Motivatie Langzaam weg

[Rogier Tromp]

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum, en dat is met een reden.
Ik volg een opleiding aan het Deltion College in Zwolle. ''opleiding artiest''.
Ik merk dat ik het plezier aan het gitaarspelen aan het verliezen ben, en daar baal ik als een stekker van.

De laatste tijd produceer ik steeds meer Dance muziek, omdat ik ook dat genre respecteer (ik ben van mening dat alle genre's gerespecteerd moeten worden). Mede hierdoor raak ik de motivatie en lol van het gitaarspelen kwijt. Wat ik nogal jammer vind.

Door mijn opleiding, word ik nu verplicht om meer te gaan spelen. (wat natuurlijk niet meer dan logisch is). Nu is het niet dat dit het probleem is, maar doordat ik oefeningen opkrijg, verwacht ik waarschijnlijk te snel dat ik een betere gitarist word. Het is de bedoeling dat ik onder andere arpeggio's moet leren, basis I-IV-V'tjes, en Pentatonische toonladders. Ik ben nu een half jaar bezig met de opleiding, en ik merk nogsteeds geen verschil in mijn spel.

Ik was ooit 100% dedicated, en dat hoop ik weer terug te krijgen. Ik sta nu een jaar of 2 stil in het bevorderen van mijn spel. Echt een vraag heb ik niet, maar nu hoop ik dat jullie mij hierbij kunnen helpen.

Tips voor inspirerende muziek als gitarist? tips voor het bevorderen van mijn gitaarspel? Alles is welkom!



Rogier

[fastfolkert]

Het is natuurlijk voor iedereen verschillend, maar wat mij drijft is het spelen in bandverband.
In mijn studententijd speelde in in een hobbybandje maar dat stopte eind jaren 80.
Toen 20 jaar alleen maar op zolder gepield en dat schoot niet op, soms raakte ik weken geen gitaar aan.
Sinds 2000 ongeveer speel ik weer met wat maten in een bandje. Lekker ongedwongen, een paar optredens per jaar maar wel wekelijks repeteren.
En dat motiveert enorm, je spel gaat vooruit en het plezier komt terug!

YMMV natuurlijk.....en succes!

[Rogier Tromp]

Op dit moment hebben wij op school bandjes. In mijn woonplaats zijn er weinig muziekanten te vinden met de zelfde hoeveelheid passie voor muziek. Mijn eigen bandje van school is onlangs uit elkaar, maar daar ben ik eigenlijk wel blij mee. We speelden (omdat de zanger ons dit ''verplichtte'') Soul. Mijn hart ligt bij alles wat vuig en hard is. (hendrix, maar ook Alter Bridge, 3 Doors Down en de laatste tijd ook veel Pearl Jam). Mede doordat ik geen bandje heb waar ik mijn hart en ziel in kwijt kan, denk ik inderdaad dat daardoor het plezier ook langzaam weg drijft. Ontzettend zonder natuurlijk!

In ieders geval bedankt voor je reactie! het doet me goed om te zien dat ik via dit forum in contact kan komen met onbekende gitaristen!

[Pepe]

Het is een vrij normaal proces, je begint met een opleiding vanuit plezier en dat wordt werk. Je moet dingen spelen die je niet natuurlijk afgaan, energie oproepen waar dat eerst met bakken voorhanden was. Sja, dat hoort bij elke metier, dingen doen die niet alleen plain fun zijn. Zoiets moet je gewoon blind accepteren, door de zure appel wil je groeien.
Daarnaast is een creatieve opleiding ook min of meer gebaseerd met het beginnen van dingen afbreken teneinde met een schone lei weer op te kunnen bouwen. Het kaf van het koren scheiden. De een kan daar beter mee om gaan dan de ander.
Ik ben ook ergens afgehaakt, gewoon omdat ik er de lol niet meer inzag en die lol niet wilde kwijtraken. Bovendien maakt zo'n opleiding wel duidelijk of je een supertalent bent of een mediocre studentje dat wordt opgeleid om les te gaan geven. Het zijn lastige beslissingen die alleen jij zelf kan maken.

[arjanb01]

Wees blij dat je nog kan kiezen. Je bent nog jong!
M'n ex gitaarleraar hield na 20 jaar op met lesgeven en spelen en wilde z'n ouwe metier van technisch bouwkundig tekenaar weer oppakken, no way dat hij fatsoenlijk aan de bak komt op z'n 47e. Je bent nog jong en wil je puur muziek maken die jij leuk vindt en die jou ligt, kap dan met die opleiding en start een andere studie waar je meer baangarantie hebt en probeer een lekkere (blues)rockband te vinden. Zeker weten dat je motivatie terug komt. M'n gitaarleraar is puur gekapt omdat er geen toekomst in lesgeven en schnabbelen zit, de muziekscholen sluiten dankzij die bobo's in den haag en professionele bands met 100+ optredens per jaar zijn er nauwelijks meer door de crisis en doordat opdrachtgevers voor een dubbeltje op de 1e rij willen zitten, heel gechargeerd maar dat is wel de realiteit.

[Duhsjaak]

We halen vaak verschillende dingen door elkaar.
We denken maar al te vaak dat techniek en spelplezier hetzelfde is. Of dat het een, noodzakelijkerwijs met het ander is verbonden.

Ikzelf ben het lopende bewijs dat dat niet altijd opgaat. Ik kan totaal niet (geen valse bescheidenheid) dus echt totaal niet spelen volgens technische maatstaven, maar ik pak iedere dag juichend een gitaar.

Dezelfde endorfine die hardlopers aanmaken in je lijf waar je een grote mate van feel good van krijgt, maak je ook aan met muziek, dans, schilderen, keramiek en zo.
Endorfine kijkt niet naar de vraag hoeveel techniek ik onder de knie heb op mijn gitaar. En ook niet naar de vraag of je een draaitafel of een instrument gebruikt.

Als je de lol in je gitaar terug wilt krijgen, speel dan iedere dag bijvoorbeeld van 6 tot half 8/8 uur gitaar. En alleen maar de dingen die je leuk vind. Je hersens raken gewend aan dat patroon en raken ingesteld op je dagelijkse dosis.
Of erkennen dat je liever aan de lopende band scharniertjes voor polynorm deuren maakt. Kan zijn dat dat je beter ligt. Geintje hè!
Vriendelijke groet, Gus

[telerocker]

Dat je op dit moment voor je gevoel niet vooruit gaat, is volgens mij geen reden tot alarm. Een leerproces is geen lineair stijgende lijn, soms sta je even stil om later weer een flinke stap te maken. Misschien moet je iets meer lol in de muziek brengen. Fleur bijvoorbeeld jouw dancenummers eens op met heftig gitaarwerk. Ga lekker experimenteren. Dat soort dingen.

[LGK]

Ik ben begonnen met gitaarspelen omdat ik ten eerste een passie heb voor muziek. Zodra ik beetje in een "dip" raak neem ik ff me tijd om naar een goed album te luister of bijvoorbeeld een tijdje op youtube te kijken naar verschillende gitaristen. Of ga terug naar waar het begonnen is. Ik kan me nog herinneren dat ik enorm geinspireerd ben geraakt door het nummer lenny van srv. Ik vond dat zo mooi en ik wilde dat hoe dan ook leren spelen. Dat was een van de eerste nummers waardoor ik ben begonnen. Zorg voor inspiratie, ga naar gigs en concerten, zoek op internet naar voor jou nog onbekende gitaristen. Of onbekende muziek, ik luister sinds kort naar jazz. Maar ik luister ook naar soul, hiphop en rnb. En ik denk als je dance wil maken dan moet je dat ook zeker blijven doen. Zorg gewoon voor inspiratie, en dan komt de motivatie vanzelf.
En als tip, kijk op youtube. Zoek naar covers van nummers die je goed vindt. Tuurlijk kom je covers tegen die niet zo goed zijn. Maar als je ff zoekt dan kom je misschien wel die ene gitarist tegen waar je nog nooit van gehoord hebt maar die heel goed is. En dan heb je weer wat nieuws om naar te luisteren en om je inspiratie vandaan te halen.

[Rogier Tromp]

Bedankt allemaal! Het feit dat er zo veel actieve mensen zijn op dit forum doet me al goed. Besef ineens weer hoe te gek de gitaar community is!

[arjanb01]

Thanx man! Genoeg know how en ervaring hier!
Ik ben benieuwd wat je gaat doen uiteindelijk.

[telerocker]

Oh ja, en ga ik eens lekker jammen met muziekvrienden. Bierje erbij, beetje fun maken.

[telecastermaster]

- Probeer ook eens een ander instrument. Iets waar je niet zo snel aan denkt. Accordion of zo.
- Neem een andere leraar
- Koop een looper pedaal (en zoek op youtube eens op 'Rico Loop').


https://www.youtube.com/watch?x-yt-ts=1422579428&v=hGwTIIkiKPk&x-yt-cl=85114404&feature=player_detailpage

[Tunes]

Geloof mij ik denk regelmatig om te stoppen met alles wat met muziek te maken heeft en denk bijna dagelijks dat ik er niks van bak.

En toch, ik zou niet zonder kunnen.

[Duhsjaak]

Naar mijn smaak, Rogier, neem je dit allemaal te serieus.
Voorstel:
Ga naar een feest, en hang een draaitafel om je nek.
Herhaal dit recept de week erna in iets andere vorm:
Ga naar een feest, en hang een gitaar om je nek.

En kijk dan op je gemak, hoeveel blote, willige meisjes scenario 1 oplevert in verhouding tot scenario 2.
Vervang meisjes door jongens als je dat leuker vindt. Of door jongens èn meisjes. Afijn, je begrijpt wat ik bedoel.

Probeer maar eens, en je klaagt nooit meer over dingen als motivatie. Motivatie heeft alles te maken met droeftoetertjes op opleidingen.
Motivatie komt niet van een opleiding. En ik zeg niet dat je daarmee moet stoppen hoor! Daar kun je alles leren wat ik niet kan.
Razendsnelle triolen, rhygydische toonladders, je ziet, ik weet niet eens hoe je het schrijft.
Je kunt daar van alles van leren, maar motivatie niet.
Vriendelijke groet, Gus

[Dutch66]

Een (echte) artiest word geboren met een bijna dwangmatige innerlijke drang om zich te uiten,
en alles wat met theorie en techniek te maken heeft ziet hij als noodzakelijk kwaad.

Je noemt dit "bewust onbekwaam" ... (google)

ff doorbijten dus ;)

[Pepe]

of zoals John Lee Hooker zei: `'Let that boy boogie-woogie. `'It's in him, and it's got to come out.' :cooler:

[Hypercub]

Iemand schreef dat je een looper pedaal/loopstation zou kunnen aanschaffen. Ben ik het helemaal mee eens.
Je kan lekker jammen zonder bandje, op elk moment dat je maar wil.
Leer je gelijk overdubben voor het geval je dat nog niet kon.

[arcane]

Je schrijft dat je graag dancemuziek maakt. Misschien kun je dat combineren met het gitaarspel. Dikke dance met dikke akkoorden en dan lekker daarover de arpeggio's oefenen.

[Rogier Tromp]

Voor het geval dat iemand wil weten wat ik "ook" doe. https://www.facebook.com/officialRogerTyrone

Het is niet dat ik de motivatie uit mijn opleiding moet halen. Ik was vroeger gewoon dat jochie mijn zijn lange haren en zijn eerst gitaar. Luisterend naar bands als "pearl jam" en "guns 'n roses". Het is beangstigend hoe je kan veranderen. Het voelt als een kleine "burn out" op dit moment. Alsof ik niet meer weet wat ik wil, en wie ik wil zijn.

[raabje]

Tip voor goede dance met gitaar: Darkside - Psychic, album uit 2013.

Ik ben zelf begonnen met gitaar in de Nirvana tijd, Fender Stratocaster gekocht. Na een beetje klooien op gitaar heb ik techno ontdekt, en ben toen begonnen met synthesizers en drumcomputers (hardware en software). Dat liep een beetje uit de hand met een hele studio op zolder. Door tijdgebrek (2 kleine jongens) en ook het besef dat wat ik zelf maakte nooit het niveau haalde als wat ik graag luister heb ik ca. 3 jaar geleden besloten alles te verkopen, en terug te gaan naar gitaar. Idee is nu dat ik 1 instrument (muzikaal en technisch) wil beheersen i.p.v. tracks produceren. Daarbij is dance redelijk generiek geworden (loops op elkaar stapelen), het kost echt veel doorzettingsvermogen om iets te produceren dat onderscheidend is.

Ik heb heerlijk gerommeld met synthesizers, het heeft iets magisch, maar ik heb ook ontzettende spijt dat ik die tijd (ca. 17 jaar) niet heb gestopt in beter gitaar leren spelen. Dan was ik nu veel verder geweest. Wat ook heeft geholpen is een andere gitaar, ik kwam er achter dat die stratocaster niet geschikt was (Japanse versie met smalle hals). Met een andere gitaar ging het direct een stuk beter.

Moraal van dit verhaal: dance lijkt leuk, maar echt iets bijzonders produceren kost enorme moeite, waarschijnlijk meer dan goed gitaar leren spelen. Ik houd nog steeds enorm van goede techno en electronische muziek, maar kan ook echt genieten van blues licks oefenen.

Nog een tip: Op de Ipad is Korg Gadget echt een mooie app, en je krijgt er gratis Ableton Live Lite bij. Die app is beter dan alles wat ik op zolder had staan aan gear.

[muffstuff]

Tip voor goede dance met gitaar: Darkside - Psychic, album uit 2013.

Ik ben zelf begonnen met gitaar in de Nirvana tijd, Fender Stratocaster gekocht. Na een beetje klooien op gitaar heb ik techno ontdekt, en ben toen begonnen met synthesizers en drumcomputers (hardware en software). Dat liep een beetje uit de hand met een hele studio op zolder. Door tijdgebrek (2 kleine jongens) en ook het besef dat wat ik zelf maakte nooit het niveau haalde als wat ik graag luister heb ik ca. 3 jaar geleden besloten alles te verkopen, en terug te gaan naar gitaar. Idee is nu dat ik 1 instrument (muzikaal en technisch) wil beheersen i.p.v. tracks produceren. Daarbij is dance redelijk generiek geworden (loops op elkaar stapelen), het kost echt veel doorzettingsvermogen om iets te produceren dat onderscheidend is.

Ik heb heerlijk gerommeld met synthesizers, het heeft iets magisch, maar ik heb ook ontzettende spijt dat ik die tijd (ca. 17 jaar) niet heb gestopt in beter gitaar leren spelen. Dan was ik nu veel verder geweest. Wat ook heeft geholpen is een andere gitaar, ik kwam er achter dat die stratocaster niet geschikt was (Japanse versie met smalle hals). Met een andere gitaar ging het direct een stuk beter.

Moraal van dit verhaal: dance lijkt leuk, maar echt iets bijzonders produceren kost enorme moeite, waarschijnlijk meer dan goed gitaar leren spelen. Ik houd nog steeds enorm van goede techno en electronische muziek, maar kan ook echt genieten van blues licks oefenen.

Nog een tip: Op de Ipad is Korg Gadget echt een mooie app, en je krijgt er gratis Ableton Live Lite bij. Die app is beter dan alles wat ik op zolder had staan aan gear.

Jouw verhaal is exact hetzelfde als de mijne, in mijn jeugd veel gitaar gespeelt, nirvana smashing pumpkins etc. Toen kwam house, dat 10 jaar gevolgd, met cubase, reason, logic aangerommeld, supernova's gekocht, xoxbox in elkaar gezet enop een gegeven moment helemala klaar en nu weer terug bij gitaar (blues/rock).

En ook nu komt motivatie met de dagen. 2 maanden niet gespeeld en nu weer flink naar the doors geluisterd en weer zin om die nummers te leren.

Ik weet nu wel, het moet leuk blijven, heb je geen zin, doe het dan niet.

[okeeee]

mmmm

de enige die jouw advies kan geven ben joezelluf
schat dat zeker 99% van de hier beschreven opties al door je hoofd gegaan zijn

het is jouw leven jij bent verantwoordelijk jij moet de keuzes maken
helaas je weet het ff niet
kan gebeuren daar heeft iedereen wel eens last van , geef het tijd en maybe lost de chaos in je kop zich vanzelf op
andere optie ga eens op bezoek bij een srink
die kan je daar ook mee helpen( paar sessies maar)


richting, inrichting, tijd verdeling pfffffffffff fokking erg lastig maar gelukkig leven we in een maatschappij waarin het mogelijk is om je hier druk over te te maken :)

[muziekschuur]

Mooi balkon...... Knap mokkel erop.... Liefst iets van buste te zien....

Eronder staan.... gitaar mee..... En dan maar speule...... Net zolang tot ze beneden is. Is ze beneden.... Neemt de zin om gitaar te spelen direct af...... Klote.... Stuur je dat mokkel naar boven..... En terwijl je de lijnen in je op neemt.... Is verdorie die zin om gitaar te spelen nog steeds niet terug..... Waar zit em dat nou in?

[Onkelpazuzu]

Wat je beschrijft is volgens mij heel normaal. Het laatste dat je moet doen, is proberen jezelf te dwingen ergens plezier in te hebben - want dan lukt het helemaal niet meer. Soms is de motivatie een tijd lang minder. Dat kan. Is niet erg. Hij komt wel weer terug. Of niet; dan ga je wat anders doen. Maar gun jezelf de tijd om te twijfelen; twijfel is niet erg.

[FruscianteFan]

Voor het geval dat iemand wil weten wat ik "ook" doe. https://www.facebook.com/officialRogerTyrone

Het is niet dat ik de motivatie uit mijn opleiding moet halen. Ik was vroeger gewoon dat jochie mijn zijn lange haren en zijn eerst gitaar. Luisterend naar bands als "pearl jam" en "guns 'n roses". Het is beangstigend hoe je kan veranderen. Het voelt als een kleine "burn out" op dit moment. Alsof ik niet meer weet wat ik wil, en wie ik wil zijn.
Ik heb ongeveer 8 jaar geleden bewust de keuze gemaakt niet muziek te gaan studeren. Was ik ook lang niet goed genoeg en veel te koppig voor, maar dat terzijde.

Bij mijn studie filosofie merkte ik precies wat jij nu waarschijnlijk hebt. Sommige vakken trok ik gewoon heel erg slecht, boeide me geen reet, moest ze toch halen. Dat hoort bij een studie. Ook met muziek heb ik regelmatig dat ik compromissen moet sluiten en kutmuziek moet leren.

Op dit moment heb ik echter het idee dat ik bij beide dingen toch echt wel veel heb geleerd. Je moet zéker niet je passie kwijtraken, maar je passie moet je ernaast bewaren. Zelfs met mijn eigen band, wat toch echt mijn passie is, moet ik na een dag werken toch echt wel andere muziek opzetten om tot rust te komen.

Misschien is de opleiding niets voor je. Je moet niet jezelf helemaal wegcijferen omdat je per se professioneel gitarist wilt zijn. Als jij vuige muziek wilt maken, moet je op zoek naar mensen waarmee je dát professioneel kunt doen. Haal het positieve uit je studie, leer beter spelen, begrijp wat je speelt, leer communiceren etc. etc. Vraag je af wat je ervan wilt leren en ga daarvoor.

Ik ga veel om met mensen die wel een kunstzinnige/muzikale studie doen of hebben gedaan. De studie moet niet de passie vervangen, maar een hulpmiddel zijn voor je passie.

[miyaru]

Ik snap wat je bedoeld..... 20 jaar geleden begon ik met zelf wat opnames te maken. In 1999 ben ik een studie begonnen aan het SAE te Amsterdam, moest daar ook wel dingen doen die ik niet leuk vond. Heb ze allemaal gedaan, en er later enorm profijt van gehad, qua know how.

En wat gitaar spelen betreft, ik kan voor geen meter spelen, zit op mijn 50 ste nog op les, ben eigenlijk bassist, maar vind het ontzettend leuk. Ik probeer iedere dag te spelen, en dat lukt ook 5 keer per week zeker.

Probeer van ieder muziek moment te genieten, en speel alles wat je leuk vind, op ieder instrument, en of machine die je leuk vind. Ook de saaie oefeningen horen erbij, maar die geven je later profijt. Soms staat alles even stil, en moet je bezinnen. Soms moet je er gewoon even doorheen. Gewoon doorzetten, het komt allemaal goed!!!!

Robin.

[NLF]

Je moet het niet willen forceren. Om Keith Richards te citeren: "as soon as you find yourself forcing to practice, you're not a good musician anymore". Iemand als Ritchie Blackmore heeft ergens in de jaren zeventig een tijd lang alleen maar cello gespeeld omdat hij de interesse in gitaar spelen totaal was kwijtgeraakt. Johnny Winter raakte zijn gitaar minstens een week niet aan als ie thuis kwam van een tournee. Zoek de dingen die je motiveren/inspireren. Soms werkt het om naar een goed concert te gaan. Of om een nieuwe band te ontdekken, of een nieuwe manier van spelen (slide, open stemmingen, 12 snarige gitaar, whatever). En je moet ontdekken wat voor jou wel en wat niet werkt. Ik heb bijvoorbeeld ontdekt dat een home studio (en al helemaal een home studio met PC) absoluut niets voor mij is. Eindeloos pielen, drumbeat neerzetten op een spoor, gitaarpartijen overdubben... ik vind er niets aan. Ik heb ooit een hele zomer zitten opnemen (bas inspelen, percussie overdubben, toetsen inspelen) maar dat is mijn ding niet (en dat kon je ook horen aan de opnames). Als jij jouw creativiteit in dance kwijt kan moet je dat doen. Met die opleiding: misschien moet je even doorzetten, achteraf blijkt vaak wat je er aan hebt gehad. Maar aan de andere kant: als het niet opschiet dan is het niks voor je. Zelf heb ik nu jazz les. Vind ik leuk, maar ik ben een rock gitarist. Ik heb dan ook het gevoel dat ik tegen mijn natuur in ga. Ik leer er veel van en het is weer eens wat anders, maar ik ga er over een tijd wel mee stoppen omdat het mijn ding niet is. Succes!

[ericg]

"Om Keith Richards te citeren: "as soon as you find yourself forcing to practice, you're not a good musician anymore". Iemand als Ritchie Blackmore heeft ergens in de jaren zeventig een tijd lang alleen maar cello gespeeld omdat hij de interesse in gitaar spelen totaal was kwijtgeraakt."

Interessant, ik dacht dat Blackmore van het oefenen was (dat weet ik wel zeker), maar die opmerking van Kiesz zou ik niet zo serieus nemen. Maar inderdaad, een probleem dat vaak terugkomt, maar inspiratie kun je ook niet dwingen, he?

Wat bij mij wel geholpen heeft, is heel gericht oefenen op allerlei loopjes etc, maar dan wel met een metronoom. Dan oefen je jezelf (bewust / onbewust) ook in het tellen.:)

[telerocker]

Zou dat helpen, als ome Keith zou repeteren?

[ericg]

ik vrees van niet :soinnocent:

dat verhaal over Blackmore is wel juist; lijkt een beetje op Akkerman die een tijdlang overging op luit spelen. :)

[NielsW]

Bijna iedere gitarist heeft hier wel eens last van. Mijn motivatie was ooit Peppers. Dat was een leuke week. Daarna werd het Metallica. Dat was ook een leuke maand. Toen kwam John Petrucci. Ik moest en zou alles leren spelen wat die gozer kon spelen. 5 jaar later kon ik het nog niet (lees: vloekend en tierend met guitar pro 5 de constant motion solo oefenen op 90%), maar ik heb wel nagenoeg iedere dag geoefend ;-)

Daarna kwam er voor mij ook een elektronische muziek periode. Dat heeft me er nooit van weerhouden om helemaal niet te spelen, maar het was wel echt minder. Dat is recentelijk gestopt en nu ben ik wederom helemaal hooked on guitar. Nieuwe motivatie, nieuwe muziek, ik wil een band zoeken etc.

Lees vooral wat alle mede muzikanten hierboven getypt hebben. You're not alone.

[ericg]

Zo is het; het komt en het gaat :-D

[NLF]

Zou dat helpen, als ome Keith zou repeteren?

Er staat geloof ik een interview door (ik dacht) Alice Cooper met Jeff Beck (als ik me niet vergis) ergens op internet en in dat gesprek hebben ze het er over dat de Rolling Stones de eindes van hun nummers nooit oefenen of afspreken ... Die auditie van Jeff Beck bij de Stones verliep ook nogal "rommelig" ...

[ericg]

Mooi verhaal, ja, ik zou het toch een soort 'verspilling van talent' vinden als Jeff Beck bij de Stones ging spelen. (maar dat is mijn mening/smaak).

[NLF]

Mooi verhaal, ja, ik zou het toch een soort 'verspilling van talent' vinden als Jeff Beck bij de Stones ging spelen. (maar dat is mijn mening/smaak).

Absoluut, dat is zelfs een understatement. Dat klikte ook helemaal niet. Jeff maakt er altijd grappen over dat het voor hem in financieel opzicht daarentegen wel een hele goede carriere move zou zijn geweest. Ik geloof ook dat hij Ron Wood heeft aanbevolen na die auditie of zoiets. Bovendien had Jeff op dat moment (als ik me niet vergis) de Blow by blow plaat al opgenomen en die bleek heel succesvol te zijn toen ie werd uitgebracht.

[Pepe]

Blow by blow kwam daarna. De chaos van Richards en de doelgerichtheid van Beck was geen goede combinatie. Beck" "I would have punch him in the face".
In de bio van Richards vertelt hij dat Wood vanaf het begin de man was. Dat kan wel zo zijn maar tussen de 6 maanden van het vertrek van Taylor en de komst van Wood zijn een hoop gitaristen gebeld.
Spedding bedankte bijvoorbeeld omdat ie blijkbaar op een longlist stond en dat hij "always would be a sideman" wat ook een goede keuze was gezien zijn Motorbikin die daarna zou uitkomen.
Andere namen zijn Gallagher en Buchanan.

[ericg]

ah, interessant (dus als ik het goed begrijp was Rory Gallagher kandidaat voor de Stones?, of is dit een andere Gallagher?)

Wat ik ook leuk vond om te lezen, was de kandidatenlijst voor de vervanger van Ritchie Blackmore bij Deep Purple:
1. Jeff Beck
2. Rory Gallagher
3. Tommy Bolin (dacht ik)

[NLF]

Blow by blow kwam daarna. De chaos van Richards en de doelgerichtheid van Beck was geen goede combinatie. Beck" "I would have punch him in the face".
In de bio van Richards vertelt hij dat Wood vanaf het begin de man was. Dat kan wel zo zijn maar tussen de 6 maanden van het vertrek van Taylor en de komst van Wood zijn een hoop gitaristen gebeld.
Spedding bedankte bijvoorbeeld omdat ie blijkbaar op een longlist stond en dat hij "always would be a sideman" wat ook een goede keuze was gezien zijn Motorbikin die daarna zou uitkomen.
Andere namen zijn Gallagher en Buchanan.

Ik heb het interview van Jeff Met Alice Cooper nog even teruggekeken. Wat je zegt klopt: Blow by blow kwam later, maar hij had het contract al getekend om de plaat te gaan maken toen hij bij de Stones auditie deed (dat zegt ie tenminste). Wat betreft de Stones: ik geloof dat Harvey Mandel toen ook nog in beeld is geweest.

[hefke]

Wat ik ook leuk vond om te lezen, was de kandidatenlijst voor de vervanger van Ritchie Blackmore bij Deep Purple:
1. Jeff Beck
2. Rory Gallagher
3. Tommy Bolin (dacht ik)

Tommy Bolin was de vervanger van Ritchie in '75-'76

[ericg]

Ja precies :-D

- (ik was wel erg benieuwd geweest naar Deep Purple met Jeff Beck of Rory Gallagher!!!)
- (zo heb ik ook eens gelezen dat Blackmore van plan was om een band op te richten met Phil Lynnot - jammer dat dat nooit is doorgegaan!!)