rjm
16 februari 2013, 16:48
Hallo medeknutselaars,
Hier zijn wat plaatjes met enige uitleg over mijn modificaties van mijn instrumenten. Dit is mijn Fender Stratocaster. Een heruitgebracht linkshandig model uit 1972, bouwjaar 1987.
De originele kleur was RAL 9001 gebroken wit, maar na bijna 24 jaar was ik wel uitgekeken op deze oersaaie kleur, en besloot ik mijn Stratocaster van een nieuw lakje te voorzien.
Deze keer wilde ik een tweekleur met een verloop zonder harde lijn van licht naar donker. Ik heb gekozen voor Motip Metallic Blue voor de bovenste helft van de body, en Motip Metallic Violet voor de onderste helft. Mijn Stratocaster ziet er prachtig uit, alleen is de lak, ook met de vernislaag er op, lang niet zo sterk en krasvast als de originele cellulose lak.
Je gitaar in een standaard RAL-lakje laten spuiten bij een spuiterij is te doen voor een redelijk prijsje, want: op voorraad en groot ingekocht.
Wil je een speciaal lakje dan gaat dat ineens een vermogen kosten, moet speciaal ingekocht worden, etc.
Omdat ik metaalbewerker (machinebankwerker) van beroep ben, heb ik ook een roestvrij stalen slagplaat gemaakt, een complete nieuwe brug met zadeltjes, aansluithouder voor de jackplug, tremolo arm met designknop, nieuwe design volume- en toonknoppen en pick-up schakelaar, rollende snaarhouders voor gitaarkop, en last but not least, dobbelstenen voor de stemmechanieken.
Dit alles uiteraard van rvs.
Daarnaast heb ik ook een nieuw soundblok vervaardigd van aluminiumbrons. Iets groter dan het originele blok en het geeft een mooie sustain.
Aan de achterkant van de body heb ik een transparant afdekplaatje gemaakt, zodat je het soundblok en de tremolo-veren kunt zien.
Uiteindelijk het elektrisch gedeelte. Deze keer wilde ik wat zware power pick-ups, en dit werd de keuze:
Nek pickup: DiMarzio DP 186 Cruiser Neck, Midden pickup: DiMarzio DP 188 Pro Track, Brug pickup: DiMarzio DP 184 Chopper.
Ik heb ook nieuwe 500K potmeters geplaatst, en de bedrading wat aangepast. Verder heb ik nog 3 extra 3-weg schakelaars gemonteerd voor parallel/coilcut/serie.
Met de originele 5-standen schakelaar erbij, heb ik nu minstens 14 sounds op mijn Stratocaster.
Ik heb de bedrading van de toonregelaars aangepast: de onderste is voor de brug pick-up, de bovenste voor de nek pick-up.
De middelste pick-up heeft geen toonregeling, de sound van de Pro-Track is al vrij vlak.
Het was een aardig klusje, zo’n gitaar verbouwen, maar ik ben er zeer tevreden mee. Soms heb ik spijt dat ik dit al niet jaren eerder heb gedaan.
https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/215789_4307905172131_1576085767_n.jpg
Ik heb ook een linkshandige Ibanez Artist AM-205, bouwjaar 1983, gekocht in datzelfde jaar.
Het is een zware gitaar, ziet er prachtig uit en heeft een mooie volle warme sound.
Deze gitaar is voor alle soorten muziek te gebruiken, van easy listening tot hardrock.
Ondanks op mijn Ibanez nog steeds de originele Super 58 Cover Plate Humbuckers zitten, heb ik toch wat kleine modificaties gedaan.
Ik heb een complete tremolo-kit vervaardigd van alumiumbrons.
Dit is een hoogwaardig, roestvast, goudkleurig materiaal. In tegenstelling tot de goudkleurige coatings die wegslijten in de loop van de tijd, blijft dit materiaal mooi blinkend goudkleurig.
Daarbij heb ik ook een verstelbare drukrol gemaakt, die in de draadgaten past van het oude staartstuk. (geen open gaten op m’n gitaar).
Vervolgens wilde ik ook een roller brug op m’n gitaar hebben, maar mijn Ibanez heeft metrische onderdelen, terwijl tegenwoordig bijna alles volgens Amerikaanse standaard gemaakt wordt. Ik heb echt een hekel aan deze verschillende maatstaven.
Gelukkig niet het einde van de wereld; Waar Rob is, is een weg!
Ik heb een nieuwe brugplaat gemaakt van alumiumbrons, die op de bestaande draadgaten in mijn gitaar past, terwijl bovenop de brugplaat de gekochte zadelhoudertjes geplaatst konden worden. Uiteraard is deze brug volledig verstelbaar.
Vervolgens nog wat designknopjes vervaardigd voor de volume- en toon regelaars, en het pick-up schakelpookje, en ook hier weer dobbelstenen voor de stemmechanieken. Dit alles weer van aluminiumbrons.
Uiteindelijk heb ik de oerlelijke zwarte slagplaat verwijderd en er een transparante “sandwich” plaat
voor in de plaats gezet. Tussen de 2 plaatjes kunnen foto’s geplaatst worden.
https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/735213_4307905252133_1569345109_n.jpg
Een paar jaar geleden heeft mijn vrouw me voor mijn verjaardag een linkshandige akoestisch-elektrische mandoline gegeven.
Naast gitaar spelen heb ik altijd al mandoline willen spelen maar het kwam er nooit van.
Mezelf leren spelen op het instrument, en dan gaat het toch weer kriebelen om wat te veranderen.
Om te beginnen weg met de 2 goedkoop ogende, open instabiele 4-op-een-rij stemmechanieken.
Hiervoor in de plaats zitten nu 8 losse, gesloten zelfsmerende mini mechanieken.
Dit maakt al een enorm verschil: stemmen gaat soepel, en de mandoline ontstemt niet meer!
Zoveel als je kunt kopen voor gitaren, zo weinig kun je vinden voor mandolines.
(Een gitaar is nu eenmaal een lekker commercieel melkkoetje voor fabrikanten).
Niet getreurd; Wat niet te koop is, kan Robbie maken!
Ik wilde het blikken staartstuk vervangen. Al hersenbrekend kreeg ik het idee om ook op de mandoline een tremolo-kit te plaatsen. Tekeningen aangepast van de eerder gemaakte Ibanez tremolo, en vervolgens een roestvrij stalen tremolo-kit vervaardigd.
Zoals ik inmiddels al bewezen heb, werkt dit uitstekend op een 8-snarige mandoline, zonder te ontstemmen!!!
Omdat er massa is toegevoegd aan de mandoline, is het geluid steviger, en ik heb een mooie sustain.
Vervolgens heb ik een compleet instelbare, zwevende rollerbrug vervaardigd, en ook hier weer de bekende dobbelstenen voor de knoppen en stemmechanieken. Dit alles weer van rvs.
Volgende stap was het vervangen van de slagplaat/pick-up houder. De pick-up staat in deze situatie wel zo idioot ver van de snaren af.
Eerst maar een losse kunststof pick-up houder gemaakt, zo dat de pick-up veel nauwkeuriger in te stellen is, en korter tegen de snaren aan.
Ook voor de mandoline een transparante “sandwich” plaat gemaakt, waar foto’s tussen geplaatst kunnen worden.
Als pick-up heb ik gekozen voor de DiMarzio Fast Track 1. Deze pick-up heeft een groot vermogen en hij houdt de mooie, open, sprankelende sound van de mandoline.
Toch bezig met de soldeerbout, dus het karweitje netjes afgemaakt met een 3-standen schakelaar voor parallel/coil cut/serie.
Dit vriendelijk ogende, kleine instrumentje, heeft genoeg power om de ramen te doen trillen!!
https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/2024_4307905212132_735766615_n.jpg
Een paar maandjes geleden heb ik een linkshandige Eastwood Mandocaster, bouwjaar 2012, erbij gekocht.
Mooi instrumentje met een “snel spelend" halsje. Is wel even wennen.
Je raadt het al: Ik zit inmiddels aan de tekentafel om een gewijzigde of nieuwe brug te maken.
Ik ben helemaal niet weg van de Telecaster-stijl brug die er nu op zit.
De zadeltjes dragen paarsgewijs de snaren. Door de eigenaardige montage “zweven” deze zadeltjes wel eens, met ontstemming als gevolg. Ook de manier waarop de snaren aan de brug gefrutseld zitten, staat me niet aan.
Ik wil een mooie stabiele mandoline, met een goede sustain.
Het vraagt wat tijd, maar ook dit probleem wordt de wereld uit geholpen.
Groetjes, Robert
Hier zijn wat plaatjes met enige uitleg over mijn modificaties van mijn instrumenten. Dit is mijn Fender Stratocaster. Een heruitgebracht linkshandig model uit 1972, bouwjaar 1987.
De originele kleur was RAL 9001 gebroken wit, maar na bijna 24 jaar was ik wel uitgekeken op deze oersaaie kleur, en besloot ik mijn Stratocaster van een nieuw lakje te voorzien.
Deze keer wilde ik een tweekleur met een verloop zonder harde lijn van licht naar donker. Ik heb gekozen voor Motip Metallic Blue voor de bovenste helft van de body, en Motip Metallic Violet voor de onderste helft. Mijn Stratocaster ziet er prachtig uit, alleen is de lak, ook met de vernislaag er op, lang niet zo sterk en krasvast als de originele cellulose lak.
Je gitaar in een standaard RAL-lakje laten spuiten bij een spuiterij is te doen voor een redelijk prijsje, want: op voorraad en groot ingekocht.
Wil je een speciaal lakje dan gaat dat ineens een vermogen kosten, moet speciaal ingekocht worden, etc.
Omdat ik metaalbewerker (machinebankwerker) van beroep ben, heb ik ook een roestvrij stalen slagplaat gemaakt, een complete nieuwe brug met zadeltjes, aansluithouder voor de jackplug, tremolo arm met designknop, nieuwe design volume- en toonknoppen en pick-up schakelaar, rollende snaarhouders voor gitaarkop, en last but not least, dobbelstenen voor de stemmechanieken.
Dit alles uiteraard van rvs.
Daarnaast heb ik ook een nieuw soundblok vervaardigd van aluminiumbrons. Iets groter dan het originele blok en het geeft een mooie sustain.
Aan de achterkant van de body heb ik een transparant afdekplaatje gemaakt, zodat je het soundblok en de tremolo-veren kunt zien.
Uiteindelijk het elektrisch gedeelte. Deze keer wilde ik wat zware power pick-ups, en dit werd de keuze:
Nek pickup: DiMarzio DP 186 Cruiser Neck, Midden pickup: DiMarzio DP 188 Pro Track, Brug pickup: DiMarzio DP 184 Chopper.
Ik heb ook nieuwe 500K potmeters geplaatst, en de bedrading wat aangepast. Verder heb ik nog 3 extra 3-weg schakelaars gemonteerd voor parallel/coilcut/serie.
Met de originele 5-standen schakelaar erbij, heb ik nu minstens 14 sounds op mijn Stratocaster.
Ik heb de bedrading van de toonregelaars aangepast: de onderste is voor de brug pick-up, de bovenste voor de nek pick-up.
De middelste pick-up heeft geen toonregeling, de sound van de Pro-Track is al vrij vlak.
Het was een aardig klusje, zo’n gitaar verbouwen, maar ik ben er zeer tevreden mee. Soms heb ik spijt dat ik dit al niet jaren eerder heb gedaan.
https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/215789_4307905172131_1576085767_n.jpg
Ik heb ook een linkshandige Ibanez Artist AM-205, bouwjaar 1983, gekocht in datzelfde jaar.
Het is een zware gitaar, ziet er prachtig uit en heeft een mooie volle warme sound.
Deze gitaar is voor alle soorten muziek te gebruiken, van easy listening tot hardrock.
Ondanks op mijn Ibanez nog steeds de originele Super 58 Cover Plate Humbuckers zitten, heb ik toch wat kleine modificaties gedaan.
Ik heb een complete tremolo-kit vervaardigd van alumiumbrons.
Dit is een hoogwaardig, roestvast, goudkleurig materiaal. In tegenstelling tot de goudkleurige coatings die wegslijten in de loop van de tijd, blijft dit materiaal mooi blinkend goudkleurig.
Daarbij heb ik ook een verstelbare drukrol gemaakt, die in de draadgaten past van het oude staartstuk. (geen open gaten op m’n gitaar).
Vervolgens wilde ik ook een roller brug op m’n gitaar hebben, maar mijn Ibanez heeft metrische onderdelen, terwijl tegenwoordig bijna alles volgens Amerikaanse standaard gemaakt wordt. Ik heb echt een hekel aan deze verschillende maatstaven.
Gelukkig niet het einde van de wereld; Waar Rob is, is een weg!
Ik heb een nieuwe brugplaat gemaakt van alumiumbrons, die op de bestaande draadgaten in mijn gitaar past, terwijl bovenop de brugplaat de gekochte zadelhoudertjes geplaatst konden worden. Uiteraard is deze brug volledig verstelbaar.
Vervolgens nog wat designknopjes vervaardigd voor de volume- en toon regelaars, en het pick-up schakelpookje, en ook hier weer dobbelstenen voor de stemmechanieken. Dit alles weer van aluminiumbrons.
Uiteindelijk heb ik de oerlelijke zwarte slagplaat verwijderd en er een transparante “sandwich” plaat
voor in de plaats gezet. Tussen de 2 plaatjes kunnen foto’s geplaatst worden.
https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/735213_4307905252133_1569345109_n.jpg
Een paar jaar geleden heeft mijn vrouw me voor mijn verjaardag een linkshandige akoestisch-elektrische mandoline gegeven.
Naast gitaar spelen heb ik altijd al mandoline willen spelen maar het kwam er nooit van.
Mezelf leren spelen op het instrument, en dan gaat het toch weer kriebelen om wat te veranderen.
Om te beginnen weg met de 2 goedkoop ogende, open instabiele 4-op-een-rij stemmechanieken.
Hiervoor in de plaats zitten nu 8 losse, gesloten zelfsmerende mini mechanieken.
Dit maakt al een enorm verschil: stemmen gaat soepel, en de mandoline ontstemt niet meer!
Zoveel als je kunt kopen voor gitaren, zo weinig kun je vinden voor mandolines.
(Een gitaar is nu eenmaal een lekker commercieel melkkoetje voor fabrikanten).
Niet getreurd; Wat niet te koop is, kan Robbie maken!
Ik wilde het blikken staartstuk vervangen. Al hersenbrekend kreeg ik het idee om ook op de mandoline een tremolo-kit te plaatsen. Tekeningen aangepast van de eerder gemaakte Ibanez tremolo, en vervolgens een roestvrij stalen tremolo-kit vervaardigd.
Zoals ik inmiddels al bewezen heb, werkt dit uitstekend op een 8-snarige mandoline, zonder te ontstemmen!!!
Omdat er massa is toegevoegd aan de mandoline, is het geluid steviger, en ik heb een mooie sustain.
Vervolgens heb ik een compleet instelbare, zwevende rollerbrug vervaardigd, en ook hier weer de bekende dobbelstenen voor de knoppen en stemmechanieken. Dit alles weer van rvs.
Volgende stap was het vervangen van de slagplaat/pick-up houder. De pick-up staat in deze situatie wel zo idioot ver van de snaren af.
Eerst maar een losse kunststof pick-up houder gemaakt, zo dat de pick-up veel nauwkeuriger in te stellen is, en korter tegen de snaren aan.
Ook voor de mandoline een transparante “sandwich” plaat gemaakt, waar foto’s tussen geplaatst kunnen worden.
Als pick-up heb ik gekozen voor de DiMarzio Fast Track 1. Deze pick-up heeft een groot vermogen en hij houdt de mooie, open, sprankelende sound van de mandoline.
Toch bezig met de soldeerbout, dus het karweitje netjes afgemaakt met een 3-standen schakelaar voor parallel/coil cut/serie.
Dit vriendelijk ogende, kleine instrumentje, heeft genoeg power om de ramen te doen trillen!!
https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/2024_4307905212132_735766615_n.jpg
Een paar maandjes geleden heb ik een linkshandige Eastwood Mandocaster, bouwjaar 2012, erbij gekocht.
Mooi instrumentje met een “snel spelend" halsje. Is wel even wennen.
Je raadt het al: Ik zit inmiddels aan de tekentafel om een gewijzigde of nieuwe brug te maken.
Ik ben helemaal niet weg van de Telecaster-stijl brug die er nu op zit.
De zadeltjes dragen paarsgewijs de snaren. Door de eigenaardige montage “zweven” deze zadeltjes wel eens, met ontstemming als gevolg. Ook de manier waarop de snaren aan de brug gefrutseld zitten, staat me niet aan.
Ik wil een mooie stabiele mandoline, met een goede sustain.
Het vraagt wat tijd, maar ook dit probleem wordt de wereld uit geholpen.
Groetjes, Robert