Maat houden

[Tinus1978]

Ik heb de laatste tijd moeite om strak te blijven spelen. Op zich gaat het redelijk maar als ik opnames terug luister is de timing niet goed. Beetje frustrerend aangezien ik vrij lang speel. Waarschijnlijk resultaat van te lang als huiskamer gitarist gespeeld denk ik ;) Iemand paar goede tips of oefeningen om dit weer recht te trekken ? Bedankt :)

[barno]

je voelt m komen natuurlijk… toch maar: me tro noom … en vooral oefenen op langzaam ipv snel

[Harald]

Timing ellende is vaak een techniek probleem. Wat Barno zegt dus.

Leuker dan een metronoom: drumploops of drumcomputer

Of meespelen met platen. Maar zorg dan dat je ze kunt vertragen tot waar je het goed kunt bijhouden.

Daarnaast kun je het overal oefenen. Let op drumpartijen in nummers. Luister naar een nummer en gebruik een hand voor de snare, eentje voor de bassdrum, en een hand voor de hi hat. Houd dat simpel, maar wel bij een basisritme dat bij het nummer past. Houd een ritme vast terwijl je loopt. Van dat soort dingen.

En zoals Chet Atkins al zei: Tap your foot.

[vulvasonic]

En werk dan van snel naar langzaam. Hoe langzamer het wordt des te moeilijker het zal zijn. Als je iets langzaam kan kun je het ook snel. :D

[peter_heijnen]

En blijven opnemen!

Als je lekker speelt denk je al snel dat het ok is, maar als je opneemt en terug luistert... Enfin je hebt het zelf gemerkt dus wat moet ik je dat nog helemaal uitleggen? ;)

[gitaarvrouwtje]

Inderdaad opnemen, en leuker dan met een metronoom vind ik een drum wav gebruiken in mn opname programma :) gewoon 48x loop dupliceren en strak meespelen
Kom je jezelf ook wel tegen:p

[barno]

drumtracks okee maar metronoom is echt beter, geen hi hats of andere tussenmaatjes qua hulp, maakt het moeilijker maar effectiever als oefenmiddel

[Rinze]

Metronoom, met de voet tappen, en langzaam instuderen werkt bij mij goed. Ik ga dan eerst zo langzaam dat ik precies weet waar elke aanslag zit in de tel, dan als het op een bepaald tempo goed gaat iets sneller etc. Tot een procent of tien boven het origineel.

[gitaarvrouwtje]

drumtracks okee maar metronoom is echt beter, geen hi hats of andere tussenmaatjes qua hulp, maakt het moeilijker maar effectiever als oefenmiddel
Je hebt gelijk hoor :p
Maar ook saai

[peter_heijnen]

drumtracks okee maar metronoom is echt beter, geen hi hats of andere tussenmaatjes qua hulp, maakt het moeilijker maar effectiever als oefenmiddel
Maakt in principe niets uit, is allebei goed.

[arnoldtims]

Zo herkenbaar, bij mij zijn de timing fouten er ingeslopen door niet goed uitgevoerde licks.
Ik heb bij sommige licks die niet echt goed in mij vingers zitten nooit goed stilgestaan om alle noten goed te raken. Toch speel ik sommige licks al jaren en probeer ze wel snel te spelen. als ik ze dan terug hoor zit het qua timing gewoon niet goed.
Dus in het advies om eerst alles goed en netjes te raken en als dat lukt dan pas het tempo op te voeren, kan ik me erg vinden.
Dit hele verhaal geld trouwens wat mij betreft ook voor akkoorden overgangen en tokkel stukjes.

Ik persoonlijk vind het trouwens een ramp om verkeerd gespeelde dingen weer te veranderen. Toen ik gitaar leerde spelen wou ik niks weten van muziekles (dwarse puber) maar kom daar helemaal van terug. Het is veel makkelijker om de dingen goed aan te leren dan het verkeerde weer afleren.

[Plant]

En zoals Chet Atkins al zei: Tap your foot.

Werkt niet weet ik uit ervaring.

Vaak is het probleem dat je gaat vertragen bij een stukje dat wat moeilijker is om te spelen of gaat driften tijdens een instrumentaal tussenspel. Ik merk dat bij een groepje waarmee ik samenspeel. Degene die met de voet zit mee te tappen is zelf degene die gaat afwijken, inclusief tappen en al. En hij trekt de rest mee in z'n tempo. Zelf hoorde hij het niet en ik heb tijdens de laatste repetitie demonstratief een metronoom aangezet waardoor heel duidelijk deze momenten van afwijken aan het licht kwamen.

[peter_heijnen]

Werkt niet weet ik uit ervaring.

Vaak is het probleem dat je gaat vertragen bij een stukje dat wat moeilijker is om te spelen of gaat driften tijdens een instrumentaal tussenspel. Ik merk dat bij een groepje waarmee ik samenspeel. Degene die met de voet zit mee te tappen is zelf degene die gaat afwijken, inclusief tappen en al. En hij trekt de rest mee in z'n tempo. Zelf hoorde hij het niet en ik heb tijdens de laatste repetitie demonstratief een metronoom aangezet waardoor heel duidelijk deze momenten van afwijken aan het licht kwamen.
Het probleem in jouw groepje is niet het tappen maar het afwijken incl tappen door diegene.

'Tap your foot' betekent eigenlijk zoveel als 'dwing jezelf te luisteren naar je innerlijke klokje', dat kan dus echt niet fout zijn! Ook kan het natuurlijk niet zo zijn dat wanneer mensen die op het conservatorium moeite met timing hebben en er dan tegen ze gezegd wordt dat ze met hun voet moeten mee tikken, ze op een dwaalspoor worden gezet. ;)

[Ukeloeder]

[...]een hand voor de snare, eentje voor de bassdrum, en een hand voor de hi hat. [...]
daar gaat het bij mij altijd fout... één tekort.

[Ukeloeder]

drumtracks okee maar metronoom is echt beter, geen hi hats of andere tussenmaatjes qua hulp, maakt het moeilijker maar effectiever als oefenmiddel

Dit, 1000 keer dit.

[Duhsjaak]

Dit, 1000 keer dit.

òf op de maat swaffelen. Zeker als je met drinken ook al geen maat heft kunnen houden. 'Je', te lezen als 'men'.
Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

daar gaat het bij mij altijd fout... één tekort.

and one to bind them all! oh nee, wacht, bassdrum met de voet... my bad ;)

[Harald]

Werkt niet weet ik uit ervaring.

Vaak is het probleem dat je gaat vertragen bij een stukje dat wat moeilijker is om te spelen of gaat driften tijdens een instrumentaal tussenspel.

Zoals ik al zei, het is veel vaker een techniek probleem dan sec het maathouden. Maat houden gaat fout omdat het technisch niet zit. Niet omdat hij met de voet mee tikt.

Is trouwens wel zo dat voor veel beginners het meetikken met de voet juist een extra probleem is. Nog iets om je op te concentreren. Zoals gezegd, dat kun je weer oefenen tijdens langere stukjes wandelen waar je gewoon redelijk goed door kunt lopen. Maar je moet die innerlijke klok vinden. Ritmes is voor je lichaam veel natuurlijker dan voor je hoofd. Je lichaam doet dat nl op heel veel manieren.

Overigens, inmiddels zijn we natuurlijk al sinds de 80er jaren doodgespeeld met opnames die klinisch perfect maat houden. En muzikanten van de toenmalige synth bandjes stonden trots in muziekprogramma's te demonstreren dat je helemaal niet perfect hoefde te timen omdat de TR808 toch alles netjes op 8sten of 16den recht trok. Maar er werd soms behoorlijk geslingerd in time. Luister eens naar honkey tonk women van de stones (originele versie) eerst ergens rond de 2 minuten aanzetten, en dan gelijk terug naar het begin. En recent had bv. de 12 bar blues band nog zoiets op een plaat wat ze gewoon maar hebben laten staan.

Maar subtiele strategische versnellingen en vertragingen kunnen heel goed werken.

Vorig jaar kaartjes gewonnen voor G3. Satriani had vergeleken met Vai en Steve Morse strontvervelende bas en drum partijen. Maar niet omdat die gasten niet konden spelen. Veel van zijn oude werk was nog met goedkope drumcomputers opgenomen. 'Mag' die drummer gewoon 5 minuten preset 1 van de TR808 spelen... oh goody! Maar wel retestrak. En de bassist lekker pompen.

[Ukeloeder]

òf op de maat swaffelen. Zeker als je met drinken ook al geen maat heft kunnen houden. 'Je', te lezen als 'men'.
Vriendelijke groet, Gus

'heft' te lezen als 'wilt'

[barno]

Maat houden heeft imo ook gewoon te maken met aanleg. Ik kan allerlei andere dingen wel goed maar heb altijd moeite gehad met maat houden. Al een geluk dat ik altijd met goede drummers heb gespeeld, heb dus wel een ander kunnen eigen maken maar een human metronome zal ik nooit worden. Demo's indrummen met click track is altijd weer zweten, vooral ter hoogte van de fills/breaks

[pimmetje]

drumtracks okee maar metronoom is echt beter, geen hi hats of andere tussenmaatjes qua hulp, maakt het moeilijker maar effectiever als oefenmiddelWat mij betreft +1, al zal dat best ook met smaak te maken hebben.
Ik weet dat ik bij na-luisteren over een voller drummetje gemakkelijker zeg dat het wel OK is dan met een minder verhullende droge tik. Zal niet voor iedereen zo zijn, gok ik.

Wat mij ook heeft geholpen is juist de tik van de metronoom alleen op de accent-tellen in te stellen. Dus bij een bluesje of zo alleen op 2 en 4 zo'n tik... bij sommige meer indianige herrie alleen op de 1... gewoon wat het nodig heeft.
De andere hele tellen zelf tellen (en voet tikken) en dus ook strak op zo'n stilte leren starten.

En idd goed al weten wat je gaat spelen. Als het er qua geheugen nog niet in zit, jezelf nog niet te veel met de metronoom pesten.

Iets wat me stom genoeg in het begin ook hielp, was een maatje hardop met tussentelling meetellen voordat ik de eerste toon pakte. Voelde best suf, maar het went :D.

[Harald]

Voordat het nummer begint voor jezelf intern de groove al neerzetten is juist een uitstekende gewoonte. En bij een opmaat zelf gewoon vanaf de eerste tel van die opmaat denken helpt ook. Net als het mee laten draaien van een drummer op je interne cd speler.

Stom genoeg maakt met name zo'n opmaat voor jezelf vanaf de 1 al tellen ook verschil voor de luisteraar. Al zal dat vooral zijn omdat je zelf beter in je accenten zit dan.

Deze is heel verneukeratief/subtiel... je wordt hier best leuk op het verkeerde been gezet met die bass drum


https://www.youtube.com/watch?v=kLG66ER0UUM

[beruk]

Zeg dat.
Een van mijn favoriet drummers ooit, mr Copeland.
On topic, veel leer ik van opnemen. Is de meest confronterende feedback die ik ken.

[Plant]

Is trouwens wel zo dat voor veel beginners het meetikken met de voet juist een extra probleem is. Nog iets om je op te concentreren. Zoals gezegd, dat kun je weer oefenen tijdens langere stukjes wandelen waar je gewoon redelijk goed door kunt lopen. Maar je moet die innerlijke klok vinden. Ritmes is voor je lichaam veel natuurlijker dan voor je hoofd. Je lichaam doet dat nl op heel veel manieren.

Een reden om de dienstplicht weer terug in te voeren. Door al dat marcheren heb ik een interne metronoom ontwikkeld... dat wil je niet weten :D Muzikaal heb ik aan dat jaar heel veel te danken. Helaas alleen in vierkwartsmaat.


Overigens, inmiddels zijn we natuurlijk al sinds de 80er jaren doodgespeeld met opnames die klinisch perfect maat houden. En muzikanten van de toenmalige synth bandjes stonden trots in muziekprogramma's te demonstreren dat je helemaal niet perfect hoefde te timen omdat de TR808 toch alles netjes op 8sten of 16den recht trok. Maar er werd soms behoorlijk geslingerd in time. Luister eens naar honkey tonk women van de stones (originele versie) eerst ergens rond de 2 minuten aanzetten, en dan gelijk terug naar het begin. En recent had bv. de 12 bar blues band nog zoiets op een plaat wat ze gewoon maar hebben laten staan.

Maar subtiele strategische versnellingen en vertragingen kunnen heel goed werken.

Luister maar eens naar slagwerker Robert Görl van Deutsch Amerikanische Freundschaft. Die maakt er een sport van om accenten bewust net voor of na de tel te slaan.

[vulvasonic]

Maat houden heeft imo ook gewoon te maken met aanleg. Ik kan allerlei andere dingen wel goed maar heb altijd moeite gehad met maat houden. Al een geluk dat ik altijd met goede drummers heb gespeeld, heb dus wel een ander kunnen eigen maken maar een human metronome zal ik nooit worden. Demo's indrummen met click track is altijd weer zweten, vooral ter hoogte van de fills/breaks
Ik vrees dat je gelijk hebt. Daarom is het oefenen met een metronoom ook een stuk moeilijker dan het spelen met een drumtrack. Ik heb het geluk te zijn geboren met een uitmuntend ritmegevoel. Eén van de weinige positieve eigenschappen die ik mezelf durf toe te kennen. Ik heb op het conservatorium met gitaristen gespeeld die melodisch ijzersterk waren en zelfs in het voorbereidend jaar al verder waren dan ik in mijn examenjaar (zo beroerd ben ik dan wel weer - ieder z'n kracht). Maar als we dan combolessen ritmiek hadden (dat was een vak geloof ik), dan stond ik er wel eens van te kijken hoe snel dit soort knapen moesten afhaken. En het blijkt enorm hardnekkig. Dat hoeft op zich niet altijd zo'n probleem te zijn. Die jongens waren natuurlijk ook weer geen koekenbakkers. Zolang ze geen oefeningen hoefden te doen en lekker mee konden pielen in hun comfort zone van een band met een goede ritmesectie, dan was er niet veel aan de hand. Gek genoeg waren het bijna altijd de jongens die uitblonken in het eindeloos spelen van de overbekende pielindebipsloopjes. Voor echt spannend en retestrak ritmewerk waren andere gitaristen nodig. Gitaristen zoals ik bijvoorbeeld. :D

Je kúnt er op oefenen, maar doorgaans heb je daarbij de hulp nodig van een tweede muzikant. Iemand die als een soort coach functioneert. Iemand die je voortdurend wijst op het moment dat je ernaast gaat lopen. En dan blijven drillen. Uren maken.
Je kunt het ook zelf, maar dat vereist een stuk meer zelfdiscipline. Het probleem van het zelf doen is dat je pas in de gaten krijgt dat je mis zit als het al te laat is. Hoe het ook zij, het blijft mijns inziens een lastig te tackelen probleem. Aan de andere kant is het goed om te weten wat je zwakke punten zijn. Als ritme niet je sterkste kant is kun je beter niet gaan solliciteren als slaggitarist in een funkband. Dat wil echter niet zeggen dat je het niet hoeft te proberen om sfeervolle geluidstapijtjes te leggen onder heerlijk dromerige muziek. :)

Dit gezegd hebbende, ook aan een zwakke ritmiek zitten grenzen.

[barno]

ik denk dat er wel nog een verschil is tussen een goed ritmegevoel hebben en goed maat kunnen houden. Dat hoor je heel goed bij ouwe bluesgitaristen zoals Lightnin Hopkins en RL Burnside (niet toevallig twee kerels die wel es door dance mixers worden gesampled). Hun groove is onweerstaanbaar maar vermits ze meestal alleen speelden, deden ze met het tempo wat ze wilden of voelden.

[Tinus1978]

Wat een hoop feedback :) Thx. De partijen van de band kan ik nu vrij goed getimed spelen. Maar blijft zeker een aandachtspunt. De drumtrack werkt voor mij voldoende voorlopig.