Control - welke opbouw is beter?

[paulusdeBKB]

Luitjes,

Nieuw liedje gemaakt: Control. Geïnspireerd op de NSA-afluisteraffaire. De demo staat op Soundcloud (https://soundcloud.com/paul-van-egmond/control), en een fragment van een vroegere versie staat op Dropbox (https://dl.dropboxusercontent.com/u/64063546/control%200.51.mp3).

Ik heb er een paar vragen bij:

De Dropbox-versie begint met dubbel couplet, de Soundcloud-versie begint met prechorus en refrein. Ik heb voor het laatste gekozen omdat in mijn oren het refrein in de vroege versie te laat komt - er is dan al zo veel tonale informatie voorbijgekomen dat het refrein te weinig meer doet. Het gaat niet meer 'up'. Welke versie vinden jullie muzikaler?
In de vroege versie zing ik nogal bombastisch. Kom ik daar mee weg of klinkt het koddig?
Is het een leuk/goed liedje?

[Tupelo]

Prille begin doet me aan Georgio Moroder denken, daarna gaan we verder de jaren '80 in *(positief).

Zang dropbox versie vind ik echt veel beter dan Soundcloud, doe je best, leef je uit, bombastisch wat je wil, het klinkt heerlijk en past veel beter bij de muziek dan de Soundcloud versie, die ook niet slecht is overigens, maar dat zware van de dropbox versie vind ik fijner (doet een beetje Bowie aan).

Ik vind het een erg leuk liedje, as a matter of fact; super zelfs.
Het is frivool, dansbaar, refrein is lekker, het is catchy.

Kritiek ?
Ik zou de tekst zo hier en daar minder letterlijk maken op de coupletten "I want to find out where you keep your dirty secrets", dergelijke zinsbouw vind ik te Nederlands als je het Engelstalig doet en het mist (taal) ritme.

Maar goed, verder; errug lekker, ERRUG LEKKER !!

[Tupelo]

Oh, opbouw ?
Ik vind de dropbox versie het beste.

[paulusdeBKB]

Dank voor je opmerkingen Tupelo! Erg fijn om wat gerichte feedback te krijgen :)
Ben benieuwd wat de rest van de usual suspects op dit subforum er van vindt!

[Plant]

Leuk nummer. Bowie (zang) herken ik er ook wel in.
De dropbox versie klinkt wat 'puntiger', ik heb zelfs getwijfeld of er een fractie tempoverschil in zat omdat ie wat vlotter klinkt, maar na een paar keer afwisselend luisteren heb ik niet het idee dat dat zo is. Bij de soundcloud versie is de stem (deels) gedubbeld en is het her en der ongelijk. Ik denk dat daarom voor mij de dropbox versie wat strakker en plezieriger klinkt.

[Cageman]

Ik ga ook voor de dropboxversie. De functie van het oo ooh ooh in de sc versie in het begin is mij een beetje onduidelijk; het zingen komt daar ook ineens. Doordat in de db-versie de tekst gelijk begint, komen de accentjes synthesizer in het intro ook meer tot hun recht. Ook begint de db-versie met een couplet, waardoor je wat geleidelijker het thema binnenkrijgt. Dat bevalt mij beter dan het refrein(achtige) begin van de tekst in de sc-versie.
Verder zou ik misschien dat gesproken stukje over die lipstick in een bridge zetten met evt meer van dat soort tekstjes. Nu verwachtte ik dat het vaker terug zou komen.
Wel vind ik het einde van de sc-versie beter. Een fade-out past beter bij dit nummer, omdat het "I need to control you" zo vaak terugkomt en het herhaaldelijke ervan bijdraagt aan het thema.
Dat over de opbouw, beetje streng, zodat je er misschien iets aan hebt.

Je stem icm die synthesizers doet me ineens heel erg denken aan The Editors. Geinig.
Over het "Nederlandse Engels"; mag van mij best. Beter goed uitgevoerd NL Engels dan try-too-hard wegmoffel Engels waarin toch àltijd wel hoorbaar is dat 't niet native is. Dit lied zit er ergens tussenin. Lijkt me goed :).

Ik ben benieuwd hoe het eindresultaat gaat worden. Misschien nog een solootje? ;)

Loeters,

Merijn

[Duhsjaak]

For what it's worth, heeeel weinig zou ik denken, mijn commentaar.
De kreet 'met een neuslengte' is in onbruik geraakt. Mogelijk omdat daarbij volkomen duister is welke neus.
Is dat mijn opa's neus dan kon je nog van een uitgetekend (ausgezeichnet) verschil spreken.

Mijn neus is duidelijk aanwezig. Maar bij mij gereduceerd tot 'mag ik effe drie tissues, kan ik mijn neus snuiten'.
Zo heeft God zijn eigen logica, want iedere generatie wordt de overhang aan voorzijde minder prominent.

Met de neuslengte van mijn kleinkind wint Dropbox. EN ene makke als ik zou weten waarom.
Ik ben er een aantal keer voor gaan zitten en kom niet tot een heel duidelijk inzicht.

In het vinyl tijdperk zou ik puur gevoelsmatig uitbrengen. En hoewel de CD lang niet altijd zoveel beter is, is ie dat hier wel. Dropbox in de genummerde rij en sounddingest als hidden track.

Het enige dat ik niet kan rijmen aan deze (alweer geflikt hè, zak!!!) geweldige song is 'I'm afraid' in da tekst. Deze Sjaken worden gedreven door angst, maar voordat ze dat toe zullen geven.

Je lipstick toespraak is dichter bij de microfoon gedaan dan de zang. Dat maakt m een beetje topzwaar door het proximity effect, tenzij dat je opzet is geweest.
Opzettelijk? Dan laten staan.
Niet opzettelijk? Dan iets meer afstand (bij voorkeur de zelfde afstand tot de mic bewaren).

Heel heel heel fijne stukjes komen er uit dat Amsterdam. O ja, waarom fragment? Vinnum ook te kort hoor, daar niet van.
Vriendelijke groet, Gus

[paulusdeBKB]

Dank voor jullie aandacht voor mijn dilemma :)

En interessant dat jullie unaniem voor de Dropbox-versie gaan, ook al is die niet af en de soundcloud versie wel. De bridge en coda van de soundcloudversie horen natuurlijk ook in de DB-versie. Dat heb ik even laten zitten omdat de opbouw-vraag ging over het begin. Andere mensen in mijn omgeving vinden juist de versie die begint met refrein beter lopen. Maar zelf vind ik ook dat ik daarmee het idee meteen weggeef.

Ik ga voor de zekerheid de tekst eens opsturen naar een native speaker - volgens mij is die zin nml niet krom. Ik bedoel hem als taal/associatief grapje. Net als in het Nederlands kun je in het Engels een geheim hebben of een geheim bewaren (secret keeper uit Harry Potter, anyone?). Door te zeggen 'I want to find out where you keep your dirty secrets' verbind ik die twee met elkaar, en met de associatie dat iemand dingen in huis heeft waarvan hij/zij niet wil dat Big Brother het weet. Een vuurwapen, een liefdesbrief, drugs, een opblaaspop.

En ik proef bij jullie en anderen kritiek op het refrein. Misschien is het toch niet goed, en moet ik het durven weggooien en herschrijven. Zo ver ben ik nog niet, merk ik. Dus ik leg het liedje even weg en kijk er over een paar weken opnieuw naar. Dit is trouwens een terugkerend probleem bij me - ik heb nog 2 liedjes achter de hand met dezelfde makke. Het online zetten van dit liedje is voor mij een experiment om te zien of dat nieuwe inzichten oplevert en daardoor een beter liedje. Dat lijkt tenminste een beetje te werken, fijn!
Het lipstick-zinnetje is bewust dicht bij de microfoon gedaan, misschien een tikkie té.

[Duhsjaak]

Dank voor jullie aandacht voor mijn dilemma :)

En interessant dat jullie unaniem voor de Dropbox-versie gaan, ook al is die niet af en de soundcloud versie wel. De bridge en coda van de soundcloudversie horen natuurlijk ook in de DB-versie. Dat heb ik even laten zitten omdat de opbouw-vraag ging over het begin. Andere mensen in mijn omgeving vinden juist de versie die begint met refrein beter lopen. Maar zelf vind ik ook dat ik daarmee het idee meteen weggeef.

Ik ga voor de zekerheid de tekst eens opsturen naar een native speaker - volgens mij is die zin nml niet krom. Ik bedoel hem als taal/associatief grapje. Net als in het Nederlands kun je in het Engels een geheim hebben of een geheim bewaren (secret keeper uit Harry Potter, anyone?). Door te zeggen 'I want to find out where you keep your dirty secrets' verbind ik die twee met elkaar, en met de associatie dat iemand dingen in huis heeft waarvan hij/zij niet wil dat Big Brother het weet. Een vuurwapen, een liefdesbrief, drugs, een opblaaspop.

En ik proef bij jullie en anderen kritiek op het refrein. Misschien is het toch niet goed, en moet ik het durven weggooien en herschrijven. Zo ver ben ik nog niet, merk ik. Dus ik leg het liedje even weg en kijk er over een paar weken opnieuw naar. Dit is trouwens een terugkerend probleem bij me - ik heb nog 2 liedjes achter de hand met dezelfde makke. Het online zetten van dit liedje is voor mij een experiment om te zien of dat nieuwe inzichten oplevert en daardoor een beter liedje. Dat lijkt tenminste een beetje te werken, fijn!
Het lipstick-zinnetje is bewust dicht bij de microfoon gedaan, misschien een tikkie té.

Paulus deBKB ja, die ken ik.
Maar who The f**k is Harry Potter.

Bedien je je van flashbacks in een verhaal? Of dat verhaal een liedje of een script/boek vul maar in is?
En dat wou je van ons af laten hangen?
Allerlei gasten van allerlei pluimages and walks of life?
Je weet wel beter toch?
Wie weet zijn er mensén onder die stiekum, onder de dekens naar Marco Prostato luisteren.

Uiteindelijk weet er maar een figuur wat goed is voor jouw muziek. En één keer raden wie dat is.
Ik ga je op weg helpen, ik ben niet die figuur.

Succes met je zoektocht. O ja, goed dat je me helpt herinneren. Ik ga hier niet lopen zeuren over dat je hier twee liedjes had kunnen hebben in plaats van twee versies van hetzelfde liedje.
Nee, daaraan gaan we niet beginnen.
Nee, dat is niet gezellig en gezellig is natuurlijk het woord dat ook de heer Obama niet in het Engels kon vertalen.
Enzovoorts enzoverder.
Vriendelijke groet, Gus

(Ben ik dan echt de enige die ernstig twijfelt? Geloof d'r niks van)

[Tupelo]

Ik ga voor de zekerheid de tekst eens opsturen naar een native speaker - volgens mij is die zin nml niet krom. Ik bedoel hem als taal/associatief grapje. Net als in het Nederlands kun je in het Engels een geheim hebben of een geheim bewaren (secret keeper uit Harry Potter, anyone?). Door te zeggen 'I want to find out where you keep your dirty secrets' verbind ik die twee met elkaar, en met de associatie dat iemand dingen in huis heeft waarvan hij/zij niet wil dat Big Brother het weet. Een vuurwapen, een liefdesbrief, drugs, een opblaaspop.Het kan wel hoor, ben zelf ook niet native, maar zou snel neigen naar iets als I'm eager to inspect what's kept in your closet of I'm the one that bothers for what's hidden underneath your covers, minor detail ook, het is een erg fijn liedje, geen ding om jezelf zorgen over te maken.

[Cageman]

Geen idee of dit aansluit bij wat Gus zegt, maar ik moet wel zeggen dat je erg lang stilstaat bij de opbouw van je muziek.. Alsof het door een soort keuring heen moet als het "klaar" is. Natuurlijk is het fijn om mooi (/mooist) werk af te leveren, maar het proces moet ook leuk en gevarieerd blijven. Als het dat nu ook blijft, heb ik niks gezegd.


Misschien is het toch niet goed, en moet ik het durven weggooien en herschrijven. Zo ver ben ik nog niet, merk ik.

:???:

[Duhsjaak]

Ja Cageman, dat is inderdaad precies wat ik bedoel.
Ik realiseer mij dat het een stokpaardje is. Zonder dat ik daar nou dramatisch over wil doen, een stokpaardje raakt vaak diep gevoelde overtuigingen.

Tegelijk, dat wat mijn stokpaardje is, is andermans ergernis. Omdat je of ik daar nogal eens op terugval.

Ik coach nog al eens mensen op het gebied van song schrijven, liedteksten maken, maar ook schilderen, zijde schilderen, plateelwerk etc.
Soms ook niet coachen, maar dan een soort samenwerking, er op gericht samen een andere weg in te slaan o.i.d.

Welke discipline dan ook, ik vind dat je vooral je sterke punten moet verbeteren. Als het gaat om echt coachen heb ik eigenlijk maar één regel (dat stokpaardje dus) waarin ik onwrikbaar ben. En dat is deze. Maak drie liedjes. Controleer dan aan welk liedje je het langste gaat zitten twijfelen/schaven/herschrijven etc.
Dat is nóóit het beste liedje. Dat is altijd een minder goed liedje. En dat liedje blijft altijd minder dan het beste van de drie.

Doorgaans steek je vijf tot tien keer zoveel tijd in het poetsen en herschrijven als in het oorspronkelijke schrijven. Daar uit mag je concluderen dat door het herschrijven je de kans uit handen hebt gegeven easy drie nieuwe liedjes te maken. Er zit een heel aardige kans in dat daartussen opnieuw een 'beste' liedje zit.

Ik ben er dus van overtuigd dat eeuwige twijfelkonten niet alleen zichzelf in de weg zitten, maar ook hun eigen crea proces tegenhouden.

Ik zou paulusdeBKB dan ook willen melden dat moeten leren weggooien en herschrijven twee kwaliteiten zijn die ik persoonlijk niet na zou streven.
- weggooien omdat achteraf vaak blijkt dat aanvankelijk mislukte foto's heel leuk zijn
- als je iets wilt herschrijven dan is het opnieuw aansnijden van dat onderwerp/tekst/thema in een nieuw lied effectiever

Keuring inderdaad. Openstaan voor het aanhoren van een mening is een goede zaak. Maar er is er maar één die casting vote heeft over de muziek van pdeBKB en dat is pdeBKB zelf.

Teveel 'met kritiek aan de slag' en 'verbeterpunten ter harte nemen' en de resultaten van al dat soort van goed bedoelde adviezen (inclusief mijn opmerkingen allemaal) leidt tot een te afhankelijke zwabberkoers. En dan is de vraag natuurlijk: afhankelijk van wie, (en in prof setting) wat zijn de belangen, wie betaalt wie waarvoor? Heb je jezelf ervan overtuigd dat diegene die jou adviseert een muzikale koers/smaak vaart waarvan jouw muziek beter wordt? Of krijgt diegene die maar wat roept een strak plassertje van The final countdown, van die ambassadeurs van l'Oreal haarlak?

Dit is in feite geen echt antwoord meer op wat Cageman heeft gepost. Het is een pleidooi geworden.
Paul, je hebt eigenzinnige en prachtige dingen gepost. Ga uitvinden welke kwaliteiten je daarvoor inzet en welke daarvan je sterkste punten zijn. Zorg dat je die verder gaat ontwikkelen. Als artiest is het moeilijk om aan de bak te komen en nog moeilijker te zorgen dat je daarvan de rekening kunt betalen.
Als componist is er met het nodige geluk nog lol te maken en geld te verdienen. En met iets meer geluk serieus geld.

Als schilder zie je het duidelijkst het effect van 'weten wanneer je moet beginnen' en 'weten wanneer je moet stoppen'.
Te lang poetsen en pentimento leidt vrijwel altijd tot het verwateren van de oorspronkelijke vormtaal en het verlies van het karakter van het werk. De Engelse taal kent er zelfs een waarschuwing voor: You'll smudge it!
Kijk, ben ik toch weer over mijn stokpaardjes begonnen.

Vriendelijke groet, Gus

[paulusdeBKB]

Gus en Cageman, jullie hebben allebei een punt. Om er kort op in te gaan: Soms twijfel ik, en als dat te lang duurt is het inderdaad niet (meer) leuk. Meestal zit ik minder te soebatten over keuzes. Maar bij dit liedje ben ik zo blij met de tekst en de insteek dat ik het idee zo goed mogelijk wil presenteren, en daar hoort variaties uitproberen in mijn geval bij. Zie beide versies maar als voorstudies op wat het liedje uiteindelijk moet gaan worden. Net zoals schilders ook wel voorstudies maken om compositie en technieken te checken voor ze beginnen aan een groot werk.

Gus, 'weten wanneer je moet stoppen en wanneer je moet beginnen' is een zeer goed advies! Daar zal ik eens beter op letten. En pentimenti kende ik nog niet, dankjewel voor dat mooie woord :)

Goed. Deze week aan de slag met een nieuw liedje. Stay tuned! (vat je 'm ;-) )

[jasses]

Dag Paul, ik vind ‘m wederom erg goed, ik denk eigenlijk het beste dat ik al van je heb gehoord. Zoals al gezegd zeer bowie-esque feel. En hoewel het er muzikaal weinig mee te maken heeft moet ik aan joy division denken. Het zal wel de combinatie van je stem met de titel control.
Ik prefereer eigenlijk ook de dropboxversie kwa opbouw, maar weet niet helemaal waarom. Het enige wat ik anders zou doen is de oooooooo-o stukjes (kwasi)dubbelen met een simpele leadsynth of gitaar. Maar dat is waarschijnlijk omdat ik mezelf doorgaans nogal onzeker voel wanneer ik zelf oo-stukjes zing. En ik heb het niet gemaakt, dus daar houdt het dan ook op, eigenlijk.



Het kan wel hoor, ben zelf ook niet native, maar zou snel neigen naar iets als I'm eager to inspect what's kept in your closet of I'm the one that bothers for what's hidden underneath your covers, minor detail ook, het is een erg fijn liedje, geen ding om jezelf zorgen over te maken.

Tekstueel niks mis mee, en een toffe zin op zich, maar bij eerste luistering dacht ik er ook spontaan bij: is er geen zin die daar metrisch beter past? Nu, bij beluistering drie dacht ik dat al helemaal niet meer. Jawel, ik zit al aan beluistering drie. Eens zien hoe ver ik geraak…