Is dit normaal ?

[pascali70]

Dag iedereen,

Ik ben ondertussen begin de 40 en heb besloten en nu toch eens werk van de maken om mezelf wat gitaar aan te leren.
Hierbij ben ik ook nuchter en weet wel dat ik me geen grote carriere is weggelegd, maar het gaat me hier gewoon om de fun en puur voor mezelf.
Dus, ik vorige begonnen met een boek (die me trouwens wel goed lijkt) met mijn eerste akkoorden.
Nu, na een weekje lukt het me nog niet vlot te wisselen tussen twee simpele akkoorden G en D7 :-(
Ik weet dat ik dit alles niet mag forceren, en veel oefenen is het codewoord.... maar is het normaal dat na zeven dagen oefenen me dit niet nog niet lukt ? Als ik er voor alle akkoorden drie-vier weken over zal doen om deze fatsoenlijk wisselen, dan lijkt het me een 50-jaren plan voordat ik maar iets kan spelen :-(

Of zie ik dat hier allemaal verkeerd ?

Groetjes,

Pascal.

[DarknessAwaits]

Het begin is moeilijk maar het wordt gaanderweg gemakkelijker. Nu zijn het twee grepen, over een paar weken 8 en voor je het weet kun je alles soepel combineren.

Niks aan de hand dus, gewoon rustig verder oefenen.

[Rizz]

Ja hoor, is normaal. Even afwachten wat de echte meesters hier zeggen, maar wat mij betreft begin je nu niet echt met de makkelijkste akkoorden. E-mineur of E en A-mineur is wat makkelijker om mee te beginnen om even een feel te krijgen voor de gitaar.

Verder: is je houding goed? Je gitaar zoveel mogelijk rechtop, rug recht, nagels linkerhand goed kort, enzo..

Geef jezelf even de tijd, je vingers doen nu iets wat ze nog nooit gedaan hebben en dat kost even tijd. Gitaarspelen is een aantal dingen tegelijk doen en voordat dat allemaal automatisme wordt, ben je wel even verder. En, niet geheel onbelangrijk: vooruitgang boek je met stapjes en sprongen. Op een gegeven moment heb je het ineens door en lukt het wel.

Het is lastig om een goed advies te geven zonder het te zien. Maar wat misschien wel een goed idee is, is om een proefles te boeken bij een leraar, die kan je wat gericht advies geven. Of heb je iemand in de buurt die je een beetje op weg kan helpen?

Ik wil het zelfs wel doen, als je een beetje in de buurt woont, kosteloos..

Welkom in ieder geval en je hebt een prachtige hobby uitgekozen!!

[gitaarvrouwtje]

Probeer eens van A mineur naar C. Van G7 naar C
Dat zijn iets makkelijkere overgangen,..en als je dat soepel kunt krijgen je vingers er wat handigeid in
Je moet " handgeheugen" ontwikkelen, in t begin kost dat moeite, die frustratie moet je dan even door, maar als je dat in de vingers krijgt..dan gat steeds makkelijker,..
En t maakt niet uit hoe goed of hoe lang je speelt je zult altijd weer zulke drempels tegen komen..en overwinnen
50 jaar ga je echt niet nodig hebben hoor :)
En Tommy emmanuel worden we hier allemaal niet meer :p

[terrasbeest]

Een hele week ....Da's toch wel erg lang hoor.:soinnocent:

[pascali70]

@allen : bedankt voor de reacties.

@terrasbeest : een hele week.... zo'n kwartiertje per dag.... doe het nog wat kalm aan totdat mijn vingers wat minder pijn gaan doen ;-)

[gitaarvrouwtje]

Ervaring leert, beter drie keer vijf minuten verdeeld over de dag dan in 1x een kwartier
Nog beter,...drie keer een kwartier :cheerup:

[Ernest01]

Je speelt pas 1 week. En dan nog maar 15 min per dag.
Nou, geen reden om te wanhopen, want de hand is nog lang niet gewend aan die
'rare' vingerhoudingen....

Zoals gezegd eenvoudige akkoorden oefenen (E, Am, C, misschien het D-akkoord)
en met 3 x 10 of 15 minuten per dag zal je zien dat je snel vorderingen gaat maken.
En...dat je snel eelt op de vingertoppen krijgt....

[terrasbeest]

@allen : bedankt voor de reacties.

@terrasbeest : een hele week.... zo'n kwartiertje per dag.... doe het nog wat kalm aan totdat mijn vingers wat minder pijn gaan doen ;-)

:).... Hoe lang heb je er over gedaan om vlot te kunnen typen ? Waarschijnlijk doe je het nu zonder te moeten zoeken op je toetsen, en hoef je er niet eens meer over na te denken.

Bij gitaarspelen is het wel zo dat het niet zal kunnen met je twee wijsvingers. Zoiets.

[barno]

veel jongeren gaan heel snel vooruit maar vergeet niet dat dat komt omdat ze in jeugdig enthousiasme vaak uren per dag (kunnen) spelen in het begin. Als iets niet lukt is een goede instelling: dan moet ik meer oefenen. En niet je afvragen of het normaal is dat het niet lukt met weinig oefenen, want dat is het idd. :)

en ook: pijnlijke vingers gaan het snelst over door veel te spelen ...

keep going dus, succes

[Powderfinger]

Met vijftien minuten per dag gaat het ook wel wat langer duren (ook omdat je eelt op je vingers moet krijgen). Probeer er (minstens) een halfuur van te maken.

Je zult merken dat het pakken van en wisselen tussen akkoorden steeds sneller gaat. Zodra dit ook lukt met akkoorden en wisselingen die je eerder nog niet geoefend hebt, weet je dat je op de goede weg bent.

Ik racete vroeger als een haas naar huis in elk tussenuur. Kon ik weer vijftien à twintig minuten spelen, om vervolgens met vreselijk pijnlijke vingers weer aan het schrijven te gaan op school....

[Martin_]

Anderhalf jaar geleden (toen net geen 40) ben ik ook serieus aan het oefenen gegaan. Eerder had ik al wat van een website geplukt en via een DVD geprobeerd. Op advies van meerdere gitaarnetters ben ik toen de methode van Justin Sandercoe (klik) (http://www.justinguitar.com/en/BC-000-BeginnersCourse.php) gaan volgen. Hij geeft een logisch keuze van akkoorden aan om te leren en om te leren wisselen. Bijvoorbeeld doordat je 1 vinger kunt laten staan. Dit is makkelijker dan van één greep naar een totaal andere greep. Ook om gedurende 1 minuut zo vaak mogelijk te wisselen, werkte voor mij goed. Wel de opmerking dat ik geen timer gebruikte en ook niet het aantal keren telde. Dat vond ik alleen maar extra inspannend. Misschien dat het voor een tiener motiverend werkt, maar dat had ik zelf niet nodig. Op een bepaald moment, adviseert Justin juist wel om de wisseling te forceren ( ;) ) Daar moet je inderdaad door heen. Kortom: een aanrader.

[gitaarvrouwtje]

Wat ik ook een aanrader vind in een later stadium, is om een metronoom te gebruiken, omdat het je " dwingt om te letten op soepele overgang in goede timing, en je helpt om stap voor stap je snelheid op te voeren

Niet om direct mee te beginnen maar wel om uiteindelijk te zorgen dat je niet ongemerkt aanrommelt bij het overpakken want dat kom je bij samenspel zeker tegen

[Akkoord]

Kortom: een aanrader.

het eh ,... boekje heb je uit? Niet meer nodig,... Te koop? :makeup:

[vulvasonic]

@terrasbeest : een hele week.... zo'n kwartiertje per dag.... doe het nog wat kalm aan totdat mijn vingers wat minder pijn gaan doen ;-)


Ervaring leert, beter drie keer vijf minuten verdeeld over de dag dan in 1x een kwartier
Nog beter,...drie keer een kwartier :cheerup:
Ja maar ho, wacht even....... :eek:
Pascal, je zegt zelf ergens al dat het een kwestie is van blijven oefenen. En dan lees ik dat je 7 dagen lang iedere dag oefent. Dan ben je goed bezig. Maar vervolgens lees ik dat dat oefenen zich beperkt tot een kwartiertje per dag. En dat gaat niet werken. Ik ben het ook niet eens met de opmerking van ons gitaarvrouwtje. Vandaar dat ik die quote er ook even bij heb gezet.

Dit is mijn visie:
Oefenen is, vooral in het begin, een kwestie van uren maken. Je hele lijf en al je bewegingen worden aangestuurd door de hersenen. Die moeten getraind worden. Als je een kwartier lang zit te ploeteren op twee akkoorden die je nooit eerder hebt gespeeld en je kan ook al geen profijt trekken uit eerdere ervaringen met het spelen van andere akkoorden (want hoe meer je er kent, hoe sneller het gaat om een nieuw akkoord te leren), dan ga je het met een kwartiertje niet redden. Het lukt je namelijk eenvoudigweg niet in dit stadium om binnen een kwartier een bepaalde greep tot je bagage te maken. Dat zit nog helemaal niet in het systeem. En als het je vandaag niet lukt binnen een kwartier, dan zal het je morgen ook niet lukken en de dag daarop ook niet. Ik geloof dan ook niet in kleine stapjes. Althans, niet in het begin. In een later stadium kan het heel goed met kleine stapjes, maar JUIST in het begin moet je uren maken. Letterlijk.

Kies een dag waarop je NIETS te doen heb. Pak de gitaar en begin jezelf te drillen. Twee akkoorden. En dan *pats* glashard 4, 5, of 6 uur achter elkaar. Tuurlijk mag je even plassen. Tuurlijk mag je even een kop thee zetten. Je mag zelfs heel eventjes een paar minuten gaan badmintonnen in de achtertuin. Maar die eerste keer moet je gewoon doorpakken en spelen tot je erbij neervalt. Nu zijn twee akkoorden nogal saai. Zeker als je ze 5 uur achter elkaar moet spelen. Moet je dan ook niet doen. Hou het wel leuk. Pak er eens een ander akkoord bij, of probeer even een riedeltje, maar BLIJF terugkomen en je focussen op die twee akkoorden. Zelfs na 5 uur zul je die twee akkoorden waarschijnlijk nog niet eens perfect spelen, maar je zult merken dat het echt al een beetje in je systeem gaat zitten. Je zult merken dat je jezelf steeds sneller kunt corrigeren op het moment dat je je handen toch weer eens niet goed genoeg hebt gepositioneerd. Maar je boekt op zo'n dag zoveel progressie dat je de rest van de week inderdaad af kunt met een kwartiertje per dag (hoewel ik dat nog steeds aan de krappe kant vind).
Maar nogmaals, JUIST in het begin is het enorm belangrijk dat je je helemaal vast bijt in die dingen. Anders lukt het je over een jaar nog niet. Of nog niet goed genoeg.

Ik speel zelf al 33 jaar gitaar. Ik heb van alles wat ik ooit in die 33 jaar heb gedaan voor 90% in dat eerste jaar geleerd. Daar ligt de basis van mijn spel. De overige 32 jaar was een kwestie van progressie. Maar het fundament leg je in het begin.
Het is natuurlijk wel zo dat je op je 13de of 14de veel meer tijd voor jezelf hebt dan op latere leeftijd. Mogelijk heb je een baan en kinderen, een vrouw en vele verplichtingen (papierwerk, tuin bijhouden), dus het IS ook niet makkelijk om snel even iets te leren. Dat geldt overigens niet alleen voor gitaarspelen natuurlijk. Maar als je een keer de tijd kunt vinden om er echt uren in te steken, het liefst een paar keer in korte tijd, dan zul je daar later zo ontzettend veel profijt van hebben. En dan wordt het ook leuk. Nieuwe dingen paak je veel sneller op als die basis er is.

Ergo, niet van meet af aan iedere dag een kwartiertje, maar eerst een paar 'marathonsessies' van enkele uren en van daaruit verfijnen en bijwerken en opbouwen en noem maar op. :)

[gitaarvrouwtje]

Hahahaha mja..als je daar de tijd voor hebt,
Ik heb t andersom geaan, en ik moet wel zeggen dat een paar keer per dag langer oefenen nog meer effect heeft
Maar bij mij werkt dat drillen niet, nog steeds niet, al denk ik wel dat ik zo n twee uur per dag speel verdeeld over de dag
Maar ik merk persoonlijk dat als ik mijn gitaar af en toe twee dagen niet aanraak ( en dat gebeurd alleen als ik ziek ben) ik toch ineens een soort sprong heb gemaakt alsof mn hersenen tijd nodig hebben gehad e.e.a te verwerken
Z merk ik persoonlijk ook dat als ik s avonds voor ik naar bed ga een half uur moeilijke dingen oefen die dan voor geen metr gaan ze de volgende dag ineens veel beter gaan

Misschien moet een ieder daarin zn eigen " beste leermethode" vinden
Maar wat jij hier boven zegt heeft bij mij nog nooit gewerkt

[Martin_]

het eh ,... boekje heb je uit? Niet meer nodig,... Te koop? :makeup:
http://www.justinguitar.com/en/BC-000-BeginnersCourse.php
Iets naar beneden scrollen naar "Stage 1". Allemaal zonder kosten. Donaties staan vrij of bijvoorbeeld toch dat extra boekje met songs bestellen. Ik weet alleen niet hoe goed jouw Engels is?

[7ender]

http://www.youtube.com/watch?v=BMFTESVtWv0 :soinnocent:

[HouseMetalJazz]

Oefenen is, vooral in het begin, een kwestie van uren maken.

Ik studeer psychologie en weet nu dat de hersenen behoorlijk plastisch zijn. Net als klei; in alle vormen te kneden. Daar zijn ze eigenlijk nog maar net achter gekomen via de neurowetenschap. Rigide gezichtspunten - zoals afkomst en talent - worden steeds meer losgelaten. In wezen is het mogelijk - iig in theorie - om overnight iets je eigen te maken. Ikzelf had dat ooit met mn rechterhand techniek. Ik ging op een nacht naar bed, gefrustreerd dat er geen snelheid in kwam, en stond de volgende ochtend op met de gedachte: "Nu kan ik het". Pakte mn gitaar en kon het inderdaad.

Blijkt ook uit het gitaarspel van een neef van me. Die kon drie jaar nadat ie begon met spelen op zn 16e de CD Passion and Warfare van Vai spelen. Ik overdrijf niet. Iedereen stond versteld. Vroeg iedereen aan hem hoe ie dat flikte. Zei ie "Nou, gewoon..." en keek een beetje suf voor zich uit. Hij zag er gewoon geen enkel probleem in. Ziet geen drempels op de weg, is relaxed, niet verkramp en denkt gewoon dat ie het kan. Na een tijdje is ie piano gaan spelen. Vond ie toch interessanter qua moeilijkheidsgraad.

Echt een kwestie van mindset. Ik kan het niet anders maken. Grootste probleem waar iedereen tegen aanloopt is denken dat het moeilijk is. En dan doe je zomaar iets verkeerd en dan gaat de misinfo zo je spiergeheugen in en ben je verder dan waar je begon.

En ech, niks verzonnen of gelogen aan dat verhaal van mn neef. Hij flikte het echt.

[Antone_Pieter]

Volgens mij schat de TS het gitaar spelen juist te makkelijk in. Ik denk dat de eerder gegeven adviezen over oefenen dan ook zeer nuttig zijn.

Wat hij heeft aan een verhaal over hersenelasticiteit en misinfo in je spiergeheugen als gevolg van een verkeerde mindset ontgaat mij volledig.

Groeten, Pieter

[HouseMetalJazz]

Volgens mij schat de TS het gitaar spelen juist te makkelijk in. Ik denk dat de eerder gegeven adviezen over oefenen dan ook zeer nuttig zijn.

Wat hij heeft aan een verhaal over hersenelasticiteit en misinfo in je spiergeheugen als gevolg van een verkeerde mindset ontgaat mij volledig.

Groeten, Pieter

Volgens mij reageerde ik niet op de TS maar op een zin van vulvasonic.

Hoe dan ook geeft jouw post er blijk van te denken in beperkingen ("schat te gemakkelijk in") , maar dat is allemaal up to you... :)

[Harald]

Yep, gitaarspelen is veel moeilijker dan veel mensen denken... Maar oefenen vanuit "djeez, dit is te moeilijk, ik kan het niet" werkt niet. Dan werk je jezelf tegen. Met regelmatig kleine stapjes kom je uiteindelijk een heel eind. Met denken dat het zo moeilijk is besluit je op een gegeven moment alleen gefrustreerd dat je maar beter kan stoppen.

ontspanning is ontzettend belangrijk. Het echte talent is niet zozeer dat je het snel oppakt. Het echte talent is dat je uren maakt zonder het in de gaten te hebben, en zonder jezelf te vertellen dat je het nooit zult kunnen. Gewoon, omdat je het leuker vindt dan iets anders.

En elke dag een uur, een jaar lang, haal je niet in met elke dag een kwartier vier jaar lang. Met elke dag een uur gebruik je meer tijd voor groei en opbouw, en relatief wat minder om terug te komen waar je gisteren gestopt was.

Iemand die in 3 jaar tijd geweldig speelt, komt voor idd. Maar ik durf te wedden dat daar minimaal 2 tot 4 uur per dag gespeeld is, als niet meer. Dan is er een zekere mate van talent aanwezig. Maar talent is een beetje een excuuswoord geworden. Jij kunt dat omdat je talent hebt.... Nee, ik kan dat omdat ik met die gitaar bezig ben geweest. Kan iedereen even ver komen, vast niet, maar mensen zouden vaak wel veel verder kunnen komen dan ze zelf denken.

[gitaarvrouwtje]

@harald,..mee eens!
Talent is ook een soort excuus om er niet voor te werken
Iemand als Tommy Emmanuel zal zeker boven gemiddelde aanleg hebben, maar zonder de speel uren was ie ook niet wat ie nu is.
Hetzo leuk vinden dat je wel moet spelen,..totaal herkenbaar..als dat gevoel er is..dan kun je niet anders en komen de skills vanzelf met t vele spelen

[7ender]

Ik studeer psychologie en weet nu dat de hersenen behoorlijk plastisch zijn. Net als klei; in alle vormen te kneden. Daar zijn ze eigenlijk nog maar net achter gekomen via de neurowetenschap. Rigide gezichtspunten - zoals afkomst en talent - worden steeds meer losgelaten. In wezen is het mogelijk - iig in theorie - om overnight iets je eigen te maken. Ikzelf had dat ooit met mn rechterhand techniek. Ik ging op een nacht naar bed, gefrustreerd dat er geen snelheid in kwam, en stond de volgende ochtend op met de gedachte: "Nu kan ik het". Pakte mn gitaar en kon het inderdaad.



Blijkt ook uit het gitaarspel van een neef van me. Die kon drie jaar nadat ie begon met spelen op zn 16e de CD Passion and Warfare van Vai spelen. Ik overdrijf niet. Iedereen stond versteld. Vroeg iedereen aan hem hoe ie dat flikte. Zei ie "Nou, gewoon..." en keek een beetje suf voor zich uit. Hij zag er gewoon geen enkel probleem in. Ziet geen drempels op de weg, is relaxed, niet verkramp en denkt gewoon dat ie het kan. Na een tijdje is ie piano gaan spelen. Vond ie toch interessanter qua moeilijkheidsgraad.

Echt een kwestie van mindset. Ik kan het niet anders maken. Grootste probleem waar iedereen tegen aanloopt is denken dat het moeilijk is. En dan doe je zomaar iets verkeerd en dan gaat de misinfo zo je spiergeheugen in en ben je verder dan waar je begon.

En ech, niks verzonnen of gelogen aan dat verhaal van mn neef. Hij flikte het echt.



Ik bedacht gisteravond laat in me REM-slaap effe dat ik vandaag met een eigen-gebouwde raket op de maan wilde gaan landen......

....Wat denk je ?.......

Ik sta nou met een schroevedraaiertje in me handen ,......en ik snap 'r toch geen éne reet van hoe ik die raket moet gaan bouwen .....

:D

...bij mij werkt dat dus niet echt lekker ... :soinnocent:

[7ender]

.......... :ok:

[denis.hermans]

Ik heb wel eens gedroomd dat ik kan vliegen als ik door m'n raam stap....

Miscchien moet ik dat ook eens echt p
r
o
b
e
e
e
e
.....

:o

[jan7]

voor ik naar bed ga een half uur moeilijke dingen oefen die dan voor geen metr gaan ze de volgende dag ineens veel beter gaan
Je slaat daarmee 2 vliegen in één klap:
Enerzijds verstoor je niet wat je zonet probeerde te leren door een andere daaropvolgende (lerende) activiteit:
http://en.wikipedia.org/wiki/Interference_theory#Retroactive_interference
anderzijds: zie verder. :)


overnight iets je eigen te maken.

in me REM-slaap

http://en.wikipedia.org/wiki/Motor_Skill_Consolidation#Role_of_Sleep_in_Motor_M emory_Consolidation

During night sleep, REM sleep and slow-wave sleep both contribute to the motor memory consolidation process through an increase in neuromodulatory activity, as well as regular field potential oscillations such as sleep spindles
Helaas zijn er vele 'overnights' nodig...

[terrasbeest]

Zonder de wetenschap te kort te willen doen : een +1 voor wat Harald zegt.
Toch wat begrip voor TS voor men gaat beweren dat hij niet genoeg moeite zou doen : de brave man heeft een gitaar gekocht en een boekje voor erbij, en probeert zich op z'n eentje te redden. Toen ik begon was er al iemand in mijn buurt die The House of the Rising Sun en Apache kon spelen, en dat waren dan mijn eerste lessen.

[gitaarvrouwtje]

Je slaat daarmee 2 vliegen in één klap:
Enerzijds verstoor je niet wat je zonet probeerde te leren door een andere daaropvolgende (lerende) activiteit:
http://en.wikipedia.org/wiki/Interference_theory#Retroactive_interference
anderzijds: zie verder. :)




http://en.wikipedia.org/wiki/Motor_Skill_Consolidation#Role_of_Sleep_in_Motor_M emory_Consolidation

Helaas zijn er vele 'overnights' nodig...
No-one said it was eaasyyyy
T blijft dus repeteren en lekker knorren snachts
Net goede seks eigenlijk
:cheerup: