De lieveling in je gitaarcollectie...

[Input79]

Velen onder ons hebben door de jaren heen meerdere gitaren verzameld...
Maar heel vaak zie je ook dat, los van het aantal gitaren iemand bezit, hij/zij heel vaak terug naar die ene grijpt, DIE gitaar die je eigenlijk dagelijks vastpakt, DIE gitaar die je om de één of andere reden altijd eerst in je handen hebt, DIE gitaar waar je 's morgens naast wakker wordt, DIE gitaar die je nooit, maar dan ook nooit zal verkopen...
Het is meestal niet de mooiste, duurste, exclusiefste, beste of je stage/jam-gitaar..... Maar gewoon jouw lieveling die thuis op je wacht...

Laat ons al die lievelingen eens verzamelen...
Uitleggen waarom DIE het is, een speciale geschiedenis eraan verbonden, wijzigingen die de gitaar maken tot wat ie nu is......en vooral foto's ;)

[Input79]

Ok efkes de spits afbijten.
De mijne is mijn Squier Classic Vibe Tele...
Op zich niks speciaals, en ook voor mij in het begin een gewoon redelijk goede gitaar...
Op een dag viel ze echter uit mijn handen op het terras, Ok ik had wel al een biertje op 😜 met als gevolg een gebarsten body, kapotte tuners en fretbuzz ...
De body is toen terug gelijmd geworden door een bevriende luthier en toen ben ik zelf aan de slag gegaan...
Fender locking tuners er op gezet.
Wilkonsonbrug met brass compensated saddles geïnstalleerd.
Pots en switch vervangen door deftige.
Fender Highway One pick-ups erin.
Neck terug recht gezet (had ook een duwtje gekregen bij de val).
En dan volledig afgesteld....
Tijdens die werkzaamheden ontstond alsmaar meer liefde voor die gehavende schoonheid... En tot op heden is het de gitaar die ik elke dag wel eens vastpak...

http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/02/06/ea3b51394440954bac20247207ba53ff.jpg
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/02/06/4cdf24fa313c83d44d2649ee5f45bd6e.jpg
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/02/06/dd15c426efa5f8cabeddaba74bba7f47.jpg
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/02/06/05c38e48c2206f42fb8233a0b8344940.jpg
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/02/06/0e0129fdc9a27a1503f6f086f7ddaa40.jpg
http://tapatalk.imageshack.com/v2/15/02/06/58ad414c1772c73bd0a579a58e01fd8d.jpg

[D3nnis]

Maar heel vaak zie je ook dat, los van het aantal gitaren iemand bezit, hij/zij heel vaak terug naar die ene grijpt, DIE gitaar die je eigenlijk dagelijks vastpakt,


Bij mij is dat niet 1 gitaar. Het wisselt van tijd tot tijd. Op het moment (de laatste) paar maanden is het mijn Parker Fly Deluxe, maar daarvoor heeft ie een jaar of 4 ongebruikt in zijn koffer gelegen.
Het is dan wel net of je een nieuwe gitaar hebt :D

[Tobiasopdenbrouw]

Wat Dennis zegt. Dat heb ik ook. Wel heb ik een 'thuiskomen' gevoel bij mijn eerste gitaar - een classic vibe strat 60s.

[Noid]

Om eerlijk te zijn ... de gitaar die ik het meeste pak en altijd meeneem als ik naar een optreden of een repetitie maar 1 gitaar mee wil nemen is mijn Parker P38. Maar is dat dan ook mijn grootste lieveling? Nee, mijn LP (vanwege de historie) en (zelfbouw) tele liggen me veel nader aan het hart. Maar die Parker ... is wel de gitaar die me het beste ligt, is lekker veelzijdig en waar ik zonder hard te hoeven werken goed op speel. Dus mijn no1 werkpaard, maar niet mijn grootste schatje :)

http://i47.photobucket.com/albums/f186/DikkeAb/20150209_204505_zps3sdyl4ub.jpg

[Eko]

Noid ,
Het gekke is dat ik bijna hetzelfde heb. Ik speel het liefst op een Strat , tele of Gretsch , maar er is 1 gitaar die ik overal mee naar toe neem en ieder optreden gebruik. Dat is een Dick Dijkman Nitrobird. Ik vind hem niet eens mooi ( deze heeft geen maple top ) en ben er ,, toevallig ,, aan gekomen. Maar ieder optreden krijg ik opmerkingen over de klank van dit instrument. Ik heb al 3 keer op het punt gestaan hem te verkopen , maar elke keer is er wel een reden om het niet te doen.
Deze gitaar heeft een traploze regeling van singlecoil naar humbucker en dekt de klanken af van Les Paul tot Strat. Ik vind hem nog steeds niet mooi , maar het blijft een werkpaard dat je nooit in de steek laat. Ik heb een aantal keren met Dick gesproken ( ik woon in de buurt ) en hij moet er steeds om lachen. Speel op wat je het best tot je recht doet komen , daar heb je een gitaar voor , zegt hij dan. Misschien heeft hij wel gelijk.

[Noid]

Mooi en herkenbaar verhaal Eko (de Parker kwam ook toevallig op mijn weg, als gevolg van een ruildeal onder het motto "Kiek'n of t wat is").

Maar ik ben wel benieuwd wat een DD nitrobird is. Heb je een foto?

[Eko]

Noid,
Je hebt een PM.

[D3nnis]

mijn Parker P38.

Heeft die gitaar nog iets van carbon, of is die volledig traditioneel?

[Noid]

Traditionele materialen en bolt on. (Maar wel de doordachte parker kenmerken).

@eko. Thnx pm retour

[miyaru]

Ik heb een aantal gitaren, maar ik kom altijd terug bij mijn light ash strat, met v profile neck...... niet de beste, niet de lichts-spelende, maar wel mijn "ding"........

[JVGM-music]

Een stagg....of beter gezegd, een aangepaste stagg strat; Seymour Duncan cool rails nek en midden en op de brug een USA Telecaster element. Andere potmeters en wat bedrading veranderd en het tremeloblok vastgezet.
De meesten onder u zullen er op spugen maar ik ben er helemaal blij mee.

O, en ik heb hem ook een ander kleurtje gegeven...blauw mica....heel mooi, al zeg ik het zelf

[bagheera]

Mijn Hilko HC indian Rosewood limited edition.
Deze gitaar heeft Hilko voor mij gebouwd.
Het is enige hout dat je terug vind in deze plank is indisch rosewood 50 jaar lang lucht gedroogd.
De meest warme en resonante gitaar die ik ooit bespeeld heb.
http://i40.photobucket.com/albums/e232/bagheeraguitar/unnamed_zps2tdchgcj.jpg (http://s40.photobucket.com/user/bagheeraguitar/media/unnamed_zps2tdchgcj.jpg.html)

[Brum]

Mijn lieveling, die is makkelijk, da's mijn Warmoth/Rikkers telecaster (zoals ie er nu uitziet):

http://i1085.photobucket.com/albums/j423/Brummert/WP_20150307_001_zpsxg6bfdca.jpg

Ooit, ook aan de hand van allerlei fora, meende ik te weten hoe een bepaalde sound te verkrijgen. Met al deze ideeën ben ik gaan zoeken naar goeie gitaarbouwers, die er ook geen moeite mee hebben om een gitaar voor iemand in elkaar te zetten vanuit assemblage. Met Warmoth was ik weinig bekend, maar had er wel een goed gevoel bij, dus Warmoth werd het. Geen meerwaarde voor linkshandige modellen, goed materiaal en the sky is the limit wat betreft je keuze in dikte van hals, etc. Eenmaal in gesprek geraakt met Jacco van Rikkers, konden mijn ideeën over een te behalen resultaat gelijk de prullenbak in. Laten we zeggen dat het erg confronterend was en ik, eigenwijs dat ik ben, nou niet gelijk met een geweldig gevoel de zaak verliet. Maar een goed verhaal was het wel en bovendien nam deze man helemaal de tijd om zijn verhaal tegenover het mijne te zetten en leek het me niet dat een ervaren gitaarbouwer het nu slechter zou weten dan ik, dus toch in zee gegaan met Jacco.

Aan de hand van mijn wensen (het enige wat er overbleef van mijn verhaal was een telecaster Deluxe-achtige gitaar, hehe...) en Jacco zijn input zijn we uitgekomen op deze gitaar. Mahonie body uit één deel, een honkbalknuppel van een esdoorn hals, ebben toets en volledig geolied i.p.v. gelakt. De brug is van Wilkinson (puik spul). Gotoh vintage stemmechanieken (geen idee waarom, maar dat systeem werkt het beste voor mij). Dunlop 6150 frets. Topkam van been. In eerste instantie zat er een SD P-Rails in zowel de brug als de nek positie. Die in de nek positie werkt hartstikke goed en laat ik ook zo, maar het brugelement werkte echt voor geen meter voor mij, in ieder geval niet in deze gitaar. De output was dusdanig hoog, dat zelfs in de P90 stand ik er geen fatsoenlijk clean geluid uit kon krijgen. Ik hou van clean met een stevige rand, maar dit was toch echt teveel en matchte totaal niet met m'n andere gitaren, wat vooral live niet te doen is met instellen. Met mijn soms niet te temmen experimenteerdrift ben ik daarna uitgekomen op een SD '59, vervolgens een BK The Mule, om uiteindelijk voorlopig uit te zijn gekomen op een SD JB (ook een beetje aan de hand van het geluid wat ik nodig heb voor de band waar ik nu in speel). Eigenlijk klonken alle elementen, behalve de P-Rails, echt hartstikke goed in deze gitaar, wat in deze gitaar ook niet zo moeilijk is, want hij is gewoon geweldig en ik ben er nu echt vergroeid mee. Desondanks zou ik nog wel 's een Dimarzio Super Distortion willen proberen in deze gitaar, kijken hoe dat gaat werken.

Mensen die beweren dat tele's weinig sustain hebben; aan de hand van Fender meuk (sorry, ik ben geen fan van Fender), hebben ze gelijk. Maar deze gitaar heeft echt belachelijk veel sustain en gaat heerlijk over in een gecontroleerde feedback. Hoe die klinkt... Redelijk bright, iets middig en erg open, maar nooit dun. Met een bak gain krijg je er een vette scheur uit waar je bang van wordt en leads zijn nooit dun, maar prikken met gemak door de mix heen. Clean is een wat moeilijker verhaal, omdat de gitaar van zichzelf al belachelijk veel output heeft in vergelijking met elke andere gitaar die ik heb gehad, ook met low output elementen, maar werkt voor mij prima, omdat clean bij mij toch al niet echt clean hoeft te zijn. Veelal wordt een lange sustain ook gelinkt met een gelijmde hals a la Gibson, maar niets is minder waar. Het enige verschil is de attack. Een geschroefde lijkt een snellere, agressievere attack te hebben, wat in mijn geval precies past bij mijn spel. Kan je er een pakje kaarten tussen steken a la Fender, dan gaat het mijns inziens ten koste van de sustain (minder raakvlak), maar de afwerking bij Warmoth is akelig klinisch wat dat betreft.

Kortom, deze gitaar is voor mij een lot uit de loterij en m'n keuze voor Warmoth heeft achteraf ongelooflijk goed uitgepakt. Ook ben ik Jacco eeuwig dankbaar. De man weet echt waar hij het over heeft en vooral zijn directheid vind ik enorm te prijzen. Dit alles heeft geleid tot een gitaar voor het leven, wat ik per uitzondering heel stellig durf te beweren!:)