PDA

View Full Version : Too blind to see (unplugged) live in Gent



Harald
3 maart 2013, 10:11
Aangezien de TomTom een half uur nodig had om de satteliet te vinden hebben de bassist (of op deze opname eigenlijk fretloze basukelelist) en ik heel wat éénrichtingsstraatjes van Gent gezien, die de meeste toeristen nooit zullen zien.... maar het was een leuke gig! In een heel klein tentje. Twee weken voor het optreden hoorden we toevallig dat een band die ons daar voor ging de gig heeft moeten staken omdat de buren hadden geklaagd over het geluid. Besloten om toch te spelen, maar dan unplugged. Heins helemaal happy want er bleek een goed gestemde vleugel te staan. Arno op basukelele die hij zelf fretlooos heeft gemaakt (bizarre snaren op dat ding, een soort megadik zwart rubber vissnoer) en ik op den akoestischen gitaar. Voor ons ook een verrassing hoe dat zou uitpakken aangezien we niet konden repeteren....

Eigenlijk bouw ik ergens in de solo een stop in waar ik verwachtte dat Mariëlla weer zou gaan zingen, maar ik moest nog even door... (video is trouwens wel duister, ik ben het zwarte gat links voorin :( )


http://www.youtube.com/watch?v=AKN5G2RgAxM

Rizz
3 maart 2013, 10:44
Damn, heb 'm 2x geluisterd en dat komt niet vaak voor! Goed man! :ok: Verder weinig aan toe te voegen, jullie zijn goed op elkaar ingespeeld en zelfs het "foutje" heb je goed opgevangen!

En die bas-ukies zijn idd muy vreemd, laatst had 1tje op de cursus er ook zoeen gekocht, bizar geluid en zelfs met frets klinkt het bijna fretloos. Wel lekker mild voor de vingertjes, die rubber snaren.. :)

grayfink
3 maart 2013, 12:18
Pfff, goed hoor.

Harald
4 maart 2013, 09:11
Thanks! Yep, die basuke is een raar ding. Binnen deze context werkt het trouwens prima. Met de normale gigs heeft Arno gelukkig gewoon zijn 5 snarige fretloze bas mee :)

pasqual
4 maart 2013, 12:39
Mooi hoor, vooral het instrumentale gedeelte. Erg subtiel en mooi opgebouwd naar een finale waarbij de stop perfect getimed is. Als je niets had gezegd over dat moment waar je dacht dat ze weer zou gaan zingen, had ik het niet geweten.

Harald
4 maart 2013, 12:56
Dank je! En die solo's zijn elke keer weer anders! Heerlijk om zo te kunnen spelen. Zonder een goede ritmesectie en muzikanten die naar elkaar luisteren kun je zoiets simpelweg niet doen. Wat me bij terugluisteren ook opvalt is de overgang van pianosolo naar gitaarsolo, achteraf vraag ik me dan toch af 'had hij misschien nog even willen doorgaan?' Maar dat gaat ook naadloos daar :) De band staat bij iedereen voorop, niet 'mijn solo' Soms gebeuren er dingen zoals groovevariaties, of regelrechte ritmeverschuivingen (12/8 naar 4/4 en terug) waarvan ik achteraf echt niet meer kan zeggen wie het nu als eerste inzet.

Duhsjaak
4 maart 2013, 16:25
Hi H
Mijn stokpaardje is natuurlijk, dat met een heel goede bassist heel organisch spelen stomweg ineens mogelijk is.
Hadden jullie niet 'blues' in de naam? Ineens weet je/ik dus weer waarom.

Geniaal hoeveel vrijheid er ineens in het hele geluid schuift in deze bezetting. Niet alleen fijn voor Heins. Iedereen heeft meer armslag.

Het geheel wint nog steeds aan kwaliteit. Wàt een team!
Vriendelijke groet, Gus

Harald
4 maart 2013, 19:12
Dank je Gus. CU zaterdag :) Overigens is het de combi bas en drums. John kan het niet laten af en toe wat raars te doen. En met Heins en Mariëlla speel ik al sinds mijn 16e of 17e. Mariëlla is niet van de improvisatie. Maar met Heins is het af en toe op het telepatische af. Dan weet ik gewoon dat hij een verkeerde afslag neemt in een akkoordenschema, en een stuk overslaat. Of omgedraaid... Misschien hoor ik dan echt iets in zijn spel waardoor ik die variatie op de verwachte gang van zaken gelijk meespeel. Maar als dat zo is is het vreselijk subtiel en vreselijk onbewust. Arno is een absolute aanwinst voor de band, Stefan (percussie) trouwens ook.