Fossielen die leerden spelen in pre-YT tijdperk

[barno]

Ik veronderstel dat de meesten tegenwoordig veel leren van YT-clips. Voor de hoogbejaarden onder ons: hoe leerde jij spelen vroeger?
Bij mij was het veeel muziek luisteren en op het gehoor dingen uitzoeken. Af en toe leerde je van een vriend of kennis een nieuw akkoord. Boeken en lessen waren niet aan mij besteed.
Ik herinner me dat ik soms bij een optreden vroeger naar huis schoot om het akkoord wat ik de gitarist had zien nemen toch maar niet te vergeten, en dan tot een gat in de nacht oefenen.:) aah good ol' times

[arjanb01]

Ik ben ook begonnen met gitaarspelen eind jaren 80 begin 90 en dus YouTube pas later meegemaakt. Veel les gehad en leerde alles op gehoor van de plaat toen ik in bands ging spelen, midden jaren 90.
Toen YouTube opkwam alles vanaf lessen op YouTube uitgezocht, iets wat ik nog steeds doe als ik nummers moet uitzoeken bij Empire.

[terrasbeest]

Youtube bestaat pas 10 jaar.

[deefke666]

Ik ben halfweg de 80's beginnen spelen in een boerengat in de buurt van Hasselt.
Mijn vader speelde gitaar maar had geen tijd om mij iets bij te brengen.
Eerst een paar akkoorden geleerd van een maatje die akoestische gitaar speelde, Everly brothers, Buddy Holly, Bob Dylan enz...
Dan een electrische gitaar gekocht en proberen nummers van the Shadows na te spelen met een oude platendraaier en cassetjes haha.

Mijn maat was intussen verhuisd dus heb ik vooral op die manier leren spelen, alle "foute" vingerzettingen inbegrepen.
Ik kocht af en toe een boekje waar teksten en akkoorden in stonden, ik kom niet direct op de naam maar er waren echt veel delen van die reeks.

Na een tijd in een gitaarwinkel kunnen gaan werken en daar heb ik eigenlijk erg veel door geleerd vooral door mijn ogen goed de kost te geven.

Ik vind het ergens wel een voordeel om op die manier te leren spelen, ik heb de indruk dat mijn gehoor er wel bij gevaren is.
Maar het gaat wel langzamer op die manier, wat niet noodzakelijk iets slechts moet zijn.

[Harald]

Eerste jaar veel zelf gekloot, met wat tips van mijn jongste neef. Zelf uitzoeken, en dingen van Sacksioni uit zijn eerste boek. Standaard notatie, waarvan ik eigenlijk alleen van middelbare school wist waar de g zat, bij de krul van de sleutel, en dat je omhoog en omlaag ging... Achteraf blijken in die boeken van Harry ook nog de nodige fouten te staan (hij had die transcripties niet zelf geschreven). Uiteraard ook gewoon bij bladzijde 1 begonnen. Begin je met Elixer, niet gelijk de makkelijkste :D

Na een jaar een elektrische gekregen, moest dan wel op les. Eerste jaar bij Rick Huijts in heerlen, het jaar daarop in Kerkrade. Rick had nl. geen conservatorium gedaan, en dat moest vanwege subsidie in Landgraaf. Maar goed, van die lessen niet zo veel meegenomen. Wel heel veel zelf uitgezocht, en fanatiek live concerten kijken en soms uitpluizen op tv.

Mensen lastig vallen bij gigs, als ze iets deden wat ik niet gelijk kon thuisbrengen, dingen uitzoeken, voor zover mogelijk goede transcripties bekijken (die nog erg zeldzaam waren) en heel veel klooien. En ja, daar ontwikkel je geleidelijk aan je oren mee.

Ik denk dat dat laatste een groot verschil is met nu. Het andere punt is dat je toen vaak ook geen gelegenheid had iemand visueel aan het werk te zien. Bij een gitarist als Michael Hedges is dat toch wel meer dan een klein nadeel. Je was voor beeld volledig afhankelijk van die paar zenders die je kon ontvangen...

[Kim Wilson]

Ik heb vooral veel geleerd van tabs, meespelen met cd's en dingen die ik meekreeg van mede-bandleden. Youtube gebruik ik eigenlijk bijna niet.

[Joost de Ruig]

Begin jaren '80 begonnen. De open akkoorden geleerd van een kennis. Toen zelf zitten zweten op barré's :) Paar jaar later gitaarles genomen en o.a. geleerd tab's te lezen. In bandjestijd veel luisteren en thuis uitzoeken. Nu ook wel YT-filmpjes bekijken.

[Kakihara]

Ik ben nog geen fossiel, maar heb wel het pre-YT en pre-Internet tijdperk meegemaakt.
Ik moest op de muziekles van mijn moeder. Ik had geluk met de leerkracht gitaar: die liet me dingen van The Beatles en Chet Atkins spelen. Gearrangeerd voor klassieke gitaar natuurlijk. Daarnaast een klein fortuin uitgegeven aan Guitar World en andere boekskes waar tabs en lessen in stonden. Meegespeeld met cassettes en cd's, die enorm luid moesten, want de gitaarversterker stond ook aan en ik moest toch horen of wat ik speelde wel min of meer juist was. God, wat moeten mijn ouders hebben afgezien. Maar ik had toen nog de zin om ervoor te zitten en de dingen proberen op eigen houtje uit te vogelen. Dat heb ik nu minder.
Videoclips en live shows (Rock Palast!) bestudeerd in de hoop dat de vingerzettingen klopten. Soms niet, meestal wel. Meestal ging het te snel. Digitale tv bestond uiteraard nog niet en de kwaliteit van de VHS was nu ook niet je dat.
In het begin van het internet-tijdperk redelijk wat opgezocht op olga. Daar stond voornamelijk een hele hoop bagger op. Wat ik kon ontcijferen, was desalniettemin toch een hulp.
En ik had een goed boek, van Ralph Denyer: De Gitaar.

[terrasbeest]

(Ik ben begonnen in 1964.......)

[QUOTE]Mensen lastig vallen bij gigs[/QUOTE)


Ik ging op de eerste rij staan, kijken wat ze deden, welke akkoorden enz.. Ging sneller dan zelf uitzoeken. Ik moet een fantastisch geheugen gehad hebben in mijn jongere jaren, ik kon de opgedane kennis pas testen de dag erna.

Jammer dat ik mijn notities 'theorie' niet meer heb ( op bierviltjes meestal) .Wat ik nog weet is de nogal bizarre namen die ik aan akkoorden gaf : een Cmaj7 was een C (#7 ). Een G9 was een G7 ( 9), als ik G9 noteerde bedoelde ik eigenlijk een Gadd9.

En ik had dit boekje :
http://images.delcampe.com/img_large/auction/000/038/537/374_001.jpg?v=1

[Pepe]

Ik was 11, kocht een gitaar en gelijk een boek erbij omdat ik daar de meeste Lp's van had.

http://www.promusic.at/shop4/media/images/org/beatlescomplete.jpg

Na een jaartje of 2 kon ik alles wel spelen. Dank u Mr. Lennon, McCartney en Harrison voor al die fijne oplossingen en contrapunten waardoor je gelijk een hoop opstak van harmonie. Voor hetzelfde geld had je een boek van George Baker gekocht. (Niet voor hetzelfde geld, het was een rete duur boek van 100 gulden, een fortuin voor een 11 jarige)

In de jaren 80 waren het gitaarleraren en conservatorium enerzijds (Grant Green, Wes Montgomery, Bach, Villa Lobos, Dowland.. nog steeds in de boekenkast naast het Realbook) maar ik kocht ook een Floyd Rose gitaar om de capriolen van meneer Vai uit te zoeken (Guitarplayer magzine waar hij voor schreef en de film Crossroads heen & weer spoelen). Eind jaren tachtig ontdekte ik Arlen Roth (Hot licks video's en guitarplayer tabs) en dat was weer een jarenprojectje op zich, steelbendings. En rockabilly natuurijk, daar stuitte je uiteindelijk op Cliff Gallup (plaat op cassette en heen & weer spoelen tot je vingers blauw waren.)

Toen die Death Metal begon had ik geen puf meer om uit te zoeken hoe dat tikte ondanks dat alles op een presenteerblaadje op YT wordt aangereikt, ik snap er dan ook helemaal niks van. Ik snap wel meer dingen niet maar dat is het voordeel van ouder worden, you just dont care.

[terrasbeest]

Beatles songs, ik had ( heb?) dit :

http://www.popsike.com/pix/20110117/130476263467.jpg