na CBS was etc.).

De vintage rage is in de loop van de jaren 80 ontstaan, en na 2000 heeft het allemaal idiote vormen aangenomen. Het probleem is denk ik dat men eind jaren 70 en vooral gedurende de jaren 80 allerlei "moderne" dingen is gaan doen - digitale effecten, gitaren met floyd rose, effectenracks, andere celestion speakers, andere (high output) pickups, geen Hammonds en Leslies meer en geenRhodes piano's maar van die plastic dingen etc. De platen van de jaren 80 klonken daardoor ook echt anders dan die uit eind jaren 60 en begin jaren 70. Daar volgde een reactie op: muzikanten zochten oude dingen (dus bijvoorbeeld Marshalls zonder mastervolume enzo) die niet meer gemaakt werden. Daardoor is het hele vintage en reissue gebeuren op gang gekomen.

Zelf gebruik ik meestal tweedehands spullen: goedkoper, en ik zoek meestal ook oude sounds - bovendien vind ik de oude spullen eenvoudiger te bedienen.

[Joost de Ruig]

ieder z'n ding
maar heb net naar concertje stones op utube zitten luistijken en daar speelt de heer Ome Keef regelmatig op een, toen splinter nieuwe musicman..............................wow slecht man of niet,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,?

Hij is een paar jaar endorser van die MM geweest. Kon zeker wel een extra zakcentje gebruiken :)

[Erik de Perik]

Hij is een paar jaar endorser van die MM geweest. Kon zeker wel een extra zakcentje gebruiken :)

Dat geloof ik niet..... van dat zakcentje dan.

[Joost de Ruig]

Dat geloof ik niet..... van dat zakcentje dan.

Zou hij oprecht de MM die jaren prevaleren boven zijn Tele's, 335-ers en zijn andere vintage candy? Ik heb hem daarna er nooit meer mee gezien, maar kan mij vergissen.

[Erik de Perik]

Zou hij oprecht de MM die jaren prevaleren boven zijn Tele's, 335-ers en zijn andere vintage candy? Ik heb hem daarna er nooit meer mee gezien, maar kan mij vergissen.

Ja, dat denk ik wel. Ik vind hem een pure muzikant. Hoor hem nooit over zichzelf maar altijd over met wie hij iets gaat doen. Topvent.

[Tupelo]

Zelf gebruik ik meestal tweedehands spullen: goedkoper, en ik zoek meestal ook oude sounds - bovendien vind ik de oude spullen eenvoudiger te bedienen.
Daar heb je een punt, dat geldt voor mij ook; niets beter dan gewoon een stel knoppen, geen geneuzel met dubbele functies en stomme menutjes.

[Luke-wannabe]

Ik heb weleens op een vintage Danelectro gespeeld, zo'n amp-in-case model. Met zo'n gekke kop. Ik weet nog dat ik daar op speelde, met torenhoge verwachtingen omdat het ding vintage was, en dat ik uiteindelijk toch niet onder de indruk was. Nu heb ik zelf zo'n nieuwe model Danelectro, met de New Old Stock elementen en de intoneerbare wraparound brug, en ik heb zo veel plezier aan dat ding! Heeft waarschijnlijk een zevende deel van dat vintage exemplaar gekost. Dat vind ik nu mooi.
Zelfde met een oude Jaguar waar ik pas op speelde. 1965, maar ik vond het maar een rammelbak eigenlijk. Hij voelde wel heel goed aan maar misschien was de actie niet OK ofzo.

Ik moet zeggen dat ik ook een beetje mijn neus ophaal voor de hype. Als je vintage spul hebt ben je cool, nou ik weet het niet.. Ik kocht een oude Bandmaster amp omdat ik die voor weinig kon krijgen en dat ding gewoon een kei goede medium powered clean amp is.

[Pepe]

Sja, jij hengelt andere gitaren naar binnen met die Dano, da's een ander verhaal.

[IL76]

Beter, of niet beter... Het zit meestal tussen de oren. Ook die van mij. :)
De gerobotiseerde, CNC-zaagmachine massaproduktie planken uit Korea en Indonesie zijn prima, maar het menselijk vakmanschap van vòòr 1980 kan ik wel waarderen. Dat heeft het risico op meer maandag-morgen produkten, maar de slechte exemplaren hebben de tand des tijds tot 2016 toch niet overleeft. Wat overblijft moet dan vast iets goeds in zich hebben.
(Hoeveel gitaren worden er nog met ebbenhouten toets gebouwd trouwens?)

Maar goed, dat vintage dingen steeds meer waard worden maakt het in ieder geval dan een betere investering dan 0,6% rente op je spaarrekening.

gr,
E

[cat's eyes]

slechte exemplaren hebben de tand des tijds tot 2016 toch niet overleeft. Wat overblijft moet dan vast iets goeds in zich hebben.




Een gedachtegang die ik wel kan/wil volgen. :ok:

[MikeD]

even dooremmeren over vintage hype... wat dacht je van gehyped-te namaak PAFs? er is nu ook al een Bernie Marsden 'Beastbucker' op de markt en al naar gelang je 'wensen' een deuk in je portemonnaie, variërend van € 359 tot € 549 'per setje'....http://www.crazyparts.de/area59/the-beast-bucker/index.php
daar kan je met Lindy Fralin's Pure PAF's nog een puntje aan zuigen.....

[Joost de Ruig]

Voor €650 hangt er een demo Marsden Signature PRS bij Robbert. Klinken niet slecht deze PRS-en.

[jutter]

Voor €650 hangt er een demo Marsden Signature PRS bij Robbert. Klinken net slecht deze PRS-en.

Die blijken best wel goed te zijn.

[Joost de Ruig]

Die blijken best wel goed te zijn.

Klopt, hoewel ik die 3 knobs in 1 lijn niet zo fraai vind. Verder best een mooie gitaar.

[almarvk]

Vraag me dan altijd wel direct af wat de verschillen zijn met de SC en Tremonti uitvoeringen. Op de 3 knopjes in lijn na dan.

[arjanb01]

In ieder geval de elementen en misschien halsprofiel verschillen?

[Joost de Ruig]

In ieder geval de elementen en misschien halsprofiel verschillen?

Klopt, ze hebben toch met en schuin oog naar The Beast gekeken en geluisterd. Maar zoals altijd: beter goed gejat, dan slecht bedacht :D

[Tunes]

The Beast ????

Lijkt er niet op:

http://medias.audiofanzine.com/images/thumbs3/lag-the-beast-700610.jpg

[Joost de Ruig]

Euhh, we hadden het over de neck en pu's...... :)

Qua looks mag PRS natuurlijk ook niet The Beast kopiëren

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/48/80/fe/4880fe76e90d950c440a01f01a45e532.jpg

[jutter]

Hoe de fock is de Beast?

[Pepe]

Ach.. nummer zoveel uit de '59 serie die vrijkomt omdat de baas is uitgespeeld en wil gaan cashen.

[MikeD]

Hoe de fock is de Beast?

de LesPaul 'Burst' van Bernie Marsden. Ook als 'namaker' verkrijgbaar van meneer Gibson als 'Collector's Choice' #8 voor een bommetje duiten.. onder andere bij RJV http://www.rjvguitars.com/product/1716872/gibson-les-paul-standard-cc-8-the-beast-bernie-marsden-custom-shop-20th-specs... Veel pegels maar nog altijd minder dan de heer P. Daal voor zijn Hu en Go namaak Gibson vroeg (vraagt).

[Joost de Ruig]

Ach.. nummer zoveel uit de '59 serie die vrijkomt omdat de baas is uitgespeeld en wil gaan cashen.

O? Ik wist niet dat The Beast te koop was. Waar heb je dat vandaan? Geinige vraagprijs? Ex Eric Clapton, dus zal een hogere prijs hebben dat de DutchBurst :)

[MikeD]

niet de echte maar een heruitgave van gibson.....

[Joost de Ruig]

niet de echte maar een heruitgave van gibson.....

Ik weet van de replica's (waar wel Gibson op mag staan), maar Pepe geeft aan dat the real McCoy te koop is.

[Pepe]

O? Ik wist niet dat The Beast te koop was. Waar heb je dat vandaan? Geinige vraagprijs? Ex Eric Clapton, dus zal een hogere prijs hebben dat de DutchBurst :)

Vrijkomt voor Gibson te exploiteren. De gitaar zelf, heeft Bernie ooit gezegd, is het huis voor zijn dochter.

[Joost de Ruig]

Vrijkomt voor Gibson te exploiteren. De gitaar zelf, heeft Bernie ooit gezegd, is het huis voor zijn dochter.

Ok, nu snap ik je. En ik neem het niemand kwalijk als hij op een gegeven moment kiest om te cashen, zeker niet voor zoiets eerbaars als het huis van je dochter. Mooi huisje wordt dat, want ik gok toch wel op twee DutchBurstjes qua pecunia :)

[humbucker]

Ok, nu snap ik je. En ik neem het niemand kwalijk als hij op een gegeven moment kiest om te cashen, zeker niet voor zoiets eerbaars als het huis van je dochter. Mooi huisje wordt dat, want ik gok toch wel op twee DutchBurstjes qua pecunia :)

Ik denk dat je met zijn collectie vlot een ganse wijk kan opkopen! Zijn kinders zijn er goed mee :-)

[Harry]

Volgens mij is de tekst 'this and an old guitar is all he can afford'. Klinkt alsof dat ouwe ding toen al in de hoek stond als reserve.

[Tupelo]

Ghehe, scherp, you've nailed it. :D