MikeD
1 februari 2015, 11:12
Vanwege de omvang van m'n verhaal post ik 't in feuilletons. Posten in 1 keer lukte niet...
Waarom een SG Special?
Terzijde: ik zie hier op GN Forum sowieso weinig SG’s voorbij komen….waarom?
Al een tijdje had ik last van GAS gehad voor ‘iets’ met P 90’s want dat ontbrak nog (wat er wel was: Semi akoestische Yamaha SA50, Flying V en Les Paul met HB’s; firebird met de smalle alnico HB’s, Strat met SSS, Charvel DST FR-1 met EMG’s). Een van de opties lag bij enige Telecaster varianten, maar de prijs van een in Indonesie gebouwde JA 90 vind ik teveel gevraagd (de her en der gelezen klachten over de kwaliteit laat ik dan nog voor wat ze zijn) en ik heb geen voorkeur voor gitaren met geschroefde halzen; de strat is de uitzondering op de regel. Kom je toch bij Gibby’s terecht. Een gebruikte zwarte Les Paul Studio met P90’s ging m’n neus voorbij door m’n eigen getreuzel (…..) en vervolgens waren daar de SG’s…. The Missus vond het ook goed…. Heel fijn want een SG ontbrak ook nog in het lijstje van iconische ‘must have’ gitaren. Dan kan je (met beperkt budget) kiezen uit de 50’s tribute en de 60’s tribute. Nou heeft meneer Gibson met de SG 50’s tribute toch een uitglijer gemaakt want de SG in z’n eigenlijke vorm werd pas in 1961 geïntroduceerd onder de noemer Les Paul-SG en de SG Special met 2 P90’s pas in 1962. Bovendien heeft de 50’s tribute een ‘50’s’ dik halsprofiel en Grovers terwijl ik GAS had voor de 60’s hals en de Kluson ‘Gibson Deluxe’ mechnieken met de ‘pearloid’ knoppen (die overigens een beetje naar snot-groen neigen….).
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0715_zpsouk6zfb6.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0715_zpsouk6zfb6.jpg.html)
Nou was de SG Special 60’s tribute een gelimiteerde oplage (overigens: wat is ‘gelimiteerd‘ bij meneer Gibson.. over een paar jaar doen ze het waarschijnlijk dunnetjes over) en bij de meer bekende verkopers al niet meer nieuw verkrijgbaar. Dankzij de zoekmachine van de vermaledijde Google er toch een gevonden in het Noorden des lands bij een adres dat je weinig vermeld ziet op GN: Tonika. Zo wordt een overjarig model vanzelf ‘new old stock’ zullen we maar zeggen. De mijne blijkt te zijn gedateerd op 22 januari 2011.
Aflevering…
De volgende dag in huis, zoals beloofd. Gewoon in z’n gigbag in de Gibson doos en verpakt in ‘plain brown wrapper’. Dus niet met opdruk die schreeuwt dat er een gitaar in zit. De gigbag moet de extra bescherming leveren, neem ik aan.
Curiositeit is de in de gigbag bijgevoegde eindcontrole chekclist…. Die vermeldt een ander serienummer dan de afgeleverde gitaar; kwestie van verwisseling ‘ergens’ tussen fabriek en eindverbruiker, maar wel wat suf.
Uit de doos
Lekker een zwarte; dat bevalt me beter dan het alom geziene ‘cherry’ wat in mijn ogen meer naar bruin neigt (maar ik ben misschien wat kleurendoof) of naturel (sorry als ik hiermee iemand op z’n ziel trap). Wit – hoewel uitverkocht - had ook gemogen maar ik doe toch geen Pete Townshend immitaties.
Nou is de ‘worn ebony finish’ volgens mij gewoon een versimpeling van de afwerking; een hoogglans lakafwerking vereist wat meer aandacht, zullen we maar zeggen en de neiging om ‘m eens een laagje glanzende nitrolak te gaan geven, is al opgekomen.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0710%20-%20versie%202_zpsk4znogn5.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0710%20-%20versie%202_zpsk4znogn5.jpg.html)
Deze SG Special heeft de ‘bell knob’ knoppen op de pots die tegenwoordig ook wel ook op de Les Paul Special DC zitten maar die volgens mij niet de correcte zijn, zonder de metalen inleg met volume en tone erop zoals ook op de firebird.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0712_zps9zq6nrjh.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0712_zps9zq6nrjh.jpg.html)
Met ‘stop’ staartstuk en TuneOMatic brug; niet de ‘bliksemschicht’ brug. Dat laatste is niet zo’n nadeel want ik vrees dat zo’n bliksemschicht brug lastiger te intoneren is dan de TuneOMatic. Brug en staartstuk zijn van Mazak (de SG Special was, is en blijft een ‘goedkope’ Gibson en dat is op een paar aspecten terug vinden). Wellicht gaan we nog investeren in een brug/staartstuk setje van beter materiaal.
Okay dat zijn dus al drie mods waar ik zin in krijg…. De vierde wordt een andere slagplaat en de vijfde wellicht een creme witte ring om de driestanden-schakelaar.
Boodschappenlijstje voor de eerstvolgende vintage gitaarbeurs.
Rechtstreeks uit de doos gaan we ‘m niet beoordelen; hij is van januari 2011 (dat zeg ik.. new old stock) en ik ga er niet van uit dat meneer Tonika er nog verse snaren op heeft gezet voordat ie ‘m verstuurde.
Maar wat wel opvalt is wat een lichtgewicht gitaar dit is.
Nou is de mahonie body ook maar net aan 3 centimeter dik, maar dit is verreweg de lichtste gitaar die ik ken (de bordkartonnen Hondo’s uit het verleden even terzijde gelaten). Meneer Gibson gebruikt mahonie in verschillende varaties van dichtheid’ oftewel ‘density’ dit lijkt zelfs geen low density maar meer no-density.
Ook valt op hoe hoog de pups staan en een eerste ‘greep’ doet ernstig hopen dat de actie een flink stuk omlaag kan….
Het staartstuk staat ook wat hoog; niet de meest steile hoek ten opzichte van de brug.
Afstellen dat ding
Na de oude snaren eraf gehaald te hebben eerst dat staartstuk verlagen.. blijkt dat de bout aan de bas-zijde gewoon niet verder ingedraaid kan worden…zat er dus ijzervijlsel in en de schroefdraad blijkt ook niet overal even ‘crisp’. Troep uit het gat gestort en een beetje ‘lubrificatie’ op de schroefdraad helpt wel wat, maar helemaal tot op de bodem draaien, zit er dus nu even niet in.
De Brug laat zich wel optimaal lager stellen.
P90’s kunnen idem aanzienlijk omlaag en moeten naar verluid ook niet te dicht op de snaren worden afgesteld.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0714%20-%20versie%202_zps8bjisv9f.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0714%20-%20versie%202_zps8bjisv9f.jpg.html)
Even in de pot-cavity gekeken; geen isolatie en geen printplaat-electronika maar redelijk net gemonteerde Gibson pots en bedrading. Alleen de massadraad voor het staartstuk ziet er uit alsof ie tangmatig met draaibewegingen op z’n plek is getrokken.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0709%20-%20versie%202_zps0fr8ppsb.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0709%20-%20versie%202_zps0fr8ppsb.jpg.html)
De hals is 4,2 cm breed bij de kam en 5,2 op de twaalfde fret (vergeef me als ik er een millimeter naast zit; m’n ogen zijn niet meer zo best als vroeger)
De droog uitziende palissander toets maar even getracteerd op een filmpje good old bruine bijenwas; een dag later zijn de open staande poriën verdwenen en heeft de toets een prachtige tint.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0713%20-%20versie%202_zpsnwfufsyc.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0713%20-%20versie%202_zpsnwfufsyc.jpg.html)
Vervolgens zie ik dat een aantal frets bruine vlekjes vertonen aan de kopzijde. Lang verhaal kort: dat was dus corrosie die zelfs met een polijstblokje nog niet overal verdween. Een ultieme noodgreep gedaan in de ‘andere hobby’-spullen en heel voorzichtig met een slijpsteentje de klus geklaard zonder de toets te verknoeien. Maar nu hebben we wel weer hele mooie glanzende frets. Van zo’n 2 millimeter dik.
Bij het opzetten van de snaren heb ik mij mede door de diverse posts hier alsook door The Gibson SG Manual laten verleiden tot het toepassen van de ‘knoop’ tegen het teruglopen. Ik zal wel iets niet helemaal goed hebben gedaan want ik krijg de knopen niet zo mooi strak gelegd als de protagnisten van deze techniek. We kijken het even aan of het desalnittemin werkt. In de tussentijd lus ik de snaren even ouderwets op zoals we dat deden in de tijd dat je nog niet in de grabbelbak van iedere ijzerwinkel, Action of bouwmarkt voor een paar piek een draadkniptangetje kon kopen.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0711_zpsf4vbfq3l.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0711_zpsf4vbfq3l.jpg.html)
Waarom een SG Special?
Terzijde: ik zie hier op GN Forum sowieso weinig SG’s voorbij komen….waarom?
Al een tijdje had ik last van GAS gehad voor ‘iets’ met P 90’s want dat ontbrak nog (wat er wel was: Semi akoestische Yamaha SA50, Flying V en Les Paul met HB’s; firebird met de smalle alnico HB’s, Strat met SSS, Charvel DST FR-1 met EMG’s). Een van de opties lag bij enige Telecaster varianten, maar de prijs van een in Indonesie gebouwde JA 90 vind ik teveel gevraagd (de her en der gelezen klachten over de kwaliteit laat ik dan nog voor wat ze zijn) en ik heb geen voorkeur voor gitaren met geschroefde halzen; de strat is de uitzondering op de regel. Kom je toch bij Gibby’s terecht. Een gebruikte zwarte Les Paul Studio met P90’s ging m’n neus voorbij door m’n eigen getreuzel (…..) en vervolgens waren daar de SG’s…. The Missus vond het ook goed…. Heel fijn want een SG ontbrak ook nog in het lijstje van iconische ‘must have’ gitaren. Dan kan je (met beperkt budget) kiezen uit de 50’s tribute en de 60’s tribute. Nou heeft meneer Gibson met de SG 50’s tribute toch een uitglijer gemaakt want de SG in z’n eigenlijke vorm werd pas in 1961 geïntroduceerd onder de noemer Les Paul-SG en de SG Special met 2 P90’s pas in 1962. Bovendien heeft de 50’s tribute een ‘50’s’ dik halsprofiel en Grovers terwijl ik GAS had voor de 60’s hals en de Kluson ‘Gibson Deluxe’ mechnieken met de ‘pearloid’ knoppen (die overigens een beetje naar snot-groen neigen….).
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0715_zpsouk6zfb6.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0715_zpsouk6zfb6.jpg.html)
Nou was de SG Special 60’s tribute een gelimiteerde oplage (overigens: wat is ‘gelimiteerd‘ bij meneer Gibson.. over een paar jaar doen ze het waarschijnlijk dunnetjes over) en bij de meer bekende verkopers al niet meer nieuw verkrijgbaar. Dankzij de zoekmachine van de vermaledijde Google er toch een gevonden in het Noorden des lands bij een adres dat je weinig vermeld ziet op GN: Tonika. Zo wordt een overjarig model vanzelf ‘new old stock’ zullen we maar zeggen. De mijne blijkt te zijn gedateerd op 22 januari 2011.
Aflevering…
De volgende dag in huis, zoals beloofd. Gewoon in z’n gigbag in de Gibson doos en verpakt in ‘plain brown wrapper’. Dus niet met opdruk die schreeuwt dat er een gitaar in zit. De gigbag moet de extra bescherming leveren, neem ik aan.
Curiositeit is de in de gigbag bijgevoegde eindcontrole chekclist…. Die vermeldt een ander serienummer dan de afgeleverde gitaar; kwestie van verwisseling ‘ergens’ tussen fabriek en eindverbruiker, maar wel wat suf.
Uit de doos
Lekker een zwarte; dat bevalt me beter dan het alom geziene ‘cherry’ wat in mijn ogen meer naar bruin neigt (maar ik ben misschien wat kleurendoof) of naturel (sorry als ik hiermee iemand op z’n ziel trap). Wit – hoewel uitverkocht - had ook gemogen maar ik doe toch geen Pete Townshend immitaties.
Nou is de ‘worn ebony finish’ volgens mij gewoon een versimpeling van de afwerking; een hoogglans lakafwerking vereist wat meer aandacht, zullen we maar zeggen en de neiging om ‘m eens een laagje glanzende nitrolak te gaan geven, is al opgekomen.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0710%20-%20versie%202_zpsk4znogn5.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0710%20-%20versie%202_zpsk4znogn5.jpg.html)
Deze SG Special heeft de ‘bell knob’ knoppen op de pots die tegenwoordig ook wel ook op de Les Paul Special DC zitten maar die volgens mij niet de correcte zijn, zonder de metalen inleg met volume en tone erop zoals ook op de firebird.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0712_zps9zq6nrjh.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0712_zps9zq6nrjh.jpg.html)
Met ‘stop’ staartstuk en TuneOMatic brug; niet de ‘bliksemschicht’ brug. Dat laatste is niet zo’n nadeel want ik vrees dat zo’n bliksemschicht brug lastiger te intoneren is dan de TuneOMatic. Brug en staartstuk zijn van Mazak (de SG Special was, is en blijft een ‘goedkope’ Gibson en dat is op een paar aspecten terug vinden). Wellicht gaan we nog investeren in een brug/staartstuk setje van beter materiaal.
Okay dat zijn dus al drie mods waar ik zin in krijg…. De vierde wordt een andere slagplaat en de vijfde wellicht een creme witte ring om de driestanden-schakelaar.
Boodschappenlijstje voor de eerstvolgende vintage gitaarbeurs.
Rechtstreeks uit de doos gaan we ‘m niet beoordelen; hij is van januari 2011 (dat zeg ik.. new old stock) en ik ga er niet van uit dat meneer Tonika er nog verse snaren op heeft gezet voordat ie ‘m verstuurde.
Maar wat wel opvalt is wat een lichtgewicht gitaar dit is.
Nou is de mahonie body ook maar net aan 3 centimeter dik, maar dit is verreweg de lichtste gitaar die ik ken (de bordkartonnen Hondo’s uit het verleden even terzijde gelaten). Meneer Gibson gebruikt mahonie in verschillende varaties van dichtheid’ oftewel ‘density’ dit lijkt zelfs geen low density maar meer no-density.
Ook valt op hoe hoog de pups staan en een eerste ‘greep’ doet ernstig hopen dat de actie een flink stuk omlaag kan….
Het staartstuk staat ook wat hoog; niet de meest steile hoek ten opzichte van de brug.
Afstellen dat ding
Na de oude snaren eraf gehaald te hebben eerst dat staartstuk verlagen.. blijkt dat de bout aan de bas-zijde gewoon niet verder ingedraaid kan worden…zat er dus ijzervijlsel in en de schroefdraad blijkt ook niet overal even ‘crisp’. Troep uit het gat gestort en een beetje ‘lubrificatie’ op de schroefdraad helpt wel wat, maar helemaal tot op de bodem draaien, zit er dus nu even niet in.
De Brug laat zich wel optimaal lager stellen.
P90’s kunnen idem aanzienlijk omlaag en moeten naar verluid ook niet te dicht op de snaren worden afgesteld.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0714%20-%20versie%202_zps8bjisv9f.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0714%20-%20versie%202_zps8bjisv9f.jpg.html)
Even in de pot-cavity gekeken; geen isolatie en geen printplaat-electronika maar redelijk net gemonteerde Gibson pots en bedrading. Alleen de massadraad voor het staartstuk ziet er uit alsof ie tangmatig met draaibewegingen op z’n plek is getrokken.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0709%20-%20versie%202_zps0fr8ppsb.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0709%20-%20versie%202_zps0fr8ppsb.jpg.html)
De hals is 4,2 cm breed bij de kam en 5,2 op de twaalfde fret (vergeef me als ik er een millimeter naast zit; m’n ogen zijn niet meer zo best als vroeger)
De droog uitziende palissander toets maar even getracteerd op een filmpje good old bruine bijenwas; een dag later zijn de open staande poriën verdwenen en heeft de toets een prachtige tint.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0713%20-%20versie%202_zpsnwfufsyc.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0713%20-%20versie%202_zpsnwfufsyc.jpg.html)
Vervolgens zie ik dat een aantal frets bruine vlekjes vertonen aan de kopzijde. Lang verhaal kort: dat was dus corrosie die zelfs met een polijstblokje nog niet overal verdween. Een ultieme noodgreep gedaan in de ‘andere hobby’-spullen en heel voorzichtig met een slijpsteentje de klus geklaard zonder de toets te verknoeien. Maar nu hebben we wel weer hele mooie glanzende frets. Van zo’n 2 millimeter dik.
Bij het opzetten van de snaren heb ik mij mede door de diverse posts hier alsook door The Gibson SG Manual laten verleiden tot het toepassen van de ‘knoop’ tegen het teruglopen. Ik zal wel iets niet helemaal goed hebben gedaan want ik krijg de knopen niet zo mooi strak gelegd als de protagnisten van deze techniek. We kijken het even aan of het desalnittemin werkt. In de tussentijd lus ik de snaren even ouderwets op zoals we dat deden in de tijd dat je nog niet in de grabbelbak van iedere ijzerwinkel, Action of bouwmarkt voor een paar piek een draadkniptangetje kon kopen.
http://i1240.photobucket.com/albums/gg485/VonBeilstein/DSC_0711_zpsf4vbfq3l.jpg (http://s1240.photobucket.com/user/VonBeilstein/media/DSC_0711_zpsf4vbfq3l.jpg.html)