Mitch
28 mei 2014, 22:24
Ja wat een ding zeg. Ik ben niet gauw van mijn apropos en onder de indruk van een paar positieve reacties, maar na de eerste demo's op Youtube van Catalinbread zelf..
https://www.youtube.com/watch?v=LLh3QanGdpQ
... en zeker ook die van Just Nick, begon ik toch op zijn zachtst gezegd wel héél erg nieuwsgierig te worden. Het duurde even, maar uiteindelijk had ik 'm. Vrees niet fellow tonefreaks, deze week komen er weer nieuwe binnen bij De Gier :D
De korte versie voor zover nog niet bekend: Catalinbread is aan de slag gegaan met de Harmonic Percolator, een behoorlijk 'aparte' dirt box met een paar leuke mogelijkheden, maar dito nadelen. De truuk van het ding is vooral dat het door zijn ontwerp de even order harmonics benadrukt. De even getallen dus, en daar kun je lekker mee feedbacken :crazyhappy: Afijn, ze hebben dit ontwerp drastisch aangepakt. Wat van buiten opvalt zijn de regelaars. Input om de mate van ingangssignaal te regelen (en daarmee dus mate van pre-gain, oversturing, compressie, attack en deels klank). Density om de volheid/scherpte van de klank te regelen (vol laag of afgekapt en mede daardoor weer van invloed op mate van smerigheid van de oversturing en klank). Diodes is een blend knop tussen het minder sterk en het sterker oversturende deel van het pedaal. Dit was op het origineel schakelbaar, hier dus te blenden. Laat ik vast verklappen dat daar een groot deel van de magie zit van dit apparaat. Tot slot Output, voor volume. Hard nodig, want bij instellingen meer in het voordeel van het minder sterk oversturende deel heb je minder compressie dus meer volume: Output kan lager blijven en uiteraard vice versa. Maar welke instelling je ook gebruikt, hij komt nooit volume tekort.
Sound: zonder twijfel is en blijft dit een fuzz. Tikkie rasperig, nooit helemaal transparant maar toch blijft er heel veel van je sound intact, zelfs op fors oversturende instellingen. Er zit dus een duidelijke stempel op de sound maar tegelijk hoor je een hoop van je eigen sound terug en dat was best een verrassing. High gain fuzzes drukken een veel sterker stempel, fuzzfaces ook maar die schonen wel weer netjes op. Wat betreft dat gedrag zit de Karma Suture wel in die hoek, maar door de harmonischen is het toch weer totaal niet te vergelijken met een fuzzface (ja, naast elkaar gehad). Dat zit zo...
Het benadrukken van de even harmonischen zorgt voor een bescheiden dipje in de mids. Niet zoals dat met een Fuzzface of in sterkere mate een Big Muff kan zijn, maar een klein dipje zit er wel. Daarvoor terug krijg je een fractie scherpere klank die je in staat stelt om super makkelijk te feedbacken. Nou heeft mijn set (AC30, greenbacks) daar toch al niet zo'n moeite mee, maar om 't moeilijk te maken heb ik mijn twee uitersten gebruikt voor de test. Eerst mijn Gretsch (thinline, full hollow) die makkelijk genoeg feedbackt, maar normaal gesproken zelden op een gewenste toonhoogte. Het andere uiterste mijn De Gier custom, die volvet en dynamisch is maar vrijwel niet te feedbacken. Nou, met beide beestjes wist ik niet wat ik meemaakte!
De Gretsch, met de Density een tikkie lager waardoor nét genoeg laag werd afgekapt, was volledig controleerbaar te feedbacken. Op vrijwel iedere positie was er met akkoorden een perfecte sustain die overging in feedback. Met de De Gier kon juist die Density volledig open blijven en kon er puik mee worden gefeedbackt. Wel kwam ik erachter dat dit nóg leuker werd door de Karma wat milder in te stellen (Input en Diodes laag op een kwart open) en dan met een boost en drive die er vóór stonden er weer porrie in terug brengen. Hierdoor kon het van een beetje ranzig, naar vol knallen naar Muff-achtige sustain en feedback. Fun, fun, fun!
Dynamiek: die is dus echt subliem. Meestal heb ik een hekel aan veelzijdige effecten omdat ze karakterloos kunnen zijn, maar met dit ding kun je prima van een dirty boost naar een fuzzy drive naar een fuzzy wall of sound. Overal hoor je hetzelfde randje fuzz en karakter doorheen, je pikt 'm er zo uit ten opzichte van clean of dirty boosts of drives. Door de Diodes regelaar en zeker ook de Input kun je van vrijwel compressieloos naar volledig plat en alles daartussen. Vier regelaars en dan zó'n breed bereik: ik ben onder de indruk.
Side notes: valt er nog iets op aan te merken? Jawel hoor. Zoals al gezegd, je haalt er een tikkie mids mee weg en het geluid kan bij bepaalde settings een tikkie scherper worden in het hoog. Niks geks, maar het moet vermeld. Met de toonknop van je gitaar kun je de scherpte prima bijstellen zónder dat dit ten koste gaat van de sustain of feedback en met een boostertje (of als booster ingestelde drive) kun je er met gemak iets meer mids bijknallen. Zoals ik met mijn Muff ook graag een middy driveje er vóór zet om door mix prikkende leads eruit te persen, zo moet dat bij deze ook. Door de klank vond ik 'm met een solid body wel duidelijk makkelijker door de mix prikken dan met de hollow. Maar meer kan ik er echt niet op aanmerken. Nou ja, hooguit dat het geen allemansvriendje is of een dertien-in-een-dozijn drive die het altijd wel goed doet in je top100 coverbandje. Maar om dat nou een nadeel te noemen :D
Conclusie: deze aankoop kwam voort uit de Ranzig, rauw en Vet zoektocht (ander topic). Is dit 't? Nou, grotendeels wel ja. Een overdaad aan laag kun je beter uit iets anders halen (Muff, maar die is weer veel smoother), rauw klinkt -ie bij een aantal settings genoeg en ranzigheid geeft -ie volledig! Zelfs mijn minst feedback vriendelijke gitaren zijn er gecontroleerd mee te feedbacken zonder dat 't ook maar in het minst braaf gaat klinken. Dikke props voor de heren van Catalinbread dat ze geen simpele kloon op de markt gooien, maar een slim aangepast ontwerp dat in de praktijk écht goed werkt en écht anders is dan andere dirtpedalen.
https://www.youtube.com/watch?v=LLh3QanGdpQ
... en zeker ook die van Just Nick, begon ik toch op zijn zachtst gezegd wel héél erg nieuwsgierig te worden. Het duurde even, maar uiteindelijk had ik 'm. Vrees niet fellow tonefreaks, deze week komen er weer nieuwe binnen bij De Gier :D
De korte versie voor zover nog niet bekend: Catalinbread is aan de slag gegaan met de Harmonic Percolator, een behoorlijk 'aparte' dirt box met een paar leuke mogelijkheden, maar dito nadelen. De truuk van het ding is vooral dat het door zijn ontwerp de even order harmonics benadrukt. De even getallen dus, en daar kun je lekker mee feedbacken :crazyhappy: Afijn, ze hebben dit ontwerp drastisch aangepakt. Wat van buiten opvalt zijn de regelaars. Input om de mate van ingangssignaal te regelen (en daarmee dus mate van pre-gain, oversturing, compressie, attack en deels klank). Density om de volheid/scherpte van de klank te regelen (vol laag of afgekapt en mede daardoor weer van invloed op mate van smerigheid van de oversturing en klank). Diodes is een blend knop tussen het minder sterk en het sterker oversturende deel van het pedaal. Dit was op het origineel schakelbaar, hier dus te blenden. Laat ik vast verklappen dat daar een groot deel van de magie zit van dit apparaat. Tot slot Output, voor volume. Hard nodig, want bij instellingen meer in het voordeel van het minder sterk oversturende deel heb je minder compressie dus meer volume: Output kan lager blijven en uiteraard vice versa. Maar welke instelling je ook gebruikt, hij komt nooit volume tekort.
Sound: zonder twijfel is en blijft dit een fuzz. Tikkie rasperig, nooit helemaal transparant maar toch blijft er heel veel van je sound intact, zelfs op fors oversturende instellingen. Er zit dus een duidelijke stempel op de sound maar tegelijk hoor je een hoop van je eigen sound terug en dat was best een verrassing. High gain fuzzes drukken een veel sterker stempel, fuzzfaces ook maar die schonen wel weer netjes op. Wat betreft dat gedrag zit de Karma Suture wel in die hoek, maar door de harmonischen is het toch weer totaal niet te vergelijken met een fuzzface (ja, naast elkaar gehad). Dat zit zo...
Het benadrukken van de even harmonischen zorgt voor een bescheiden dipje in de mids. Niet zoals dat met een Fuzzface of in sterkere mate een Big Muff kan zijn, maar een klein dipje zit er wel. Daarvoor terug krijg je een fractie scherpere klank die je in staat stelt om super makkelijk te feedbacken. Nou heeft mijn set (AC30, greenbacks) daar toch al niet zo'n moeite mee, maar om 't moeilijk te maken heb ik mijn twee uitersten gebruikt voor de test. Eerst mijn Gretsch (thinline, full hollow) die makkelijk genoeg feedbackt, maar normaal gesproken zelden op een gewenste toonhoogte. Het andere uiterste mijn De Gier custom, die volvet en dynamisch is maar vrijwel niet te feedbacken. Nou, met beide beestjes wist ik niet wat ik meemaakte!
De Gretsch, met de Density een tikkie lager waardoor nét genoeg laag werd afgekapt, was volledig controleerbaar te feedbacken. Op vrijwel iedere positie was er met akkoorden een perfecte sustain die overging in feedback. Met de De Gier kon juist die Density volledig open blijven en kon er puik mee worden gefeedbackt. Wel kwam ik erachter dat dit nóg leuker werd door de Karma wat milder in te stellen (Input en Diodes laag op een kwart open) en dan met een boost en drive die er vóór stonden er weer porrie in terug brengen. Hierdoor kon het van een beetje ranzig, naar vol knallen naar Muff-achtige sustain en feedback. Fun, fun, fun!
Dynamiek: die is dus echt subliem. Meestal heb ik een hekel aan veelzijdige effecten omdat ze karakterloos kunnen zijn, maar met dit ding kun je prima van een dirty boost naar een fuzzy drive naar een fuzzy wall of sound. Overal hoor je hetzelfde randje fuzz en karakter doorheen, je pikt 'm er zo uit ten opzichte van clean of dirty boosts of drives. Door de Diodes regelaar en zeker ook de Input kun je van vrijwel compressieloos naar volledig plat en alles daartussen. Vier regelaars en dan zó'n breed bereik: ik ben onder de indruk.
Side notes: valt er nog iets op aan te merken? Jawel hoor. Zoals al gezegd, je haalt er een tikkie mids mee weg en het geluid kan bij bepaalde settings een tikkie scherper worden in het hoog. Niks geks, maar het moet vermeld. Met de toonknop van je gitaar kun je de scherpte prima bijstellen zónder dat dit ten koste gaat van de sustain of feedback en met een boostertje (of als booster ingestelde drive) kun je er met gemak iets meer mids bijknallen. Zoals ik met mijn Muff ook graag een middy driveje er vóór zet om door mix prikkende leads eruit te persen, zo moet dat bij deze ook. Door de klank vond ik 'm met een solid body wel duidelijk makkelijker door de mix prikken dan met de hollow. Maar meer kan ik er echt niet op aanmerken. Nou ja, hooguit dat het geen allemansvriendje is of een dertien-in-een-dozijn drive die het altijd wel goed doet in je top100 coverbandje. Maar om dat nou een nadeel te noemen :D
Conclusie: deze aankoop kwam voort uit de Ranzig, rauw en Vet zoektocht (ander topic). Is dit 't? Nou, grotendeels wel ja. Een overdaad aan laag kun je beter uit iets anders halen (Muff, maar die is weer veel smoother), rauw klinkt -ie bij een aantal settings genoeg en ranzigheid geeft -ie volledig! Zelfs mijn minst feedback vriendelijke gitaren zijn er gecontroleerd mee te feedbacken zonder dat 't ook maar in het minst braaf gaat klinken. Dikke props voor de heren van Catalinbread dat ze geen simpele kloon op de markt gooien, maar een slim aangepast ontwerp dat in de praktijk écht goed werkt en écht anders is dan andere dirtpedalen.