Made in USA...

[Stoffel43]

Onlangs mezelf een nieuwe SG cadeau gedaan. Heerlijke plank, maar....
Made in USA?? Hilarisch!!
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/03/18/a84855ec541e2154fc72e5006a5f7c53.jpg
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/03/18/66b4e024c5566e81a87e729a6c9882b0.jpg
Ik dacht dat deze dingen in Nashville gemaakt werden, maar deze komt duidelijk uit Japan.

[RS-Rik]

Sushi is lekker.


Ik zou op een Gibson forum vragen of de toevoeging van een Japanse handleiding geen distributietechniese keus is.


Btw, niks mis met japan, de grootste USA-killer gitaren komen uit het land van de rijzende zon. Dat je 't ff weet. Made in USA is w/s made by beaner illegals.

[Pepe]

Is dat niet chinees?

[Stoffel43]

1 vd weinig leesbare dingen op deze 'owners manual' is helemaal links onderaan (die gasten lezen immers van rechts naar links): 'gibson guitar corporation Japan', dus ga ik er van uit dat het geen Chinees is. Hoewel... Voor mij is het wel allemaal Chinees... 😑


Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

[JGD]

Who cares.... Made in the USA is de grootste kolder die er is.
Alsof ze alleen daar gitaren kunnen maken.

Volstrekte onzin heb ik het altijd gevonden, dat gegeil op made in the USA.

Mijn absolute nr. 1 gitaar is uit China en das de fijnste gitaar die ik ooit gehad heb.

[arjanb01]

En dan lach ik me de ballen uit de broek als deze SG gewoon uit de tokai fabriek komt, heb je 1000 euro teveel betaald😂

[Tunes]

Who cares.... Made in the USA is de grootste kolder die er is.
Alsof ze alleen daar gitaren kunnen maken.

Volstrekte onzin heb ik het altijd gevonden, dat gegeil op made in the USA.

Mijn absolute nr. 1 gitaar is uit China en das de fijnste gitaar die ik ooit gehad heb.

En zo is het, het is net als kunst je lult wat en men pikt het.

[Ace 1.15.19]

En zo is het, het is net als kunst je lult wat en men pikt het.
Toevallig gisteravond deze gezien: http://www.dumpert.nl/mediabase/6644859/51d41a13/trololo_kunstkenners_beoordelen_een_ikea_schilderi j.html

[Stoffel43]

Made in USA is idd een giller en slechts een meerwaarde bij eventuele verkoop, maar 't is gewoon de lekkerste SG waar ik op gespeeld heb.
En wat die 1000€ teveel betreft... Zijn die Tokai's dan gratis??? 😵


Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

[Hotpepper01]

ik zie wel een analogie met Gordon's nummer 39 met rijst: alsublief, hier issoew Gibson. sambal bij?

[Stoffel43]

Als't maal lekkel is. Doet u ook nog een loempia elbij? 😑


Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

[universe777]

Bij mijn LP Custom zat ook een Japanse manual. De gitaar was oorspronkelijk bedoeld voor export naar Japan. De rest van de manuals en case candy is gewoon Amerikaans.

[Tunes]

Geloof je het zelf, op zijn best in elkaar gezet in Amerika.

[munkie]

Ik heb laatst bij Tonika even een Eastman archtop beetgehad. Massief gestoken sparren top, ebben toets enz. 1100 euri met koffer. Gibson is zich weer eens uit de markt aan het prijzen. OK het beleid vd ECB helpt ook niet mee.

[duckman]

Gibson gitaren worden alleen in de USA gemaakt. Ik ben meerdere malen in de fabrieken geweest in de US. en in Japan is alleen een distributie centrum die gefaciliteerd wordt door Fuijigen. Daar ben ik ook eens op bezoek geweest en ook bij de fabrieken van Epiphone in China. Daarnaast bouwt Epi nog gitaren bij anderen. Wat Tunes zegt klopt gewoon niet, wat Universe777 zegt wel.

[Orpheo]

De amerikaanse wetgeving is enorm fel als het gaat om de titel 'made in usa'. alleen producten die echt gefabriceerd (lees: meer dan xx procent) zijn in de USA mogen dat label krijgen. Er onderdelen die gemaakt worden door een derde, al dan niet in de USA, dat mag, import van ruw materiaal mag, maar het werkelijke verwerken van onderdelen tot een product moet in de USA gebeuren. En dat doet Gibson keurig.

[universe777]

Geloof je het zelf, op zijn best in elkaar gezet in Amerika.

Jep. Er zijn er maar 66 van waarvan de eerste paar direct naar Japan zijn gestuurd om daar de markt te bedienen. De mijne is later via een verzamelaar in NL beland.

[Tunes]

De amerikaanse wetgeving is enorm fel als het gaat om de titel 'made in usa'. alleen producten die echt gefabriceerd (lees: meer dan xx procent) zijn in de USA mogen dat label krijgen. Er onderdelen die gemaakt worden door een derde, al dan niet in de USA, dat mag, import van ruw materiaal mag, maar het werkelijke verwerken van onderdelen tot een product moet in de USA gebeuren. En dat doet Gibson keurig.

Natuurlijk doen ze dat keurig maar als er geld te verdienen valt, en dat valt er, zal men snel alles wat wel mag ook elders doen.
En ik geef ze geen ongelijk, waarom zou een chinees per definitie slechter spul maken.
Nu lulde ik inderdaad maar wat, maar goed ik dacht mensen die zich om laten lullen om 2000 euro voor een gitaar van 500 euro te kopen die trappen er vast wel in.
Maar het zal mij niet verbazen als alles wat mag gewoon uit china komt.

En al zou die gitaar tot op de laatste schroef in Amerika gemaakt zijn, het zegt nog steeds niks over de kwaliteit, zoals eerder gezegd waarom zou een chinees per definitie slechter spul maken ?
Ik geef direct toe dat veel chinezen slechter spul maken, maar ik heb toch ook heel wat spul, o.a. london city, langs zien komen wat heel erg goed en mooi gemaakt was.

[okeeee]

De amerikaanse wetgeving is enorm fel als het gaat om de titel 'made in usa'. alleen producten die echt gefabriceerd (lees: meer dan xx procent) zijn in de USA mogen dat label krijgen. Er onderdelen die gemaakt worden door een derde, al dan niet in de USA, dat mag, import van ruw materiaal mag, maar het werkelijke verwerken van onderdelen tot een product moet in de USA gebeuren. En dat doet Gibson keurig.
net zo als apple met hun macbook pro en mac pro's

kuchhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

[cat's eyes]

Zijn die Tokai's dan gratis???

Niet gratis, wel goedkoper, kwalitatief minstens evenwaardig (volgens mij toch), dus een betere koop (nogmaals, volgens mij toch)!

[episua]

net zo als apple met hun macbook pro en mac pro's

kuchhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

Hmm, bij die Apple producten staat dan ook niet 'made in usa' op maar made in china e.d.
Gibson zoals eerder door bv Orpheo en duckman gezegd wel 'made in USA'.
Ze hebben bijvoorbeeld een paar jaar geleden een reissue van de Clapton ES335 gemaakt waar nergens 'made in usa' opstond, deze was 'assembled in USA' omdat de body in Japan was gemaakt (omdat ze gek genoeg bij Terada Japan wel de correcte body mallen voor de body vorm hadden). Zelfde verhaal als met de assembled in USA casino's en john lee hooker sheratons.
Zijn ze dus echt wel heel streng in.

[okeeee]

echt waar joh ???

http://www.bloomberg.com/news/articles/2013-12-18/apple-s-cook-kicks-off-made-in-usa-push-with-mac-pro

[Stoffel43]

Ik heb onlangs ook een Tokai SG43 getest omdat ik al heel veel positiefs gelezen heb over het merk. Ik durf toch wel te stellen dat deze aan de Gibson niet kan tippen qua klank en bespeelbaarheid. Ook vond ik de punten aan de body wel heel scherp. Qua prijs zit deze even scherp als die punten, maar je kan deze toch niet met een standard over één kam scheren (vind ik dan weer).
Waarschijnlijk zijn er van Tokai nog andere SG's die wel beter zijn, maar ik ben niet in de mogelijkheid geweest zo eentje te proberen...


Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

[cat's eyes]

Ik heb onlangs ook een Tokai SG43 getest omdat ik al heel veel positiefs gelezen heb over het merk. Ik durf toch wel te stellen dat deze aan de Gibson niet kan tippen qua klank en bespeelbaarheid. Ook vond ik de punten aan de body wel heel scherp. Qua prijs zit deze even scherp als die punten, maar je kan deze toch niet met een standard over één kam scheren (vind ik dan weer).
Waarschijnlijk zijn er van Tokai nog andere SG's die wel beter zijn, maar ik ben niet in de mogelijkheid geweest zo eentje te proberen...



SG43 is MIC, als je de kans krijgt probeer dan eens een SG92/185 (MIJ).

[episua]

echt waar joh ???

http://www.bloomberg.com/news/articles/2013-12-18/apple-s-cook-kicks-off-made-in-usa-push-with-mac-pro

I stand corrected, had niet gelezen dat je de Mac pro bedoelde.
Maar de Mac pro is dus assembled in USA en niet made in usa!
Dat zijn twee verschillende dingen...

[okeeee]

I stand corrected, had niet gelezen dat je de Mac pro bedoelde.
Maar de Mac pro is dus assembled in USA en niet made in usa!
Dat zijn twee verschillende dingen...

srry ur right

ik bedoelde deze

http://techland.time.com/2013/12/19/apple-mac-pro-made-in-the-usa-on-sale/
daar is men zeer sceptisch over

want wie gaat dat bij apple of gibson or whatever bedrijf controleren ?
zolang ze "goede" produkten leveren en geen bergen klachten krijgen is imho het in niemands belang deze bedrijven te ontmaskeren
zeker niet in het belang van de federale overheid, de USA

[NLF]

De tijd dat de Verenigde Staten een grote industriele mogendheid waren is al lang voorbij. In de jaren vijftig en zestig werd er in Amerika erg veel gemaakt (bijna alles zou je haast zeggen, maar dat gaat net iets te ver). Het enige waar de Amerikanen vandaag de dag nog in uitblinken is marketing. "Made in the USA" is pure marketing; suggereren dat je dan tenminste een "echte" Gibson hebt, zoals Slash en Jimmy Page enzovoorts. Bij Gibson zijn ze alleen bereid een echte gitaar voor je te bouwen als je een kapitaal op tafel legt (Custom shop modellen enzo). Ze vertikken het om topkwaliteit te leveren voor een zo laag mogelijke prijs (Fender doet trouwens precies hetzelfde). Ze hebben een soort trappen systeem gemaakt om de hele markt te bestrijken: Epiphone, dan de goedkope Gibsons, dan de duurdere USA modellen en dan de custom shop modellen voor de zestigers en zeventigers die binnen zijn en een reissue flame top, Jimmy Page, Peter Green of wat voor signature model dan ook kopen. Als je goede zaken wilt doen koop je tweedehands een japanse gitaar uit de jaren 80, bijvoorbeeld een Yamaha SG. Dan heb je een gitaar die net zo goed (zo niet beter) is als een Gibson die 4x zoveel geld kost en precies hetzelfde kan (mahonie, mapple top, gelijmde hals, humbuckers, korte mensuur). Tegenwoordig worden er gitaren gebouwd waar de naam Gibson op staat die ze bij de plaatselijke kanovereniging als peddel nog niet eens willen hebben.

[Pepe]

Gibson had altijd al een budget line en een submerk als Kalamazoo.
Gibson was vrij laat met een signature model vergeleken met andere merken, pas in de fifties kwamen ze met een Les Paul.
Ik bedoel maar, niks nieuws onder de zon.

[NLF]

Dat klopt, en de Les Paul junior en Melody maker waren natuurlijk ook low budget modellen. Maar wat wel veranderd is, is dat men tegenwoordig buiten de VS heel goedkoop kan produceren. En men is steeds meer diversiteit gaan aanbrengen in het aanbod: chambered modellen, reissue modellen, custom shop, standard USA, tribute modellen, enzovoorts. Dat doen ze (denk ik) om de hele markt (wat betreft prijs) te kunnen bestrijken. Ik denk dan ook dat Gibson meer en meer een groot concern is geworden dat gerund wordt als een soort consultancy business (dat geldt voor Fender net zo goed) en niet meer een bedrijf is van ambachtelijke gitaarbouwers (voor zover het dat natuurlijk ooit geweest is, maar toch). Maar dit zie je sowieso in onze hele maatschappij: alles draait steeds meer om reclame, en bij steeds meer bedrijven gaat de ambachtelijke trots door de achterdeur naar buiten.

[NLF]

Dat wat ik zeg over die Yamaha en die Gibson is trouwens wat overdreven (4 x zo duur), maar met een Japanner ben je wel een stuk goedkoper uit.

[Pepe]

De markt is in steeds meer niches opgedeeld. Personalise heet dat. Da's op zich mooi want dan kan je meer mensen beter bedienen. Gibson is daar niet verantwoordelijk voor maar ze gaan mee met de trend.
Niet om het nou nergens mee eens te zijn :D de ambachtelijke gitaarbouwers zijn door dat personalisen juist weer een beetje teruggehaald met die Custom shops. Fender, Gretsch en Gibson waren ooit in handen van aandeelhouders die niet wisten hoe je een gitaar vast moest houden wat ze min of meer de kop kostte toen Azie er de vaart in kreeg. Die kant dreigt het weer op te gaan trouwens met al die hijgende hedge funds op de loer.

In ieder geval zijn gitaren goedkoper en beter dan ooit, over het algemeen dan.

[Bartrock]

In ieder geval zijn gitaren goedkoper en beter dan ooit, over het algemeen dan.

Ik had gisteren nog een Les Paul Standard van het merk Vintage in handen.Loodzwaar,heerlijk nekkie en prachtig afgewerkt,beter dan mijn Gibson LP Studio was.En dat voor nog geen 350 Eurii.Ik ga 'm binnenkort effe elektrisch proberen,maar ik weet nu al dat-ie heel wat kwaliteit in huis heeft.Betere -lees:hetere- elementen gaan er bij mij altijd in,ook bij mijn Amerikaanse Gibsons.Het zou me erg verbazen als-ie niet minstens zo goed klinkt als zijn Amerikaanse voorbeeld.

[arjanb01]

Wat ik dan niet snap is dat Gibson de prijzen weer gaat verhogen?
Gaan ze voor zichzelf weer een niche creëeren?
Want je kunt nou niet zeggen dat Gibson en fender goed draaien. Sterker nog, ze gaan beide de gitaren vanuit de fabriek direct aan de klanten leveren als extra mogelijkheid,ook op bestelling kan je dus gitaren laten samenstellen. Dus varen ze straks in hetzelfde vaarwater als de kleinere handbouwers. Ben benieuwd hoe dit afloopt voor fender en Gibson.

[Hendrik1970]

Ja je moet toch wat he als fabrikant van dertien in een dozijn gitaren.

[NLF]

De markt is in steeds meer niches opgedeeld. Personalise heet dat. Da's op zich mooi want dan kan je meer mensen beter bedienen. Gibson is daar niet verantwoordelijk voor maar ze gaan mee met de trend.
Niet om het nou nergens mee eens te zijn :D de ambachtelijke gitaarbouwers zijn door dat personalisen juist weer een beetje teruggehaald met die Custom shops. Fender, Gretsch en Gibson waren ooit in handen van aandeelhouders die niet wisten hoe je een gitaar vast moest houden wat ze min of meer de kop kostte toen Azie er de vaart in kreeg. Die kant dreigt het weer op te gaan trouwens met al die hijgende hedge funds op de loer.

In ieder geval zijn gitaren goedkoper en beter dan ooit, over het algemeen dan.

Personalisen ... mmmmh, misschien heb je wel gelijk. Maar ik zie tegenwoordig de namen Gibson, Fender, Gretsch, Guild en Martin op gitaren staan waarvan ik denk ... tsja, is dat het nou? Maar zeker voor beginners is er tegenwoordig voor niet teveel geld heel veel leuks (en naar de prijs: prima kwaliteit) te koop. Maar het is wel verwarrend. Je hebt tegenwoordig dus een Gretsch voor een paar honderd euro, maar ook eentje voor een paar duizend euro. Ik meen trouwens (kan iemand dit bevestigen?) dat Gretsch, Guild, Martin en ook Jackson en Charvel allemaal eigendom zijn van het Fender concern. Zo zie je hoe belangrijk de naam is die op een gitaar of versterker staat. Ik denk dat het in de jaren 80 begonnen is. Fender en Gibson hebben werkelijk geniaal gereageerd op de zeer grote problemen waar ze toen mee zaten. De japanners (Tokai, Fernandes, Yamaha, Ibanez) begonnen toen gitaren te bouwen die goedkoper en (veel) beter waren en soms exacte kopieen waren van Amerikaanse gitaren. De Amerikaanse gitaren waren gewoon te duur voor jonge muzikanten. De japanners concureerden Fender en Gibson er keihard uit. Bovendien kwamen er nieuwe Amerikaanse merken opzetten (Hamer, Kramer, Jackson etc.) en werd metal populair. Fender en Gibson waren ineens ouderwets. In die tijd kon je tweedehands een Les Paul kopen voor een heel redelijk bedrag omdat ze niet meer zo gewild waren. Veel mensen die een USA Gibson of Fender zochten kochten er dan ook eentje tweedehands waarmee de vintage rage begon. Daarnaast speelde de opkomst van Charvel met zijn customshop een rol. Die gitaren van hem werden een grote rage. Omdat Van Halen zijn eigen gitaar in elkaar knutselde begon iedereen zijn eigen gitaar te customizen en de pickups te vervangen etc. Seymour Duncan en Dimarzio verdienden daaraan, Gibson en Fender niet. Fender en Gibson dreigden in die tijd het schip in te gaan. Maar ze hebben geniaal op al deze ontwikkelingen gereageerd. Ze zijn zelf gitaren gaan bouwen in Japan (en later Mexico, Korea, China etc.) onder de namen Epiphone en Squier en Fender Japan om de onderkant van de markt dicht te timmeren. Ze zijn vintage ("relic") en reissue gitaren gaan bouwen voor mensen die oude dingen zochten maar het een beetje link vonden om iets tweedehands te kopen toen ze ontdekten dat het een rage werd om oude Gibsons en Fenders te kopen omdat veel mensen geloofden dat de vintage gitaren beter waren dan de nieuwe. Ze zijn hun eigen customshop begonnen om te concurreren met de exclusieve kwaliteitsgitaren die mensen op bestelling bij een gitaarbouwer lieten maken om zodoende de bovenkant van de markt veilig te stellen. In zakelijk opzicht is het allemaal heel slim gedaan. In tegenstelling tot dertig jaar terug toen het erop leek dat ze het niet lang meer zouden maken hebben ze nu de (hele) markt toch stevig in handen. Maar het heeft wel tot gevolg dat een Les Paul nu ineens nieuw 5000 euro kan kosten waardoor je als gewone muzikant nog maar 1 optie hebt: wachten totdat niemand kijkt en 'm dan van de muur afhalen om er vervolgens heel erg snel de winkel mee uit te rennen om 'm later een keer te komen afrekenen als je genoeg geld hebt verdien met je bandje ...

[arjanb01]

Mooi verhaal en helemaal waar. Maar ik las in de gitaar plus dat het helemaal niet zo best gaat met fender en dat de importeurs massaal fender laten vallen waardoor fender gedwongen is zelf de markt op te gaan. Ook hangt fender echt tegen een faillissement aan.
Sterker nog, fender verlaagt z'n prijzen voor customshoppers. Hoe zit dit dan?

[D3nnis]

Als het in gitaar plus staat is het waar, en moet iemand hier op het forum het tegendeel bewijzen? Zal lastig worden :-)

Kan me wel voorstellen dat het niet per se goed hoeft te gaan met fender. Er zijn wel vaker bedrijven geweest die van alles opkochten, en daardoor weliswaar heel groot waren, maar uiteindelijk net zo ongezond als al die kleinere bedrijven afzonderlijk.
Maar waarom laten importeurs fender massaal vallen?
Omdat fender de marges verkleint of zo?

[cat's eyes]

Maar ze hebben geniaal op al deze ontwikkelingen gereageerd. Ze zijn zelf gitaren gaan bouwen in Japan (en later Mexico, Korea, China etc.) onder de namen Epiphone en Squier en Fender Japan om de onderkant van de markt dicht te timmeren. Ze zijn vintage ("relic") en reissue gitaren gaan bouwen

Mooi verhaal, maar ik heb toch een paar bedenkingen (als het enigszins mag, en met respect ;)).

Ze hebben Japanners die al een aantal jaar vintage replica's ("reissues" geniaal idee, maar niet van Fender CBS, hoogstens het RI label mogen ze naar mijn idee krediet voor krijgen ) aan het het bouwen waren (en toentertijd reeds akoestische modellen voor CBS produceerden) gecontacteerd, uit noodzaak omdat CBS in de hoek lagen waar de klappen vielen en er weinig andere opties overbleven.
Waarbij CBS hun eerste keus Gakki, het contract niet heeft willen aanvaarden vanwege de monopolistische eisen die CBS stelden.

Desbetreffende Gakki heeft zelfs contact opgenomen met G&L om uit te leggen waarom ze het CBS contract niet hebben aanvaard, namelijk de absurde eisen die het contract omvatte, en niet omdat ze geen respect en bewondering hadden voor het originele design van Leo.

Volgens mij was CBS in die periode allesbehalve "geniaal" te noemen.

[okeeee]

Gretsch,jackson en charvel ,weet ik zeker, zijn eigendom van fender

[Hendrik1970]

Most modern-era Gretsch guitars are manufactured in the Far East, though American-made "Custom Shop" models are available. In 2003, Gretsch entered a business agreement with Fender Musical Instruments Corporation (FMIC). Under the terms of that agreement Fred Gretsch III would retain ownership while FMIC would handle most of the development, distribution and sales.[1]

[Pepe]

Meanwhile in Japan (AC Koyama Music Trade Japan)

Yamano Music has announced that They are going to stop the dealing of Fender USA products. Yamana was Fender authorized dealer for almost 40 years. Fender USA has started new company already.
However, it is delay and delay now. Even their WEB site is not prepared yet. On the other hand, Kanda Shokai also stopped the handling of Fender Japan. This is also one of the result of Fender USA's new operation here.
As I said, Dyna Musical instrument Co has already stop the Fender Japan production. Well, there are some possibility that Fender Japan will be disappeared.
The sale of Japanese music Industries are seriously dropped now. Not only guitar productions. Many Music Shop are closed due to the poor sales results. Yes, the WEB sales are making them very tough to sell the guitars. Many people just have a look at shop, and purchased the guitars on WEB.
Now, music industries here is drastically changing. The companies like Gibson and Fender which have the huge investment from the fund should re-plan the sales strategy. I felt the old fashion could not be effective for this market. Maybe need new business structure and strategy.

[NLF]

Als het in gitaar plus staat is het waar, en moet iemand hier op het forum het tegendeel bewijzen? Zal lastig worden :-)

Kan me wel voorstellen dat het niet per se goed hoeft te gaan met fender. Er zijn wel vaker bedrijven geweest die van alles opkochten, en daardoor weliswaar heel groot waren, maar uiteindelijk net zo ongezond als al die kleinere bedrijven afzonderlijk.
Maar waarom laten importeurs fender massaal vallen?
Omdat fender de marges verkleint of zo?

Ik weet niet of het wel of niet goed gaat met Fender en Gibson. Mijn analyse is vooral gebaseerd op wat ik denk, niet zo zeer op feiten of dingen die ik zeker weet.

[NLF]

Mooi verhaal, maar ik heb toch een paar bedenkingen (als het enigszins mag, en met respect ;)).

Ze hebben Japanners die al een aantal jaar vintage replica's ("reissues" geniaal idee, maar niet van Fender CBS, hoogstens het RI label mogen ze naar mijn idee krediet voor krijgen ) aan het het bouwen waren (en toentertijd reeds akoestische modellen voor CBS produceerden) gecontacteerd, uit noodzaak omdat CBS in de hoek lagen waar de klappen vielen en er weinig andere opties overbleven.
Waarbij CBS hun eerste keus Gakki, het contract niet heeft willen aanvaarden vanwege de monopolistische eisen die CBS stelden.

Desbetreffende Gakki heeft zelfs contact opgenomen met G&L om uit te leggen waarom ze het CBS contract niet hebben aanvaard, namelijk de absurde eisen die het contract omvatte, en niet omdat ze geen respect en bewondering hadden voor het originele design van Leo.

Volgens mij was CBS in die periode allesbehalve "geniaal" te noemen.

Natuurlijk mag je bedenkingen naar voren brengen. Mijn analyse is voor al gebaseerd op vermoedens. Ik heb er namelijk veel over nagedacht waarom er tegenwoordig zoveel verschillende modellen in verschillende prijsklassen zijn en waarom er tegenwoordig Les Pauls verkocht worden die 4000 of 5000 euro kosten (dat is omgerekend meer dan 10.000 gulden, dat was vroeger toch echt ondenkbaar). Maar meer dan vermoedens zijn het niet, dus als anderen meer weten dan ik dan sta ik daar zeker voor open.

[D3nnis]

Ik heb er namelijk veel over nagedacht waarom er tegenwoordig zoveel verschillende modellen in verschillende prijsklassen zijn en waarom er tegenwoordig Les Pauls verkocht worden die 4000 of 5000 euro kosten (dat is omgerekend meer dan 10.000 gulden, dat was vroeger toch echt ondenkbaar).

Daar zeg je wat.
Een usa gibson les paul met een verkoopprijs van €1000,- of minder, en daarnaast een usa gibson les paul van €4000,- die misschien wel van dezelfde machine af komt.
Dat verschil is niet meer (alleen) hout en hardware.
Maar toch, de duurdere modellen dan precies de onderkant van de lijn (de hele dure geen ervaring mee), voelen op 1 of andere manier kwalitatief toch verfijnder aan. De goedkopere worden dus kunstmatig "slechter" gehouden?

[Pepe]

Die hele dure kleine series zijn voor collectors, het zijn investeringen. Dezelfde mensen die 20 of 30 ruggen voor een vintage aftikten. De dealers raakten door de vintage heen en wilden toch graag de big spenders bedienen.
De dealers spelen een grote rol in wat er van de productie band rolt, vooral Guitar Centre. Sommige series zijn exclusief dealer, andere zijn wat groter en dan komt er wat naar Nederland. Mogen de grote jongens zoals Max en Keymusic onderling uitmaken wie die ene Bonamassa signature of Dutch burst mag hebben.
Je kan je hier in Nederland met je modale inkomen wel verbazen over die prijzen maar die gitaren zijn helemaal niet voor jou bedoeld.

[NLF]

Ik weet het niet. Ik denk dat het zo zit: zo'n bedrijf weet natuurlijk dat er veel beginners zijn (tieners enzo) en die gaan nooit 2000 euro aan hun eerste gitaar besteden. Om die mensen toch te kunnen bedienen heb je Epiphone. Je zou immers wel gek zijn als je de concurrent die markt helemaal alleen laat bedienen. Voor de mensen die toch een echte "Gibson" willen hebben heb je de goedkope Gibson lijn (goedkope SG's, Les Paul studio's etc.). Daar staat de naam Gibson op, dus betaal je meer (ze zijn ook wel iets beter). "Made in USA" is volgens mij vooral marketing: je geeft mensen dan het gevoel dat ze een echte Gibson gitaar hebben en niet een Epiphone. De duurdere modellen zijn dan weer voor de mensen die verder gevorderd zijn of die gewoon meer te besteden hebben (twintigers, dertigers). Willen mensen echte topkwaliteit, dat kan ook, maar dan zul je (nog) meer moeten betalen en dan kom je bij de custom shop uit.

Vroeger was dit het grote probleem voor zo'n bedrijf: je had alleen de Les Paul standard en Custom (ik tel de special en junior even niet mee want die zijn niet belangrijk voor wat ik nu zeg). Die gitaren moesten 1) en aan de kwaliteitseisen voldoen van de professionele gitaristen zoals Al di Meola en 2) ze moesten betaalbaar blijven voor de hobby muzikant want anders werd Gibson er uit geconcurreerd. Dat was moeilijk, want mensen die minder te besteden hadden gingen eind jaren zeventig steeds meer op de gitaren van de Japanse fabrikanten spelen (Tokai, Burny, Ibanez, Yamaha). Nu bouwen ze gewoon Les Paul standards en customs in alle prijsklassen en heb je dat probleem niet meer. Als iemand een betere gitaar wil dan moet hij of zij daar gewoon extra voor betalen. Volgens mij is dit gewoon hoe de vork in de steel zit. Ze hebben het in feite gewoon onduidelijk gemaakt aan welke kwaliteitseisen een Gibson Les Paul nu precies moet voldoen doordat er zo verschrikkelijk veel modellen zijn. Het is niet meer zo dat ze een topgitaar hoeven te bouwen voor onder de 2000 euro, ze bouwen gewoon verschillende modellen die ze voor gunstige prijzen kunnen wegzetten.

[Pepe]

Zo'n 10.000 en up gitaar moet je zien als een Bugatti of Pagani. Die belanden gelijk achter glas, een enkeling toert ermee rond op de boulevard maar niemand doet er boodschappen mee bij Spar.

[soup]

Die hele dure kleine series zijn voor collectors, het zijn investeringen.
Nu heb je het over CC's. Zelfs de huidige standaard USA en CS modellen zijn erg (te?)duur geworden.

Hoe het vroeger was, was het perfect. Dan had je een LP Studio/Classic/Standard/Custom en dan de CS modellen als ik het goed heb. Nu heb je zoveel verschillende modellen en opties. Wat een nieuwe LP Standard nu kost is ook veel te duur. En als je al die nieuwe gimmicks niet wilt hebben en je wilt een zo origineel mogelijke LP hebben dan moet je wel een CS model kopen. Jammere trend maar ze willen, moeten en kunnen zo veel geld verdienen en dus doen ze het ook.

[sjoerd5]

Vroeger was dit het grote probleem voor zo'n bedrijf: je had alleen de Les Paul standard en Custom (ik tel de special en junior even niet mee want die zijn niet belangrijk voor wat ik nu zeg

Die modellen zijn juist wel belangrijk voor wat je daarna zegt. Deze modellen waren er juist voor bedoeld om Gibson betaalbaar te houden voor beginners en hobbymuzikanten.

[NLF]

Die modellen zijn juist wel belangrijk voor wat je daarna zegt. Deze modellen waren er juist voor bedoeld om Gibson betaalbaar te houden voor beginners en hobbymuzikanten.

Nee. Ik begrijp wat je bedoelt. Maar je had destijds maar 1 special, junior en melody maker etc. Nu heb je ze van de Custom shop en je hebt ze van minder dan 1000 euro etc. Ook voor die modellen geldt dat ze tegenwoordig in verschillende prijsklassen worden gemaakt. Er worden nu Les Paul juniors gebouwd die duurder zijn dan Standards, dus dat onderscheid tussen die modellen is ook heel onduidelijk geworden.

Het probleem was dat de Japanners veel betere gitaren bouwden voor lagere prijzen; dat gold zowel voor de strats van Fernandes en Tokai, als de Burny Les Paul specials en de Yamaha SG's: (bijna) alle modellen waren beter en goedkoper. Fender en Gibson hebben het eind jaren zeventig en begin jaren tachtig daardoor moeilijk gehad, ze waren gewoon te duur. Dat gold overigens voor de hele Amerikaanse en Europese industrie, de Japanners bouwden toen betere auto's, stereo torens, noem maar op.