PDA

View Full Version : Over een Hen Weekend en over Getijdenwerking



Duhsjaak
9 februari 2014, 13:57
Pepe stelde een tijdje terug de vraag of mijn muziek lyric driven of music driven is. Dus ligt de tekst ten grondslag aan het geheel of de muziek.

De beste vragen zijn natuurlijk de vragen waarover je nog eens nadenkt. Zeker als je achteraf een erg onnauwkeurig antwoord hebt gegeven.

Zou ik de vraag nu beantwoorden, dan zou ik zeggen:
- In 75 tot 80% is de muziek het uitgangspunt en moet de tekst daarop worden aangepast
- In 25 tot 20% dus, is de tekst het uitgangspunt

Dat kun je in de volgende twee liedjes terug horen.
In het eerste ben ik zo zeker van de melodie, dat ik hem redelijk accuraat dubbel qua zang.
In de tweede hoor je het zoeken naar de melodie sterk terug totdat na een minuut of wat het vorm krijgt.

De gebruikelijke opstelling, met de volgende opmerkingen:
- eerste is de laatste met de HiLo's, echt waar. Denk ik.
- tweede is compleet Danelectro gitaar en bas, het twinkelt je tegemoet

Teksten:

Drie wodka lach/Hen weekend

Aan ramptoerisme doen we niet
lachen om andermans ellende
nee, het moet niet te gezellig zijn
anders wordt het zo’n bende

Dus foto’s doen tijdens speeches
heeft menig carrière geknakt
al was de knop nog veelbelovend
hij is er bruut afgehakt

Br
Het hen weekend
je legt de lat
een tikkeltje te hoog
de standaardsongs
karaoke
je houdt het niet droog

Ref1
Ik heb een foto
van je drie wodka lach
tsjonge jonge
echt de bliksem
sloeg in
toen ik je zag

Het feestboek heeft een tricky kant
alle outsporing aan te sporen
ik zei nog je doet wel voorzichtig hè?
Maar ja je leek het niet te horen

Vrouwen geven zichzelf de schuld
mannen geven de schuld aan iedereen
ditmaal was de verdeling doed
zo’n dronken lor wil er geen één

Br
Het hen weekend
je legt de lat
een tikkeltje te hoog
de standaard songs
karaoke
je houdt het niet droog

Ref2
Ik heb een foto
van je zes wodka lach
kostte me veel moeite
te bedenken
wat ik er ooit in zag

https://dl.dropboxusercontent.com/u/13906770/06-Track%206%20-%20159.mp3

en......
Getijdenwerking

Ik zie je rechter oksel
en leg mijn hoofd dus daar
’t is je geheime plekje
ruikt naar dier, seks en gevaar

De midzomernachtsdroom
scène voor scène
Hermia en Lysander
maar dan zonder gêne

Br
Hoe kom ik aan die gedachten
een dark en onontkoombaar feest
zeg maar boter dingen en liedjes
gekke situaties het meest

Ref
De getijdenwerking
zichtbaar in haar volle boezem
om niet te spreken
van de zwaartekracht
genoeg mannen kunnen
er alleen van dromen
want ze liggen zo
verrukkelijk zacht

De Midzomernachtsdroom
maar dan zonder geluid
en al het andere
al het andere ook nog uit

https://dl.dropboxusercontent.com/u/13906770/09-Track%209%20-%20159.mp3

Enjoy!
Vriendelijke groet, Gus

Pepe
9 februari 2014, 14:32
Ik zat al gelijk te peinzen. Hen Weekend? Gevalletje PV en MV verwisseling? Maar nee, de tekst suggereert een damesavondje (of iets anders maar er zijn vrouwen in het spel) en Gus zit thuis te kniezen en wat doet een artiest dan? Juist, hij buigt het leed om in zijn voordeel. Alles helpt.

Het volgende nummer is de day after. De kippen zitten weer op stok en Gus kan weer rustig slapen want zonder zijn favoriete kussen vat de slaap niet en ga je rare dingen doen.

Nou weet ik het zeker, Gus is gewoon de mannelijke tegenhanger van Nico.

Cageman
10 februari 2014, 00:12
Leuke Gus liedjes weer allebei. :)

Waar in eerdere liedjes de gitaar en bas vooral zorgden voor de typische wall of sound doen in dit lied vooral de meerdere stemmen dat. Weer net ff anders en ook fijn.

Loeters,

Merijn

Duhsjaak
10 februari 2014, 09:11
Ik zat al gelijk te peinzen. Hen Weekend? Gevalletje PV en MV verwisseling? Maar nee, de tekst suggereert een damesavondje (of iets anders maar er zijn vrouwen in het spel) en Gus zit thuis te kniezen en wat doet een artiest dan? Juist, hij buigt het leed om in zijn voordeel. Alles helpt.

Het volgende nummer is de day after. De kippen zitten weer op stok en Gus kan weer rustig slapen want zonder zijn favoriete kussen vat de slaap niet en ga je rare dingen doen.

Nou weet ik het zeker, Gus is gewoon de mannelijke tegenhanger van Nico.

Ha ha! Je brengt de twee liedjes met elkaar in verband.
Dat was zelfs bij mij nog niet opgekomen! Er gebeuren hier onverwachte dingen.

Fantastisch.
En nog een compliment ook. Daar doe je het niet voor maar het is altijd leuk.
En de volgende keer zal ik beter nadenken voor ik een antwoord geef op een vraag van jou.

Leuk dat je hebt geluisterd. Dank je voor je reactie dus.
Vriendelijke groet, Gus

Duhsjaak
10 februari 2014, 09:17
Leuke Gus liedjes weer allebei. :)

Waar in eerdere liedjes de gitaar en bas vooral zorgden voor de typische wall of sound doen in dit lied vooral de meerdere stemmen dat. Weer net ff anders en ook fijn.

Loeters,

Merijn

Ik geloof persoonlijk erg in een 'handtekening', iets, waardoor je makkelijk thuisbrengt wie het heeft gemaakt.
De Amerikaanse opvatting dat alles iedere keer overhoop moet en dus weer anders geloof ik niet in. Fogerty liedjes zijn onmiddellijk herkenbaar als Fogerty liedjes en ik vind dat heerlijk. Vooropgesteld dat je van Fogerty liedjes houdt natuurlijk.

Een Gus liedje nèt iets anders en mijn opzet is weer geslaagd. In mijn volgende leven doe ik het weer anders.
Dank voor het luisteren.
Vriendelijke groet, Gus

Ernest01
10 februari 2014, 19:26
Het 'maakplezier' straalt er weer vanaf.
Tweede nummer vind ik het leukste. Vooral ook dat koortje is weer sterker/beter dan eerdere liedjes.
Voor mij nog het onvervalste Gus-geluid.

En je hebt het over een handtekening..... de TAMBOERIJN.... er in houden, dan.
Op naar de volgende creatie.

Duhsjaak
11 februari 2014, 10:04
Hi Ernest
Dank je voor je reactie.
Ineens zie ik dat ik iets erg slordig heb onthouden/getypt:

alle outsporing aan te sporen

moet natuurlijk luiden:

alles buitensporig aan te sporen

Dit zijn de eerste tekenen. Nu het Alzheimer café in Amstelveen is verhuisd, kan ik m ook niet meer vinden.

En kleine percussie, dus tamboerijn en marracas, tsja.....
- Bo Diddley
- Doug Sahm (Sir Douglas Quintet)
hadden een eigen marracas speler

- Heer Jagger
- Paul Jones (Manfred Mann)
- The Association
zag je zelden zonder

Zolang ik zonder 'echte' drummer speel, geeft het toch een organisch idee aan de ritme kant.
Er moet echt iets bijzonders gebeuren voordat ik daarmee stop, hoewel ik mij realiseer dat er ook tegenstanders zijn.
Ach, you can't please everyone hè? Maar leuk dat dat bij jou weer is gelukt.

Vriendelijke groet, Gus

benwave
13 februari 2014, 09:39
Guus, om eerlijk te zijn doet het me niet zoveel. De muziek en woorden lopen niet erg lekker.
Ik denk ook zomaar dat eerst de tekst er was en daarna de muziek, maar niet samen geboren om het zo maar te zeggen.
Los van elkaar is het een stuk beter, Je muziek is herkenbaar.
Je teksten zijn bij vlagen echt briljant, en zitten vol humor.

"De getijdenwerking
zichtbaar in haar volle boezem
om niet te spreken
van de zwaartekracht"

Deze doet het wel voor me,..heerlijk

Duhsjaak
13 februari 2014, 16:02
hi B
Ik waardeer je oordeel teveel om daarop diep in te gaan. Eigenlijk ben ik blij dat er telkens weer mensen naar gaan zitten luisteren. Want mijn muziek loopt behoorlijk uit de pas met de tijdgeest. Maar ik voel me getroost, de bril van mijn vader is ineens ook weer heel modern.

Als je de tekst van Getijdenwerking leuk vindt en het lied niet, wat let je dan om van de tekst een ander lied te maken? Doe dat vooral, ik kan daar echt de lol wel van inzien hoor!

Hoe dan ook, leuk dat je de moeite hebt genomen.
Vriendelijke groet, Gus

Duhsjaak
16 februari 2014, 10:22
Even nog kort:
Hen weekend lijkt voor een beetje verwarring te zorgen. De oorspronkelijke Engelse betekenis is een (vrouwen) vrijgezellenfeest.
In NL wordt de uitdrukking steeds vaker voor een weekend drank en uitspattingen voor vrouwelijke collega's onderling gebruikt.

En in die zin is de tekst dan ook bedoeld. Zij is de beest aan het uithangen en zendt steeds verder uit de rails lopende foto's naar hem (de ik persoon dus) en hij is thuis en vraagt zich steeds meer af of.......

Vriendelijke groet, Gus

Kefding
16 februari 2014, 15:34
Ik vind de teksten altijd tegen het briljante aan, of gewoon rondweg geniaal. Leuk ook om elke keer een consistent kenmerkend geluid aan te treffen. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik telkens wel ontzettend moet wennen aan je typische zanggeluid. Vaak moet ik de nummers voor een tweede keer starten, want bij het einde van de eerste afspeelbeurt zit ik er pas een beetje in. Dat geeft niet; de tweede keer luister ik ook beter naar de tekst en de overige details.

Typisch, vreemd, onwennig, maar allemaal in de méést positieve zin van het woord. Heel erg leuk!

Duhsjaak
17 februari 2014, 10:20
Wow, wàt een compliment! Dank je wel.

Als je al langer meekijkt/meeluistert dan weet je ook wat er achter die zang zit. Het is behoorlijk afwijkend van wat je nu op TV/Radio/Internet hoort, dus ook lastiger toegankelijk. Misschien eens tijd daar wat 'softer' mee om te gaan.

Ik had er geen idee van dat er mensen zouden zijn die het zo zouden waarderen. Een heel fijn gevoel.
Thanks.
Vriendelijke groet, Gus

arnoldtims
17 februari 2014, 14:23
Al hoe wel ik van na de jaren 60 ben zit ik met jouw muziek toch gelijk weer in de sfeer van de jaren 60.
Doet me denken aan de plaatjes van mijn vader waar mijn vrienden en ik vroeger wel eens door heen spitten op een rustige zondagmiddag.
Het geeft me een prettig gevoel.

Ik weet het proces van het opnemen van je stem en hoe deze sound dus tot stand komt. wat ik mij afvraag is waarom je het altijd zo doet. Je krijgt daar vaak feedback op en in het nummer waarin je een samenwerkingsverband bent aangegaan ben je wel duidelijk verstaanbaar( vind het trouwens in dit nummer ook stuk beter).

Duhsjaak
18 februari 2014, 14:36
Muziek maken en vooral mainstream muziek, voltrekt zich volgens min of meer afgebakende paden en langs geldende afspraken. Luister naar Arabische muziek en je weet gelijk wat ik bedoel.

In 1961 waren er vooral AM (middengolf) radio zenders. En omdat de geluidskwaliteit belabberd was en daarom verstaanbaarheid geen echte issue, deed men van alles om de stem maar meer body te geven. Dikker te maken zo je wilt. Dicht zingen in de buurt van ribbon microfoons was ook zo'n trucje. Luister maar naar Dean Martin, Doris Day, Bing Crosby.

Keek niemand van op. Iedereen deed het en deed het met zo'n perfectie dat eeuwige twijfelkonten als de heer Lennon geen stuk muziek durfde op te nemen zonder te dubben, uit angst dat zijn stem te dun klonk.

Toen FM rock in opkomst kwam, laten we zeggen 1e helft 70er jaren, toen werden er geleidelijk andere eisen gesteld aan de opname techniek en aan de manier waarop de zang werd opgenomen. De opkomst van de CD leidde met Brothers in arms ook weer een nieuw tijdperk in qua geluid.

Mijn muziek, voornamelijk georiënteerd op 1961 en 1966, conformeert zich dus vooral aan de geldende afspraken die in die jaren van kracht waren.
Daarvoor is nauwelijks een andere reden te geven, dan dat ik de muziek uit die tijd leuk vind klinken.
1961, iets gezwollen, bombastisch, barok
1966, vooral rammelend, rudimentair en als belofte van de psychedelische tijd die er aan stond te komen

De gewoonte vocalen te dubben is helemaal in onbruik geraakt, maar ook The Association (Prachtig op Monterey) maakte er nog veel gebruik van.

Je zou dus kunnen zeggen dat ik bewust de huidige afspraken negeer om de afspraken uit 61 en 66 te omarmen.

De dingen samen met Ernest heb ik vaak al twee of drie keer gezongen. De tekst overvalt me dan niet meer. Dit komt de verstaanbaarheid ten goede, maar gaat ten koste van 'het moment' of de spontaniteit.

Ik vind het bijzonder leuk dat je toch naar mijn muziek luistert, ondanks je bedenkingen tegen de dingen die ik daarin uithaal.
Thanks!
Vriendelijke groet, Gus

(1961 is het enige jaartal voor de komende eeuwigheid, dat je op zijn kop kon zetten en dat er dan nog steeds 1961 stond. Vind ik ook een aardige reden. Moet je een beetje gek zijn om muziek te maken? Nee, maar het helpt wel)

Tupelo
18 februari 2014, 19:58
Ik vind de tweede leuker dan de 1e Gus; koortje is lekker.
Ergens begin ik een formule te horen, maar ik vermoed dat dat het gevolg is van wat je vertelde over in D of in G spelen, daarmee is de dimensie van je akkoordenprogressie natuurlijk wat beperkt.
Teksten als vanouds geniaal !

Duhsjaak
20 februari 2014, 09:42
Leuk dat je 'formule' noemt. 1961 was bij uitstek het jaar waarin muziek uit 'The Brill Building' kwam. De muziek die door lui werd geschreven die in loondienst waren en die 's morgens om half 10 naar hun werk gingen en 's avonds naar de kroeg of naar huis.

Muziek die over 20 jaar jaar wordt bijgeschreven in The Great American Songbook.

Het is altijd een beetje kip of ei verhaal:
- is het bakkersvak aantrekkelijk voor mensen met een talent daarvoor (kiest het vak de mens)
- of andersom, dus kiest de mens het vak

Ben ik gek op simplistische muziek omdat mijn talent niet verder reikt?
Of andersom?

Feit is dat ik het met veel plezier doe.
Leuk dat je hebt geluisterd.
Vriendelijke groet, Gus

Cageman
20 februari 2014, 11:33
"Ben ik gek op simplistische muziek omdat mijn talent niet verder reikt? Of andersom?"

Gheghe. Herkenbaar. :D

Duhsjaak
20 februari 2014, 15:00
Yup, the story of my life.
Vriendelijke groet, Gus

Duhsjaak
19 maart 2016, 09:18
Belletje.
De link van twee jaar geleden doet het niet meer.

Hen weekend.
De link doet het niet meer. Wel als je hem kopieert en in de adresbalk plakt. Geen idee waarom.

https://dl.dropboxusercontent.com/u/13906770/06-Track 6 - 159.mp3

Enfin, hij is dus aan de praat te krijgen, maar ik weet niet waarom. De spaties waarschijnlijk. Maar twee jaar geleden had niemand daar last van. Go figure.

Toevallig had ik de Guitarkid ook attent gemaakt op deze post. Dus misschien G. dat jij m ook niet kunt gebruiken? Dan is dit de oplossing.

Vriendelijke groet, Gus