Embrace pt I & pt II live in Lehrte

[Harald]

Moest in het eerste deel de hele tijd corrigeren omdat de g snaar gezakt was... maar drums en percussie maken veel goed.


https://www.youtube.com/watch?v=e6tpF1WLHtU

En om jullie voor te zijn, yes, Santana is één van mijn oude invloeden, al heb ik nooit echt een solo van hem letterlijk uitgezocht. Nummer is 's nachts tussen een optreden en een repetitie geschreven, een week voordat we het in de studio bij Han opgenomen hebben.

[Cageman]

Ik had eerder Al Di Meola gezegd dan Santana eigenlijk. De melodietjes en bends a la 9.35 zijn echt typisch Meola.

Ik vind het wel apart dat in deze solo-tjes juist weer minder dynamiek zit dan in die vorige twee die je postte. Zal misschien ook door het gitaargeluid komen in dit geval. Is ook wel een mooi geluid trouwens; ondanks dat je op een Gretsch/Gibson* speelt, nail je het typische PRS geluid perfect. De mindere dynamiek compenseer je wel weer goed met fijne melodietjes.

*= alle "grotere" gitaren laat ik daar voor het gemak onder vallen en ik weet nooit helemaal wat het precies is, sorry. :soinnocent:

Ik heb wel een vrij groot punt van kritiek dit keer.. op de band. Drum- en percussiesolo's: leuk! Wel jammer dat de toetsenist middenin met van alles en nog wat bezig is en er een aantal keer voor langs loopt. Stukje 5.33 - 5.47 kan ook wel iets minder verward, zeker nadat ik de zangeres in het vorige video-tje juist behoorlijk vol overgave heb zien zingen; swing dan in een stukje waarin andere bandleden shinen ook iets meer mee. Misschien dat dit puur toevallig in het filmpje zo naar voren komt en dat het in het echt veel minder duidelijk is hoor, dat zou natuurlijk kunnen.

Verder een leuk afwisselend stukje. Iets wat sowieso wel gezegd kan worden van de liedjes die ik nu heb gehoord van deze band.

Groeten,

Merijn

[Harald]

Dank je! Al diMeola invloed is er ongetwijfeld ook. Vroeger een tijd met LaurentB het nodige van diMeola deLucia en mcLaughlin gedaan. Wel meer naar zijn akoestische werk geluisterd dan het elektrische. Wat dat betreft vind ik zijn solo op Allergies van Paul Simon nog wel erg goed te pruimen.

Gitaar is een Epiphone Sheraton. Gaat door een Pod HD500 naar een Fender HotRod en een Sessionette 75. Als ik daarmee de Santana sound op zijn PRS kan benaderen, not bad :) Gitaar speelt in dit nummer idd. nauwelijks met dynamiek. Ik houd hier de improvisatie ook altijd kort. Was er op geschreven om ruimte te laten voor drums/percussie en piano.

[Duhsjaak]

Deze stond bovenaan in de rij van sounds en dus maar hiermee begonnen met luisteren.
Ik gok dat de periode waardoor jij met name zult zijn beïnvloed door de heer Santana, vooral op SG en Yamaha werd gespeeld. Maar ja, who cares. Het mooie vind ik dat je de hoofdknik in de richting van je held hoort, zonder dat het er teveel op lijkt, dat alleen lijkt mij al een prestatie van niveau.

De percussionist breekt het tempo op een niet-logische manier. Of ik dat nou fraai vind of dat ie kans heeft gezien een foutje tot een excentrieke invulling terug te brengen? Ik vind het knap hoe hij zich zelf uit de shit redt.

Ik hou alleen niet van dit soort basgeluid. Jammer dat een van de beste bassisten van NL op zo'n zielloos plok plok ding staat te hameren. Ik ga er maar van uit dat hij/jullie het wel mooi vinden. Voor mij: Mooie bas voor in het kampvuur.

Ik had er graag bij geweest bij dit optreden. Dit soort dingen op een vanzelfsprekende manier live brengen is fenomenaal.
Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

Gni gni... een paar dagen na het optreden stond een foto op de facebook wall van onze bassist.

Een hoopje frets.... Hij is een fretloos bassist pur sang, en had net een gefrette bas gekocht om te kunnen slappen. Die heeft het dus twee optredens vol gehouden. Arno dacht er hetzelfde over als jij blijkbaar. Overigens, wel een heerlijke bassist om mee te spelen. Relaxed, creatief, en met genoeg chops om daar iets mee te doen :)

Mijn favoriete Santana plaat is Moonflower, met dan vooral de studiotracks Moonflower en She's not there, en het gros van de live tracks, die stuk voor stuk beter zijn dan de oorspronkelijke studioversies. Havana Moon vond ik trouwens ook een leuke plaat. Eén van de laatste waar hij de Yamaha gebruikte, of één van de eerste met de PRS, geen idee eigenlijk. En Abraxas heeft vaak op de draaitafel gelegen. Toen was hij al overgestapt op Les Paul. Overigens, wat wel SG zou kunnen zijn, of net niet meer, op Lotus staat een fenomenaal leuke uitvoering van Samba Pa Ti. Incident at Neshabur is daar ook erg gaaf op.

[Duhsjaak]

Hi H
Ha! Wist dat natuurlijk niet van die bas. Wàt een team!

Terug luisterend/kijkend valt me op dat ik je onvoldoende een pluim in je (laten we het maar houden op) hoed heb gestoken voor het eerste deel. Hij staat echt errug verkeerd. Dat je het er dan toch zo fraai er van af brengt! Ik denk dat niet veel mensen dat door hebben gehad.

Misschien niet de beste ritme gitarist (smiley!) maar verdraaid wel een van de allerbeste all rounders. Ook jouw helden beheersen vaak maar een deel van wat jij beheerst. Dit flikken is puur vakwerk!
Vriendelijke groet, Gus