motivatie, keuzes

[DennisZw]

hallo,

ik zat eraan te denken misschien weer lessen te nemen, al is 't alleen maar voor 't stukje mentorschap wat je erbij krijgt. ik had een paar doelen voor mezelf opgeschreven die ik wil bereiken;

- riffs en solo's (voor een groot deel) op gehoor kunnen na spelen
- improviseren (binnen de pentatonische ladder) over de gehele hals
- strak en vloeiend spelen
- riffs en misschien zelfs nummers schrijven
- niet zo zenuwachtig worden als ik eens de kans krijg te spelen voor een publiek
- weer lol krijgen en mezelf niet zo onder druk zetten om beter en beter te worden

nou zijn er gewoon erg veel dingen waar ik tegenaan loop. zo maak ik bijv. nergens echt een begin aan omdat ik niet weet waar ik moet beginnen. als ik bijvoorbeeld een nummer kies om te leren, dan leer ik de belangrijkste riff maar de rest van 't nummer niet omdat 't nummer mij al verveelt als ik er pas aan begonnen ben of omdat ik mijzelf ontmoedig omdat 't me te moeilijk lijkt. zo blijf ik niet gemotiveerd en krijg ik ook vaak de neiging m'n gitaar in de hoek te smijten en te stoppen, maar tegelijkertijd is 't m'n passie, er is niets wat ik liever doe dan spelen! dus tsja, hoe kan ik mijzelf motiveren en hoe blijf ik gemotiveerd en gefocust? hoe zorg ik dat ik niet telkens een nummer zat word? waar moet ik beginnen om uiteindelijk solo's met gevoel te spelen en vernieuwende riffjes te bedenken?

wat ik al kan is vrij weinig. ik kan vrij strak ritme spelen, classic rock is echt mijn ding en ik ben vele uren bezig met 't spelen van riffjes van o.a. ac/dc, guns n roses en soms van halen. ik speel zo'n 5 jaar nu en ik word erg ontmoedigd als ik tieners zie die net een jaartje of twee bezig zijn en de sterren van de hemel spelen. ik ben niet slecht, als ik ergens voor ga zitten heb ik 't snel onder de knie (waar ik echt mazzel mee heb, aanleg en talent, maar niet de juiste informatie), maar die tieners zijn echt jonge gitaargoden... kon ik dat maar op die leeftijd!

wat ik niet fijn vind is dat leraren over 't algemeen aan komen zetten met tablatuur; nou snap ik dat 't allemaal begint met 't leren door naspelen, maar vaak is dit ook echt het enige waar zij zich op focussen en nouja, dat kan ik zelf thuis ook. ik wil niet simpelweg nummers naspelen, ik wil er mijn eigen draai aan geven.

mijn vraag aan jullie is; hoe zijn jullie op 't niveau gekomen waar jullie nu op zitten? (en no offense maar ik bedoel vooral de serieuzere spelers die ook bijv. in bands spelen, en hun eigen ding toevoegen aan nummers of zelfs eigen nummers maken.)

mensen die mij toch wel inspireren zijn Slash, Ryan Roxie (Alice Cooper band) en Clapton (tijdens z'n Cream periode).

[GuitarL91]

Ik kampte een beetje met dezelfde problemen, al speel ik iets minder lang dan jij. Een deel van je antwoord ligt in je post zelf denk ik. Je hebt het over het feit dat je sommige dingen ontwijkt in je spel omdat je het niet leuk vindt, het niet interessant vindt, etc. Vervolgens zeg je dat anderen beter kunnen spelen. Om te blijven groeien zal je ook dingen moeten oefenen die je niet leuk vindt of waar je niet goed in bent. Het handigst is een goede mix te maken tussen oefeningen en spelen. Om een voorbeeld te noemen: je bends zijn niet goed. Je zult dit moeten oefen, verzin een oefening om je bends te oefenen en controleer of ze zuiver zijn. Daarnaast pak je een solo waar bends in zitten en leert de solo stukje voor stukje om je oefeningen ook echt toe te passen.

Les nemen zou een verademing kunnen zijn als je gitaardocent en jij je doelstellingen goed afstemmen. Bespreek waar je aan wilt werken en laat hem advies geven. Vervolgens moet je toch echt zelf aan de bak en elke vorm van verbetering van je probleem zal je voldoening geven en verder motiveren. Je tijd efficiënt besteden kan ook een enorme boost voor je spel zijn. Dingen spelen die je toch al kent, maken je niet veel beter. Ook hier kan een docent perfect sturing in geven. Ik maak ook altijd het onderscheid tussen oefenen en spelen.

Nogmaals, ik had een beetje hetzelfde. Ik zat lekker te pielen thuis en deed wat oefeningen hier, wat oefeningen daar, maar een echte richting zat er niet in; ik voelde me een stuurloos schip. Ook al les ik pas kort, ik heb wel het gevoel dat het mijn spel enorm verbeterd en dat motiveert enorm!

[DennisZw]

hey bedankt voor de reactie! ik denk dat ik dan maar eens contact ga opnemen met mijn oude gitaarleraar (die dus echt gewoon goed is) en hem vertel wat ik graag zou willen.

[Antone_Pieter]

Is het niet een idee om in een band te gaan spelen? En dan één met muzikanten van je eigen niveau en wellicht onder begeleiding een coach vanuit een muziekschool?

Het spelen in een band dwingt je nummers van begin tot eind te leren en het werkt motiverend. Je bandleden valt het op als je na verloop van tijd rifjes, solo's of slag partijen kunt spelen die je thuis geoefend hebt.

Dit heeft mij altijd enorm geholpen en helpt nog steeds om me gemotiveerd en gefocussed te houden.

Uiteraard werkt het helemaal goed als je er nog gitaarlessen bij volgt. Dan kun je je leraar de stukken voorleggen waar je zelf niet uitkomt.

Groeten,

Pieter

[Robin...]

Ik speel nu bijna 10 jaar gitaar en begon vanaf me achtste. Eerst kreeg ik klassiek les maar op een gegeven moment wilde ik gewoon blues en rock spelen. Omdat ik nog jong was een zeeën veel tijd had kon ik gewoon veel oefenen. Toen ik alles doorhad heb ik gewoon veel gejammed en ben ik op een gegeven moment een bandje begonnen. En daar heb ik heel veel geleerd en ben ik in 1-2 jaar een goeie gitarist geworden. Daarna werd ik gevraagd of ik dingen wou opnemen in de studio voor een producer. En daar heb ik ook heel veel van geleerd. Dus ja gewoon veel oefenen en doen en vooral met andere gitaristen spelen want daar leer je veel van.

Wat ik altijd deed als ik niet verder kwam met een nummer is om gewoon even en daggie te laten liggen en daarna weer op te pakken. Vaak neem je het dan makkelijker op.

[DennisZw]

bedankt! goed advies allemaal :) ik zoek inderdaad een bandje maar kom vooral bands tegen die hun eigen nummers willen schrijven (en nog geen materiaal hebben)... ik heb niet 't idee dat dat niveau voor mij te doen is dus ik zoek nog even verder! coverbandje in de stijl van guns n roses of thin lizzy zou perfect zijn, oude rock, toffe riffjes, fijne solo's... hmm dus ik weet toch wel een beetje wat ik wil :p haha. nogmaals bedankt!

[Robin...]

bedankt! goed advies allemaal :) ik zoek inderdaad een bandje maar kom vooral bands tegen die hun eigen nummers willen schrijven (en nog geen materiaal hebben)... ik heb niet 't idee dat dat niveau voor mij te doen is dus ik zoek nog even verder! coverbandje in de stijl van guns n roses of thin lizzy zou perfect zijn, oude rock, toffe riffjes, fijne solo's... hmm dus ik weet toch wel een beetje wat ik wil :p haha. nogmaals bedankt!

Waarom zou je geen muziek kunnen schrijven? Ik denk dat het een gezamenlijk proces is wat je met heel de band moet doen. Pak een paar random akkoordjes en probeer wat. Zo begon ik ook met mijn eerste bandje. En op een gegeven moment ga je wel de theorie erachter zoeken en word het makkelijker om dingen die in je hoofd zitten over te zetten naar je gitaar. Nummers schrijven is net als gitaar spelen je moet het ook leren. Riffjes maken in de pentatonische ladder is ook gewoon proberen. Jam je eigenlijk wel eens met vrienden of op jamsessie's? Daar leer je echt heel veel van!

[DennisZw]

Jam je eigenlijk wel eens met vrienden of op jamsessie's? Daar leer je echt heel veel van!

vrijwel nooit eigenlijk. de vrienden die ik heb zijn niet bijzonder goed met hun instrument, en al is 't vaak wel leuk, veel originaliteit is er niet, en improvisatie al helemaal niet. jamsessies werden hier eerder wel eens gehouden maar dat is ook opgehouden, en daar baal ik van.