Fender Signature modellen

[hole]

Ik zit net op de Fender site te kijken (Fender :stop:, maar goed, ik verveel me)..

Ligt het aan mij, of kan elke randdebiel die denkt gitaar te kunnen spelen daar een signature model krijgen of zo? (Elke randdebiel behalve ikzelf)

Trollollololooololooo

[hole]

http://assets.fender.com/frl/c93e62ab1c51bed9fd2f88ed94951316/generated/86ceb3c861ac3d7b0737b2ccde488ca3.png

Avril Lavigne telecaster (http://www.fender.com/en-NL/guitars/telecaster/squier-avril-lavigne-telecaster-rosewood-fingerboard-black/) :/
Avril Lavigne staat ook echt bekend om haar gitaarspel ja.....

[barno]

als 1 op 100 avril lavigne fans die gitaar kopen ... zo werkt marketing hé

[bat]

Fender wil ook graag centjes verdienen en dat lukt aardig door bijvoorbeeld dat soort signatures uit te brengen. En Avril Lavigne kan gelukkig ook gewoon een moppie spelen.

Hoeven ze tenminste geen fretboards te lamineren of jaren tachtig superstrats in kleurtjes je natuurlijk voor geen meter gaan lopen uit te brengen... ;)

[nickofzo]

En wat te denken van de Jonas Brothers Gibson en de Justin Bieber Epiphone

[Harald]

Ah, een Justin Bebyphone...

wat is een Avril?

[tesstert123]

Ah, een Justin Bebyphone...

wat is een Avril?
een of andere wannabe zangeres ofzo??
groeten Tess

[Naviiin]

En wat te denken van de Jonas Brothers Gibson en de Justin Bieber Epiphone

Ik zou die JB Gibson toch aardig vet vinden zonder hun handtekeningen en de associatie.

[puntdroad]

Bovendien, wat maakt het nou uit. Als jongelui hierdoor eerder gitaar gaan spelen is het toch prima?
Van the Beatles had je vroeger poppen en broodtrommels... Doe dan maar een gitaar lijkt me dan toch.

[Martin_]

Nou doen jullie Avril toch te kort. Hoe kun je overigens oordelen over iemand die je niet kent? Bovendien zijn die Squiers (!) niet "overpriced". Als het nou een Custom shop van 3 ruggen was, dan kon ik het begrijpen dat er commentaar op komt.

[hole]

De Avrilcaster was een voorbeeld..

En wie heeft t over overpriced ?

[Martin_]

Ik bedoel, als je echt voor de naam betaalt, begrijp ik het commentaar. Nu maakt het niet veel uit of er een door Fender bedachte fantasienaam aan wordt gekoppeld of toch iemand die hits scoort.

[Malle Eppie]

als 1 op 100 avril lavigne fans die gitaar kopen ... zo werkt marketing hé

Zo is het maar net. Maak niet uit of iemand goed gitaar kan spelen, als de dollars maar binnen komen. Wat maakt iemand trouwens een goede gitarist? Technisch onderbouwd of gewoon een pakkend deuntje?

Daarintegen vind ik die Squier best gaaf! Ik speel rock/metal en zie mezelf al op zo'n zwarte Tele met alleen een humbucker spelen. Lekker recht toe recht aan!

[beruk]

Tja, dit is de voor pagina:


Make Their Sound Your Sound

Iedereen heeft een gitaarheld, sommigen willen een gitaar die hun held heeft "bedacht" zodat ze klinken als hun held. Soms gimmick, soms wel degelijk anders.
http://cachepe.zzounds.com/media/quality,85/rotate,45/0262350521v1_hi-05bfe5659cc06fe30a592e829374b9a1.jpg
Dit is voor pakweg €700 een fijne gitaar. Wil je een tele zelf zo laten verbouwen ben je een pak meer kwijt.

[Ace 1.15.19]

Is dat ook een sig? Ziet me er een fijn ding uit!

[BamBuFan1]

Weet je wie ook een eigen signature model heeft?

https://gs1.wac.edgecastcdn.net/8019B6/data.tumblr.com/tumblr_l28i4eg9141qzvk4co1_500.jpg

Nuff said, lijkt me.

[vulvasonic]

http://assets.fender.com/frl/c93e62ab1c51bed9fd2f88ed94951316/generated/86ceb3c861ac3d7b0737b2ccde488ca3.png

Avril Lavigne telecaster (http://www.fender.com/en-NL/guitars/telecaster/squier-avril-lavigne-telecaster-rosewood-fingerboard-black/) :/
Avril Lavigne staat ook echt bekend om haar gitaarspel ja.....
Ik hou doorgaans niet van zwarte hardware, maar in dit geval vind ik het best iets hebben. Het witte lijntje van de 3-laags slagplaat is hierdoor erg subtiel. Ook die skull inlay is iets waar ik normaal gesproken echt warm voor loop, maar op de één of andere onverklaarbare manier doet dit ding me wel wat. Maf, het heeft praktisch alles waar ik in de loop der jaren een grondige hekel aan gekregen heb. Tot nu. Misschien breekt er een nieuw tijdperk voor me aan. :D

Ik heb net uit pure nieuwsgierigheid naar de specs gekeken en daar viel me dan weer wel de vrij onbenullige functies van de 3-weg schakelaar op. Eénmaal hum en eenmaal SC lijkt me niet meer dan logisch. Maar tweemaal SC, dus één keer de voorste spoel en éénmaal de achterste lijkt me vrij onzinnig. Ik kan me niet voorstellen dat je daar echt veel verschil tussen gaat horen. Ja, verschil zal er best zijn, maar ik vermoed dat je al snel een keuze maakt voor het best klinkende standje van de twee. Het had me zinvoller geleken als er een draadje 'rechtstreeks' naar de output zou gaan, zodat je in feite een solo setting en een ritme setting kon bewerkstelligen middels de volumeknop. Maar goed, het is dan ook niet MIJN signature gitaar. :D

[vulvasonic]

Tja, dit is de voor pagina:



Iedereen heeft een gitaarheld, sommigen willen een gitaar die hun held heeft "bedacht" zodat ze klinken als hun held. Soms gimmick, soms wel degelijk anders.
http://cachepe.zzounds.com/media/quality,85/rotate,45/0262350521v1_hi-05bfe5659cc06fe30a592e829374b9a1.jpg
Dit is voor pakweg €700 een fijne gitaar. Wil je een tele zelf zo laten verbouwen ben je een pak meer kwijt.
Zondermeer. En toch blijf ik het een beetje vreemd vinden. Een telecaster met de specs van een Gibson-achtige. Niet dat daar zoveel mis mee is hoor. En het kan erger. Zo zag ik toevallig net nog een Gibson 'Les Paul' Music City Jr. with B-bender. Dat is praktisch een kopie van de B-bender telecaster, maar dan in de gedaante van een Les Paul met P90's. Het moet toch niet veel gekker meer worden! :dontgeti:

[Kakihara]

Weet je wie ook een eigen signature model heeft?


Superman?

http://www.altpress.com/images/uploads/news/Peavey_DC_Comics_Superman_Rockmaster.jpg

[SaferSephy]

Eh tja, er zijn hele discussies al over gevoerd natuurlijk, en ik geloof best dat er mensen zijn die een signature kopen omdat ze dan denken sneller de kunsten van de betreffende gitarist te benaderen, maar het leuke van die artist is dat er soms configuraties tussen zitten die je normaal niet snel tegen komt op een productie gitaar.

Mijn eerste strat was toendertijd een Jimmie Vaughan signature Strat gekocht. Dit zijn Mexicaanse strats van rond de 700 eu (toendertijd tenminste), maar wel met een groot steel block tremolo en een Soft-V hals contour en een plattere radius. Dit zijn features die je normaal niet snel tegen komt. Ik vind Jimmie Vaughan een belediging voor z'n broer qua spel, en heb het ding dan ook echt vanwege deze configuratie gekocht, en het is niet voor niets dat deze strats nog steeds erg gewild zijn!

De SRV strat is een lange tijd de enige strat geweest met Texas Special elementen, en is nog steeds de enige fabrieksgitaar met een asymmetrische hals contour.

De Eric Johnson strat wordt gezien als de beste Fender Productie strat, met z'n Quartersawn hals en elementen.

De Big Dipper elementen op de John Mayer strat zijn uniek voor deze gitaar, en je moet zelfs uitwijken naar boutique bouwers (Klein bijvoorbeeld) om een soortgelijke pickup te vinden.

Naar mate er steeds minder echt gitaar helden overblijven, wil Fender echter wel nieuwe signatures blijven bouwen dus wijken ze uit naar artiesten met een gitaarassociatie maar in feite niet echt weten waar ze 't over hebben. Gelukkig duwen ze deze ook in de Squier/Mex lijn.

Natuurlijk betaal je onder de streep iets te veel voor al deze signatures maar soms zit er toch leuk spul tussen! Vergeet alleen het "signature" idee en kijk puur naar de configuratie!

(Beter idee, zoek een leuke configuratie uit en laat er mij vervolgens 1 bouwen volgens die specs. Dan heb je zeker A-grade hout, Boutique pickups (Loller, Klein of Fralin) en de mogelijkheid om em ECHT custom samen te stellen!)

[arjanb01]

Eh tja, er zijn hele discussies al over gevoerd natuurlijk, en ik geloof best dat er mensen zijn die een signature kopen omdat ze dan denken sneller de kunsten van de betreffende gitarist te benaderen, maar het leuke van die artist is dat er soms configuraties tussen zitten die je normaal niet snel tegen komt op een productie gitaar.

Mijn eerste strat was toendertijd een Jimmie Vaughan signature Strat gekocht. Dit zijn Mexicaanse strats van rond de 700 eu (toendertijd tenminste), maar wel met een groot steel block tremolo en een Soft-V hals contour en een plattere radius. Dit zijn features die je normaal niet snel tegen komt. Ik vind Jimmie Vaughan een belediging voor z'n broer qua spel, en heb het ding dan ook echt vanwege deze configuratie gekocht, en het is niet voor niets dat deze strats nog steeds erg gewild zijn!

De SRV strat is een lange tijd de enige strat geweest met Texas Special elementen, en is nog steeds de enige fabrieksgitaar met een asymmetrische hals contour.

De Eric Johnson strat wordt gezien als de beste Fender Productie strat, met z'n Quartersawn hals en elementen.

De Big Dipper elementen op de John Mayer strat zijn uniek voor deze gitaar, en je moet zelfs uitwijken naar boutique bouwers (Klein bijvoorbeeld) om een soortgelijke pickup te vinden.

Naar mate er steeds minder echt gitaar helden overblijven, wil Fender echter wel nieuwe signatures blijven bouwen dus wijken ze uit naar artiesten met een gitaarassociatie maar in feite niet echt weten waar ze 't over hebben. Gelukkig duwen ze deze ook in de Squier/Mex lijn.

Natuurlijk betaal je onder de streep iets te veel voor al deze signatures maar soms zit er toch leuk spul tussen! Vergeet alleen het "signature" idee en kijk puur naar de configuratie!

(Beter idee, zoek een leuke configuratie uit en laat er mij vervolgens 1 bouwen volgens die specs. Dan heb je zeker A-grade hout, Boutique pickups (Loller, Klein of Fralin) en de mogelijkheid om em ECHT custom samen te stellen!)

Helemaal mee eens ! Ik heb 2 Lukes en die heb ik toentertijd puur om de bespeelbaarheid uitgekocht, los van het feit dat ik Lukather een geweldige gitarist vind ! Tussen de signature modellen zitten echt leuke modellen die je op een normaal model niet aantreft zoals hierboven al aangegeven !

[Powderfinger]

Een vriend van me heeft ook zo'n Jimmie Vaughan strat gehad. Erg fijn ding, al snap ik niet zo goed waarom Jimmie een signature verdient.
De SRV strat heb ik jaren geleden ook eens geprobeerd. Kan me er niet helaas veel van herinneren en kon toen ook nog niet echt spelen.

Ik vind die signatures wel grappig om vanaf mijn schermpje te bekijken, maar je gaat toch niet met de naam van iemand anders op je gitaar lopen? Dat is bijna net zo erg als je eigen naam in het goud op je gitaar zetten, kuch Stephen Stills kuch.

[Pepe]

maar je gaat toch niet met de naam van iemand anders op je gitaar lopen?

.. ik schuur ook gelijk die naam van Leo er af!

[Pepe]

Ik vind Jimmie Vaughan een belediging voor z'n broer qua spel,

... zoals hagelslag een belediging is voor pindakaas. Ik ben helemaal SRV uitgeluisterd maar zijn broer zet ik nog steeds op. Cool & groove gaat langer mee bij mij dan hot & flashy zo blijkt telkens.

[Powderfinger]

.. ik schuur ook gelijk die naam van Leo er af!

Touché, maar dat is inmiddels echt een merknaam i.p.v. een persoonsnaam.

[Pepe]

Ik snap je punt wel ergens maar ik geloof er niks van dat de Music man Lukes, de Jems, Jeff Beck strats en Gibson Lucille's alleen door fanboys gekocht worden.

[barno]

Ik vind Jimmie Vaughan een belediging voor z'n broer qua spel

Pardon? JV is wat moeilijker dan zijn broer, dat wel. SRV is leuk maar die fase ben ik na decennia blues luisteren toch wel door terwijl JV zowat de enige gitarist die ik nog bijna dagelijks opzet.
Is ook een van de weinige gitaristen die zelf ook op zijn (bijna stock) sig speelt.

edit: damn, ik heb pepe overgetypt blijkbaar :)

[beruk]

Is dat ook een sig? Ziet me er een fijn ding uit!

http://www.youtube.com/watch?v=p91zjLdbJwk

Wat een droom ding. Natuurlijk niet in LH, kutzooi.

[mesaman]

huh? is een music man luke een signature gitaar? van lucky?
Van Les Paul wist ik het wel.

[joh@ndederde]

huh? is een music man luke een signature gitaar? van lucky?
Van Les Paul wist ik het wel.

Steve Lukather signature.

[bat]

Ik vind die signatures wel grappig om vanaf mijn schermpje te bekijken, maar je gaat toch niet met de naam van iemand anders op je gitaar lopen?
Bij de meeste Fender signatures staat de naam van de artiest op de achterkant van de kop vermeld of vrij discreet op de voorzijde van de kop.

[Powderfinger]

Het is meer een soort principekwestie. Het is mij wat te overdreven marketing of (soms) wannabe.

[Eko]

Fender is een handelsonderneming. Als je product beter verkoopt met een artiestennaam er op , dan doe je dat. Gezien de enorme verkoopaantallen zijn er voldoende mensen die ze kopen en dus heeft het nut voor Fender. Als zou blijken dat het beter is om het niet te doen dan stopt Fender er mee voor het jaar uit is.
Het is al begonnen toen Fender op de markt kwam. Veel mensen bleken in winkels te vragen naar zo`n gitaar waar bv Buddy Holly op speelde of Mary Kay. Zo`n model kreeg dus al snel de naam in de volksmond. Fender heeft daar slim op ingespeeld. Net trouwens als alle andere merken.

[vulvasonic]

.........., maar ik geloof er niks van dat de Music man Lukes, de Jems, Jeff Beck strats en Gibson Lucille's alleen door fanboys gekocht worden.
Ik denk dat je gelijk hebt. De Jeff Beck strat voldoet wat dat betreft zelfs precies aan alles wat ik in een strat zoek (op de kleuren na). Hoewel, één van de belangrijkste redenen waarom ik in het verleden nooit een Jeff Beck strat heb gekocht is het feit dat zijn naam er op staat. En ofschoon Jeff Beck tot mijn absolute favoriete gitaristen behoort, zou ik het geen prettig idee vinden als er oplettende gitaristen in de zaal zitten die je hierdoor meteen met de beste man willen vergelijken. Al zou ik het nog zo graag willen, ik zal van z'n lang zal ze leven niet in de buurt komen van waar hij allemaal toe in staat is. Ik zou me toch een weinig opgelaten voelen. Alsof ik me moet bewijzen om op een dergelijke gitaar te mogen spelen. I'M NOT WORTHY!!! :D

Enfin, dat zal wel weet typisch zo'n Mario dingetje zijn. Ik geloof niet dat anderen daar zoveel last van ondervinden. En de gitaren die je noemt zijn allen gitaren die onderscheidend en goed genoeg zijn om er een te willen bezitten, of er nu een artiestennaam aan vast zit of niet. En er zijn er nog veel meer te noemen. Vooral in de Ibanez stal stikt het van de signature modellen die mogelijk voor iedereen interessant zijn. Ik noem Satriani, Petrucci, Scofield, Benson, Metheny ..., allemaal gitaren die gewoon goed en uniek zijn. Daar komt bij dat Ibanez de prettige eigenschap heeft om deze reeksen niet te voorzien van al te zeer in het oog springende handtekeningen van de meesters zelf. Fender is daar minder subtiel in, maar ook zij hebben waanzinnig veel geweldige signatures uitgebracht. Ach, het blijft gewoon een slim concept. :)

[SaferSephy]

Pardon? JV is wat moeilijker dan zijn broer, dat wel. SRV is leuk maar die fase ben ik na decennia blues luisteren toch wel door terwijl JV zowat de enige gitarist die ik nog bijna dagelijks opzet.
Is ook een van de weinige gitaristen die zelf ook op zijn (bijna stock) sig speelt.

edit: damn, ik heb pepe overgetypt blijkbaar :)

Mjah andere en ook eindeloze discussie natuurlijk. Laat ik er op houden dat hij het wel bij z'n eigen spul moet houden, anders krijg je zoiets:

http://www.youtube.com/watch?v=-MXwCta6rd4

[Marc1974]

Jullie hebben het wel over Jimmie Vaughan met zijn signature stratocaster. Zelf begrijp ik niet waarom Jeff Beck een goede gitarist wordt gevonden en dat hij een signature model heeft. Vind Jimmy trouwens niet echt een goede gitarist en zeker past hij vele malen in de schaduw van zijn broertje.

[RS-Rik]

Enfin, dat zal wel weet typisch zo'n Mario dingetje zijn.


Ik denk dat het gevoel dat je liever niet te koop loopt én niet al te graag vergeleken wordt met een willekeurig gitarist van wereldformaat niet per se een mariodingetje is.

Het verschilt een beetje per signature... een JEM en een JS zijn meer dan een variatie op een bestaand model maar hebben een eigen vorm, en kenmerkend geluid. Bij stratjes is het verschil tussen een willekeurige strat en een signature strat al een stuk subtieler en lijkt het voor een niet-ingewijde meer op blinde aanbidding dan een overwogen keus voor een instrument.

Ik vraag me af of een gesigneerde ooit kritiek heeft gehad op de gitaar die met zijn of haar naam erop verkocht werd. Is een beroemde naam geen bepaalde garantie voor kwaliteit.. een artiest en een fabrikant nemen beiden een risico als ze een signature uitbrengen.

Het zou niet erg zijn om hier een JEM, Adrian Smith of Red Special te hebben staan. Een John Mayer gaat de vuurkorf in. :D

[Rizz]

Zelf begrijp ik niet waarom Jeff Beck een goede gitarist wordt gevonden en dat hij een signature model heeft.

Ben ook niet zo gek van de heer Beck, maar hij kan echt wel heel mooi spelen. solo vanaf 1:48. (speelt lead op heel het album..):


http://www.youtube.com/watch?v=GyG1L7D_HVY

[Pepe]

Wel, dat heb ik ook, ik luister weinig naar Beck maar ik kan ademloos naar hem kijken. Er is geen andere gitarist die een gitaar zo natuurlijk en subtiel een verlengstuk van zichzelf kan laten zijn, zonder in patroontjes, lickjes en trukjes te vervallen.


http://www.youtube.com/watch?v=XdCGdL3R0n0
en dit concert natuurlijk, de lol van het najagen van de jongensdroom... ik vind dat fantastisch om te zien hoewel maar weer eens blijkt hoe verduiveld goed Cliff Gallup was..



http://www.youtube.com/watch?v=4VfeP3roN7A

[barno]

Jullie hebben het wel over Jimmie Vaughan met zijn signature stratocaster. Zelf begrijp ik niet waarom Jeff Beck een goede gitarist wordt gevonden en dat hij een signature model heeft. Vind Jimmy trouwens niet echt een goede gitarist en zeker past hij vele malen in de schaduw van zijn broertje.

jimmie vaughan en jeff beck geen goede gitaristen vinden??? niet graag horen, daar zou ik nog kunnen inkomen, maar niet goed? ik vind ze beiden effenaf geniaal. onwaarschijnlijk goede muzikanten die wat afwijken van de mainstream en een volstrekt unieke stijl hebben.

[vulvasonic]

jimmie vaughan en jeff beck geen goede gitaristen vinden??? niet graag horen, daar zou ik nog kunnen inkomen, maar niet goed? ik vind ze beiden effenaf geniaal. onwaarschijnlijk goede muzikanten die wat afwijken van de mainstream en een volstrekt unieke stijl hebben.

+1 Naar mijn bescheiden mening is het onmogelijk om deze twee grootheden niet goed te vinden. Vooral Jeff Beck. Hij kan zijn gitaar echt laten praten. Hij brengt als geen ander een dood stuk hout met wat snaren tot leven. Zijn timing, zijn frasering, zijn tremologebruik, het gebruik van de volumeknop, zijn aanslag (hij speelt zonder plectrum) en zijn dynaniek zijn nooit geëvenaard. Deze man is misschien de enige persoon op de hele aardkloot die me letterlijk zo diep raakt met zijn gitaarspel, dat ik er om zou kunnen janken.
Maar je hoeft het uiteraard niet 'mooi' te vinden. Sterker, hoe zeer ik hem ook bewonder en hoe goed ik hem ook vind, ik zet zelden muziek van hem op. Zijn spel is fenominaal, maar zijn 'liedjes' blijven daar mijns inziens ver bij achter. Zelfs zijn meest bekende (en waarschijnlijk ook meest verkochte) albums zijn 'Wired' en 'Blow by Blow'. En hoe erg ik het ook vind, ik zit ze beiden niet uit. Schrijven is niet zijn sterkste punt. Maar een nummer als 'Cause we've ended as lovers' (origineel van Stevie Wonder) is zo briljant gespeeld, dat grenst aan het ongelofelijke. De melodie is zo ontzettend simpel, maar er is niemand die dat mupke zo tot leven kan roepen dan hij. Soms is het tegen het valse aan. Maar als je je in hem verdiept weet je dat hij dat heel bewust doet. Hij weet op die manier een emotie in het spel te leggen die te vergelijken is met een briljant zangeres waarbij je hoort dat ze af en toe een brok in haar keel krijgt, omdat ze overmand wordt door emotie. Luister voor de lol even naar de studioversie van dit nummer:


http://youtu.be/2r4F8drkADE

Er zijn op YouTube ook vele fantastische live uitvoeringen te vinden van dit nummer, maar daar laat hij zich regelmatig teveel beïnvloeden door het besef dat hij ook nog een beetje show moet maken, waardoor het bij tijd en wijle iets te gehaast overkomt. De studio uitvoering is imo de beste. In de solo zitten enkele wringende passages, maar dat heeft te maken met het feit dat hij conform de begeleiding speelt over een Gmaj7 accoord, daar waar je een G dominant zou verwachten.

Natuurlijk ga ik met dit verhaal even helemaal off topic, maar dit MOEST gewoon even. Voor mij is Jeff Beck nou eenmaal heilig. :lovelove:

[Marc1974]

Heb even naar de signature modellen van Fender gekeken. Maar mijn persoonlijke mening is dat SRV, James Burton, Buddy Guy en Eric Clapton echt zo'n signature verdienen. Vast wel meer mensen, maar die ken ik niet goed genoeg.

SRV was zelf niet origineel qua gitaarspel, hij kopieerde iedereen, maar hij wist er wel een persoonlijk iets van te maken. James Burton is naar mijn mening een formidabele gitarist, die in de klasse van Chet Atkins valt. Buddy Guy kopieert veel elementen van spelers van andere instrumenten, maar ook hier geld dat hij zichzelf blijft.
Ik heb nooit veel naar Eric Clapton geluisterd en is ook niet iemand die mij beïnvloed, maar hij speelt melodisch en zelfverzekerd.

Bij Jimmie Vaughan en Jeff Beck heb ik nooit het idee dat ze, melodisch spelen, misschien is het inderdaad ook een kwestie van smaak. Als je op youtube de video's bekijkt van top tien lijstjes, is elk lijstje ook anders. Wel staat Jimmy Hendrix vaak bovenaan. Ook niet mijn mening en smaak, ik filter zijn invloeden vaak nauwkeurig uit mijn gitaarspel.

Maar ik denk ook dat commercie vaak een reden is om een signature model uit te brengen.

[arjanb01]

Vooral dat. Die John mayer signature strat is niet anders dan een fender 1962/65 reissue die een paar honderd euro goedkoper is dan de jm. Handtekening scheelt zo 300 eu op de nieuwprijs.

[Powderfinger]

Ben ook niet zo gek van de heer Beck, maar hij kan echt wel heel mooi spelen. solo vanaf 1:48. (speelt lead op heel het album..):


http://www.youtube.com/watch?v=GyG1L7D_HVY

Niet op het hele album, maar wel op een groot deel. Fantastische gitarist die zonder allerlei pedalen toch de vreemdste effecten uit zijn gitaar tovert. Jimmie Vaughan vind ik eigenlijk ook maar een aanfluiting. Als hij werk van zijn broer speelt, valt hij altijd door de mand.

[barno]

Jimmie Vaughan vind ik eigenlijk ook maar een aanfluiting. Als hij werk van zijn broer speelt, valt hij altijd door de mand.

JV speelt zijn eigen stijl en gaat zijn broer niet copieren, of moet dat dan? 'tis geen atletiek hé. SRV noemde zijn broer trouwens zelf als een van zijn grootste helden. Is er dan niemand die JV's onwaarschijnlijk gevoel voor timing, groove en phrasering ziet. Gek, die kortzichtigheid op een gitaarforum. Ik heb jarenlang SRV stijl geoefend, heb 'm live gezien en geen slecht woord over hem, een van de grootste ever, maar heb daarna het licht gezien en dat is dus zijn broer. Verdiep je er eens in en je weet niet wat je hoort.

[Tabula Rasa]

Jimmy vergelijken met Stevie Ray is absolute onzin. Het is niet een `appels met peren` vergelijken maar meer `hagelslag met fietsbandventieldopjes` vergelijken. Totaal onmogelijk dus. Beiden zijn geniaal te noemen.

[Malle Eppie]

Heb even naar de signature modellen van Fender gekeken. Maar mijn persoonlijke mening is dat SRV, James Burton, Buddy Guy en Eric Clapton echt zo'n signature verdienen. Vast wel meer mensen, maar die ken ik niet goed genoeg.

Vergeet alsjeblieft David Gilmour niet! Subliem gitarist en meesterlijk muzikant.

[apekop]

Zelf begrijp ik niet waarom Jeff Beck een goede gitarist wordt gevonden .

wat??? ga je mond spoelen!....:???:

Je kan het niet mooi vinden. Maar geen enkele gitarist kan beweren dat het niet goed is.
En beweren dat Beck niet melodisch speelt snap ik ook niet. Als iemand mooie melodieën maakt is hij het wel.
Ben wel benieuwd naar wie jij dan wel goed vindt eigenlijk.

[Kim Wilson]

JV speelt zijn eigen stijl en gaat zijn broer niet copieren, of moet dat dan? 'tis geen atletiek hé. SRV noemde zijn broer trouwens zelf als een van zijn grootste helden. Is er dan niemand die JV's onwaarschijnlijk gevoel voor timing, groove en phrasering ziet. Gek, die kortzichtigheid op een gitaarforum. Ik heb jarenlang SRV stijl geoefend, heb 'm live gezien en geen slecht woord over hem, een van de grootste ever, maar heb daarna het licht gezien en dat is dus zijn broer. Verdiep je er eens in en je weet niet wat je hoort.
Ja, hier! Maar dat wist je al. :)

Jimmie is er héél goed in om een nummer volledig naar zijn hand te zetten met zijn groove en typische timing en notenkeuze (ogenschijnlijk simpel, maar damn...), en daarbij zelf compleet op de achtergrond te blijven. Luister maar eens naar de oude Fabulous Thunderbirds en daarna naar een nummer van JV zelf, Boom Bapa Boom bijvoorbeeld. Ondanks de appearance en grootsheid van de echte Kim Wilson is de oude T-birds één grote handtekening van JV. Weinig mensen die begeleidend en functioneel bandspelen tot zo'n grote kunst hebben verheven.

[Dutch66]

effe klisjeetje ;

Er zijn maar twee soorten gitaristen, goede en slechte, de rest is een kwestie van smaak...

[Marc1974]

@apekop

Wie ik wel goed vind zijn bv. Chet Atkins, Steve Vai, James Burton. Het klinkt mij veel melodieuser in de oren.

[dunhill1]

Hoi Marc1974,

Los van het gegeven dat we het over gewenste signaturen gitaren hadden (tenminste, dat was volgens mij de insteek van de ts...), moet me toch echt van het hart dat ik het bijzonder vind dat Steve Vai door jou als melodisch interessant wordt neergezet terwijl je die capaciteit niet aan Beck toeschrijft.

Persoonlijk heb ik tussen die miljoenen noten per nanoseconde en andere technische hoogstandjes, nog nooit een fatsoenlijke melodie bij Vai kunnen ontdekken. De man is overigens wel een koning in het gebruik van windmachines op het podium maar dat terzijde.

Maar goed, de vorige zin zegt het al:cheerup: persoonlijk dus.

Zullen we het verder dan maar weer hebben over mogelijke signature modellen van Fender?

Mij lijkt een goede Keith Richards Telecaster een zeer verdiend modelletje, of bestaat die al?
Je kunt er een hele lijn van maken trouwens, de van paf's voorziene blackguards, 70ies customs etc.

Zou ik best interesse in hebben (en dan dus standaard leveren met 5string setup:rockon:).

Groeten
Dunhill

[Outline]

http://cachepe.zzounds.com/media/quality,85/rotate,45/0262350521v1_hi-05bfe5659cc06fe30a592e829374b9a1.jpg
Dit is voor pakweg €700 een fijne gitaar. Wil je een tele zelf zo laten verbouwen ben je een pak meer kwijt.

De JA-90 is een subtiele variant op de TC-90. Dus geen origineel bedenksel van Jim Adkins zelf! Feit is wel dat die JA-90 beter verkoopt dan de TC-90. Was met die DUBBELE cutaway toch een vreemde eend in de bijt...

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/TC_90%27s.jpg

De witte variant is nooit aan deze kant van de oceaan leverbaar geweest terwijl de rode daar weer zeldzaam is...

Nog een deuntje uit de eigen Gitaarnet geschiedenis waar member Fahrzin zijn (mijn oude) TC-90 te lijf gaat:


http://youtu.be/HHd1euXeh58

[Naviiin]

Tijd om je nogmaals op te winden!


http://www.youtube.com/watch?v=d13HmtauHF0

[Mr.Fingers]

http://t.qkme.me/3udw89.jpg

[mesaman]

ik zocht een foto van een trol met het zelfde kapsel , zo gevonden maar .......


ik kijk geen tv,(wegens leuke hobbies enzo) dus heb weer wat gemist denk ik.