Stressvol werk en gitaar spelen, hoe mee om te gaan?

[SaferSephy]

Misschien een rare en wat wollige vraag. Daarom wat uitleg:

Onlangs heb ik het enorm druk gekregen op m'n werk wat nogal wat stress met zich mee brengt. Op zich iets waar ik wel mee om kan gaan, maar ik merk dat het nogal wat impact heeft op mijn gitaarspel en muziekbeleving in z'n algemeen. Op m'n werk ben ik namelijk zeer rationeel bezig, en schakel je emoties uit om te zorgen dat je de juiste rationele beslissingen maakt. Gitaar spelen is voor mij een voornamelijk emotionele aangelegenheid (solo gitaar in een blues bandje) waarbij ik juist m'n emotionele kant los moet zetten.

Ik merk dat deze switch me erg zwaar valt en dat ik totaal inspiratieloos ben qua gitaar en muziek in z'n algemeenheid. Herkennen jullie dit en zo ja, hoe gaan jullie hier mee om?

[witterwit]

dit is heel herkenbaar; je moet dan echt een keuze maken, omdat het vaak niet lukt om heel snel om te schakelen van rationele hardwerkende gedreven persoonlijkheid naar geëmotioneerde bluesmuzikant.

[terrasbeest]

Ach nee, die ' keuze' kan je toch niet maken,want dat zou betekenen dat je iets zou moeten opgeven.
De beste manier om met stress om te gaan is om je hoofd leeg te maken, en daar ken ik maar één remedie tegen en dat is flink gaan sporten. Hoe moe je ook bent, hoe weinig tijd je denkt over te hebben : als je het er echt voor over hebt kan je het inpassen. Ik heb ook jaren 60-70 uur per week geklopt, ik ben sinds 2004 niet meer op vakantie kunnen gaan, enz. Maar : op een bepaald moment was ik het beu om te sporten,met als resultaat dat ik in 2011 een hartinfarct heb gehad. Revalidatie : sporten.Ik doe het nu nog steeds, een keer of 3-4 per week.

Het zal zowel beter gaan op je werk, als met je gitaarspel . Als je je hoofd 'vrijmaakt' gaat alles veel vlotter.
Let op je voeding, en drink niet.

' Mens sana, in corpore sana '.

[SaferSephy]

wauw, wat fijn dat dit herkenbaar is. Goede tip Terrasbeest, ik heb echt een hekel aan sporten (raak snel verveeld) maar zal er dan toch iets mee gaan doen, ik dacht namelijk altijd dat muziek de manier was om m'n hoofd leeg te maken maar blijkbaar is dit een andere klep :p

[Rizz]

En als je intensief sporten niet trekt, kan je altijd nog iets van Tai Qi proberen.. Het ziet er langzaam uit, maar het is intensiever als je denkt. Als je lichaam eenmaal gewend is aan de houding en je kan het ontspannen doen, is er bijna niets beter, vooral omdat je met je hele lijf bezig bent..

[Swaag]

Herkenbaar. Als ik zo'n bui heb speel ik maar even niet het akoestische singer/songwriter werk, maar pak ik de Les Paul in double drop D en trap de Proco Rat in :)

[terrasbeest]

En als je intensief sporten niet trekt, kan je altijd nog iets van Tai Qi proberen.. Het ziet er langzaam uit, maar het is intensiever als je denkt. Als je lichaam eenmaal gewend is aan de houding en je kan het ontspannen doen, is er bijna niets beter, vooral omdat je met je hele lijf bezig bent..

Sport is fysiek zware arbeid in luxeverpakking.
Dit ( en meer ) deed m'n opa tot z'n 88ste, alvorens op z'n 91ste te sterven in het huis waar hij geboren was, en zonder ooit een seconde te hebben gesport...


http://www.youtube.com/watch?v=FqD_BNsUHfA

[El_Mano]

Heel herkenbaar. Ik 2005 kreeg ik na jarenlang (35) onafgebroken werkweken van 68 en meer uren onder enorme druk een hart infarct. Revalideren werkte niet met cardio gym. Ik kreeg van mijn vrouw toen een nieuwe gitaar, en een kleine Roland micro cube, een mp3 speler en koptelefoon. Na ruim 25 jaar ben ik weer gaan spelen, maar heb tot op de dag van vandaag spijt dat ik de blues zo lang uit mijn systeem heb gehaald. Ik weet zeker dat ik de stress beter had kunnen relativeren als ik was blijven spelen.

Toen ik een band bij elkaar had was het probleem dat ik moeilijk los kwam van mijn werk en niet in de flow kon komen. Als ik met mijn koptelefoon mee speelde op tracks en Cd's kon ik alles en als ik het met de band wilde doen liep ik vaak vast.

Ik heb dat opgelost door een beetje vroeger thuis te komen op oefenavonden. In de auto al wat favorieten te draaien en lekker mee te blaten. En voor ik in de wagen stapte naar de repetitie een paar (favoriete) nummers met de koptelefoon te spelen.

eerlijkheids halve moet ik bekennen dat ik voor me zelf nog steeds vind dat wat ik op de bank thuis met de koptelefoon op doe niet in vergelijking staat tot wat ik helemaal in de "mood" thuis op de bank wel kan.

Mijn 2e passie is fietsen en dat helpt werkelijk tegen alles!

[LGK]

Mischien een stomme tip.. :hide: Maar als ik inspiratie loos ben luister ik gewoon naar muziek die is goed vind..
En mischien kan je de stress van je werk juist gebruiken in je muziek. Het allemaal er uit gooien in een solo, want daar is de blues toch op gebaseerd? Als het leven zwaar het hard is, dan speel je de blues.. ;)

Wel veel succes hier mee, ik hoop dat je er uit komt!

[Rizz]

Sport is fysiek zware arbeid in luxeverpakking.
Dit ( en meer ) deed m'n opa tot z'n 88ste, alvorens op z'n 91ste te sterven in het huis waar hij geboren was, en zonder ooit een seconde te hebben gesport...


Dat begrijp ik wel, maar ik hou m'n voldoening niet uit fysiek zwaar sporten en ik word er al helemaal niet rustig van, eerder gefokt.. Tai Qi heeft mij erg geholpen in een hele moeilijke tijd. Geen hartaanvallen, maar wel een zware burnout. Het heeft mij geleerd om m'n geest te focussen, maar ook leeg te maken in de ontspanningsoefeningen die er bij horen.

[Dirk_Hendrik]

Ik ben het met terrasbeest eens. Aantekenend dat ik echt een enorme rothekel heb aan sporten maar de noodzaak begijp. Die hekel aan is er door de "competitie" drang van de in de jaren 80 en 90 gymleraren vakkundig ingemept. Gecombineerd met "eerst 5 rondjes om het veld" (waar ik later op een vakantie zo'n rakker ook nog eens "vinden ze lekker" over hoorde zeggen. Fuck you bigtime). Laat dat nou net zijn in de tijd dat ik dagelijks 24 km fietste naar school en terug dus conditie was het echt niet.
Gym dus. Op het moment dat ik een spelletje net begon te snappen en er een beetje handigheid (met nadruk op beetje, oefening baart tenslotte kunst) in kreeg most er zonodig alweer gewedstrijd worden. Sporten? Ok dan, maar niet in teamverband en al helemaal niet met in de categorie lopen, rennen of soortgelijke geestdodende activiteiten.

Zo. Inleiding klaar.
Ik ben het dus met terrasbeest eens. Je zult iets met beweging moeten doen. Niet eens om die beweging maar om "uit je kop" en "in je lijf" te raken. Pas als je dat kunt zit je in de correcte comfort zone om jezelf te voelen en dus je emoties weer te voelen.

En daarnaast ben je, na een dag werken, ook gewoon moe. Moe is nooit de beste ondersteuning voor goeie creativiteit. Dus ook niet voor gitaarspelen.

Ik knok nu al een jaar of 3 met bovenstaand. Ik vind "in m'n kop" namelijk een heel prettig en vertrouwd plekkie. Terwijl ik weet dat dat ook m'n valkuil is. Waar ik mezelf dus ook vaak, heel bewust, uit moet trekken.

[terrasbeest]

( Sorry Rizz, per ongeluk jouw post gequote. Geen kritiek op Tai QI trouwens.)

[Rizz]

( Sorry Rizz, per ongeluk jouw post gequote. Geen kritiek op Tai QI trouwens.)

Geen zweet man.. of wel juist... :D

[MyGreenLady]

Wauw, dat van die leraren herken ik echt tot in de puntjes. Ik trek dat zo slecht, dat vreselijke enthousiaste wat die gasten hebben. Gymleraressen waren altijd wel leuk bij ons op school. Daar liep ik zo 10 rondjes voor.

Ik heb zelf echt een oneindig tergende concentratiestoornis. Dat gevoel dat je de hele dag druk bezig bent en dat het "glas" dan helemaal vol zit en begint over te lopen? Zo begin ik dus standaard elke ochtend nadat ik ben wakker geworden. De enige manier waarop ik mijn hoofd leeg krijg is soms een half uur onder de douche staan, soms heet en dan koud of andersom, uitersten opzoeken en gewoon therapeutisch zwart wit denken. Soms moet ik gewoon een A4-tje vol schrijven met onzin.

Nog een ander (zelfs gitaargerelateerd) truukje dat ik zelf ontdekte was met delay's spelen. Die heb ik recent weggedaan en ik merk meteen dat ik een stuk minder in mijn vel zit. Tijd voor een nieuwe dus!

[d1rk]

Super herkenbaar.

Je zou het boekje "Bewegen voor beginners" van Bram Bakker eens moeten lezen. Hier schrijft hij over waarom (niet competief) bewegen belangrijk is. Met name als je bij stress gerelateerd werk je energie niet kwijt kan dan is dat niet goed voor het lichaam. Bij stressvol werk moet zeker een fysieke prestatie tegen overstaan... ...het ontlaadt je lichaam dan... het klinkt erg vaag maar het helpt wel. Zou bouw je energie op om rustig in hectische momenten lekker te kunnen pingelen.

Groet,

Dirk

[Napoje]

Kan het niet uit ervaring zeggen, maar een vriend, type dat nooit stil kan zitten, had dit ook. Hij is begonnen met zenmeditatie en dat heeft 'm heel erg geholpen.

[El_Mano]

Ik heb natuurlijk geen idee waar je woont, maar hier in deze omgeving zit je na 5 minuten in de polder en kan je als je wil 3 uur fietsen zonder ergens meer dan 10 km van huis te zijn dus als ik het zat wordt ben ik in 20 minuten weer thuis. Toch maak ik vaak een rondje en ben dan een 2 a 3 uur weg. De ene keer is dat 60 km en de andere keer 15 km maar als je de ganzen ziet foerageren in de open geploegde landerijen, of een roofvogel doodstil in de lucht staat om op een mol of veldmuis te duiken kan ik daar zomaar 20 minuten naar staan kijken. Duursporten als lange fietstochten zorgen voor de aanmaak van endorfine en dat is een prima alternatief voor dopamine. ( de stof die je aanmaakt om stress te weerstaan) Mij heeft het geholpen en nog om van heel nare en zware medicijnen af te komen en blijven. Het mooie is dat ik er een Mp3 spelertje bij op zet en naar blues luister.

Ik wens je een oplossing die bij je past en waardoor je weer kan ontspannen. En als geen ander weet ik dat goede raad duur is maar slechte onbetaalbaar. Zoek iets wat voor jou werkt en goed bedoelde zaken die dat niet zijn beleefd naast je neerleggen is niet eigen wijs, maar realistisch.

[Montecristo]

Klinkt allemaal heel herkenbaar, zelf ook veel stress op werk i.v.m. projecten. Bij mij werken verschillende zaken: sporten, gitaarspelen, bij vrienden langs, avondje doorzakken etc. Bij mij maakt het niet, zo lang ik maar met mijn gedachten ergans anders ben. Dat moet dan wel iets zijn wat ook echt mijn aandacht vraagt, anders ga je toch weer malen over je werk. Gewoon lekker pingelen is bijvoorbeeld in tijden van hoge stress niet ideaal, ik ga dan bijvoorbeeld harmonieleer studeren of een specifiek nummer of solo. Zo lang het maar een geestelijke inspanning vraagt om zodoende de zinnen te verzetten. Hetzelfde geldt voor de ander genoemde zaken.

Zoek uit wat voor jouw het beste werkt, sporten is zeker iets wat je moet doen los van de stressverlagende managemende kwaliteiten.... het is daarnaast ook nog gezond (mits binnen proporties uiteraard). Succes met het vinden van de juiste oplossing en luister naar je lichaam!

[Stratman70]

Voor de ene werkt sport als ontspanning, voor de ander muziek. Sporten is niet mijn ding, maar soms kan fysieke inspanning inderdaad het hoofd lekker leeg maken. Omdat ik dus een hekel heb aan sport, ga ik maar staand ehh 'dansend' gitaarspelen. Voor mijn gevoel ben ik dan ook fysiek intens bezig (als ik maar lang genoeg speel natuurlijk) en dan lekker los gaan met lange solo's. Is tevens een goede oefening om tijdens optredens ook niet als een standbeeld op het podium te gaan staan en misschien lukt het opgaan in de muziek eerst even niet als je stress hebt, maar als je er bij gaat bewegen (en doe gewoon supergek als niemand je ziet), dan word je vanzelf op een gegeven moment wel de muziek ' ingezogen'. Verstand op nul (in beginsel niet kritisch op je spel zijn!) en GAAN!
Tenminste, bij mij werkt het zo en ik raad het iedereen aan die niet van sport houdt, maar wel even lekker zijn hoofd wil leegmaken.

[Midwolda]

Zo werkt dat bij mij ook, Stratman.
Gewoon beginnen, even stug door de foutjes heenduwen en op een gegeven moment kom je "in the zone" en dan doen je vingers als vanzelf het werk, dan zit je kop vol met muziek, dan ben je de tijd kwijt.
En een uur lang bewegen met vierenhalve kilo om je nek ervaar ik wel degelijk als sporten.
Net zoals lekker fietsen of wandelen met de hond, kijken naar de natuur, kleine wondertjes opzoeken.

[Robin...]

Ik heb dit juist andersom. Als ik van school of werk afkom dan speel ik juist heel lekker voor mijn zelf. Maar als ik een dagje niks aan m'n hoofd heb ik ook niet echt een emotie. Maar zelfde voor optredens. Soms speel ik heel erg lekker en soms lijkt het niet te lukken. Ik probeer er telkens maar achter te komen hoe dat zit en waar het vandaan komt zo dat ik mijn voordeel eruit kan halen. Dus ik bedenk voor en na het spelen wat me die dag is overkomen en daaruit blijkt dat er sommige emotie's bij het spelen heel veel invloed hebben, zoals verdrietig, jaloers, blij, boos. Dus voortaan bij het spelen denk ik aan hoe k*t het leven wel niet is en speel ik met veel meer passie de blues

[Stratman70]

Zo werkt dat bij mij ook, Stratman.
Gewoon beginnen, even stug door de foutjes heenduwen en op een gegeven moment kom je "in the zone" en dan doen je vingers als vanzelf het werk, dan zit je kop vol met muziek, dan ben je de tijd kwijt.
En een uur lang bewegen met vierenhalve kilo om je nek ervaar ik wel degelijk als sporten.
Net zoals lekker fietsen of wandelen met de hond, kijken naar de natuur, kleine wondertjes opzoeken.
Ja, precies zo inderdaad!

[ar250artist]

Goed topic! Een feest van herkenning zou ik bijna willen zeggen. Gitaarspelen gaat bij mij eigenlijk alleen lekker als ik ontspannen ben. Na een dag werken (hele dag achter de pc, vol geconcentreerd en dus moe) wil dat gitaarspelen meestal niet meer zo lukken. Vooral niet omdat ik niet echt een talent ben en het dus van oefenen moet hebben. Daar heb ik dan vaak de energie niet meer voor. Momenteel herstel ik van een burn-out en daar is inderdaad het sporten belangrijk bij gebleken. Ook ik heb er een broertje dood aan. Maar goed, ik heb daar toch een invulling aan kunnen geven en het werkt wel. Dus voor de TS zal het denk ik belangrijk zijn ook een goede balans te vinden tussen ontspanning en inspanning. Hoe gitaarspelen en sporten daar voor hem inpassen zul hij zelf moeten ontdekken, dat is voor iedereen anders.

[terrasbeest]

Voor alle duidelijkheid @ wie een ' hekel' heeft aan sporten : de bedoeling is lichamelijke inspanningen op een ontspannen manier.
Competitiesport is niet noodzakelijk de cup of tea voor iedereen. Maar het mag.

[ar250artist]

Voor alle duidelijkheid @ wie een ' hekel' heeft aan sporten : de bedoeling is lichamelijke inspanningen op een ontspannen manier.
Competitiesport is niet noodzakelijk de cup of tea voor iedereen. Maar het mag.

Dat is inderdaad zoals ik het nu doe. Voor mij is dat een combinatie van een stevige wandeling, fietsen en hardlopen. Maar dus wel zodanig dat je er moe van wordt!

[Comfortably Daniel]

Ik ben zo ontzettend blij dat ik hier geen last van heb. Ken zoveel mensen die hun werk mee naar huis nemen en in het weekend "wakker schrikken" omdat ze wat vergeten zijn.

Ik heb op een gegeven moment "tegen mezelf gezegd"...: "Dit kan niet meer!"
Ik was het helemaal zat om altijd met m'n werk bezig te zijn. Eigenlijk ging vanaf dat punt best makkelijk om, zodra ik op de zaak in de auto stap, alles te vergeten en lekker van m'n vrije tijd te kunnen genieten met m'n vriendin, de muziek...af en toe gewoon eens als een dood vogeltje op de bank te hangen.
Ik zit in drie bands en heb dus regelmatig weken waarin ik drie, of soms zelfs vier, keer oefen...das best zwaar, omdat dat dan ook weer veel te laat word, aangezien de wekken om 06:30 weer gaat. Maar ik heb dus wel al m'n aandacht nodig hiervoor, zonder een fabriek in m'n achterhoofd.

[-=JEROEN=-]

Op m'n werk ben ik namelijk zeer rationeel bezig, en schakel je emoties uit om te zorgen dat je de juiste rationele beslissingen maakt. Gitaar spelen is voor mij een voornamelijk emotionele aangelegenheid (solo gitaar in een blues bandje) waarbij ik juist m'n emotionele kant los moet zetten.
Wat dacht je van de gulden middenweg? Op je werk ook wat ruimte laten voor je emoties. Dan 'moet' het allemaal niet zo tijdens het gitaar spelen. En volgens mij had ik dit al eerder tegen je gezegd: geniet! :hippie:

[Comfortably Daniel]

Wat bij onze bands ook wel helpt is om voordat je gaat spelen eerst even wat te drinken(bak koffie meestal) en wat te kletsen. Dan een opwarmertje voordat we echt aan de slag gaan met het materiaal. Het hoeft ook niet altijd een super serieuze avond te zijn. Af en toe gewoon wat aanklooien met nieuwe dingen of een zooi nummers spelen die gewoon leuk zijn om te doen.
Soms kan een te serieuze oefenavond je ook nekken...je gaat je druk maken om foutjes of mensen die toevallig niet thuis geoefend hebben.

[Kefding]

Ik had/heb hetzelfde probleempje. Mijn vriendin kon mij een boeiend verhaal vertellen over de verschillende hersenhelften en dat mijn werk de rationele kant van mijn brein activeerde; de linker dus. Ik dacht altijd dat dat automatisch betekent dat de rechterhelft passiever wordt, maar dat is niet helemaal waar. Het is de kunst om 'm te blijven prikkelen zodat je, wanneer je creatief bezig wil, dat ding niet als een koude diesel voor hoeft te gloeien en langzaam warm te laten worden. Hij loopt dan altijd stationair, zeg maar.

Zo'n omslag nam bij mij ook veel tijd in beslag, vaak ettelijke dagen voordat ik weer in een soort flow kwam. Maar met simpele trucjes hou ik nu dus mijn creatieve en intuïtieve kant wakker en stand-by, als het ware, zodat ik bij thuiskomst meteen de plank om mijn nek zou kunnen hangen en gaan met die banaan!

Overigens heeft het bovenstaande verhaal ook andere voordelen; ik merk dat ik op werk ook creatiever en meer "out of the box" denk.

In de voorgaande reacties heb ik al een paar goede tips gelezen om je creatieve kant bezig te houden en te prikkelen; andere concrete tips die ik zelf gebruik zijn (veel) neuriën en fluiten, ritmisch tikken op objecten, af en toe een zin in spiegelschrift opschrijven en tekeningetjes maken. Dit zijn van die kleine dingen waar ik altijd wel tijd voor heb. Wat mij verder veel helpt is muziek (of slechts kleine stukjes) thuis opnemen en op een MP3-speler zetten. Een paar keer per dag naar je eigen creaties luisteren zorgt ervoor dat je onbewust (in je achterhoofd) bezig blijft met die dingen.

[Comfortably Daniel]

Wat je zegt over fluiten e.d....Inderdaad, ik doe het ook heel erg veel. Ben eigenlijk de hele dag wel bezig om leuke melodiën te verzinnen. Of een akkoordenschema wat ik de vorige dag gemaakt heb in m'n hoofd afspelen en daar een melodie op te fluiten.
Helpt erg om geïnspireerd te blijven zonder veel inspanning.