Wat zijn de klassieke, must-have overdrive pedalen?

[telecastermaster]

Wat zijn de klassiekers onder de overdrive pedalen?
De pedalen die eigenlijk iedere gitarist op zijn/haar plank moet hebben liggen?
Ben ik er al met een Tubescreamer en een OCD?

Thanks





klas` siek
(«Frans«Latijn)
bijvoeglijk naamwoord


1
behorende tot de Grieks-Romeinse oudheid;

2
voorbeeldig, als model aanvaard, voortreffelijk: een klassiek werk ;

[Mitch]

De tubescreamer blijft toch eigenlijk aardiger bruikbaar als booster dan als pure overdrive. Een OCD is daar geschikter voor. Is daarmee een moderne klassieker, als je het mij vraagt. De MI Audio Crunchbox eigenlijk ook wel. Ik zou zeggen: wie heeft 'm niet gehad (en weer weggedaan :D). Barber Direct Drive, Catalinbread Dirty Little Secret, Mad Professor Sweet Honey, Lovepedal Eternity, dat zijn wel een beetje de klassiekers van de afgelopen tien jaar of zo. Als in: behoorlijk populair en veel gebruikt om wat voor reden dan ook.
Iets ouder zou ik de Boss SD1 en BD2, Marshall BB/GV naast de Ibanez TS in het rijtje willen zetten.

[Joost de Ruig]

Zelf vind ik de Guv'nor (de zwarte!) van Marshall ook een klassieker naast de TS.

http://i167.photobucket.com/albums/u130/kpd78/pedals/afeb_12.jpg

[Brum]

Tubescreamer is eigenlijk wel de enige echte klassieker onder de overdrives. TS9, of TS808, het zijn allebei absolute klassiekers, wat eigenlijk nog steeds boven alle andere overdrives staat en waar het gros eigenlijk ook van afgeleid is. Ben het eens met dat ie meer bruikbaar is als booster dan als stand-alone overdrive, maar dat maakt z'n waarde er niet minder om en werkelijk in alle muziekstijlen wordt ie gebruikt.

Misschien nog eentje om z'n legacy: Klon Centaur. Maar er zijn er maar weinig die 'm werkelijk gebruiken, of überhaupt maar bespeeld hebben, dus of ie ondanks z'n naam (en vooral waarde) een klassieker genoemd mag worden...?

[Pepe]

Inderdaad, Sweet honey, de eerste low drive toen Bjorn nog onder BJF uitbracht. Die Honey Bee ging al voor rond de 1000 euro op Ebay en toen ineens was daar de Sweet Honey. Nog steeds een favoriet van mij.
De Klon zou ik noemen evenals de Zendrive, OCD, Blues driver,

Wat drives voor 1990 betreft, Butler TD, tubescreamer, Rat.

Als fuzzes erbij mogen: Sun face, Fuzz face, Muff, Tonebender, Rangemaster.

[Brum]

Euh... Pepe... Lees de titel van het topic nog 's?;)

[telecastermaster]

Ja, laten we het alleen bij overdrives houden.
De wereld is al ingewikkeld genoeg.

Maar ik begrijp dat de Blues Driver ook wel als een klassieker kan worden beschouwd?

[Pepe]

Oh wacht, je hebt gelijk Brum, met snufferd gelezen, dan pas ik het aan

[Dutch66]

Inderdaad, Sweet honey, de eerste low drive toen Bjorn nog onder BJF uitbracht. Die Honey Bee ging al voor rond de 1000 euro op Ebay en toen ineens was daar de Sweet Honey. Nog steeds een favoriet van mij.
De Klon zou ik noemen evenals de Zendrive, OCD, Blues driver,

Wat drives voor 1990 betreft, Butler TD, tubescreamer, Rat, hot cake, Dod 250.

Als fuzzes erbij mogen: Sun face, Fuzz face, Muff, Tonebender, Rangemaster.


KIES KRENG KIES !

:seriousf:

[Dutch66]

http://i15.photobucket.com/albums/a400/Used666_/IMGP4182.jpg (http://s15.photobucket.com/user/Used666_/media/IMGP4182.jpg.html)

Mede omdat de andere al genoemd zijn, MXR Distortion+ !

Een echte 'hard clipper' die qua opbouw aan de basis stond van vele andere drives..

Met de gain nagenoeg dicht en de level open, rechtstreeks in je Marshall...

Inmiddels natuurlijk wel voorbij gestreefd, maar 't is een klassieker, vandaar.

[munkie]

Toevallig net een Tubescreamer gescoord op MP. Gewone Ibbie reissue, wel Made in Japan. Ik had vroeger een Maxon, weet niet meer of het een TS of SD was. Later een Marshall Guvner gehad, UK en Korea. Nu heb ik een Blackstar HT Dual (moderne klassieker? ) en nu dus weer de TS. Tranen biggelden mij over de wangen toen ik hem aansloot :cooler:

Met de Richwood ES335 op de Roland Cube 60, cleane kanaal. Drive op 3, Tone op 5, Gain op 7. Instant BB King ( RIP). Daarna op de Blackstar HT5 top, ietsje crunch. De TS als booster. Dikke vette lead sound. Heerlijk! En dat dat makkelijke batterijvak, en dat groene doosje :hippie:

[Aca Ilic]

Ibanez ts10

[NLF]

Tubescreamer, misschien Boss OD-1, MXR Distortion +. Alles daarna zou ik geen klassieker willen noemen. Daarvoor: de diverse treble boosters, maar zijn strikt genomen geen overdrives maar hebben min of meer zelfde funtie. Sterker nog: als je zegt "klassiek" in de zin van wat werd er in de jaren zestig en zeventig gebruikt en wat hoor je op de klassieke platen (Bowie, Status Quo, Black Sabbath, Deep Purple) dan zijn het treble boosters en niet de overdrives (kwamen pas eind jaren zeventig / begin jaren tachtig). Maar het pedaal is maar een pedaal, het gaat (volgens mij) vooral om de versterker (Vox AC 30, Marshall JTM 45 enzovoorts); wat je er voor zet om zo'n versterker te laten gieren maakt eigenlijk niet eens zo veel uit (ben benieuwd of er veel mensen zijn die het hier absoluut niet mee eens zijn ...), als je maar iets hebt wat er voor zorgt dat je meer signaal die amp in jaagt. Ik bedoel: een TS 9 klinkt over een Roland Jazz Chorus anders dan over een JCM 800.

[the sure thing]

Je mag dit pedaal niet goed vinden want dat is niet stoer... Bij mij het langst zittende pedaal op mn board... Let wel: de NON-mosfet versie...

http://images.tapatalk-cdn.com/15/07/29/7073a8a7619e1393b61d85f89fb37ba2.jpg

De Fulltone Fulldrive 2!!

Inmiddels gekopieerd door andere merken... Maar IMHO écht een klassieker.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[telecastermaster]

In boek betekent klassiek zoveel als dat er voortdurend op wordt teruggegrepen. Het hoeft dus niet per se de eerste te zijn, maar wel een soort van standaard zijn geworden.

[NLF]

Er zijn verschillende boeken natuurlijk :-)

Maar goed, de Fulltone Fulldrive is inderdaad heel veel gebruikt, de Klon Centaur natuurlijk ook, de OCD, dus misschien zijn dat dan inderdaad inmiddels allemaal klassiekers. Maar ja, doordat er de laatste decennia wel erg veel verschillende pedalen op de markt gekomen zijn die allemaal min of meer hetzelfde doen wordt het lijstje "klassiekers" ondertussen misschien ook wel wat lang? De Xotic BB preamp kun je er ook wel aan toevoegen bijvoorbeeld.

[Brum]

Je mag dit pedaal niet goed vinden want dat is niet stoer... Bij mij het langst zittende pedaal op mn board... Let wel: de NON-mosfet versie...

http://images.tapatalk-cdn.com/15/07/29/7073a8a7619e1393b61d85f89fb37ba2.jpg

De Fulltone Fulldrive 2!!

Inmiddels gekopieerd door andere merken... Maar IMHO écht een klassieker.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Tubescreamer.;)

[the sure thing]

Tubescreamer.;)

Haha... In feite wel ja.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Little Jay]

http://i15.photobucket.com/albums/a400/Used666_/IMGP4182.jpg (http://s15.photobucket.com/user/Used666_/media/IMGP4182.jpg.html)

Mede omdat de andere al genoemd zijn, MXR Distortion+ !

Een echte 'hard clipper' die qua opbouw aan de basis stond van vele andere drives..

Met de gain nagenoeg dicht en de level open, rechtstreeks in je Marshall...

Inmiddels natuurlijk wel voorbij gestreefd, maar 't is een klassieker, vandaar.

+10! Ik gebruik een tubescreamer (goedkope ToneLock op m'n 'big board' en een Joyo-clone op m'n 'travel-board') en de dist+ (een DIY-clone) en dat is een heel veelzijdige combi!

[postbus31]

RAT :-) (de originele)

[Montecristo]

TS, SD-1 en RAT

[bagheera]

een originele Klon Centaur als je een 1000 tal eurotjes op overschot hebt :)

[Brum]

Maak er maar het dubbele van. Eentje met laag serienummer het driedubbele.

[Kakihara]

De Xotic RC Booster?

[miyaru]

http://i1284.photobucket.com/albums/a569/robinmoree/description_diablo_zps4nca1pfm.jpg (http://s1284.photobucket.com/user/robinmoree/media/description_diablo_zps4nca1pfm.jpg.html)

Dit is mijn "weapon of choice" - de Okko Diablo Gain +. Niet goedkoop, maar voortreffelijk voor zowel een Fender als een Marshall!

Robin.

[telerocker]

Is de Okko al klassiek?, want dat zet ik er nog een bij: Emma Reezafratzitz.

[Little Jay]

een originele Klon Centaur als je een 1000 tal eurotjes op overschot hebt :)

Sjezus, nou inderdaad, zelfs een Chinese Klon-clone kost al $98! Dat wil wel wat zeggen....

http://www.ebay.com/itm/musical-instruments-Clone-Professional-Overdrive-Distortion-Guitar-Effect-Pedal-/261969466834?pt=LH_DefaultDomain_0&hash=item3cfe98d5d2

[miyaru]

Nou, ik weet niet of een Okko al een klassieker is...... Is er al wel een tijdje, en zeker gaaf. Me nu niet afbranden aub, vond hem de moeite waard om even te posten.......

Robin.

[telerocker]

Nou, ik weet niet of een Okko al een klassieker is...... Is er al wel een tijdje, en zeker gaaf. Me nu niet afbranden aub, vond hem de moeite waard om even te posten.......

Robin.

Zeker, want een hoop gitaristen vinden dat een gaaf pedaal. De topic-zin is klassieke must have pedalen, maar waar ligt de scheidslijn tussen klassiek en pedalen van recenter datum? Misschien moet de topicstarter dat ons nog even uitleggen. Als de Okko door de ballotage komt, dan de Reeza zeker. Die is er al wat langer.

[miyaru]

Ziet er erg gaaf uit die Emma, zal morgen eens wat U-tube filmpjes kijken cq luisteren.

Lijkt me echt een tof pedaal.

Robin.

[muziekschuur]

Mesa boogie vtwin. Had veel meer gain dan andere pedalen toen hij uitkwam.

[the sure thing]

De OKKO is mss goed, weapon of choice, maar GEEN klassieker


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[telecastermaster]

maar waar ligt de scheidslijn tussen klassiek en pedalen van recenter datum? Misschien moet de topicstarter dat ons nog even uitleggen.

Ja, modern klassiekers, nieuw-klassiekers en zij die klassiekers gaan worden zijn toegestaan.

[Comfortably Daniel]

Denk dat je zeker een aantal pedalen als klassiekers mag beschouwen...TS808(9/10)of de Maxon varianten, OD1, Butler Tube Driver, OCD, Marshall Guv'ner, MXR Distortion+, Dirty Little Secret, BD2, Eternity, COT50, Zendrive, Centaur, Tim/Timmy...'t zijn allemaal pedalen die je wel heel veel terug ziet of mensen die 'm weg doen en dan spijt hebben en 'm weer kopen.

[ellisvertellis]

Nog maar eens, want kan niet genoeg benadrukt worden: RAT!!

[Kakihara]

DOD 250. En eigenlijk is de Boss Metal Zone ook een klassieker, op een rare manier.

Verstuurd vanaf mijn Nexus 4 met Tapatalk

[miyaru]

OK, als de Okko niet mee mag doen: dan mijn andere geheime wapen - Reverend Drivetrain MK1. Heerlijk romig, goede toonregeling, al wat ouder, en zeker niet makkelijk te krijgen in de originele vorm en kleur.....

http://i1284.photobucket.com/albums/a569/robinmoree/Drivetrain_zpsvbl0cwxf.jpg (http://s1284.photobucket.com/user/robinmoree/media/Drivetrain_zpsvbl0cwxf.jpg.html)

Robin.

[marter544]

Mogen fuzz pedalen ook mee doen?

[Brum]

Volgens mij dwalen we nogal af van de vraag. Het gros hier is echt geen klassieker en een aantal geen overdrives, hoe goed ze in de ogen van de eigenaar ook zijn. Er zitten er ook nogal wat tussen wat gewoon varianten zijn op de tubescreamer en de Rat. Laatstgenoemde is sowieso al geen overdrive.

[ellisvertellis]

Laatstgenoemde is sowieso al geen overdrive.

Ga je onderscheid maken tussen overdrive en distortion dan? Dat wordt ingewikkeld, niet? Of ging het niet over de RAT?

[Brum]

Echt moeilijk is het niet hoor. Er is echt duidelijk onderscheid tussen een overdrive en distortion. Er zijn wat grensgevallen, maar een Rat is daar overduidelijk niet één van. Da's ook niet bedoeld om jou op de vingers te tikken, absoluut niet. Ik bedoelde alleen maar te zeggen dat we nogal afdwalen. Nog even en we halen de fuzzjes er ook nog bij. Oh, wacht...:roll: Ik maakte het onderscheid overigens niet he, dat deed de topicstarter.;)

[cannondale_01]

De Lex Bos SuperDrive. Klassiek in de zin dat de ontwikkeling al een hele tijd gaande is en dat het pedaal meer dan topper is.
Ook financieel :soinnocent:
Must have zal ook zo blijven, denk.

[duckman]

hij was al gemeld, maar de Boss SD1 is zeker een klassieker . Komt toch op heel veel plankjes nog steeds voor.

[caliban]

Ga je onderscheid maken tussen overdrive en distortion dan? Dat wordt ingewikkeld, niet? Of ging het niet over de RAT?

Hard clipping of soft clipping zou je de lijn eventueel kunnen trekken, maar pedalen zoals de Klon of OCD maken gebruik van hard clipping, en toch telt men ze bij gewone overdrives.

[vulvasonic]

Ik zal een heleboel mensjes op hun teentjes trappen, maar los van het feit dat ik het nogal wonderbaarlijk vind dat ik het zodadelijk te benoemen pedaal nog maar amper (of helemaal niet?) ben tegengekomen in dit topic, verbaast het me evenzeer dat die Tubescreamer door de helft hier zo'n beetje als de 'Holy Grail' onder de overdrive pedaaltjes wordt beschouwd (met de Klon Centaur daar nog nét iets boven, maar dan ook echt alléén maar omdat het een onbetaalbaar kreng is waar mensen als Joe Bonamassa en andere (veelal blues-) giganten zich haast zichtbaar op af staan te moppen als ze hun 'gear' mogen bespreken met de half tegen hun benen aanschurkende geilneven van Premier Guitar.com (*whàck*whàck*). Op een hele enkele uitzondering na (en nu gaat iedereen voor ZICHZELF het tegendeel beweren - met een enorm uitgebreid verhaal erbij over HOE dat zo heeft mogen en kunnen gebeuren) is er hier geen hond die letterlijk ZELF, dus met hun eigen handjes een Klon Centaur uitgebreid aan een test heeft onderworpen, waarbij ze gebruik maakten van hun eigen spulletjes, eigen gitaar, eigen versterker en zelf aan de drie magische knopjes draaiden terwijl ze aan het testen waren. De personen die er eentje in een bandsituatie hebben kunnen horen werken...., misschien 2 of 3? GELUKKIG heb ik díe opmerking niet voorbij zien komen, maar je weet het..., de lage serienummers zijn beter dan de nieuwere hè? :roll:

Maar goed, het was me niet eens te doen om de Klon Centaur. De verbazing bij MIJ zit 'm vooral in de TS (TubeScreamer, voor de enkeling bij wie niet direct dát lampje gaat branden bij het zien van die afkorting). Ik was kort geleden (en nog steeds) geïnteresseerd in een pedaal dat onder de categorie 'boost, overdrive, distortion en fuzz' te scharen valt. Bij Thomann, u allen wel bekend, kunt u kiezen uit iets van rond de 500 pedalen in die categorie. Het kunnen er 460 zijn, maar net zo makkelijk iets van 540. En dan moet je je realiseren dat dit veelal de grote merken, of de roemrijke merken zijn. Groooooote series van andere merken zitten daar niet bij. Anders had je met gemak een keuzemogelijkheid gehad van rond de 1000 pedalen. Ik denk dat je op een veelvoud daarvan komt als je de kleine, veelal lokaal opererende boutiquescheurpedalenbouwer meerekent. En dat zijn dan SLECHTS de scheurpedaaltjes die nu nog steeds op de markt zijn. Maarrrrrrr......, om die pedalen is het me dus te doen.
Om IEDEREEN hier een bescheiden plezier te doen, beperk ik me tot de +/- half duizend scheurpedaaltjes van Thomann's aanbod. Nu moet je weten dat bij tweederde van hun aanbod zo'n 3 tot 5 soundsamples te horen zijn. Dat zijn dramatisch slechte samples. En dat slechte heeft vooral te maken met het feit dat er een stuk of 8 deuntjes zijn ingestudeerd door één of andere flapdrol en met die 8 deuntjes pretenderen ze bij Thomann het VOLLEDIGE muzikale spectrum wel zo'n beetje te hebben gedekt. Geloof het of niet, maar i......., nee wacht eens, je MOET me wel geloven!!!!!! Ik heb die ellende tenslotte ook voor JULLIE doorstaan! Maar wat ik wilde zeggen is dat ik ALLE samples heb beluisterd. Soms heeft het zin, maar meestal niet eens, want per slot van rekening wordt nergens melding gemaakt van de gebruikte gitaar en de gebruikte versterking, laat staan dat ze melding maken van de afstelling van die versterker en......, enfin, je begrijpt wat ik bedoel. Soms hoor je dat ze daarin keuzes hebben gemaakt die op geen enkele wijze goed doen aan het pedaal, maar dat terzijde.

Wat ik EIGENLIJK, op wel zéér omslachtige wijze wilde vertellen (en aub, vergeef het mij, ik KÁN, eenmaal bezig met schrijven, het eenvoudigweg NIET laten om het kort te houden) is het volgende: wellicht een weinig overdreven, zij het echt niet veel, in vrijwel de HELFT van het aantal gevallen..., m.a.w., bij een pedaaltje of 150 (alleen al bij Thomann dus hè?), refereert men in de beschrijving van het pedaal naar de Tubescreamer!!! Meestal als subtiele afkorting (dus bijv. 808, of 909, of toch gewoon TS) en anders legt men wel op een andere wijze de link met de Tubescreamer, bijvoorbeeld door het pedaal een (gif)groene kleur te geven. Het zal aan mij liggen, maar ik vind dat dus ECHT idioot. Temeer (en nu komt het) daar de TS me helemaal geen kut doet. Ik heb er niet NIKS mee, maar om er nou echt heel erg mee weg te lopen..., nee dat nou toch ook weer niet.

Wel, lees nu nog even het 'vetgedrukte' stukkie uit de eerste regel van dit stuk. Wat mij verbaast (om twee redenen) is het volgende: toen ik begon met elektrisch gitaarspelen, toen kon je met name Boss-, Ibanez- en Ariapedaaltjes tweedehands voor een paar tientjes kopen. En dat deed ook iedereen. Ik kende verschillende gasten met een Ibanez TS (de versie met dat vierkante, platte drukknoppie) en ik had, net als enkele andere jongens, een Boss OD-1. Twee dingen vielen op. De Ibanez pedaaltjes (allemaal, dus niet per se de TS - dûh!!!) lagen altijd om de haverklap uit elkaar van ellende. Als je naar ze keek had je ze zomaar ineens spontaan los in je handen hangen. De Boss pedaaltjes (en ik kan wel janken dat ik ze ooit heb weggedaan, want ze klonken écht briljant), daar kon je mee gooien en smijten, maar ze gingen NOOOOOOIT kapot. Ja, de enige keer dat ik een kapot boss pedaaltje had (kapot weerstandje, zo gefixt) was toevallig de OD-1, maar kom op, die hele serie klonk verbazingwekkend goed. Ik had de OD-1, de OC-2, de DM-2 en de CE-2, stuk voor stuk briljant klinkende pedalen. En ja, i.m.o. Klonk de OD-1 net even iets 'romiger' dan de TS. Wat er waar van is weet ik niet, maar ik heb ooit gelezen dat de schema's van beide pedalen vrijwel exact gelijk waren. En nu, 3 decennia later is de TS voor bijna iedere overdrivebouwer HET referentiepunt voor hun eigen pedaal (niet zelden betreft het een boutique pedaal van rond de €300,-) en NIEMAND heeft het nog over de i.m.o. 'Veel' betere OD-1, die er ook nog eens veel geiler uitziet. :D

http://medias.audiofanzine.com/images/normal/boss-od-1-overdrive-625236.jpg

[Pepe]

De faam van dat groene bakkie is louter te danken aan ene SRV meneer die hem helemaal niet als overdrive gebruikte notabene maar als booster. Het is natuurlijk een goed idee om een midboost te gebruiken als je een stratje aan een twin hangt maar totaal overkill om hetzelfde te flikken bij je humbucker Les Paul en een Marshall maar je weet hoe die dingen gaan. Ik ben er geen fan van maar hetzelfde geldt voor die gele kanarie van je, dat was mijn derde overdrive (na een big muff en een Systech) en hoewel beter dan die twee voor een NORMAAL geluid klonk ie in mijn oren alsof je vanuit Australie naar Nederland telefoneerde.
Maar inderdaad, niet kapot te krijgen.
Een & ander wel in het licht van wat er nu allemaal te koop is, begin tachtig was je echt het mannetje met zo'n ding. Het was Ibanez, MXR, DOD of Boss, de rest was toch meer fuzz achtig.

[hefke]

Om een Tubescreamer af te doen als weinig bruikbaar, overgewaardeerd etc vind ik wat ver gaan. Imo een kwestie van smaak. De Ibanez TS808 heeft bij mij naar volle tevredenheid jarenlang (vanaf '81/'82) als enig drivepedaal dienst gedaan. Ja, een strat en een cleane amp. Maar ook op een Marshall JCM800 vond ik de TS808 samen met een strat lekker klinken.
In combinatie met een Les Paul vind ik het persoonlijk ook wat minder lekker klinken. Daarom heeft de TS 808 onlangs gezelschap gekregen van een Dark matter distortion van TC.

Zoals Pepe al aangaf, begin jaren tachtig was er (zeker bij ons in de buurt) vooral (eigenlijk alleen maar) Ibanez en Boss te krijgen. Destijds was het een TS808 of OD-1 als je een overdrive wilde en voor de distortion een DS-1.
Wat mij betreft zijn de TS808 en de OD-1 de echte klassieke overdrivepedalen.

[NLF]

Tubescreamer is een klassieker omdat ie veel gebruikt is en omdat ie zoveel is nagebouwd. Of het een goed pedaal is is hier eigenlijk niet ter zake. Boss OD kan ook prima werken. Er worden tegenwoordig gewoon veel te veel pedalen gebouwd die min of meer hetzelfde kunnen.

[Dirk_Hendrik]

Laten we zeggen Vulva,
Dat ik je laatste alinea niet echt kan onderschrijven.

Zoals je wellicht weet heb ik achterlijk veel pedalen op m'n werkbank gehad. Meestal stuk, soms om iets aan te passen. Het percentage Ibanezzen dat daarbij spontaan uit elkaar viel (of was gevallen) is daarin echt minimaal en praktisch altijd goed te repareren. Geld overigens ook voor die snel te vervangen weerstandjes, transistortjes of soortgelijk..

Maar zo wordt ook de "Boss gaat nooit stuk" en "Met Boss kun je gooien en smijten" fabel veelvuldig in de lucht gehouden.... en is klinkklare onzin. Ik heb aanzienlijk meer kapotte Bossen (zowel elektronisch als mechanisch) gezien dan "spontaan uit elkaar gevallen" Ibanezzen.

En als ik dus die laatste alinea als referentie neem voor de rest van je verhaal. Heb ik de neiging aan te nemen dat die rest ook wat gekleurder is dan de werkelijkheid.:chicken:

[Tabula Rasa]

Voor onder de honderd euro vind ik zelf de BYOC OD2 fantastisch. Gebaseerd op een klassieker, de TS maar met een extra clean boost gebaseerd op de LPB.

[Kim Wilson]

Ik snap wel wat Mario bedoelt. Toen ik hier als gitaargroentje kwam vertellen dat ik een Twin Reverb had en blues ging spelen, werd me door iedereen (althans, zo voelde het) een compressor, delay en een TS aangeraden. Pas later begreep ik dat al die goedbedoelde adviezen gestoeld waren op hearsay en de rig van SRV. Ik was ook elke keer hevig teleurgesteld wanneer ik één van de heilige gralen had aangeschaft en deze vol verwachting aan mijn keten had toegevoegd. Geen enkele van de drie genoemde effecten/specifieke pedalen hebben mij kunnen overtuigen van hun meerwaarde. Na bijna 6 jaar bluesband en vele experimenten op pedaalgebied staat er dus geen één van de alom geprezen en onmisbaar geachte pedalen op mijn pedalboard.

[NLF]

Ik snap wel wat Mario bedoelt. Toen ik hier als gitaargroentje kwam vertellen dat ik een Twin Reverb had en blues ging spelen, werd me door iedereen (althans, zo voelde het) een compressor, delay en een TS aangeraden. Pas later begreep ik dat al die goedbedoelde adviezen gestoeld waren op hearsay en de rig van SRV. Ik was ook elke keer hevig teleurgesteld wanneer ik één van de heilige gralen had aangeschaft en deze vol verwachting aan mijn keten had toegevoegd. Geen enkele van de drie genoemde effecten/specifieke pedalen hebben mij kunnen overtuigen van hun meerwaarde. Na bijna 6 jaar bluesband en vele experimenten op pedaalgebied staat er dus geen één van de alom geprezen en onmisbaar geachte pedalen op mijn pedalboard.

Ik zou je dat dan ook niet hebben aangeraden, zeker een compressor niet (vind ik sowieso een waardeloos pedaal, haalt alle dynamiek uit je spel en dat is vooral voor blues funest). Zelf vind ik Fender versterkers geweldig klinken als je er helemaal niks voor zet. Pedaaltjes zijn in mijn ogen vooral nuttig om Marshalls over de rand te duwen (dus niet de drive uit het pedaal halen, maar uit de amp, dus het pedaaltje gewoon als booster gebruiken). Maar ja, wie ben ik?

[Kim Wilson]

Om een Fender over de rand duwen kunnen ze ook nuttig voor zijn, maar dan krijg je met volumes te maken die tot middelgrote podia onbruikbaar zijn. Daarom heb ik twee overdrives. En ik kan je vertellen dat mijn Fender dan nog steeds geweldig klinkt.

[Bernardduur]

Ik hou van mijn tubescreamers. Ik hou van mijn Super Overdrives en ik hou van mijn OD-1's

Ze hebben allen een eigen sound en passen hierdoor ook prima op hun 'eigen' amps. Beetje zoals voorheen ook al doorkwam.
De OD-1 heb ik een haat / liefde relatie mee..... goed inzetbaar bij de ene amp, totaal onbruikbaar op de andere.

De OD-2 even snel meenemend heeft minder dit probleem en vind ik een lekker en breed inzetbaar pedaal. Maar goed, das een andere discussie :)

[telecastermaster]

Het punt met klassieke pedalen is natuurlijk dat je gemakkelijk het geluid van beroemde en roemruchte gitaristen kun nadoen omdat die ze ook gebruiken.
Zo heb ik met mijn lead kanaal en een tubescreamer een instant Carlos Santana-sound. Of die tubescreamer verder nou zo'n goeie overdrive of booster is doet er dan niet veel meer toe.

[Pepe]

Leuk weetje tussendoor, Samba pa ti speelde Carlos met een LP special, een wah en een twin.

maar dat terzijde.

Oh, en nog een leuk weetje
De tubescreamer was eigenijk gekopieerd van die gele Boss maar wegens patent moest men asymmetrisch laten vallen dus werd ie symmetrisch. Verder zijn ze redelijk identiek.


Ik ben blij dat ik het hier kwijt kan want mijn vriendin begint altijd hard te zingen als ik leuk weetje wil vertellen.

[Joost de Ruig]

Leuk weetje tussendoor, Samba pa ti speelde Carlos met een LP special, een wah en een twin.

Ok, ik meende dat hij toen met een Yamaha SG2000 speelde.

[vulvasonic]

Laten we zeggen Vulva,
Dat ik je laatste alinea niet echt kan onderschrijven.

Zoals je wellicht weet heb ik achterlijk veel pedalen op m'n werkbank gehad. Meestal stuk, soms om iets aan te passen. Het percentage Ibanezzen dat daarbij spontaan uit elkaar viel (of was gevallen) is daarin echt minimaal en praktisch altijd goed te repareren. Geld overigens ook voor die snel te vervangen weerstandjes, transistortjes of soortgelijk..

Maar zo wordt ook de "Boss gaat nooit stuk" en "Met Boss kun je gooien en smijten" fabel veelvuldig in de lucht gehouden.... en is klinkklare onzin. Ik heb aanzienlijk meer kapotte Bossen (zowel elektronisch als mechanisch) gezien dan "spontaan uit elkaar gevallen" Ibanezzen.

En als ik dus die laatste alinea als referentie neem voor de rest van je verhaal. Heb ik de neiging aan te nemen dat die rest ook wat gekleurder is dan de werkelijkheid.:chicken:
Niet om per se mijn gelijk te willen halen, maar heb je het over Ibanez, dan praat je over de Tubescreamer. Gaat het over Boss, dan heb je het over een eindeloos lijkende reeks aan veel verkochte en iets minder veel verkochte pedalen. Dus relatief gezien ligt de Ibanez wat vaker op de werkbank dan een Boss.
Maar eigenlijk had ik het vooral over de oude Boss series t.o.v. de oude Ibanez series (en dan met name de serie met die irritante vierkante knopjes). Ik kan me voorstellen dat de balans een beetje is overgeslagen ten gunste van de Ibanez. Dat weet ik niet.

Overigens is er geen enkele reden om aan te nemen dat mijn hele verhaal 'gekleurd' is, alleen maar omdat je het niet eens bent met mijn laatste stukje. Dat vind ik op z'n minst wat apart. :)

[vulvasonic]

Ok, ik meende dat hij toen met een Yamaha SG2000 speelde.
Op het podium ja, maar in de studio speelde hij op alles wat lekker rook (Carlos was echt een geurmens). Ik hoef jou niet te vertellen dat Santana, eenmaal groot geworden, eerst op een SG speelde, later op de Yamaha SG 2000 en weer later op een PRS. Ook heeft ie behoorlijk wat versterkers gebruikt. Zijn geluid is echter altijd onveranderd gebleven. :D

[Kakihara]

Op het podium ja, maar in de studio speelde hij op alles wat lekker rook (Carlos was echt een geurmens). Ik hoef jou niet te vertellen dat Santana, eenmaal groot geworden, eerst op een SG speelde, later op de Yamaha SG 2000 en weer later op een PRS. Ook heeft ie behoorlijk wat versterkers gebruikt. Zijn geluid is echter altijd onveranderd gebleven. :D

En tussendoor had hij ook nog een Gibson L6s endorsement. Totdat ze allemaal uit elkaar waren gevallen. De reden ook waarom Kiss ze zo graag op het podium gebruikte: kostte aanzienlijk minder inspanning om ze kapot te krijgen.

[Pepe]

Ok, ik meende dat hij toen met een Yamaha SG2000 speelde.

Dat zou knap zijn, de 2000 is van '76, Samba pa ti uit '70.
Ook wel flauw van Carlos, is ie aan het prototypen voor Yamaha, neemt ie ondertussen een Gibson endorsement. Misschien kwam Carlos er met Yamaha niet uit of misschien om wat druk op de onderhandelingen te zetten?
Kijk, dat soort info, ik smul er van.

en aangezien het weetjesdag is, Carlos is op gitaargebied de grote inspiratiebron voor Prince geweest aldus Prince (mag je hem weer Prince noemen trouwens?) en tevens heeft Carlos de naam voor het merk Boogie bedacht.
sjonge sjonge, het kan niet op!

[miyaru]

Nou ja zijn geluid is altijd het zelfde gebleven........ Hij klinkt nu toch lang niet zo mooi meer als op Moonflower! Ik ben al ruim 35 jaar Santana fan, maar wat je zegt is niet waar. Of hij goed is nu vergeleken met vroeger is een kwestie van smaak, of hij nog het zelfde klinkt is een kwestie van luisteren........ Sorry, niet om je te beledigen hoor, laten we dat voorop stellen!!!!

Robin.

[Dirk_Hendrik]

Niet om per se mijn gelijk te willen halen, maar heb je het over Ibanez, dan praat je over de Tubescreamer.

Het gaat niet over gelijk halen. Het gaat wel over beleving. Zo beleef jij Ibanez vanwege de TS-en en zie je bij Boss een breed scala aan pedalen. Dan vraag ik me dus af hoe je klassiekers als de CS505 en CS9 chorussus, de AD80 en AD9 delays en de SD9 sonic distortion (om er maar ene paar te noemen) hebt gemist? Veel gebruikt door vele groten der aarde.

Neemt overigens niet weg dat ik het volledig met je eens ben dat de hoeveelheid vergelijken met een TS vaak braakmakend zijn. Al helemaal daar ze vaak zo verschrikkelijk onterecht zijn. Ik heb zelfs RAT-en voorbij zien komen met de referentie van "opgevoerde TS".

@Pepe,
heb je een referentie aan dat "patent" verhaal van de TS vs de Boss SD1? Met alle respect klinkt het als een van de vele "lawsuit" verhalen waar nooit een lawsuit heeft plaatsgevonden.

[Pepe]

@Pepe,
heb je een referentie aan dat "patent" verhaal van de TS vs de Boss SD1? Met alle respect klinkt het als een van de vele "lawsuit" verhalen waar nooit een lawsuit heeft plaatsgevonden.

Dat komt van John Lomas (http://www.premierguitar.com/articles/Green_Giant_History_of_the_Tube_Screamer).

[D3nnis]

AD80 en AD9 delays

Weet je misschien of er nog meer analoge roze Ibanez delay pedaaltjes zijn met 3 draaiknoppen en zo'n vierkante drukknop als de AD80? Dus echt exact hetzelfde vwb uiterlijk?
Ik hoop het wel, zag op ebay dat de vraagprijs voor die AD80 dingen oploopt tot meer dan 300 dollar, en ik heb zo'n roze geval in 1998 ofzo verkocht voor zo'n 25 gulden :D

Ach ja, ik en ibanez...ook ooit een shark distortion gekocht, was erg duur weet ik nog, zo'n kunststof halve 19" distortion. Best aardig ding, met rocktron Hush. Later aan de straatstenen niet kwijt te raken.

[Dirk_Hendrik]

Weet je misschien of er nog meer analoge roze Ibanez delay pedaaltjes zijn met 3 draaiknoppen en zo'n vierkante drukknop als de AD80? Dus echt exact hetzelfde vwb uiterlijk?
Ik hoop het wel, zag op ebay dat de vraagprijs voor die AD80 dingen oploopt tot meer dan 300 dollar, en ik heb zo'n roze geval in 1998 ofzo verkocht voor zo'n 25 gulden :D

Ach ja, ik en ibanez...ook ooit een shark distortion gekocht, was erg duur weet ik nog, zo'n kunststof halve 19" distortion. Best aardig ding, met rocktron Hush. Later aan de straatstenen niet kwijt te raken.

Wat ik hoor is één van onze meest gemiste forumleden: Zoon van Piet.
Peter pakte tijdens de rackhype van de de jaren 80-90 elk pedaal aan wat hij kon krijgen. Men begreep niet wat hij met die rommel wou. En een aantal jaren later ging de hele gitaristenbende weer aan de pedalen met van die cafevullende planken... en werden de klassiekers geboren en schoten de prijzen omhoog. Dus ook jouw roze AD80. ;-)

[Pepe]

Ik speelde een tijdje geleden met Ruud, zijn broer. Op de grond had ie een paar gekleurde en gebutste kastjes aan elkaar geknoopt. Ook liefhebber van de vintage brigade? vroeg ik. Ik weet het niet, zei hij, ik heb maar wat gepakt uit een doos van Peer, kijken of er geluid uitkomt.
De oude Jaguar die hij mee had genomen herkende ik ook.:D

[D3nnis]

O, das minder!
Als ik dat geweten had...
En ik ben toen inderdaad 19" gaan gebruiken...
Zat laatst nog te denken dat het leuk zou zijn om zo'n ding eens terug te kopen.
Voor dat soort bedragen gaat dat niet gebeuren, zo goed klonk die nou ook weer niet; vond het vooral leuk om de repeats maximaal te zetten, en dan met de delaytijd regelaar zo'n landend ruimteschip na te doen :)

[hefke]

Dan vraag ik me dus af hoe je klassiekers als de CS505 en CS9 chorussus, de AD80 en AD9 delays en de SD9 sonic distortion (om er maar ene paar te noemen) hebt gemist?

En de door velen de geroemde gele FL-9 niet te vergeten. Maar dat terzijde, het gaat over overdrives.

Opmerkelijk vind ik dat er maar weinigen zijn die de tubescreamer weten te waarderen terwijl dit (of een afgeleide daarvan) toch door velen gebruikt is/wordt.

[Joost de Ruig]

Opmerkelijk vind ik dat er maar weinigen zijn die de tubescreamer weten te waarderen terwijl dit (of een afgeleide daarvan) toch door velen gebruikt is/wordt.

Waar maak je dat uit op? Het aantal keren dat de TS gepost wordt is hiervoor niet representatief. Omdat hij al genoemd was, heb ik bv niet de TS maar de Guvnor gepost. Terwijl ik ook fan ben van de TS.

[big dooley]

boss MT2..
totaal geen must-have pedaal, maar iedereen heeft er blijkbaar wel eens eentje gehad :seriousf:

[vulvasonic]

boss MT2..
totaal geen een must-have pedaal, maar iedereen heeft er blijkbaar wel eens eentje gehad :seriousf:
Klopt. En het is een bijzonder goed, bij vlagen briljant klinkend pedaal, zolang je de distortion maar op 0 houdt. :)

[Dirk_Hendrik]

Dat komt van John Lomas (http://www.premierguitar.com/articles/Green_Giant_History_of_the_Tube_Screamer).

Thanks! Da's tenminste hardere data!

[NLF]

Om een Fender over de rand duwen kunnen ze ook nuttig voor zijn

ja, dat klopt!

[telerocker]

Klopt. En het is een bijzonder goed, bij vlagen briljant klinkend pedaal, zolang je de distortion maar op 0 houdt. :)

:D Tot mijn schrik moet ik bekennen dat ik de MT2 in het verleden een tijdje als een solopedaal heb gebruikt. Het klonk niet eens verkeerd, maar wel een stuk platter en synthetischer dan zeg maar een Emma Reezafratzitz.

[Brum]

Wat dan weer een veredelde Rat is.

[hefke]

Waar maak je dat uit op? Het aantal keren dat de TS gepost wordt is hiervoor niet representatief. Omdat hij al genoemd was, heb ik bv niet de TS maar de Guvnor gepost. Terwijl ik ook fan ben van de TS.

Hoewel hier inderdaad de TS door enkele genoemd wordt als echte klassieker, zijn er toch ook een aantal hier die de TS als weinig bruikbaar bestempelen.
In mijn omgeving kraken velen de TS af als ouderwets en niet echt meer bruikbaar deze tijd. Er zouden tegenwoordig veel betere overdrives zijn volgens hen.
Alles bij elkaar heb ik de indruk dat er meer contra's dan pro's zijn voor de TS.

[ellisvertellis]

Hoewel hier inderdaad de TS door enkele genoemd wordt als echte klassieker, zijn er toch ook een aantal hier die de TS als weinig bruikbaar bestempelen.
In mijn omgeving kraken velen de TS af als ouderwets en niet echt meer bruikbaar deze tijd. Er zouden tegenwoordig veel betere overdrives zijn volgens hen.
Alles bij elkaar heb ik de indruk dat er meer contra's dan pro's zijn voor de TS.

Misschien eens een poll starten om de hedendaagse relevantie van de TS te checken hier op het forum?

[Kim Wilson]

De TS wordt toch nog heel veel als referentiekader gebruikt, of als vermeende basis van tal van OD-ontwerpen. Enige relevantie is toch wel zichtbaar...

[Comfortably Daniel]

Tubescreamer...ik heb 'm al jaren, maar heeft nooit op een bordje van me gestaan. Ik kan het nasale karakter niet gebruiken in m'n setup. Ik heb nu sinds een paar weken wel de JRockett Archer Ikon op m'n bord, welke een Klon kloon is, wat dan weer gebaseerd is op de TS. Zeker bruikbaar voor mij! Klinkt gewoon erg lekker door de Twin.
Maar om te zeggen dat de TS geen klassieker is, lijkt mij onwaarschijnlijk. 't Is één van de meest gebouwde, meest gekloonde en meest gebruikte pedalen ooit. Er zijn 100.000'en gitaristen met zo'n ding...dat zegt wat mij betreft genoeg over klassieker zijn.
Hetzelfde geldt voor veel andere pedalen.

[telecastermaster]

Er zijn 100.000'en gitaristen met zo'n ding...dat zegt wat mij betreft genoeg over klassieker zijn.
Hetzelfde geldt voor veel andere pedalen.

Ja, welke dan? Want daar gaat dit topic namelijk over.

[ellisvertellis]

Ja, welke dan? Want daar gaat dit topic namelijk over.

Als ze nu nog niet genoemd zijn, zijn het geen klassiekers, volgens mij...

[caliban]

Tubescreamer...ik heb 'm al jaren, maar heeft nooit op een bordje van me gestaan. Ik kan het nasale karakter niet gebruiken in m'n setup. Ik heb nu sinds een paar weken wel de JRockett Archer Ikon op m'n bord, welke een Klon kloon is, wat dan weer gebaseerd is op de TS. Zeker bruikbaar voor mij! Klinkt gewoon erg lekker door de Twin.
Maar om te zeggen dat de TS geen klassieker is, lijkt mij onwaarschijnlijk. 't Is één van de meest gebouwde, meest gekloonde en meest gebruikte pedalen ooit. Er zijn 100.000'en gitaristen met zo'n ding...dat zegt wat mij betreft genoeg over klassieker zijn.
Hetzelfde geldt voor veel andere pedalen.

Klon en Tubescreamer lijken behoorlijk weinig op elkaar. Andere clippingmethode, andere spanningen, Klon splitst het signaal op in verschillende frequenties, en noem maar op. Ik zeg niet dat een Klon weet-ik-veel-wat-geweldig is, maar het is een apart design.

[telecastermaster]

Ik lees hier weinig over de Blues driver. Ik heb net de Mooer Blues Mood (BD kloon met Keeley mod) besteld.
Is dat wat?

[Kim Wilson]

Ik heb een Blues Driver, al jaren. Het is mijn eerste pedaal wat ik ooit zelf kocht, naast een TU-2. Maar zoals bij elk Boss pedaal, het is maar een Boss. Ik vind het een briljant pedaal, maar moet toch nog wel eens verdedigen waarom ik nog zo'n Bossje heb. Op een of andere manier worden ze toch vaak ingeschaald als low-range pedaal.

[telerocker]

Ik heb een Blues Driver, al jaren. Het is mijn eerste pedaal wat ik ooit zelf kocht, naast een TU-2. Maar zoals bij elk Boss pedaal, het is maar een Boss. Ik vind het een briljant pedaal, maar moet toch nog wel eens verdedigen waarom ik nog zo'n Bossje heb. Op een of andere manier worden ze toch vaak ingeschaald als low-range pedaal.

Ik heb hem ook, naast enkele dure 'boetiek'-trapdozen. Sympathiek pedaaltje, niks mis mee.

[allard85]

In plaats van de Blues Driver heb ik na vergelijk gekozen voor de Screamin Blues van Digitech. Top pedaaltje maar weet niet of dit een klassieker is. Denk dan eerder aan een Tubescreamer

[vulvasonic]

Ik heb een Blues Driver, al jaren. Het is mijn eerste pedaal wat ik ooit zelf kocht, naast een TU-2. Maar zoals bij elk Boss pedaal, het is maar een Boss. Ik vind het een briljant pedaal, maar moet toch nog wel eens verdedigen waarom ik nog zo'n Bossje heb. Op een of andere manier worden ze toch vaak ingeschaald als low-range pedaal.


Ik heb hem ook, naast enkele dure 'boetiek'-trapdozen. Sympathiek pedaaltje, niks mis mee.

Er is een periode geweest dat Boss zo gigantisch dominant was op de effectpedalenmarkt, dat je ze in een iedere muziekzaak tweedehands voor een prikkie kon kopen. Ondanks het feit dat Boss behoorlijk wat zeer gewilde en behoorlijk goede pedalen hebben gemaakt (zeker in het begin, zoals de CE-2, de OC-2, de OD-1, de DS-1, de delays - zowel de DM-2 als zo'n beetje iedere DD, een heleboel waanzinnig goed verkochte en doorgaans ook zeer goede pedalen, zoals de TU-2, een hele emmer vol chorussen, flangers etc., en dat ene obscure geval met slechts 4 drukknopjes - als je die kunt vinden mag je diep in de buidel tasten - ik weet niet meer hoe het ding heet). Dat is een indrukwekkende lijst en de meeste pedalen ken ik niet eens, maar kijk eens naar die Rig Rundowns van Premier Guitar. Al die gitaristen hebben een bordje vol pedalen, de één nog duurder of exclusiever dan de ander, maar ze hebben ALLEMAAL wel één of twee 'doodsimpele' Boss pedaaltjes op hun 'pedal board' staan. En echt niet alleen maar de enorm gewilde. Ook de Blues Driver ben ik regelmatig tegengekomen. De ouwe, oersimpele compressor/sustainer...., kom je ook overal tegen. Er zijn tijden geweest dat je ze nieuw voor 30 of 35 gulden (!!!) kon kopen!

Ik weet nog hoeveel gitaristen er waren die enkel en alleen maar Boss pedaaltjes hadden. Op een gegeven moment kwam Boss uit met dat grijze koffertje waar je ze allemaal in kon drukken. Het begon 'lullig' te worden, ál die Boss pedaaltjes. Ik was jong en ook mijn brein werkte zo. Veel meer keus dan Boss was er ook niet, maar EHX..., dáárvan wist je dat ze oud waren en gebruikt door al die ouwe knakkers. Hetzelfde gold voor RAT en MXR. Vaak bedrijfjes die allang niks interessants meer deden, maar heel slim (vooral EHX) gebruik maakten van het feit dat zij 'de originelen' waren. Ze gingen die 'ouwe meuk' opnieuw op de markt brengen en IEDEREEN ging ze kopen. Daardoor begon Boss een beetje de naam te krijgen van die skeere producten, die er allemaal hetzelfde uit zagen, met die kleurtjes en dat überlullige koffertje.

Ik kan dit verhaal niet staven met een gedegen onderzoek, maar ik kijk puur naar mijn eigen belevingswereld en mijn omgeving. En dát is wat ik zie. Dat is trouwens ook de reden waarom ik nog altijd een zwak heb voor Boss. Je betaalt geen €360,- voor een overdrive met buitenaardse kwaliteiten, maar koop een Boss pedaaltje en je weet dat ie goed is. Je moet er alleen niet 6 op een rij hebben staan, want dan wordt het net even iets te lullig. :D

[Dirk_Hendrik]

Kijk! Daar kan ik dus echt niets tegenin brengen :rockon:Ik had het niet treffender kunnen opschrijven.

[Brum]

Ik heb dat dus echt absoluut niet met de scheurpedalen van Boss. Al het andere sta ik voor open en de TU-2 is nog steeds mijn 'thuis kom' pedaaltje, wat ik ook maar wat vaak heb moeten verdedigen. Maar de scheurpedalen van Boss, echt nog niet één heeft me tot nu toe kunnen bekoren. Dat een scheurpedaal helemaal niet duur hoeft te zijn om goed te klinken kan ik alleen maar onderschrijven. Op mijn bordje staat ook al tijden een Hardwire SC-2, met een Maxon OD808 ervoor, allebei verre van boutique, laat staan duur, terwijl er ook bij mij al heel wat de revue zijn gepasseerd.

[vulvasonic]

Ik heb dat dus echt absoluut niet met de scheurpedalen van Boss. Al het andere sta ik voor open en de TU-2 is nog steeds mijn 'thuis kom' pedaaltje, wat ik ook maar wat vaak heb moeten verdedigen. Maar de scheurpedalen van Boss, echt nog niet één heeft me tot nu toe kunnen bekoren. Dat een scheurpedaal helemaal niet duur hoeft te zijn om goed te klinken kan ik alleen maar onderschrijven. Op mijn bordje staat ook al tijden een Hardwire SC-2, met een Maxon OD808 ervoor, allebei verre van boutique, laat staan duur, terwijl er ook bij mij al heel wat de revue zijn gepasseerd.
Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als smaak. Ik heb meerdere overdrives van Boss gehad en dat voelde idd als 'thuiskomen'. Zeker in combi met mijn ouwe Vox. Ik probeer me ook niet op te stellen als de ambassadeur van Boss, maar als iemand beweert dat de pedalen van Boss NIET tot de klassiekers behoren, dan begin ik me af te vragen of deze persoon niet van een andere planeet komt. Boss heeft iets uitgevonden wat allang bestond en het vervolgens giga gemaakt. Ik denk dat je alleen al met hun hoeveelheid aan verkochte DD units een tweede afsluitdijk kan bouwen. :D

[Brum]

Absoluut een smaakkwestie, ook zeker niet bedoeld als dat Boss pedalen slecht zouden zijn.:)

[maxdb]

mooi verhaal Vulvasonic, redelijk kort ook :)

Ik vond dit topic ook al interessant omdat het je laat nadenken over hoe "men" zich gek laat maken, incluis mijzelve dus.
Hiermee wil ik niet stellen dat iedereen die geen unieke pedalen heeft gek is..

Ooit zelf begonnen met een cleane transistor amp en de DS-2 van Boss, had ik die nog(25 jaar later) in de kast liggen en ik gebruik hem nu weer als booster met de gain dicht. Als ik geen zin heb om mijn buizen amp te slepen plug ik hem gewoon weer in als overdrive (ook al is het een distortion, maar ik heb de gain maar half open ) samen met de CS-3 en FZ-5(van Boss! ) in mijn 40 jaar ouwe Peavey! Ongehoord om je neus voor op te halen, maar toch!
Wat wel heeft geholpen om het gewoon hier mee te doen en geen Keely oid. te kopen zijn de Rig Rundowns die hierboven al genoemd werden ergens, met name die van David Gilmour. Zo'n mooie toon die man, ligt echt (niet) aan zijn pedaaltjes hoor!
Als het voor hem in zijn begintijd goed genoeg was is het dat voor mij zeker, los van het feit dat ik me door mijn oren wil laten leiden en niet door mijn ogen (of GAS).

[Rooker]

Maar is het ook niet gewoon zo dat al die gasten de pedalen gewoon anders gebruikten.

[Rooker]

Sorrie per ongeluk al verzonden.

Aanvulling.. Veel van de grote hadden op hun podia een marshal of Fender op 10 staan brullen. Een boss of Ibanez met hele lage gain setting kan dan net even een hele mooie kleur geven aan je klank terwijl amp clean op laag volume met enkel drive uit je pedaaltje je hele sound kan verprutsen. Mijn ervaring is nu dat ik een overdrive laag ingesteld in combinatie met de drive uit de versterker erg kan waarderen. Zonder kan ook maar met maakt hem net even anders.

[Pepe]

Boss en Ibanez hebben een soort van signature sound, zoals elk merk dat heeft. Het ene model heeft wat meer dit en dat en een ander wat meer zus en zo maar door de bank genomen zijn pedalen van 1 merk min of meer variaties op een thema.
De Bossen vooral zijn gevormd door de eighties waar een bepaald soort distortion gevraagd werd, mid compressie dat je geluid erboven uit tilt. De revival van de vintage reissue en boutique combo's begin negentig vroegen om een ander soort geluid. Meer hoog en hoog, transparanter en betere boost capaciteiten. Ik neem aan dat de blues driver het antwoord was op merken die met zo'n low drive op de proppen kwamen en hoewel niet perfect heeft ie een hoop duurdere en gehypte concurrenten overleefd. Wat ook geholpen heeft is Robert Keeley die het ding update. Ik heb een Keeley Katana blues drive, in feite een verder geperfectioneerd Boss blues driver en dat soort of springs zijn een teken van een classic.

Ik zeg dus ja, classic. :D

[maxdb]

Maar is het ook niet gewoon zo dat al die gasten de pedalen gewoon anders gebruikten.

Prima stelling zo. Punt.

en vooral in combinatie met weer andere amps en pedalen word het toch een persoonlijke sound door hoe je het instelt allemaal.

[maxdb]

Ik heb dat dus echt absoluut niet met de scheurpedalen van Boss. Al het andere sta ik voor open en de TU-2 is nog steeds mijn 'thuis kom' pedaaltje, wat ik ook maar wat vaak heb moeten verdedigen. Maar de scheurpedalen van Boss, echt nog niet één heeft me tot nu toe kunnen bekoren. Dat een scheurpedaal helemaal niet duur hoeft te zijn om goed te klinken kan ik alleen maar onderschrijven. Op mijn bordje staat ook al tijden een Hardwire SC-2, met een Maxon OD808 ervoor, allebei verre van boutique, laat staan duur, terwijl er ook bij mij al heel wat de revue zijn gepasseerd.

Boss is mischien niet de heftigste of beste om 'stand alone' mee te scheuren, maar net een buizenamp of een fuzz oid. aansturen zodat ie wat méér krijgt. en een beetje kleuren is ook een optie, niet scheuren maar kleuren dus.

[grayfink]

http://i70.photobucket.com/albums/i113/grayfink/tegelgenerator_zpsedltuush.jpg

[Pepe]

http://tegelizr.nl/tegeltjes/tegeltjes-zijn-stom.png

[Dirk_Hendrik]

Ik heb een Keeley Katana blues drive, in feite een verder geperfectioneerd Boss blues driver en dat soort of springs zijn een teken van een classic.


En dus ging ik es effe schema's vergelijken.... en krijg toch echt de impressie dat de Boss BD2 en de Katana Blues Drive echt 2 totaal verschillende ontwerpen zijn. Enige overeenkomst is dat het allebij overdrives zijn.

[Brum]

Boss is mischien niet de heftigste of beste om 'stand alone' mee te scheuren, maar net een buizenamp of een fuzz oid. aansturen zodat ie wat méér krijgt. en een beetje kleuren is ook een optie, niet scheuren maar kleuren dus.

Wat Vulvasonic al zei, smaakkwestie. Niet meer, niet minder. Ik heb echt meerdere Bossjes gehad/geprobeerd, op meerdere versterkers, ik kan er gewoon niet zoveel mee, om de reden die Pepe ook aangaf. Maar Boss is zeker niet slecht, absoluut niet, dat is ook niet wat ik zeg.

Dit is overigens best grappig. Meestal moest ik me verdedigen, omdat ik een bepaald Boss pedaal goed vond. Nu is het andersom. Gitaristen sporen niet. Echt niet.:D

[grayfink]

Die laatste kan ook weer op een tegeltje :D Mijn eerste pedaal was een Ibanez overdrive in 1981 denk ik. In mijn herinnering geel, niet groen (kan dat?). Schoot allemaal nog niet echt op met mijn Ibanez stratje (heb ik nog steeds) en mijn London City stack in het metal bandje. Al snel kwam er een MXR distortion+, dat was toen hèt pedaal voor metal. Toen hoorde ik er pas echt bij, voor mij dus wel een klassieker. Heb hem nog steeds en hij doet het nog steeds al wordt hij niet meer gebruikt. Daar staat een OCD kloon op (Mooer Hustle) en mijn Ibanez stratje combineert daar geweldig mee. :)
Dat zijn mijn classic en modern classic dus. MXR+ en Fulltone OCD.

[hefke]

Ik ken 'm alleen in het groen. Er schijnt echter ook één in oranje te zijn geweest in die tijd, de OD850 als ik me niet vergis.
Voor metal vind ik die overdrives inderdaad minder geschikt en kan me heel goed indenken dat je met een distortion beter uit de voeten kon.
Ik heb altijd meer de klassieke (zo zouden ze het nu noemen) rock gespeeld, en daarvoor vond/vind ik de TS808 (met een strat) toch echt goed bruikbaar.

[Pepe]

En dus ging ik es effe schema's vergelijken.... en krijg toch echt de impressie dat de Boss BD2 en de Katana Blues Drive echt 2 totaal verschillende ontwerpen zijn. Enige overeenkomst is dat het allebij overdrives zijn.


Wat ik begreep uit een interview is doordat hij jarenlang modificaties uitvoerde naar wensen van gebruikers (van de blues driver) dacht hij een goed idee te krijgen van hoe een bluesy drive moest klinken en heeft een nieuw circuit ontworpen op basis van zijn katana. De naam is dan ook precies dat wat het is. De blauwe kleur en Blues drive is dan ook meer een knipoog dan iets anders. Daarom noem ik het ook een off spring.

[danee]

Hoe het pedaal word gebruikt maakt in deze nogal een verschil in de beleving van de gebruikers.

Het overdrive pedaal word gebruikt als overdrive.

Het overdrive pedaal word gebruikt als booster.

Zeker in het geval van de TS lijkt dit de discussie een vertekend beeld te geven. Het was al geopperd, maar het lijkt inderdaad intressant om eens een poll te houden wat de ervaringen zijn met de TS en hoe deze ingezet word.

Ik weet van enkele (metal) bands dat ze tijden lang een jcm800 met daarvoor een TS gebruiken. De TS stond daar altijd aan. Zeker ten tijde dat er niet zoveel high gain buizen versterkers waren was de TS een soort zwitsers zakmes.

Ik gebruik mijn scheur pedalen altijd als booster. Ik speel vooral rock georienteerde covers. Met de gain van mijn verterker ben ik altijd erg zuinig...en wanneer ik net dat randje extra nodig heb dan gebruik ik een maxon od808 en voor solo's schakel ik naar een kanaal met meer gain aangevult met een boss sd1. Of voor wat mildere solos alleen de sd1.

Ik had eerder een engl preamp...daarbij vond ik de sd1 lekkerder en de maxon vond ik erg nasaal klinken. Met mijn egnater IE4 vind ik juist de maxon vele malen beter klinken. Ik denk dat ik de sd1 nog ga vervangen voor nog een maxon of ibanez TS. Wellicht eentje zelfbouwen...wat ook altijd leuk is.


Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

[NLF]

Hoe het pedaal word gebruikt maakt in deze nogal een verschil in de beleving van de gebruikers.

inderdaad, zeer juist

[Speeddemon]

Volgens mij nog door niemand genoemd, maar de Boss OD-3.

Als ik een low-medium gain OVERDRIVE (geen distortion) moest kiezen, die zowel stand-alone in een cleane amp, als als boost in een overstuurde amp, Fender of Marshall, z'n ding goed moet doen, zonder die extreme bass-cut van een TS circuit, that's the one.
Heerlijk pedaal; veelzijdiger dan de BD-2 Blues Driver of de nieuwe DN-2 DynaDrive, die me toch wat minder klinkt.

Overigens, een versterker BOOSTEN met een MXR Distortion+ is me nooit gelukt; heb 3 vintage varianten gehad en met moeite haalde ze unity gain met de Level knop vol open. Met een DOD 250 gaat dat prima. Gain laag, Level vol open. :rockon:
Een TS heeft z'n plek, maar IMHO niet icm humbuckers; dan krijg je dat gekke parallel-distortion/clean geluidje, waar een TS bij singlecoils minder/geen last van heeft.


Dit is overigens m'n referentiekader (in bezit):
Boss BD-2 Blues Driver
Boss DN-2 DynaDrive
Boss OD-3 Overdrive
Boss SD-1 Super Overdrive
DOD 250 Overdrive/Preamp RI
DOD 250 Overdrive/Preamp (vintage)
DOD FX-10 Bi-FET Preamp
DOD FX-50 Overdrive/Preamp
Hughes & Kettner Tubefactor
Ibanez ST9 Super Tubescreamer
Ibanez TS9 Tubescreamer
Ibanez TS9 Tubescreamer RI
MXR Micro Amp
Mooer BluesCrab
Mooer Hustle Drive
Zoom PD-01 Power Drive
(verder ook nog klassieke distortions als de Guv'nor MKI, Ibanez OD9, SD9, Zoom HyperLead, vintage MXR Distortion+ en II)

[Kim Wilson]

Ik heb dat dus echt absoluut niet met de scheurpedalen van Boss. Al het andere sta ik voor open en de TU-2 is nog steeds mijn 'thuis kom' pedaaltje, wat ik ook maar wat vaak heb moeten verdedigen. Maar de scheurpedalen van Boss, echt nog niet één heeft me tot nu toe kunnen bekoren. Dat een scheurpedaal helemaal niet duur hoeft te zijn om goed te klinken kan ik alleen maar onderschrijven. Op mijn bordje staat ook al tijden een Hardwire SC-2, met een Maxon OD808 ervoor, allebei verre van boutique, laat staan duur, terwijl er ook bij mij al heel wat de revue zijn gepasseerd.
Voor wat betreft distortion kan ik geen mening vormen over Boss, daarvoor zit ik echt niet in de distortions. Ik gebruik alleen low gain overdrive. En daarin is dat Blues Drivertje zo geweldig. Het geeft net een vintage korreltje wat goed reageert op de dynamiek van je spel. Erg lekker voor de wat oudere blues- en rock & roll stijlen. Als je wat meer modern ingesteld bent qua muziekstijl, kom je er denk ik inderdaad niet mee weg.

[Bernardduur]

Volgens mij nog door niemand genoemd, maar de Boss OD-3.

Als ik een low-medium gain OVERDRIVE (geen distortion) moest kiezen, die zowel stand-alone in een cleane amp, als als boost in een overstuurde amp, Fender of Marshall, z'n ding goed moet doen, zonder die extreme bass-cut van een TS circuit, that's the one.
Heerlijk pedaal; veelzijdiger dan de BD-2 Blues Driver of de nieuwe DN-2 DynaDrive, die me toch wat minder klinkt.

Overigens, een versterker BOOSTEN met een MXR Distortion+ is me nooit gelukt; heb 3 vintage varianten gehad en met moeite haalde ze unity gain met de Level knop vol open. Met een DOD 250 gaat dat prima. Gain laag, Level vol open. :rockon:
Een TS heeft z'n plek, maar IMHO niet icm humbuckers; dan krijg je dat gekke parallel-distortion/clean geluidje, waar een TS bij singlecoils minder/geen last van heeft.


Dit is overigens m'n referentiekader (in bezit):
Boss BD-2 Blues Driver
Boss DN-2 DynaDrive
Boss OD-3 Overdrive
Boss SD-1 Super Overdrive
DOD 250 Overdrive/Preamp RI
DOD 250 Overdrive/Preamp (vintage)
DOD FX-10 Bi-FET Preamp
DOD FX-50 Overdrive/Preamp
Hughes & Kettner Tubefactor
Ibanez ST9 Super Tubescreamer
Ibanez TS9 Tubescreamer
Ibanez TS9 Tubescreamer RI
MXR Micro Amp
Mooer BluesCrab
Mooer Hustle Drive
Zoom PD-01 Power Drive
(verder ook nog klassieke distortions als de Guv'nor MKI, Ibanez OD9, SD9, Zoom HyperLead, vintage MXR Distortion+ en II)

Een vintage distortion +, degene met de germanium diodes, heeft zeker problemen met volume. De diodes halen gewoon teveel volume weg. De beschreven DOD (of de latere distortion +, ookwel vintage maar niet zo heel vintage) is daar minder in vanwege de silicium diodes die minder volume wegkappen.

De OD3 vind ik heerlijk, de OD2 misschien nog net een tikkeltje meer! De OD2 is de voorloper van de BD2 en is meer gevoiced als een tubescreamer (vergelijking) met naar mijn oren een wat natuurlijker gain beloop en sound. Mijn go-to pedaal! Enige nadeel is dat de 'vintage' versies ook een volume probleem hebben....... ze zijn gewoon niet zo luid! De nieuwere OD2-R heeft dit dan weer niet

[telecastermaster]

Dit is overigens m'n referentiekader (in bezit):
Boss BD-2 Blues Driver
Boss DN-2 DynaDrive
Boss OD-3 Overdrive
Boss SD-1 Super Overdrive
DOD 250 Overdrive/Preamp RI
DOD 250 Overdrive/Preamp (vintage)
DOD FX-10 Bi-FET Preamp
DOD FX-50 Overdrive/Preamp
Hughes & Kettner Tubefactor
Ibanez ST9 Super Tubescreamer
Ibanez TS9 Tubescreamer
Ibanez TS9 Tubescreamer RI
MXR Micro Amp
Mooer BluesCrab
Mooer Hustle Drive
Zoom PD-01 Power Drive
(verder ook nog klassieke distortions als de Guv'nor MKI, Ibanez OD9, SD9, Zoom HyperLead, vintage MXR Distortion+ en II)

Ik had gedacht dat je de H&K Tubefactor zou gaan noemen. Ook nog niet genoemd in in dit topic. Daar ben (was?) je toch een grote fan van?

[Speeddemon]

Ik had gedacht dat je de H&K Tubefactor zou gaan noemen. Ook nog niet genoemd in in dit topic. Daar ben (was?) je toch een grote fan van?
Oh zeker, en nog steeds. Veel tube-liker wordt 't niet IMHO. Maar om die nou als 'klassieker' te noemen ten midden van de RATs, TS-en, SD-1's, neuh.

Blackstar HT-Dual; ook gehad, ook heerlijk en veelzijdig pedaal, maar geen klassieker.

Verder, een goede stand-alone low/medium gain drive: Bogner Ecstacy Blue. Prachtige Plexi-sounds uit te halen.