Baker
4 maart 2015, 11:34
Na jaren gebruik gemaakt te hebben van de Line6 POD 2.0 was ik aan iets anders toe. Ik ben uitgekomen bij de Zoom G3. Ik heb hem enige tijd in huis nu, en heb hem dan ook flink aan de tand kunnen voelen.
Uiteraard vergelijk ik de Zoom G3 constant met de POD 2.0.
Ik ga de G3 vooral gebruiken om thuis te repeteren, mee te spelen met (oefen) tracks en om af en toe wat snele opnames / demo's te kunnen maken.
Zowel de sounds als de features zijn echt vele vele malen beter. Een Marshall klinkt als een marshall. Echt heel knap. Natuurlijk niet the real thing. Je kan het geluid van een echte half stack niet vergelijken met het geluid dat via de G3 uit een monitor komt. Maar toch, als je een opname maakt wordt het lastig om "The real thing" te onderscheiden van de sounds van de G3. Sterker nog, ik geef het je te doen om de "The real thing" te vangen in een opname. Daar komt toch nog heel wat opname techniek bij kijken.
Een apparaat als de G3 is dan wel heel erg praktisch. Plug 'n play.
De G3 heeft veel en veel meer effecten, amps, stompboxes dan de POD 2.0. Het aantal echt bruikbare amps en effecten valt me echt niet tegen. Het is wat zoeken natuurlijk, maar ik heb er inmiddels al veel overtuigde geluiden uit weten te persen. De Amp MS 1959 in combinatie met een analog delay, en een Governor stompox bijvoorbeeld geeft met een Les Paul echt een zeer overtuigende screaming marshall sound.
De gebalanceerde uitgang is een dikke plus, en de looper is erg handig om bijvoorbeeld een gitaasolo te oefenen. Dit is met name erg praktisch in combinatie met de on board rythms.
Ik gebruikte de POD 2.0 ook vaak als backup amp bij gigs.
Stel dat mijn buizenbakkie het ineens begeeft tijdens een gig. Dat zou zomaar kunnen. Als je dit apparaat bij je hebt, dan kan je in ieder geval optreden. Voor de POD 2.0 had ik een speciaal floorboard nodig om patches te kunnen selecteren. (de FB4) Met de G3 is dat veel slimmer geregeld, omdat tegenwoordig de apparaten zo ontworpen zijn dat je ze zo op de grond kan leggen.
Is de G3 dan alleen maar beter dan de POD 2.0?
Natuurlijk niet. Elk apparaat heeft zijn eigen unieke kenmerken. De POD heeft een fysieke output level potmeter. Die mis ik echt op de G3. Verder is less soms more. De G3 heeft meerdere reverbs. Maar, het is echt even zoeken en tweaken voordat je de juiste sound te pakken hebt. De POD 2.0 heeft één reverb. Maar dit is dan wel meteen een goede, mét fysieke potmeter. Maar goed, daar valt mee te leven. Wat me wel verbaasde is dat de dynamics van de G3 wat tegen vallen. Op de POD 2.0 kreeg ik het voor elkaar om een clean geluid te krijgen door zacht aan te slaan , en het geluid te laten oversturen door ineens hard aan te slaan. Dit door een amp te kiezen met weinig gain, in cominatie met een iets terug gedraaide volume pot op de gitaar. Dit heb ik (nog) niet voor elkaar gekregen op de G3. Verder reageert de G3 wel op de potmeter van de gitaar, in de zin van dat het geluid verandert. maar die echte dynamiek heb ik nog niet kunnen vinden.
Wat op zowel de POD 2.0 als de G3 mogelijk is, is het opslaan van talloze patches.
Ik had verwacht dat dit makkelijker zou gaan op de G3. Ik had echt wel even de handleiding nodig om te kijken hoe het nu precies werkt. Het is me zelfs overkomen dat ik een patch overschreven door een andere, terwijl dat niet de bedoeling was. Tuurlijk, dat is mijn eigen schuld, maar het patches menu is gewoon niet logisch en intuïtief vind ik. Ook het invoeren van namen door middel van draaiknopjes werkt best een beetje omslachtig. Nu weet ik natuurlijk niet hoe dat op andere apparaten is geregeld, maar ik heb het idee dat het beter kan.
Maar al met al is de G3 een flinke stap vooruit, en is het een heel erg bruikbaar en leuk apparaat voor relatief weinig geld, en heb ik totaal geen spijt van mijn aankoop.
Samengevat:
Pro's
-Overtuigende sounds
-Veel slimme features en aansluitmogelijkheden
-Looper en on board rythms
Con's
-Dynamiek valt een beetje tegen
-Het vinden van goede sound vereist veel tweaken
-Patches beheren is omslachtig
Uiteraard vergelijk ik de Zoom G3 constant met de POD 2.0.
Ik ga de G3 vooral gebruiken om thuis te repeteren, mee te spelen met (oefen) tracks en om af en toe wat snele opnames / demo's te kunnen maken.
Zowel de sounds als de features zijn echt vele vele malen beter. Een Marshall klinkt als een marshall. Echt heel knap. Natuurlijk niet the real thing. Je kan het geluid van een echte half stack niet vergelijken met het geluid dat via de G3 uit een monitor komt. Maar toch, als je een opname maakt wordt het lastig om "The real thing" te onderscheiden van de sounds van de G3. Sterker nog, ik geef het je te doen om de "The real thing" te vangen in een opname. Daar komt toch nog heel wat opname techniek bij kijken.
Een apparaat als de G3 is dan wel heel erg praktisch. Plug 'n play.
De G3 heeft veel en veel meer effecten, amps, stompboxes dan de POD 2.0. Het aantal echt bruikbare amps en effecten valt me echt niet tegen. Het is wat zoeken natuurlijk, maar ik heb er inmiddels al veel overtuigde geluiden uit weten te persen. De Amp MS 1959 in combinatie met een analog delay, en een Governor stompox bijvoorbeeld geeft met een Les Paul echt een zeer overtuigende screaming marshall sound.
De gebalanceerde uitgang is een dikke plus, en de looper is erg handig om bijvoorbeeld een gitaasolo te oefenen. Dit is met name erg praktisch in combinatie met de on board rythms.
Ik gebruikte de POD 2.0 ook vaak als backup amp bij gigs.
Stel dat mijn buizenbakkie het ineens begeeft tijdens een gig. Dat zou zomaar kunnen. Als je dit apparaat bij je hebt, dan kan je in ieder geval optreden. Voor de POD 2.0 had ik een speciaal floorboard nodig om patches te kunnen selecteren. (de FB4) Met de G3 is dat veel slimmer geregeld, omdat tegenwoordig de apparaten zo ontworpen zijn dat je ze zo op de grond kan leggen.
Is de G3 dan alleen maar beter dan de POD 2.0?
Natuurlijk niet. Elk apparaat heeft zijn eigen unieke kenmerken. De POD heeft een fysieke output level potmeter. Die mis ik echt op de G3. Verder is less soms more. De G3 heeft meerdere reverbs. Maar, het is echt even zoeken en tweaken voordat je de juiste sound te pakken hebt. De POD 2.0 heeft één reverb. Maar dit is dan wel meteen een goede, mét fysieke potmeter. Maar goed, daar valt mee te leven. Wat me wel verbaasde is dat de dynamics van de G3 wat tegen vallen. Op de POD 2.0 kreeg ik het voor elkaar om een clean geluid te krijgen door zacht aan te slaan , en het geluid te laten oversturen door ineens hard aan te slaan. Dit door een amp te kiezen met weinig gain, in cominatie met een iets terug gedraaide volume pot op de gitaar. Dit heb ik (nog) niet voor elkaar gekregen op de G3. Verder reageert de G3 wel op de potmeter van de gitaar, in de zin van dat het geluid verandert. maar die echte dynamiek heb ik nog niet kunnen vinden.
Wat op zowel de POD 2.0 als de G3 mogelijk is, is het opslaan van talloze patches.
Ik had verwacht dat dit makkelijker zou gaan op de G3. Ik had echt wel even de handleiding nodig om te kijken hoe het nu precies werkt. Het is me zelfs overkomen dat ik een patch overschreven door een andere, terwijl dat niet de bedoeling was. Tuurlijk, dat is mijn eigen schuld, maar het patches menu is gewoon niet logisch en intuïtief vind ik. Ook het invoeren van namen door middel van draaiknopjes werkt best een beetje omslachtig. Nu weet ik natuurlijk niet hoe dat op andere apparaten is geregeld, maar ik heb het idee dat het beter kan.
Maar al met al is de G3 een flinke stap vooruit, en is het een heel erg bruikbaar en leuk apparaat voor relatief weinig geld, en heb ik totaal geen spijt van mijn aankoop.
Samengevat:
Pro's
-Overtuigende sounds
-Veel slimme features en aansluitmogelijkheden
-Looper en on board rythms
Con's
-Dynamiek valt een beetje tegen
-Het vinden van goede sound vereist veel tweaken
-Patches beheren is omslachtig