Is er nog een markt voor songbooks met tabulatuur?

[Brad]

Ik vraag me af of er nog een serieuze markt is voor songbooks met tabulatuur. Want hoe slecht die gratis tabulatuur op het internet ook mag zijn, ik geloof dat veel mensen daar tevreden mee zijn

[Rizz]

Volgens mij geef je zelf het antwoord al.. ;)

[Joost de Ruig]

Marktonderzoek omdat je ze zelf overweegt te schrijven? ;)

[Dippides]

Ik zou er wel voor betalen hoor. Heb nog veel oude songbooks, maar dan alleen piano, zang en akkoord diagrammen. Koop ook nog wel eens op musicnotes.com.

[Brad]

Marktonderzoek omdat je ze zelf overweegt te schrijven? ;)

Nou ik heb wel wat dingen voor mezelf uitgeschreven in de loop der tijd, maar ik doe geen marktonderzoek. Ik vroeg het me gewoon af. Ik zou het namelijk jammer vinden wanneer die boeken zouden verdwijnen.

[arjanb01]

Alles verdwijnt dus ook tabulatuur boeken.
Als ik een gitaar partij moet inoefeben, komt er geen tab aan te pas maar kijk ik op YouTube naar online gitaar uitleg. Weet ik gelijk in 1 oogopslag de vingerzettingen en posities.
Tijden veranderen.

[Harald]

Ik zou er wel voor betalen hoor. Heb nog veel oude songbooks, maar dan alleen piano, zang en akkoord diagrammen. Koop ook nog wel eens op musicnotes.com.


En wat waren veel van die boeken "bruikbaar" als je wilde weten wat er op de plaat gespeeld werd. NOT! ;)

Tabulatuur was eigenlijk alleen bij Stefan Grossman's uitgeverij te vinden. Note for note transcripties kwamen midden tachtiger jaren pas op. En andere uitgaves wisselden ook enorm. Alleen voor het klassieke gitaar repertoire kon je betrouwbare bladmuziek vinden. De vier (of vijf?) boeken die bij Harlekijn van Harry Sacksioni uitkwamen bevatten de nodige afwijkingen van wat daadwerkelijk gespeeld werd, en alleen notenschrift hielp ook niet bepaald bij de stukken in open G of open D mineur. De afwijkingen zitten ook niet alleen bij de 12 snarige stukken. Ook bij de 6 snarige stukken klopt er wel eens iets niet. Dat dikke Beatles boek van George Martin met alle partijen, (inclusief de voet die de maat meetikt en het vogeltje bij Blackbird!) daar is ook het nodige redelijk eigenzinnig genoteerd, en of het nu echt 100% betrouwbaar is. Vergelijk verschillende officieel uitgegeven tabs van Hendrix, Vaughan of Vai, en je zult ook bij de officiële (en dure) boeken verschillen vinden. Een transcriptie die 100% klopt is ongelooflijk lastig, en als je de originele gitarist niet kunt raadplegen vaak onmogelijk. Gitaar is wat dat betreft een tricky instrument. Je bent er nog lang niet met de juiste toonhoogtes.

Resultaat is dat die generatie muzikanten vaak nog hun oren ontwikkelden. Al dat geklaag over de kwaliteit van internet tabs... blijkbaar is het goed genoeg dat zelf uitzoeken niet meer interessant is ;)

Het is nog nooit zo gemakkelijk geweest om een redelijke transcriptie te vinden van het nummer wat je wil spelen. Boeken uitbrengen, kan nog steeds, maar het is een kleine markt, moet dus wel enigszins gericht gebeuren. Overigens vind ik de truefire DVD's van Tommy Emmanuels Little by little album erg goed gedaan. Video met uitleg, en ergens bij de bestanden ook tabs, maar voor wat ik ervan bekeken heb heb ik de tabs niet nodig. Leer het beter op "Monkey see, monkey do"

[okeee]

ik ga alle boeken van grisssham in het nederlands vertalen en vepatsen op internet
mag dat

btw
wees eens origineel en schrijf zelf een liedje

[Brad]

En wat waren veel van die boeken "bruikbaar" als je wilde weten wat er op de plaat gespeeld werd. NOT! ;)

Tabulatuur was eigenlijk alleen bij Stefan Grossman's uitgeverij te vinden. Note for note transcripties kwamen midden tachtiger jaren pas op. En andere uitgaves wisselden ook enorm. Alleen voor het klassieke gitaar repertoire kon je betrouwbare bladmuziek vinden. De vier (of vijf?) boeken die bij Harlekijn van Harry Sacksioni uitkwamen bevatten de nodige afwijkingen van wat daadwerkelijk gespeeld werd, en alleen notenschrift hielp ook niet bepaald bij de stukken in open G of open D mineur. De afwijkingen zitten ook niet alleen bij de 12 snarige stukken. Ook bij de 6 snarige stukken klopt er wel eens iets niet. Dat dikke Beatles boek van George Martin met alle partijen, (inclusief de voet die de maat meetikt en het vogeltje bij Blackbird!) daar is ook het nodige redelijk eigenzinnig genoteerd, en of het nu echt 100% betrouwbaar is. Vergelijk verschillende officieel uitgegeven tabs van Hendrix, Vaughan of Vai, en je zult ook bij de officiële (en dure) boeken verschillen vinden. Een transcriptie die 100% klopt is ongelooflijk lastig, en als je de originele gitarist niet kunt raadplegen vaak onmogelijk. Gitaar is wat dat betreft een tricky instrument. Je bent er nog lang niet met de juiste toonhoogtes.

Resultaat is dat die generatie muzikanten vaak nog hun oren ontwikkelden. Al dat geklaag over de kwaliteit van internet tabs... blijkbaar is het goed genoeg dat zelf uitzoeken niet meer interessant is ;)

Het is nog nooit zo gemakkelijk geweest om een redelijke transcriptie te vinden van het nummer wat je wil spelen. Boeken uitbrengen, kan nog steeds, maar het is een kleine markt, moet dus wel enigszins gericht gebeuren. Overigens vind ik de truefire DVD's van Tommy Emmanuels Little by little album erg goed gedaan. Video met uitleg, en ergens bij de bestanden ook tabs, maar voor wat ik ervan bekeken heb heb ik de tabs niet nodig. Leer het beter op "Monkey see, monkey do"

Ja toen ik begon waren er maar mondjesmaat tabboeken verkrijgbaar. De cd was er nog niet en uitzoeken met een langspeelplaat of een cassettebandje was een heidens karwei. Verder vergat je vaak delen van een partij die je had uitgezocht en een partij oppennen op papier was ook vreselijk.
Als toen ik begon al veel tabboeken voorhanden waren dan had ik mij veel sneller ontwikkeld als gitarist.

[lcvanderhelm]

Oneee daar is Okeee
Kan jij niet naar Syrie verbannen worden?

[Dippides]

Harald, ik ben het met je eens hoor. Songbooks zitten vaak ver af van een echte transcriptie. Maar ik heb er wel profijt van gehad. Wat ik bij internet tabs vooral mis zijn de maten. Maar ik heb wel jaren Don't let it bring You Down van Neil Young uit het boek proberen te spelen. Tot ik er achter kwam dat het in double drop D een eitje is.

[arjanb01]

Maar of iets in drop d staat is toch goed luisteren naar de plaat van in dit geval Neil Young?

[D3nnis]

Ik vind tab boeken wel prettig.
Eigenlijk met name voor nummers die ik maar amper goed kan spelen (laat staan uitzoeken). Bijvoorbeeld de John Petrucci en Steve Morse dingen, daarvan koop ik ook weleens zo'n tab boek, maar daar kan de industrie niet op draaien.

Via youtube video's vind ik zeer onhandig, ik heb graag het overzicht op papier.

[Pepe]

Er zijn best wel een hoop dingen die enorm lastig zo niet onmogelijk zijn om met luisteren alleen te ontrafelen. Neil Young's Bandit was een taaie en voor de Stratosphere boogie moest ik echt info van steel fora afschuimen af want ik snapte er geen reet van hoe die steel partijen op gitaar over te zetten.
Een tab was wel makkelijk geweest, dat had me heel wat uurtjes gescheeld.



https://www.youtube.com/watch?v=_yIFsbOtmao

[Harald]

Maar of iets in drop d staat is toch goed luisteren naar de plaat van in dit geval Neil Young?Double drop D moet je dan maar net aan denken. En als je daar nooit van gehoord hebt is de kans klein dat je eraan denkt, tenzij er toevallig wat flageoletten te horen zijn over meerdere snaren. En eerlijk is eerlijk, de meeste gitaristen kennen die variant niet. Ken het alleen van Sunburst van Andrew York.

Die idiote stemming in Suite Judy Blue Eyes, verzin je ook niet even. Net als de geintjes die Michael Hedges op Aerial Boundaries uithaalt qua stemming, en harpgitaar.

Trust me, youtube, en de verkrijgbaarheid van redelijke tot vaak behoorlijk goede transcripties zijn game-changers voor beginnende gitaristen. Nadeel is alleen een generatie waarvan veel gitaristen muziek spelen die eigenlijk veel lastiger is dan de ontwikkeling van de oren aankan. Maar op zich is dat een gitaristenkwaal. Voor andere klassieke muzikanten geldt dat al veel en veel langer. Serieuze jazz-muzikanten weer niet. In die stijl kom je echt niet weg met geen muzikaal getraind gehoor.

[Harald]

En net wat Pepe zegt, sommige dingen zijn zonder achtergrondinfo niet te achterhalen.

Idioot omgekeerd voorbeeld, dit stuk heb ik geleerd van een transcriptie in Music Maker. In een variant op open D (en dan in Eb ipv D). Laat Ry Cooder dit stuk nu net eens in standaard stemming blijken te spelen! Oftewel, officieel uitgegeven transcripties zitten ook niet altijd goed.


https://www.youtube.com/watch?v=ciKXe6ipTgc

Alfred Birney (de serie transcripties was overigens helemaal niet verkeerd, zaten leuke dingen bij, veel van geleerd) beweerde zelfs een video te hebben gezien waar Ry Cooder het stuk op een strat speelde.

Ter vergelijking, Cooder zelf (zonder youtube zouden we dit nooit gezien hebben, ben bang dat de vele goede video-opnames van de man nooit op dvd uitkomen.


https://www.youtube.com/watch?v=mD-Roh8rEZk

Mooie gitaar trouwens!

[Harald]

En dan kom ik eindelijk eens de originele piano versie tegen, zoek ik al sinds de 80er jaren! Eerder nog niet gezien op youtube.


https://www.youtube.com/watch?v=UK2PW4di53I

Seriously kids! stop complaining! Het is zoveel makkelijker dan vroeger...

[beruk]

Ik heb deze en deel een ooit gekregen:
http://ecx.images-amazon.com/images/I/91XpfkaaAyL.jpg

Nog steeds in gebruik. Zou nu niet meer zo gauw iets kopen. Songsterr is my friend en verder helpen mijn oren ook.