PDA

View Full Version : You don't call the shots



Harald
4 oktober 2013, 12:40
Aangezien een fan het nummer op youtube gezet heeft... (had leuk geweest als de titel geklopt had. "you don't call the shorts"? ) fair enough dit heeft weinig met blues te maken. De gitaarsolo is improvisatie. Sort of Scofielll--dish for dummies. Die laatste noot is wel mooi. Mariëlla kwam bij het terugluisteren precies bij de laatste noot van de solo binnen "Nee, dat kan niet!" Welles :)


http://www.youtube.com/watch?v=GnLi0cI_mFw

Solo rond 3'30''

barno
4 oktober 2013, 13:07
vette groove

Fusion
4 oktober 2013, 18:39
Beetje "Stratus" van Billy Cobham feel die groove (terwijl t er niet echt op lijkt).

Duhsjaak
5 oktober 2013, 01:13
Met alle respect ook voor het vreselijk jonge moppie die die muziek zo vreselijk fraai heeft verpakt.
Als ik naar beneden loop, kan ik nakijken hoe de dame heet, maar ach......

Zusje van de drummer meen ik.

Hoe dan ook. 2011. Ehm.... dat zegt je vast iets. Met zo'n fijn nieuw team en Heins die zo veel meer senang is achter die toetsen.

Ik zou persoonlijk vreselijk graag naar een volgend doop feest komen. En Ronald snikkend in de armen nemen. Kan dat? Ja, dat kan, waar een wil is is een weg.
Vriendelijke groet, Gus

Henri H
5 oktober 2013, 02:26
Easy does it... :hippie:

Harald
5 oktober 2013, 09:12
Thanks!

Die Groove, moet zeggen dat het nog veel leuker is geworden nu Arno Hagemans de basgitaar waarneemt, en Heins zich volledig op de keys kan richten.

Vanavond live te checken overigens.

@Duhsjaak, ik passeer Amsterdam vandaag richting Warder waar we proberen niet te vergeten op te treden. Een benefiet voor de Alzheimer stichting. Eerste band ken ik niet. Blueshaker hebben we vaker mee opgetreden. Goede band, met een prettig van de SRV norm afwijkende gitarist :)


Ja geweldig nieuws, want het programma voor 5 oktober is rond. Vandaag heb ik de bevestiging gekregen dat ook BlueShaker komt spelen. Dit na veel verzoekjes om deze band nog een keer uit te nodigen.
Nu treden op BluesWheel, BlueShaker en daarna Mariëlla Tirotto & The Blues Federation. Alles voor het goede doel Stichting Alzheimer.
Entree: Gulle gift voor het goede doel.
Aanvang 20.00 uur.
Locatie: Warder 128
Café de Oude School
Entree: gulle gift voor het goede doel.
Sound: Addicted to Sound

Tupelo
5 oktober 2013, 10:00
Heerlijk basje, en een mooie volwassen zwarte stem, maar dat is ze niet, toch.. zo op 1:56 klinkt ze ineens wel erg blank ? Solo niet overexposure, daarmee doe je het bij mij eigenlijk altijd goed, dat bij de laatste noot van de solo binnenkomen valt me niet eens op eigenlijk, doet ze dat ja ?

Harald
5 oktober 2013, 10:02
Nee, we waren terug aan het luisteren na de solotake. Ze hoorde het pas vanaf die laatste noot. Dan klinkt die b5 vals. Als je de frase ervoor, en de hele frase die ermee eindigt hoort is het alleen dissonant. Dan heeft die noot ineens een zekere logica. Zet hem maar eens op 4'37'' en dan vergelijken met als je op zeg 4'33'' begint te luisteren.

En klopt, Mariëlla is gewoon blank.

Tupelo
5 oktober 2013, 10:19
Oh, verkeerd gelezen, ik dacht dat je bedoelde dat ze in het liedje binnenkwam met zingen en daarop reageerde, maar ze kwam letterlijk binnen tijdens het terugluisteren, get it.

Cageman
5 oktober 2013, 22:13
De muziek zelf klinkt lekker donker en sferisch. Solo is inderdaad jazzy. Avontuurlijk. Wel een beetje schel, maar dat past ook juist wel.
De zang is niet mijn favoriet. Beetje overdreven vind ik.
Voor de rest mijn complimenten voor jullie uiteenlopende repertoire en stijlen! Gek dat zo'n variëteit door kan onder de noemer 'blues', wat juist per definitie ongevarieerd is.
Leuk stukje!

Groeten,

Merijn

Duhsjaak
6 oktober 2013, 21:51
Vroeg me al af waaraan Calling the shorts me deed denken.

Hieraan:


http://www.youtube.com/watch?v=gM9SaKjCsZo

Een cover van Freddie van de Royal Teens.

I like SHort Shorts, sterk afhankelijk van hetgeen onder de 'hemline' uitsteekt.

Yeah!
Vriendelijke groet, Gus

Mitch
6 oktober 2013, 23:16
Goeie Fun Lovin Criminals vibe! Die dissonant aan het eind is briljant, zoals eigenlijk de hele solo lekker uit de losse hand is, maar van een niveau dat ik zelfs met dagelijks oefenen niet meer ga halen denk ik zo :D Sound van de solo vind ik eerlijk gezegd een beetje uit de toon vallen, heeft een erg hoog GT6 gehalte? Dat subtiel ingemixte wah riffje is simpel maar uiterst doeltreffend trouwens.

Harald
7 oktober 2013, 09:06
En weer bedankt :)

@Duhsjaak Denk niet dat we deze gaan doen... Mariëlla kan niet zo hoog zingen. Die verkrachte eend iets na het midden is trouwens wel aardig verrassend. Dat dat toen nog mocht! ;)

@Cageman De stem is dermate karakteristiek dat het inderdaad niet ieders ding is. En blues nemen we zeer ruim. Voor veel Nederlandse bluesliefhebbers te ruim. In het buitenland lijkt dat veel minder een probleem trouwens. Sterker nog, heb onlangs wat filmpjes gepost van een optreden op een bluesfestival in Lehrte. Daar waren wij de meest bluezy band... de dag erop speelden we in Gorsel op Ijseljazz, waar we bij aankomst juist weer zo'n bandje hoorde dat nog steeds Mannish Boy, Got my mojo working, Dust my broom en dat soort nummers stond te spelen. Je moet van erg erg goede huize komen om van dat soort nummers nog iets relevants te maken. Allemaal erg uitgekauwd, en op zich konden die jongens best spelen, maar het kon ons niet echt boeien. Ruben Hoeke was dan alweer een stuk leuker :) Maar goed, Mojo Working in de bluegrass uitvoering van Popa Chubby... het kan dus wel. We hebben trouwens ook wat recensies van blues sites uit het buitenland waar we juist geprezen worden om de avontuurlijkheid. EN de cd waar dit vanaf komt werd zelfs ergens tot beste europese bluesrock-cd van 2011 benoemd zelfs. Maar goed, als je voor SRV licks komt, die zijn bij ons schaars...

@Mitch Nee, geen GT6. Wel een redelijk effected sound, met wat lichte chorusing. Net iets te dik en net iets te veel gain voor een echte Scofield sound trouwens, maar wel met dat soort sounds in mijn achterhoofd. Dus redelijk 80ies, vermoed dat een GT6 dat goed zou moeten kunnen. Dit komt uit een Pod HD500. We proberen het volume zo te horen dat we in principe zonder monitoring iedereen kunnen horen op het podium. Dat gaat niet heel goed samen met een stevige buizensound. Op de eerste cd heb ik analoge effecten gebruikt, met twee Fender Hotrods (eentje van mij, en eentje van Han) doorgelust naar 2 speakercabinets. De tweede cd zelfde setup maar dan met de Pod ipv analoge effecten. Op beide cd's staan sounds die ik goed gelukt vind, en wat sounds die minder goed werken wat mij betreft. Ik speel zelf wel fijner met de Pod. Ben dan toch iets minder afhankelijk van volume, en het is een stuk stiller qua bijgeluiden. De schakelmogelijkheden zijn ook wel fijn. Zo heb ik een preset waarmee ik ook een overdrive aanzet zogauw ik de wah intrap. Dat is met analoog spul niet te doen. Maar goed, ben altijd open eens op een mooie buizensetup te spelen. We hebben alleen een behoorlijk gevarieerd repertoire. Dan werkt de gitaar kabel versterker mode eigenlijk niet echt. Dat is leuk als alles min of meer hetzelfde is. Zou een hoop gesleep schelen...

Han S
7 oktober 2013, 10:49
Het is een kwestie van smaak. Op de eerste CD had je met 'Confused woman blues' een wereldgeluid wat mij betreft. Is een van de beste geluiden die ik uit mijn speakertjes heb horen komen.

Harald
7 oktober 2013, 11:33
Klopt, die speakerkasten icm volume maakten een heerlijke sustain mogelijk terwijl ik met heel weinig gain speelde. Maar op het volume waarop we live op de kleinere podia spelen mis ik dan de sustain volledig. De gitaar gaat dan niet rondzingen. We hebben bij intro in de studio zelfs nog even moeten sleutelen omdat ik zo van de Santanasustainlange noot genoot dat ik die te lang door liet lopen. ipv een crossfade hebben jullie bij het mixen trouwens de doorlopende noot laten staan onder het staartje dat gedubbed is. Je kunt het nog steeds horen. Onbedoeld, en waarschijnlijk is het bijna niemand ooit opgevallen.

De gitaarpartijen op House on the hill zijn qua sound ook erg goed gelukt vind ik, net als de solo bij Wintertime blues. Maar de sound bij Embrace op Dare to stand out vind ik ook niet verkeerd. En live erg betrouwbaar. Dat was met de analoge effecten net iets minder. Zolang het hard genoeg mocht klonk het prima, maar zacht werd het heel dun. Dat heeft die Pod wat minder.

Is redelijk idioot gebeuren. Heb ooit ergens met gitaar rechtstreeks op een Marshal gespeeld. Terwijl ik speelde vond ik de sound slecht. Maar iemand had een bandje mee laten lopen. Klonk daar juist heel goed op. Bizar genoeg was mijn eerste reactie toen hij het opzette "leuke gitarist, wie is dat?" Ik herkende mijn eigen spel niet eens... Mijn voorkeur tijdens spelen lijkt anders dan bij terugluisteren.

vooruit dan, van de eerste cd

Confused Woman's Blues (je moet goed luisteren om de noot onder de dub te horen bij dat intro solootje)


http://www.youtube.com/watch?v=Oxt0T8jmTbM

en House on the hill


http://www.youtube.com/watch?v=s9eYMns7AGc

Duhsjaak
7 oktober 2013, 11:54
Het is een kwestie van smaak. Op de eerste CD had je met 'Confused woman blues' een wereldgeluid wat mij betreft. Is een van de beste geluiden die ik uit mijn speakertjes heb horen komen.

And amen to that!
Sjonge jonge, met wat geluk een prachtvoorbeeld voor alles dat niet hakt/shred of op andere wijze in een heel andere hoek zit.

Leuk dat ie weer even langs komt.
Vriendelijke groet, Gus

Han S
7 oktober 2013, 13:06
Ja, dat nootje hoor ik natuurlijk wel, maar dat boeit me totaal niet en ik hoor ik weet niet hoe veel bloopertjes in klassieke albums. Om niet te spreken van de ontstemde piano's in platen met miljoenen verkopen of de ontstemde gitaren.

Wat mensen niet beseffen is is dat jullie met de band alles zo goed als live opnemen en dat gaat vaak kneiterhard. Niettemin hebben jullie een prima geluid als band en de overspraak is geen probleem. Wat ik met Confused W B ook zo geweldig vind is de Hammond partij van Heins, het klinkt gewoon als een echte Hammond, maar die stond werkeloos een paar meter verderop toe te kijken hoe Heins met een synth en een zeldzame Leslie 460 een geluid maakte waarvan alleen de echte kenners zich zullen afvragen of dat nou wel of niet een Hammond is.

Het zijn mijlpalen in je leven en dat besef je pas later, als het voorbij is. (ik bedoel niet dat leven)

Harald
7 oktober 2013, 13:34
Het zijn mijlpalen in je leven en dat besef je pas later, als het voorbij is. (ik bedoel niet dat leven)

Ach, wie weet... hopelijk hebben ze daar dan ook gitaren :) Ik oefen af en toe al op een harpgitaar :seriousf:

Die opmerking over die crossfade was trouwens geen kritiek. Vond het wel grappig toen ik het ontdekte. Dat bij het begin van de gitaarsolo van Bad Soul alle takes van de solo aanstaan had ik zelf ook niet verwacht. Klinkt wel lekker. Alsof een phaser en een chorus helemaal over hun nek gaan :)

Mitch
7 oktober 2013, 22:53
Oei da's wel een lekkere sound ja :)

Maar ik snap je wel hoor, als je podiumvolume laag wil houden dan is digitaal wel degelijk een uitkomst. Voor recording ook niet verkeerd overigens. Ik ben nie zo into Scofield, misschien mis ik daarom de clou :D Carry on!

Harald
8 oktober 2013, 11:44
Ben ook niet heel fanatiek into Scofield, maar vroeger wel wat meer geluisterd. Hij speelt op mijn favoriete Miles Davis plaat mee. You're under arrest. Gaaf nummer ook, van zijn hand als ik het me goed herinner. Wist bij dit nummer eigenlijk tot de opname nauwelijks wat ik qua solo zou doen. Geloof dat de aanwijzing voor de solo-takes "doe maar wat Johnny Guitar Watson" was. Maar dat kon ik me er al helemaal niet bij voorstellen. Vervolgens rolde dit eruit. Voor mij toch best buiten de comfort zone. De changes in het B stukje zijn best tricky, dat F# akkoord zorgt ervoor dat je behoorlijk moet opletten.

Carry on... don't worry, zoals iemand ooit aankondigde "Ik heb voor het optreden een verzoekje gehad... maar ik speel toch maar gewoon" :seriousf:

beruk
8 oktober 2013, 22:48
Die noot is dik in orde, ik hou dervan. Lekker nummer!
Nu we toch bezig zijn:

http://www.youtube.com/watch?v=qKr_XidYRFk#t=169
Dat is wel de allerlelijkste verschrikkelijke nichtenstrat die ik ooit gezien heb.....:soinnocent:
Het is dat je er een fijne smerige toon uit haalt...;)

Harald
8 oktober 2013, 23:14
Nichtenstrat :seriousf:

Probeer maar eens een strat met een ebben toets te vinden :) Vna de foto's had ik eigenlijk de blaue willen nemen, maar die kleur bleek in het echt een stuk lichter te zijn. En de normale sunburst was het ook niet, dan maar paars. Fijn gitaartje, die Blade. Overigens echt geen strat, maar een superstrat. Als ik een fendersound wil zou ik toch echt mijn mexicaanse fender mee moeten slepen.

Duhsjaak
9 oktober 2013, 04:11
Lieve Beruk
Misschien is dit niet helemaal de plaats dit soort dingen ter sprake te brengen, maar de vraag dringt zich toch op.
Wat probeer je ons te vertellen?
Bacherach nichten muziek, de gitaar van Harald een nichten strat?

Wat de uitkomt van dit zelf onderzoek ook moge zijn, ik blijf van je houden. Wees daarvan overtuigd. Aan een hetero vraag ik ook niet wat ie uitspookt in bed.

Bovendien denk ik dat, als je homo/lesbisch wegstreept uit muziek/schilderen/dans/noem-maar-op, dat je hooguit 50% overhoudt.

Zo. Dat zal een paar ramen laten rammelen in huize Beruk.
Wil iemand mij s.v.p. even assisteren met het uitkiezen van de juiste smilies? Hij is fijn.
Effe onder ons hè B.? Gaat niet iedereen wat aan.

Vriendelijke groet, Gus

Stratman70
14 oktober 2013, 14:03
Nummer zit goed in elkaar, klinkt lekker hoor. De mix vind ik iets minder, maar dat is puur smaak hoor. De bas had wat minder wollig mogen klinken. Wel lekkere groove. Qua timing bij de solo is het soms net te laidback denk ik.

Harald
15 oktober 2013, 14:20
Dank je :) Laid back timing was wel opzettelijk. Beetje het Miles Davis Less is more idee hier. Was de bedoeling om eerder aan underplayed dan overplayed te doen.

Han S
15 oktober 2013, 18:04
De een vindt de bas heerlijk klinken, de ander vindt hem te wollig. Volgende keer zal ik je uitnodigen bij de mix Stratmeneer, isdawah?

Overigens kun je met de mix het karakter van een gitaar of basgeluid niet veranderen, net zoals je van een kutdrummer geen John kan maken.