een centimeter meer?

[grizzly]

Een standaard Spaanse/klassieke gitaar is rond de 10cm diep.
Mijn Bogdanovich is iets smaller met ruim 9cm diep.

Ik vraag me af wat er met het geluid gebeurt, als ik een klassieke gitaar bouw met een klankkast van 11, 12 centimeter of zelfs nog meer diepte?

[barno]

iets meer volume, mids, iets minder attack/hoog

De L00 Blues King van Gibson is een of twee centimeter dieper dan de originele L00's. Blijft een gitaar voor fingerpickwerk maar strummen klinkt beter met die diepere body.

dit zijn steelstrings maar ik vermoed dat effect bij nylons min of meer vergelijkbaar is. alleen is de vraag of je dat wil bij een nylon, balans tussen de snaren zal anders zijn. Verder is er natuurlijk ergonomie. dikkere body is wat onhandiger.

[stijnkenens]

Een flamenco wordt standaard rond de 8 cm hoog gebouwd. Samen met het iets dunner klankblad en kleinere / mindere balkjes wordt dat een heel percussief instrument.

Voor mezelf, mijn klassieke instrumenten hebben van zichzelf een redelijke bas, dus ik zal niet direct een dikker instrument bouwen, uit schrik voor nog meer bas ... Ik heb naar mijn gevoel een neiging om alles te licht te bouwen (ik gebruik de cijfertjes op een plan als referentie, maar eindig vaak te dun, smal ...) omdat ik meer op gevoel werk. Ik moet mezelf aanleren dat een klankblad echt wel wat dikker mag.

Daarnaast mijn Loo is ook heel licht begouwd, maar dat is een bom, en blijft na al die jaren toch redelijk stabiel, hoewel ik ze gemakkelijk als hygrometer kan gebruiken: te droog = balkjes zichtbaar. Vochtiger klimaat= egaal klankblad :D



s.

[Enra]

Diepere klankkast betekent meer laag en een relatief 'tragere' respons. Ondiepe gitaar geeft meer hoog en vooral een feller hoog door de snelle respons. Groter klankgat geeft meer hoog, kleiner klankgat meer laag. Joni Mitchel had ooit een gitaar met een uitneembaar inzet stuk voor het klankgat van haar gitaar. Zo kon ze zelfs gedurende optredens het geluid manipuleren. Je kunt de bouw van elke gitaar op deze wijze manipuleren, zij het binnen grenzen.

Ik bouwde ooit een kleine steelstring met een 14 centimeter diepe klankkast in een poging dat laag naar voren te halen. Achteraf viel dat tegen. Ik denk dat dat komt doordat er eveneens een bruikbare verhouding moet bestaan tussen wat je bovenblad als resonator kan produceren en de diepte van je instrument.

Groet,
Arne

[grizzly]

Ok, dus als ik het goed begrijp, resulteert meer diepte/volume (binnen grenzen) in meer laag.
Het lijkt erop, dat deze grenzen min of meer worden beperkt door de maat van het bovenblad.
Naar die grote Mexicaanse bas gitaren kijkend, zou je inderdaad kunnen concluderen, dat je naar mate je meer diepte toevoegt ook een groter oppervlak van het bovenblad nodig hebt om de toegenomen lage resonantie aan te kunnen.

Ik heb nu een gitaar gebouwd van 9 cm diep, die ruimschoots midden en hoog heeft.
Mijn volgende wil ik wat meer laag in proberen te krijgen, dus met 11 cm diepte zou het geluid een beetje meer naar laag verschuiven, maar wat ik daarmee kan bereiken is wel wat beperkt.

Ik bouw voorlopig voor de lol en niet voor een ander. Puur om wille van het opdoen van kennis en vaardigheden.

[barno]

ik zou in functie van meer bas eerder mikken op andere bracing / ander hout

[grizzly]

ik zou in functie van meer bas eerder mikken op andere bracing / ander hout

Ok, zoals? (soorten hout en modellen bracings?)

[barno]

Ok, zoals? (soorten hout en modellen bracings?)

ben niet zo thuis in klassieke gitaren bouw maar bij steelstrings zou ik dan bv denken aan scalloped bracings en rosewood/mahonie voor back and sides en ev ceder voor de top

[Rizz]

Ik zou dan eerder gaan voor Rosewood en als je het beste van spruce en ceder wilt combineren: redwood top. Misschien een beetje vloeken in de kerk voor klassieke gitaren, maar waarom niet? het is sws prachtig hout!

En ik lees hierboven een kleiner klankgat, dat hoeft niet veel te zijn om te werken, schat ik zo in..

[grizzly]

Voor mij is niets vloeken in de kerk hoor, ik heb geen limieten in uitproberen.
Op dit moment heb ik wel diverse Spruce tops en Ceder tops liggen.
Echter heb ik helaas geen Redwood of WRC in huis, daar ben ik wel naar op zoek.

Of de houtkeuze voor back en sides werkelijk zo veel invloed heeft op de klank, daar heb ik nog wel wat twijfel over.
Persoonlijk denk ik dat de keuze van de top en de bouwwijze meer invloed hebben dan de back en sides.
Veel spelers en bouwers zullen ongetwijfeld een andere ervaring hebben.

Ik wijk niet veel af van mijn eerste klassieke.
Ik gebruik wederom Plataan voor achter en zijkanten, maar nu Ceder voor de top i.p.v. Spruce.
Tevens zal ik wat meer volume maken door 2cm diepte erbij.
Eigenlijk is 2 onderdelen wijzigen al niet echt handig, omdat je dan niet zeker weet welk van de 2 de meeste verandering brengt :(
Ook de hals zal ander materiaal zijn. . . .hmm misschien moet ik niet direct stoeien met meer volume, maar eerst gewoon Plataan en Ceder mengen.

[Enra]

Naast bouwwijze spelen ook houtsoorten en vaardigheden van de bouwer een rol.
- Qua bouwwijze kun je dus rommelen met afmeting van diepte, klankgat, bovenblad (grotere gitaar), mensuurlengte, enz.
- Wat betreft houtkeuze... Je bovenblad is de resonator voor je gitaar. Je achterblad (en zijwanden) de reflector van de toon. Verschillende houtsoorten, verschillende klankeffecten. Sommigen noemen dat 'klankkleur'.
- De vaardigheden van de bouwer werken door in de constructie. Als voorbeeld. Laat je je materiaal te dik, dan zal er niet uitkomen wat eruit kan komen. Maak je het te dun, dan loop je het risico te verliezen wat erin zit, of loop je het risico de levensduur van het instrument verkorten.

Ik heb overigens een pesthekel aan de term 'klankkleur', in de praktijk leidt die alleen maar tot geneuzel die meer zegt over persoonlijke beleving dan over een algemeen aanvaarde maatstaf. Denk maar aan de termen: 'een zilveren toon, een weke toon, en zo voorts'. Voor iedereen is de beleving bij een dergelijke uitspraak anders.

Groet,
Arne