Wat is oefenen precies?

[Salvador]

Hallo,
ik speel nu al een tijdje gitaar, maar de laatste tijd boek ik niet veel vooruitgang ..
ik heb research gedaan en velen zeggen dat je moet oefenen oefenen oefenen ..
bij oefenen stel ik me eigenlijk veel te veel voor,
ik wil graag echt meer content zijn van mijn eigen spel,
maar wat moet ik dan precies doen om te oefenen?
de liedjes die ik wil kunnen keer op keer herhalen ofzo?

Ik denk trouwens dat er hier nog mensen zijn met dit probleem; er staat namelijk zoveel op internet, dat je niet weet wat te kiezen..

[barno]

oefenen bevat vele facetten:

intensief naar muziek luisteren (zonder te spelen)
technische oefeningen: akkoorden zuiver leren spelen
timing: meespelen met een metronoom
creatief leren zijn met wat je leert: licks of akkoorden zelf zoeken, bestaande licks omgekeerd spelen, sneller, trager enz
kritisch zijn: opnemen wat je speelt en beluisteren, verbeterpunten aanpakken

en dan nog verschilt de ideale leermodus van persoon tot persoon. Sommigen pakken het graag heel gestructureerd aan, en gaan stap voor stap.
Een vriend van mij ging saxofoon leren: het eerste wat ie leerde was een complexe Charlie Parker, daar deed ie een jaar over maar toen had hij wel heel wat technieken onder knie. Als je goed om kunt met frustraties is die methode iets voor jou :)

[kassie]

Hallo,
ik speel nu al een tijdje gitaar, maar de laatste tijd boek ik niet veel vooruitgang ..
ik heb research gedaan en velen zeggen dat je moet oefenen oefenen oefenen ..
bij oefenen stel ik me eigenlijk veel te veel voor,
ik wil graag echt meer content zijn van mijn eigen spel,
maar wat moet ik dan precies doen om te oefenen?
de liedjes die ik wil kunnen keer op keer herhalen ofzo?

Ik denk trouwens dat er hier nog mensen zijn met dit probleem; er staat namelijk zoveel op internet, dat je niet weet wat te kiezen..

Verandering van routine is belangrijk, oefenen zonder context is zinloos (nootjes poepen met een metronoom komt niet in je muzikale geheugen, louter voor de techniek). Zoek een uitdagend stuk op van een gitarist die je qua techniek erg inspireert. Speel datzelfde stukje een keer of 10 af en doe het na... eerst langzaam lick voor lick.. dan sneller, en dan nadenken over je techniek en hoe je het speelt. Dan nadenken over de theorie achter wat je speelt. En dan die licks gaan spelen in een stuk wat je zelf improviseert (Samensmelting met je eigen identiteit als gitarist).

Zo heb ik de afgelopen weken lopen te broeden op dit stuk: http://www.youtube.com/watch?v=Gn09Xn9JF5s
Met de nadruk op het gebruik van de vingers, en tesamen met een plectrum, violin play, als ook extra definitie van de noten, en sweep picking, en het begrip van verschillende schalen. Al met al dus een flinke boost in techniek.

[Pepe]

Je kan alles uitzoeken en spelen maar als je echt goed wil worden ontkom je niet aan om af en toe een metronoom naast je neer te zetten en alles wat je kan spelen in time te spelen. Noten in achtsten, zestiende, triolen, swingtime.
Als je daar een grip op hebt kan je freaken en freewheelen maar snijdt het altijd wel hout.

Een paar snelle licks spelen zonder die foundation is een doodlopende weg. Voor even op de buhne kom je er mee weg maar veel verder gaat het dan ook niet.

Gek genoeg ben ik het ook wel eens met Kassie maar het een sluit het ander niet uit.

[Montecristo]

Alles wat hier boven staat klopt. Wat ik zelf altijd belangrijk vind. We spelen gitaar, maar uiteindelijk maken we muziek. Laat muziek dus ook een belangrijk onderdeel van je oefensessies zijn. Techniek is absoluut de basis, ik bouw dit eigenlijk altijd vast in mijn routine (valt gelukkig goed te combineren met opwarmen). Maar muziek vind ik het belangrijkst. Ik vind het eeuwig zonde als ik een gitarist hoor, die zijn techniek op orde heeft maar niet lekker weg komt met zaken die niet in gestudeerd zijn.
Wat ik doe, zet cd's/spotify op en pingel mee. Zoek nummers uit, luister wat er gebeurd en match dit met je kennis van de theorie en technieken. Kom je er niet uit, heb je meteen een stukje theorie te bestuderen. Doe dit ook zo breed mogelijk, jazz trompetisten, 80's hair metal, classic rock, funk, metal, blues, folk etc. Het komt bij mij allemaal van tijd tot tijd voorbij. Zeker het luisteren naar andere instrumenten kan heel interessante inzichten opleveren m.b.t. frasering.
Het is misschien niet de snelste weg naar een flawless techniek en pure snelheid, maar ik vind het in ieder geval een aangename en interessante weg.

[Harald]

Niet om af te doen aan wat gezegd is, maar de eerste vraag is Oefenen, waarvoor?


Wat wil je kunnen?
de liedjes die ik wil kunnen keer op keer herhalen ofzo?


Niet zonder meer steeds herhalen, maar slim herhalen. Oftewel, kijk op welk punt je vastloopt. Kijk waarom je daar vastloopt. Kijk wat je moet doen om dat op te lossen. Dat dan gaan doen... Probleem opgelost, door naar het volgende.


En dan komen vanzelf alle aspecten die eerder genoemd zijn ws. voorbij.

Timing ellende heeft in mijn ervaring trouwens los van hoe goed je timing is vaak met techniek te maken. Probeer het langzamer, kun je het dan wel goed timen, zit het probleem in de techniek. Voor de rest is zorgen dat je basistiming deugt wel essentieel. Metronoom, drumcomputer, of met platen meespelen die strak ingespeeld zijn helpt allemaal.

Toonladders en vingeroefeningen zijn zeker nuttig, maar 'don't overdo it' Voor dat je er erg in hebt klinken al je impro's ook als toonladders.

Het voordeel van liedjes leren tov de gestructureerde techniek aanpak is dat je gevoel voor muziek ontwikkelt ipv gevoel voor gitaar. Het nadeel is dat de kans op omwegen naar een perfecte techniek wat groter is. Maar ik speel zelf altijd liever met een muzikant, dan met een gitarist, of een drummer of een... Vooropgesteld dat de basis een beetje deugt.

Opmerking van Steve Vai "ik heb nooit op mijn zwaktes gewerkt" Kijk wat jij redelijk snel oppakt en werk daaraan. Als fingerstyle je ding niet is kun je je wel kapot oefenen, maar misschien heeft dat gewoon weinig zin. Helemaal zonder op zwaktes te werken lukt het niet. Maar veel daarvan gebeurt ongemerkt. En hoe goed Steve ook is, op akoestische gitaar hoef ik hem niet te horen. Dat is blijkbaar niet zijn ding.

Stem wat je leert af op wat je wilt spelen (tenzij je all round pro wilt worden, dan moet je jezelf heel breed ontwikkelen). Als je blues speelt zul je locrisch waarschijnlijk nooit gebruiken. Jazz, misschien.

[showband]

Een goed oefenplan kun je jezelf goed bij laten helpen door eens een gitaarleraar speciaal daarvoor een les te laten geven.

Dingen als : terugluisteren, langzaam beginnen dan opvoeren, vingergeheugen trainen, leuke oefeningen met een plaat mee enz enz helpen om sneller progressie te maken terwijl het leuk blijft.

Laat je niet gek maken met te saaie lessen! Het is een hobby dus de balans moet op de leuke aspecten zitten.

[Harald]

Die was ik nog vergeten. Als je vooruit wilt, inderdaad terugluisteren. Dus opnemen. Hoeft geen geweldige kwaliteit te zijn. Kan evt. ook met je telefoontje. Even over de hobbel heenstappen dat opnemen niet voor iedereen leuk is. Het gaat er juist om dat je even hoort waar het knelt. De opname kun je daarna gewoon weggooien ;)

En soms doe ik dat bij een leerling juist om even te laten horen dat het beter is dan ze zelf denken.

[Rutger]

Of juist niet zo goed als ze zelf denken... Ik merk dat veel mensen dikwijls genoegen nemen met 'die akkoordjes heb ik nu wel aardig onder de knie en die lick snap ik nu ook wel' maar laten het vervolgens na om de CD aan te zetten en mee te gaan spelen. Dat is namelijk iets heel anders, want dan wordt je gedwongen maat te houden en aan het ritme vast te houden.

Dus mijn tip: speel mee met de CD.

[Harald]

Meespelen alleen helpt niet. Je moet terugluisteren. En dus eerst opnemen. De meeste 'muzikanten' luisteren niet als ze spelen. Er wordt vaak al nauwelijks naar de andere muzikanten op een sessie of in een band geluisterd, laat staan naar jezelf. En eerlijk is eerlijk, dat is ook moeilijker dan je denkt. Los daarvan is de luisterervaring tijdens het spelen ook nog eens een andere dan de luistervaring bij terugluisteren. Objectief luisteren alsof iemand anders die partij gespeeld heeft kan terwijl je speelt niet. Soms kan dat zelfs pas maanden nadat je iets hebt opgenomen.

[Rutger]

Het was ook niet de bedoeling je tegen te spreken Harald, het is meer bedoeld als een aanvulling. :)

[Harald]

no worries, zo vatte ik het niet op. Mocht willen dat ik dat bij al mijn leerlingen moest doen :)

[kassie]

Je kan alles uitzoeken en spelen maar als je echt goed wil worden ontkom je niet aan om af en toe een metronoom naast je neer te zetten en alles wat je kan spelen in time te spelen. Noten in achtsten, zestiende, triolen, swingtime.
Als je daar een grip op hebt kan je freaken en freewheelen maar snijdt het altijd wel hout.

Een paar snelle licks spelen zonder die foundation is een doodlopende weg. Voor even op de buhne kom je er mee weg maar veel verder gaat het dan ook niet.

Gek genoeg ben ik het ook wel eens met Kassie maar het een sluit het ander niet uit.

Zeker eens, maar heb eens wekenlang mijn plectrumtechniek bijgeschaaf middels een metronoom. Dat zag ik toen als de heilige weg om meer snelheid te maken. En alhoewel ik redelijk vlot door toonladders kan jassen, en ook wel wat lickjes bedacht... veel van dat spul is blijkbaar niet ergens opgeslagen en dus klaar voor gebruik in een muzikale context. Mijn advies dus... raak geinspireerd door licks wat je hoort in een bepaalde muzikale context. Ga die naspelen, en als het dus een moeilijke techniek is (te snel, of sweep picking) Dan kun je diezelfde lick met een metronoom opbouwen en steeds een stapje sneller doen.

Wat ook bijzonder goed werkt achteraf, is bijvoorbeeld een standaard schema pakken (blues bv). Dan heb je de 1, 4 en 5 akkoorden. En dan kun je daar middels theorië. Lickjes op spelen. Dus niet alleen maar soleren over E pentatonisch gedurende het hele schema, maar dan ook E mixolydisch gebruiken, bij de 4 ga je dan richting A mixolydisch. Bijvoorbeeld erg de nootjes benadrukken die juist die mixolydische schaal anders maken dan de pentatonische...

Waar je dan ook aan werkt bij zo'n improviserend stuk zijn de inleidende en afmakende fases van een bepaalde lick... de overgangen zeg maar van de éne lick naar de andere... En ook vooral streng voor jezelf zijn. Dwing jezelf dus een beetje om een lick perfect te kunnen spelen. Zo heb ik meer dan een week gedaan over een bepaalde lick waarbij ik ook met mijn vinger pluk. Ik kon hem perfect goed spelen met een plectrum na een paar dagen, maar die plukkende vinger erbij was iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Dus dat kost je een pak meer tijd om dat goed ingeprent te krijgen. Die drang om je dat eigen te maken heb je wel nodig. Vaak heb je dat savonds na een paar uur spelen goed onder de knie, maar sochtends bij opstaan kun je de metronoom weer een stuk langzamer zetten en overnieuw beginnen.

[Powderfinger]

Misschien valt het niet helemaal onder oefenen, maar het heeft zeker raakvlakken: geef je brein en lichaam ook de tijd om nieuwe dingen te verwerken. Het komt bij mij wel eens voor dat ik bijv. een nieuw(e) lick of nummer wil spelen. Dan zoek ik 'm vast op, probeer het een paar keer en denk dan: 'ik ga er straks of morgen wel weer mee aan de gang'. En de volgende dag ben ik dan al een heel stuk verder, terwijl ik eigenlijk niet fysiek geoefend heb.

Soms kom ik er ook achter dat ik een week later ineens bepaalde akkoorden(wisselingen) veel makkelijker kan pakken, terwijl ik er niet echt mee bezig was geweest. Zo werkt het natuurlijk niet altijd, maar soms heb je mazzel. ;)

[7ender]

Hallo,
ik speel nu al een tijdje gitaar, maar de laatste tijd boek ik niet veel vooruitgang ..
ik heb research gedaan en velen zeggen dat je moet oefenen oefenen oefenen ..
bij oefenen stel ik me eigenlijk veel te veel voor,
ik wil graag echt meer content zijn van mijn eigen spel,
maar wat moet ik dan precies doen om te oefenen?
de liedjes die ik wil kunnen keer op keer herhalen ofzo?

Ik denk trouwens dat er hier nog mensen zijn met dit probleem; er staat namelijk zoveel op internet, dat je niet weet wat te kiezen..


Je moet je zelf de vraag stellen : "Doe ik dit voor mijn beroep ? ,....of doe ik dit voor mijn plezier/hobby"

Als het ( waarschijnlijk ) tot die letzte categorie behoort , maak 'r dan geen drama van als 'r iets niet goed wil lukken.
....Het komt 'r wel op een keertje ,....heus ! :ok:

Zelf ga ik maar met millimetertjes vooruit ,....en dan staat 't weer een hele tijd stil ,....en dan een afgrijselijke tijd later schiet 't weer 'ns een stukkie op .

Van alleen LUISTEREN en je open te stellen voor een brede keuze aan muziekvormen ,...zet je jezelf al wat sneller een stukkie hoger op de ladder.
Je gaat dan ineens dingen horen ( en analyseren ) die je in een veel vroeger stadium nooit hoorde .

Vergelijk jezelf nooit met brood-muzikanten en top-artiesten ,.....die moeten er van leven ,....en jij gewoon niet !
Dat geldt voor ALLES wat je hobby-matig uitoefent,....als je een redelijk eind in de richting komt is 't al een overwinning.

En timmer je ook niet vast op alleen blues bijv ,....ik zie mensen die alleen maar dát behappen ,....en voor de rest helemaal niks !
( ik heb zelfs mensen voor lul zien staan bij een huldiging vanuit de zaal , toen er om "lang zal ze leven" , etc, werd gevraagd ,....en de voltallige band op die eenvoudige dingetjes niks kon spelen . ) :dontgeti:

[petpas]

Staar je vooral niet blind op de dingen die anderen spelen. Probeer voor jezelf wat op dat moment technisch mogelijk is lickjes te fabriceren die voor jou werken en waar je je zelf goed bij voelt. Pas die lickjes dan toe op bestaande nummers en maak ze eigen. Muziek is niet het naspelen van wat anderen uit hun vingers weten te krijgen maar wat voor jou goed klinkt. En als t voor jou goed klinkt is t vaak al perfect.

Als ik bijv een solo ga instuderen dan luister ik m geregeld af en probeer de highlights eruit te pikken en mij eigen te maken. Voor de rest vul ik m aan met de lickjes die ik fijn vindt spelen en probeer er dan een leuke solo van te maken die t origineel redelijk benadert. En snelheid is niet belangrijk. De juiste tonen op t juiste moment weten te spelen klinkt veel cooler ;o)

[Makaai]

Misschien valt het niet helemaal onder oefenen, maar het heeft zeker raakvlakken: geef je brein en lichaam ook de tijd om nieuwe dingen te verwerken. Het komt bij mij wel eens voor dat ik bijv. een nieuw(e) lick of nummer wil spelen. Dan zoek ik 'm vast op, probeer het een paar keer en denk dan: 'ik ga er straks of morgen wel weer mee aan de gang'. En de volgende dag ben ik dan al een heel stuk verder, terwijl ik eigenlijk niet fysiek geoefend heb.

Soms kom ik er ook achter dat ik een week later ineens bepaalde akkoorden(wisselingen) veel makkelijker kan pakken, terwijl ik er niet echt mee bezig was geweest. Zo werkt het natuurlijk niet altijd, maar soms heb je mazzel. ;)

Als je moet wachten om een keertje mazzel te hebben werk je misschien niet gestructureerd genoeg, maar je hebt gelijk dat je brein tijd nodig heeft om nieuwe dingen te verwerken.
In dit stukje (wel in het Engels) staat iets interessants over de functie van slapen is als je iets nieuws leert:

http://madisonjazz.files.wordpress.com/2010/05/practicingandcurrentbrainresearchbygebrian.pdf

Je kan dus wel slapend beter worden.... :soinnocent: