Eastman versus Taylor

[Rense Sibold]

Heb via marktplaats een Eastman AC 222 grand auditorium gekocht van een particulier voor slechts 320 euro. De gitaar is gewoon nieuw en nauwelijks gebruikt. Ben er echt superblij mee. En wat een instrument. Voor het eerst voel ik een gitaar ook echt trillen in m'n borstkas. De zeer sympathieke eigenaar had kort na de aanschaf zijn pink gebroken en een zenuw beschadigd waardoor het spelen niet meer ging.
Bij Kees Dee een goeie houten standaard gekocht omdat ik vind dat deze gitaar er zo eentje verdiend. De eigenaar wees me op een Taylor van 350 euro en vertelde me enigszins schimpend dat ik voor hetzelfde geld eigenaar had kunnen zijn van een Taylor. Verbaasd reageerde ik door te zeggen dat ik erg tevreden was met de Eastman en nog maar moest zien dat die Taylor van hem qua geluid ook maar enigszins in de buurt kwam. Hij gaf me door zijn reactie echt het gevoel dat ik een jan lul was. Al met al geen prettige ervaring. De jongens die er werken zijn oké maar Kees zelf is niks meer dan een kille en intimiderende zakenman die vooral wil verdienen aan z'n product. Een mooie zaak, dat wel,:( maar voor mij is de eigenaar fors door de mand gevallen.

[Rizz]

Jammer wel ja.. Het aloude verhaal van smaak.. Ikzelf ben ook geen fan van Taylor, maar ze maken hele goede gitaren..

Ik zou me er niet teveel van aantrekken, tis idd een zakelijk gedreven reactie, je hebt je geld niet bij hem uitgegeven..

Gefeliciteerd met je aankoop! Wat mij betreft een goede keuze..

Foto's?

[Cue Zephyr]

In mijn ervaring is het onder de €1000 veelal andersom. Je krijgt bij andere merken meer eigenschappen van duurdere gitaren. Het enige wat je niet krijgt is een karakteristieke klank (die Taylor zeker heeft) en de fantastische service en garantie (die Taylor ook zeer zeker heeft).

Niet dat Eastman geen eigen klank heeft, maar ik zou die niet zo snel kunnen identificeren zoals bij Martin, Gibson of Taylor. Ik heb er ook zeker meerdere geprobeerd, van verschillende series.

Ik hou van het Taylor geluid en heb daar indertijd ook bewust voor gekozen. Eastman was in die tijd nog niet echt aan de orde, de winkel waar mijn Taylor vandaan kwam kreeg die pas later.

Ik zeg maar onder de €1000, want daarna is het naar mijn ervaring alleen nog maar een kwestie van smaak en niet meer van kwaliteit. Ongeveer alles vanaf die prijs is van kwaliteit, dus dan blijft alleen nog smaak over.

[Plant]

Was die Taylor ook een 2dehands? Zo nee, ik zie voor die Eastman nieuwprijzen van 549 Euro staan. Kennelijk is dat toch een iets hogere prijsklasse als die Taylor 350 Euro nieuw is.

2 verschillende merken uit ook nog eens 2 verschillende prijsklassen vergelijken is gewoon raar. Daarbij doet de 'smaak' van meneer Dee niet terzake.
Mijn 'intimiderende' mening ;) : Als je zelf vind dat je voor die 320 Euro een superdeal hebt gedaan en zeer tevreden over het instrument bent, is dat het enige dat telt :ok: Meneer Dee hoeft er immers zelf niet op te spelen.

[tnijland]

Ha ha, ik herken het gevoel. Bij mij was het net andersom. Ik had een prachtige Gibson Jumbo J-185 gitaar gekocht bij Tonika in Groningen. Alleen ben ik eigenlijk een elektrische solo-gitarist die het toevallig ook leuk vond om wat akoestische gitaar te spelen. Dus na een tijdje vond ik het zonde om zo'n mooie gitaar te hebben staan terwijl ik er naar mijn eigen mening onvoldoende voor was onderlegd. Dus via gitaarmarkt te koop aangeboden en en hem ook voor een nette prijs verkocht aan een echte liefhebber. Tijdens de overdracht kwam ik erachter dat de koper (muzikanten on elkaar) al heel lang met veel plezier op een Eastman AC220 speelde maar deze eventueel wel wilde inruilen... Het eindigde uiteindelijk in een echte win-win situatie ;-)