Speeddemon
16 december 2012, 18:09
Daar ik toch wat meer veelzijdigheid zocht voor m'n 2e live/repetitie-set, heb ik m'n H&K Tubemeister 18 verkocht en is er een Carvin V3M voor in de plaats gekomen.
Dit dingetje:
http://www.wildguitars.co.il/image/users/73064/ftp/my_files/Emplifayers/Emplfyr_Gtr/carvin_amplifiers/v3m/carvin_v3m.jpg
Waarom?
-3 kanalen, met volledige onafhankelijke 4 bands EQ (dus incl. Presence) per kanaal
-klein (38cm breed), en zo'n 8,5kg.
-schakelbare Boost (instelbaar op achterkant) en Reverb via footswitch
-2 extra tone-shaping switches per kanaal voor extra veelzijdigheid.
-Powersoak (50W, 22W, 7W) schakelbaar op achterkant.
Een extra gimmick is de LED verlichting achter de powertubes (EL84's), welke uit te zetten is, of te schakelen van blauw naar rood.
Mijn bevindingen op huiskamer volume tot zover:
Channel 3
Het cleane kanaal (Channel 3) heeft Drive, Volume + B/M/T/P EQ controls. Daarnaast een "Drive Mode" switch die schakelt tussen Bright, Classic (midden positie) en Soak.
Daarnaast zit er (net zoals bij de andere 2 kanalen) een "EQX" schakelaar bij de EQ, welke staat voor "eXpanded EQ" en resulteert met name in een (low)mid-boost en het daarbij gepaarde extra volume. De range van de EQ knoppen zou hiermee ook uitgebreider zijn (m.a.w. van -2 tot 12, ipv 0 tot 10). Maar dit focust zich met name rond het mid-gebied, waar de Mid knop idd ineens een stuk actiever lijkt.
Sowieso hebben de knoppen -zonder EQX aan- al veel bereik. Dit is geen Marshall-EQ, maar een zeer interactieve 'broad range' EQ.
Het cleane kanaal blijft sowieso lang clean (t/m Drive op 7) en de Drive karakteristiek verandert dan wat meer afhankelijk van de Bright/Classic/Soak switch.
Bright=zeer bruikbaar, allround clean, absoluut goed voor humbuckers, en enigszins Fender-ish.
Classic=eigenlijk een beetje saai, vlak. Je moet de Presence en Treble een stuk verder open draaien om deze wat spannender te krijgen.
Soak=Ik verwachte een bak zompigheid, maar kreeg een heerlijk rijk vintage-voiced mid-gebied met volumeboost. Absoluut een goeie 2e na Bright.
Channels 2 & 1
Deze 2 drive-kanalen zijn identiek aan elkaar, en kunnen dus ook 100% als elkaar worden ingesteld, zodat je dan de ene als solo-kanaal (met de volume 1 of 2 tandjes hoger) kan gebruiken.
Maar ja, aangezien de V3M een instelbare en (voet)schakelbare boost heeft (bruikbaar op alle drie de kanalen), zou dat eigenlijk zonde zijn.
Beide kanalen hebben dezelfde EQX switches als het cleane kanaal, alleen de Drive Mode-switches zijn anders. Hier schakel je tussen Intense, Classic en Thick.
Een goed uitgangspunt, is alle knoppen op '12 uur' zetten, EQX uit en Drive-switch op Classic.
Dat levert gelijk een lekker rond, allround (hard)rock geluid op. Enigszins old-school Slash, minus wat bite.
Schakel je de Drive Mode-switch naar Intense, wordt het geheel wat agressiever, bijtender en moderner qua Drive karakter. Maar met de veelzijdige EQ is ook deze mode alsnog zeer 'classic voiced' in te stellen.
Thick vind ik persoonlijk de minste van de 3; teveel flub in het laag. Misschien bruikbaar voor sludge/doom, want dik en groots klinkt 't zeker, maar niet geschikt voor strakke palm-mutes.
Het moet gek lopen wil je je sound hier niet vinden, want 't kan echt van classic (blues)rock drive tot moderne metal en alles er tussen. Alle controls zijn ook hier zeer interactief en persoonlijk vind ik het wel helpen om de Presence onder de 6 te houden, omdat ie anders inderdaad wat fizzy kan gaan klinken in Intense Mode. Bij Classic kun je wel wat scheutiger zijn met je EQ instellingen.
Reverb
Deze is subtiel/ambient en aan de heldere kant. Hier ga je zeker geen surf-sound mee bereiken, maar bruikbaar is ie absoluut.
Boost
Achterop zit een draaiknop om de voetschakelbare Master-Boost in te stellen. Ik ben er nog niet uit of ie ook behalve volume nog gain toevoegt, maar lekker klinkt ie zeker. Ik heb 'm ongeveer op 3 à 4 (v.d. 10) staan en dat is genoeg voor solo's).
"Nadelen"
-Geen schakelbare FX-Loop. Er zit wel een FX-loop op, maar ik had die graag voetschakelbaar gezien.
-Gekozen waardes voor de powersoak (50W/22W/7W) hadden wat mij betreft een extremer verschil mogen zijn, maar dat had misschien circuit-technisch meer haken en ogen gehad. 50W/15W/1W zou een goeie zijn, bijvoorbeeld.
-(luxe-probleem:) het zou mooi zijn als die Drive Mode switches ook voet-schakelbaar zijn.
In vergelijking met de Tubemeister is het cleane kanaal misschien iets minder karaktervol (dat was echt heel goed bij de TM), maar er is zoveel veelzijdigheid en extra functionaliteit voor teruggekomen.
Let wel, het moest een alternatief zijn voor kleine shows, waar m'n Engl Invader 100 (toch niet de minste) teveel gedoe of te groot voor zou zijn. In die opzet lijk ik voorlopig geslaagd.
De review zal tzt uitgebreid worden met live/repetitie-volume bevindingen.
Dit dingetje:
http://www.wildguitars.co.il/image/users/73064/ftp/my_files/Emplifayers/Emplfyr_Gtr/carvin_amplifiers/v3m/carvin_v3m.jpg
Waarom?
-3 kanalen, met volledige onafhankelijke 4 bands EQ (dus incl. Presence) per kanaal
-klein (38cm breed), en zo'n 8,5kg.
-schakelbare Boost (instelbaar op achterkant) en Reverb via footswitch
-2 extra tone-shaping switches per kanaal voor extra veelzijdigheid.
-Powersoak (50W, 22W, 7W) schakelbaar op achterkant.
Een extra gimmick is de LED verlichting achter de powertubes (EL84's), welke uit te zetten is, of te schakelen van blauw naar rood.
Mijn bevindingen op huiskamer volume tot zover:
Channel 3
Het cleane kanaal (Channel 3) heeft Drive, Volume + B/M/T/P EQ controls. Daarnaast een "Drive Mode" switch die schakelt tussen Bright, Classic (midden positie) en Soak.
Daarnaast zit er (net zoals bij de andere 2 kanalen) een "EQX" schakelaar bij de EQ, welke staat voor "eXpanded EQ" en resulteert met name in een (low)mid-boost en het daarbij gepaarde extra volume. De range van de EQ knoppen zou hiermee ook uitgebreider zijn (m.a.w. van -2 tot 12, ipv 0 tot 10). Maar dit focust zich met name rond het mid-gebied, waar de Mid knop idd ineens een stuk actiever lijkt.
Sowieso hebben de knoppen -zonder EQX aan- al veel bereik. Dit is geen Marshall-EQ, maar een zeer interactieve 'broad range' EQ.
Het cleane kanaal blijft sowieso lang clean (t/m Drive op 7) en de Drive karakteristiek verandert dan wat meer afhankelijk van de Bright/Classic/Soak switch.
Bright=zeer bruikbaar, allround clean, absoluut goed voor humbuckers, en enigszins Fender-ish.
Classic=eigenlijk een beetje saai, vlak. Je moet de Presence en Treble een stuk verder open draaien om deze wat spannender te krijgen.
Soak=Ik verwachte een bak zompigheid, maar kreeg een heerlijk rijk vintage-voiced mid-gebied met volumeboost. Absoluut een goeie 2e na Bright.
Channels 2 & 1
Deze 2 drive-kanalen zijn identiek aan elkaar, en kunnen dus ook 100% als elkaar worden ingesteld, zodat je dan de ene als solo-kanaal (met de volume 1 of 2 tandjes hoger) kan gebruiken.
Maar ja, aangezien de V3M een instelbare en (voet)schakelbare boost heeft (bruikbaar op alle drie de kanalen), zou dat eigenlijk zonde zijn.
Beide kanalen hebben dezelfde EQX switches als het cleane kanaal, alleen de Drive Mode-switches zijn anders. Hier schakel je tussen Intense, Classic en Thick.
Een goed uitgangspunt, is alle knoppen op '12 uur' zetten, EQX uit en Drive-switch op Classic.
Dat levert gelijk een lekker rond, allround (hard)rock geluid op. Enigszins old-school Slash, minus wat bite.
Schakel je de Drive Mode-switch naar Intense, wordt het geheel wat agressiever, bijtender en moderner qua Drive karakter. Maar met de veelzijdige EQ is ook deze mode alsnog zeer 'classic voiced' in te stellen.
Thick vind ik persoonlijk de minste van de 3; teveel flub in het laag. Misschien bruikbaar voor sludge/doom, want dik en groots klinkt 't zeker, maar niet geschikt voor strakke palm-mutes.
Het moet gek lopen wil je je sound hier niet vinden, want 't kan echt van classic (blues)rock drive tot moderne metal en alles er tussen. Alle controls zijn ook hier zeer interactief en persoonlijk vind ik het wel helpen om de Presence onder de 6 te houden, omdat ie anders inderdaad wat fizzy kan gaan klinken in Intense Mode. Bij Classic kun je wel wat scheutiger zijn met je EQ instellingen.
Reverb
Deze is subtiel/ambient en aan de heldere kant. Hier ga je zeker geen surf-sound mee bereiken, maar bruikbaar is ie absoluut.
Boost
Achterop zit een draaiknop om de voetschakelbare Master-Boost in te stellen. Ik ben er nog niet uit of ie ook behalve volume nog gain toevoegt, maar lekker klinkt ie zeker. Ik heb 'm ongeveer op 3 à 4 (v.d. 10) staan en dat is genoeg voor solo's).
"Nadelen"
-Geen schakelbare FX-Loop. Er zit wel een FX-loop op, maar ik had die graag voetschakelbaar gezien.
-Gekozen waardes voor de powersoak (50W/22W/7W) hadden wat mij betreft een extremer verschil mogen zijn, maar dat had misschien circuit-technisch meer haken en ogen gehad. 50W/15W/1W zou een goeie zijn, bijvoorbeeld.
-(luxe-probleem:) het zou mooi zijn als die Drive Mode switches ook voet-schakelbaar zijn.
In vergelijking met de Tubemeister is het cleane kanaal misschien iets minder karaktervol (dat was echt heel goed bij de TM), maar er is zoveel veelzijdigheid en extra functionaliteit voor teruggekomen.
Let wel, het moest een alternatief zijn voor kleine shows, waar m'n Engl Invader 100 (toch niet de minste) teveel gedoe of te groot voor zou zijn. In die opzet lijk ik voorlopig geslaagd.
De review zal tzt uitgebreid worden met live/repetitie-volume bevindingen.