Vintage v100 (les paul)

[jojoblabla]

Hallo allemaal! Ik wil binnenkort een les paul aanschaffen, alleen ga ik voor een budget merk omdat ik niet veel uit te geven heb. Ik heb begrepen dat de les paul-modellen van Vintage heel erg goed zijn; mijn oog viel op de vintage ''paradise'' (gebaseerd op een ''slash - apetite''), de vintage ''lemon drop'' (gebaseerd op de les paul van Peter Green en Gary Moore) en de gewone Vintage v100. Heeft iemand hier ervaring mee / weet het verschil tussen de drie?

Alvast bedankt!

[TW-Pieter]

Het verschil weet ik niet, maar ik weet wel dat die Vintage-LP's absolute bang-for-the-buck zijn. Heb een paar jaar een V100 gehad en dat is één van de fijnste gitaren die ik tot nu toe heb bespeeld. In mijn ogen veel beter dan een Epiphone LP, wat al snel de eerste keuze is bij een budget-LP.

[da Liks]

Ik heb het precies andersom ervaren. Heb voor de aanschaf van mijn eerste LP getest met een Vintage, een Stagg en een Epiphone LP. zelfde uitvoering: LP Standard Heritage Sunburst. De Stagg vond ik ronduit kut, de Vintage was beter, maar de Epi stak daar met kop en schouders boven uit. helderder/gedefinieerder geluid, meer sustain, en vooral veel fijner in de hand en voelde gewoon veel minder "budget" . Speelde ronduit fijner en makkelijker, was mooier en beter afgewerkt. Kan e.e.a. aan de afstelling gelegen hebben maar de keus was heel makkelijk gemaakt. tweedehands zijn ze wel te krijgen voor dezelfde prijs als een nieuwe Vintage.

[Duhsjaak]

De V100 heb ik niet. Ik heb de Vintage Advance AH1, een gitaar waarvoor ik 230,00 (Engelse ponden of Euro???) heb betaald.

Ik heb m een jaar of vier en moet m van tijd tot tijd van de trap af donderen om een excuus te hebben om hem te stemmen. Met andere woorden. Extreme temperatuursverschillen daargelaten blijft ie koersvast.

Op een hoop gitaren zitten tegenwoordig humbuckers die single coil te schakelen zijn. In de praktijk een teleurstelling, omdat die halve hums veel dunner zijn gewikkeld dan de single coils die jij en ik zo prettig vinden. Op Vintage gitaren zit vaak een potmeter waarmee de tweede laag van de hum traploos bij te draaien valt. In de praktijk speel ik dus single coil met een klein randje van de tweede erbij gedraaid. Als of de eerste dus iets dikker is gewonden dan de tweede.

Goede gitaarbouwers doen dit inmiddels ook. Die winden een dikke en een dunne coil en laten bij single coil de dik gewonden aan staan.
En pas dan heeft een coil tap een feitelijk zin.

Ik ben er erg tevreden over en zou hem aan mijn vriendin aanbevelen. Laat je niet gek maken met het gegeven dat een Fender of Gibson zo mooi hun waarde houden. Die kun je altijd voor de helft weer verkopen.
Wat je niet betaalt, kun je ook niet kwijt raken.

Woont je bed in een straal van 20 km rond Amsterdam, PM dan rustig. En kijk wat je ervan vindt.
In een naburig topic (Radars top 25 budget gitaren) staan meen ik 4 of 5 Vintage gitaren. Dat zal niet helemaal toevallig zijn toch?
Het is geen rocket science dat een gitaar van 2.500,00 beter zal zijn.
Maar voor budget gitaren, ben ik overtuigd van Yamaha's uit de 300,00 categorie en de Vintage gitaren.

Die Yama (311H Baxshop bijvoorbeeld, heeeeel net geprijsd) vond ik dermate perfect dat ik m voor heel weinig aan een dame (GN, voor een vriendinnenprijs) heb doorverkocht. Geen reet aan. Net een Audi.
Mijn mening slechts, maar wel mijn mening.
Laat maar horen wat het is geworden. En veel plezier met je speurtocht. Een nieuwe kopen, altijd feest!
Vriendelijke groet, Gus

[jojoblabla]

Dankuwel voor de reacties! Maar hoe is de kwaliteit vergeleken met een epiphone?

[Dutch66]

Dankuwel voor de reacties! Maar hoe is de kwaliteit vergeleken met een epiphone?

Vergelijkbaar, in ieder geval hebben beide merken een prima prijs/kwaliteit verhouding..

[hole]

Hier ook goede ervaringen met Vintage (strat model). Zet hem in ieder geval op je short-list en probeer er een paar!

[Methoxy7]

Ik ben een tijdje in het bezit geweest van een Vintage V52 Tele, een aanrader! Speelt fijn, klinkt fijn, blijft mooi op stemming ...
Een Lemon Drop zou ik ook wel willen, hoor je inderdaad veel goeds over.

[Jorikm]

hier ook ervaring met de gewone v100. goed instrument met fantastisch klinkende pickups en goed afgewerkt. wel erg zwaar, maar dat hoort een beetje bij een LP.

[Duhsjaak]

Dankuwel voor de reacties! Maar hoe is de kwaliteit vergeleken met een epiphone?

De beste Vintage gitaren zijn kilometers beter dan de slechtste Epi's. De beste Epi's zijn kilometers beter dan de mindere Vintage gitaren. Ondanks verregaande mechanisatie lukt het die sjaken maar niet om een een consistent kwaliteitsniveau aan te houden. Ook bij de duurdere series hou je betere en minder goede exemplaren.

Ooit werd dat in de fabriek gecontroleerd. Toen alleen bij de betere merken. Nu zie je ook Gibsons en Fenders die de poort nooit uit hadden gemogen. Uit kosten oogpunt laten ze quality control gewoon door de klanten uitvoeren.

De beste methode (met het minste gezeik als het niet naar je zin is) is er eentje bestellen bij een behoorlijk huis, dus bij voorbeeld ook in Engeland kijken, maar hier bijvoorbeeld Baxshop in zeeland niet overslaan.
En dan via
www.gitaarhulp.nl
een gitarist in je onmiddellijke omgeving uitzoeken om de afstelling te controleren.

Moest ik om wat voor reden blind moeten bestellen, dan zou ik kiezen voor Vintage. Minder problemen over gehoord en dat opgeteld bij mijn eigen positieve ervaring. Maar ja, da's een puur persoonlijke indruk, toch?

Vriendelijke groet, Gus