HNGD: Fender American Special Stratocaster

[GuitarL91]

Gister heb ik een Fender American Special Stratocaster aangeschaft! Ik speelde al een tijdje met het idee om een nieuwe gitaar te kopen en eventueel mijn Fender 72 Telecaster Deluxe in te ruilen/te verkopen mocht er een goede prijs voor geboden worden. Begrijp mij niet verkeerd, de Telecaster was een geweldige gitaar, maar ik kwam er niet zo goed mee uit de voeten als ik gehoopt had. Daarnaast waren er wat kleine praktische zaken die mij niet helemaal bevielen. Verkoop was daarom een optie geworden, mits ik een goede prijs kon krijgen en en goede vervanger kon vinden.

Na behoorlijk wat research gedaan te hebben besloot ik met mijn PRS SE EG, Fender 72 Telecaster Deluxe en Blackstar HT5R naar Nederland Muziek in Almere af te reizen en gewoon een hele hoop gitaren te proberen en te vergelijken met mijn eigen gitaren. Omdat ik mijn Tele eventueel zou verkopen, ging ik in eerste instantie opzoek naar een gitaar met humbuckers, met de grootste focus op de Fret-King Eclat Standard. Eenmaal aangekomen had ik mijn spullen uitgeladen en de medewerker mijn verhaal vertelt. Daaropvolgend mocht ik mijn spullen meenemen naar de achterkant van de winkel, die gescheiden is van de showroom, waar een ruim magazijn was met een speciale luister/speelkamer. Daar stonden standaard al een paar amps opgesteld en dit was echt een ideale ruimte om rustig gitaren te bespelen en te beluisteren. Ook voor de winkel zelf is het erg handig omdat niemand zwaar versterkt in je showroom loopt te pingelen. Ik had de Fret-King meegenomen en kreeg keurig een bakkie koffie aangeboden. Ik vermaakte mij uitstekend met de Fret-King, maar het bleek niet de gitaar te zijn waar ik naar op zoek was. Daarnaast nog een Duesenberg Starplayer Special bespeeld, ook een goede gitaar, en dat kon mij beter bekoren maar het was 'm toch niet.

Daarnaast heb ik een aantal gitaren met P90's in mijn hand gehad en het was allemaal wel goed, maar niet wat ik zocht. Toen heb ik in alle rust even nagedacht en ik kwam tot de conclusie dat ik misschien wel te graag humbuckers wilde omdat ik een gitaar met humbuckers van de hand zou doen en ik het idee had een gitaar met humbuckers nodig had om de meeste sounds covered te hebben. Ik word echt ontzettend happy van mijn PRS met 3 singe coils, dus misschien moest ik toch de focus verleggen en wat strats erbij pakken.... Tijdens mijn research had ik ook al wat strats onder de loep genomen en daar stonden er genoeg van. De Fender Classics Series 50's en 60's stratocaster (lacquer) en de Fender American Special Stratocaster waren de strats waar ik bij voorbaat het meeste interesse in had. Ik had eerst even mijn oren rust gegeven en rustig nog een bakkie gedaan voordat ik de strats ging vergelijken. Ik nam eerst de American Special en de 50's mee (deze hals vond ik iets fijner t.o.v. de 60's) en plugde als eerst de American Special in. De verkoper liet mij daarna alleen en toen hij na geruime tijd terugkwam en vroeg waar mijn voorkeur naar uit ging, kon ik alleen maar melden dat ik de American Special nog steeds niet had weggelegd. Uiteraard heb ik de 50's nog een eerlijke kans gegeven en ik was ook zeer tevreden over de sound. Overall gezien had de American Special toch iets meer bite, klonk hij iets vuiler en had hij iets meer ballen waardoor de amp wat meer gepusht werd (Texas Special Pick-ups) en dat beviel mij wel. Ik zat echt met een big smile te spelen. Daarnaast hadden deze tuners mijn voorkeur dus eigenlijk was ik er toen al wel uit. Voor de zekerheid had ik nog een keer de 50's ingeplugd en toen wist ik het zeker; het moest de American Special worden. De Blackstar in combinatie met de strat is een heerlijke combo.

En ja, dan de kleur... Surf green was de enige kleur die ze van dit model hadden staan. Ik moet toegeven dat ik het eerst naar deze strat keek toen ik langs het strat-gedeelte liep, of dat positief of negatief is in het midden gelaten. Deze kleur zie je minder vaak dan andere kleuren (toevallig zag ik dat da Liks dezelfde gitaar recent heeft gekocht) en dat vond ik ook wel wat hebben. Alhoewel ik van te voren een grote voorkeur had voor Sunburst, vond ik dit toch ook wel fraai. Ik moest even wennen en de kleur accepteren, maar ik ben wel fan geworden! Of je het nou mooi of lelijk vind, de gitaar springt in ieder geval erg in het oog ;). De kleur zorgt er ook voor dat ik niet bang ben voor krasjes en het beestje gewoon op z'n kop kan geven.

Ook de complimenten aan Nederland Muziek (nee, ik heb geen aandelen o.i.d.). Ik kreeg keurig koffie aangeboden, kreeg alle tijd en ruimte om in een hele mooie ruimte te spelen en de medewerker dacht goed mee en kwam met goede suggesties. Daar kunnen veel winkels een voorbeeld aan nemen.

Enough talking, time for pictures!
http://i59.tinypic.com/2cesn5l.jpg
http://i61.tinypic.com/2jegeu.jpg
http://i60.tinypic.com/29nbggh.jpg
http://i61.tinypic.com/2jegeu.jpg

[pasqual]

Mooi verhaal en mooie foto's! Gefeliciteerd! En surf green is een super kleurtje, zeker in combinatie met de full maple hals.

[jutter]

Mooie strat kerel! Gefeliciteerd!

Hoort deze koffer er bij?

[.slash.]

Mooi verhaal en mooie foto's! Gefeliciteerd! En surf green is een super kleurtje, zeker in combinatie met de full maple hals.

TOF! Maar mooier met een rosewood toets!

[Tabula Rasa]

Surf green. Is cool! Gefeliciteerd.

[da Liks]

Surf green. Is cool! Gefeliciteerd.

Ha, das dezelfde die "wij" (ik) hebben gekocht.. rotding. ik bied de helft.


en je gaat $#gvd!* toch niet zeggen dat jij dr een case bij hebt gehad he?

[da Liks]

TOF! Maar mooier met een rosewood toets!

bah!! en nog eens bah!

[the sure thing]

Surf green is STOER

[pasqual]

TOF! Maar mooier met een rosewood toets!

Ech nie!!!

[Tupelo]

Congrats !!

Had je het zonder bakje koffie ook gedaan..?
Was het goede koffie eigenlijk ?
Dat vraag ik mezelf altijd af wanneer het "bakje koffie' genoemd wordt.
Het is natuurlijk service, maar was het goede koffie ?
Van die vieze drap is natuurlijk fijn aangeboden, maar dat maakt het nogal gemakkelijk een ludiek gebaar zeg maar.
Een goede kop koffie daarentegen...

Goed dat je jezelf toestaat om overstag te gaan, dat je jezelf niet vastpint op je verwachtingen van een gitaar en dat doorslaggevend laat zijn.
Veel plezier ermee.

[MarkS]

Ik dacht heel ff dat er inmiddels een koffievlek op de toets was ontstaan, maar dat blijkt een plectrum te zijn.

[GuitarL91]

Thanks allemaal!


Ha, das dezelfde die "wij" (ik) hebben gekocht.. rotding. ik bied de helft.


en je gaat $#gvd!* toch niet zeggen dat jij dr een case bij hebt gehad he?
Haha nee, deze case had ik al voor mijn Tele, de case is in mijn bezit gebleven. Het is overigens geen Fender Tweed case die bij je bij de Classics 50's en 60's krijgt hoor, het is een koffer van Boston.


Congrats !!

Had je het zonder bakje koffie ook gedaan..?
Was het goede koffie eigenlijk ?
Dat vraag ik mezelf altijd af wanneer het "bakje koffie' genoemd wordt.
Het is natuurlijk service, maar was het goede koffie ?
Van die vieze drap is natuurlijk fijn aangeboden, maar dat maakt het nogal gemakkelijk een ludiek gebaar zeg maar.
Een goede kop koffie daarentegen...

Goed dat je jezelf toestaat om overstag te gaan, dat je jezelf niet vastpint op je verwachtingen van een gitaar en dat doorslaggevend laat zijn.
Veel plezier ermee.

Wij hebben net een nieuwe volautomaat en dat brengt betere koffie voort, maar het was zeker niet slecht. Ik heb het erbij vermeld om de sfeer weer te geven. Natuurlijk is koffie niet van doorslaggevend belang, maar het valt te prijzen wanneer een medewerker je zo goed mogelijk probeert te helpen, je alle tijd gunt, naar je luistert en meedenkt waarom de de gitaren die je daarvoor bespeelde niet de juiste bleken te zijn en met suggesties komt om een zo goed mogelijk beeld te vormen over wat je nou daadwerkelijk zoekt. Dat is niet in elke muziekwinkel zo, vandaar de vermelding.

[.slash.]

http://i57.tinypic.com/29p5gtf.jpg

[vulvasonic]

Congrats !!

Had je het zonder bakje koffie ook gedaan..?
Was het goede koffie eigenlijk ?
Dat vraag ik mezelf altijd af wanneer het "bakje koffie' genoemd wordt.
Het is natuurlijk service, maar was het goede koffie ?


:D

En toch is hier het laatste woord nog niet over gesproken!
Dat kopje koffie wordt door veel muziekzaken behoorlijk slecht ingezet.

Ik weet nog dat ik nog bij mijn ouders in woonde. Ik had juist een MBO opleiding afgerond en ik wilde naar het conservatorium. Ik vond dat ik daar niet aan kon komen zetten met een 'metal stratje' en dus ging ik voor enkele maanden full time productiewerk doen om zo genoeg geld bij elkaar te kunnen harken om een ES-335 te kopen. Ik twijfelde nog heel even tussen de 335 en de 175, maar IETS in me vertelde me dat het cons die rock-kant van mij er toch nooit uit zou kunnen krijgen. Ja, ik wist het zéker, het moest en zou een Gibson ES-335 worden!!!

Op die leeftijd ging ik nog volledig voor nieuwe gitaren. En als Nijmegenaar ging je dan automatisch naar Schreeven. Max Guitar bestond toen nog niet, naar Eigenhuijsen ging je niet, want dan wist je zeker dat je werd genaaid, Saris was toen net weg en dan had je nog een stuk of drie kleinere zaakjes (te weinig keus en altijd te duur - jammer, want soms best gezellig). Schreeven dus.

Bij Schreeven zagen ze me normaal niet staan. Ook toen niet. Tót ik ze vertelde dat ik ALLE 335's die ze in huis hadden wilde testen en dat ik serieuze plannen had. En dát bleken de 'magische woorden' tot het betreden van een hele nieuwe wereld waarin koffie een grote rol speelde.
ON-GE-LO-FE-LIJK, het was alsof de hemel voor me open ging! Alles leek ineens een stuk kleuriger. Het was alsof ik me bevond aan het strand van Lago di Garda, net boven Peschiera, alwaar de vele beeldschone jonge deernes, gehuld in vrijwel niets, me verwelkomden met hun waterige frisheid onder de brandende zon. En terwijl ze me aankeken met hun priemende, zaadvragende, groene ogen, zag ik hun vulva's reeds een weinig kieren. Boven me hingen druiventakken en de druiven waren rijp en zoet! ALLES was rijp en zoet. Ik werd naar mijn troon geleid. Een troon van wonderlijk fraai gevormde en comfortabel zittende tetten. Dit was absoluut één van de mooiste dagen uit mijn leven. AB-SO-LUUT!!!!
Enfin, ik kreeg mijn eigen hoekje toegewezen. En of ik koffie wilde. En hoe ik mijn koffie dronk. En of ik rookte (toen nog wel - en dus werd er een asbak voor me neergezet - de sigaretten werden me aangeboden). Over welke versterker ik wilde spelen. Of ik misschien ook nog wat andere versterkers wilde uitproberen. Welke effectpedaaltjes gebruik ik normaal (die werden er meteen bijgepakt en aangesloten)..........
Ik heb er zeker een uur of 4, misschien zelfs langer, gezeten. Een heerlijke tijd, waarin ik als een vorst behandeld werd. Ik heb een hele kan koffie leeggedronken, een stuk of 10 sigaretten weggepaft (midden in de winkel - dat kon toen nog), ik heb er 3 gitaren heeeeeeel uitgebreid getest. Die gitaren werden me voortdurend aangereikt en weer uit de handen genomen, om zo snel mogelijk de ene met de andere te kunnen vergelijken. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de gitaar die met kop en schouders boven de andere twee uitstak. Was wel de duurste. 3750 gulden. Ik lulde er 15% van af. Ik liet de gitaar perfect afstellen en ik nam mijn vader mee toen ik de gitaar ging ophalen. Bleek dat mijn vader en de eigenaar elkaar goed kenden. En dus ging er nógmaals 15% van af.

Sindsdien kon ik er jaren niet meer kapot. Ik bleef kopen en zij bleven me mooie kortingen geven. Nu niet meer, hoor. Te lang geleden allemaal. Andere mensen, andere tijden..... En Max Guitar!!!

Ik heb zelden andere mensen met kopjes koffie zien zitten bij Schreeven. Het is een maf iets. Voor 10 setjes snaren plus een mooie lederen draagband krijg je geen kop koffie. Voor een Yamaha Pacifica dan? Nee dus! Maar als je een paar Gretsches en een Gibson L5 komt testen, dan gaat de spreekwoordelijke hemel geheid weer open!
En iedere winkel heeft daar zo z'n eigen grenzen in.

Ergens snap ik het ook wel. Je kunt natuurlijk niet iedere klant, of ze nou iets kopen of niet, een kop koffie aanbieden. Dan zou je alleen al iemand in dienst moeten nemen om iedereen te voorzien van koffie. Geen beginnen aan. En iemand die een serieuze uitgave komt doen laat je niet uren aan het lot over, dus die bied je een kop koffie aan. En toch blijf ik het een ongemakkelijk onderwerp vinden. :eek:

[Tupelo]

King of the hill !! :ok:

[da Liks]

Thanks allemaal!


Haha nee, deze case had ik al voor mijn Tele, de case is in mijn bezit gebleven. Het is overigens geen Fender Tweed case die bij je bij de Classics 50's en 60's krijgt hoor, het is een koffer van Boston.


Maar dit is geen classic toch? Ik was onder de veronderstelling dat er bij de american special een koffer hoorde, bleek bij feedback niet zo te zijn..

[pasqual]

:D

En toch is hier het laatste woord nog niet over gesproken!
Dat kopje koffie wordt door veel muziekzaken behoorlijk slecht ingezet.

Ik weet nog dat ik nog bij mijn ouders in woonde. Ik had juist een MBO opleiding afgerond en ik wilde naar het conservatorium. Ik vond dat ik daar niet aan kon komen zetten met een 'metal stratje' en dus ging ik voor enkele maanden full time productiewerk doen om zo genoeg geld bij elkaar te kunnen harken om een ES-335 te kopen. Ik twijfelde nog heel even tussen de 335 en de 175, maar IETS in me vertelde me dat het cons die rock-kant van mij er toch nooit uit zou kunnen krijgen. Ja, ik wist het zéker, het moest en zou een Gibson ES-335 worden!!!

Op die leeftijd ging ik nog volledig voor nieuwe gitaren. En als Nijmegenaar ging je dan automatisch naar Schreeven. Max Guitar bestond toen nog niet, naar Eigenhuijsen ging je niet, want dan wist je zeker dat je werd genaaid, Saris was toen net weg en dan had je nog een stuk of drie kleinere zaakjes (te weinig keus en altijd te duur - jammer, want soms best gezellig). Schreeven dus.

Bij Schreeven zagen ze me normaal niet staan. Ook toen niet. Tót ik ze vertelde dat ik ALLE 335's die ze in huis hadden wilde testen en dat ik serieuze plannen had. En dát bleken de 'magische woorden' tot het betreden van een hele nieuwe wereld waarin koffie een grote rol speelde.
ON-GE-LO-FE-LIJK, het was alsof de hemel voor me open ging! Alles leek ineens een stuk kleuriger. Het was alsof ik me bevond aan het strand van Lago di Garda, net boven Peschiera, alwaar de vele beeldschone jonge deernes, gehuld in vrijwel niets, me verwelkomden met hun waterige frisheid onder de brandende zon. En terwijl ze me aankeken met hun priemende, zaadvragende, groene ogen, zag ik hun vulva's reeds een weinig kieren. Boven me hingen druiventakken en de druiven waren rijp en zoet! ALLES was rijp en zoet. Ik werd naar mijn troon geleid. Een troon van wonderlijk fraai gevormde en comfortabel zittende tetten. Dit was absoluut één van de mooiste dagen uit mijn leven. AB-SO-LUUT!!!!
Enfin, ik kreeg mijn eigen hoekje toegewezen. En of ik koffie wilde. En hoe ik mijn koffie dronk. En of ik rookte (toen nog wel - en dus werd er een asbak voor me neergezet - de sigaretten werden me aangeboden). Over welke versterker ik wilde spelen. Of ik misschien ook nog wat andere versterkers wilde uitproberen. Welke effectpedaaltjes gebruik ik normaal (die werden er meteen bijgepakt en aangesloten)..........
Ik heb er zeker een uur of 4, misschien zelfs langer, gezeten. Een heerlijke tijd, waarin ik als een vorst behandeld werd. Ik heb een hele kan koffie leeggedronken, een stuk of 10 sigaretten weggepaft (midden in de winkel - dat kon toen nog), ik heb er 3 gitaren heeeeeeel uitgebreid getest. Die gitaren werden me voortdurend aangereikt en weer uit de handen genomen, om zo snel mogelijk de ene met de andere te kunnen vergelijken. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de gitaar die met kop en schouders boven de andere twee uitstak. Was wel de duurste. 3750 gulden. Ik lulde er 15% van af. Ik liet de gitaar perfect afstellen en ik nam mijn vader mee toen ik de gitaar ging ophalen. Bleek dat mijn vader en de eigenaar elkaar goed kenden. En dus ging er nógmaals 15% van af.

Sindsdien kon ik er jaren niet meer kapot. Ik bleef kopen en zij bleven me mooie kortingen geven. Nu niet meer, hoor. Te lang geleden allemaal. Andere mensen, andere tijden..... En Max Guitar!!!

Ik heb zelden andere mensen met kopjes koffie zien zitten bij Schreeven. Het is een maf iets. Voor 10 setjes snaren plus een mooie lederen draagband krijg je geen kop koffie. Voor een Yamaha Pacifica dan? Nee dus! Maar als je een paar Gretsches en een Gibson L5 komt testen, dan gaat de spreekwoordelijke hemel geheid weer open!
En iedere winkel heeft daar zo z'n eigen grenzen in.

Ergens snap ik het ook wel. Je kunt natuurlijk niet iedere klant, of ze nou iets kopen of niet, een kop koffie aanbieden. Dan zou je alleen al iemand in dienst moeten nemen om iedereen te voorzien van koffie. Geen beginnen aan. En iemand die een serieuze uitgave komt doen laat je niet uren aan het lot over, dus die bied je een kop koffie aan. En toch blijf ik het een ongemakkelijk onderwerp vinden. :eek:

:dontgeti:
Wauw.......al eens overwogen om te gaan schrijven? Dus als in een boek met echte verhalen en zo! Je hebt me al vaker versteld doen staan met je schrijfstijl! Erg onderhoudend!:ok:

[mountainman]

Gefeliciteerd en welkom bij de surf groene american special strat club! Die van mij is trouwens na een lange zoektocht nu voorzien van een bijpassende surf groene Airline gitaarband.

[the sure thing]

Leuk verhaal over Nijmegen :-)

[GuitarL91]

Maar dit is geen classic toch? Ik was onder de veronderstelling dat er bij de american special een koffer hoorde, bleek bij feedback niet zo te zijn..

Nee het is geen Classics hoor. En nee, er zit geen koffer bij de American Special. De Boston koffer had ik al en lijkt erg op de Fender Tweed case die je dus wel bij de Classics krijgt.

[TW-Pieter]

Texas specials, big headstock, surf green... topgitaar :ok:

Heb er zelf ook eentje, in de 2T-sunburst. Heerlijk ding.