PDA

View Full Version : Stepping Stones (akoestische gitaar fingerstyle)



Harald
15 februari 2013, 10:48
Weer een oud nummer revisited. Dit nummer heb ik na de opname indertijd nog maar zelden gespeeld, en zeker niet live. Niet beestachtig moeilijk, maar wel een opeenvolging van momenten waar je uit de bocht kunt vliegen. En dat zonder echte rustpunten... Mooie workout voor open string runs en hammer on pull off werk. Enjoy!


http://www.youtube.com/watch?v=Locdi83UoUc

Duhsjaak
16 februari 2013, 03:50
Hi Harald
De eerste seconde en de laatste acht (na enig oefenen) kan ik ook. Piece of cake. Plus dat de Zappa theorie maakt dat het niet ergens hoog op de hals eindigt (geniale opmerking). De problemen ontstaan in de tussenliggende drie en een halve minuut of zo.

Officieel zou ik hoop voor de toekomst moeten putten uit je post.
Gelukkig meld je nog even dat het allemaal niet zo moeilijk is.
Iedereen loopt aan tegen zijn eigen beperkingen en in mijn geval is dat natuurlijk terecht.

Er zijn genoeg mensen waarbij de hoeveelheid plezier in het spelen duidelijk waarneembaar is. En er zijn er, die mooi muzikaal/zangerige klanken uit hun gitaar halen.
De combinatie moet je naar zoeken. En jij flikt het keer op keer.

Als ze jou nou de zendtijd geven van Paul de Leeuw, zijn we in één keer van twee issues af en heb ik weer eens een reden om de buis aan te zetten.
Thanks voor de mooie post.
Vriendelijke groet, Gus

Harald
17 februari 2013, 09:52
Dank je.

Met niet zo moeilijk bedoel ik dat alle losse stukjes wel te doen zijn. Als geheel is het behoorlijk pittig. Zit echter meer in het volhouden van de vereiste nauwkeurigheid zonder adempauzes. Vandaar ook die titel. Zo'n beekje dat je over moet steken van steen naar steen. In dit geval liggen die zo ver uit elkaar dat je het in één keer moet doen. Niet steeds pauzeren. Even aarzelen of struikelen, en je ligt in het water. Zo'n stuk. De luitprelude in E van Bach heeft dat ook. Alles is wel te doen, maar dat ding gaat maar door met zestiende noten achter elkaar. Bloedmooi stuk trouwens, die luitprelude in E. Net als de gigue van de E- suite van Bach. Die heeft hetzelfde probleem, alleen niet zo lang. Wel moeilijker.

Ernest01
17 februari 2013, 11:49
Weer een briljant stuk muziek. Met luchtgitaar spelen kom ik een eind, maar dit is niet na te doen in het 'eggie'.
Mooie omschrijving van hoe je aan de titel gekomen bent.

Kijk uit naar jouw vertolking van die Bach composities.....

Harald
18 februari 2013, 08:51
Dank je! Heb nog wel wat Bach op de verlanglijst staan om op te nemen, maar dat is een ander stuk. Ook een prelude... die man moet gek geweest zijn op voorspel ;) Dat ding in D- dat door Segovia is gearrangeerd (origineel is C-). Het eerste commercieel verkrijgbare gitaararrangement was in A- voor kontragitaar (oftewel zo'n beest wat ik heb) Heb dat nog niet op youtube kunnen vinden. Dan is de lage E ineens een lage B die de hele tijd terug komt. Maar Bach gaat bij mij in vlagen. Soms speel ik het maanden niet, en dan speel ik weer een paar weken of maanden niets anders (lessen en gigs uitgezonderd) Wil je Bach goed horen moet je eigenlijk gewoon naar luitisten zoeken die het spelen op youtube. Ik zal nooit een klassiek specialist worden.