yavin
21 september 2015, 15:38
Zoals met zo’n beetje alle gitaristen met mij is mijn gitaarcollectie begonnen met een eenvoudig plankje en van lieverlee steeds verder uitgebreid met meer en meer gitaren. Variërend van merk en type en na elke aanschaf was het GAS weer even gestild. In de loop van de tijd heb ik zo een aardige collectie bijeen verzameld en de laatste jaren had ik mijn ogen vooral gericht op de Les Pauls. Om mijn honger een beetje te stillen heb ik mijn toevlucht gezocht naar Japanse klonen uit de jaren zeventig. Stuk voor stuk erg leuke en fijne gitaren met een eigen karakter maar er blijft altijd iets te wensen over. Tot een paar weken geleden bleef het vooral bij dromen totdat mijn vrouw me over wist te halen om dan toch maar eens naar een Gibson te kijken.
Zo gezegd, zo gedaan want ik ben op dat vlak best makkelijk over te halen! (geloof me, ik hou vaak voet bij stuk maar om de één of andere reden dit keer niet). Vol goede moed maar eens even kijken bij de lokale gitaarwinkels en de iets minder lokale winkels binnen redelijke afstand. Nu kwam de moeilijkste keuze… wélke wilde ik eigenlijk? Om het zo eerlijk mogelijk te houden heb ik me niet van te voren vastgepind op een bepaalde uitvoering en ben als een kind in de snoepwinkel gestapt. Alle smaken eens voorzichtig geprobeerd. Studio’s, Standaards, Classics, alles. P90’s, mini-humbuckers en humbuckers, elke mogelijkheid is de revue gepasseerd. Veel speelde lekker, sommige waren niet zo bijzonder, andere weer erg mooi en vol qua geluid maar op de één of andere manier heb ik altijd het idee gehad, wellicht onterecht, dat een Les Paul een serieus dikke hals zou hebben. Geen van deze gitaren had dat, totdat de verkoper met een Traditional op de proppen kwam. Uiteraard had ik daar al lang over gelezen maar vastpakken is iets anders dan voorstellen hoe dat in het echt zou voelen. Prettig! Héél prettig zelfs! Echt de hals die ik in mijn gedachte had voorgesteld… Een stevige fifties fat neck! Voelde goed en speelde erg prettig!
Er zat alleen een behoorlijke ‘maar’ aan. Deze gitaar was een 2015 model. Dus, ondanks de ‘Traditional’ benaming voorzien van de nieuwste snufjes als een GForce tuner en een in hoogte verstelbare topkam. Dat, samen met het kinderkliederlogo deed me heel erg twijfelen. Er zal toch iets anders moeten zijn dat meer in mijn smaak valt?
Toch maar weer het internet op dan. Wat is er nog meer? Al verder zoekend kwam ik er achter dat de 2014 editie wél traditioneel was. (of in ieder geval meer dan de 2015). Keurig het zelfde ‘Les Paul’ logo als op alle voorgaande jaren, standaard topkam en tuners en zo… dan maar eens kijken of we er daar eentje van kunnen vinden en proberen.
In het altijd zonnige Scheveningen bleek Max er nog eentje te hebben en dus in de auto gesprongen en vol goede moed daarheen gereden. De gitaar eens even aan een flinke inspectie onderworpen en ingeplugd in een AC30. Wow! Wat een geluid! Tone? Check! Sustain? Check! (Een bepaalde Spinal Tap scene kwam onwillekeurig mijn gedachte binnen.) Heb ongeveer een uur zitten spelen en aangezien er daar nog vele andere Les Pauls voorradig waren begon daarna wederom een vergelijkende warenonderzoek. Ok, dit is een hele fijne gitaar, maar hoe vergelijkt deze zich met de andere smaken? Nu we er toch zijn gelijk maar even proberen en zodoende nog een stuk of vijf andere Pauls van de muur gehaald en eens goed naar de verschillen gekeken en geluisterd. Modelletje 2011 gepakt (ook een Traditional) en eens uitgebreid aan de tand gevoeld. Nu had dit specifieke exemplaar een Bigsby en dat is niet waar ik naar op zoek was maar er zullen vast meer 2011 Traditionals zijn in de wereld zónder. En toch, de 2014… die had wat. Bij alle vergelijkingen ging de voorkeur naar de 2014. Toch eens tegen een 2015 testen. Heywazzdanou? De zelfde gitaar die ik eerder fijn in de hand vond liggen lag helemaal niet lekker in de hand! Opmerkelijk! Bleek vooral te liggen in de breedte van de toets… had ik gelezen, wist ik, maar dat dat zó veel verschil in gevoel opleverde was verrassend! Nee, die 2014 hals was toch echt fijner!
Het net staat er vol van, de 2015 modellen lopen helemaal niet zo goed. Nu heb ik ze naast elkaar in mijn handen gehad en ondanks mijn open mind kan ik niet anders dan concluderen dat de 2015 niets voor mij is. Nee, ik was er zelfs zeker van, die 2014 ging met mij mee naar huis! Dus, om het lange verhaal weer even in te korten:
HNGD!!!! Een Les Paul Traditional non weight relief met fifties fat neck, ’59 tribute humbuckers en orange drop caps, standaard tuners en een hele mooie nitro Tobacco Sunburst.
En zoals met alle New Guitar Day threads is dit draadje ook waardeloos zonder plaatjes.
Daarom hier:
(de foto’s zijn overigens gemaakt in de winkel, de versterkers zijn dan ook niet van mij.)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FVQ4Z6XR-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-ORJVFBAH-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-KLREABZ3-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FB86NLMR-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NJVPACWP-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-CXHSYXFD-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-EF4P6R8V-D.jpg
Zo gezegd, zo gedaan want ik ben op dat vlak best makkelijk over te halen! (geloof me, ik hou vaak voet bij stuk maar om de één of andere reden dit keer niet). Vol goede moed maar eens even kijken bij de lokale gitaarwinkels en de iets minder lokale winkels binnen redelijke afstand. Nu kwam de moeilijkste keuze… wélke wilde ik eigenlijk? Om het zo eerlijk mogelijk te houden heb ik me niet van te voren vastgepind op een bepaalde uitvoering en ben als een kind in de snoepwinkel gestapt. Alle smaken eens voorzichtig geprobeerd. Studio’s, Standaards, Classics, alles. P90’s, mini-humbuckers en humbuckers, elke mogelijkheid is de revue gepasseerd. Veel speelde lekker, sommige waren niet zo bijzonder, andere weer erg mooi en vol qua geluid maar op de één of andere manier heb ik altijd het idee gehad, wellicht onterecht, dat een Les Paul een serieus dikke hals zou hebben. Geen van deze gitaren had dat, totdat de verkoper met een Traditional op de proppen kwam. Uiteraard had ik daar al lang over gelezen maar vastpakken is iets anders dan voorstellen hoe dat in het echt zou voelen. Prettig! Héél prettig zelfs! Echt de hals die ik in mijn gedachte had voorgesteld… Een stevige fifties fat neck! Voelde goed en speelde erg prettig!
Er zat alleen een behoorlijke ‘maar’ aan. Deze gitaar was een 2015 model. Dus, ondanks de ‘Traditional’ benaming voorzien van de nieuwste snufjes als een GForce tuner en een in hoogte verstelbare topkam. Dat, samen met het kinderkliederlogo deed me heel erg twijfelen. Er zal toch iets anders moeten zijn dat meer in mijn smaak valt?
Toch maar weer het internet op dan. Wat is er nog meer? Al verder zoekend kwam ik er achter dat de 2014 editie wél traditioneel was. (of in ieder geval meer dan de 2015). Keurig het zelfde ‘Les Paul’ logo als op alle voorgaande jaren, standaard topkam en tuners en zo… dan maar eens kijken of we er daar eentje van kunnen vinden en proberen.
In het altijd zonnige Scheveningen bleek Max er nog eentje te hebben en dus in de auto gesprongen en vol goede moed daarheen gereden. De gitaar eens even aan een flinke inspectie onderworpen en ingeplugd in een AC30. Wow! Wat een geluid! Tone? Check! Sustain? Check! (Een bepaalde Spinal Tap scene kwam onwillekeurig mijn gedachte binnen.) Heb ongeveer een uur zitten spelen en aangezien er daar nog vele andere Les Pauls voorradig waren begon daarna wederom een vergelijkende warenonderzoek. Ok, dit is een hele fijne gitaar, maar hoe vergelijkt deze zich met de andere smaken? Nu we er toch zijn gelijk maar even proberen en zodoende nog een stuk of vijf andere Pauls van de muur gehaald en eens goed naar de verschillen gekeken en geluisterd. Modelletje 2011 gepakt (ook een Traditional) en eens uitgebreid aan de tand gevoeld. Nu had dit specifieke exemplaar een Bigsby en dat is niet waar ik naar op zoek was maar er zullen vast meer 2011 Traditionals zijn in de wereld zónder. En toch, de 2014… die had wat. Bij alle vergelijkingen ging de voorkeur naar de 2014. Toch eens tegen een 2015 testen. Heywazzdanou? De zelfde gitaar die ik eerder fijn in de hand vond liggen lag helemaal niet lekker in de hand! Opmerkelijk! Bleek vooral te liggen in de breedte van de toets… had ik gelezen, wist ik, maar dat dat zó veel verschil in gevoel opleverde was verrassend! Nee, die 2014 hals was toch echt fijner!
Het net staat er vol van, de 2015 modellen lopen helemaal niet zo goed. Nu heb ik ze naast elkaar in mijn handen gehad en ondanks mijn open mind kan ik niet anders dan concluderen dat de 2015 niets voor mij is. Nee, ik was er zelfs zeker van, die 2014 ging met mij mee naar huis! Dus, om het lange verhaal weer even in te korten:
HNGD!!!! Een Les Paul Traditional non weight relief met fifties fat neck, ’59 tribute humbuckers en orange drop caps, standaard tuners en een hele mooie nitro Tobacco Sunburst.
En zoals met alle New Guitar Day threads is dit draadje ook waardeloos zonder plaatjes.
Daarom hier:
(de foto’s zijn overigens gemaakt in de winkel, de versterkers zijn dan ook niet van mij.)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FVQ4Z6XR-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-ORJVFBAH-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-KLREABZ3-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FB86NLMR-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NJVPACWP-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-CXHSYXFD-D.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-EF4P6R8V-D.jpg