Leg 'ns uit waarom JIJ een bepaalde band , zanger , zangeres zo GOED vindt

[7ender]

Ik hoor om mij heen zo vaak dat men een bepaalde band , zanger of zangeres ( prof , semi-prof of amateur )
zo vreselijk GOED vindt .......
Als je daarop dan reageert met de vraag : "Waarom vind jij dat dan zo goed , ....en wat is 'r bijzonder of leuk of mooi aan ? " , dan krijg je vaak een zeer mistig of ondoorzichtig antwoord ,....of nóg erger is , als men elkaar maar wat "na-lult" om trendy uit de hoek te komen bij bij de grootste gemene deler aan zgn mede-bewonderaars.

Ik ben altijd benieuwd wat mensen , vanuit muzikaal(-technisch) oogpunt "zó goed" aan hun idolen vinden ,
...of misschien heel andere redenen hebben om dit "zó goed" te vinden....:o

[Kim Wilson]

Tja, soms is zoiets heel lastig uit te leggen. Muziek is emotie, en emotie is lastig onder woorden te brengen. Leg maar eens fatsoenlijk uit waarom die ene gitarist of zanger bij jou een bepaalde emotie losmaakt. Als die ander dat gevoel er niet bij heeft, zal hij dat opvatten als mistige antwoorden of nalullen.

[B~Rock]

Gewoon omdat ik ergens een goed gevoel van krijgt...Ik denk dat het nooit echt goed mogelijk is om zoiets te omschrijven, waarschijnlijk ook de reden dat er kunst gemaakt wordt: om iets uit te drukken dat je niet in woorden kunt vatten. Het is net als eten: je stopt het in je mond en je vind het lekker of niet.

[Pepe]

Kent u die uitdrukking? De Gevoelige Snaar raken?
De Gevoelige Snaar (http://www.woorden.org/spreekwoord.php?woord=een%20gevoelige%20snaar%20ra ken)(GV) loopt vanaf het middenrif naar de nekwervels en heeft de eigenschap om te kunnen vibreren op resonanties die door het brein worden doorgegeven. Die resonanties liggen voor elk individu anders. Bij hoge uitslag zal de huid zich samentrekken (http://nl.wikipedia.org/wiki/Kippenvel) het geslachtsdeel opgewonden raken (http://nl.wikipedia.org/wiki/Erectie) (stramme leuter) en de voeten een onbedaarlijke neiging hebben tot ritmische uitslag (http://nl.wikipedia.org/wiki/Dansexpressie).
Bij sommige mensen zal het hoofd een onbedaarlijke cirkelbeweging (http://nl.wikipedia.org/wiki/Headbangen)maken en bij extreme resonanties ontstaat de neiging om van een podium af te duiken. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Stagediven)

Ben blij dat ik je heb kunnen helpen :ok:

[Scarface]

Kent u die uitdrukking? De Gevoelige Snaar raken?
De Gevoelige Snaar (http://www.woorden.org/spreekwoord.php?woord=een%20gevoelige%20snaar%20ra ken)(GV) loopt vanaf het middenrif naar de nekwervels en heeft de eigenschap om te kunnen vibreren op resonanties die door het brein worden doorgegeven. Die resonanties liggen voor elk individu anders. Bij hoge uitslag zal de huid zich samentrekken (http://nl.wikipedia.org/wiki/Kippenvel) het geslachtsdeel opgewonden raken (http://nl.wikipedia.org/wiki/Erectie) (stramme leuter) en de voeten een onbedaarlijke neiging hebben tot ritmische uitslag (http://nl.wikipedia.org/wiki/Dansexpressie).
Bij sommige mensen zal het hoofd een onbedaarlijke cirkelbeweging (http://nl.wikipedia.org/wiki/Headbangen)maken en bij extreme resonanties ontstaat de neiging om van een podium af te duiken. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Stagediven)

Ben blij dat ik je heb kunnen helpen :ok:

Dit noem ik nou de gevoelige snaar raken............Perfect omschreven..

Topic gesloten,hahahahaha

Groet,Marco

[Mr.Fingers]

The Band (http://www.youtube.com/watch?v=XW7Z2bOJfmE), omdat

- het totaal is groter dan de som van de vijf delen
- drie perfect bij elkaar passende stemmen, de falset van Manuel, de Southern-Growl van Helm, en de vulstem van Danko.
- superieur muzikantschap op vele instrumenten*
- goed geschreven songs & teksten, zonder in clichés te vervallen
- Garth Hudson die op z'n eentje een Wall-of-Sound kan oprichten met zelf uitgebouwde instrumentenmodificaties.
- Misschien het belangrijkst: het is authentiek.



*
Levon Helm: drums, maar ook gitaar en mandoline
Richard Manuel: Piano, maar ook orgel, drums, tenorsaxofoon, lapsteel gitaar
Rick Danko: Basgitaar, maar ook gitaar, fiddle, trombone
Robbie Robertson: gitaar (maar dan ook wel erg goed daarin)
Garth Hudson: Orgel, maar ook piano, accordeon, schuiftrompet, saxofoons, klarinet, hobo,...

[FrankC]

Voor zanger kan je ook gitarist invullen zelfde verhaal.

[kassie]

Ik ben altijd benieuwd wat mensen , vanuit muzikaal(-technisch) oogpunt "zó goed" aan hun idolen vinden ,
...of misschien heel andere redenen hebben om dit "zó goed" te vinden....:o

Je zegt het zelf al... muzikaal(-technisch) oogpunt. Iemand als ik die vanaf zijn 6e is opgegroeid met een dagelijkse portie rock muziek van swerelds grootste bands ooit. Daarboven op zelf piano en gitaar speelt, heeft een flinke gehoortraining gehad en een onbevredigende hunkering naar complexiteit en vernuftigheid.

Vergelijk dit met wannabe hipsters die wel cool zijn... maar vooral van foo fighters houden en de rest maar oubollig vinden. Zeg ik tegen hun... zet die oubollige Led Zep plaat op.. en laat je meeslepen door de arrangementen die toch wat verder gaan dan 3 akkoordjes en geen gitaarsolo's. Maarja, ieder zo zijn smaak he.

[Brum]

Hmm... Bij hunkering naar complexiteit en vernuftigheid heb ik toch iets anders voor ogen dan Led Zeppelin, ook zeker uit die jaren.;)

Wat mij persoonlijk erg kan raken is niet een artiest of liedje in het bijzonder en kan hele verschillende redenen hebben. Ik kan enorm geraakt worden door complexe partijen, het liefst van twee gitaristen, maar het hoeft van mij zeker niet altijd complex. Het is sowieso de mood waar ik in zit op zo'n moment. Ik heb geen maatstaf op dat gebied eigenlijk, het enige waar ik wel eigenlijk altijd op let is een goed uitgebalanceerd geluid, zeker bij bands met twee gitaristen. Vrij recent herontdekt voor mij, op dat gebied, is Mastodon. Ik ben geen metal fan op zich, maar deze band heeft z'n geluid erg goed voor elkaar, je hoort alle partijen goed en qua complexiteit word ik ook uitgedaagd.

Als ik dan een artiest mag noemen die voor mij qua klank echt een voorbeeld is; Jerry Cantrell. Die kan mij met twee accoorden al raken, alleen al door z'n altijd goeie geluid en z'n spot-on timing, zonder verder al te virtuoos te spelen, bewust niet in zijn geval. Then again, dat is voor mij al virtuositeit op zich, want vele artiesten hebben dit totaal niet, die willen echt alles laten horen wat ze kunnen en vergeten vaak belangrijkere dingen (wat mij betreft).

[terrasbeest]

Wat Mr. Fingers zegt . Eerlijke muziek. Want laten we ernstig zijn : er is veel rotzooi en er komt meer marketing bij kijken dan authenticiteit.

[kassie]

hmmja, maar als authenticiteit zo belangrijk is.... zie onszelf nou niet echt luisteren naar oude folksliederen, worksongs en de wals...
Veel muziek die ik als goed bestempel is net zo commerciëel als de popsongs van tegenwoordig. Maar de meeste van die muzikanten dicteren wel hun eigen koers i.p.v. de platenbaas. Wellicht het summum van beroering, verhaal en vernuftigheid is toch wel film muziek door klassieke orkesten. Die maken het verhaal van een film en vooral de emoties die je bij het beeld dient te voelen. Veel wisselingen, arrangementen, accenten... etc. Maar ook dat wordt vermoeiend na verloop van tijd. Ergens tussen zo'n orkest en de punkbeweging zoek ik mijn heil.

[Tunes]

Als iemand mij serieus die vraag stelt dan beantwoord ik hem niet eens.
Als je die denkt dat je op die vraag een duidelijk antwoord krijgt dan snap je sowieso niks van muziek.
Het antwoord moet juist vaag zijn.

eerlijke muziek of commercieel het zal mij de reet roesten, ik vind iets mooi of niet mooi, of kanp of het doet me wat enz enz.

[7ender]

Ik constateer dat ik zelf een beetje ben blijven hangen in de ouwere meuk .
Een flink portie nieuwere "muziek" vind ik zelfs ronduit kut , omdat ik er geen fatsoenlijke solo's in bespeur , en wat dan soms nog voor "solo" moet doorgaan is helaas niet meer dan oeverloos lang een vervelend simpel accoordje in arpeggio's op een infantiele manier spelen .
Ik kan dat zelfs niet eens meer gitaar-spelen noemen.....:dontgeti:
Ik zit hier wel 'ns op youtube naar die zgn indie-stroming te luisteren , om een beetje te proberen me in nieuwere dingen te oriënteren, maar daarin vallen me die zaken behoorlijk vaak op .

Ik luister dan maar weer gauw naar jazz , swing , rhythm & blues, country , R&R , .....en dan kom ik meestal altijd weer terug bij het oudere spul .

Ik vroeg me af wat hier bij anderen de criteria zouden zijn wbt beoordeling .

De intensie is ook serieus .

Ik snap best wel wat van muziek , maar ben geen prof , ik durf hooguit mezelf als redelijke hobbyist te bestempelen.

Antwoorden die vaag (behoren te) zijn, zijn meer iets voor in kerken en bij de geloofs-bende/gekkigheid. :)

[Glenny]

Als een band een 'eigen' geluid heeft waardoor het na een paar maten spelen herkenbaar is. Als de muzikaliteit/technische vaardigheden helemaal kloppen, als de band 'onverwachte' wendingen in hun muziek aandurft, als ze niet in een bepaald hokje geplaatst kunnen worden, als de band je 'iets'( gevoelige snaar is hier al genoemd) doet...Daarom vind ik een band goed, als al deze facetten bij elkaar komen.
Maar verrassender is het als al deze facetten niet aanwezig zijn, en je toch geraakt wordt en de band fantastisch is...

[Tunes]

Ik weet het niet maar ik heb toch echt het idee dat je de vraag aan iemand stelt om interessant te doen.
Wat doet het er toe waarom, en die oude meuk stamt overigens weer af van nog oudere meuk.
er wordt best veel goeds gemaakt heden ten dagen.

[kassie]

Ik weet het niet maar ik heb toch echt het idee dat je de vraag aan iemand stelt om interessant te doen.
Wat doet het er toe waarom, en die oude meuk stamt overigens weer af van nog oudere meuk.
er wordt best veel goeds gemaakt heden ten dagen.

De originele vraag was ook niet voor ouwe meuk t.o.v. nieuwe meuk...
Hoezo vind je het een onzinnige vraag? Ik vind het vrij essentieel dat je onder woorden kunt brengen waarom iets je raakt en waarom niet. Wat je er zo goed aan vindt, of zo slecht.

Dit topic bemoeilijkt het echter omdat het niet specifiek is. Als ik in de auto zit en een te gek nummer op zet... dan kan iemand prima aan mij vragen waarom ik dat zo goed vind. En dan ben ik ook wel in staat om een antwoord 5 minuten lang vol te lullen. Te beginnen met akkoorden composities, tot achtergrond van de bandleden en eerder werk, de solo in relatie met de begeleiding... tempo.... de tijdgeest van het werk, metaforen van de tekst, het verschil tussen de eventuele live versie en de studio versie. Welke opname technieken er gebruikt zijn, welke versterkers en apparatuur.. de instrumenten en hun verhaal. De voorbeelden van de artiesten en dus de invloed van die artiesten op dat bepaalde lied.... En dan uiteindelijk wat voor gevoel het bij mij oproept.

[barno]

Muziek moet goed zijn en accorderen met mijn smaak. Zo is er heel veel steengoede muziek die ik echt niet kan horen, dus dat valt gelukkig al af :)

Ook vind ik gitaarmuziek maar zelden mooi. Maar goed, want er zijn nog zovele andere instrumenten en genres

en , indien van toepassing: goede teksten aub. Dat laatste zorgt pas echt voor een mega schifting :)

[7ender]

Ik weet het niet maar ik heb toch echt het idee dat je de vraag aan iemand stelt om interessant te doen.
Wat doet het er toe waarom, en die oude meuk stamt overigens weer af van nog oudere meuk.
er wordt best veel goeds gemaakt heden ten dagen.

oude meuk stamt weer af van oudere meuk ,...zelfs dat kan heel interessant zijn . ( om dat woordje maar even over te nemen )
Ik vergelijk de laatste uitvoeringen van liedjes wel 'ns met het aller-oudste origineel .
Heden-ten-dage wordt er zeker ook wel goede muziek gemaakt , .....gelukkig maar ( maar helaas ook zeer veel bende )

Als je redelijk muzikaal bent kun je ook uitleggen waarom je iets kwalitatief goed vind of niet . Als dát er allemaal niet toe zou doen , dan zou je bijv alvast juist de beste klant van de cd-winkel (commercie) kunnen worden .

[Henri H]

Kent u die uitdrukking? De Gevoelige Snaar raken?
De Gevoelige Snaar (http://www.woorden.org/spreekwoord.php?woord=een gevoelige snaar raken)(GV) loopt vanaf het middenrif naar de nekwervels en heeft de eigenschap om te kunnen vibreren op resonanties die door het brein worden doorgegeven. Die resonanties liggen voor elk individu anders. Bij hoge uitslag zal de huid zich samentrekken (http://nl.wikipedia.org/wiki/Kippenvel) het geslachtsdeel opgewonden raken (http://nl.wikipedia.org/wiki/Erectie) (stramme leuter) en de voeten een onbedaarlijke neiging hebben tot ritmische uitslag (http://nl.wikipedia.org/wiki/Dansexpressie).
Bij sommige mensen zal het hoofd een onbedaarlijke cirkelbeweging (http://nl.wikipedia.org/wiki/Headbangen)maken en bij extreme resonanties ontstaat de neiging om van een podium af te duiken. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Stagediven)

Ben blij dat ik je heb kunnen helpen :ok:Je hebt er werk van gemaakt. :ok: en +1

[7ender]

Je hebt er werk van gemaakt. :ok: en +1

ja,...echt vanuit een muzikaal-technisch , en wetenschappenlijke invalshoek bekeken .

Deze wijsheid mag zeker niet hier in de onderste regionen verstoken blijven liggen ,.....het is absoluut iets voor een seminar op het conservatorium .... :dontgeti:

:)

[Harry]

dit vind ik al kul, als je het over muzikale smaak hebt: vanuit muzikaal(-technisch) oogpunt "zó goed"
Dan hebben Hans en Pepe het al mooi verwoord. Muziek ervaar je niet als een technisch gebeuren (ik niet, laat ik even voor mezelf spreken).
Als ik naar muziek luister (en kijk, is vaak ook belangrijk) wil ik daar een bepaald gevoel bij hebben. J. Geils Band is niet muzikaal-technisch, maar het zweept me op. Dat komt door mij, maar ook door de manier waarop JGB, en met name zanger Peter Wolf die muziek ten gehoren brengt.
Zo ook Southside Johnny, ik word er vrolijk van. Zal ook niets met techniek te maken, maar met het overbrengen van een bepaald gevoel.
Waarom ik Maria McKee 's werelds beste zangeres vind? Omdat ik kippenvel krijg van haar stem, ook weer door de emotie die er in zit.

Heeft dus niets met techniek te maken, techniek is niet interessant, het gaat om het gevoel.

[Han S]

Dat heb je mooi gezegd Har. Gevoel, daar gaat het in het leven om. Ik heb zo veel bands en artiesten in de studio gehad en vaak zijn ze gefixeerd op hun eigen instrument en hun pogingen tot het maken van muziek. Ik probeer altijd duidelijk te maken dat het belangrijkste is hoe de luisteraar het zal ervaren. Die zal niet letten op dat ene nootje dat niet helemaal goed klinkt. De luisteraar wordt er door geraakt, op wat voor manier dan ook, of het doet hem of haar helemaal niks.

Waar dat van afhangt is zo goed als niet uit te leggen, maar als je lang en veel met muziek bezig bent ga je er wat van begrijpen en eigenlijk hoef je het ook niet uit te (kunnen) leggen want de muzikant snapt het. Ik zie bij programma's als X-Factor dat iemand als Candy Dulfer het ook verdomd goed snapt, dat merk je tussen de zinnen door.

Ik heb bands in de studio gehad die alles tegelijk opnamen en zelf zo ge-emotioneerd raakten tijdens het spelen dat ze enorme risico's namen en dan moet je denken aan de mooie woorden van Gus: 'de mooiste bloemen bloeien op de rand van de afgrond'. Ik heb mensen in tranen gezien tijdens het spelen en verdomd, als de luisteraar dat niet oppikt, dan weet ik het niet meer. Maar als ik zo'n nummer dan later weer eens terug hoor krijg ik er opnieuw de rillingen van.

Gevoel, puur gevoel. De techniek is een hulpmiddel om het gevoel te kunnen uitdrukken.

[Kim Wilson]

Ik lees hier dat het voor Kassie zit in de ingewikkelde akkoordencomposities en zo. Dat heb ik dus weer helemaal niet. Ik kan ontzettend geraakt worden door nummers van Johnny Cash of Normaal (ja, Normaal heeft ook best goeie nummers geschreven). Maar dat zijn doorgaans nummers met voorspelbare 3-akkoordenschema's. En toch kan het me raken. Tja, leg maar eens uit waarom...

[Rinze]

Tja. Muziek raakt me of raakt me niet. Klaar.

Je kunt er natuurlijk heel lang over lullen maar dat verzandt mij veel te vaak in piemeltjes meten en wedstrijdjes over wie het beste met woorden kan goochelen. Muziek gaat om gevoel, het kan nog zo knap in elkaar zitten maar als ik het kut vind dan helpt dat niks.

[terrasbeest]

Wat is ingewikkeld ?
Als de gemiddelde rocker Bossa Nova speelt ( ... probeert te spelen.. ) is het ingewikkeld voor de betrokken muzikant. Maar Brazilianen spelen dat moeiteloos, en het klinkt bovendien moeiteloos.
De vraag was toch waarom we iets goed vinden klinken, en IMO heeft dat niks te maken met 'wiskundige' formules of techniek, maar met emotie .
Muziek is een abstracte kunst, en dat is weer een andere discussie .

[Kim Wilson]

Tja. Muziek raakt me of raakt me niet. Klaar.

Je kunt er natuurlijk heel lang over lullen maar dat verzandt mij veel te vaak in piemeltjes meten en wedstrijdjes over wie het beste met woorden kan goochelen. Muziek gaat om gevoel, het kan nog zo knap in elkaar zitten maar als ik het kut vind dan helpt dat niks.
Nou ja, ik kan nog wel verschil maken tussen muzikale smaak en muzikale waardering. Ik kan best geboeid zitten kijken naar een stel enorm getalenteerde muzikanten die het meest geweldige uit hun instrument toveren, terwijl het helemaal niet mijn smaak is. Ik ben bijvoorbeeld geen fan van metal, maar ik kan best geboeid raken door het vakmanschap wat sommige bands of muzikanten tentoon spreiden.

Nou moet ik zeggen dat ik ook gefascineerd kan kijken naar iemand die heel goed is met een kettingzaag...

[7ender]

Ik lees hier dat het voor Kassie zit in de ingewikkelde akkoordencomposities en zo. Dat heb ik dus weer helemaal niet. Ik kan ontzettend geraakt worden door nummers van Johnny Cash of Normaal (ja, Normaal heeft ook best goeie nummers geschreven). Maar dat zijn doorgaans nummers met voorspelbare 3-akkoordenschema's. En toch kan het me raken. Tja, leg maar eens uit waarom...

"Voorspelbaar" is natuurlijk ook iets wat voor eigen percepsie is ,....het is zeker niet strikt gebonden aan 3 akkoorden-liedjes , maar kan ook gelden voor iets gecompliceerdere muziek.
Dit hangt ten dele ook weer van je muzikaliteit ( muzikaal gehoor ) af .

Liedjes die opgebouwd zijn uit 3 akkoordjes , middle eight , transponatie en weer 3 akkoordjes en pentatonisch soleer-werk kunnen wel ZEKER heel leuk zijn .
Onder dit concept vallen de meeste liedjes denk ik .
Ik kan hier ook van genieten ,....maar ook heel erg van jazz / fusion-composities die technisch veels te hoog voor mij gegrepen zijn .

[kassie]

Ok, mijn verhaal dient iets genuanceerder gelezen te worden, en niet zo absoluut. De meeste muziek die ik beluister is vrij simpel... maar vrijwel altijd wel wat twists and turns en een gitaarsolo. Klassieke muziek heeft vaak ook wat solo stukken. De vele facetten bij het beluisteren van een nummer zijn niet allemaal even belangrijk. Zo af en toe kan ik best naar radio luisteren, maar of ik echt geraakt wordt... je kunt niet altijd maar duur uit eten, soms moet je ook een patatje nemen zeg maar.
Ik was nog vergeten te melden dat nummers wel een soort van verhaal moeten vertellen. Muzikaal gezien. Een soort van climax opbouw. Tuurlijk draait het bij mij net zo goed om emoties, net als ieder ander. Maar ik merk wel dat ik wat dieper luister, en op meerdere lagen dan een gemiddelde luisteraar die geen muzikant is? Ik verwacht dat veel muzikanten dat net zo goed doen.

Een voorbeeld. In het programma bloed zweet en snaren, geeft een dirigent heel erg beeldend aan hoe een bepaald stuk gespeeld moet worden. Soms bedenkt hij daar een emotioneel verhaal bij zodat hij zijn orkest leidt in het gevoel. louter de transcripties, en de dirigent zijn dus onvoldoende om het orkest passievol te laten spelen.

[Han S]

Interessante discussie. Ik zag een aflevering van Maestro waarin Lenette van Dongen (cabaretiere en geen dirigente, hoewel) een stuk van een vioolconcert dirigeerde. Dat werd zo prachtig gedaan dat zowel Lenette als de violiste in tranen raakten.

Wat is dat nou? De muziek staat opgeschreven voor je neus, je speelt de noten die je voor je snuffert ziet, maar je laat je leiden door de dirigent(e). En dan gebeurt er iets wat je als luisteraar ook verdomd goed voelt, het is chemie en je kunt het niet oproepen, het gebeurt gewoon wel of het gebeurt gewoon niet. En dat heeft niets met de muzieksoort te maken want het gebeurt ook bij metal.

Zo is er een live plaat van Judas Priest met het nummer 'Beyond the realms of death', een zeldzame 12" single, maar zo mooi hebben ze het nooit meer gespeeld. Muziek is de hoogste vorm van kunst.

[Harry]

techniek kan er zeker aan bijdragen dat emotie wordt opgewekt. Die klassieke componisten waren wat dat betreft ook niet vies van een stukje effectbejag. Die gasten waren handig genoeg om vooraf te bedenken wat er uit hun publiek losgetrokken kon worden.

@Han S: als jij het over je studio heb denk ik vaak ook aan Jaap Castricum die bij jou wel eens heeft opgenomen. Mooi voorbeeld van iemand die zijn techniek gebruikt om mensen te raken. Als is het om op te zwepen met keiharde rock'n roll, of juist met dat ene nootje dat precies raak is...
Als ik naar zijn muziek luister vervloek ik mijn eigen luihuid, en wens ik dat ik vaker en intensiever geoefend had...

[7ender]

Ok, mijn verhaal dient iets genuanceerder gelezen te worden, en niet zo absoluut. De meeste muziek die ik beluister is vrij simpel... maar vrijwel altijd wel wat twists and turns en een gitaarsolo. Klassieke muziek heeft vaak ook wat solo stukken. De vele facetten bij het beluisteren van een nummer zijn niet allemaal even belangrijk. Zo af en toe kan ik best naar radio luisteren, maar of ik echt geraakt wordt... je kunt niet altijd maar duur uit eten, soms moet je ook een patatje nemen zeg maar.
Ik was nog vergeten te melden dat nummers wel een soort van verhaal moeten vertellen. Muzikaal gezien. Een soort van climax opbouw. Tuurlijk draait het bij mij net zo goed om emoties, net als ieder ander. Maar ik merk wel dat ik wat dieper luister, en op meerdere lagen dan een gemiddelde luisteraar die geen muzikant is? Ik verwacht dat veel muzikanten dat net zo goed doen.

Een voorbeeld. In het programma bloed zweet en snaren, geeft een dirigent heel erg beeldend aan hoe een bepaald stuk gespeeld moet worden. Soms bedenkt hij daar een emotioneel verhaal bij zodat hij zijn orkest leidt in het gevoel. louter de transcripties, en de dirigent zijn dus onvoldoende om het orkest passievol te laten spelen.


Mooi verwoord ! ,....en ook dit : "... je kunt niet altijd maar duur uit eten, soms moet je ook een patatje nemen zeg maar. " :ok:

Hier een voorbeeld van wat ik 't "aller-beste-patatje-ooit" vind ( vind ik dan hè )
Wekelijks beluister ik deze CD nog ,....al jáááááren : "A Black & White Night" ( Roy Orbison & Friends ) met een leuk live gitaar duel tussen Burton en Springsteen ...

http://www.youtube.com/watch?v=la2H9OCOlrQ :cooler:


"A Black & White Night" is een opname die overigens ( volgens mij ) helemaal niet opgepoetst is ,
...d'r zijn best foutjes in sommige songs te bespeuren , maar dat maakt me niet uit ,...het is eerlijk en spontaan .

Als fan van Rock & Roll muziek geniet ik van deze opnames .

[kassie]

ohhh man die paisley tele... om te smullen. Mooi chicking picking ook. Veel ritmisch werk in de solo, klinkt bij tijd en wijle net een soort stoomlocomotiefje met die begeleiding.

Een patatje voor mij is dit.
http://www.youtube.com/watch?v=VvKjpGP6P5Y

Hele tijd hetzelfde deuntje, slechts een paar simpele wisselingen... gitaar ubersimpel... zang erg gebaseerd op de klassieke 'worksong klaagliederen'. Maar het heeft iets spookachtigs... juist door die simpelheid een soort van trance opwekkende sfeer. En het doet me denken aan een modern day Jim Morrison. Maar het moet maar net je kopje thee zijn.

[Harald]

Van de andere kant bekeken, lees net dit over iemand die (ik vermoed via facebook) iets van ons heeft gehoord en verder is gaan luisteren...
Just been listening to a very cool band from Holland, Mariëlla Tirotto & the Blues Federation (https://www.facebook.com/tirottoblues). Whilst I haven't heard the whole CD yet, the general sound seems like Ry Cooder meets Nick Cave meets Marianne Faithful, sprinkled with a dash of prog guitar and some bourbon-drenched harmonica.
Very interesting...


Vaak werkt het toch via wat je herkent. Echt kicke wordt het voor mij als ik iets hoor wat ik nooit eerder gehoord heb. Maar goed, dat overkomt je maar een paar keer in je leven. De Halloween special die de VPRO van Zappa uitzond was zoiets.

Ik zet trouwens het nummer wat hij als eerste hoorde (lijkt me iig een safe gok gezien de Ry Cooder opmerking) even in sounds.

[7ender]

ohhh man die paisley tele... om te smullen. Mooi chicking picking ook. Veel ritmisch werk in de solo, klinkt bij tijd en wijle net een soort stoomlocomotiefje met die begeleiding.

Een patatje voor mij is dit.
http://www.youtube.com/watch?v=VvKjpGP6P5Y






Hele tijd hetzelfde deuntje, slechts een paar simpele wisselingen... gitaar ubersimpel... zang erg gebaseerd op de klassieke 'worksong klaagliederen'. Maar het heeft iets spookachtigs... juist door die simpelheid een soort van trance opwekkende sfeer. En het doet me denken aan een modern day Jim Morrison. Maar het moet maar net je kopje thee zijn.


Nou ,....sorry ,....ik hou van alles wat "swingt" en waar ik, als 't effe kan, nog liefst een beetje vrolijk van word .( maar da's natuurlijk een kwestie van persoonlijke smaak )
Ik kende niks van die Black Angels ,...maar wat ik nu onder top tracks op youtube effe opzocht , klonk alles een beetje van 't zelfde en "spooky".
Het gitaarspel is matig , de baspartij is ook on-interessant en alles en iedereen staat over nagalm .
Het doet me een beetje denken aan die "spooky"-muziek uit de film "The Silence Of The Lambs" waarbij die meid gevangen wordt gehouden in die put.
De onvergetelijke prachtige ( spooky) muziek en muzikaliteit van wijlen Jim Morrison staat hier (i.m.o.) heel ver boven.....

http://www.youtube.com/watch?v=3dNtmM8jrV8

[beruk]

Moeilijk hoor. Vooral omdat het evolueerd. Het heeft alles met emoties te maken.
Mijn vader had na zijn dienst tijd een levenslange fascinatie voor Indonesië (je moet wat met je schuld complex, toch?)
Ik vond die traditionele muziek uit indonesie altijd wel te pruimen op de een of andere manier.

https://www.youtube.com/watch?v=aGXcnWUqV-Y
Die fascinatie mond uiteindelijk uit in een voorkeur voor:

https://www.youtube.com/watch?v=cO1VVONqL4U

Maar vanavond zag ik die Maaike van de beste singer songwriter enzo. Die meid kan over het koken van een ei zingen en nog ga ik plat. Kan dus ook iemand zijn.

Ik vind iemand goed omdat ik erop reageer, door dat ik blij, stil, energiek, rustig ervan word.
Trol van een deuntje:

[beruk]

Dit bedoel ik:

https://www.youtube.com/watch?v=deeBQZ8Aklc
Maar die band en die gitarist, ik krijg er kippevel van.
Dit vind ik dan weer hélemáál kut:

https://www.youtube.com/watch?v=7k07j7LcLqw
Waarom? Het gitaargeluid en de hysterische uitvoering.

[7ender]

Moeilijk hoor. Vooral omdat het evolueerd. Het heeft alles met emoties te maken.
Mijn vader had na zijn dienst tijd een levenslange fascinatie voor Indonesië (je moet wat met je schuld complex, toch?)
Ik vond die traditionele muziek uit indonesie altijd wel te pruimen op de een of andere manier.

https://www.youtube.com/watch?v=aGXcnWUqV-Y
Die fascinatie mond uiteindelijk uit in een voorkeur voor:

https://www.youtube.com/watch?v=cO1VVONqL4U

Maar vanavond zag ik die Maaike van de beste singer songwriter enzo. Die meid kan over het koken van een ei zingen en nog ga ik plat. Kan dus ook iemand zijn.

Ik vind iemand goed omdat ik erop reageer, door dat ik blij, stil, energiek, rustig ervan word.
Trol van een deuntje:


Bovenstaande valt onder traditionele dans ( trance werking )

Trad. indonesische muziek wordt in een modernere uitvoering door Indo-Rock bands gespeeld , die zeker niet alleen rock & roll spelen.

The Entertainers bijv. zijn hier kanjers in :

http://www.youtube.com/watch?v=zUYK6d2B9iE

[beruk]

Precies dat ,ja. Van sommige muziek krijg ik een fijne high zonder dope. Meestal nogal monotone muziek.

Dit vind ik ook zo hartverscheurend mooi:

https://www.youtube.com/watch?v=Ep5fNEeoh74

[Henri H]

.....
Dit vind ik dan weer hélemáál kut:

https://www.youtube.com/watch?v=7k07j7LcLqw
Waarom? Het gitaargeluid en de hysterische uitvoering.Het gitaargeluid is een kwestie van smaak.
Ik kan me voorstellen als je de beelden erbij ziet ..... het is nogal een uitgesponnen live-uitvoering, die totaal uit z'n verband gerukt is, als je hem zo ineens voorbij hoort komen, dat je dan zoiets hebt van tja, niet mijn dingetje, maar het blijft wel focking Gary Moore! :rockon:.
Als je alleen de audio zou beluisteren, hoor je een gepassioneerd iemand spelen.

[kassie]

Nou ,....sorry ,....ik hou van alles wat "swingt" en waar ik, als 't effe kan, nog liefst een beetje vrolijk van word .( maar da's natuurlijk een kwestie van persoonlijke smaak )


U vraagt wij draaien. Patatje of Kreeft? You choose!
http://www.youtube.com/watch?v=UtFXYpvVj-A

[Kim Wilson]

Nou ,....sorry ,....ik hou van alles wat "swingt" en waar ik, als 't effe kan, nog liefst een beetje vrolijk van word .( maar da's natuurlijk een kwestie van persoonlijke smaak )

Dit heb ik ook over het algemeen. Muzikanten en bands moeten zichzelf en hun muziek niet al te serieus nemen. Het moet wel leuk zijn. Of qua tekst, of het plezier of de passie waarmee iets gespeeld wordt (want ook dat hoor je terug), maakt niet uit. Plezier is belangrijk.

[7ender]

De helaas te vroeg overleden Marja van der Toorn ,....beter bekend onder artiesten-naam "Sugar Lee Hooper"
heeft slechts 3 albums op 'r naam staan , waarvan 1tje de titel "Toeters & Bellen" draagt.
Marja heeft ooit in een TV-interview verklaard dat ze "Jazz " en "humor" op zo'n manier wilde combineren dat haar concept toegangkelijker/begrijpelijker zou worden voor een breder/doorsnee publiek .
Zelf denk ik , dat ze helaas niet helemaal mbt dat doel geslaagd is bij dat grote publiek , omdat slechts de eenvoudigste nummers als "O , Wat Ben Je Mooi" aan haar naam gekoppeld worden .
Deze vrouw was een uitstekende Jazz-zangeres die zeer moeilijke nummers kon zingen , en bovendien ook nog zeer goed kon drummen en saxofoon en keyboard speelde.
Het is jammer dat op Youtube zeer weinig (met name Jazzy-songs) van haar te beluisteren zijn.

Ikzelf gebruik deze CD weer om mezelf op basgitaar te verbeteren . ( ik lees namelijk geen ene noot , en moet dus alles op gehoor doen )
De baspartijen zijn zeer mooi gespeeld, ...en door niemand minder als Koos Serierse.

Een pracht CD.

[Brum]

Het schijnt dat op dat album er continu iemand op haar kale hoofd zat mee te kletsen, net achter de maat aan. Als je goed luistert hoor je het nog, naast de soms ietwat schokkerige zang van Sugar Lee. Schijnt dat dat HET geheim achter de sound van 'Toeters & Bellen' is. Lang werd algemeen aangenomen dat er iemand in de studio mee zat te knippen met z'n vingers, geheel des jazz, maar dat was toch echt niet zo. Het kon immers de zang van Sugar Lee ook niet verklaren.

Pracht cd inderdaad.

[7ender]

In de randstad hoor/verneem je helemaal niks van deze jongens : "Beukema" .
Op hun album "Max Patat" staan prachtige nummers, die allemaal gezongen worden in het stads-fries dialect , zoals het nummer "De Bruch" .....
Ik vind het ongelooflijk knap als mensen zulke mooie teksten kunnen schrijven .

http://www.youtube.com/watch?v=KEvNliDDcOw


http://www.youtube.com/watch?v=kpACN3JVjk0

[.slash.]

Een band ligt wat algemener dan een zanger, vind ik. Ik vind de Peppers leuk vanwege de energie en de eigen sound, maar Anthony Kiedis is geen goede zanger, wel zeer geschikt voor de Peppers.
Ik vind U2 goed, vanwege de emotie in het spel en de zang. Zowel de 'deprimerende' als vrolijke nummers. Ik moet er van denken aan een halflege arbeiderswijk in Dublin, met constante bewolking e.d. Veel mensen vinden Bono een aansteller en vinden zijn stem niet mooi, maar die ijzige emotie in combinatie met de teksten en de geweldige sound van The Edge is voor mij ultiem!


http://www.youtube.com/watch?v=OVSHdwWzLo4
Ik ken de man alleen van de Gretsch gitaren, maar dit vond ik toch wel mooi, al is het totaal niet mijn stijl...

[barno]

Chet, mooi ja, maar da's ook geen groot zanger natuurlijk (als je min of meer de beste gitarist ever bent, is dat ook niet erg :)

hier vertelt Merle Travis iets grappigs dienaangaande

<br>
http://www.youtube.com/watch?v=Jcbn_unVhRU

[pasqual]

Uitleggen waarom je iets goed vind is moeilijk. Ik ben helemaal weg van Pink Floyd en dan vooral de periode vanaf Medlle t/m The Wall. Hoewel Saucerfull of secrets toch ook te gek is maar dit is dan weer zo'n lied dat je moet leren waarderen. Maar waarom heeft dat even geduurd voordat het kwartje viel? Waarom niet meteen? Waarom vond ik dat gedoe vóór Celestial Voices begint eerst maar "crap" en nu een perfecte opmaat naar de climax? Tja.....zeg het maar!
Maar ook het visuele aspect moet niet onderschat worden. Ik ben bij The Wall van Roger Waters geweest in Arnhem en ga binnenkort weer en dit is zo overweldigend. De muziek versterkt het grafische spektakel én andersom!

Daarnaast heb ik ook zo'n beetje alles van Iron Maiden. Totaal anders dan Pink Floyd en tóch zet ik graag eens een cd op.
Zo ook Black Sabbath met Tony Martin ( Tyr en Headless Cross ).

Ook Lorena McKennith kan mij erg raken. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Al deze voorbeelden liggen mijlenver uit elkaar.
Het voorbeeld van Chet Atkins hierboven had ik nog nooit gehoord maar ik vond het erg mooi. Komt ook door de tekst die mij aan mijn vader laat denken. Met een andere tekst was ik misschien niet blijven hangen....

Anyway: Emotie....moment....periode in je leven....associatie....etc.....

[7ender]

ik heb jarenlang dit mooie liedje niet kunnen beluisteren omdat...

http://www.youtube.com/watch?v=HOLH63c7SG0

[7ender]

Dit vond ik destijds een leuke uitvoering van Chuck Berry .
De bassist die achter 'm staat , speelt hier héééél erg eenvoudig ,....de man dubbelt alleen maar de grondtoontjes van de akkoordjes .
Die simpele baspartij heeft wel effect , want daardoor zit ie Chuck helemaal nergens mee in de weg , en loopt 't ritme als een machine. ;) ( Voor de bas geldt soms : "overdaad schaadt" )

http://www.youtube.com/watch?v=AEq62iQo0eU

[sjoerd5]

Chuck Berry had vaak geen band. Dus moest er ter plekke een blik muzikanten open getrokken worden.
Vaak op festivals werden muzikanten van andere bands gevraagd of ze mee wilden doen.
Chuck Berry begon dan zonder iets te zeggen aan zijn setlist en je moest maar raden welke toonsoort het was.

HELD!

[Harald]

De begeleiders dan wel... CB was gewoon te krenterig om een band mee te nemen. Mocht je nooit de film gezien hebben over het verjaardagsconcert dat Keith Richards voor hem georganiseerd heeft... aanrader. Of eigenlijk afrader, als je Chuck Berry als held wilt blijven zien.

[7ender]

Ja,.....dat is me bekend , dat er begeleiders op lokatie effe gauw opgetrommeld werden .

Ennuhhhh , ....die film ,....is dat soms die documentaire waarin te zien is dat Keith Richards een beuk voor z'n harses van 'm krijgt ?.......
......en waarin ie helemaal ziek gemaakt werd , om keer op keer die "slur" overnieuw te spelen voor Chuck ?

Chuck Berry een held ? ....Weet ik niet ,.....een moeilijk persooon denk ik ,....maar een trend-setter i.i.g ! , z'n R&R-muziek van weleer blijf ik leuk vinden.

[Kris Haex]

@ Slash, dat van Chet Atkins is gewoonweg prachtig!