koentjo
4 juli 2013, 09:32
He allemaal,
Sinds lange tijd ben ik op zoek naar een effect pedaal dat voldoet aan mijn wensen, welke hoe meer ik luister en lees steeds uitgebreider worden..
Na veel luisteren, en kosten afwegen kwam ik toch uit op een tape delay modeller als de Strymon El Capistan, Catalin Echorec, Wampler faux tape echo, en ook de Disaster trasport senior van Earthquaker Devices. Nadat normale digital delays als de Boss DD-3 en TC-Electronics Flashback me toch net niet leken, dd-3's specifieke voicing en de Flashback doet veel verschillende types goed, wilde ik toch één stijl uitmuntend. (had ook nog bijna een Moogerfooger MF-104M gekocht)
Enfin, op een zeker moment heb ik de knoop maar doorgehakt en ben ik gegaan voor de Disaster Transport SR, voor zo'n 300 dollar in een amerikaanse webshop (incl verzenden). Door geluk met verzenden geen inklaring, import tax etc bijgekomen. En gister is hij binnen gekomen.
Eerste indruk, en unpacking: het pedaal valt iets kleiner uit dan gedacht, wat zeker goed uitkomt want het is geen standaard boss formaatje. Daarnaast zat hij netjes verpakt inclusief sticker, boekjes en een katoenen zakje. Het pedaal voelt solide, potmeters hebben fijne weerstand bij het draaien en de schakelaars voelen stevig.
Na het inpluggen tussen de gitaar en de versterker, op een boss adapter (ongeaard stopcontact, helaas een oud huis) vond ik dat er redelijk wat noise ontstond bij het aanraken van de behuizing. Rede hiervan schat ik in de aarding. Maar na aansluiting na een zelfbouw R2G2 (Pete Cornish G-2 clone) was deze 'storing' geheel verholpen, kan dus ook door de buffer komen in dit pedaal...
Voor degene die dit pedaal niet kennen, het bestaat in essentie uit twee delays in 1; de eerste een delay tot 600ms met modulatie, de tweede een delay tot 300ms vooraf gegaan door een reverb. Door middel van de Bleed functie kunnen delay 1 en 2 los van elkaar functioneren, maar is er ook de mogelijkheid delay 1 in delay 2 te voeden waardoor een super-ambient geluid ontstaat, meer dan de twee losse delays.
De reverb klinkt nog het meest als een korte hall-reverb, niet extreem maar erg bruikbaar.
De modulatie gaat van het een lichte tape-warble tot leslie-achtige vervorming, welke alleen de delays beïnvloed.
Beide delays zijn lichtelijk anders gevoiced, maar beide hebben een vintage tone; redelijk donker en conflicteren niet erg met het origineel signaal maar liggen hier juist lekker onder. Hierdoor ontstaat een ontzettend lekker ruimtelijk geluid. De delay kanalen zijn niet zoals op de kleinere versies van deze serie (de Disaster Transport JR en de Disaster transport) met een tone regeling te bedienen, maar dit heb ik nog niet ervaren als een gemis.
Daarnaast zit er op dit pedaal geen tap-tempo, wat voor mij voor dit gebruik geen probleem is.
Beide delays zijn apart aan en uit te schakelen, los van de hoofdschakelaar, hierdoor is het mogelijk de delay te laten 'trailen' door een enkele delay uit te schakelen, maar is het ook mogelijk het geheel af te kappen door de hoofdschakelaar. Een erg fijne feature waarvoor dus geen interne switch overgehaald hoeft te worden.
Het geluid waar ik naar zocht is een 'ambient' delay, met een sounds als in Pink Floyd's Echoes (live at pompeii in specifiek) dat grotendeels wordt gevormd door de Binson Echorec 2. Drum delay met meedere afspeel koppen, waardoor ritmisch en ruimtelijk een specifieke klank uitkomt. Naar mijn eerste indruk heb ik dit gevonden, en meer! Deze bak zit zó vol variatie door met de specifieke functies, waarin elke combinatie weer een andere sound teweeg brengt die elk heerlijk klinken.
De oscillaties zijn goed te temperen door mix time en repeats te tweaken, verandering van de tijd tussen repeats veranderd ook te tone erg natuurlijk.
Aldus, voor wat hij doet is het een ontzettend veelzijdig pedaal, dit klinkt misschien vreemd maar hoewel de tone niet te veranderen is noch het gevoel van een tape delay, is er binnen dit type nog een wereld van variaties. Op het pedaal springt er vooral uit als het gaat om ambient delays, waar zij voorganger de titel 'black hole ambiance generator' draagt zou ik dat voor dit delay ook niet ongepast vinden.
Houd in je achterhoofd dat dit kort is geschreven na ontvangst, en dus compleet beïnvloed is door verliefdheid.
(Kan iemand mij nog uitleggen hoe het zit met een buffer voor dit pedaal die alle aardingsproblemen weg haalt? ik dacht dat buffer alleen zorgde voor een lage impedantie van het uitgangssignaal)
groet,
Koen
ps. Binnenkort zal ik nog eens terug komen op mijn bevindingen, en deze wellicht nuanceren.
pps. Nu tijd om een pedal board te klussen.
Sinds lange tijd ben ik op zoek naar een effect pedaal dat voldoet aan mijn wensen, welke hoe meer ik luister en lees steeds uitgebreider worden..
Na veel luisteren, en kosten afwegen kwam ik toch uit op een tape delay modeller als de Strymon El Capistan, Catalin Echorec, Wampler faux tape echo, en ook de Disaster trasport senior van Earthquaker Devices. Nadat normale digital delays als de Boss DD-3 en TC-Electronics Flashback me toch net niet leken, dd-3's specifieke voicing en de Flashback doet veel verschillende types goed, wilde ik toch één stijl uitmuntend. (had ook nog bijna een Moogerfooger MF-104M gekocht)
Enfin, op een zeker moment heb ik de knoop maar doorgehakt en ben ik gegaan voor de Disaster Transport SR, voor zo'n 300 dollar in een amerikaanse webshop (incl verzenden). Door geluk met verzenden geen inklaring, import tax etc bijgekomen. En gister is hij binnen gekomen.
Eerste indruk, en unpacking: het pedaal valt iets kleiner uit dan gedacht, wat zeker goed uitkomt want het is geen standaard boss formaatje. Daarnaast zat hij netjes verpakt inclusief sticker, boekjes en een katoenen zakje. Het pedaal voelt solide, potmeters hebben fijne weerstand bij het draaien en de schakelaars voelen stevig.
Na het inpluggen tussen de gitaar en de versterker, op een boss adapter (ongeaard stopcontact, helaas een oud huis) vond ik dat er redelijk wat noise ontstond bij het aanraken van de behuizing. Rede hiervan schat ik in de aarding. Maar na aansluiting na een zelfbouw R2G2 (Pete Cornish G-2 clone) was deze 'storing' geheel verholpen, kan dus ook door de buffer komen in dit pedaal...
Voor degene die dit pedaal niet kennen, het bestaat in essentie uit twee delays in 1; de eerste een delay tot 600ms met modulatie, de tweede een delay tot 300ms vooraf gegaan door een reverb. Door middel van de Bleed functie kunnen delay 1 en 2 los van elkaar functioneren, maar is er ook de mogelijkheid delay 1 in delay 2 te voeden waardoor een super-ambient geluid ontstaat, meer dan de twee losse delays.
De reverb klinkt nog het meest als een korte hall-reverb, niet extreem maar erg bruikbaar.
De modulatie gaat van het een lichte tape-warble tot leslie-achtige vervorming, welke alleen de delays beïnvloed.
Beide delays zijn lichtelijk anders gevoiced, maar beide hebben een vintage tone; redelijk donker en conflicteren niet erg met het origineel signaal maar liggen hier juist lekker onder. Hierdoor ontstaat een ontzettend lekker ruimtelijk geluid. De delay kanalen zijn niet zoals op de kleinere versies van deze serie (de Disaster Transport JR en de Disaster transport) met een tone regeling te bedienen, maar dit heb ik nog niet ervaren als een gemis.
Daarnaast zit er op dit pedaal geen tap-tempo, wat voor mij voor dit gebruik geen probleem is.
Beide delays zijn apart aan en uit te schakelen, los van de hoofdschakelaar, hierdoor is het mogelijk de delay te laten 'trailen' door een enkele delay uit te schakelen, maar is het ook mogelijk het geheel af te kappen door de hoofdschakelaar. Een erg fijne feature waarvoor dus geen interne switch overgehaald hoeft te worden.
Het geluid waar ik naar zocht is een 'ambient' delay, met een sounds als in Pink Floyd's Echoes (live at pompeii in specifiek) dat grotendeels wordt gevormd door de Binson Echorec 2. Drum delay met meedere afspeel koppen, waardoor ritmisch en ruimtelijk een specifieke klank uitkomt. Naar mijn eerste indruk heb ik dit gevonden, en meer! Deze bak zit zó vol variatie door met de specifieke functies, waarin elke combinatie weer een andere sound teweeg brengt die elk heerlijk klinken.
De oscillaties zijn goed te temperen door mix time en repeats te tweaken, verandering van de tijd tussen repeats veranderd ook te tone erg natuurlijk.
Aldus, voor wat hij doet is het een ontzettend veelzijdig pedaal, dit klinkt misschien vreemd maar hoewel de tone niet te veranderen is noch het gevoel van een tape delay, is er binnen dit type nog een wereld van variaties. Op het pedaal springt er vooral uit als het gaat om ambient delays, waar zij voorganger de titel 'black hole ambiance generator' draagt zou ik dat voor dit delay ook niet ongepast vinden.
Houd in je achterhoofd dat dit kort is geschreven na ontvangst, en dus compleet beïnvloed is door verliefdheid.
(Kan iemand mij nog uitleggen hoe het zit met een buffer voor dit pedaal die alle aardingsproblemen weg haalt? ik dacht dat buffer alleen zorgde voor een lage impedantie van het uitgangssignaal)
groet,
Koen
ps. Binnenkort zal ik nog eens terug komen op mijn bevindingen, en deze wellicht nuanceren.
pps. Nu tijd om een pedal board te klussen.