Last van pols tijdens spelen

[iWishmaster]

Sinds kort heb ik een nieuwe gitaar, een Gibson Les Paul Studio faded 'worn brown' (tweedehands):
http://www.centraleguitars.com/imgs/catalogue/Gibson-Les-Paul-Studio-Faded-Worn-Brown_1.jpg

Het geluid is erg fijn en het is een prachtige gitaar. In de winkel qua bespeelbaarheid ook, maar in de band moest ik er nog steeds gruwelijk aan wennen qua bespeelbaarheid. Na een half uurtje kreeg ik echt pijn aan mijn pols (frethand). Ik ben gewend met mijn duim 'over de hals' te spelen met mijn fenders, maar bij Gibsons is de hals daar te dik voor met mijn handen. Eigenlijk is dat 'fout', maar voor mij vele malen confortabeler (zeker bij staand spelen). Plaatjes voor de duidelijkheid:
'Fout', maar voor mij juist enorm confortabel. Op een Les Paul voor mij niet te doen (te dikke hals):
http://ltp-us-cloudfront-source.s3.amazonaws.com/img/cat/69163/Incorrect-Technique-01.jpg

'Goed', maar hier krijg ik last van mijn pols:
http://ltp-us-cloudfront-source.s3.amazonaws.com/img/cat/69163/correct-thumb-position.jpg

In klassieke zithouding kan ik prima 'zoals het hoort' met mijn duim gebogen achter op de hals spelen en heb ik nergens last van (vandaar dat ik het in de winkel niet gemerkt heb). Ik heb al ge-experimenteerd met verschillende lengtes van de strap, maar dat leek niet direct echt te helpen. Iemand tips? Wellicht moet ik met mijn fenders ook anders leren spelen qua fret hand, maarja, old habits die hard ...

[Tupelo]

Zoals je zelf al zegt, old habbits die hard.
Zelf heb ik ook een verkeerde speelhouding, maar die is wel van mij.
Nieuwe houding zou bijna betekenen opnieuw gitaar leren spelen, inclusief veel van mijn eigen kenmerken en speelstijl opgeven, want daaruit ontstaat een voorkeur voor bepaalde akkoorden, een bepaalde manier van aanslaan..
Ik zou bijna zeggen andersom, op een gegeven ogenblik zal je lichaam wel gewend zijn aan die nieuwe gitaar, en kan je op je ouderwetse manier, zonder pijn, ook op die nieuwe gitaar spelen.

Edit; of heb je echt dermate kleine handen dat het fysiek gewoon onmogelijk is om rondom die hals te komen ?
Het zit niet in de spreiding en rek van je vingers...?
Want dat is een kwestie van oprekken, en dat doet pijn in het begin natuurlijk.

[Jan-Douwe22]

Hoe hoog hangt je gitaar? heb je hem op je heupen hangen? probeer hem eens wat hoger te hangen, ziet er minder stoer uit, maar speelt wat gemakkelijker. En je hoeft je pols minder te draaien en in posities te wringen. Last van je pols is natuurlijk niet fijn met spelen. Mooie gitaar trouwens, super mooi dat donkere hout! lekker natural!

[Harald]

Allereerst, die duim over de hals is alleen fout als het fout is. Voor elektrisch gitaar, en ook steelstring, is het vaak juist wel goed. Alleen klassiek, echt niet doen.

Voor de duim op de achterkant van de hals a la klassiek gitaar, moet je staand ook zo dicht mogelijk bij die houding komen. Dus niet alleen de gitaar hoger dan de gemiddelde punker hangen (hoe die gasten met de gitaar ongeveer bij de knieen kunnen spelen is me een raadsel. Maar goed, verklaart wel een en ander over de muziek ;) ), maar ook op de halshoek letten. Die, net zo als bij klassiek gitaar, schuin omhoog.

Overigens kun je natuurlijk bij die Gibson nog steeds de baseballbatgreep hanteren. Alleen komt je duim dan niet of iig minder over de hals heen. Voor bends moet je dat sowieso doen. Met de klassieke handhouding moet je zo'n bend helemaal vanuit de vingers doen. Sor en Tarrega waren er dan ook niet gek op, dat stringbenden. (kies maar een smiley uit)

[iWishmaster]

Ik merk ook dat ik echt anders speel op deze gitaar qua akkoorden en aanslag. Denk dat ook dat mensuur en snaarafstand onderling een rol speelt, ik moet voor mijn gevoel meer 'priegelen' om dezelfde akkoorden te pakken en daardoor speel ik denk ik wat krampachtig. Ik heb wel eerder les paul (-achtige) gehad, maar daar had ik nooit echt een klik mee, deze heeft op één of andere manier echt een eigen karakter, waardoor ik hem niet kon laten staan. Ik heb mijn gitaar iets boven mijn heupen hangen (dezelfde strap als op mijn fenders trouwens, dus hangt ook even hoog).

Ik zal het eens een tijdje aanzien en kijken of het 'vanzelf' beter wordt.

@Harald, ik heb 'fout' en 'goed' ook bewust tussen quotes gezet ;).

[Tupelo]

Wanneer ik naar een andere mensuur ga moet ik ook erg aanpassen, en helemaal wennen doet het nooit.
Tenminste, een gitaar met Gibson mensuur (inclusief Gibson) is nooit lang genoeg in mijn bezit geweest om op te accomoderen.
Zelfs mijn Fender Telesonic was er na twee jaar al uit.
Betekent dat het zelfs na twee jaar voor mij nog niet lekker voelde.

[benwave]

Wat dacht je van om de hals dunner te maken ?
Het gaat niet echt om een duur exemplaar, dan zou ik mezelf niet pesten met een dikke neck.
Even de maat van je Fender nemen, en de vijl erop

[Orpheo]

Vijl? Eerder schraapsel en schuurpapier...

Ik heb met fysiotherapeuten gesproken over gitaarhalzen en deze stand van je hand, als onderzoek bij de ontwikkeling van de vorm op mijn eigen gitaren. Blijkt? Deze vorm is eigenlijk niet juist. Je hand is niet rond, maar half-ellips vormig. Een ronde hals is (dus) niet wijs.

[iWishmaster]

Vijl? Eerder schraapsel en schuurpapier...

Ik heb met fysiotherapeuten gesproken over gitaarhalzen en deze stand van je hand, als onderzoek bij de ontwikkeling van de vorm op mijn eigen gitaren. Blijkt? Deze vorm is eigenlijk niet juist. Je hand is niet rond, maar half-ellips vormig. Een ronde hals is (dus) niet wijs.

Zoals een Fender (modern 'c' shape) of Gibson 60's (slim taper) dus? Ik heb ook een Gibson met 60's neck gehad waar ik hetzelfde probleem had, zij het in mindere mate ... Het zal dus toch een combinatie van de neck en de mensuur zijn. Ik hoop dat gewenning zal helpen, anders eens kijken of ik er een Fender neck op kan schroeven :D.

[Orpheo]

Zoals 99% Van alle halsjes ;)

[jaccowon]

@iWishmaster

Ik speel zelf ook op 'de foute' manier en heb kleine handen maar voor mij maakt het niet uit hoe dik de hals is.
Er zijn te veel variabele (en dus persoonlijke) factoren die hier meespelen om goed advies te geven.
PM me even, ik ben fysiotherapeut, kan je mogelijk meer advies geven als ik wat meer weet.

[Jasper.]

Vijl? Eerder schraapsel en schuurpapier...



Of een zakmes :D

[FruscianteFan]

Pas wel op.. misschien is het een kwestie van wennen maar je kunt ook je polsen naar de klote spelen...

[Mitch]

Nou nou..."naar de klote spelen", je kan ook overdrijven.
Het kan aan zoveel liggen dat je pijn hebt. Eigenlijk kun je dit niet van afstand zeggen, er kunnen hooguit een paar handvatten worden gegeven over techniek in het algemeen. Er is zoveel wat je nu niet ziet over hoe je je schouder houdt en je nek om alle nuances die de pols en vingers kunnen hebben in een bepaalde positie dat er eigenlijk niets kan worden gezegd over een oorzaak.
Als het echt niet past, zoals je zegt, rest er weinig anders dan je speelstijl veranderen óf die speelstijl gewoon niet gebruiken op de LP. Als het wel past maar het doet pijn dan ben ik sterk geneigd om te stellen dat het wel gaat wennen. Maar nogmaals: het kan prima aan de positie van je schouder ook liggen, om van de kracht ervan nog maar te zwijgen. Zeker het grote verschil tussen zittend spelen en staand spelen roept vragen op.

Volgens mij staat hier nog een sticky met Tips en Links, daar staat denk ik ook nog wel een link naar een vrij uitgebreid stuk dat ik hier eens over geschreven heb. Niet specifiek over de pols, maar wel over klachten in het algemeen door gitaar spelen.

[Plant]

Zo draag ik al enkele decennia geen horloge meer. Ik kreeg last van m'n pols bij gitaarspel en ik kreeg het idee dat er wel eens een verband kon zijn. Niet dat het horloge strak zat, maar als ik een tijdje zat te spelen ging het irriteren en kreeg ik met de hand onder een hoek met dat ding om echt pijn. Ik liet het horloge af en de irritatie / pijn is snel verdwenen.

[Majmun]

Als het gitaarspel gewoon goed gaat, dan zorg ik ervoor dat ik eraan wen. Iets vergelijkbaars heb ik met het indrukken van de frets: iedereen gebruikt het midden van het topje van zijn vingers, ik gebruik echt de zijkant dat het topje van mijn vingers (behalve de pink).

[Orpheo]

Zo draag ik al enkele decennia geen horloge meer. Ik kreeg last van m'n pols bij gitaarspel en ik kreeg het idee dat er wel eens een verband kon zijn. Niet dat het horloge strak zat, maar als ik een tijdje zat te spelen ging het irriteren en kreeg ik met de hand onder een hoek met dat ding om echt pijn. Ik liet het horloge af en de irritatie / pijn is snel verdwenen.

serieus? interessant. ik heb het tegenovergestelde! als ik m'n horloge af doe, is de balans helemaal 'zoek' en zwabbert m'n arm alle kanten uit! Ik draag graag zware horloges (ik heb nu een Sisu om m'n pols: 500 gram roestvrijstaal, schoon aan de haak!). en ik vind dat te gek voor m'n balans.

[Mitch]

500g?! Ja hè hè. Daar raakt je sturing zodanig op ingesteld dat je weer bewust moet gaan sturen als het gewicht weg is. Overigens is die verstoring aan sturing dan vooral vanuit de schouder, die de hele arm in balans moet houden. Wat Plant beschrijft is een veel vaker voorkomend issue. Het knelt minimaal af en wordt pas een probleem als de pols in een bepaalde hoek komt en lang genoeg daar moet blijven (gitaarspelen dus).

[Rick trodat]

Ik beheers beide technieken, als je het zo mag noemen. Ik begon op een nylon snarige gitaar ooit met spelen. En omdat ik vaak wissel tussen deze en mijn strat, speel ik net zo makkelijk met de duim erover, als netjes tegen de hals.

Even voor de pijn. Is het gewrichtspijn, of pijn in de spieren erom heen?

Is het gewrichtspijn, dan moet je rust nemen. Het kan op termijn opgelost worden door je spieren in je onderarm en in je handen te versterken. Maar dat kost tijd en je zal daarvoor oefeningen moeten doen. Alternatief is anders gaan spelen.

Is het spierpijn, dan kan het eigenlijk geen kwaad, maar ook hier moet je een korte rust nemen. Het zal dan op termijn steeds minder erg worden.

[Orpheo]

500g?! Ja hè hè. Daar raakt je sturing zodanig op ingesteld dat je weer bewust moet gaan sturen als het gewicht weg is. Overigens is die verstoring aan sturing dan vooral vanuit de schouder, die de hele arm in balans moet houden. Wat Plant beschrijft is een veel vaker voorkomend issue. Het knelt minimaal af en wordt pas een probleem als de pols in een bepaalde hoek komt en lang genoeg daar moet blijven (gitaarspelen dus).

precies. ik ben het zo gewend,ik voel me helemaal ontheemd zonder horloge (m'n vorige was 'maar' 280 gram).

[E-Motion]

Ik kreeg in het begin ook flink last van mijn pols met staand spelen.. Ik heb mijn gitaar wat hoger gehangen, en na een paar dagen iedere keer weer iets lager.. Nu speel ik op 'normale' hoogte en nergens meer last van..
Kwestie van wennen als je het mij vraagt.. Je nieuwe gitaar heeft een andere hals en je lichaam (pols, arm) moet daar ff aan wennen.. Overigens speel ik op dezelfde (foute?) manier als jij en niet met mijn duim boven over de hals..

[vulvasonic]

Er bestaat niet zoiets als een verkeerde manier van spelen. Er is wel zoiets als een goede manier van spelen. Het is inmiddels te lang geleden om er de belangrijkste dingen uit te halen, omdat het gewoonweg al te lang geleden is, maar ik heb gedurende het laatste jaar aan het conservatorium een scriptie geschreven over RSI-achtige problemen bij het gitaarspelen. Dit had voor een groot deel te maken met het feit dat ik bijna een jaar niet heb kunnen spelen dankzij vergelijkbare klachten. Ik stond toen onder behandeling bij de enige specialist op dat gebied in heel Nederland (op datmoment iig). Hij had ook Adje van den Berg onder zijn hoede, die overigens niet zo over hem te spreken was, maar dat terzijde.
Wat je iig NIET moet doen zijn krachtoefeningen. Je kent ze wel, die knijpdingen om meer kracht in je handen te krijgen. Je moet weten dat er een groot verschil is in grove motoriek en fijne motoriek. Die knijpkrengen zijn bedoeld voor de grove motoriek, op dezelfde manier waarop je je biceps traint. Fout!!!
de manier waarop je je vingers gebruikt bij (bijvoorbeeld) gitaarspelen heeft alles te maken met fijnmotoriek. De 'kunst' hiervan is dat je niet alleen op de juiste momenten moet leren inspannen (bijvoorbeeld bij het fretten van de snaren), maar je moet minstens zo vaak je vingers leren ontspannen, anders komt er teveel spanning op je vingers te liggen, terwijl je de spanning er nooit afhaalt. Eén van de meest gebruikte fouten is het knijpen op de snaren. Dit is totaal niet nodig. Als je goed kijkt dan zul je zien dat de vingers het toetsenbord niet eens aanraken. Dit is ook totaal niet nodig. Een ander probleem is de kracht die je met je duim op de hals zet. Train er op om die duim niet of nauwelijks te gebruiken. Ook dit is niet of nauwelijks nodig. Je zult zien dat het ook je snelheid ten goede komt. Ik had de mazzel dat ik mbv plakkertjes precies kon aflezen wanneer ik wel of niet teveel kracht gebruikte. Jij zal dit vooral zonder moeten doen. Vooral veel kijken en opletten is dus het devies. Het heeft iig niets te maken met de vorm van de hals. Verder kan het geen kwaad om te kijken naar de manier waarop je je arm en hand laat rusten op je gitaar. Idealiter laat je ja arm hangen naast je eigen lichaam. En laat je hand niet te laag de hals van je gitaar omklemmen. Ziet er misschien stoer uit, maar het gaat te koste van de spanning/ontspanning. Dit gezegd hebbende, het wordt pas een probleem als je er hinder aan ondervindt, zoals in jouw geval. Hou dus rekening met alle bovenstaande adviezen. Gebruik desnoods dunnere snaren. Dunne snaren mogen dan een wat vies begrip zijn in het hedendaagse gitaarwereldje. Maar vergeet niet dat enkele van de beste en snelste gitaristen op deez' aardkloot 'gewoon' op standaard .009 setjes spelen. Het gaat tenslotte wel om jouw handen en ik mag aannemen dat je graag zo lang mogelijk wilt blijven spelen.

Succes!!! :)

[Hendriks]

Ik heb met regelmaat last van de pols, nu ook weer ,waarschijnlijk om dat ik de afgelopen week weer veel op mijn strat heb gespeeld ,deze heeft een wat dunnere hals , op mijn tele heb ik geen last.

[FruscianteFan]

Ik had gisteravond bij repetitie met mijn bigband (klinkt grootser dan het is) weer eens last van mijn linkerpols, en dat is best een tijdje geleden dat ik daar met spelen last van had. Misschien vanwege de vele barré-dingen, de vreemde akkoorden en vele wisselingen.

Maar goed, verder niet zoveel aan de hand. Ik weet nu ook dat als het pijn doet, ik moet zorgen dat het geen pijn meer doet (losschudden, anders spelen, niet spelen). Dirigent weet in dit geval ook dat ik af en toe last heb van m'n polsen, dus als ik even niet kan spelen is er niets aan de hand.

Verder niet iets waar ik nog veel last van heb - tegenwoordig kan ik normaal gesproken úren spelen.