Realistische oefentijd

[tom1984]

Beste medemuzikanten! :-)

Ik lees hier op het forum oefentijden van 4 tot 6 uur per dag. Nu vraag mij af hoe de meeste huis tuin en keuken papa's dat doen!

Ikzelf werk fulltime, heb een vrouw en een kleine uk van bijna 3. Ik ga naar de muziekschool 3x per week dus ik moet ergens de kerk in het midden zien te houden!

Ik speel nu 5 jaar gitaar, waarvan 2 elektrisch. Ik zou binnen aanzienbare tijd toch wel in een groepje willen spelen, dus wil ik ook wel een beetje vooruitkomen qua techniek en repertoire!

Mijn vraag is hoe doen jullie dat nu? Spelen jullie van 12.00 tot 02.00 snachts dan?
Soms ben ik gewoon te moe en wil ik op de bank zitten om muziek te luisteren en komt gitaar er niet van!

Ik probeer een half uur tot een uur te studeren per dag! Bijvoorbeeld nu moet ik 5 nummers instuderen voor jazzcombo en ik merk dat ik weinig vooruitgang maak op een week. Ik ga dan wel eens met gemengde gevoelens naar het combo omdat ik weet dat het niet helemaal goed zit!

Is een half uur per dag dan echt te weinig of moet ik nog wat geduld hebben? Het lijkt alsof ik megaveel moet doen voor de muziekschool maar het kan zomaar dat ik dus niet genoeg tijd heb om goed gitaar te leren spelen ook!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Harald]

3 keer per week muziekschool? 1* les, 1 * combo... en dan nog iets?

Bespreek het met je leraar. Die kent jou en kan het beter inschatten. 4 tot 6 uur per dag, geweldig als het lukt en leuk is, dan vlieg je vooruit. Met een half uur per dag is een langzame, gestage vooruitgang mogelijk. En hoe goed alles werkt hangt deels van talent af.

Wat betreft nummers voor het jazz combo, als het bekende standards zijn, zoek dan iig wat versies op youtube op. (en dan goede, zeg Miles Davis, Dizzy Gillespie, Sonny Rollins, Pat Metheny... niet pietje op de hoek die ook eens een jijbuis filmpje heeft gemaakt.) Vocale versies geven vaak een beter beeld van de originele melodie dan instrumentale. De nummers in je oren hebben maakt heel veel verschil uit vergeleken met ze alleen van blad leren spelen.

Spelen in een groepje.. zou gewoon moeten kunnen. Grunge, punk, simpele rock, is allemaal zo moeilijk niet. Goede jazz of prog rock, dan moet je wel echt wat kunnen.

[Kim Wilson]

Ja, bekend verhaal. Met jonge kinderen is er niet veel tijd voor gitaarspelen. Ik heb als voordeel dat ik heb leren gitaarspelen toen ik als vrijgezel, nog bij pa en ma wonend, op de bank terechtkwam met een hernia. Ik had dus alle tijd om enorm veel meters te maken. Tegenwoordig heb ik soms weken waarin ik niet eens aan gitaarspelen toe kom...

[arjanb01]

Same here, heb een druk gezin met 2 kids. In m'n vrijgezellentijd veel gespeeld. Nu oefen ik heel efficiënt als ik nieuwe nummers voor de band moet uitzoeken en dat gaat me makkelijk af zodat ik weinig tijd voor gitaarspelen nodig heb. Stevige basis gelegd.

[tom1984]

1 x les 1 x combo 1 x amc algemene muziekcultuur dus! Dat is een verplicht vak!

Nu is het john scofield

- wabash 3
- jeep on 35
- a gogo

Dan nog 2

- why don't you do right -> peggy lee
- i want to be like you -> jungle book

In het combo spelen we dan ook nog af en toe:

- 7 sunny days in june
- where the streets have no name
- thrill is ghone
- bold as love

In de les vooral op dit moment:

-jazz voicings met 4 noten ipv 3 vorig jaar.
- soleren met arpeggio 7/min7/ maj7 / dim arpeggio
-af en toe is een beetje pentatoniek

Voor mezelf probeer ik weg te geraken met blues, vooral nu SRV licks via texas blues alley besteld.
Blues is echt men ding wel!

Maar we zijn nu 2 maand ver in het jaar en dit is voor mij best een hele boterham!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[barno]

die 6 uur per dag halen vooral jonge zeer gemotiveerde kerels vanaf hun 14de, die het voelen als hun one goal in life en die meestal weinig of geen andere verantwoordelijkheden hebben op dat moment. Of zij die muziek als fulltime carriere beogen.

[tom1984]

Ik ben nu 30 maar wil ook nog wel oets bereiken met gitaar!

Ik denk dan aan bijvoorbeeld sessiewerk of een leuke band met regelmatig een optreden!

Bonamassa zal ik nooit meer evenaren das een feit!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[barno]

Ik ben nu 30 maar wil ook nog wel oets bereiken met gitaar!

Ik denk dan aan bijvoorbeeld sessiewerk of een leuke band met regelmatig een optreden!

Bonamassa zal ik nooit meer evenaren das een feit!


Sent from my iPhone using Tapatalk

Leuke band kan zeker! Er is trouwens geen rechtstreekse link tussen de kwaliteit van een band een de techniciteit van hun gitarist.

Sessiewerk is een ander paar mouwen. Je komt dan in concurrentie met een hoop wizzards die vanaf vroege leeftijd wel die 6 uur per dag in de vingers hebben.

[Harald]

Een enkele sessie via kennissen, vermits een uitgebreid netwerk en aanwezige skills. Maar Barno heeft gelijk, de concurrentie is moordend, en stuk voor stuk mensen die geweldig spelen EN lezen, en jobs spaarzaam. Dat is niet zo'n realistisch doel vermoed ik. De enige manier zou zijn bekend te worden met een heel eigen stijl, en hopen dat iemand precies dat voor zijn plaatje wil.

Een band kan wel, en in principe kan dat gewoon nu. De nummers die je noemt voor het combo, Scofield, is nu ook niet bepaald beginners werk. Ook weer niet zijn lastigste werk trouwens. Maar als het je stijl niet is...

Wordt er aandacht besteed aan hoe je het beste nummers kunt instuderen? Kan me herinneren dat ik daar op gitaarles maar zeer spaarzaam iets over hoorde.

[zjanke]

Ik ben op mijn 32e pas (serieus) begonnen, daarvoor bleef het bij een paar accoorden die ook nog eens nergens naar klonken. Vrij snel daarna in een bandje begonnen wat een uit de hand gelopen grap met een paar neven was en daar speel ik nu nog steeds in. Vroeger waren we heel slecht en nu nog gewoon slecht :D, maar we kunnen wel een leuke zaterdagavond covers rammen in de kroeg en krijgen dan ook nog positieve reacties. Met realistische doelstellingen en vooral niet doen wat je niet (goed genoeg) kunt, kun je heel ver komen...

[arjanb01]

Er is geen beste manier van nummers inoefenen. Voor de een werkt van tabulatuur voor de ander op gehoor.
Voor mij werkt op gehoor en passages die ik niet zelf kan, daar zoek ik gitaarlessen van op en dan weet ik precies hoe iets gepakt wordt. YouTube is een goeie bron!

[heavy-metal-thunder]

30 is meestal te oud om nog echt goed te worden. leg de lat niet te hoog want het gaat zorgen voor frustratie. Luister veel naar muziek, probeer zo veel mogelijk te oefenen. Dat moeten echt geen stonden zijn van 2 uur. Luister naar wat je speelt. En dan, als je in een band stapt, probeer daar ook geen overdreven moeilijke dingen te spelen. Je kan beter iets eenvoudig mooi en goed spelen, dan iets dat te moeilijk is dat niet goed klinkt, niet strak is... En probeer uw "gitaartijd" zo nuttig mogelijk in te delen, niet te veel verliezen aan social media, gear revieuws op internet, youtube...

Ik heb ook muziekschool gedaan, Jazz- en lichte muziek, AMC... ben gestopt na Hogere 1 wat jaren later hervat en een jaartje later gestopt wegens tijdsgebrek. Ik speelde toen in 1 soms 2 bandjes en wekelijks een nieuw nummer voor gitaarles en geregeld nog eentje bij voor samenspel. Dat werd gewoon te veel en had ook het gevoel dat ik geen van de 3 voldoende tijd kon aan besteden.

Ooit ga ik nog wel dat laatste jaar van de muziekschool afmaken... als ik wat meer tijd heb.

PS: ik heb alle nummers van m'n band op memory stick en speel die heel veel af terwijl ik in de auto zit. zo verlies ik al geen tijd aan structuren van nummers, blijf ik de sound en feel goed in het lijf hebben....

[Vincent A.]

Het hangt er ook vanaf hoe je dit halfuur benut, het beste is om af en toe even tien minuutjes te spelen, dit leert veel sneller dan een uur achter mekaar. Wat ik zelf doe (zal bij jou anders werken) is bij mij met mijn huiswerk: als ik een vak af heb en ik ga beginnen met een volgend vak speel ik tussendoor ff 10 minuten gitaar, dit leert veel sneller voor gitaar, maakt het leuker, en ik leer ook beter van mijn huiswerk. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

Groeten Vincent

[barno]

mwa 10 minuten is niks hé, net genoeg om vingers op te warmen, los te spelen. je bouwt zo ook geen uithouding op, belangrijk onderdeel van oefenen.

[tom1984]

Ik krijg ook niet alles rond hoor! Ik kan niet elke dag elk nummer en techniek studeren! Ik doe meestal op 1 dag, 1 of 2 nummers met de bijpassende toonladders om te soleren. Ik oefen dan de structuur + melodie en korte solo. Dat wil wel zeggen dat een geoefend nummer op maandag pas op donderdag of vrijdag weer geoefend wordt.

Gezien herhaling de beste oefening is is dat dus niet te doen he!
Op vrijdag moet ik dan wel al die nummers uit mijn mouw schudden!


Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk

[Vincent A.]

mwa 10 minuten is niks hé, net genoeg om vingers op te warmen, los te spelen. je bouwt zo ook geen uithouding op, belangrijk onderdeel van oefenen.

Ik bedoel ook niet dat je dit altijd moet doen, op zaterdagmiddag zit ik ook veel langer te spelen, en in de oefenruimte natuurlijk he.

[Harald]

Er is geen beste manier van nummers inoefenen. Voor de een werkt van tabulatuur voor de ander op gehoor.
Voor mij werkt op gehoor en passages die ik niet zelf kan, daar zoek ik gitaarlessen van op en dan weet ik precies hoe iets gepakt wordt. YouTube is een goeie bron!

Je snapt niet wat ik bedoel. En gehoor werkt voor niemand makkelijk in het begin. Als mensen dat goed kunnen is omdat ze volgehouden hebben dat wel te doen ook al is het niet makkelijk. En dan wordt het op een gegeven moment 'makkelijk'. Gelukkig maar, wie zou anders die tabulatuur maken waar iedereen afhankelijk van is...

Maar het gaat erom hoe je iets instudeert. Hoe automatiseer je een stuk zodat je het goed kunt spelen. Hoe krijg je het in je hoofd. Zie de laatste post van TS in deze thread hiervoor. Daar zit het probleem. Maar om gericht iets te kunnen zeggen zou je ernaast moeten zitten. Eerlijk gezegd is dat een klus voor zijn eigen docent. Ik zou het eens aankaarten op gitaarles. Ervaren muzikanten stampen echt wel eens in no time een hele set of avondvullend repertoire erin. Maar dan heb je het wel over mensen die ook al honderden nummers gespeeld hebben. Ervaring is het sleutelwoord. Voor iemand die 5 jaar speelt, met een niet al te hoge intensiteit is dat een heel ander geval.

[arjanb01]

Idd, eens Harald. Ik speel al bijna 20 jaar in bands, en al 20 jaar zoek ik nummers op gehoor uit. Makkelijker kan het voor mij niet.
Ik denk dat je op gitaarles vooral je techniek, theorie en speelhouding moet bijschaven, afhankelijk van je doelen die je stelt.

[Harald]

Dat is dezelfde fout die op onze scholen gemaakt wordt. De focus zit op WAT je moet leren. Niet op HOE je dat kunt doen. Dat leidt er toe dat een veelvoorkomend probleem is dat mensen hele stukken in zijn geheel, van voor naar achteren, proberen te oefenen, en daardoor maar langzaam vorderen, terwijl het veel sneller zou gaan als ze kleine hapjes zouden oefenen. Om dezelfde reden zie je het begin altijd goed gaan, en fouten toenemen hoe verder je in het stuk komt.

Basistechnieken (houding is daar een onderdeel van) zijn zeker belangrijk, theorie hangt sterk af van wat iemand wil. Bij klassiek gitaar krijgen mensen pas heel laat echt wat theorie. Maar beide zijn vrij zinloos als je niet weet hoe je het kunt gebruiken.

[nusti]

Ik ben getrouwd, 2 kinderen van 3 en 7 en ben leraar op een middelbare school, dus ook vaak 's avonds aan het werk. Ik heb de mazzel dat ik erg vroeg met muziek ben begonnen. Natuurlijk AMV 2 jaar, toen een jaar of 5 klassiek piano waar de theorie er echt ingeramd is. Op mijn 16de ben ik gitaar gaan spelen en met een accoordenboekje en door goed luisteren lekker gaan spelen. Mijn techniek zal waarschijnlijk om te janken zijn, ik heb gelukkig nooit fysieke klachten gehad. Ik heb altijd gespeeld omdat ik het leuk vond en niet omdat ik iets moest.
Tegenwoordig kan ik elke dag wel een halfuurtje-uurtje vrij maken om te spelen, lees pingelen of snel wat uitzoeken. Ik speel in een rockpop coverband die goed draait, maar om nou te zeggen dat het enorm moeilijk en technisch hoogstaand is...nou nee...Is het leuk? Ja!!! Enorm leuk.

Mijn mening: ik kan heel erg genieten van enorm goede en technische spelers, maar zelf kan en wil ik dat helemaal niet. Muziek maken doe je samen..zoek een leuk bandje en ga lekker muziek maken en je zult zien dat je ook met een beperkte bagage heel ver kan komen zonder je halve leven te repeteren.

[Rutger]

Ik denk dat 3x per week naar les en elke dag een 0,5 uur spelen al best veel is voor iemand met een fulltime baan en een gezin. Je moet je doelen daar alleen dan wel op aanpassen, want je zult gestaag vooruit gaan maar niet heel hard. Misschien kun je 1 of 2 keer per week een middag/avond vinden waarin je bijv. 1,5 uur kunt spelen? Ik denk dat dat al best een verschil zou kunnen maken, vooral als het gaat om die 5 nummers goed instuderen. Dat red je inderdaad niet makkelijk met een half uur per dag, daar moet je gewoon echt even goed voor gaan zitten. Je vrouw zeggen dat je even een uurtje later bij r op de bank komt zitten, als je dat af en toe doet als het goed uitkomt moet dat geen punt zijn toch? :)

[denis.hermans]

Alhoewel ik zelf geen kinderen heb, herken ik het verhaal van de topicstarter wel. Ik heb ook nog muziekschool gevolgd.

Ik denk dat het ook een beetje het volgende probleem is ( ik ga nu een beetje kort door de bocht) : muziekscholen streven ook voor volwassenen meestal naar een "volledige" opleiding vanuit de gedachte dat je een beroepsmuzikant moet kunnen worden.
Maar omdat je als volwassene eigenlijk altijd tijd te kort hebt moet je eigenlijk keuzes durven maken:
Wil je enkel blues-rock-pop spelen heb je dan echt die brede jazz basis nodig?
Vaak kan je je misschien beter op bepaalde domeinen concentreren (leuke funkritmes voor in de band, ipv zware jazz standards ...) en andere (jammer maar helaas)dan links laten liggen...

Eigenlijk is ook de vraag : beleef je nu nog wel plezier aan je gitaarspelen of is het een (zware) tweede "job" geworden ?

Zelf ben ik eigenlijk beter geworden -nog steeds bescheiden slaapkamerniveau maar toch - toen ik besloten heb dat ik niet noodzakelijk een goede gitarist moest worden...

[tom1984]

Bedankt voor alle reacties! Ik dacht eigenlijk al dat ik niet goed genoeg was om elektrische gitaar te studeren!

Het is inderdaad zo dat ik nu meer en meer gitaar ervaar als moeten en werken in plaats van onspanning!

Ik wil niet dat het zo ver komt want gitaar is echt mijn passie tot in het diepste van mezelf!

Dit jaar doe ik mijn jaar zeker nog verder maar als het niet betert ben ik van zin te stoppen met muziekschool en op mezelf te studeren!

Ik heb mijn diploma notenleer en kan zelf wel dingen uitzoeken. Het nadeel is dat om samen te kunnen spelen ik dan echt een band moet zoeken, daar vind ik mezelf nog niet goed genoeg voor!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[terrasbeest]

Niemand was ooit goed genoeg voor z'n allereerste bandje, of het zouden allemaal gasten van een beginnersniveau moeten zijn. Maar die spelen geen nummers van Scofield.

[tom1984]

Dat hoeft voor mij niet! 12 maten blues met dikke impro solo's! Uuuuuuuuren alst moet 😄

Een paar stevige rocknummers om de gaatjes op te vullen en gaan!

Probleem is op de muziekschool zitten alleen mensen met bands die wel scofield spelen!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[nusti]

Als jij een lekkere solo eruit kan persen op een blues schema moet je gewoon in de buurt een cafeetje opzoeken waar ze jamsessies houden. Gitaartje meenemen inpluggen en gaan. Is vaak erg relaxed en vrijblijvend. Qua muzikanten loopt er van alles rond en het zal niet de eerste keer zijn dat er uit een jamsessie ern leuke band is ontstaan.

[Kim Wilson]

Ik heb ook jaren in een bluesband gespeeld, maar dan als slaggitarist. Ik heb me erbij neergelegd dat ik geen sologitarist zal worden. Maar ook slag- of begeleidend gitaar spelen is een vak, en dat kan ik wel goed (vinden anderen dan. Zelf vind ik het niet zo bijzonder, als ik mezelf terughoor denk ik altijd: "nou, dat kan ik ook"). Het is maar wat je wilt en wat je kunt.

[tom1984]

Nogeens bedankt voor de reacties! Ik hoop snel het plezier weer te vinden in mijn gitaarspel!!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Little Jay]

Ik denk dat de kunst is te ontdekken hoe je effectief en efficiënt kunt oefenen. Zelf vind ik om gericht technieken te oefenen 3x10 minuten effectiever dan 1x30 minuten, maar om nummers in te studeren en inderdaad voor de spierkracht en het uithoudingsvermogen heb je langere tijdsvlakken nodig.

Wellicht hangt het ook af van het stadium waarin je je bevind. Ik speel al vanaf m'n 10e geloof ik - da's dus nu zo'n 30 jaar, oef! - en met full time baan en gezin heb ik zeker niet iedere dag een uur te besteden meer aan de gitaar en pak ik veel kleine momentjes. Dat werkt omdat ik tegenwoordig heel gericht weet waar ik aan werk en wat ik wil oefenen. Dat komt ook omdat ik een hoop herken op m'n gehoor, hoor ik een stukje melodisch mineur toonladder toegepast op de overgang van I naar IV in een bluesje en dan weet ik dus weer wat ik moet oefenen. En dan heb ik aan een aantal momentjes van 5- 10 minuten genoeg. Maar ik geef toe dat ik het daarmee 30 jaar geleden niet gered zou hebben, de uren moet je toch ergens maken, zeker in het begin moet je gewoon de motoriek en de techniek (akkoorden, toonladders) in de vingers krijgen. Wat wel helpt is dat ik tegenwoordig vaak 2 optredens per week heb, en dat is toch ook weer zo'n 4 tot 6 uur repeteren natuurlijk.

[FruscianteFan]

Als ik zo zie wat je allemaal moet leren en beheersen... Da's best veel!

Na mijn middelbare schooltijd ben ik in de vakantie eens gaan bijhouden hoeveel ik nou speelde. Dat werkte heel verslavend en als ik het me goed herinner, zat ik zo rond de 5 uur per dag, 7 uur soms zelfs. Maar goed, dat was toen het enige wat ik hoefde te doen. Bij aanvang van m'n studie kwam ik daar absoluut niet aan toe - soms maar een half uurtje per dag. Eerlijk gezegd was dat de voornaamste reden dat ik na mijn eerste jaar veel minder hard ben gaan werken aan mijn studie.

Momenteel ben ik aan het afstuderen, bezorg ik post, en maak ik muziek. Dat betekent dat ik er op sommige dagen amper aan toekom om te spelen, en sommige dagen doe ik niet anders. Maar goed, ik ben natuurlijk nog steeds relatief vrij: als ik een keer een deadline niet haal heb ik vooral mezelf ermee.

Ik kan me voorstellen (heb ik ook meegemaakt) dat het niet motiverend werkt als je naar repetitie moet als je 5 nummers moet spelen die je allemaal amper beheerst, of je het nou hebt geprobeerd of niet. Je hebt nu eenmaal andere verplichtingen die gewoon voor gaan. Als je elke week maar 1 nummer hoeft te oefenen en je krijgt het goede materiaal aangereikt, is dat veel leuker dan wanneer je zoveel hooi op de vork neemt als je nu lijkt te doen.

Eigenlijk moet je dus kijken naar hoeveel oefentijd realistisch is voor jou, en dan die tijd efficient inrichten.

[tom1984]

Ik ga denk ik ook eens op zoek naar een aantal mensen die willen samenspelen!

Een geoepje zou ik wel heel erg leuk vinden!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Kim Wilson]

Waar woon je precies? Misschien wonen er wel mensen bij jou in de buurt die een gitarist kunnen gebruiken.

[tom1984]

Ik woon in schoten bij antwerpen!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[john5]

Gitaar leren spelen en de vorderingen doe erbij horen gaan vaak in periodes. Ik heb gemerkt datvgeforceerd oefenen averechts werkt. Ik heb zelf gitaar leren spelen toen ik thuis woonde. Toen ik samen ging wonen en erven kleine op komst was kon ik al wel een stukje spelen. Ik ben ergens op een punt gekomen waarvan ik denk dat het mijn maximale niveau is en daar heb ik me bij neergelegd. Ik kan een hele strakke slagpartij wegzetten, soleren, tokkelen en echte akkoorden zijn niet aan mij besteedt.
Ik werk daarnaast nog in ploegendienst. Als ik bv 22:00 thuis ben kijk ik wat tv met de vrouw we babbelen wat. Als zij dan naar bed gaat zit ik vaak nog een uur of twee te spelen. Dit gaat echter wel ten koste van andere zaken natuurlijk maar zo hebben wij het thuis afgesproken en het werkt al 5 jaar.

Met inmiddels 2 kids, vrouw en fulltime job is het wel lastig om tijd te vinden. Maar probeer toch wekelijks een paar uur te spelen. En dat hoeft echt niet elke dag, maar liever 4 x 1 uur dan 1 x 4 uur.

Maar 3 avonden in de week met les bezig zijn, dan wordt het moeilijk om daarnaast ook nog thuis veel te oefenen.

Mijn advies: stop met lessen en zoek een leuk bandje. Liefst met muzikanten die al wat verder zijn. Zo dwing je jezelf min of meer om hun niveau te bereiken. Als zo'n bandje echt vooruit wil zullen zij jou ook dwingen om thuis te oefenen en je partijen te kennen.
Mijn ervaring was dat ik met gitaarles niet vooruit kwam en pas grote stappen ging maken toen ik in een bandje zat waarin iedereen net wat meer talent had.

[Pepe]

Ook wel een curieus advies bovendien, stop met lessen. Het kan zijn dat je verkeerd les krijgt maar dat is wat anders.
Vooruit komen is meer een kwestie van energie in de juiste dingen stoppen en een goede leraar kan daarbij helpen.

[tom1984]

Momenteel volg ik de lessen op de muziekschool dit jaar verder omdat ik ervoor betaald heb. Ik ben nu wel op zoek naar een band via een aantal sites en muzikanten pagina's op facebook. Als ik een bandje vind en daar alles voor wil geven zal er toch geen tijd meer zijn voor muziekschool! Of toch althans niet combineerbaar met een gezin!

Ik heb ook alles zelf in de hand om verder te komen. Ik heb een diploma notenleer en ben al 5 jaar bezig op die gitaar. Er is weinig dat ik zelf niet zou kunnen vinden of uitzoeken qua theorie!

Praktisch ben je nooit volleerd op gitaar, maar ik denk niet dat je daar perse een leraar voor nodig hebt!

Bedankt voor jullie goeie reacties!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Tupelo]

Je snapt niet wat ik bedoel. En gehoor werkt voor niemand makkelijk in het begin. Als mensen dat goed kunnen is omdat ze volgehouden hebben dat wel te doen ook al is het niet makkelijk. En dan wordt het op een gegeven moment 'makkelijk'. Gelukkig maar, wie zou anders die tabulatuur maken waar iedereen afhankelijk van is...

Maar het gaat erom hoe je iets instudeert. Hoe automatiseer je een stuk zodat je het goed kunt spelen. Hoe krijg je het in je hoofd......

Agree.
Wanneer je op gehoor opereert, na wat basis techniek, dan zal de paraboolbeweging in een later stadium meer progressie vertonen, dan wanneer je op muziekschool draait.
Langzaamaan valt alles binnen een concept.
Ik heb altijd het gevoel dat als het om progressie gaat dat het andersom werkt.
Wanneer je weinig les neemt, en veel op je gehoor doet, dan heb je een enorme brei om uit te zoeken.
Daarentegen, wanneer je eenmaal alles in kaart hebt, dan valt er gemakkelijk te herleiden waar een stuk muziek naartoe gaat.

Beetje een keuze tussen jezelf snel onder de aandacht spelen, door wat trukjes te leren, of doordrongen zijn van de mateire van je truckjes, tot je ineens begrijpt hoe een nummer in elkaar zit.
Ik merk het nu ik meer tijd op piano spendeer.
Het zou geen punt zijn geweest een x-aantal nummers, zelfs best moeilijke, te leren spelen op piano, maar transponeer het ff (en dan bedoel ik niet met het knopje), of vraag me te improviseren, en ik heb een probleem.
Na een periode verzuipen in ladders, akkoorden, het zoeken naar een bepaald trukje, hoe doe je zo een boogie ding ?, lijken dingen ineens veel gemakkelijker te zijn dan ik mezelf kon voorstellen.
Daarin schuilt de winst.

Verder is het voor een deel een fysiek dingetje.
Ik heb de eigenschap moeilijk stil te kunnen zitten, muziek maken is naast een creatieve, ontspannende ontwikkeling, een soort noodzaak voor me.
Vaak gaat het niet eens om de muziek, ben ik gewoon repetetief idiote dingen aan het uitvoeren op mijn gitaar, op de bank, voor de tv, moe of niet.
Prullen, ontdekken, lachen om mezelf.

Belangrijkste tip die ik heb (die weinig mensen ter harte lijken te willen nemen), is alleen je instrument bespelen wanneer je er echt zin in hebt/behoefte aan hebt.
Er is niets verschrikkelijker, voor jezelf, en voor mensen die luisteren, vind ik, dan musici die heel pragmatisch hun lessen opdreunen voor zichzelf.
Horror !! :o

Waarmee ik probeer te zeggen, een realistische oefentijd, is spelen wanneer je wilt spelen, en niet spelen wanneer je niet wilt spelen, daarmee raak je een nare fixatie op je progressie ook kwijt; komt liever vanzelf, spelenderwijs, met de nadruk op het 'spel-element'. :ok:

[Tupelo]

In mijn beleving ?
Het proces van ontdekken is wat muziek maken de moeite waard maakt, niet het uploaden van data in je systeem, met bijhorende oefeningen.
Je systeem hoort een soort speels zelfgroeiend iets te zijn. :)

[Tupelo]

Hmm, op grond waarvan neem je dat aan eigenlijk ?
Zat van hun werk is doordrongen met speelsheid, iets dat ik bij veel musici mis.
Een instrument beheersen, is iets anders dan bespelen.
Brian Jones was een heel erg speelse jongen.
En Keith zijn spel is eigenlijk ook doordrongen met eigenwijze speelsheid.
Op mijn beurt zou ik denken dat niemand over hen gehoord zou hebben, wanneer ze keurig hun lesjes gevolgd hadden, en niet out of the box getreden waren, spelenderwijs hun grenzen hadden verlegd.

[Tupelo]

Misschien heb je wel gelijk.

Ik wist niet dat Keith klassiek is opgeleid, wel dat Brian in muzikale kringen is opgegroeid.
Overigens bedoel ik niet dat je er niet hard voor zult moeten werken.
Maar wel dat je niet met tegenzin moet oefenen, al zal je daar misschien best ver mee kunnen komen, ik luister liever naar iets eenvoudigs dat voor mijn gevoel met plezier gespeeld wordt, dan naar complexe stukken die er heel pragmatisch uitgeperst worden.

Wat dat betreft ligt het bij mij.
Mijn voorliefde gaat meer uit naar wat experimentele, en singer songwriter gebaseerde muziek, dan naar erg ingewikkelde door virtuozen uitgevoerde stukken.
Een uitzondering daargelaten ben ik inderdaad van mening dat je het virtuoos zijn vooral aan de virtuozen moet overlaten, en beter plezier in wat je doet kunt nastreven, en zelfs als je virtuoos bent, dan komt het in dat geval vanzelf wel goed.

[harrie-beton]

Volgens mij kan je nog wel groeien na je 30e jaar, het komt wel neer op keuzes maken. Drie keer in de week naar de muziekschool? Dat is erg veel. Ik neem aan dat je die lessen moet voorbereiden?

Ik heb zelf ook full time werk en 2 kinderen en heb veel tijd erbij gekregen toen ik stopte met TV kijken. Nu al 10 jaar kijk ik geen minuut tv meer, dat levert enorm veel tijd op. Je zult mij ook niet in een tuin zien werken en heb ook geen kamerplanten. Scheelt allemaal tijd.

[SloeGin]

Probleem is dat als je echt goed wilt worden zowel op vlak van theorie/techniek/songwriting je minstens 6 uur per dag moet oefenen (zoals de groten der aarde het gedaan hebben). Een half uur per dag is eigenlijk amper genoeg om achteruitgang te voorkomen vind ik ...

[Rickenbender]

Ben pas op m'n zeventiende met gitaarspelen begonnen. Wat akkoorden geleerd van een vriend en het eerste nummer om te oefenen was House of the rising sun, zaten gelijk al een hoop akkoorden in. Heb nooit dagen van 6 uur oefenen gemaakt, was meer periodes van dagen wel een uurtje en soms weken niet. Ben dus ook nooit ver gekomen in de eerste 6 à 7 jaar. Alhoewel ik het meest geleerd heb in de laatste 2 jaar dat ik in een bandje speelde. Daarna het bekende verhaal eerste baan, verhuizen, avond studie, gezin voor dat je het weet beland de gitaar op zolder en ben je bijna 30 jaar verder. Heb het een aantal jaren geleden weer opgepakt en les genomen.
Speel weer in een band en oefen hooguit een uurtje per dag, maar soms ook dagen niet. Ben in het begin goed vooruit gegaan maar heb het idee dat ik nu stil sta, wat natuurlijk niet vreemd is. Denk dat als ik een uur per dag zou blijven oefenen volgens een strak schema ik toch vorderingen kan maken maar wel heel langzaam. Maar een ding blijft het belangrijkste, plezier hebben, dan maakt het niveau niet zo veel uit.:ok:

[tom1984]

Holy....... Had een tijdje niet gelezen! Ik zal straks eens iets opnemen, simpele blues met een improvisatie solootje ofzo!

Het nadeel van muziekschool vind ik dat er heel veel geleerd wordt op korte termijn maar je krijgt weinig om dat op toe te passen!

Bijvoorbeeld: in klassieke gitaar leerde ik een stuk en daar zaten technieken in. Zo ga je stilaan verder en verder en zie je progressie.

Nu leer ik heel veel toonladders, arpeggios, jazzgrepen enzomeer maar dan zonder die liedjes, enkel de techniek an sich met een akkoordenprogressir bijvoorbeeld!

Ik moet dan zelf een techniek kiezen die mij ligt en mij interesseert om te verbeteren. Voor die techniek moet ik dan zelf nummers thuis spelen om die te verbeteren.

Op deze manier bouw je geen repertoire op maar enkel oefen je technieken en stukken van nummers!

Repertoire opbouwen en nummers spelen die ik leuk vind moet ik thuis doen op mezelf!

En inderdaad met 3 x per week muziekschool blijft enkel technieken oefenen over en repertoire voor het ensemble. Dat zijn dan 10 nummers op een jaar ofzo die je niet zelf kiest.

Ik wil echt gitaar spelen en ik wil echt op een podium staan af en toe, alleen die wegen naar Rome heb ik nog niet gevonden!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Harald]

Je gitaarleraar kan zich idd. concentreren op verschillende technieken. Repertoireopbouw zelf doen is veel voor de hand liggender dan je blijkbaar denkt. Alle leerlingen van je docent willen andere nummers spelen, vinden andere muziek leuk. Dat is bij een beetje volle lesagenda niet te doen. Bovendien zou het zomaar kunnen dat je door je eigen nummerkeuze niet alles voorbij kunt laten komen aan technieken en klanken. Als jij van Rammstein houdt, is het qua akkoorden niet echt spannend. Dan zou je heel veel missen. Wil je dan jaren later ineens eens iets anders gaan doen, dan mis je de basis die je nodig hebt om dat aan te pakken.


Repertoire opbouwen en nummers spelen die ik leuk vind moet ik thuis doen op mezelf! Op zich is dat dus helemaal niet verkeerd. Loop je vast met een nummer dat je thuis bekijkt, durf ik te wedden dat je docent je daar echt wel even mee wil helpen in de les. Zorg dan dat je weet wat je wilt vragen, en zorg dat je het betreffende nummer kunt laten horen. Werk je van tabs, neem die mee. Het is een denkfout dat het de verantwoordelijkheid van je docent is dat jij repertoire opbouwt. Dat moet je zelf doen. Anders heeft die docent weinig keuze, dan moet hij voor elk leerjaar een bundel met een klein aantal nummers maken, die iedereen dan leert. Net zoals dat bij de klassieke methodes gebeurt.

Tweede denkfout is dat het nodig is steeds hele nummers te leren om vooruit te komen. Als het gaat om technieken, vocabulaire (akkoorden, arpeggios, riffs en licks) is het veel efficienter om gericht kleine hapjes uit nummers te halen, i.p.v. steeds de hele solo te leren. Hele nummers zou ik alleen doen als je ook echt het hele nummer wilt kunnen spelen.

Derde denkfout: je weet nog niet eens in welke band je gaat spelen, en welke muziek. Hoe kan je docent jouw daar op voorbereiden door je nummers te leren? Het enige zinnige wat hij kan doen is zorgen dat je iig genoeg weet over de algemeen gangbare technieken. Als jij dan een band gevonden hebt heb je het gereedschap in huis om aan te pakken wat nodig is. Geen enkele band zit te wachten op de gitarist die stelt "Ik kan alles spelen, als het maar Smoke on the water of Smells like teen spirit is"

[tom1984]

Mijn leraar helpt mij met alles wat ik te vragen heb! Daar bestaat geen twijfel over! Hij stopt zelfs 1 a 2 nummers naar keuze in het lessenpakket!

Ik bedoel maar dat ik door de lessen en de te oefenen materie geen tijd heb om repertoire en vocabulair op te bouwen!

Ik ben nu een week bezig met de solo's van comfortably numb (die ik echt wil leren) waardoor ik dus niets kon doen voor de muziekschool.

Het probleem aan stukken van nummers blijft vind ik dat je precies nooit iets kan spelen. Als mij iemand vraag speelt is iets moet ik passen!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[FruscianteFan]

Tweede denkfout is dat het nodig is steeds hele nummers te leren om vooruit te komen. Als het gaat om technieken, vocabulaire (akkoorden, arpeggios, riffs en licks) is het veel efficienter om gericht kleine hapjes uit nummers te halen, i.p.v. steeds de hele solo te leren. Hele nummers zou ik alleen doen als je ook echt het hele nummer wilt kunnen spelen.

Hier ben ik het dan weer niet mee eens (met de rest wel van wat je zegt). Ik kom het zelfs nog geregeld tegen als we een keer een nummer jammen van bijvoorbeeld RHCP of Nirvana: destijds heb ik hem dan deels geleerd, en als ik hem een keer met een band wil spelen blijkt ineens dat ik de halve song nog niet kan spelen, of een compleet verkeerde timing in een break heb ofzo.

Net zoals je niet aan moet komen in een band met dat je alleen Smoke on the Water of Smells Like Teen Spirit kunt spelen, is het erg onhandig als je wel de lijpe tapsolo in Metallica's One kunt spelen, maar de intro niet kunt.

Wat dat betreft: ja, elementen uit songs halen kan nuttig zijn. Maar dan is het ook juist heel nuttig om je eerst door een nummer heen te worstelen, voordat je allemaal kleine dingetjes uit nummers kunt. Want als je in een band wilt spelen moet je ook dat saaie lijntje in het couplet kunnen, om maar iets te noemen. En die break goed timen.

[Kakihara]

Het probleem aan stukken van nummers blijft vind ik dat je precies nooit iets kan spelen. Als mij iemand vraag speelt is iets moet ik passen!


Dat is ook een ongelooflijke kutvraag :) Ik kreeg die vraag ook regelmatig en ik speelde dan La Bamba of Smoke on the Water. Oersaai om te spelen en nog saaier om naar te luisteren zonder andere instrumenten en zang. Behalve als ik toevallig die boeken van Cees Hartog bij de hand had waarin liedjes van 40-50 jaar geleden stonden, die gearrangeerd waren voor klassieke gitaar. En op klassieke etudes zit je publiek ook niet te wachten. Eigenlijk heb jij geen probleem, maar die toeschouwers: jij kan alleen maar gitaarpartijen spelen, maar een liedje bestaat uit zoveel meer dan gitaarpartijen alleen. Veel niet-muzikanten lijken dat niet te snappen :)

[FruscianteFan]

Mijn leraar helpt mij met alles wat ik te vragen heb! Daar bestaat geen twijfel over! Hij stopt zelfs 1 a 2 nummers naar keuze in het lessenpakket!

Ik bedoel maar dat ik door de lessen en de te oefenen materie geen tijd heb om repertoire en vocabulair op te bouwen!

Ik ben nu een week bezig met de solo's van comfortably numb (die ik echt wil leren) waardoor ik dus niets kon doen voor de muziekschool.

Het probleem aan stukken van nummers blijft vind ik dat je precies nooit iets kan spelen. Als mij iemand vraag speelt is iets moet ik passen!


Sent from my iPhone using Tapatalk

Beter iets leren wat je echt wilt dan iets wat moet van school ;)

en ja die vraag "speel eens iets".... tegenwoordig heb ik twee opties: ofwel ik zeg "ik speel toch al?" (want meestal komt de vraag op het moment dat je al speelt), ofwel ik geef de gitaar door aan iemand die in z'n eentjes liedjes speelt. Het is en blijft een enorme kutvraag.

[tom1984]

Wallis, dat doe ik dan ook com numb is 100% blues scale en daar kan ik wel wat mee weg!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[FruscianteFan]

en dus ?
je zit nog steeds in die goeie band :)
waarom imho om gaat is ,
dat mocht het nodig,zijn je de kwaliteiten bezit om die nummers snel te leren
hoe dat punt te bereiken ?
heb daar wel een mening over maar die gaat nu ff ,m'n tiep kwaliteiten te boven

Het is iets wat ik heb geleerd: dat het erg nuttig is om een nummer van begin tot einde te leren, en dan te concentreren op de moeilijke stukken. Ik dacht, ik geef het even mee ;)

[Harald]

hangonhangonhanoooonnnn! Ik zeg niet dat je NOOIT hele nummers moet leren. Absoluut verstandig om dat ook te doen. En dan niet alleen die ene gitaarpartij, maar kijk ook eens naar evt. 2e, 3e of tigste gitaarpartij, wat de bas doet, wat de drums doen, wat toetsen doet... zanglijn. Maar voor het uitpluizen van techniekjes zijn fragmenten het beste. Dan kun je je concentreren op het feitelijke issue.

Maar hele nummers zou ik dus niet zo snel in de les verwachten. Smoke on the water is dat mee te doen, behalve de solo stellen de partijen technisch niet zo veel voor. Maar bij veel nummers zou het enorm ophouden om het hele ding te doen. Kies zelf thuis iets uit wat je van voor naar achter wilt kunnen spelen, en ga daarmee aan de slag. Vanuit de lessen wil je uiteindelijk het gereedschap en de vaardigheiden krijgen om dat ook succesvol te kunnen doen. Bovendien, als je die eenmaal ontwikkeld hebt, leer je dat nummer ook veel sneller.

Voor wat betreft de vraag "speel eens wat?": Als gitarist maak je onherroepelijk de fout dat je indruk wilt maken. Hoppa, één of ander vreselijk ingewikkeld ding dat de meeste mensen niet eens kennen. Resultaat, glazige blikken.... vervolgens rammelt iemand de akkoorden van Knockin on heaven's door, en zingt dat nog rammelender mee, om een half uur later met een leuke dame het feest te verlaten... Kies iets simpels, dat iedereen kent. Iets dat iedereen gelijk wil meezingen, helemaal goed. Jij hoeft je niet moe te maken, en je bent de getapte gast. Op dat feestje zit echt niemand erop te wachten dat jij het thema van Protocoll van John Scofield perfect kunt spelen. Hoe knap dat ook is.

[muffstuff]

Mijn leraar helpt mij met alles wat ik te vragen heb! Daar bestaat geen twijfel over! Hij stopt zelfs 1 a 2 nummers naar keuze in het lessenpakket!

Ik bedoel maar dat ik door de lessen en de te oefenen materie geen tijd heb om repertoire en vocabulair op te bouwen!

Ik ben nu een week bezig met de solo's van comfortably numb (die ik echt wil leren) waardoor ik dus niets kon doen voor de muziekschool.

Het probleem aan stukken van nummers blijft vind ik dat je precies nooit iets kan spelen. Als mij iemand vraag speelt is iets moet ik passen!


Sent from my iPhone using Tapatalk
Ik lees jouw zinnen als of je aan het schreeuwen bent vanwege de vele uitroeptekens.

Ik krijg ook sterk het idee dat jij moet gitaar spelen ipv dat je gewoon lekker plezier hebt. Ook dat j in een band moet spelen ipv dat je mensen vind die dezelfde passie voor muziek hebben. Het is geen voetbalelftal he? Het is creatief, plezier.

[tom1984]

Die uitroeptekens zijn een gewoonte denk ik omdat het kortstbij staat om op te duwen :-).

Ik ben inderdaad wel iemand die een enorme drang heeft naar perfectie en liefst ook vandaag en niet morgen. Ik wil dat loslaten en plezier hebben in gitaar spelen.

Hoe meer ik zou moeten studeren en daar geen tijd voor heb, hoe meer ik gefrustreerd geraak omdat ik niet alles onder controle heb :-).

Omdat ik dan niet weet waar beginnen, ga ik meestal youtube videos bekijken met gitaarspelende mensen, om mezelf dan te verwijten dat ik niet goed genoeg ben en meer moet oefenen.

Omdat ik de lat zo hoog leg heb ik ook maar weinig voldoening meestal.
Een band is gewoon de ultieme droom en dat wil ik echt graag.

Alleen vind ik van mezelf dat ik nog niet in een band thuishoor met mijn niveau. Probleem is dat ik me nooit goed genoeg zal vinden daarvoor, en dus ben ik al wel gewoon op zoek!

Ik heb een tijdje geleden de kans gehad en zelfs mijn leraar vond dat ik dat moest doen. Had alle partijen en liedjes mee bij hem. Ik vond van mezelf dat ik nog een jaartje moest wachten om eerst beter te worden in alles. Heel dom maar die fout maak ik geen 2 x. Waarschijnlijk ook wel een stuk onzekerheid.

Bon genoeg geklaag, gewoon doen!

Maar 1 uitroepteken gebruikt :-D


Sent from my iPhone using Tapatalk

[FruscianteFan]

al doende leert men...

Je kunt niet voor het eerst in een band gaan spelen en dan verwachten dat het gelijk perfect gaat.

[Pepe]

Geen fantastische techniek hebben bands als de Velvet Underground, Pink Floyd, de Pistols of Nirvana nooit weerhouden om een bandje te beginnen.
Passie en originaliteit worden soms zwaar onderschat.

[hessepes]

Ik ga denk ik ook eens op zoek naar een aantal mensen die willen samenspelen!

Een geoepje zou ik wel heel erg leuk vinden!


Sent from my iPhone using Tapatalk

In een bandje spelen, samenspelen met anderen: doen. Leuk en leerzaam!

Zelf heb ik weinig opgestoken van mijn gitaarles, eerlijk gezegd. Het was altijd een gezellig uurtje, maar van heel veel nummers wist ik slechts een rifje, een paar akkoorden. Ik kon geen enkel nummer 'doorspelen'. En ritme gitaar lukte ook maar niet.

Pas toen ik enorm veel moed had verzameld, heb ik op een oproep gereageerd en - verrassing - ik ging bij een coverbandje spelen. Pas toen ging ik met reuzesprongen vooruit. Mede dankzij de andere, ervaren, gitarist die erg behulpzaam was.

[tom1984]

Ik ben op zoek naar iets in de buurt. Kijk er naar uit om een paar mensen te vinden.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[harrie-beton]

Een quote om over na te denken: Van oefenen leer je alleen maar beter oefenen.

[tom1984]

Dan wil ik ni oefenen maar optreden en grooven haha.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Tupelo]

Een quote om over na te denken: Van oefenen leer je alleen maar beter oefenen.
Hele goede, vind ik, beschrijft eigenlijk precies dat wat ik veel denk te kunnen horen, bij mensen die niet out of the box van hun lessen lijken te kunnen komen.

[Harry]

Die uitroeptekens zijn een gewoonte denk ik omdat het kortstbij staat om op te duwen :-).

Ik ben inderdaad wel iemand die een enorme drang heeft naar perfectie en liefst ook vandaag en niet morgen. Ik wil dat loslaten en plezier hebben in gitaar spelen.

Hoe meer ik zou moeten studeren en daar geen tijd voor heb, hoe meer ik gefrustreerd geraak omdat ik niet alles onder controle heb :-).

Omdat ik dan niet weet waar beginnen, ga ik meestal youtube videos bekijken met gitaarspelende mensen, om mezelf dan te verwijten dat ik niet goed genoeg ben en meer moet oefenen.

Omdat ik de lat zo hoog leg heb ik ook maar weinig voldoening meestal.
Een band is gewoon de ultieme droom en dat wil ik echt graag.

Alleen vind ik van mezelf dat ik nog niet in een band thuishoor met mijn niveau. Probleem is dat ik me nooit goed genoeg zal vinden daarvoor, en dus ben ik al wel gewoon op zoek!

Ik heb een tijdje geleden de kans gehad en zelfs mijn leraar vond dat ik dat moest doen. Had alle partijen en liedjes mee bij hem. Ik vond van mezelf dat ik nog een jaartje moest wachten om eerst beter te worden in alles. Heel dom maar die fout maak ik geen 2 x. Waarschijnlijk ook wel een stuk onzekerheid.

Bon genoeg geklaag, gewoon doen!

Maar 1 uitroepteken gebruikt :-D


Sent from my iPhone using Tapatalk

het lijkt alsof je gitaarspelen ziet als een probleem dat opgelost moet worden, in plaats van iets waar je van zou moeten genieten. Speel en oefen wanneer je zin en tijd hebt, alleen dan werkt het. Een vriend van me ging golfen omdat hij dat leuk vond, maar is ook zo'n perfectionist dat hij er mee stopte omdat hij het niet goed genoeg onder de knie kreeg. Dus hij offerde het plezier op aan zijn drang naar perfectie. Gelukkig kwam hij er op terug, en klooit hij nu met veel plezier op zijn eigen nivo, met schijt aan de rest van de wereld..

[Comfortably Daniel]

Een berg goede adviezen die hier langs komen.

Ook ik denk dat je erg snel gaat bijleren als je in een band terecht komt...of ergens eerst eens een paar keer gaat jammen...wellicht dat daar dan ook een band uit komt.
Ik heb zelf nooit les gehad en heb mezelf min of meer alles aangeleerd door te luisteren en te blijven pielen...ging best aardig. Daarna met CD's mee spelen...ook best leuk. Maar toen ik "eindelijk" met anderen ging spelen kwam alles op z'n pootjes terecht en leerde ik zoveel meer in één avond dan normaal in een maand.

Je speelt nu al spul van Scofield zeg je...en dan denken dat je niet mee zou kunnen komen of niet genoeg zou zijn voor de gemiddelde hobby-band? Ik geloof toch dat je een verkeerd beeld hebt ervan ;-) en das niet vervelend bedoeld.

[tom1984]

Amen to that!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[harrie-beton]

Dat zegt niet zoveel, ik heb gitarist gehad die geweldig kon spelen, hele stukken van Saskioni maar waardeloos in een band. Hij volgde zijn eigen tempo en na paar maten liep hij niet met de band mee. Hij ging stug door en kon niet meer inhaken.
"Don't call us, we call you"

[Kakihara]

Je speelt al 5 jaar, zit in het jazzcombo van de muziekschool, d.w.z. dat je al wat theoretisch kennis hebt en dat je kan luisteren naar anderen in de groep: je hebt voldoende basis (meer dan velen hier op het forum, inclusief mezelf) om in een bandje te spelen. Maak dit schooljaar nog af als dat lukt, en zoek ondertussen wat mensen om mee te jammen, maakt niet welk instrument ze spelen.

[affa]

Dat zegt niet zoveel, ik heb gitarist gehad die geweldig kon spelen, hele stukken van Saskioni maar waardeloos in een band. Hij volgde zijn eigen tempo en na paar maten liep hij niet met de band mee. Hij ging stug door en kon niet meer inhaken.
"Don't call us, we call you"

zonde
want die dingen speel je niet zonder een behoorlijke dosis talent
tenzij het (just like me) een eigenwijze lul was
want "ritme" valt gewoon aan te leren ook aan de zgn onritmische figuren
kwestie van hard oefenen met den metronoom
saai als de tyfus maar het werkt

[Tupelo]

Er valt voor allebei iets te zeggen.
Ik kom regelmatig langs twee verschillende woningen waar twee blazers oefenen.
Eentje daarvan klinkt alsof hij best een partijtje kan blazen, de ander is overduidelijk beginner.
Beiden oefenen de bekende meuk voor blazers, when the saints come marching in, kerstliedjes, klassiekers.
Dat ene adres dat beter klinkt kan ik lijden, maar erg veel indruk maakt het niet op me, gozer of dame is gewoon wat verder met repeteren dan het exemplaar een paar blokken verder.
Onlangs hoorde ik een derde iemand spelen, ook van het bekende werk, en dat klonk te gek, welliswaar wat foutjes hier en daar, maar de stukken daartussen met zoveel passie en eigenheid ingevuld, dat die foutjes het ene oor in en het andere uitgingen.
Bleek later zo een roma straatjochie te zijn, dat op straat staat te blazen.
Nu zal die misschien ook keurig zijn lessen gevolgd hebben, dat weet ik niet, maar tjonge, wat klonk dat lekker, en wat klonken die andere twee, zelfs het exemplaar dat vrij ver gevorderd is een partij saai en levenloos zeg.

[Tupelo]

Then again, dat Roma joch zijn realistische oefentijd zal gemiddeld best hoog liggen. :)

[Harald]

Dat zegt niet zoveel, ik heb gitarist gehad die geweldig kon spelen, hele stukken van Saskioni maar waardeloos in een band. Hij volgde zijn eigen tempo en na paar maten liep hij niet met de band mee. Hij ging stug door en kon niet meer inhaken.
"Don't call us, we call you"

Als je ritme niet echt ontwikkeld is speel je de noten van Harry misschien wel, maar dat stuk gaat er echt niet lekker uit komen. Ook dat soort muziek heeft time en groove. De ellende is dat je dat altijd alleen speelt. Er zijn daardoor relatief veel gitaristen in die hoek die hun groove ontwikkeld hebben. Maar dan kun je een goede uitvoering van Sacksioni, Tommy Emmanuel of Leo Kottke ook wel vergeten.

In bandjes spelen hoeft dat ook niet echt op te lossen. Er zijn ook genoeg drummers en bassisten (om het over gitaristen en zang nog maar niet te hebben) die hun timing niet op orde hebben... Een heel enkele keer werkt het dan op één of andere manier toch nog wel, maar dat zijn de echte lucky few die ergens een andere "X-factor" hebben.

Begin voor de gein eens te luisteren bij 2'50'' en zet hem dan terug naar het begin...


https://www.youtube.com/watch?v=pSdrG2Rl77g

[dntfckwth me]

schat zo'n 20 bpm sneller net te veel

grappige is dat men altijd naar mr richards wijst als het om ritme gaat
gezien z'n achtergrond denk ik meneer een perfecte timing heeft (had)
net zo als z'n zang kwaliteiten denk dat hij veel beter kan/kon
maar heroine/drank/een bassist waar je de pest aan heb doen volgens mij rare dingen met je timing

maar nogmaals over "die" gitaristen
geef ze een kans maar ze moeten wel willen
ritme"gevoel" is is aan te leren
Fijne motoriek/coordinatie niet of nauwelijks

[barno]

Een heel enkele keer werkt het dan op één of andere manier toch nog wel, maar dat zijn de echte lucky few die ergens een andere "X-factor" hebben.

Begin voor de gein eens te luisteren bij 2'50'' en zet hem dan terug naar het begin...


ik vind dat zeker bij rootsmuziek time een relatief begrip mag zijn. Je kan het als een alternatieve vorm van dynamiek zien. Er staat nergens geschreven dat een nummer zelfde time moet blijven houden. Mag natuurlijk niet zo zijn dat het enkel een gevolg is van niet in time kunnen spelen. Ben er tamelijk zeker van dat Tommy E bij bepaalde stukken live ook speling heeft op zijn time.

Dit gezegd zijnde, heb es met een retegoeie (slaapkamer)muzikant gespeeld en dat was echt onmogelijk omdat hij zijn time liet afhangen van de moeilijkheidsgraad van de licks. Nooit rekening moeten houden met andere factoren dan zijn eigen voet. tja, dan houdt het op natuurlijk;

[dntfckwth me]

zou um metronoom kado doen en zeggen zie je over 2maanden weer

[Harald]

Het hoeft zeker niet altijd strak op de click. De groove die ontstaat tussen de verschillende instrumenten is wat dat betreft veel belangrijker. Dat moet kloppen. Je kunt muzikaal met de time spelen, maar vaker is het simpelweg een geval van time niet kunnen beheersen. Zelfde geldt voor de groove. Heel bewust net voor of achter de tel spelen is een stuk moeilijker dan het klinkt. De meeste muzikanten doen het één, of het ander, en dan altijd.

[dntfckwth me]

Het hoeft zeker niet altijd strak op de click. De groove die ontstaat tussen de verschillende instrumenten is wat dat betreft veel belangrijker. Dat moet kloppen. Je kunt muzikaal met de time spelen, maar vaker is het simpelweg een geval van time niet kunnen beheersen. Zelfde geldt voor de groove. Heel bewust net voor of achter de tel spelen is een stuk moeilijker dan het klinkt. De meeste muzikanten doen het één, of het ander, en dan altijd.

dat bedoel ik ook niet en neem aan dat de meeste bands zonder oefenen
maar vin het zonde dat 2 blijkbaar redelijk goede gitaristen worden "gedumpt" omdat ze geen maat kunnen houden
terwijl dat probleem redelijk simple valt op te lossen

[harrie-beton]

Niet alles is op te lossen met een metronoom.

De gitarist die ik bedoel had 8 jaar muziekles en kon solo zeer goed liedjes van blad afspelen. Zijn benadering was echter als een doorvoer machine en hij was niet muzikaal en toondoof. Hij speelde muziek zoals een robot, ongeschikt voor een band.
Dit was voordat ik ging studeren want ik weet nu prima wat hij mankeerde.

[Pepe]

Een metronoom is niet zo belangrijk, je hebt meer aan een grote zak met licks. Chuck Berry's zijn altijd handig, je double stops, de BB Kings, wat Country bending, je pulls... het zijn de pivots waar je noten omheen legt. Ik verzamel ze nog steeds. Als ik een Youtube gitarist iets grappigs zie uithalen zoek ik dat even uit en wham bam thank you mam, in the pocket.
Het alphabet snel kunnen opzeggen is leuk & aardig maar je vertelt er nog geen verhaal mee.

Een metronoom is handig om te kijken of je timing wel goed zit, soms heb je daar geen goede kijk op.