Op zoek naar een Gretsch

[lauke_101]

Eind van dit collegejaar is het toch echt de bedoeling dat ik ga afstuderen en *slik* een poging doe tot het vinden van een leuke baan. Oftewel promotieplaats in mijn geval.

Hoe het ook zij, om dat te vieren heb ik besloten om mezelf te trakteren op een Gretsch hollowbody. Een échte, geen electromatic waar ik vervolgens weer zo veel aan ga willen verbouwen dat het weinig meer scheelt met een japanner.

Maar, ik weet eigenlijk helemaal niet zo goed welk model ik precies wil. Het enige wat ik weet is dat ik een lichte voorkeur voor filtertrons boven dynasonics heb en dat ik absoluut niet voor het Beatles geluid ga. Zo'n Country Gentleman vind ik dus ook echt lelijk om te zien.
De optie van dynasonics wil ik trouwens nog wel open houden, dus zou dat graag eens in een topgitaar horen tegenover filtertrons. Daarnaast ben ik ook erg benieuwd naar wat nitro lak nou voor invloed heeft op de klank en het gevoel van de gitaar.

Ik ben alleen nog geen winkel tegen gekomen waar er meer dan 2-3 hangen, dus weet iemand er een waar ik wel wat meer gitaren direct kan vergelijken? Ben verleden week naar de musicstore in Keulen geweest, maar zelfs daar hingen er maar een stuk of 4 als demo.

[vulvasonic]

Misschien moet je eerst op basis van de specs je selectie verkleinen en vervolgens moet je in conclaaf met je lul, want als je zoveel geld gaat uitgeven aan de gitaar van je leven, dan kun je er maar beter een stijve van krijgen.
Dat klinkt natuurlijk alsof ik een geintje maak, maar ik ben bloedserieus. Met een mooie gitaar in je handen, eentje waar je jezelf mee kan identificeren, ben je al op de helft. Geloof me, de beste gitaar ter wereld speelt per definitie kut als je 'm eenvoudigweg niet mooi vindt.

Enfin, als je dat gedaan hebt (ga voor de mooiste, waar je de hardste plasser van krijgt!!!), dan zoek je een winkel op waar ze die droomplank hebben hangen, want zelfs de beste muziekzaken in Nederland hebben maar een relatief beperkt aanbod aan Gretsch gitaren. En je kunt het ze niet kwalijk nemen. Als ik bij Max Guitar Nijmegen ga kijken, waar ze vrijwel alleen maar topspul hebben, dan zie je naast die paar Gretsches toch vooral veel CS Fenders en Gibsons, omdat die nu eenmaal makkelijker verkopen. Een Fender of een Gibson is doorgaans ook wat breder inzetbaar. En als je dan toch veel geld uit moet geven aan een gitaar, dan toch liever een gitaar waar je 90% van de tijd op speelt.
Kijk, vrijwel iedereen krijgt een stramme ayatollah bij het zien van een Gretsch en iedereen wil er een. Maar het is een behoorlijke investering. En als je niet in een band speelt die alleen maar Rock 'n Roll, of Rockabilly op hun repertoire heeft staan, blijft de Gretsch toch vooral een droomgitaar om 'erbij' te willen hebben. En natuurlijk degradeer ik daarmee de vele mogelijkheden van de Gretsch, maar ik realiseer me best dat je veel meer kunt doen met een Gretsch. Ik hoef alleen maar 'Triggerfinger' te noemen en iedereen weet wat ik bedoel. Maar toch blijft het gros hangen aan een vette Telecaster, een ronkende Stratocaster, of een scheurende Les Paul.

Ergo, ga er niet vanuit dat je hier makkelijk een winkel vindt waar je zomaar even 12 verschillende Gretsches uit kunt proberen. Ik betwijfel zelfs ten zeerste of ze er zijn. Misschien dat je daar in Duitsland meer geluk mee hebt, maar dat is nogal een eind weg.

Vandaar dat ik zeg, zoek de Gretsch uit die voldoet aan jouw eisen en die je hart sneller laat pompen dan alle anderen. Zoek vervolgens een winkel waar ze er een hebben hangen en leef je uit. Dikke kans dat je 'm koopt. :)

[FruscianteFan]

Ten eerste: succes! Gretsches zijn sexy maar verder dan mijn eigen electromatic en het feit dat er een paar Professionals bij Schreeven hangen kom ik niet echt.

Ten tweede, misschien vergezocht maar ik geloof dat Marike Jager ook nogal iets heeft met Gretsches. Misschien eens contact zoeken (op fb niet zo moeilijk) voor advies? Ik roep maar iets wilds.

[vulvasonic]

Daarnaast ben ik ook erg benieuwd naar wat nitro lak nou voor invloed heeft op de klank en het gevoel van de gitaar.
Deze was ik nog even vergeten....
Het is misschien vloeken in de kerk, maar persoonlijk geloof ik er geen reet van dat je dit verschil terug gaat horen in de klank. En er zullen vast mensen zijn die beweren dat ze dat verschil wél kunnen horen, maar ik denk serieus dat zoiets meer een kwestie is van 'willen horen' dan dat ze het verschil daadwerkelijk kunnen waarnemen. Ik zou deze mensen graag willen uitdagen voor een test waarbij ze geblinddoekt 10 maal de nitro versie moeten pikken uit een tweetal 'identieke' gitaren, waarvan er steeds slechts één is voorzien van een nitro cellulose lak en de ander niet, maar wel steeds gespeeld door dezelfde gitarist (en dan uiteraard niet de geblinddoekte persoon) die dezelfde licks en dezelfde accoorden speelt over dezelfde versterker met dezelfde afstelling. Je moet ze natuurlijk wel een kans geven. Ik durf te wedden dat het resultaat nooit beter zal zijn dan een score van rond de 4 tot maximaal 7 op de 10. En daarmee zou volgens de kansberekening niets bewezen zijn, daar iedere poging een kans oplevert van 50% goed of fout. Het zou pas geloofwaardig zijn als ze 8, 9 of 10 keer de juiste gitaar eruit weten te vissen.

Voor wat betreft de feel..., ja, daar zit wel wat verschil in. Niet zozeer op de body, tenzij je voortdurend je gitaar aan het aaien bent ipv er op te spelen, maar de 'feel' van de hals kan wezelijk anders zijn, waarbij het nogal uitmaakt wat het alternatief is. Je kunt je voorstellen dat het nogal een verschil is of je speelt op een gitaar met een hals dat is voorzien van een high gloss polyurethane lak, of een (volledig kaal) geschuurde hals. Het verschil hoeft dus helemaal niet zo groot te zijn, maar het is zeer goed mogelijk dat je een verschil zult merken. Of dat betekent dat je het ene prettiger vindt dan het andere is daarmee niet gezegd. Ik heb best redelijk wat gitaren in mijn bezit en daar zitten ook qua gebruikte laksoorten nogal wat verschillen in, maar ik merk bij mezelf dat dat voor mij persoonlijk geen zak uitmaakt. Dit gezegd hebbende, het maakt mij ook geen reet uit wat voor 'n halsprofiel een gitaar heeft. Dik, dun, smal, breed, sterk in dikte oplopend, of juist niet, platte radius van de toets, of juist een bolle radius, brede frets of dunne frets, rosewood, maple of ebben toets, het is me allemaal om het even. Niet dat ik niet de verschillen voel (dat zou een beetje gek zijn), maar omdat ik vind dat al deze verschillen bijdragen aan 'de persoonlijkheid' of 'het karakter' van de gitaar. En dat resulteert in het feit dat ik op iedere gitaar een andere benadering heb van mijn manier van spelen. Het zorgt ervoor dat iedere gitaar mij eens in de zoveel tijd uitnodigt om op te spelen. Ik vind dat heerlijk! Wat heb ik eraan om 10 gitaren te hebben die allemaal dezelfde feel hebben?
Maar goed, er zijn vele gitaristen voor wie de vorm van de hals een 'halszaak' is en die de mooiste gitaren laten hangen, alleen maar omdat ze een iets te dikke, of juist een iets te dunne hals hebben. Ik vind dat iets ongelofelijks, maar ik kom het hier op dit forum zo ontzettend vaak tegen.... Ik weet dus niet hoe jij hierin staat, maar ik kan je verzekeren dat mijn visie op dit onderwerp een groot voordeel heeft. Ik heb nog nooit een droomgitaar hoeven laten hangen vanwege de 'feel' van de hals. En bij die 'feel' hoort ook de gebruikte laksoort. Ik neem het gewoon zoals het is. Heerlijk toch? :D

[macwilliams]

Deze was ik nog even vergeten....
Het is misschien vloeken in de kerk, maar persoonlijk geloof ik er geen reet van dat je dit verschil terug gaat horen in de klank. En er zullen vast mensen zijn die beweren dat ze dat verschil wél kunnen horen, maar ik denk serieus dat zoiets meer een kwestie is van 'willen horen' dan dat ze het verschil daadwerkelijk kunnen waarnemen. Ik zou deze mensen graag willen uitdagen voor een test waarbij ze geblinddoekt 10 maal de nitro versie moeten pikken uit een tweetal 'identieke' gitaren, waarvan er steeds slechts één is voorzien van een nitro cellulose lak en de ander niet, maar wel steeds gespeeld door dezelfde gitarist (en dan uiteraard niet de geblinddoekte persoon) die dezelfde licks en dezelfde accoorden speelt over dezelfde versterker met dezelfde afstelling. Je moet ze natuurlijk wel een kans geven. Ik durf te wedden dat het resultaat nooit beter zal zijn dan een score van rond de 4 tot maximaal 7 op de 10. En daarmee zou volgens de kansberekening niets bewezen zijn, daar iedere poging een kans oplevert van 50% goed of fout. Het zou pas geloofwaardig zijn als ze 8, 9 of 10 keer de juiste gitaar eruit weten te vissen.

Voor wat betreft de feel..., ja, daar zit wel wat verschil in. Niet zozeer op de body, tenzij je voortdurend je gitaar aan het aaien bent ipv er op te spelen, maar de 'feel' van de hals kan wezelijk anders zijn, waarbij het nogal uitmaakt wat het alternatief is. Je kunt je voorstellen dat het nogal een verschil is of je speelt op een gitaar met een hals dat is voorzien van een high gloss polyurethane lak, of een (volledig kaal) geschuurde hals. Het verschil hoeft dus helemaal niet zo groot te zijn, maar het is zeer goed mogelijk dat je een verschil zult merken. Of dat betekent dat je het ene prettiger vindt dan het andere is daarmee niet gezegd. Ik heb best redelijk wat gitaren in mijn bezit en daar zitten ook qua gebruikte laksoorten nogal wat verschillen in, maar ik merk bij mezelf dat dat voor mij persoonlijk geen zak uitmaakt. Dit gezegd hebbende, het maakt mij ook geen reet uit wat voor 'n halsprofiel een gitaar heeft. Dik, dun, smal, breed, sterk in dikte oplopend, of juist niet, platte radius van de toets, of juist een bolle radius, brede frets of dunne frets, rosewood, maple of ebben toets, het is me allemaal om het even. Niet dat ik niet de verschillen voel (dat zou een beetje gek zijn), maar omdat ik vind dat al deze verschillen bijdragen aan 'de persoonlijkheid' of 'het karakter' van de gitaar. En dat resulteert in het feit dat ik op iedere gitaar een andere benadering heb van mijn manier van spelen. Het zorgt ervoor dat iedere gitaar mij eens in de zoveel tijd uitnodigt om op te spelen. Ik vind dat heerlijk! Wat heb ik eraan om 10 gitaren te hebben die allemaal dezelfde feel hebben?
Maar goed, er zijn vele gitaristen voor wie de vorm van de hals een 'halszaak' is en die de mooiste gitaren laten hangen, alleen maar omdat ze een iets te dikke, of juist een iets te dunne hals hebben. Ik vind dat iets ongelofelijks, maar ik kom het hier op dit forum zo ontzettend vaak tegen.... Ik weet dus niet hoe jij hierin staat, maar ik kan je verzekeren dat mijn visie op dit onderwerp een groot voordeel heeft. Ik heb nog nooit een droomgitaar hoeven laten hangen vanwege de 'feel' van de hals. En bij die 'feel' hoort ook de gebruikte laksoort. Ik neem het gewoon zoals het is. Heerlijk toch? :D

Ben het eens met bovenstaande, maar heb wel zo m'n voorkeuren. Maar ik heb tot nu toe nog geen gitaar laten hangen omdat deze niet aan al die voorkeuren voldeed. Wel qua model, niet wat klank en feel aangaat.

[vulvasonic]

Ben het eens met bovenstaande, maar heb wel zo m'n voorkeuren. Maar ik heb tot nu toe nog geen gitaar laten hangen omdat deze niet aan al die voorkeuren voldeed. Wel qua model, niet wat klank en feel aangaat.
Natuurlijk. Er zijn altijd wel een paar modellen die je gewoon niet liggen. Zo heb ik niks met PRS. Ik vind ze vaak prachtig om te zien en ze spelen prima en het geluid is meer dan ok. En toch doen ze me niks. Als ik een top 20 lijst zou moeten samenstellen van gitaren die ik begeer en graag zou willen hebben, dan staat daar geen enkele PRS tussen. Dan kunnen ze nog zo mooi en geweldig zijn. Het is gewoon niet 'mijn ding'. :)

[Mitch]

Dirk Witte in A'dam heeft de meeste, dacht ik, of was het nou Sound Plaza? Ik kom nooit in A'dam maar moet makkelijk op te zoeken zijn.
Nitro is nou niet bepaald een belangrijk onderdeel van het geheel in klank. Dun vs. dik, dat scheelt wel, soms. Maar ik heb ook wel eens gitaren gehoord met een gigantische laklaag die nog prima klonken. 't Zit in de categorie: als je er vooringenomen in gaat, ga je verschil horen :listen:
Bedenk vooral wat je wil. Dunne body? Dikke body? 16"body, 17"? Misschien toch iets smeuiïgs uit de nieuwe semihollow lijn? Dit soort basisingrediënten is tien keer belangrijker dan lak. En trouwens, voor de prijs van een Professional kun je prima rondkijken voor een goeie ouwe. Volgens mij zag ik pas nog een heeeele leuke gerestaureerde in een milde sparkle finish voor een dergelijk budget. En neem van mij aan dat zo'n ouwe echt erg leuk is :D

[Pepe]

Dat is zeker waar maar daar moet je voor open staan. Ik bedoel, mijn Bamboo Anni ziet er goed uit, speelt fantastisch en ik verbaas me altijd weer hoe breed inzetbaar zij is. Het is dan ook raar dat ik er weinig op speel terwijl de oude Tennessean zijn nukken had en soms dagen niks van me wilde weten. Maar toch zou ik de Bamboo Anni er zo weer voor inruilen.

De winkel in Amsterdam is Sound Plaza trouwens aan de Amstelveense weg. Ik liep er een tijdje geleden binnen en werd gelijk als een magneet, langs de fonkelnieuwe Gretsches heen, naar een '67 6120 getrokken. Ik heb geen gitaar nodig en zeker geen Gretsch maar ik ben een rare vent waar logica soms weinig grip op heeft. Niettemin, de 4200 euro die hij ervoor vroeg... ja, zo gek ben ik nou ook weer niet. Ik heb nog een tijde ge-ebay't op oude Gretsches maar die bui is weer gezakt en ik kijk nog alleen naar mooie draagbanden :D

Een koraal rode Gretsch Monkees wil ik nog wel.

[Squier4ever]

Purple Guitars in Den Haag?? had er geloof ik ook altijd wel een aantal hangen! Een Bamboo Anni met tv jones en Bigsby is ook een van mijn droom Gretschen, hoewel ik de laatste tijd enorm op een Country Gentleman gas! Maar ook een vette Falcon (black of white) zou mij(n collectie) niet misstaan.....

[Mitch]

Nou, laatste keer dat ik daar langs liep hadden ze niks bijzonder hangen.

@Pepe: Mallerd. Zoek dan een Viking.

O, speaking of which: Dit (http://link.marktplaats.nl/740164345) bedoelde ik daarnet, lauke! Voor iets minder dan de prijs van een nieuwe, een smaakvol gerestaureerde ouwe. De voordelen van slank & hol met supertrons... kamerbreed, volvet, genoeg mids en output om overal doorheen te denderen en een lekkere bite als 't nodig is.

[.slash.]

Country Gentleman:sssh:

[Squier4ever]

Stiekem vind ik die Eddie Cochran ook enorm vet, met P90 hals en Dyna in de brug. Alleen jammer van dat eeuwige oranje.

[B-stone]

Als je een keer een g6136t wilt uit proberen in venlo, moet je me even een pm'etje sturen.

Idd qua grootte body (16 of 17). Houtsoort fretboard. En wat voor soort muziek je er mee gaat spelen zijn dingen die ik even voor mij zelf op een rijtje zou zetten..

Laklaag boeit voor een fuck om het zo maar even te zeggen omdat de hele gitaar hol is: het hout ademt immers toch genoeg aangezien hij binnenin niet gelakt is. Daarbij geloof ik ook niet dat een bierbuik invloed heeft op een gitaar :D

Btw falcons gaan tegenwoordig echt voor belachelijke prijzen weg.... Staat er een op marktplaats al een hele poos voor 1900,-

[Duhsjaak]

Stiekem vind ik die Eddie Cochran ook enorm vet, met P90 hals en Dyna in de brug. Alleen jammer van dat eeuwige oranje.

Super mee eens, maar die klank!!!!!! Succes met je speurtocht.
Vriendelijke groet, Gus

[vulvasonic]

Nou, laatste keer dat ik daar langs liep hadden ze niks bijzonder hangen.

@Pepe: Mallerd. Zoek dan een Viking.

O, speaking of which: Dit (http://link.marktplaats.nl/740164345) bedoelde ik daarnet, lauke! Voor iets minder dan de prijs van een nieuwe, een smaakvol gerestaureerde ouwe. De voordelen van slank & hol met supertrons... kamerbreed, volvet, genoeg mids en output om overal doorheen te denderen en een lekkere bite als 't nodig is.
Lul!!!! Zit ik hier met m'n GAS. :D
Het verbaast me wel trouwens. Nieuw zou zoiets duurder zijn. Dat zie je niet vaak bij populaire merken. :)

[Rutger]

Jaa die Viking had ik ook al zien staan, mooooi!! :D

Maar wat Mitch zegt, in Amsterdam kun je leuk rondkijken voor Gretsches, heb daar ook ns een paar winkels aangedaan om wat hollowbodies te testen en heb aardig wat Gretsches in handen gehad. Probeer voor de gein ook ns een Gretsch met HiLo'Trons, kan me herrinneren dat ik daar aangenaam door verrast was.

Verder heb ik een zwak voor de Anniversary. En voor de Country Gentleman. En voor de G6120 met dat G-brandmerk. En voor elke Gretsch in Cherry Red. Ik krijg verdomme van elke Gretsch een harde plasser, moet ik nu voor allemaal gaan sparen?

[humbucker]

Funny, ik zat 2.5 jaar geleden met dezelfde keuze/dilemma. (zie topic hier: http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?148160-Gretsch-en-Rock-Stoner-Match). Ik weet niet welke stijl je speelt, maar als je met wat meer gain wil spelen is het ook wel aan te raden om rekening te houden met de bracing van de verschillende modellen.

Zoals Episua in dat topic aanhaalt bepalen de verschillende bracings in behoorlijk grote mate hoe feedbackbestendig de gitaar is. Uiteindelijk heb ik destijds slechts een aantal professional gretsches bespeeld, en werd vrijwel onmiddelijk verliefd op een "Black Phoenix", die toen dus ook de mijne geworden is. 17" body, ebben fretbord, Tresla bracing, TV jones pickups, Bigsby,... Ik moest niet meer verder kijken. Clean was prachtig, maar ook overstuurd werd ik compleet gepakt. Uiteindelijk heb ik er toen maar 20 minuten over gespeeld en toen was het voor mij al duidelijk. De verkoper reageerde ook wat verbaasd toen ik al snel zei: Ja, is goed, ik neem hem. (Het gaat tenslotte toch over een bom geld).

Ik speel er nu nog steeds zowat dagelijks op, ze gaat mee naar alle repetities en optredens, klinkt nog steeds super en ziet er nog steeds retegeil uit. Ik kan me trouwens ook moeilijk voorstellen dat oude Gretsches nog beter in elkaar zouden zitten of beter zouden klinken. De huidige Japanse productie Gretsches zijn volgens mij zowat het beste wat er massaproductiematig op gitaargebied wordt geproduceerd. Het enige wat ontbreekt is mojo, maar dat geef ik ze zelf wel mee. Ben nog jong genoeg ;)

[Eko]

Probeer eerst eens uit te zoeken wat voor geluid je aantrekkelijk vind. Misschien een favoriete artiest die zo`n model speelt een bezoeken op youtube. Het zijn bij Gretsch vooral variaties op de 6120 die populair zijn ,maar die variëren onderling in bodydiepte , body breedte , bracing en elementen. maar dat maakt ook direct het verschil. Een White Falcon oogt hetzelfde , maar de specificaties verschillen behoorlijk.
Uiteindelijk houd je dan een paar modellen over waar je het liefst op wilt spelen, zoek die dan op.
Nitro of poly maakt minder dan 1% in klank uit. Als je dat kunt horen......... Het ademt zeggen velen , maar bij een hollow body ademt de gitaar al aardig via de F sleutel openingen dacht ik zo.....
Ik speel al jaren op een Setzer Signature , met hele grote tevredenheid, maar het geluid wat er uitkomt vind ik nogal afhangen van de amp waar je over speelt. Een klein combo ( zoals bv een Excelsior) of een piggyback set ( 1963 Blonde Showman ) maakt in mijn geval nogal wat uit. Neem desnoods je eigen amp mee om te testen.
Ze zijn wel verslavend om op te spelen.

[lauke_101]

Wauw, wat een hoop reacties. En dan zo veel wijze woorden waar ik wat mee kan (en hilarische ook, ja jij Vulvasonic ;)). Dank allen!

Er zijn een aantal dingen waar ik wel op in kan gaan. Misschien is het om te beginnen aardig om te vermelden dat ik al Gretsch bezitter ben, en wel van een Elliot Easton sig uit de Electromatic serie. Soldibody dus, zelf TV Jones filtertrons in gezet en heb er nu echt een supergitaar aan! Maar er blijft wat kriebelen en dat is zo'n professional hollowbody. Het is een smak geld inderdaad, maar als ik kijk naar hoe vaak ik mijn huidige Gretsch al gebruik, maak ik me er geen zorgen om of die nieuwe wel mijn nummer 1 gitaar gaat worden. Zowel met mijn band als zelf thuis speel ik vooral rockabilly en aanverwante genres, dus dat zit wel goed.

Puur qua looks is het nogal een allegaartje wat ik mooi vind: Anniversary (zeker de Bamboo Anni!), Setzer Hot Rod, Country Club, zwarte 6120, Black/Silver Falcon, bij hoge uitzondering een oranje 6120 met G brand en western inlays, Setzer sig in Green Tiger Flame... Lastig dus. Al is t dan niet om de klank, wat ik wel mooi zou vinden aan nitro is hoe het afslijt met de jaren. Duurt bij poly toch een stukje langer.

Wat de specs betreft; met veel van de dingen als 16" of 17" body, type bracing etc heb ik te weinig ervaring om er een mening over te vormen. Een thinline gaat het alleen zeker niet worden, daar heb ik niet zo veel mee. Qua feel en comfort maak ik me niet zo'n zorgen, ben een lange slungel dus Malcolm Young achtige taferelen ga je bij mij niet zien :D Halzen ben ik ook weinig kieskeurig in, zolang het maar niet zo plat en vooral dun als een Ibanez is hoor je mij niet klagen. Ik heb wel een lichte voorkeur voor 25,5" schaallengte, maar aan 24,75" wen ik heus snel genoeg. Pas vanaf 24" ga ik het echt te krap vinden.

Daarom heb ik het idee dat ik toch vooral op elk model dat misschien een kanshebber is toch eens moet gaan spelen, heel veel afstrepen lukt gewoon nog niet. Tijd voor een dagje Amsterdam, zo te horen. En B-stone, je krijgt een PM van me, dankjewel voor je aanbod!