sebashoning
11 augustus 2015, 22:49
Ik heb jullie visie en ideeën nodig...
Fanned fretted gitaren hebben meestal niet mijn voorkeur, maar met het opnemen van mijn aankomende plaat in een kwintenstemming (van laag naar hoog: A,E,B,F#,C#,G#) heb ik het mezelf moeilijk gemaakt. Zeker aangezien ik het opgenomen materiaal live ten gehore wil brengen.
Op een normale gitaar van 25,5 inch staat de A uiteraard een tikke slap. Niet zo'n grote ramp want een dikkere snaar lost een hoop op. Het grootste probleem speelt zich af bij de hoge G# die bij gebruik van een 008,5 snaar erg strak staat en ongeveer 947x per minuut breekt.
Mijn idee was om een gitaar te bouwen met fanned frets zodat ik de snaarlengte zowel kan verlengen als verkorten om beide issues aan te pakken.
Om echter ook nog alle partijen live te kunnen spelen heb ik ook nog zowel een tremolo als piëzo nodig. Er zijn zat tremolo's die ingebouwde piëzo zadels bevatten, maar ik heb er nog geen gezien die 'scheef' gezet kan worden voor multiscale gitaren.
Daarom had ik het idee om een LR Baggs X-bridge tremolo te kiezen en het verschil in snaarlengte naar de topkam toe te laten lopen. In eerste instantie zat ik te denken aan 26 inch aan de baszijde en 24 inch bij de dunne G#. Nou heb ik echter zojuist een plaatje gezien van een 7-snaar met 26 naar 25 inch met de 12e fret recht en dat zag er al 'scheef genoeg' uit voor mij. Dus zit ik een beetje in dubio.
Kortom: In de ideale situatie heb ik een gitaar waarbij ik de dunne G# 3 frets op kan drukken met een 008,5 (of nog liever een 009) zonder hem belachelijk snel te breken die ook nog een tremolo met piëzo-zadels bevat. De strakheid van de dikste snaar los ik eventueel wel met dikkere snaren op, maar ik wil die dunne G# kunnen mishandelen zonder constant op mijn hoede te zijn.
Als er iemand anders nog meer tips heeft om zo'n hoge G# bespeelbaar en veilig te maken: kommaarop!
Fanned fretted gitaren hebben meestal niet mijn voorkeur, maar met het opnemen van mijn aankomende plaat in een kwintenstemming (van laag naar hoog: A,E,B,F#,C#,G#) heb ik het mezelf moeilijk gemaakt. Zeker aangezien ik het opgenomen materiaal live ten gehore wil brengen.
Op een normale gitaar van 25,5 inch staat de A uiteraard een tikke slap. Niet zo'n grote ramp want een dikkere snaar lost een hoop op. Het grootste probleem speelt zich af bij de hoge G# die bij gebruik van een 008,5 snaar erg strak staat en ongeveer 947x per minuut breekt.
Mijn idee was om een gitaar te bouwen met fanned frets zodat ik de snaarlengte zowel kan verlengen als verkorten om beide issues aan te pakken.
Om echter ook nog alle partijen live te kunnen spelen heb ik ook nog zowel een tremolo als piëzo nodig. Er zijn zat tremolo's die ingebouwde piëzo zadels bevatten, maar ik heb er nog geen gezien die 'scheef' gezet kan worden voor multiscale gitaren.
Daarom had ik het idee om een LR Baggs X-bridge tremolo te kiezen en het verschil in snaarlengte naar de topkam toe te laten lopen. In eerste instantie zat ik te denken aan 26 inch aan de baszijde en 24 inch bij de dunne G#. Nou heb ik echter zojuist een plaatje gezien van een 7-snaar met 26 naar 25 inch met de 12e fret recht en dat zag er al 'scheef genoeg' uit voor mij. Dus zit ik een beetje in dubio.
Kortom: In de ideale situatie heb ik een gitaar waarbij ik de dunne G# 3 frets op kan drukken met een 008,5 (of nog liever een 009) zonder hem belachelijk snel te breken die ook nog een tremolo met piëzo-zadels bevat. De strakheid van de dikste snaar los ik eventueel wel met dikkere snaren op, maar ik wil die dunne G# kunnen mishandelen zonder constant op mijn hoede te zijn.
Als er iemand anders nog meer tips heeft om zo'n hoge G# bespeelbaar en veilig te maken: kommaarop!