PDA

View Full Version : Make You Feel My Love, Dylan voor solo gitaar



akkebaas
15 februari 2013, 00:46
http://www.youtube.com/watch?v=lhDbA0hG_WE

Duhsjaak
15 februari 2013, 04:01
Hi A
De eerste 10 seconden geven mij een bijna onuitwisbare Gabor Szabo associatie. Als je dat zo hebt bedoeld, dan gaan al mijn 120 petten af.
Als daarvan geen sprake is, staat dat het min of meer objectief luisteren naar je stuk in de weg.

Als artiest doe je niks anders dan het organiseren van het gevoel van je publiek. Dat doe je heel effectief, maar misschien niet in de door jou gewenste richting.
Gelukkig ben ik niet de enige die luistert.

Vakmanschap! Zoveel staat wel vast.
Vriendelijke groet, Gus

Harald
15 februari 2013, 08:20
Zitten stukken in die me aan Tommy doen denken, qua akkoordkeuzes. Eigen arrangement? Zitten een paar mooie vondsten in.

Het origineel is hier wel heel erg in bad gezet, gekamd, tanden gepoetst, geflost, haren nog maar eens gekamd, zondagse kleren aan, en nog snel een 'herinnering' om met twee woorden te spreken, en alleen als iets gevraagd wordt. Wat bij dylan opvalt is dat het eigenlijk best ruw ingespeeld is allemaal. Over dat stuk schuurpapier wat voor stembanden door moet gaan heb ik het dan nog niet eens. Maar er zit ook best wat dynamiek in. Het wordt verderop een stuk steviger. Dat zou ik wel terug willen laten komen in het arrangement zelf.

akkebaas
15 februari 2013, 08:47
Hi A
De eerste 10 seconden geven mij een bijna onuitwisbare Gabor Szabo associatie.

Zal hem eens googelen.

akkebaas
22 februari 2013, 01:37
Het origineel is hier wel heel erg in bad gezet, gekamd, tanden gepoetst, geflost, haren nog maar eens gekamd, zondagse kleren aan, en nog snel een 'herinnering' om met twee woorden te spreken, en alleen als iets gevraagd wordt.

Hmm, hier heb ik dus een weekje over moeten nadenken.
Dit soort commentaren heb ik in mijn muzikale bezigheden (mijn eigen projecten, groepen waarin ik speel) al veel moeten horen, maar het was alweer een hele tijd geleden, dus ik dacht dat we in 2013 daar al voorbij waren...

En de discussie draait meestal hierom: kan iets muzikaal waardevol zijn, ook als het geen rock 'n roll attitude heeft?

Of vertaald naar deze thread: mag je Dylan coveren en van de 'schuurpapieren stem' en de no nonsense aanpak ontdoen?

Antwoord: wat mij betreft doe je wat je wil, maar is het toegelaten om dit nummer gewoon een mooi nummer te vinden, en het als dusdanig te behandelen? Is het mogelijk de compositie los te zien van de opname? Is het ok om een nummer uit zijn rock 'n roll context te halen (hoewel we het hier dus gewoon over een ballad hebben) en te proberen er iets muzikaal waardevols mee te doen?

(Ik merk dat ik mijn eigen vraag met vragen beantwoord, da's misschien niet de beste manier om mijn punt duidelijk te maken:))

Laat ik het zo eens proberen: jazeker zit deze versie wat strakker in het pak dan het origineel, ik heb dan ook geen enkele ambitie om het origineel te evenaren of te copiëren. Iedereen hoort een liedje op zijn manier, en zo hoor ik dit liedje.

En om de sfeer niet te verpesten hier nog een smiley: :)

Harald
22 februari 2013, 09:12
Allereerst, uiteraard mag je met Dylan doen wat je wilt. De pophistorie biedt genoeg bewijs dat er een grote kans is dat het nummer daardoor beter tot zijn recht komt. De keuze om het wat mooier uit te voeren is niet zozeer verkeerd, ik mis alleen wat ontwikkeling in het arrangement. In dit geval zit die mogelijkheid er zeker in, maar wordt het voor mijn gevoel net niet waargemaakt. Het potentieel om dat wel te doen is er zeker. Het hoeft ook niet smeriger, maar er mag net iets meer variatie in komen in de tweede helft. Maar goed, wie ben ik, het is jouw arrangement. Jouw keuze dus!

Heb hem nu niet opnieuw geluisterd. Maar van wat ik me herinner zet je een heel mooi begin neer, wat dan nog eens hetzelfde terugkomt. Daardoor is de dynamische lijn in het stuk vrij vlak. In dit geval zorgt dat ervoor dat, hoewel ik het aanvankelijk een prettig arrangement vind, ik in de tweede helft afdwaal. Dat had ik met het origineel niet zo. Ik ben overigens helemaal geen groot Dylan fan. Begin het oude werk van hem nu pas een beetje leuk te vinden.

Harald
22 februari 2013, 09:15
PS het is me dus totaal niet om rock and roll attitude of iets dergelijks te doen. Als je wat verschillende dingetjes van me beluisterd zou dat ook wel duidelijk mogen zijn.

akkebaas
22 februari 2013, 11:53
maar er mag net iets meer variatie in komen in de tweede helft.

Dat kan ik wel volgen, ja, in de herneming van de strofe kan je kiezen om wat ingrijpender te variëren, kan de beluisterbaarheid zeker ten goed komen.

akkebaas
22 februari 2013, 11:59
Als je wat verschillende dingetjes van me beluisterd zou dat ook wel duidelijk mogen zijn.

Ik heb al heel wat van je beluisterd, en ervan genoten, vond het ook daarom een ietwat vreemde reactie. Ik zal het verkeerd geïnterpreteerd hebben. That's life, zoals een beroemde Amerikaanse maffioso ooit zong:)