Don't Think Twice - Bob Dylan

[flo12392]

Ha mensen,

Ik blijf een beetje experimenteren. Eerder vooral fingerstyle, akoestische rendities en eigen fingerstyle composities geplaatst, maar nu een keer wat anders: We gaan erbij zingen! Ben er achter gekomen dat ik dat toch wel leuk vind om te doen, dus hier maar eens een poging:

https://www.youtube.com/watch?v=eUZ1oHxgwb8

Opbouwende kritiek is welkom!

Florian.

[JimiDylan]

Hey Florian, best wel tof :)

Ik ben een grooooot Dylan fan (zelf ook al een shitload aan covers van hem online staan), en jouw cover is goed! Gitaarspel vind ik het beste, zang ook helemaal niet verkeerd, het enige waar het m voor mij nog aan schort is je accent, dat is nog te 'nederlands'. Het hoeft natuurlijk niet het Dylan accent te zijn, je moet ook een beetje je eigen ding doen, maar dit is op plaatsen nog echt nederlands. Verder heel tof gedaan! Benieuwd naar evt volgende covers :)

[flo12392]

Bedankt voor je reactie! Een reactie van een Dylan fan telt uiteraard voor twee ;) Goed om te weten waar ik vooral aan moet werken, ik zal de komende tijd maar eens op mijn uitspraak gaan oefenen. Kan ik jouw covers ook ergens bekijken?

En misschien nog een goede vraag aan een Dylan-fan: Welk nummer zou jij me aanraden om als volgende te spelen als je weet dat ik deze combinatie van fingerstyle spelen en erbij zingen leuk vind? (Heb de vraag ook elders op het forum geplaatst, maar tot op heden nog zonder succes helaas)

[Plant]

Klinkt goed hoor :) Mooie opname, zingen en spelen kun je - dat staat vast. Je stem klinkt 'naturel', geen gemaakt stemmetje of andere poespas. Als dit een eerste probeersel is staat ons nog wat te wachten :)

[JimiDylan]

Hey Florian, dit is mijn youtube account, staan er een aantal op: https://www.youtube.com/user/NickPilmeyer/videos?sort=p&shelf_id=2&view=0 (er slingeren volgens mij nog wat meer rond op het internet xD)

Verder, Dont think twice its allright is wel de beste fingerpicking song van dylan, maar er zijn er nog wel een aantal zoals bijvoorbeeld Buckets of Rain of Just like a woman :)

Tip wat betreft uitspraak: Zonder accent kunnen praten betekent vrijwel altijd ook geen accent in het zingen (accentloos zingen is namelijk makkelijker dan accentloos praten). Je zou daar dus op kunnen oefenen door of met iemand in het engels te praten (prefereerbaar een native speaker) of als dat niet gaat dingen uit series en films proberen te imiteren.

[Duhsjaak]

Ik heb door op het juiste moment te beginnen met zwemmen de leeftijd, dat ik the rise and fall van Bob Dylan helemaal heb mee gemaakt.

Het vroege materiaal waarvoor ik dus ooit helemaal gevallen ben heeft wel iets van zijn glans verloren. Zum kotsen moest iedereen Dylan materiaal doen. Ook het cover bandje The Byrds, die ik dan weer wel erg leuk vond. Maar als iemand er nog met onbevangen enthousiasme tegenaan gaat, ga ik er toch weer lekker voor zitten. En dit stelt helemaal niet teleur.

Met Jimi heb ik wel een beetje een probleem met de uitspraak. Die doet een beetje afbreuk aan het fraaie geheel. En het ondergoed op de radiator ook.

Ik vermoed (want ik ga het alleen hebben over de uitspraak hoor) dat het eerder iets is dat samenhangt met 'onvoldoende aandacht voor', of gewoon niet voldoende bij stilgestaan.

Er zijn grofweg drie mogelijkheden:
- Engels Engels
- Amerikaans Engels
- slurring

Keuze 1:
Met slurring wordt het opzettelijk binnensmonds uitspreken van teksten bedoeld. Een oud vriendje van mij* was daar erg goed in. Helaas was zijn slurring in belangrijke mate door alcoholische versnaperingen veroorzaakt. Jammer, want gewoon jammer en zijn beeldschone Beverly heeft het daardoor ook voor gezien gehouden. Ook zonder overmaat aan alcohol is slurring leuk, want je maakt een instrument van je stem. Da's een essentieel andere benadering dan stem + instrumentale begeleiding.

Keuze 2:
Het komt dus neer op kiezen. Persoonlijk vind ik Engels Engels voor de hand liggen. Het zijn onze buren. Als je Duits gaat leren, concentreer je je ook niet op het polka Duits dat hier en daar in de V.S. wordt gesproken.

Keuze 3:
Derde punt waarvoor je moet kiezen is de plaats waar je je klankvorming in je mond laat ontstaan. Blijf je bij de houterige en keel-achtige manier van praten die met NL spraak samenhangt, dan wordt het nooit wat.

Je zet je boventanden bovenop (in plaats van ruim voor) je ondertanden. Je laat alle klanken zover mogelijk voor in je mond ontstaan en je gebruikt veeeeel meer adem dan bij NL.
Come here (in NL kom heer - wat mijn uit e kast gekomen neefje een aanlokkelijke uitnodiging vindt)
Come here (in Engels Khhhum hhiaar)
Om maar een voorbeeld te noemen.

Veel Engels spreken, je teksten door de kamer ijsberend of touwtje springend in studeren en veel Radio Four luisteren.
Brain of Brittain, Gardners question time etc. Zelfs als het niet posh (kak) is, dan wordt er prachtig Engels gesproken op The BBC.

Wij leren allerlei zooi op school, maar wij leren niet hoe te leren. Dit ijsberen of springen is een effectieve manier om verschillende lange termijn geheugens te activeren.
Het mooiste qua bewegen is natuurlijk een Engelse fuck buddy, want dan spreek je gegarandeerd na drie weken vlekkeloos Engels.

Ook als je voor werk/studie dingen er in moet stampen is de combi hardop uitspreken/bewegen heel effectief.

Zo, even een kort stukkie van Duhsjaak en je dag kan beginnen toch? En wat mij betreft: Murder another Dylan song for all I care. Ik ga weer luisteren.
Vriendelijke groet, Gus


*John Martyn

[akkebaas]

Wat betreft die meneer van de slurring: dat hij nogal dol was op alcoholische versnaperingen is een feit, en dat dat zijn carriere niet meteen vooruit geholpen heeft ook, maar volgens mij was zijn uitspraak wel degelijk een bewuste keuze. En 't klonk geweldig, op zijn best was meneer Martyn echt wereldklasse. Op zijn slechtst viel hij van het podium.

[Duhsjaak]

Wat betreft die meneer van de slurring: dat hij nogal dol was op alcoholische versnaperingen is een feit, en dat dat zijn carriere niet meteen vooruit geholpen heeft ook, maar volgens mij was zijn uitspraak wel degelijk een bewuste keuze. En 't klonk geweldig, op zijn best was meneer Martyn echt wereldklasse. Op zijn slechtst viel hij van het podium.

Ahhhhhhh......, je kent hem! Da's fijn. Hij is helaas overleden, maar je bent pas dood als niemand meer aan je denkt.
Beverly heeft ooit gezegd, dat alle emotie op het podium eruit kwam en dat er daarna onvoldoende over was voor haar.
Een diep trieste balans.

Wat niet wegneemt dat de man werkelijk beeldschone dingen heeft gedaan. In Engeland en in Utrecht bijvoorbeeld. Waarvan ik nog een prachtopname heb (op cassette) die nodig digi moet worden gemaakt. Ten onrechte wordt hij overgeslagen als het gaat om folk vernieuwers.

Ook nog een radiouitzending op cassette die helemaal aan hem is gewijd. Met onder andere een in Jamaica geremixte versie van Johnny Too Bad. Je weet werkelijk niet wat je hoort.

Ik vind het werkelijk super dat je hem kent. Heb je hem ooit live gezien?
Met excuus aan TS voor het ontsporen van een leuke draad.
Vriendelijke groet, Gus

[akkebaas]

Jazeker ken ik hem, en ik ben een fan, vooral dan van de albums uit de jaren 70, met Solid Air en One World als mijn persoonlijke favorieten.
Ik heb hem 1 keer live gezien in Brussel, toen ik een jaar of 13 was en muzikaal dus nog zeer naief. Een duoconcert met de fantastische Danny Thompson was dat. Ik kon niet echt plaatsen wat ik hoorde maar ik wist wel dat ik het geweldig vond. Ik heb later nog een bootleg teruggevonden uit dezelfde periode ('Germany 1986'), dat bracht veel herinneringen terug.

Sorry inderdaad aan TS, maar een opportuniteit om over John Martyn te praten kan ik niet voorbij laten gaan:)

Voor wie hem graag wil leren kennen, de akoestische dingen uit de 'at the BBC' dvd vind je op youtube terug en zijn prachtig. 'Some people are crazy' is een goeie biografie.

[akkebaas]

Oeps, Duhsjaak, we hebben de draad van TS doodgedaan...

On topic dan: prima getokkeld, Florian, en je stem mag er ook wezen! En dat accent, tja, lastig om daar vanaf te geraken hoor. Waarom niet gewoon in het Nederlands zingen? Zingen is vertellen, en vertellen kan je het best in je eigen taal.

[JVGM-music]

Beter gezongen dan Dylan het nu doet maar niet zo goed als Dylan het vroeger deed. Het accent is inderdaad aanwezig maar mij valt meer op de timing en het wat vlak zingen....nu kon Dylan daar ook wel wat van maar die deed net die woordjes wat meer aanzetten dan jij nu nog doet. Probeer daar wat meer emotie in te leggen en je bent klaar.
Verder niets dan lof want voor mij is en gitaarspelen en zingen tegelijk ongeveer even lastig als qauntum-mechanica.
Dus chapeua!

[Duhsjaak]

Oeps, Duhsjaak, we hebben de draad van TS doodgedaan...

On topic dan: prima getokkeld, Florian, en je stem mag er ook wezen! En dat accent, tja, lastig om daar vanaf te geraken hoor. Waarom niet gewoon in het Nederlands zingen? Zingen is vertellen, en vertellen kan je het best in je eigen taal.

Florian vindt dat (gok ik maar) helemaal niet heel erg.
Want het gaat nog steeds op gemoedelijke toon (heel zijdelings) over slurring.
Ik heb op cassette nog een deel van het concert dat ie rond die tijd in Utrecht heeft gegeven, Met Danny Thompson en een vibrafonist die ook met Tim Buckley in London heeft gespeeld, maar waarvan ik de naam kwijt ben.
Zodra ik dat ooit eens digi heb gemaakt zal ik je een seintje geven.
De tranen zullen over je bekkie lopen, zo mooi als dat is.

Verder ben ik het 100% met je over dat verhalen vertellen.
Ik heb alleen één opmerking over je moerstaal. Ik ben zelf ooit ook met veel moeite op NL overgestapt. En dat zit m in het aantal lettergrepen. De Engelse taal heeft al meer dan 100 jaar geen spellingswijzigingen ondergaan. Dat houdt in dat ze begrippen gewoon 'maken' door het te omschrijven.
Wij plakken geheel volgens Germaanse traditie uit luiigheid of imponeergedrag steeds verschillende woorden aan elkaar en maken elkaar dan wijs dat het een correct NL woord is.

Waardoor je steeds vaker met het metrum in de knoop komt.
Het overgrote deel van de UK taal is ''en, twee of drie lettergrepen, bij ons is zes al geen uitzondering.
Milieuaansprakelijkheidsverzekering zijn er twaalf. Als je lied tekst dat toelaat heb je mazzel.

Ik heb me voorgenomen 'José's verjaardag' te posten in post je eigen songtekst. En dan zul je zien dat het lastig is om het verhaal te vertellen en toch eenvoudige taal te blijven gebruiken.

Oproep aan Florian: Luister minder naar Dylan; luister meer naar John and Beverly Martyn.
En luister naar Annie Schmidt, die zei: Luister niet naar je moeder. Dan komt alles goed met jou. En zer heeft gelijk gehad. Vervang je moeder door je mede forummer. Net een soort rebus hè?
Vriendelijke groet, Gus

[beck]

Klinkt goed. Prettig om te luisteren.