Beste 12 snarige voor onder 800 euro

[apekop]

Ik ben me weer een beetje aan het oriënteren naar een goede 12-snarige gitaar.
Ik heb de volgende al ooit gehad: oude Ibanez, Seagull S12+ (heb ik nog, maar gaat dan weg) en een Taylor Leo Kottke model. Ik speel iets minder 12-snarig dan vroeger dus ik hoef niet meteen de top of the bill qua prijs.

Ik heb een jaar of drie geleden heel wat 12-snarige geprobeerd omdat ik toen ook een nieuwe zocht. Maar wie weet zijn er inmiddels weer nieuwe spelers op de markt.

Wat vind ik belangrijk:
-goede volle gedefinieerde klank voor fingerpicking, dus niet alleen een 'strum gitaar'.
-pickup systeem kan, hoeft niet perse. Ik heb nog een AER pickup systeem liggen.
-lichte bespeelbaarheid
-goede/zo perfect mogelijke intonatie (ook boven de 12e positie)
-niet al te krappe string spacing aangezien ik veel fingerpicking doe.
-ik heb een lichte voorkeur voor dreadnought (maar hoeft niet perse), de Taylor Leo Kottke vind ik persoonlijk bijvoorbeeld te groot qua body.
-cutaway kan, maar hoeft niet
-moet goed werken met open stemmingen
-ik speel (naast de open stemmingen) normale pitch, dus niet een toon lager (of meer) zoals de meeste 12-snarige gitaristen.

laat maar komen de reacties! :)

[Muzieknono]

Ik ben heel tevreden over mijn Cort MR710F/12 NS, met fingerpicking kom ik met een 12 snaar nog niet goed weg, maar mijn flamencoleraar speelt er de sterren mee van de hemel, ook de actie is standaard al prima, heb tenminste nog niet overwogen om deze te laten aanpassen.
Mvgr. Dirk Jan :B

[synapse]

Ik kan je niet echt adviseren, ik heb vroeger, zo'n dertig jaar geleden, een dreadnought van Ibanez gehad. Hoewel ik die goed vond klinken heb ik hem uiteindelijk weggedaan omdat ik er te weinig op speelde. Ook het stemmen vond ik een ramp wat natuurlijk ook niet bijdroeg aan het vaker bespelen. Ik vraag mij echter af of de wens van een gedefinieerd geluid wel past bij een 12 string. Het in elkaar doorlopen van de grote hoeveelheid klanken is toch juist kenmerkend voor een 12 string?
Fingerpicking vond ik sowieso erg lastig door de geringe ruimte tussen de snaren in combinatie met de benodigde techniek om alle twee de snaren even goed te raken....

[apekop]

Ik merk dat ik nu al mijn budget naar boven aan het stellen ben aangezien ik de smaak van het 12-snarig spelen weer helemaal te pakken hebben. Ik zit nu bij Maton te kijken (rond de 1600 euro). Ik heb zelf ooit op een Cole Clarke 12 snarige gespeeld, die vond ik ook mooi. Taylor valt voor mij af. Probleem is een beetje dat bijna geen enkele winkel veel keus heeft in 12-snarige gitaren.
Misschien in de carnavalsvakantie weer eens naar Musicstore om ze daar een middagje te vervelen.

[Flipkoos]

Blueridge heeft ook een aantal in zijn serie (40, 140, 160, 180)...alleen dat zijn volgens mij wel jumbo's...

[Eric van Esch]

Beetje kapen van het topic, maar ik hoop dat het mag.

Vandaag een heel aantal 12-snarigen door de handen gehad, niet echt uitgebreid zitten testen maar gewoon voor het eerste gevoel. Gitaren variërend in prijs van 260 tot over de 1000 euro en ik kan niet zeggen dat duurder altijd beter was. Maar hier komt ook mijn onkunde denk ik een beetje kijken. Ik weet hoe ik naar een 6-snaar Western moet kijken, maar wat is nu eigenlijk een goede 12-snaar. Aan welke eisen zou deze moeten voldoen om tot het predicaat goed te komen? Natuurlijk zijn er subjectieve zaken te benoemen (bespeelbaarheid, geluid), die mogen wat mij betreft ook neergezet worden. Maar ook zaken als welke houtsoorten komen het best tot hun recht bij een 12-snaar, waar op te letten bij bouwwijze. Ook hoe moet het geluid klinken, moeten de octaafsnaren duidelijk onderscheidend hoorbaar zijn, anders?

Ben benieuwd, vind nog altijd het geluid van een 12-snaar een machtig mooi geluid. Ooit zal er een komen vrees ik......

[Mr.Fingers]

Guild D125-12

[apekop]

verklaar u nader! :) Heb je ervaring met die Guild? Ik vind hem er wel heel mooi uitzien met dat donkere hout. Guild heeft natuurlijk wel een reputatie op 12-snarig gebied, maar geen idee hoe die nieuwere 'budget' modellen zijn....is er een winkel die deze op voorraad heeft? Een 12-snarige bestellen zonder erop gespeeld te hebben doe ik niet meer. En die Blueridge 12-snarige heeft iemand daar ervaring mee?

Ondertussen weer helemaal in het 12-snarige geweld gedoken en weer wat met Leo Kottke video's aan het meespelen.

[Mr.Fingers]

a) Guild staat sowieso al bekend als "de keizers van de 12-string"
b) massief hout voor de klankkast (kom je al niet vaak tegen in die prijsklasse)
c) Guild GAD-reeks is een van de beste akoestische reeksen die je kunt kopen in die prijsklasse, die afkomstig zijn van een "merk met een historische significantie" (Martin, Gibson, Guild,...)
d) Dread-bodyvorm van mahonie geeft een bepaalde, unieke warmte aan het geluid, wat je niet hebt bij bvb een Takamine Jumbo
e) Erg aangename hals, zelfs voor een 12-string. Breed genoeg om zuiver individuele koren te kunnen fretten, maar niet zo breed dat het krampachtig spelen wordt.

En als je into 12-string bent:

https://www.youtube.com/watch?v=HX9Qhqu13fw

[northernlake]

Mr Fingers is me voor, maar een Guild uit de GAD series lijkt me ook de way to go.

Ik heb zelf een USA made JF-30 12 uit de Westerly periode. Wat een kerkorgel!


Dit, voor dit geld:
http://www.thomann.de/nl/guild_f1512.htm

Volledig solid, 12 snaar en Guild. Ik zou bijna zelf weer een nieuwe kopen ;)
Succes.

(edit: oops, dit is een Jumbo. Had over je wens voor een kleinere body heen gelezen. Het lijkt of ze geen kleinere 12-strings maken dan dreads)

[apekop]

e) Erg aangename hals, zelfs voor een 12-string. Breed genoeg om zuiver individuele koren te kunnen fretten, maar niet zo breed dat het krampachtig spelen wordt.


allebei bedankt voor de uitleg. Ik heb wel in wat reviews gelezen dat deze GAD D125 12 string behoorlijk neckdive heeft en een dikke zware nek...klop dat?

mooi ook die F1512, inderdaad wel jammer dat het een jumbo is

[Mr.Fingers]

Neckdive komt vooral door 12 zware stemsleutels. Hals is wel breed, maar aangenaam van profiel (maar ik heb grote, smalle handen)

[Powderfinger]

Heb die Guild ook op het oog gehad, maar je moet naar Haarlem om hem te proberen. De filmpjes op Youtube zijn van matige kwaliteit, maar de klank daarin sprak me toch niet echt aan.

Toen voor een Eastman AC330-12 gekozen. Een jumbobody vind ik ook wel prettig bij een 12-string en deze is ook ergonomisch gevormd. Ik had met mezelf de afspraak dat ik niet meer dan €550 zou uitgeven. :stop: Tja, en toch klik je gewoon weer op 'OK' bij het pinnen. :soinnocent:

In E vind ik 'm mooier klinken dan in D# (minder snaarspanning hoor je toch terug), maar in D# speelt hij wel ontiegelijk soepel. De actie is dan ook zo laag als 't maar kan (vanuit de fabriek ligt deze overigens wel hoger). Eerst maar eens een geschikte capo vinden, dan nog maar eens goed vergelijken.

Die wat goedkopere Blueridges hebben trouwens wel gelamineerde zijkanten. Ik zou voor volledig massief gaan. Vind het bij een 12-string op de een of andere manier niet echt mooi als er gelamineerd hout in zit. Vind dat eigenlijk storender dan bij een 6-string. Strummen vind ik ook niet zo mooi op een 12-string. Tokkelen is the way to go, ook al valt dat nog lang niet altijd mee.

[apekop]

In E vind ik 'm mooier klinken dan in D# (minder snaarspanning hoor je toch terug), maar in D# speelt hij wel ontiegelijk soepel. De actie is dan ook zo laag als 't maar kan (vanuit de fabriek ligt deze overigens wel hoger).
.

Ik ben altijd in dubio op welke hoogte ik hem graag wil stemmen en horen. Ik heb een aantal jaren met een lage stemming gespeeld op C soms zelfs Bb (ala beginperiode Leo Kottke) met dikke 013 snaren. Maar ik vond dat toch te modderig worden en miste de sprankel. Toen weer terug naar standaard pitch met 010 snaren. Nu heb ik hem in C# staan en dat bevalt op zich wel (voor nu tenminste). Nadeel is dat het weer moeilijker samenspelen en communiceren is met andere gewoon gestemde gitaristen en muzikanten. Je kan natuurlijk wel weer een capo gebruiken maar dan heb je weer minder mogelijkheden in de hoogte omdat je als het ware je hals verkort.

[Powderfinger]

Ja, ik experimenteer alleen wel eens met de stemmingen van David Crosby en Stephen Stills ('Guinnevere' op 12-string!!!) dat valt dan nog mee.

Ik heb nu 0.10 snaren. Het gaat op zich wel in E, maar af en toe raak ik een snaar net niet helemaal goed. Denk dat ik de volgende keer 0.11 of 0.12 neem en hem in D# zet. Gewoon maar een beetje experimenteren, de klank van een 12-snarige is al die extra moeite waard, vind ik.

Plus als je daarna je elektrische weer eens pakt, race je echt over die hals heen. :D

[apekop]

Guinnevere is toch eigenlijk niet op 12-snarig? al zou hij daar wel leuk op klinken denk ik.

Dit alles heeft me toch weer geïnspireerd en ik ben weer helemaal in de 12-snarig gitaar gedoken. Van de week even shoppen voor een nieuwe. Nu nog even op de Seagull op dit filmpje wat ik vandaag heb opgenomen. "Grandma Joni", mijn ode aan mijn heldin Joni Mitchell.


http://www.youtube.com/watch?v=BKgHE8KbbnI

[Rizz]

Deze video is privé ;)

[apekop]

oeps...nu niet meer als het goed is?...

[Rizz]

Nope, klinkt goed! :ok:

[apekop]

Bedankt. Ik ben nog bezig met een soort van ode aan Leo Kottke. Als de video af is zal ik hem wel even posten hier.

[LaurentB]

Mooie compositie!

[apekop]

Dank je LaurentB! goed om te horen...

Zoals beloofd nog een filmpje, vanmorgen opgenomen (niet bedoeld als spam, maar gewoon mijn enthousiasme). Wederom een tribute, deze keer aan Leo Kottke, titel "Leo The Man":


http://www.youtube.com/watch?v=68CuW6enKAI

[LaurentB]

Ook weer een mooie! En het is geen spam hoor, we hebben b.v. toch ook een speciaal forum voor eigen opnames, Sounds?

[Powderfinger]

Guinnevere is toch eigenlijk niet op 12-snarig? al zou hij daar wel leuk op klinken denk ik

Crosby speelt hem inderdaad zessnarig, maar met twaalf klinkt 'ie nog mooier.

[apekop]

Bedankt LaurentB!

vandaag even een middagje 12-snarige gitaren getest bij Musicstore Keulen. Hier kort mijn bevindingen:

-Guild D125-12: mooie gitaar, maar te krappe string spacing, te weinig ruimte tussen de 'koren'. Aangezien ik voornamelijk fingerpicking doe is dat voor mij essentieel
-Sigma DR28-12: zeker geen verkeerde gitaar voor dat geld.
-Maton ECW 80/12: viel me ook een beetje tegen voor dat bedrag, niet de 'wow factor' voor mij. Hier had ik gewoon meer van verwacht.
-Ovation Balladeer 12-snarig: zeker niet verkeerd, maar ik vind die bolle achterkant niet fijn
-twee 12-snarige Taylors uit het duurdere segment (weet even niet meer precies welke types): qua klank mooi, maar qua afstelling minder. Beetje hetzelfde gevoel als wat ik bij mijn Taylor Leo Kottke 12-snarige had, die kreeg ik ook niet naar mijn smaak afgesteld. Zelfs nadat hij door een goede luthier was afgesteld bleef hij nog redelijk zwaar spelen in tegenstelling tot mijn Seagull die juist zeer licht speelt.

Kortom toch enigszins teleurgesteld, ik werd door geen enkele gitaar omver geblazen en had niet de neiging om iets te kopen.
Ook het aanbod 12-snarigen veel me wat tegen. Ik had ook wat meer Guilds willen proberen, maar die hadden ze niet op voorraad. Het valt allemaal niet mee om een goede 12-snarige te vinden. Dus mijn zoektocht gaat gewoon door.

[LaurentB]

Het is blijkbaar moeilijk om goede twaalfsnarige gitaren te bouwen. Ik wil nog wel weer eens een gitaar bouwen, maar de enige die ik nog écht nodig heb is een twaalfsnarige. Moet daarvoor dan wel een kit vinden.

[Eric van Esch]

Van de week op een Breedlove (http://breedlovemusic.com/guitars/studio-series/12-string) gespeeld en ik kon die maar moeilijk weer wegzetten. Ook op een Taylor gespeeld (weet type niet meer, wel hoger segment), maar vond die erg tegenvallen. Daarnaast ook nog een Martin (lager segment) in handen gehad, viel ook niet tegen, maar de Breedlove stak er voor mij met kop en schouders boven uit.

[apekop]

goede tip die Breedlove! ziet er mooi uit. Nu nog een winkel vinden waar ze deze hebben....
Cole Clarke heeft ook een mooi 12-snarige, heb ik ooit op gespeeld, maar die hebben ze ook bijna nergens om uit te proberen.

[Powderfinger]

@ Apekop: vette compositie trouwens, die 'Leo the Man'!

Hoe zou je het geluid van de Guild 125-12 omschrijven? Volgens mij behoor je tot één van de weinige gitaristen in Nederland die 'm daadwerkelijk geprobeerd heeft.

[apekop]

@ Apekop: vette compositie trouwens, die 'Leo the Man'!

Hoe zou je het geluid van de Guild 125-12 omschrijven? Volgens mij behoor je tot één van de weinige gitaristen in Nederland, die 'm daadwerkelijk geprobeerd heeft.

dank u! mochten er trouwens mensen een tab van willen, laat het me even weten. Als er voldoende interesse is begin ik eraan, dat is voor mij dan tevens een stok achter de deur om een tab te maken omdat ik hem zelf uit het hoofd speel.

Wat betreft de Guild 125-12: ik kan er niet al te veel over zeggen omdat hij voor mij een te krappe string spacing had waardoor ik hem maar 5 minuten of zo heb geprobeerd. Klonk zeker niet verkeerd, al had ik niet meteen zoiets van 'wow'. Maar Mr. Fingers hier heeft er toch eentje? tenminste dat begreep ik uit zijn reactie op pagina 1 van dit topic....

[Plant]

goede tip die Breedlove! ziet er mooi uit. Nu nog een winkel vinden waar ze deze hebben....

Daarvoor moet je denk ik bij de Nederlandse distributeur Raysland in Rhoon zijn. Die hebben volgens hun site ook een showroom (http://www.raysland.nl/winkel).

[vulvasonic]

1 (Sorry, vrij lang antwoord dit. Vandaar het feit dat ik mijn antwoord in 2 delen moest opsplitsen - waarvoor mijn excuses).


Guinnevere is toch eigenlijk niet op 12-snarig? al zou hij daar wel leuk op klinken denk ik.


Dit alles heeft me toch weer geïnspireerd en ik ben weer helemaal in de 12-snarig gitaar gedoken. Van de week even shoppen voor een nieuwe. Nu nog even op de Seagull op dit filmpje wat ik vandaag heb opgenomen. "Grandma Joni", mijn ode aan mijn heldin Joni Mitchell.



http://www.youtube.com/watch?v=BKgHE8KbbnI


En zo lig je een beetje depressief te wezen om 5 uur in de ochtend, komt er ene voor mij volstrekt onbekende apekop, mijn inmiddels na jarenlang jatwerk volledig leeggeraakte ladekast met inspriratie, in ieder geval voor een deel, weer vullen. Apekop? Normaal ben IK de persoon die mijn inspiratiekast vult, maar je wilt niet weten hoe enorm blij ik ben met jouw bijdrage.


Ik ben er de persoon niet naar om mensen af te kraken. Ik hou liever mijn bek. Muziek en andere vormen van (klein)kunst is makkelijk te bekritiseren, maar onwaarschijnlijk moeilijk te beheersen. Dus nogmaals, ik hou soms liever mijn mond, omdat het voor de muzikant, als ik me daar even toe mag beperken, gigantisch kwetsend kan zijn om bekritiseerd te worden door lamstralen die zelf in hun schrale leventje weinig bereikt hebben op muzikaal gebied, of het moet zijn dat ze in 'het circuit' hun weining tot de verbeelding sprekende weg hebben weten te likken, waaraan ze een klein beetje bekendheidheid, een baan als verslaggever bij een regionaal 'bekend' popblaadje, een geinig zakcentje, een 'opstapje' naar een grotere krant, waarbij ze weliswaar €400,- per maand meer kunnen verdienen (full time), maar waarin ze (en dat staat nog nét niet in het contract) nooit meer een letter mogen schrijven over muziek, maar waaraan ze toch bovenal een zeer nare, niet weg te spoelen, strontsmaak hebben overgegouden. Betreurenswaardig eigenlijk dat dit soort types een carrière trachten te maken, gestoeld op het leed van de muzikant die vele malen meer lof verdient dan de anuslikkers die iedere cent die ze over de ruggen van de eerlijkheid bij elkaar hebben gejat om vervolgens een levenlang al hun misdadig verdiende geld investeren in een nimmer eindigende zoektocht naar een peperdure alcoholische versnapering, waarvan alleen zij weten dat dit slechts bedoeld is om die strontsmaak voorgoed weg te kunnen spoelen. Het gevolg is een overdaad aan alcoholisme en zelfdoding.

[vulvasonic]

2 - het tweede deel van mijn ietwat lange reply.

Ik dwaal af.
Apekop, ik kán en wíl in dit geval nijn mond niet houden. Jouw eerbetoon aan Joni is van een verbluffende schoonheid. Ik probeer in mijn muziek altijd een sfeer te creëren die ik vast probeer te houden gedurende het hele nummer. En daarmee bedoel ik niet het consequent door blijven voeren van enkele open snaren, of een steevast vasthouden aan 'onzijdige' accoorden, dus eindeloos 9-accoorden, waarbij de spanning volledig afhankelijk is van het heen en weer zwiepen tussen mineur en majeur (omdat er binnen 'gewone' popmuziek meer nodig is dan enkele onzijdige accoorden om een muziekstuk spannend te houden).
Met dit stuk heb je precies gedaan wat altijd tracht te doen met mijn eigen muziek, maar jij hebt zoveel tijd gestoken in het perfectioneren van je gitaarspel, dat ik er echt kippevel van kreeg. En ik ben er onwaarschijnlijk jaloers op!
Kijk, het zal na dit alles moeilijk zijn om te geloven als ik zeg dat ik nogal onzeker ben over mezelf, maar je mag van van aannemen dat ik geen koekenbakker ben. Er is maar weinig waar ik mezelf goed in vind. Héél erg weinig zelfs. Zo ben ik afgestudeerd aan het conservatorium, lichte gitaar (jazz dus). Ik zou nog geen jazz kunnen spelen al zou het het mijn leven reddenyyy en dat van mijn kinderen erbij.


Wat ik maar wil zeggen is dat jij een stuk geschreven hebt waarmee je me zo enorm intens hebt geïnspireerd. Ongelofelijk!
Je moet weten dat mijn hele leven in het teken heeft gestaan van de muziek. Mijn vader was een professioneel musicus. Op z'n 17de is hij uitgeroepen tot de beste accordionist van Nederland, iets wat hij later nog eens dunnetjes overdeed met het orgel. Ondanks het feit dat hij een goed jazz musicus was en hij met mensen als Pim Jacobs en die andere knakkers menigmaal heeft geschnabbelt, koos hij voor het geld. In die tijd kon je als goed muzikant nog bergen aan geld verdienen in de dansmuziek en aangezien zijn moeder een zeer groot gezin had, maar liever lag te rolbezemen met haar nieuwe vriend (nota bene de 'beste vriend' van mijn vader), moest mijn vader een groot gezin onderhouden. Zijn eigen broertjes en zusjes, plus zijn eigen meissie (mijn moeder).......
Mijn muzikale carrière was onwaarschijnlijk belangrijk voor hem. Hij steunde me in alles wat met muziek te maken had. Maar ik zat anders in elkaar dan hij. Hij speelde voor het geld. Ik speelde 'om de wereld te veranderen'.
Helaas is mijn leven van een droom in een hel geworden. Die hel heeft 7 jaar geduurd en na die 7 jaar kreeg ik wederom pech. Even leek het erop dat mijn voet en mogelijk mijn been geamputeerd zouden moeten worden. Ik lig iedere nacht in bed, letterlijk omringd door gitaren, die gewoon naast me in bed liggen. Ik pak ze niet. Ik heb al 7 jaar weinig gitaar gespeeld. En ondanks het feit dat ik soms letterlijk tegen mijn gitaren aanlig (tenzij mijn meissie bij me is natuurlijk), hoefde het voor mij niet meer. Mijn leven was over.
Ik raakte zwaar verslaafd aan de cocaïne, evenals mijn toemalige vrouw (de moeder van mijn kinderen). Mijn leven en alles wat ik had ging kapot. Mensen dachten dat ik een feestje vierde. In werkelijkheid stierf ik iedere nacht opnieuw. Ik dacht iedere nacht dat ik doodging. Alles om me heen ging kapot. Ik ging na een veel te lange tijd naar een afkickkliniek. Ik had gehoopt dat ik daarna verlost zou zijn van de ellende, maar mijn ex-vrouw bleef maar doorgaan. De ruzies waren niet van de lucht. De kinderen groeiden op in een omgeving waarin geen kind zou mogen opgroeien.
Als ik tthuiskwam van werk, dan zag ik al aan haar gezicht dat ze gebruikt had. Ze liet mijn kinderen aan hun lot over. Mijn zoon kon niet meer normaal functioneren. Hij verzuimde van school. En mijn dochter had de moederrol overgenomen.


Mijn vader was ernstig ziek. Hij overleed op 14 maart 2011. Slechts 9 dagen later, 4 dagen na de crematie van mijn vader ging, zoals iedere ochtend de wekker. Dit was ruim een jaar nadat ik was afgekickt. Ik kon de ruzie beneden alweer horen. Mijn zoon wilde niet naar school en dat kutwijf van mij had weer een nacht overgeslagen. Ik zag aan haar kop dat ze weer gebruikt had en het kon haar allemaal niets schelen.
Ik werd woedend. Mijn leven slipte als los zand tussen de vingers van mijn handen. Ik smeet een asbak naar haar hoofd en ik besefte dat dit niet langer meer kon. Ik stopte al mijn gitaren achter in de auto en ik reed naar mijn moeder. Verder liet ik ALLES achter. Vier dagen na de crematie van mijn vader verliet ik huis en haard en ik trok in bij mijn moeder. Iedere nacht trok ik het matras, waarop mijn vader een week eerder was overleden, uit mijn moeders bed en sleepte het naar een plekje tussen de televisie en de salontafel.
Ik werd er gek. Ik had totaal geen privacy. Er was geen extra kamertje om me in terug te trekken. Ik had geen enkele behoefte om gitaar te spelen. En zelfs al had ik dat wél gehad, dan had het niet gekund. Mijn moeder was stokdoof. De televisie stond voortdurend aan. Op 10. Ik kon mezelf niet eens horen denken!!!!


En het leven werd niet beter. Ja, na 7 maanden kreeg ik mijn droomhuisje en 3 maanden later kreeg ik de vrouw van mijn dromen. Maar zij had een rugzak die zo mogelijk nog groter was dan die van mij. Mijn problemen werden de hare en haar problemen de mijne. Alle ellende bleef zich opstapelen. Meerdere vrienden, bekenden en familieleden stierven. Ik verloor mijn baan en of dat allemaal niet genoeg was stierf plotseling mijn lieve zusje. Ik dacht dat de wereld onder me vandaan weg zakte.
Ik heb een gigantische waslijst overgeslagen. Hartaanvallen, serieuze doodsbedreigingen, mijn lieve vriendin die bijna dood in mijn armen lag, mijn 'beste vrienden' die me na 30 jaar lieten zakken, rond moeten komen van €60,- per week, seksueel misbruik bij dierbaren........ En geloof me, dit is allemaal nog geen 10de van hoe ik de laatste 6 tot 7 (http://www.gitaarnet.nl/x-apple-data-detectors://1) jaren van mijn leven heb moeten doorbrengen.


Dolgraag wil ik mijn muziek nog éénmaal tot in de perfectie voor mijn zusje opnemen. En ik zou zo enorm graag mijn 'levensverhaal' op muziek willen zetten. Mijn hele leven in het teken van de muziek, maar volledig kapot gemaakt door het leven zelf. Dat wat mij ooit het dierbaarst was, verworden tot de ergste vijand. Muziek schrijven was ooit het mooiste wat er bestond en ik ben er godvergeten goed in!!!!
En toch heb ik in inmiddels al ruim 7 jaar geen serieus lied geschreven.
Het is verdomme alsof je al 7 jaar naast je eigen bloedmooie vrouw in bed ligt en haar een extra duster aanreikt, terwijl ze je smeekt om te worden geneukt!
En jawel, ik heb er nog wel eens een liedje uitgeperst. Een liedje voor een feestband. Voor dat genre nog verrekte goed ook. Ik heb zelfs alleen om díe reden nog eens een gitaar uit een koffer gehaald. Ik WÉÉT dat mijn gitaarspel slecht geworden is.
MAAR IK WIL DIE EINDELOZE RIJKDOM AAN CREATIVITEIT EINDELIJK WEER EENS UIT MIJN VINGERS VOELEN VLOEIEN! IK WIL MIJN HERSENEN DAT PAD WEER EENS LATEN BEWANDELEN.
Oooooooh, je weet het toch? Dat pad, vol vertakkingen naar onbekend terrein. Dat pad waarvan je weet dat niemand je komt halen als je de weg kwijtraakt.


Ik voel de ziel weer terugkomen.
Ergens diep van binnen, opgesloten, maar nimmer verloren, heb ik gewacht. Ik heb gewacht tot ik de kracht zou vinden om de zwartste plekken in mijn hart opnieuw te bezoeken. Ik wil je meenemen naar mijn grootste angsten, in de ijdele hoop dat enkele stompzinnige beslissingen uit mijn eigen achterlijk leven, bij sommige mensen (al is het er maar één!!!) een verschil kan maken. Laat dát hele kleine dingetje dan mijn bijdrage zijn aan deze krankzinnige kutwereld.


Ja........, dát was het!
Zeven jaren vol doffe ellende. Zeven jaren wachten op DAT ENE ULTIEME MOMENT dat ik opnieuw geïnspireerd zou worden tot grootse daden. Zeven lange jaren wachten op dat wonderlijke moment dat ik mijn dromen weer zou gaan verwezenlijken.
Maar......, daar waar ik zat te wachten op een voor mij nog niet eerder bekend werk van Frank Zappa, een hypnotiserend stuk gitaarspel van Deuter, een briljant werkje van Philip Glass, of een oud op mijn pad neergedaald stuk van the Soft Machine, bleek het niets minder te zijn dan een in mijn oren briljant stuk werk van niemand minder dan onze eigen briljante APEKOP!!!!!!!!!


Apekop, je hebt geen idee wat je voor mij heb gedaan. Je zal nooit begrijpen hoe belangrijk jouw ode aan jodi voor mij persoonlijk is geweest. Niet Vai heeft me wakker geschud, niet Pat Matheny, niet de harde klanken van Hawkwind, niet een door mij nog niet ontdekte grootheid, niet de grootsheid van 'soulmate' David Bowie zelf, niet de goddelijk inspiratieve meesterwerken van eén van deze helden, nee, het was niemand minder dan apekop!!! Onze mede gitaarnetter apekop.


Apekop, als jij straks inderdaad de persoon blijkt die mij de lol in mijn leven terug weet te geven, dan zal ik je voor eeuwig dankbaar zijn. :)

[apekop]

Man, ik ben onder de indruk van je verhaal zeg! mooiste reactie die ik ooit gehad heb...
Ik ga het nog eens op mijn gemak nalezen (ik moet nu weg...) en geef je dan een persoonlijk antwoord...pffff

[Mitch]

Ben je blij vulvy baby?

[vulvasonic]

Ben je blij vulvy baby?
Jazeker. :)

[apekop]

Iemand ervaring met de Maton CW80/12? Lijkt me wel een goede 12-snarige. Er is helaas geen winkel in Nederland die deze op voorraad heeft voor zover ik weet (?). Budget is inmiddels al opgeschroefd zoals je merkt (tot 1750-2000 euro), maar dan moet het wel precies zijn wat ik zoek.

[Flipkoos]

Staat ook een mooie larrivee d05-12 op mp. Topspul, lijkt me het proberen waard.

[Flipkoos]

Overigens wel iets boven budget zie ik nu, maar de verkoper vraagt er dan ook mi te veel voor.

[apekop]

da's een mooie, maar inderdaad veel te duur en ook boven mijn budget. Verder geen ervaring met L'arrivee. Ik ben ook niet kapot van die Fishman pickups, al ken ik de pre-fix niet.

[Eric van Esch]

Guild heeft de naam op het 12-snarig gebied, vooral de F412 en F512, maar die liggen ver boven budget. Deze komt er dichtbij en binnen budget.

http://www.marktplaats.nl/a/muziek-en-instrumenten/snaarinstrumenten-gitaren-akoestisch/m771988302-guild-gad-jf30-12.html?c=8c285449651fa109c354bbabe740c1b&previousPage=lr

Worden door 12-snarig kenners ook goed gewaardeerd.

[apekop]

Inmiddels 1,5 jaar verder sinds de start van dit topic. Maar de GAS voor een nieuwe 12-snarige is weer aangewakkerd. Specificaties gelden nog steeds zoals in de openings post, budget kan wel omhoog tot pakweg 2000 euro, maar dan moet hij wel echt precies goed zijn. Inmiddels heb ik al best wat 12-snarige gitaren geprobeerd (en gehad) door de jaren heen, maar ik heb nog steeds mijn Seagull. Het blijft een probleem om een echt goede 12-snarige te vinden. Ze zijn te weinig op voorraad in winkels en 2e hands is het aanbod ook beperkt. Moet vooral uitblinken in geluid voor tokkelen/fingerpicking, aangezien ik dat voornamelijk doe. En lichte bespeelbaarheid.

Dus nog nieuwe suggesties na 1,5 jaar? nieuwe spelers in de markt wat betreft 12-snarige gitaren? nieuwe ervaringen van forumleden? etc.

[Joost de Ruig]

De beste 12-snarige die ik ooit in mijn handen heb gehad was een Bozo. Zelf had ik een 6-snarige Joegoslavische versie (handbouw), maar er is ook een iets voordeligere serie in Japan gebouwd in de jaren '70. Super fancy, met veel bindingen, uitbundige inleg, fraai gesneden headstock etc. Aparte body ook, groter dan een D en mede daardoor..... luid! Duits vichte, Brasiliaans palissander, ebben toets en brug, benen brug en kam. Helaas heb ik mijn 6-string moeten verkopen, maar als je ooit een 12-string tegenkomt, doen!

http://www.dreamguitars.com/products/bozo/bozo_12_string_1962/images/full.jpg

[apekop]

Er staat nu toevallig een Bozo op MP had ik al gezien, maar dat lijkt een simpelere versie. Geen idee bij die Bozo's wat nu juist wel of geen goede versie/bouwjaar is? ik wil niet puur op de naam af gaan (het is nogal een eind rijden) :
http://www.marktplaats.nl/a/muziek-en-instrumenten/snaarinstrumenten-gitaren-akoestisch/m974658033-bozo-12-snarige-gitaar-collectors-item.html?c=8c285449651fa109c354bbabe740c1b&previousPage=lr

[Joost de Ruig]

Dat is nog eens toevallig! Er zijn maar heel weinig Bozo's in NL. Dit is zo'n Japanse import en het lijkt mij inderdaad het instapmodel. Maar bij Bozo is dat nog steeds iets bijzonders. Als ik een 12-snarige zocht, dan had ik er een ritje van 200 km zeker voor over om deze eens te proberen.

Ik vermoed dat de Japanse versies zo tussen 1975 tot 1985 gebouwd zijn. Maar dat moet je maar eens googlen. Of er betere/slechtere jaren tussen zitten weet ik niet, maar de norm voor deze gitaren lag erg hoog en in Japan wisten ze wel raad met een constante kwaliteit.

Bozo staat bekend om zijn volume, warme bassen, het strakke hoog en fancy uiterlijk. Dat de aangeboden 12-string een groot potentieel heeft, dan durf ik wel te zeggen. Of deze bij jou past, tja...... Ik zou deze dus zeker in overweging nemen als ik jou was. Bozo's zijn zeer waardevast, dus mocht deze toch niet bevallen, dan zijn er altijd liefhebbers te vinden. Dit is de eerste die ik onder de €1000,- zie en de Joegoslavische versies zijn een veelvoud daarvan.

Ben benieuwd of je er een rit naar Zeeland aan waagt!

[apekop]

Denk het niet. Ik vind hem voor een Bozo wat te gewoontjes. En de hals is te mat/licht voor mij. Als het nu vlak bij was was ik hem zeker gaan proberen. Nu is het te veel risico om zo'n eind te kachelen aangezien er met zo'n oudere gitaar van alles mis kan zijn qua fretwerk of brug, iets wat je niet op een foto ziet. Als ik dan voor een Bozo zou gaan zou ik ook een specialer model willen.

[guitaraddict]

Wat ik gemerkt heb wb 12 snarige gitaren is dat voor mij het belangrijk is dat er genoeg dynamiek in zit. De meeste goedkopere modellen klinken wel aardig maar je zit al snel aan een maximum volume en comprimeert daarna alleen nog maar.
Dure modellen zijn hier veel beter in en een van de beste in de Guild 12 string volgens mijn bescheiden mening.

Alf

[Joost de Ruig]

Misschien wil Harry Sacksioni van een van zijn Bozo's af ;)

Met een Bozo kom je wel ergens mee aanzetten en die op MP is inderdaad "karig", wat niets zegt over het geluid natuurlijk. Voor constructieve problemen zou ik niet zo bang zijn in deze, maar frets kunnen natuurlijk de nodige slijtage hebben na 35 jaar. Als voormalig Bozist zal ik altijd een zwak blijven houden voor dit bijzondere merk.

Ik zie bij Casa Benelly nog een Eastman AC630CE. Dat lijkt mij ook een prachtige 12-string.

Succes met je speurtocht!

[apekop]

Bedankt! het blijft een eeuwige zoektocht. Bij 12-snarigen ben ik extra kritisch en komt het veel nauwer qua afstelling.


Wat ik gemerkt heb wb 12 snarige gitaren is dat voor mij het belangrijk is dat er genoeg dynamiek in zit. De meeste goedkopere modellen klinken wel aardig maar je zit al snel aan een maximum volume en comprimeert daarna alleen nog maar.
Dure modellen zijn hier veel beter in en een van de beste in de Guild 12 string volgens mijn bescheiden mening.


Daar heb je gelijk in. Al verkoos ik bijvoorbeeld mijn goedkopere Seagull voor een veel duurdere Taylor Leo Kottke 12 die ik heb gehad. Die Taylor had misschien wel iets meer diepte qua klank. Maar de Seagull speelt veel makkelijker. De andere Taylor 12-snarigen die ik heb geprobeerd konden me ook niet echt bekoren. En ik hou niet zo van jumbos ben ik achter gekomen. Ook 1 van de redenen waarom ik geen Guild heb. Zij maken toch voornamelijk jumbos als het gaat om de duurdere 12-snarige modellen dacht ik. De goedkopere modellen zijn het ook net niet. Man wat is het lastig om iets te vinden! ;)

[Joost de Ruig]

Bij Kauffmann in Alphen is vandaag een Taylor 355 30th anniversary ingeruild: met koffer voor €999,-. Mooie 12-string!

[apekop]

bedankt voor de tip! helaas waren de Taylor 12-snarigen die ik tot nu toe heb geprobeerd het voor mij ook niet. Maar goed, dat zegt niks over andere Taylors.

[Joost de Ruig]

bedankt voor de tip! helaas waren de Taylor 12-snarigen die ik tot nu toe heb geprobeerd het voor mij ook niet. Maar goed, dat zegt niks over andere Taylors.

Kijk ff op,de FB pagina van de Shop. Er is al een kaper op de kust zo te lezen.

[Harald]

Er is een facebookpagina voor Bozo. Daar komen regelmatig tweedehands exemplaren voorbij. Het zijn wel gitaren waar je een klik mee moet hebben. En als je Jumbo's te groot vindt, vraag ik me af of je de Bozo Bell Western vorm wel prettig vindt. Is ook geen kleintje. Eerder vanuit een dreadnought, maar met mooiere rondingen... dus behoorlijke kast (en headstock) Vind het persoonlijk wel een erg mooie vorm. De oudere dreadnought achtige Bozo's doen me vrij weinig. Slagplaten vind ik er ook niet mooi op, behalve als ze zoals bij mijn gitaar onder de lak zitten. Bang voor comprimeren bij slag, hoef je bij die Bozo van mij niet te hebben. Regelrecht kanon. Superlicht spelen dan weer niet. Dan zou de brug bewerkt moeten worden.

Wat bespeeldbaarheid betreft moet een Taylor toch echt wel vrij licht speelbaar te krijgen zijn. Een leerling van me heeft er twee, die spelen behoorlijk makkelijk.

Als tweedehands een optie is, vlak Ovation dan ook niet gelijk uit. Het grootste probleem is eerder dat ze te netjes, te gebalanceerd klinken.

[apekop]

Bedankt voor de tip Harald. Ga ik eens in de gaten houden, want zo'n Bozo lijkt me wel wat. Ik vind de vorm van jumbo's gewoon wat minder fijn. Dreadnought spreekt me meer aan. Als het wat groter is maakt dat niet zo veel uit (denk ik tenminste). Ik heb echter geen idee hoe groot dat precies is t.o.v. een normale dreadnought.

[Joost de Ruig]

Als het wat groter is maakt dat niet zo veel uit (denk ik tenminste). Ik heb echter geen idee hoe groot dat precies is t.o.v. een normale dreadnought.

De kast is met name op zijn breedste deel nog net ff wat breder dan een D. Het gehele volume is dan ook groter dan een D. Zoals Harald al schrijft, Bozo's zijn vaak kanonnen. Het is tenminste mijn luidste gitaar ooit geweest en meest fancy :)

[Harald]

Toevallig net even bij de lokale muziekzaak geweest. Eerste wat ik zie is een 12 string Blueridge. Heel kort even geprobeerd. Voor budget onder 1000 maakte dat ding een goede indruk. Was wel een jumbo achtig model. Weet niet of ze meer 12 strings maken. Had ik nog niet eerder van ze gezien.

[Harald]

Re Bozo's

op de facebook pagina is net de catalogus van de Japanse Bozo's geplaatst. Voor wie het interessant vindt.

https://www.facebook.com/groups/53778406606/

[apekop]

Mocht er iemand een leuke Bozo 12 snarige tegen komen laat het me weten als je wil. Ondertussen blijf ik weer verder kijken. Kwam toevallig net uit bij dit filmpje. Ik had de Taylors al opgegeven, maar deze zeer betaalbare Taylor 150e is een dreadnought en klinkt heel aardig:
Iemand hem ooit in het echt geprobeerd? en welke winkel zou deze op voorraad kunnen hebben?


https://www.youtube.com/watch?v=OYXdDwz3-NY

[Harald]

Leerling van me heeft een redelijk betaalbare Taylor 12 string, die goed klinkt en erg licht speelt. Maar ik weet het modelnr. niet. Zou deze kunnen zijn. Twijfel even of daar nu een pickup in zat. Maar goed, het ES systeem doet Taylor blijkbaar vrij standaard tegenwoordig. Op zich ook een bruikbaar systeem, al doet het me meer aan een EMG pickup denken, dan aan een akoestisch gitaargeluid.

[mountainman]

Maar goed, het ES systeem doet Taylor blijkbaar vrij standaard tegenwoordig. Op zich ook een bruikbaar systeem, al doet het me meer aan een EMG pickup denken, dan aan een akoestisch gitaargeluid.
Even voor de duidelijkheid, bedoel je het nieuwe ES2 systeem waarbij ze zijn overgegaan op piezo of de oude magnetische ES1?

[Harald]

Ik ken de oude. De nieuwe heb ik nooit over een versterker geprobeerd.

[apekop]

Maar goed, het ES systeem doet Taylor blijkbaar vrij standaard tegenwoordig. Op zich ook een bruikbaar systeem, al doet het me meer aan een EMG pickup denken, dan aan een akoestisch gitaargeluid.

Geen ervaring met dat ES systeem, geen idee of het wat is of niet. Maar de gitaar op zich vind ik wel mooi klinken op die video. Hij heeft er wel een kabel inzitten, maar of het ook te horen is op de video of alleen de mic weet ik niet. Klinkt als alleen de mic. Het heeft wel het sprankelende wat me aanspreekt in een 12-snarige. De 12 snarige Taylor Leo Kottke die ik heb gehad had dat minder, die klonk vrij donker. Maar goed die stond toen ik drie halve tonen lager. Inmiddels ben ik af van die lage stemmingen, behalve als ik open stemmingen gebruik.

[gitaargerrit]

Epiphone EJ 212,
ik heb er een, en ik heb nog nooit een betere in mijn handen gehad!
heeft een versterkte hals, die gaat eeuwig mee
ik heb hem naast verschillende Guilds gehoord, is gewoon mooier en speelt ook lichter.
en kosten veel minder.
ik heb hem helaas nog nooit naast een Gibson geprobeerd.....die vindt je bijna niet 12 snarig.

[DrHanz]

Ik twijfel tussen een Guild F2512e, een Guild F2512e Deluxe, en een Takamine GJ72ce-12. Ik neig naar de Takamine omdat ik ooit een Koreaanse Takamine 12 string had met een prima klank, maar zijn de huidige Chinese Takamines even goed? Weinig winkels nog waar ze deze 12 strings op voorraad hebben om te proberen. Tips? Ervaringen? Andere 12-snarige aanraders in het rond-de-700-euro segment?