VincentCapella
8 mei 2015, 22:18
Na twee jaar meelezen merk ik dat ik af en toe de neiging heb te reageren maar dan wil ik me wel eerst even fatsoenlijk hebben voorgesteld, dus bij deze:
Rik, 48, uit Groningen. Ik speel al bijna 40 jaar saxofoon, tenor en sopraan, vooral jazz, en 2 jaar geleden eindelijk besloten een plan dat ik diezelfde 40 jaar al heb uit te voeren: gitaar leren spelen. De goedkoopste Cort gekocht, met mezelf afgesproken zonder excuses precies een jaar lang minimaal een half jaar per dag te spelen en dan te kijken waar ik stond.
Na dat jaar viel de progressie me niet echt mee maar het plezier wat ik er uit haalde woog daar ruimschoots tegenop, vooral spijt ik niet veel eerder was begonnen. Dus het 'half uurtje per dag' opgeschroefd naar 'ieder vrij moment', soms twijfel ik zelfs of het geen lichte obsessie aan het worden is ;), ik moet en zal het leren, ik begin en eindig mijn meeste dagen met een gitaar op schoot. Wat in een gezin met 2 tienerdochters wel eens fronsende wenkbrauwen wil opleveren maar daar hebben ze koptelefoons voor uitgevonden...
Inmiddels een electrische gitaar er bij aangeschaft, vind ik al bijna net zo leuk, en plannen een betere akoest aan te schaffen. Maar ja, dan moet je in een gitaarwinkel spelen terwijl er een verkoper zit mee te kijken en dat is nu net niet mijn hobby. Een saxsolo voor een volle zaal is geen punt maar met de gitaar ben ik nog niet zover, om het voorzichtig uit te drukken. Geldt ook voor gitaarles, een twist in mijn hoofd zegt me dat ik pas les neem als ik goed genoeg ben, stel je voor dat de leraar vindt dat ik wel erg slecht speel na al bijna 2 jaar oefenen..
Lang verhaal geworden merk ik, zal ik geen gewoonte van maken, maar zal me af en toe wel melden op het forum, ik durf inmiddels in ieder geval wel te stellen dat de gitaar een blijvende hobby is geworden, vooral veel spijt dat ik er geen jaren eerder mee ben begonnen.
Rik, 48, uit Groningen. Ik speel al bijna 40 jaar saxofoon, tenor en sopraan, vooral jazz, en 2 jaar geleden eindelijk besloten een plan dat ik diezelfde 40 jaar al heb uit te voeren: gitaar leren spelen. De goedkoopste Cort gekocht, met mezelf afgesproken zonder excuses precies een jaar lang minimaal een half jaar per dag te spelen en dan te kijken waar ik stond.
Na dat jaar viel de progressie me niet echt mee maar het plezier wat ik er uit haalde woog daar ruimschoots tegenop, vooral spijt ik niet veel eerder was begonnen. Dus het 'half uurtje per dag' opgeschroefd naar 'ieder vrij moment', soms twijfel ik zelfs of het geen lichte obsessie aan het worden is ;), ik moet en zal het leren, ik begin en eindig mijn meeste dagen met een gitaar op schoot. Wat in een gezin met 2 tienerdochters wel eens fronsende wenkbrauwen wil opleveren maar daar hebben ze koptelefoons voor uitgevonden...
Inmiddels een electrische gitaar er bij aangeschaft, vind ik al bijna net zo leuk, en plannen een betere akoest aan te schaffen. Maar ja, dan moet je in een gitaarwinkel spelen terwijl er een verkoper zit mee te kijken en dat is nu net niet mijn hobby. Een saxsolo voor een volle zaal is geen punt maar met de gitaar ben ik nog niet zover, om het voorzichtig uit te drukken. Geldt ook voor gitaarles, een twist in mijn hoofd zegt me dat ik pas les neem als ik goed genoeg ben, stel je voor dat de leraar vindt dat ik wel erg slecht speel na al bijna 2 jaar oefenen..
Lang verhaal geworden merk ik, zal ik geen gewoonte van maken, maar zal me af en toe wel melden op het forum, ik durf inmiddels in ieder geval wel te stellen dat de gitaar een blijvende hobby is geworden, vooral veel spijt dat ik er geen jaren eerder mee ben begonnen.